Εικόνες στις ειδήσεις…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.37) >> Υποτίθεται ότι η απρόκλητη επίθεση ενός κράτους σε άλλο είναι απόλυτα σοβαρός λόγος για να σκίσει τις πλεξούδες της η «ειρηνόφιλη διεθνής κοινότητα» (και μαζί της το «διεθνές δίκαιο»…), να ουρλιάξει και να βγει στο μεϊντάνι σκούζοντας «Ωιμέ! Ωιμέ τι μου έλαχε της δύσμοιρης, από μπροστά να παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται και από πίσω να σκάβουν λάκους!!!» ώστε να τρέξουν όλοι οι υπηρέτες της να την περιθάλψουν και να την αποκαταστήσουν.

Υποτίθεται. Όχι πια, εδώ και χρόνια. Έχουν μείνει μόνο στα μυαλά (μας), σαν αόριστες αναμνήσεις ανακατεμένες με έκπληξη. Έχουν μείνει στα μυαλά και στη δημαγωγία που τα ταϊζει με κατευναστικές, καταπραϋντικές, παραπλανητικές αφηγήσεις: «μην ανησυχείτε… μια εξαίρεση είναι εδώ, και μια άλλη εξαίρεση είναι εκεί…. τίποτα γενικευμένο…»

Να η επίσημη υπόδειξη για την δράση της ίδιας ιμπεριαλιστικής, δυτικής συμμαχίας – αυτή τη φορά στην «εξαίρεση» του ουκρανικού πεδίου μάχης:

Μπορεί να βολεύει αυτή τη στιγμή τη Μόσχα να κρατήσει την ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον όχι εντελώς έξω αλλά μάλλον πάνω στην «κορνίζα-του-κάδρου» (με το πικρό χιούμορ περί «κεκτημένης ταχύτητας» της cia…) αφήνοντας μόνο του το Λονδίνο και τις δικές του υπηρεσίες ως 100% χωμένες στην επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα… (Ως γνωστόν το Λονδίνο έχει μεγάλες φιλοδοξίες: κρυμμένο πίσω απ’ τον us army και την cia προσπαθεί πλέον να αυξήσει την επιρροή του τόσο στη μέση Ανατολή όσο και στην ανατολική Ασία…)

Στη μέση Ανατολή ωστόσο η Μόσχα δεν μπορεί να παριστάνει ότι η Ουάσιγκτον είναι στο περιθώριο.

Για ποιο λόγο η Μόσχα έχει υπογράψει «στρατηγική συμφωνία» με την Τεχεράνη (που δεν προβλέπει μεν άμεση στρατιωτική υποστήριξη, προβλέπει όμως ρητά πολλών ειδών έμμεση υποστήριξη για την αντιμετώπιση επίθεσης…) αν όχι επειδή η επικράτεια και η θέση της είναι κρίσιμη για την εξέλιξη του ευρασιατικού project; Κι αφού έτσι είναι τα πράγματα θα συνεχίσει (η Μόσχα) να αποενοχοποιεί πρακτικά τους θεοναζί ό,τι κι αν κάνουν εναντίον αυτού του project, σ’ όλη τη μέση Ανατολή;

Δεν ξέρουν άραγε στη Μόσχα ότι τα δυτικά αφεντικά «απελευθέρωσαν» ΤΩΡΑ τον χωροφύλακά τους κατά της ιρανικής επικράτειας επειδή ΤΩΡΑ ο εμπορικός / διακομεταμιστικός «διάδρομος βορρά – νότου», είτε με την συμμετοχή του Μπακού είτε, εναλλακτικά, μέσω Κασπίας έχει αρχίσει να υλοποιείται;

Δεν ξέρουν ότι η επίθεση στην Τεχεράνη έγινε ΤΩΡΑ επειδή ΤΩΡΑ πια είναι μέλος των BRICS+ αλλά και του «συμφώνου της Σαγκάης / SCO»; Δεν ξέρουν ότι η επίθεση στην Τεχεράνη έγινε ΤΩΡΑ για να υπονομεύσει την επικείμενη επίσκεψη του Putin εκεί;

Ασφαλώς και τα ξέρουν όλα αυτά… Ήξεραν, για παράδειγμα, έγκαιρα (απ’ τους δορυφόρους τους) τις πυρετώδεις προετοιμασίες του θεοναζί στρατού∙ και είχαν ενημερώσει την Τεχεράνη… Περιμένουν άραγε στη Μόσχα την εσωτερική κατάρρευση και του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, ακολουθώντας πιστά την συμβουλή ποτέ μην εμποδίζεις τον εχθρό σου να κάνει λάθη; Θα δείξει.

Να ο άλλος εργολάβος – ευλογεί…Φοβάται όμως κιόλας μη χάσει μερίδιο στα δυτικά όπλα… 

Το ιρανικό κράτος / κεφάλαιο έχει τα μέσα όχι απλά για να αντισταθεί αλλά ακόμα και για να μετατρέψει (αν αυτό χρειάζεται) την επίθεση των θεοναζί και μέσω αυτών την επίθεση μεγάλου μέρους των δυτικών αφεντικών εναντίον του σε πόλεμο τριβής. Έχει και τις συμμαχίες, που μέχρι στιγμής δεν έχουν ξεδιπλώσει τις δυνατότητές τους. «Στρατηγική υπομονή / αυτοσυγκράτηση» λέγεται αυτό εκ μέρους τους.

Όμως εκτιμώντας τις εξελίξεις του 4ου παγκόσμιου πολέμου απ’ την δυτική σκοπιά, απ’ την μεριά της όλο και πιο λυσσασμένης προσπάθειας διαφόρων παρακμιακών «δυνάμεων» να κρατήσουν την ηγεμονία τους στον πλανήτη (ηπα, αγγλία, γερμανία, γαλλία – και οι κολαούζοι τους…), κανείς μα κανείς σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου δεν πρέπει να χαίρεται για τις ήδη και για τις μελλοντικές ήττες τους. Χωρίς σοβαρό, αποφασισμένο, μαζικό κοινωνικό εργατικό αντίπαλο με συνείδηση του συλλογικού εαυτού του (δεν υπάρχει πουθενά) τα δυτικά αφεντικά έχουν τα χέρια τους λυμένα και για τους πιο ακραίους τυχοδιωκτισμούς. «Κλιμακώνοντας για την αποκλιμάκωση» όπως λένε εδώ κι εκεί∙ στην πραγματικότητα οξύνοντας την προβοκατόρικη δράση τους μέχρι την στιγμή (που λένε) ότι θα έχουν γίνει αστακοί: γύρω στο 2030 τους βολεύει. Ελπίζοντας ότι τα μέλη του ευρασιατικού project θα δείχνουν μόνιμα υπομονή και θα κάνουν μόνο τα «απαραίτητα» αιωνίως…

Είναι επικίνδυνο το να αφήσουμε στους rivals μέσα στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό να «βάλουν στη θέση τους» τα δυτικά αφεντικά. Αυτό, με εντελώς διαφορετικό τρόπο, θα έπρεπε να είναι η δική μας δουλειά!!!

Αλλά δεν είναι. Έχει πάψει να είναι στα σοβαρά… Καθόλου ευχάριστο, καθόλου αισιόδοξο.

«Έξω οι παράνομοι»; Ή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.13) >> Ή «κάτω η εργατική τάξη»; Στο φιλοθεάμον κοινό κάθε είδους η εκστρατεία του ψοφιοκουναβιστάν κατά των «παράνομων μεταναστών» έχει γίνει δεκτή ως τέτοια. Άλλοι την υποστηρίζουν, άλλοι την καταγγέλλουν. Είναι έτσι όμως;

Οι μετανάστες εργάτες στις ηπα είναι «κατηγοριοποιημένοι». H-1B, H-2B, H-2A, H-1C και Η-3 είναι οι κατηγορίες που έχουν «άδεια εργασίας».

H κατηγορία H-1B αφορά ειδικευμένους, κατόχους bachelor ή ανάλογης εμπειρίας σε συγκεκριμένο αντικείμενο…

Η κατηγορία Η-2Β αφορά ανειδίκευτους (ή «μισοειδικευμένους») σε τομείς εκτός αγροτικής εργασίας (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία), με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου»…

Η κατηγορία H-2A αφορά τους αγρο-εργάτες…

Η κατηγορία Η-1C αφορά ειδικά νοσοκόμους / νοσοκόμες, που μπορούν να δουλέψουν έως 3 χρόνια…

Τέλος, η κατηγορία Η-3 αφορά ξένους που μπαίνουν στην αμερικανική αγορά εργασίας για λόγους εκπαίδευσης σε τομείς που δεν υπάρχουν στις χώρες τους, αλλά δεν πρόκειται να δουλέψουν στις ηπα…

Ο αμερικανικός καπιταλισμός πάσχει από μεγάλη «έλλειψη εργατών» στις χειρωνακτικές δουλειές για λόγους πολιτισμικούς – εύκολα κατανοητούς… Συνεπώς δέχεται «παράνομους» μετανάστες υπό την προϋπόθεση ότι θα αναζητούν δουλειά στους τομείς που χρειάζονται τα αφεντικά.

Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες για τους «παράνομους»: η H-2A (αγρο-εργάτες) και η H-2B (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία). Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές. Οι αγρο-εργάτες Η-2A (εξαιτίας της εποχικότητας) έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν εργοδότες. Αντίθετα, για τους H-2B η «προσωρινή προστασία» (όχι κανονική visa) και η ανάλογη άδεια εργασίας συνδέονται άμεσα και στενά με τον εργοδότη. Αυτό σημαίνει ότι οι μετανάστες εργάτες της δεύτερης κατηγορίας (Η-2Β) είναι πολύ δύσκολο να οργανωθούν διεκδικώντας οτιδήποτε κατά των αφεντικών τους (γιατί αν απολυθούν κινδυνεύουν από απέλαση), σε σχέση με τους αγρο-εργάτες (Η-2A) που έχουν μεγαλύτερη άνεση κινήσεων.

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο τον περασμένο Αύγουστο μια δικαστική απόφαση απαγόρευσε στους H-2A μετανάστες αγρο-εργάτες να δημιουργήσουν συνδικάτα σε 17 πολιτείες των οποίων τα αγροαφεντικά είχαν ζητήσει την απαγόρευση: Τζιόρτζια, Κάνσας, Νότια Καρολίνα, Αρκάνσας, Φλόριντα, Αϊντάχο, Ινδιάνα, Αιόβα, Λουιζιάνα, Μισσούρι, Μοντάνα, Νεμπράσκα, Βόρεια Ντακότα, Οκλαχόμα, Τενεσσί, Τέξας και Βιρτζίνια. Απαγορεύτηκε επίσης ο συνδικαλισμός των μεταναστών αγρο-εργατών που δουλεύουν σε συγκεκριμένες αγρο-επιχειρήσεις οπουδήποτε στις ηπα…

Τι επιδιώκει λοιπόν το ψοφιοκουναβιστάν; Να χρεωκοπήσουν τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες / μετανάστριες επειδή είναι «παράνομοι»; Όχι βέβαια!!! Ψηφοφόροι του είναι (τα αφεντικά)!!!

Ο Edgar Franks, στέλεχος του ανεξάρτητου συνδικάτου αγρο-εργατών Familias Unidas Por La Justicia στην πολιτεία της Ουάσιγκτον εξηγεί:

… Ο στόχος είναι να φιμωθεί η οργάνωση. Να απελαθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργάτες, και να ξανα-εισαχθούν ανάλογοι αριθμοί με διαφορετικό καθεστώς, μέσω διακρατικών συμφωνιών, που θα εξαρτώνται απ’ τους εργοδότες τους (και τις πρεσβείες τους), κάτι κοντά στο H-2B. Να είναι κάτω απ’ τον έλεγχο των εργοδοτών τους, χωρίς δικαιώματα. Αυτό θα κάνει πολύ δυσκολότερη (αν και όχι εντελώς αδύνατη) την οργάνωσή τους…

Τώρα, πράγματι, «βγάζει νόημα» η λύσσα του ψοφιοκουναβιστάν! Είναι γνωστό ότι μεταξύ των αγρο-αφεντικών στις ηπα (και όχι μόνο…) γίνεται ακόμα και «εμπόριο» αγρο-εργατών, αν αυτοί είναι φοβισμένοι για να διαμαρτυρηθούν ή έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη. Ας μην συζητήσουμε για απλήρωτες ή/και υποχρεωτικές υπερωρίες, καθυστερήσεις στους μισθούς, κλπ. Για να γίνει η “america great again” προφανώς και χρειάζεται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες∙ αλλά όχι να έχουν και δικαιώματα, απαιτήσεις, αντιθέσεις – εε;

Καταργώντας ταυτόχρονα διάφορες δημόσιες υπηρεσίες σχετικές με τον έλεγχο της αγοράς εργασίας, ο πραγματικός στόχος του ψοφιοοκουναβιστάν ΔΕΝ είναι η εξαφάνιση των «παράνομων» μεταναστών εργατών απ’ την αμερικανική «αγορά εργασίας» αλλά το ακριβώς αντίθετο: η υποτίμηση πολύ περισσότερων εργατών, μεταναστών ή ντόπιων, σε καθεστώς υποταγμένης επιβίωσης, ως να είναι «παράνομοι».

Νόμος και τάξη! Επειδή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.08) >> Το ψοφιοκουναβιστάν ως «έκφραση» συγκεκριμένων καπιταλιστικών συμφερόντων θέλει και προσπαθεί να αντεπιτεθεί στο πολύχρονο και μαζικό κίνημα fight for 15, στις επιτυχίες του και, κυρίως, στις εργατικές υποκειμενικότητες που το δημιούργησαν και το γιγάντωσαν.

Κι εδώ αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα με τους υποτιθέμενους «συμμάχους των κατατρεγμένων»: τους λεγόμενους «δημοκρατικούς» στις ηπα ή όπως αλλιώς λέγονται αλλού. Είναι, άραγε, οι «καλοί» της υπόθεσης; Όχι βέβαια!!! Αυτοί που ενεργητικά ή παθητικά στήριζαν το γκουβέρνο του νυσταλέουJo και τους πολέμους του στο ουκρανικό και στο μεσανατολικό πεδίο μάχης το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η κατάσταση της πολυεθνικής εργατικής τάξης στις ηπα ή οπουδήποτε αλλού! Οι λογαριασμοί τους με το ψοφιοκουναβιστάν είναι εντελώς διαφορετικοί. Αφορούν τη νομή της εξουσίας.

Οι προχθεσινές (Σάββατο 14 Ιούνη) διαδηλώσεις «no kings» κατά του ψόφιου κουναβιού σ’ όλη την αμερικανική επικράτεια «χώνεψαν» την επίθεση κατά των εργατών (των μεταναστών κατ’ αρχήν), την έβγαλαν απ’ το πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, και την έφεραν στα μέτρα μιας υπερπολιτικής σύγκρουσης εν όψει των «ενδιάμεσων εκλογών» σε 1,5 χρόνο.

Αν έπρεπε να κριθούν από μόνες τους αυτές οι διαδηλώσεις το ζήτημα θα ήταν διαφορετικό: οι ένοπλες επιθέσεις (μεμονωμένων…) ακροδεξιών και οι δολοφονίες «δημοκρατικών» που έγιναν στη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων μπορεί μελλοντικά να εκτιμηθούν ως εισαγωγή σε «εμφύλιο πόλεμο». Μόνο που αυτός (αν προχωρήσει…) δεν πρόκειται να είναι τάξη εναντίον τάξης∙ αλλά κυκλώματα εναντίον κυκλωμάτων, μαφίες εναντίον μαφιών, πατερναλισμοί εναντίον πατερναλισμών. Διαφορετικά μοντέλα κρατικής και παρακρατικής οργάνωσης.

Τέτοιοι ήταν πάντα οι καθεστωτικοί «φίλοι της εργατικής τάξης». Και τέτοιοι παραμένουν. Δούρειοι ίπποι στο black life matters (με την συνενοχή και την συνεργασία, φυσικά, των στελεχών του blm!), δούρειοι ίπποι παντού.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.27) >> Τρομερά πράγματα συμβαίνουν, και ίσως (παρότι τρομερά) διαφεύγουν της προσοχής σας.

Το πρώτο είναι η πιο κάτω δήλωση, απ’ τον γ.γ. του νατο:

Διάφοροι κατηγόρησαν τον γ.γ. ότι με αυτή τη δήλωση δέχεται ότι το νατο είναι ιμπεριαλιστικός στρατός… Τςςςς… Αν θα ήταν ποτέ δυνατόν!!!

Όχι. Αυτό που εξήγησε ο γ.γ. του νατο ήταν πως ΑΝ ο στρατός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (ή της ναπολεόντιας) τολμήσει να…σηκώσει κεφάλι, τότε το νατο θα τον τσακίσει! Γιατί είναι ισχυρότερο – τόσο απλά, τόσο καθαρά. Και τόσο καθησυχαστικό ας παραδεχτούμε, γιατί αυτό μας έλειπε τώρα: οι ρωμαϊκές λεγεώνες…

Μ’ αυτήν την προειδοποίηση του ο κύριος Rutte ανεβαίνει (στην δική μας, χειροποίητη κλίμακα καθεστωτικής γελοιότητας) στην πρώτη θέση, ρίχνοντας στη δεύτερη εκείνον τον Borrel που είχε πει ότι «η ευρώπη είναι ένας κήπος κυκλωμένος από ζούγκλα».

Αυτό είναι το ένα τρομερό γεγονός.

Ένα άλλο (κρίνετε παρακαλούμε) είναι ότι ο ίδιος γ.γ., ο ίδιος Rutte, ανέλαβε την συν-ευθύνη για την επίθεση της 1ης Ιούνη στα ρωσικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά». Λέγοντας ότι … μ’ αυτά η ρωσία βομβαρδίζει αθώους ουκρανούς. Πράγμα που σημαίνει (κατά τον έτοιμο να τσακίσει τον Ιούλιο Καίσαρα γενικό-γραμματέα-του-νατο) ότι η επίθεση εναντίον τους είχε (το λιγότερο) τις νατοϊκές ευλογίες.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.21) >> Η «ελκυστικότητα» αυτής της προβοκάτσιας, βρίσκεται εδώ:

Εδώ και 6 μήνες, το «πυρηνικό δόγμα» της Μόσχας έχει αλλάξει, και αυτό είναι δημόσια γνωστό. Πριν ήταν ότι αν η ρωσική επικράτεια δεχθεί επίθεση με πυρηνικά θα απαντήσει ανάλογα. Απ’ τον περασμένο Νοέμβρη είναι:

… Αν μια μη-πυρηνική δύναμη (: ουκρανία) σε συνεργασία με μια πυρηνική (: αγγλία, ηπα ή γαλλία…) κάνει μεγάλη επίθεση σε ρωσικούς στόχους με συμβατικούς πυραύλους, drones ή αεροπλάνα, τότε η Μόσχα μπορεί να απαντήσει – με πυρηνικά …

Είναι σαφές ότι η επίθεση στην πυρηνική τριάδα του ρωσικού κράτους / κεφάλαιου εμπίπτει ΑΚΡΙΒΩΣ στις προβλέψεις αυτού του δόγματος; (Υπάρχει αμφιβολία;;;;;;;) Γι’ αυτό έγινε!!!

O Rutte ανέλαβε την συν-ευθύνη… Το ψόφιο κουνάβι δήλωσε «εμείς; καμία σχέση!» (πράγμα απίθανο να ισχύει, αλλά το δήλωσε). Ο χρήστης Sturmer δεν ένοιωσε την ανάγκη να δηλώσει ούτε καν αυτό… Ο χρήστης τσουρομαδηΜέρτς δεν ξέρει τίποτα… Ο άλλος χρήστης, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα επίσης δεν ξέρει τίποτα… Κανείς τους δεν «καταδίκασε», έστω, για τα προσχήματα…

Ο απόστρατος καραβανάς (στρατηγός) Keith Kellogg, απ’ τις ύαινες που η ψοφιοκουναβική διοίκηση «κληρονόμησε» απ’ το Joνυσταλεάν, για λόγους «ισορροπίας», κατάλαβε περί τίνος πρόκειται! Και «θορυβήθηκε» (στις 3 Ιούνη):

Απ’ την μεριά της η «επίσημη» Μόσχα, δηλαδή το γκουβέρνο, οι εκπρόσωποι τύπου κλπ,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 3

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.17) >> Δεν είναι το ψόφιο κουνάβι η «λύση» όχι επειδή … τσακώνεται με τον μπροστινό Elon. Αλλά επειδή, μετά από 4,5 μήνες στο άσπρο σπίτι είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι δεν ελέγχει τους αμερικανικούς βαθυκρατικούς μηχανισμούς∙ ούτε φαίνεται να έχει τρόπο να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο.

Για παράδειγμα, μια μέρα πριν την επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα, έσκασαν στο Κίεβο δύο αμερικανικές ύαινες. Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Lindsey Graham και ο δημοκρατικός Richard Blumenthal.

Κανείς απ’ τους δυο δεν ήταν / είναι εξουσιοδοτημένος να κάνει «εξωτερική πολιτική» για λογαριασμό της Ουάσιγκτον και του ψόφιου κουναβιού. Κι ωστόσο αυτό ακριβώς έκαναν∙ και μάλιστα κόντρα στον διακηρυγμένο (και ρημαγμένο…) «φιλειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού.

Μπορεί σ’ ένα χρόνο από τώρα ο Graham να είναι πίσω απ’ τις φυλακής τα σίδερα: ελέγχεται, μεταξύ άλλων σοβαρών, για δωροληψίες (με πολλά μηδενικά) απ’ το φασιστοΚίεβο. Ως τότε όμως (θα) ποζάρει για σημαία του ανασυγκροτημένου μπλοκ «νεοσυντηρητικών / δημοκρατικών», του ιστορικού βαθέος αμερικανικού κράτους. Και το ψόφιο κουνάβι, με τους ελάχιστους πιστούς του στο γκουβέρνο, δεν μπορεί να τους σταματήσει απ’ το να «πιέζουν» και να «φτιάχνουν κλίμα».

Κάποιοι παρατήρησαν, όχι άδικα, ότι το ψόφιο κουνάβι έχει να διαλέξει ανάμεσα σ’ έναν «πόλεμο εξωτερικού» και σ’ έναν εμφύλιο. Πράγματι, η εξελισσόμενη αμερικανική (και συνολικά πρωτοκοσμική) παρακμή μόνο σ’ ένα απ’ αυτά τα δύο μπορεί να εκβάλει πλέον.

Όσο κι αν η Μόσχα βολεύεται με την ψοφιοκουναβική αφασία / φλυαρία, όσο κι αν προσπαθεί να την πριμοδοτεί, όσο κι αν «ψηφίζει και με τα πόδια» την δεύτερη εκδοχή του πιο πάνω διλήμματος, οι προβοκάτσιες των δυτικών μηχανισμών δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Απόδειξη (και) η πρόσφατη επίθεση.

Έχει ξεκαθαριστεί (και από ιστορική άποψη αυτό δεν είναι πρωτότυπο) ότι αν οι μηχανισμοί ενός κράτους / παρακράτους έχουν ισχυρή συγκρότηση, θα συνεχίσουν να λειτουργούν, εν ανάγκη «στη παρανομία», ακόμα κι αν η διοίκηση στο παλάτι αλλάξει, ακόμα κι αν έχει διαφορετικούς σκοπούς και προτεραιότητες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις λεγόμενες «μυστικές» υπηρεσίες, που στη διάρκεια του 20ου αιώνα, ειδικά μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισαν να διαμορφώνουν σχέσεις με την οικονομία του εγκλήματος και δικές τους τακτικές και μεθοδεύσεις, πέρα ακόμα και απ’ τον έλεγχο των όποιων πολιτικών βιτρινών. Η πυραμίδα-της-εξουσίας, που ακόμα φαντάζει ως ενιαία και συμπαγής, είναι στην πράξη ένα σύνολο από πυραμίδες, οριζόντια κυκλώματα, ρευστές ομαδοποιήσεις.

Βρισκόμαστε στο 2025. Το «βαθύ κράτος» στο Λονδίνο, στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο, στην Βαρσοβία, δεν επηρεάζεται καθόλου (ή επηρεάζεται λίγο, επιφανειακά) από πολιτικές βιτρίνες περαστικές και αλλοπρόσαλλες. Υπηρετεί πολύ πιστά «δομημένα» καπιταλιστικά συμφέροντα∙ κι αν χρειαστεί μπορεί να το κάνει «εκτός ελέγχου».

Αυτό μας κάνει δυστυχώς σοφότερους: πέρα απ’ την γελοιότητά του και την μεγαλομανία του το ψόφιο κουνάβι αποδεικνύεται αδύναμο να ελέγξει τα εσωτερικά (στις ηπα) κυκλώματα και τις διεθνείς συμμαχίες τους, που έχουν σφυρηλατηθεί εδώ και 35 τουλάχιστον χρόνια. Απ’ την απέναντι μεριά η Μόσχα ίσως (ίσως λέμε…)  χρειαστεί να λογαριαστεί πιο άμεσα με τέτοιους μηχανισμούς.

(Εν τω μεταξύ οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν φροντίσει να καταχωνιαστεί η επίθεση στην ρωσική πυρηνική τριάδα. Προβλήθηκε το «οι ρώσοι την πάτησαν άσχημα», και το πράγμα τέλειωσε εκεί. Φαίνεται ότι αυτή η συσκότιση είναι προϋπόθεση για να ξανακαταγγελθεί το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο, αν τύχει να βάλει-τίποτα-φωνές…)

Ω L.A., L.A…

Δευτέρα 9 Ιούνη (00.14) >> Η εξέγερση των (κυρίως) λατινοαμερικάνων μεταναστών στο Los Angeles βρίσκεται σε εξέλιξη, οπότε δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον της. Αλλά το L.A. έχει βαριά ιστορία: η εξέγερση του 1992 ήταν μνημειώδης από πολλές απόψεις. Πέρα απ’ τα υπόλοιπα ήταν ένοπλη.

Μετά την αθώωση 4 μπάτσων που είχαν σαπίσει στο ξύλο τον (άοπλο) Rodney King, χιλιάδες «ξυπόλυτοι» του αμερικάνικου όνειρου, απ’ τα banlieue της πόλης, βγήκαν στο δρόμο έτοιμοι για όλα – κυρίως εναντίον της «νομιμόφρονης» γειτονιάς των μεταναστών απ’ την κορέα. Οι δύο βασικές και αντίπαλες συμμορίες (τους), αφροαμερικάνικες, οι Crips και οι Bloods, έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους, ενώθηκαν, και ακολούθησε σχεδόν μια βδομάδα λεηλασιών, εμπρησμών και τοπικών μαχών (με όπλα). Σκοτώθηκαν 63, τραυματίστηκαν σχεδόν 2.500, πάνω από 12.000 «δέθηκαν», ενώ για την καταστολή της εξέγερσης επιστρατεύτηκε η εθνοφρουρά και τμήματα του επίσημου αμερικανικού στρατού. Ήταν η απόλυτη καταστροφή για την φήμη του «αμερικάνικου όνειρου» μόλις λίγο μετά την νίκη-του-στον-ψυχρό-πόλεμο, καθώς τα σωθικά της ταξικής πόλωσης αποκαλύφθηκαν στην καρδιά αυτού του «όνειρου», στη δυτική ακτή, στην high Καλιφόρνια.

Το 1992 το εξεγερμένο υποκείμενο στο L.A. ήταν οι αφροαμερικάνοι – ο Rodney King ήταν ένας απ’ αυτούς. Τώρα είναι οι λατινοαμερικάνοι: η αστυνομία μπουκάρει στα σπίτια τους για να βρει και να δέσει «παράνομους» μετανάστες αλλά και όσους τους φιλοξενούν.

Πρόκειται για έγκλημα διαρκείας σε βάρος τους. Υποθέτουμε ότι δεν πρόκειται για εξέγερση μια-κι-έξω. Υπάρχουν και τώρα συμμορίες, ένοπλες με βαρύ οπλισμό (το εμπόριο κόκας το απαιτεί!). Αλλά αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά κάτι…

Θα φανεί.

Ο πόλεμος εντός

Δευτέρα 26 Μάη >> Η είδηση της δολοφονίας δυο υπαλλήλων της θεοναζί πρεσβείας στην Ουάσιγκτον έκανε τον «κύκλο» της διεθνώς, προκαλώντας αγανάκτηση και τα λοιπά. Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να εκδηλώσουν εκείνο που υπάρχει «σιωπηλά» στο μυαλό όλων των θεοναζί, ειδικά εφόσον ηττώνται στρατιωτικά. Ο δεξιός αμερικάνος βουλευτής Randy Fine, για παράδειγμα, ζήτησε (ως απάντηση στην δολοφονία των δυο) να «αντιμετωπιστεί η Γάζα όπως αντιμετωπίστηκε η ιαπωνία στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι ώστε να συνθηκολογήσει: να ισοπεδωθεί με κανά δυο ατομικές βόμβες…»

Κατά τα υπόλοιπα η κυκλοφορία-της-είδησης άφησε το αναμενόμενο κατακάθι: «κάποιος μουσουλμάνος φανατικός απέδειξε πόσο σοβαρός και επικίνδυνος είναι ο αντισημιτισμός σήμερα». Λαμπρά – περιμένατε κάτι διαφορετικό;

Ο 31 χρονών Elias Rodriguez (ο δολοφόνος) δεν είναι ωστόσο ούτε μουσουλμάνος, ούτε άραβας. Είναι γνήσιος αμερικάνος, απ’ το Σικάγο. Με την συνηθισμένη διαδρομή των νεαρών αμερικάνων που σπουδάζουν, και ιδιαίτερη προσοχή και ενασχόληση με τα ζητήματα τα σχετικά με την δυτική αποικιοκρατία στην αφρική. Για ένα κάποιο διάστημα στο παρελθόν ήταν μέλος του γνωστού στις ηπα «κόμματος για τον σοσιαλισμό και την ελευθερία» (party for socialism and liberation / PSL), μιας μαρξιστικής / λενινιστικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε το 2004 μετά από διάσπαση στο «workers world party». Η οργάνωση υποστηρίζει την Παλαιστινιακή αντίσταση, αλλά αρνείται ότι ο Rodriquez ήταν μέλος της τα τελευταία χρόνια…

Πιθανό να σας ενδιαφέρουν ορισμένα αποσπάσματα απ’ την πολιτική άποψη του Rondriguez, την οποία δημοσιοποίησε (από ανάρτησή του) ο δημοσιογράφος Ken Klippenstein:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κβάντα

Δευτέρα 19 Μάη (00.20) >> Θέλοντας να υποτιμήσει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο ο αντιπρόεδρος Vance (ένας είναι ο «αντιπρόεδρος Vance»!!) χαρακτήρισε πριν λίγες βδομάδες την κίνα «αγροτική χώρα». Χμμμμ…. Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού…

Οι ανακοινώσεις τεχνολογικών εφαρμογών αιχμής, είτε από κινέζικους κρατικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα κλπ, είτε από επιχειρήσεις είναι κάτι παραπάνω από «βροχή» εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Δύσθυμα ή όχι (συνήθως το πρώτο) όλο και περισσότεροι δυτικοί «ειδικοί» αναγνωρίζουν ότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο παίρνει την πρωτοκαθεδρία σ’ όλες τις τεχνολογίες αιχμής (είναι αυτές των οποίων οι μαζικές εφαρμογές εξασφαλίζουν την καπιταλιστική ηγεμονία στον πλανήτη), μ’ έναν ρυθμό που δείχνει πως εκτός αν συμβούν «θαύματα» (;;;) είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να το προλάβουν τα δυτικά ανάλογα.

Μια απ’ τις τελευταίες ανακοινώσεις προέρχεται απ’ την china telecom, την κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών: πέτυχε την πρώτη παγκόσμια διαπεριφερειακή τηλεφωνική κβαντικά κρυπτογραφημένη κλήση, σε μια απόσταση πάνω από 1000 χιλιόμετρα, ανάμεσα στο Πεκίνο και την πόλη Hefei.

Τέτοιου είδους κβαντικές επικοινωνίες θεωρούνται (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αδιαπέραστες από οποιαδήποτε προσπάθεια υποκλοπής. Αλλά το επίτευγμα της china telecom δεν έγκειται απλά στην αποστολή και στην λήψη ενός σήματος. Πίσω απ’ την κβαντική αποστολή υπάρχουν βασικές τεχνολογικές καινοτομίες / εφαρμογές. Η εταιρεία έχει ήδη εγκαταστήσει και δοκιμάσει στην πράξη περιφερειακά κβαντικά δίκτυα επικοινωνιών μικρότερων αποστάσεων στη Σανγκάη, στο Πεκίνο, στην Hefei και στη Guangzhou, εξυπηρετώντας σχεδόν 500 κρατικές υπηρεσίες και 380 κρατικές επιχειρήσεις. Σ’ αυτή την εξυπηρέτηση περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων μια πλατφόρμα κβαντικής άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων και μια ακόμα πλατφόρμα για λογιστική / οικονομική χρήση.

Αυτά συμβαίνουν ενόσω το ψοφιοκουναβιστάν (κι ως ένα βαθμό τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια) προσπαθούν να συγκρατήσουν, ακόμα και να εκτροχιάσουν την κινεζική καπιταλιστική ισχύ…. με όποιον τρόπο μπορούν, με όποιον τρόπο νομίζουν ότι μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Αλλά οι ποιότητες, οι ποσότητες και οι ικανότητες του κινεζικού κοινωνικού εργοστάσιου ξεπερνούν ήδη τόσο πολύ ακόμα και τις φαντασιώσεις μεγαλείου της δύσης, ώστε η μόνη λογική στάση θα ήταν η έντιμη συνθηκολόγηση.

Όμως κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο: δεν είναι ο λευκός ελέω θεού μόνιμος κυρίαρχος του πλανήτη;

Αυτή η «ανάμνηση» βρυκολακιάζει ήδη στα μυαλά αρχόντων και αρχόμενων…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Μάη >> Μόνοι τους (οι δυτικοί δημαγωγοί) σκηνοθέτησαν τις «προσδοκίες» τους απ’ το ραντεβού στην Istanbul, μόνοι τους συμπέραναν ότι ήταν … φιάσκο! Άχρηστοι ακόμα και για κριτική παιδικού κόμικ – αλλά τι να κάνουμε; Αυτοί είναι…

Περίμενε κάποιος κάτι συνταρακτικό στις 16 Μάη; Όχι. Αλλά τότε; Άρχοντες και δημαγωγοί στη δύση, βουτηγμένοι στη λάσπη εκείνου που ονόμασαν «σωστή μεριά της ιστορίας» εδώ και 3,5 χρόνια, δεν βλέπουν πια ούτε τη μύτη τους.

Ο ελιγμός της Μόσχας με την πρόσκληση για έναρξη διαπραγματεύσεων θα ήταν παράλογος αν αυτές ήταν κυριολεκτικές. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις τις ζητάει η ηττημένη πλευρά, όχι η νικήτρια! Αλλά (αδύνατο να γίνει κατανοητό!) ο ελιγμός αφορούσε όχι τις πραγματικές εξελίξεις στο πεδίο. Αφορούσε την συντήρηση και την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων στη δύση! Είτε μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, είτε μεταξύ Ουάσιγκτον και ευρωπαίων σωστομεριτών, είτε ανάμεσα στην ψοφιοκουναβική φράξια της αμερικανικής διοίκησης και τους νεοσυντηρητικούς / δημοκρατικούς του αμερικανικού καθεστώτος. Κι εκεί ο ελιγμός της Μόσχας πρέπει να θεωρηθεί πετυχημένος.

Πιο αναλυτικά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.