Tag: ηπα

Συρία

Παρασκευή 19 Γενάρη. Το καθεστώς Άσαντ “προειδοποίησε” την Άγκυρα ότι τα αντιαεροπορικά του συστήματα θα ρίξουν τα τουρκικά αεροπλάνα που θα “παραβιάσουν τα συρο-τουρκικά σύνορα” στην επιχείρηση κατά του κουρδικού φύλακα της Afrin. Συγκινητικό, αλλά δεν θα μπορούσε να μουρμουρίσει κάτι άλλο. Για την ακρίβεια το ίδιο είχε πει όταν ξεκίνησε η τουρκική + proxies επιχείρηση «ασπίδα του Ευφράτη», που κατέλαβε μια κρίσιμη ζώνη στη βόρεια συρία, χωρίζοντας την κυρίως ypgκρατούμενη επικράτεια στα ανατολικά απ’ τον θύλακα της Afrin στα δυτικά. Ε, απλά ο τουρκικός στρατός δεν χρειάστηκε αεροπλάνα ακριβώς πάνω απ’ το κεφάλι του. Υπάρχουν και πύραυλοι διάολε!!!

Απ’ την άλλη μεριά χτες ταξίδεψαν στη Μόσχα ο τούρκος αρχιασφαλίτης Hakan Fidan, και ο αρχηγός του τουρκικού στρατού Hulusi Akar. Γιατί έκαναν τον κόπο, άραγε; Για να συζητήσουν με το ρωσικό καθεστώς τις λεπτομέρειες της εισβολής στον θύλακα της Afrin – τα βασικά έχουν ήδη συζητηθεί. (Κάποιες δεκάδες ρώσοι καραβανο«σύμβουλοι» που βρίσκονταν στον θύλακα έφυγαν πριν την αρχή της χρονιάς). Εννοείται ότι η Μόσχα δεν έχει εκδηλώσει καμία διαφωνία για την επιχείρηση. Και, υποθέτουμε, θα «πείσει» τον Άσαντ και τα αντιαεροπορικά του να μην δώσουν σημασία αν κανά τουρκικό βομβαρδιστικό πέρασει τα σύνορα.

Ακόμα και η Ουάσιγκτον ζήτησε (κομψά και γλυκά είν’ η αλήθεια) απ’ την Άγκυρα να μην περισπάται με τον θύλακα και να μείνει συγκεντρωμένη στην καταπολέμηση του isis… Κι αυτό συγκινητικό.

Το μόνο πραγματικό πρόβλημα που έχει ο τουρκικός στρατός (και το proxy πεζικό του) είναι πως όταν κάποιοι είναι περικυκλωμένοι από παντού (κι αυτή είναι η περίπτωση των κούρδων στην Afrin) είναι «καταδικασμένοι» να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων· και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το τουρκικό καθεστώς μπορεί να σηκώσει μεγάλο αριθμό απωλειών (ωστόσο ίσως είναι αναγκασμένο να το δοκιμάσει…). Υποθέτουμε ότι γι’ αυτό το λόγο θα προτιμήσει κατά κύριο λόγο επιθέσεις – από – απόσταση, δηλαδή βομβαρδισμούς, βομβαρδισμούς, βομβαρδισμούς. Αλλά αυτή η τακτική δεν είναι νικηφόρα από μόνη της· το ξέρουν οι πάντες. Απ’ τους αμερικάνους και τους ρώσους μέχρι τους ισραηλινούς…

(φωτογραφία: απ’ την χθεσινή στρατο-ασφαλίτικη τουρκο-ρωσική συνάντηση στη Μόσχα…)

Ουκρανία

Παρασκευή 19 Γενάρη. Το “παγωμένο” μέτωπο στο ουκρανικό πεδίο μάχης μπορεί να ξαναζεσταίνεται. Μια τέτοια εξέλιξη τους επόμενους μήνες θα ήταν μια βεβιασμένη μεν αλλά όχι και απρόβλεπτη απάντηση του αμερικανικού βαθέος κράτους στα “προβληματάκια” που έχει αρχίσει να συσσωρεύει σε ζωτικά σημεία της μεγάλης γραμμής αντιπαράθεσης, απ’ την ανατολική Μεσόγειο ως τον Ειρηνικό.

Αφού το (χρεωκοπημένο) ουκρανικό καθεστώς εξασφάλισε την αναβάθμιση του στρατιωτικού εξοπλισμού του απ’ την Ουάσιγκτον, η πλειοψηφία του κοινοβουλίου του ψήφισε προχτές νόμο που χαρακτηρίζει τις αντάρτισσες περιοχές του Donbass σαν «υπό ρωσική κατοχή». Η πιο light συνέπεια του νόμου είναι ότι επιτρέπει σε όποιον ουκρανό θέλει (κι αν είναι οριτζινάλ φασίστας ακόμα καλύτερα) να κάνει μήνυση στη Μόσχα για κάποια καταστροφή που έπαθε στο Donbass… Στην πιο hard core ενισχύει το Κίεβο αν επιχειρήσει την στρατιωτική «απελευθέρωση» της περιοχής.

Αυτός καθεαυτός ο συγκεκριμένος νόμος δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί «αιτία» αλλά μάλλον σύμπτωμα: η ανατολική ουκρανία παραμένει μια «τρύπα» στην οποία μπορεί να δουλέψει undercover η Ουάσιγκτον. Και, φυσικά, όχι υπέρ της «ειρήνης και της αγάπης»…

Κορέες

Πέμπτη 18 Γενάρη. Κάποιοι έχουν αρχίσει να παίρνουν υπογλώσσια… Στην χθεσινή τους συνάντηση οι αντιπροσωπείες των δύο κορεών, αποφάσισαν (και ανακοίνωσαν) ότι οι εθνικές ολυμπιακές ομάδες τους θα μπουν μαζί στο γήπεδο στην έναρξη των χειμερινών ολυμπιακών στη Σεούλ (9 Φλεβάρη…), κάτω από ενιαία σημαία: ολόκληρη η κορεατική χερσόνησος, σε μπλε χρώμα, σε άσπρο φόντο.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει πρώτη φορά. Είχε ξαναγίνει στους ολυμπιακούς του 2000 (Σίδνεϊ) και του 2004 (Αθήνα). Είχαν παρελάσει μαζί επίσης στους ασιατικούς αγώνες στη Ντόχα το 2006, και στους χειμερινούς ασιατικούς αγώνες στο Changchun το 2007. Τότε όμως ο διακορεατικός διάλογος είχε προχωρήσει με την υψηλή εποπτεία των ηπα· μόνο και μόνο για να βουλιάξει (απ’ την Ουάσιγκτον σε πρώτο χρόνο και με αλλαγή κυβέρνησης στη Σεούλ στη συνέχεια) απ’ το 2008 και μετά.

Τώρα υπάρχει μια ουσιαστική και μία συμβολική διαφορά. Αυτές οι “κοινές εμφανίσεις” γίνονται όχι απλά χωρίς την συγκατάθεση των ηπα, όχι απλά ερήμην τους… γίνονται εναντίον τους… Επιπλέον, το στάδιο στο οποίο θα παρελάσουν κάτω από την ίδια σημαία δεν θα βρίσκεται ούτε στο Σίδνεϊ ούτε στην Αθήνα, ούτε στην Ντόχα. Θα είναι στη Σεούλ. Που σημαίνει: γεμάτο με δεκάδες χιλιάδες νοτιοκορεάτες που θα πανηγυρίζουν. (Άντε μετά να τους αγαπήσει η Ουάσιγκτον…)

Το επιπλέον μικρό συμβολικό βήμα που γίνεται τώρα, είναι ότι οι εθνικές γυναικείες ομάδες χόκεϋ επί πάγου θα συγχωνευτούν σε μία, και θα διαγωνιστούν σαν κορέα. Αν το επιτρέψει η διεθνής ολυμπιακή επιτροπή (περιμένουμε…) θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Αυτά έχουν ανακοινωθεί δημόσια μετά από μόνο δέκα ημερών συζητήσεις μεταξύ των δύο κορεών, χωρίς να μπορεί η Ουάσιγκτον να ακούει, να παρεμβαίνει, να χαλάει. Δέκα ημέρες συζητήσεων εκεί που η Ουάσιγκτον και το Τόκιο έσπρωχναν για επίθεση στο βορρά (με ότι θα ακολουθούσε)… Μίλησαν Σεούλ και Πγιονγκγιάνγκ για τραγουδάκια, μίλησαν για το χρώμα απ’ τα καλτσάκια των αθλητών, μίλησαν για τον καιρό, μίλησαν για τα παιδιά… φαίνεται όμως ότι λένε κι άλλα… Κι ας το επαναλάβουμε, χαμένο δεν πάει: χωρίς προϋποθέσεις… Ούτε “χαλάστε τα πυρηνικά σας”, ούτε “χαλάστε τους πυραύλους σας”…

Ως την έναρξη των ολυμπιακών απομένουν άλλες 3,5 βδομάδες. Τι άλλο προλαβαίνουν, άραγε, να ανακοινώσουν – κάνοντας κάποιων τα νεύρα εντελώς κουρέλια;

(Για την ιστορία: η βορειοκορεατική αποστολή στους ολυμπιακούς θα είναι 550 άτομα: 230 cheerleaders (!!!), 140 καλλιτέχνες / μουσικοί – η ορχήστρα που γράφαμε τις προάλλες – 30 αθλητές του taekwondo, και 150 από άλλα αθλήματα. Επιπλέον η Πγιονγκγιάνγκ θα στείλει 150 αθλητές στους παραολυμπιακούς που θα ακολουθήσουν…

Ως τα μέσα του επόμενου Μάρτη οι αμερικάνοι καραβανάδες θα βλέπουν χειμερινούς ολυμπιακούς τρώγωντας junk food – και τα νύχια τους… )

Η (θηριώδης) υγεία στην εξουσία

Πέμπτη 18 Γενάρη. Έλυσε όλους τους γρίφους, δύσκολους όπως ο θρυλικός γόρδιος δεσμός. Απάντησε σωστά στην ερώτηση “τι κοινό έχουν τα ποδήλατα και τα τραίνα” (: ρόδες) αν και αυτό το κοινό αφορά σε γενικές γραμμές τα τραίνα παλιάς τεχνολογίας. Έκανε σωστά την αφαίρεση του 7 από το 100 (αποτέλεσμα: 93…), οπότε είναι ο κατάλληλος για ένα νέο κύμα εμπορικού προστατευτισμού. Απάντησε και σε άλλες ερωτήσεις, του είδους “τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια”- multiple choice: ρινόκερως, f-35, γάτα. Κι όλοι οι πικρόχολοι που επιμένουν ότι το ψόφιο κουνάβι είναι ηλίθιο έφαγαν τις γραβάτες τους: πρόκειται για μοναδική ιδιοφυία!

Είναι genious, πια, με ιατρική βεβαίωση! Γι’ αυτό και (μιλώντας χτες σε δημοσιογράφους) κατηγόρησε τους προκατόχους του στην καρέκλα απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’90, δηλαδή τον Μπους τον β, τον Κλίντον και τον Ομπάμα, ότι “δεν έλυσαν το κορεατικό πρόβλημα” επειδή:

… Υποθέτω ότι κατάλαβαν ότι θα έπρεπε να αφήσουν τη λύση του στον πρόεδρο που θα πετύχαινε το μεγαλύτερο σκορ στα τεστ… είπε. Ε, ναι: το ψόφιο κουνάβι ήταν ο Αναμενόμενος!!!

Οπότε βρίσκεται ενώπιον των ευθυνών της ευφυίας του. Δύσκολη κατάσταση, οπωσδήποτε, αλλά αν μπορείς να αφαιρέσεις το 7 απ’ το 100 (άρα και 65 μύρια δολάρια απ’ την ανθρωπιστική βοήθεια, μέσω οηε, προς τους παλαιστίνιους πρόσφυγες….), είσαι προορισμένος να κάνεις και πολλαπλασιασμούς· ακόμα και διαιρέσεις! Χτες άρχισε να του ξινίζει η Μόσχα (σε σχέση με την βόρεια κορέα). Η κίνα μας βοηθάει (τηρώντας τις κυρώσεις εξαγωγών πετρελαίου και άνθρακα στην Πγιονγκγιάνγκ) αλλά ό,τι δεν τους δίνει η κίνα τους το δίνει η ρωσία – είπε…

Με όλο το σεβασμό στην προεδρική μεγαλοφυία (ποιοί είμαστε, άλλωστε;) θα προτείναμε: πάρτο αλλιώς. Μιας και είσαι τέρας υγείας, βάλε αθλητικό σώβρακο και φανέλα, και ζήτα συμμετοχή στους ερχόμενους χειμερινούς ολυμπιακούς στη Σεούλ. Πάρε και τον ογκόλιθο για παρτενέρ…

Θα γνωρίσεις την αποθέωση στο καλλιτεχνικό πατινάζ, και θα γουστάρεις…

Συρία 1

Τετάρτη 17 Γενάρη. …Αυτοί που μας χτυπάνε πισώπλατα παριστάνοντάς τους συμμάχους μας … δεν μπορούν να μας εμποδίσουν… Η επιχείρηση στην Afrin θα γίνει μαζί με αντικαθεστωτικές οργανώσεις. Αυτή η μάχη είναι δική τους. Εμείς βοηθάμε τ’ αδέλφια μας να προστατέψουν τις περιοχές τους…

Χθεσινές δηλώσεις του Ερντογάν σε κοινοβουλευτικούς ρεπόρτερ. Την ώρα που ο επικεφαλής του τουρκικού στρατού Hulusi Akar ενημέρωνε όμοιούς του απ’ το νατο στις Βρυξέλες για την επικείμενη επίθεση. Ο γραμματέας του οποίου (νατο) φέρεται να δήλωσε ότι «οι ηπα δεν είχαν διαβουλευτεί με την συμμαχία πριν ανακοινώσουν την δημιουργία κουρδικού στρατού». Και ότι «καταλαβαίνει τις τουρκικές ανησυχίες για το θέμα αυτό»…

Δεν μαθαίνουμε κάτι καινούργιο. Εκτός απ’ αυτό: πρόκειται για την επισημοποίηση ενός προσανατολισμού (που τον έχουμε περιγράψει έγκαιρα) που, πρακτικά, θα «ισορροπήσει» (άγνωστο για πόσα χρόνια) έναν de facto κατακερματισμό της συριακής επικράτειας. Μπορεί να μην είναι αυτό που είχαν φανταστεί η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ, δεν παύει όμως να είναι διαμελισμός! Όχι ο χειρότερος για τα συμφέροντά τους! Το μεγαλύτερο κομμάτι (με τις μεγαλύτερες πόλεις) στον Άσαντ και στους συμμάχους του, μια ζώνη στα βορειοδυτικά σε κάποιους απ’ τους αντικαθεστωτικούς υπό την προστασία του τουρκικού στρατού, και ο υπόλοιπος βορράς μαζί με την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη στις ηπα και στους proxies της, τις ypg και τα υπόλοιπα του εκεί isis.

Ειναι σταθερό αυτό το σχήμα; Και, κυρίως: είναι μεσομακροπρόθεσμα ρεαλιστικό; Όλα θα κριθούν απ’ το μέλλον (και μάλιστα όχι το ιδιαίτερα μακρινό) των ηπα και της global ηγεμονίας τους… Σ’ όλη τη γραμμή αντιπαράθεσης, ως τον Ειρηνικό.

Εντελώς συμπτωματικά, στο μενού τις διήμερης καραβανο-συνόδου του νατο (χτες και σήμερα), είναι και η πορεία της «αποστολής» του στο αφγανιστάν…

Συρία 2

Τετάρτη 17 Γενάρη. Μόλις χτες γράφαμε: Η Ουάσιγκτον δεν χρειάζεται τον θύλακα της Afrin! Τελεία και παύλα!!! Μπορεί, μάλιστα, να κάνει πρακτικά το κορόιδο σε μια εκκαθάριση (μαζί με καταγγελίες, αυτό είναι τσάμπα…) για να εξευμενίσει (κατ’ αρχήν) την Άγκυρα. Για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό μια «μετακίνηση πληθυσμών», απ’ το Afrin στο κυρίως κουρδικό «υποκράτος», είναι κάτι χωρίς κόστος· μόνο με όφελος. Θα νοικιάζει ακόμα περισσότερα διαθέσιμα «χέρια» για τις δικές της ανάγκες….

Μερικές ώρες αργότερα χτες, νωρίς το βράδυ, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού στρατού στις ypgκρατούμενες περιοχές της βορειοανατολικής συρίας συνταγματάρχης Ryan Dillon, σε γραπτή δήλωσή του στο τουρκικό καθεστωτικό ειδησειογραφικό πρακτορείο anadolu, ξεκαθάριζε:

… Η αποστολή της συμμαχίας δεν έχει αλλάξει: είναι να ηττηθεί ο isis σε συγκεκριμένες περιοχές του ιράκ και της συρίας, και να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για μεταγενέστερες επιχειρήσεις έτσι ώστε να βελτιωθεί η περιφερειακή ασφάλεια…

… Δεν επιχειρούμε στην Afrin. Υποστηρίζουμε τους εταίρους μας στην αντιμετώπιση των υπολειμμάτων και των θυλάκων του isis κατα μήκος της κοιλάδας του Ευφράτη, ιδιαίτερα στις περιοχές βόρεια της Abu Kamal, στην ανατολική όχθη…

Πρόκειται για τον ίδιο καραβανά που ανήγγειλε πριν λίγες ημέρες την δημιουργία (την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό δηλαδή) της κουρδικής «συνοριοφυλακής». Άρα τα λεγόμενά του έχουν βάρος.

Συνεπώς το πρώτο μισό της χθεσινής μας γνώμης επιβεβαιώνεται απ’ τους «αρμόδιους»: δεν είμαστε στην Afrin, δεν είναι μέρος της αποστολής μας, δεν μας αφορά το θέμα… Το δεύτερο; Μάλλον προκύπτει, μέσα απ’ την αιματηρή ιμπεριαλιστική λογική…

Και, προφανώς «αυτοί που παριστάνουν τους συμμάχους δεν θα μας εμποδίσουν», όπως φωνάζει ο Ερντογάν. Γιατί να εμποδίσουν; Αφου έχουν πάρει το κομμάτι που τους ενδιαφέρει, μαζί με τους βασσάλους του!

Αν η κατάληψη της Afrin γίνει, θα ακολουθήσει σε εύλογο χρονικό διάστημα, μετά απ’ τις απαραίτητες συνεννοήσεις, η κατάληψη της Manbij…. – τα έχουμε πει…

Βοήθεια, οι «κόκκινοι»!

Τετάρτη 17 Γενάρη. Και μόνο το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον, ψάχνοντας να βρει μια μορφή “διεθνούς συνεργασίας” εναντίον της βόρειας κορέας, κατέληξε στο σχήμα “παλιοί συμπολεμιστές” δείχνει τα ζόρια της. Με διπλό τρόπο.

Απ’ την μια μεριά η σύνθεση της χθεσινής συνάντησης στο καναδέζικο Βανκούβερ δείχνει ότι την επόμενη φορά που η Ουάσιγκτον θα καταφύγει σε κάποιου είδους “συμμαχία των προθύμων” θα ψάχνει με το φανάρι: η συμμετοχή των υπ.εξ. της γαλλίας, της ιταλίας, της τουρκίας, και της νότιας αφρικής ήταν, προφανώς, ευκαιρία για ένα ευχάριστο ταξίδι. Ας σημειώσουμε ότι το Παρίσι (και το Βερολίνο, που σαν δυτική γερμανία δεν συμμετείχε στην εκστρατεία στην κορέα στα ‘50s) έχει εκδηλωθεί υπέρ των ενδο-κορεατικών διαπραγματεύσεων που γίνονται αυτό τον καιρό εκνευρίζοντας αφόρητα την Ουάσιγκτον. Όσο για την συμμετοχή του νοτιοκορεάτη υπ.εξ.; Είναι ευνόητο ότι μόνο για να ρίξει λάδι στη φωτιά δεν πήγε στο Βανκούβερ… Ε, κάτι ξεκαρφωτικό να πούμε – και το είπε…

Απ’ την άλλη μεριά το γεγονός ότι το Πεκίνο και η Μόσχα κατήγγειλαν ανοικτά αυτήν την «μάζωξη» δείχνει ότι τα δικά τους σχέδια για την κορεατική χερσόνησο έχουν σαφή προτεραιότητα από πρακτική άποψη. Διαφορετικά, αν ανησυχούσαν μήπως εκτεθούν πρόωρα, θα διάλεγαν μια πιο ήπια (δηλαδή ξενέρωτη…) στάση, απ’ αυτές που είναι συνηθισμένες στη διεθνή καθεστωτική διπλωματία. Του είδους «κάθε συζήτηση μπορεί να είναι χρήσιμη», κλπ κλπ.

Αλλά όχι. Αυτές οι συζητήσεις που με το ζόρι τραβάει η Ουάσιγκτον «δεν»…

«Vancouver group» calling!

Τετάρτη 17 Γενάρη. Ως σοβαρευτούμε: πέρα απ’ το να φάνε, να πιούν, να σνιφάρουν τα σκονάκια τους ή ό,τι άλλο βίτσιο έχουν, οι 20 υπ.εξ. που πήγαν σαν «παλιοί συμπολεμιστές» στον καναδά κατέληξαν στ’ αλήθεια σε «κοινή τακτική» κατά της Πγιονγκγιάνγκ; Κι αν ναι, γιατί δεν την ανακοίνωσε η οικοδεσπότης καναδή υπ.εξ. Chrystia Freeland αλλά τα (αμερικανόφιλα…) δημοσιογραφικά ρεπορτάζ τσιτάρωντας μόνο Rex Tillerson και Taro Kono;

Εντάξει, προς στιγμήν δεν είμαστε καχύποπτοι. Αλλά το ιαπωνικό καθεστώς φαίνεται το ίδιο ταραγμένο όσο το αμερικανικό: …Μην είμαστε αφελείς σχετικά με την «επίθεση γοητείας» της βόρειας κορέας και της εμπλοκής της σε συζητήσεις εν όψει των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων… Δεν είναι η ώρα να χαλαρώσουμε την πίεση ή να δώσουμε κάποια ανταλλάγματα στη βόρεια κορέα. Το γεγονός ότι η βόρεια κορέα έχει εμπλακεί σε διάλογο θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν απόδειξη ότι οι κυρώσεις είναι αποτελεσματικές…

Ο Tillerson, απ’ την μεριά του, επανέλαβε την απόρριψη των σινο-ρωσικών προτάσεων για αμοιβαίο πάγωμα των στρατιωτικών ασκήσεων ηπα και ιαπωνίας απ’ την μια και του πυρηνικού προγράμματος της βόρειας κορέας απ’ την άλλη.

Ναυτικό αποκλεισμό, ωστόσο, δεν ανακοίνωσαν οι «γενναίοι του Vancouver», και είναι προφανές ότι αυτό ήταν η σιωπηρή αποτυχία της Ουάσιγκτον, πίσω απ’ τις δηλώσεις. Σύμφωνα με το reuters (δηλαδή: ακόμα και σύμφωνα με το reuters):

… Τα γεράκια στην αμερικανική διοίκηση θεωρούν ότι η συζήτηση για την εφαρμογή στρατιωτικών δράσεων, όπως μια προληπτική επίθεση στη βόρεια κορέα, σε πυρηνικούς ή πυραυλικούς στόχους, έχει χάσει “momentum” λόγω των ολυμπιακών…

Υπομομή γιάνκηδες και αληθινοί σύμμαχοί τους, υπομονή: κανά δυο μήνες μόνο…

(Στον ογκόλιθο αξίζει μια ακόμα τιμητική διάκριση: δεν είναι απλά εκπρόσωπος του ελληνικού βαθέος κράτους… Δεν είναι απλά ένας φυσικός εκπρόσωπος του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Είναι τέτοιος αναδρομικά. Αναλαμβάνει, σα να λέμε, την πολιτική ευθύνη για όλη την hard core ελληνική φασιστική περίοδο μετά το 1944. Πιο συγκεκριμένα απ’ το 1950, απ’ την ημέρα που ξεκίνησε “o στρατός μας πάει στην κορέα / να πολεμήσει για υψηλά ιδανικά / και να βάψει τους κίτρινους με αίμα / δείχνοντάς τους τι θα πει λευτεριά” – όπως έλεγε το τραγουδάκι τους. Αν δεν γούσταρε ο ογκόλιθος, οι φαιορόζ πίσω του, και όλο το καθεστωτικό σκυλολόι ακόμα πιο πίσω, “δεξιό” κι “αριστερό”, να πατήσει πάνω στα “μαθήματα ελευθερίας” μεταξύ 1950 και 1954, θα μπορούσε εύκολα να βρει μια δικαιολογία….

Και για να έχει κανείς το μέγεθος του ακραίου οππορτουνισμού: ο άνθρωπος που ανταποκρίθηκε στο αίτημα των «παλιών συμπολεμιστών» στην κορεατική χερσόνησο έχει διατελέσει επιφανής σταλινικός του κερατά! Ουάου!!!!)

(φωτογραφία κάτω: τα φέρετρα των «εκπολιτιστών», «απελευθερωτών» του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην κορέα, επαναπατρισμένα, το 1954).

Το κακό εμπόριο

Τετάρτη 17 Γενάρη. Ενόσω συμβαίνουν αυτά, το ψόφιο κουνάβι και η κυβέρνησή του ετοιμάζονται για ένα καινούργιο γύρο εμπορικών “κυρώσεων” κατά του κινεζικού καπιταλισμού. Με την μορφή υψηλών δασμών, που αναμένεται να αποφασιστούν ως το τέλος του μήνα. Σε μια σειρά κινέζικων εισαγωγών, απ’ τα φωτοβολταϊκά πάνελ μέχρι προϊόντα σιδήρου και ατσαλιού – μεταξύ άλλων.

Ο εμπορικός πόλεμος έχει κηρυχτεί επίσημα απ’ την Ουάσιγκτον, και η τωρινή συντηρητική κυβέρνηση είναι απλά ο εκτελεστικός του βραχίονας. Τα ραγδαία αυξανόμενα εμπορικά ελλείματα των ηπα, η επίσης σταθερή απώλεια μεριδίων διεθνούς αλλά και εσωτερικής αγοράς όχι μόνο από κινέζικα εμπορεύματα αλλά και από ευρωπαϊκά, και, κατά συνέπεια, η ανάδυση του νεο-προστατευτισμού, σημειώνουν και τυπικά το τέλος της θρυλικής “παγκοσμιοποίησης”. Όπως ήταν αναμενόμενο, απ’ όσους ξέρουν την καπιταλιστική ιστορία.

Το ψόφιο κουνάβι είναι συνεπές στο κτίσιμο αυτών των εμπορικών τειχών. Μόνο που έχει μπλέξει, και έχει μπλέξει πολύ άσχημα, με τρόπο που δεν θα γινόταν ένα αιώνα πριν. Προκειμένου να αποφύγει το Πεκίνο τους δασμούς στις εξαγωγές των κινεζικών επιχειρήσεων μετακινεί ορισμένα στάδια της παραγωγής, συνήθως τα τελικά, σε άλλα κράτη· κατά προτίμηση της ανατολικής ασίας. Έτσι η Ουάσιγκτον αναγκάζεται να “οχυρωθεί” βάζοντας δασμούς όχι μόνο απέναντι στα made in china, αλλά και σε διάφορα επιπλέον made in, άλλων κρατών.

Με τέτοιους ελιγμούς (τους χρησιμοποιούν και ευρωπαϊκές εταιρείες) που τους κάνει εφικτούς η προχωρημένη τεχνολογική αναδιάρθρωση των αρχών του 21ου αιώνα, τα πολεμικά / οχυρωματικά έργα του αμερικανικού καπιταλισμού καταλήγουν σε κήρυξη εμπορικού πολέμου σε επιπλέον κράτη, κάτι που δεν είναι πάντα πρώτη επιλογή της Ουάσιγκτον.

Σκατοκατάσταση… Κουραδότρυπες παντού – που θάλεγε κι ένας πρόεδρος…

Κορέες…

Τρίτη 16 Γενάρη. Δεν ξέρουμε, αλλά δεν θα δυσκολευόμαστε να το αναγνωρίσουμε. Η ασιατική (ή μήπως ειδικά η κορεατική;) αντίληψη για το χιούμορ είναι “άλλη φάση”!

Να, για παράδειγμα: χθες αντιπροσωπείες απ’ τον βορρά και το νότο ξανασυναντήθηκαν. Στο ίδιο χωριό, στο Panmunjeom, στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη ανάμεσα στα δύο κράτη. Όπως και πριν, μεταξύ τους – δηλαδή: χωρίς αμερικάνους ή ιάπωνες… Όπως και πριν μακριά απ’ τα δυτικά καθεστωτικά μήντια… Για να κουβεντιάσουν τι άραγε; Μήπως τις λεπτομέρειες της συμμετοχής της ολυμπιακής ομάδας της Πγιονγκγιάνγκ στους επερχόμενους χειμερινούς ολυμπιακούς στη Σεούλ; Περίπου…

Η χθεσινή συνάντηση (σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των δύο πλευρών – και ποιος τολμάει να τις αμφισβητήσει;) αφορούσε το φλέγον ζήτημα της συμμετοχής βορειοκορεατικής καλλιτεχνικής ομάδας (χορός / τραγούδι) στους αγώνες…. Και ναι, ο διάλογος ήταν γόνιμος!!! Η Σεούλ θα προτιμούσε την γυναικεία Moranbong Band, μια ηλεκτροπόπ μπάντα της βόρειας κορέας (ναι, υπάρχει και τέτοια) που έχει κοινό και στο νότο. Η Πγιονγκγιάνγκ διαφώνησε. Είχε άλλη πρόταση. Μια ορχήστρα απ’ την σχολή Mansundae art (η κορυφαία ακαδημία τεχνών της βόρειας κορέας) που παίζει από κλασσικά σάουντρακ δυτικών ταινιών (υποθέτουμε και Ennio Morricone) μέχρι βορειοκορεατικές όπερες. Τελικά «πέρασε» της Πγιονγκγιάνγκ, προς κάποια στεναχώρια ίσως των νοτιοκορεατών, αφού η Moranbong Band έχει πιο σύγχρονο ήχο. Δεν πειράζει. Τα 140 μέλη της ορχήστρας της Mansuade θα είναι ευπρόσδεκτα, αφού ο Kim τα θεωρεί “top”. Εννοείται ότι συζητήθηκαν οι στολές, το ρεπερτόριο της συναυλίας, τεχνικά ζητήματα (ήχος, φωτισμός) και κάθε άλλο σχετικό… Η επόμενη συνάντηση αντιπροσωπειών των δύο κορεών θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή. Υποθέτουμε ότι θα συζητήσουν για την πρόγνωση καιρού στη διάρκεια των ολυμπιακών, τα ρούχα που θα πρέπει να έχει η βορειοκορεατική αντιπροσωπεία, κι άλλα τέτοια σημαντικά που μόνο κρατικοί αξιωματούχοι δύο κρατών που μέχρι προχτές φαινόταν ότι θα μπλέξουν σε πόλεμο μπορούν να λύσουν….

Αν το αντέχετε, ανεβείτε σ’ ένα αερόστατο, βγείτε σε ικανό ύψος, και κάνετε την σύγκριση. Τις ώρες που στο Panmunjeon οι δυο κορεατικές αντιπροσωπείες συζητούσαν μεταξύ τους με θέματα του είδους – Πως πάει αυτό είπατε; Μπορείτε να το μουρμουρίσετε; – Να, κάπως έτσι…. – Α, καλό είναι, αυτό να το παίξουν, σε μια άλλη άκρη του κόσμου, στο καναδικό Vancouver, το αμερικανικό υπ.εξ. κάλεσε (για σήμερα) για διαβούλευση του υπ.εξ. των κρατών που συμμετείχαν στην αμερικανική εκστρατεία στην κορέα, απ’ το 1950 ως το 1953!!… Με θέμα (τι άλλο;) «το πρόβλημα με τους κομμουνιστές στην κορέα». Όπως και τότε.

Οι λίγοι υπ.εξ. φίλοι (ή περίπου: θα είναι και ο υπ.εξ. της Σεούλ, να πάρει μάτι…) θα κουβεντιάσουν στο Βανκούβερ το πως θα συνεργαστούν στην «πίεσή» τους προς την Πγιονγκγιάνγκ… Η ιδέα είναι να γίνει ναυτικός αποκλεισμός της βόρειας κορέας….

Αλλοίμονο στους ηττημένους!!! Αλλοίμονο τους: η Πγιονγκγιάνγκ έχει φοβηθεί τόσο που συζητάει που θα μπουν τα ηχεία στη συναυλία της ορχήστρας της στους χειμερινούς ολυμπιακούς στη Σεούλ!!!

(Πάνω: ο Kwon Hyok-bong, διευθυντής του τμήματος τεχνών του βορειοκορεατικού υπουργείου πολιτισμού – αριστερά – και ο Lee Woo-sung, της αντίστοιχης νοτιοκορεατικής υπηρεσίας, χτες. Δείχνουν εμφανώς ταραγμένοι απ’ τις εξελίξεις στο Βανκούβερ, ε;

Κάτω: η συμμετοχή του ογκόλιθου σ’ αυτό το ραντεβουδάκι μας θυμίζει την ελληνική στρατιωτική συμμετοχή στον «πόλεμο στην κορέα» τότε· και τα εγκλήματα που έκαναν οι γενναίοι έλληνες στρατιώτες, μαζί με τους υπόλοιπους ένοπλους φρουρούς της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ο ύμνος που τραγουδούσαν τότε μιλάει από μόνος του…

Ας ελπίσουμε ότι πέρα απ’ το εθνικά συμφέρον γλύψιμο στην Ουάσιγκτον – δουλειά του είναι! – ο ογκόλιθος δεν θα κανονίσει να στείλει καμιά φρεγάτα στ’ ανοικτά της κορεατικής χερσονήσου…

Να περιμένουμε απ’ τους εθνικόφρονες αριστερούς να εμποδίσουν τέτοιες ελληνικές ιδέες;)