Tag: ηπα

Georges Abdallah, η διαρκής μάχη για την απελευθέρωση

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.34) >> Σε τέσσερεις ημέρες, στις 25 Ιούλη, αναμένεται η αποφυλάκιση (μετά από 41 ολόκληρα χρόνια στις γαλλικές φυλακές, θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί πολύ νωρίτερα…) του Georges Ibrahim Abdallah – του πιο γνωστού λιβανέζου μαρξιστή αντάρτη απ’ την δεκαετία του 1980. Ελπίζουμε κι ευχόμαστε να πρόκειται πράγματι για απελευθέρωση (και όχι για «δώρο» στις αμερικανικές και στις θεοναζί υπηρεσίες…)

Το Samidou (το διεθνές δίκτυο αλληλεγγύης στους παλαιστίνιους αιχμάλωτους) και η Collectif Vacarme(s) Films παρουσίασαν το 2021 το ντοκυμαντέρ Fedayin: ο αγώνας του Georges Abdallah (διάρκειας κάτι λιγότερο από 1,5 ώρας) το οποίο κρίνουμε εξαιρετικά ενδιαφέρον και χρήσιμο όχι μόνο για τον ίδιο τον Abdallah, αλλά και για την ιστορία τόσο της παλαιστινιακής όσο και τις λιβανέζικης ένοπλης αντίστασης στη θεοναζί κατοχή και στους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Η Collectif διέθεσε ελεύθερα το ντοκυμαντέρ με υπότιτλους σε εφτά γλώσσες (γαλλικά, αγγλικά, αραβικά, ισπανικά, καταλανικά, γερμανικά και ιταλικά).

Εδώ σας προσκαλούμε να κερδίσετε 1,5 ώρα απ’ την ζωή σας παρακολουθώντας το (με αγγλικούς υπότιτλους):

(Μερικές ιστορικές πληροφορίες που μπορεί να είναι χρήσιμες για όσες / όσους δεν τις έχουν υπόψη τους.

18 Γενάρη 1982: ένας άντρας πυροβολεί και σκοτώνει στο Παρίσι τον συνταγματάρχη Charles Robert Ray, στρατιωτικό ακόλουθο της αμερικανικής πρεσβείας στο Παρίσι.

31 Μάρτη 1982: μια γυναίκα πυροβολεί και σκοτώνει τον Yaacov Bar-Simantov, δεύτερο γραμματέα της ισραηλινής πρεσβείας στο Παρίσι.

(Και για τις δύο ενέργειες θα κατηγορηθεί το 1984 και θα καταδικαστεί το 1987 ο Abdallah: μέλος του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» / PFLP, ιδρυτής των «Λιβανέζικων Ένοπλων Επαναστατικών Ομάδων» / LARF που έδρασαν στη γαλλία αναλαμβάνοντας την ευθύνη 4 ενεργειών).

6 Ιούνη 1982: ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στον λίβανο για να «εξαφανίσει» την ένοπλη παλαιστινιακή αντίσταση που έχει την βάση της στα νότια, στα στρατόπεδα των προσφύγων του 1948, του 1967 και του 1973.

25 Αυγούστου 1982: διεθνής «ειρηνευτική δύναμη» αποτελούμενη από 400 γάλλους, 800 ιταλούς και 800 αμερικάνους πεζοναύτες καταλαμβάνει την Βηρυτό με πρόσχημα τον εξοστρακισμό των ενόπλων της «Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» / PLO απ’ τον λίβανο.

10 Σεπτέμβρη 1982: Περίπου 10.000 ένοπλοι της PLO αποχωρούν απ’ τον λίβανο καταφεύγοντας στην Τύνιδα.

16 έως 18 Σεπτέμβρη 1982: Με την άνεση ότι δεν υπάρχει πια ένοπλη αντίσταση ο ισραηλινός στρατός περικυκλώνει τους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς της Sabra και της Shatila και βάζει μέσα τους φασίστες λιβανέζους συμμάχους του (: «χριστιανοί φαλαγγίτες») που επί 3 μερόνυχτα επιδίδονται σ’ ένα όργιο σφαγής των αμάχων, λεηλασιών, καταστροφών. Πάνω από 3.500 δολοφονημένοι / ες. (Επικεφαλής του ισραηλινού στρατού – που τις νύχτες φώτιζε με προβολείς τα στρατόπεδα απ’ την περίμετρό τους για να βλέπουν οι σφάχτες – ήταν ο ακροδεξιός Ariel Sharon. Αργότερα έγινε πρωθυπουργός….)

19 Σεπτέμβρη 1982: Ο δυτικός (αμερικανικός) κατοχικός στρατός βομβαρδίζει την πόλη Suk al Ghab επειδή ανακάλυψε εκεί παλαιστίνιους αντάρτες.

23 Οκτώβρη 1983: Δύο φορτηγά γεμάτα εκρηκτικά ανατινάζονται μπροστά απ’ τους κοιτώνες των αμερικάνων και των γάλλων πεζοναυτών στη Βηρυτό. 241 αμερικάνοι και 58 γάλλοι σκοτώνονται. Την ευθύνη της ενέργειας αναλαμβάνει μια ως τότε άγνωστη οργάνωση με όνομα «Ισλαμική Jihad». Η οργάνωση απειλεί ότι θα κτυπήσει ακόμα πιο δυνατά αν οι δυτικοί κατοχικοί στρατοί δεν φύγουν ως την πρωτοχρονιά του 1984. Ουάσιγκτον και Παρίσι απαντούν ότι «θα μείνουν»…

7 Φλεβάρη 1984: Ο αμερικάνος πρόεδρος Reagan ανακοινώνει την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού τις επόμενες εβδομάδες.

8 Φλεβάρη 1984: Τα αμερικανικά πολεμικά που βρίσκονται στο λιμάνι της Βηρυτού βομβαρδίζουν με περισσότερα από 300 βλήματα την Κοιλάδα Beqaa, με βάση «πληροφορίες» του ισραηλινού στρατού.

Τέλος Φλεβάρη 1984: Ανακοινώνουν την αποχώρησή τους απ’ τον λίβανο και οι υπόλοιποι: ο αγγλικός, ο γαλλικός και ο ιταλικός στρατός. Οι δυτικοί κατηγορούν την Τεχεράνη για τις επιθέσεις στις 23 Οκτώβρη, αποδίδοντάς την στην Hezb’ Allah…

24 Μάη 2000: Ύστερα από 18 χρόνια κατοχής μιας μεγάλης ζώνης στο νότιο λίβανο, μην αντέχοντας το αντάρτικο διάφορων οργανώσεων (συμπεριλαμβανόμενης της Hezb’ Allah) ο ισραηλινός στρατός ανακοινώνει την αποχώρησή του απ’ το λιβανέζικο έδαφος.

Ενδιάμεσα (2)

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.28) >> Την περασμένη εβδομάδα κάναμε ορισμένες παρατηρήσεις αντι-πληροφόρησης (for members only…) που μπορεί (θα έπρεπε) να ενδιαφέρουν, κατ’ αρχήν ως ζητήματα. Γρήγορα, μέσα σ’ αυτή την εβδομάδα, οι πιο «επικίνδυνες» αποδείχθηκαν σωστές. Κάναμε ωστόσο ένα λάθος, που οφείλουμε να διορθώσουμε.

Γράφαμε σε σχέση με το αζερμπαϊτζάν:

….Το καθεστώς του αζερμπαϊτζάν έχει πράγματι σχέσεις με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς∙ και είναι αλήθεια ότι η mossad έχει «βάση» στα νότια της χώρας, κοντά στα βόρεια σύνορα του ιράν. Υπάρχει όμως μία συμβουλή που συχνά αποδεικνύεται πολύτιμη: έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα! Είναι αυτές οι (σαφώς αντι-ιρανικές) σχέσεις του Baku «οργανικές» για τα συμφέροντα του οίκου Aliyev ή πρόκειται για επιτήδειο «αντιπερισπασμό» και «επιτήρηση από κοντά»;…

Όμως, σύμφωνα με έγκυρη (μη καθεστωτική!) πληροφορία προερχόμενη απ’ το αζερμπαϊτζάν, η βάση / κλιμάκιο της mossad ΔΕΝ είναι στο έδαφος αυτού του κράτους, αλλά πιθανότατα κάπου στα βουνά στα βορειοδυτικά της ιρανικής επικράτειας, σε περιοχή κατοικούμενη από κούρδους. Δεν χρειάζονται σπουδαίες υποδομές. Ακόμα και μια καλύβα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως “βάση εκτόξευσης”…

Τα drones πράγματι πέταξαν μέσα απ’ τον εναέριο χώρο του αζερμπαϊτζάν για να βγουν στην Κασπία και από κει να κτυπήσουν την Τεχεράνη: αυτή είναι μια διαδρομή με την μικρότερη πιθανότητα να εντοπιστούν απ’ τα ιρανικά ραντάρ… Αλλά οι χειριστές τους (η βάση / κλιμάκιο των mossad / cia) ΔΕΝ ήταν / είναι στο αζέρικο έδαφος.

Απόδειξη του γεγονότος ότι η Τεχεράνη ΔΕΝ θεωρεί το Μπακού συνένοχο στην επίθεση των θεοναζί εναντίον της στις 13 Ιούνη, και σε καμία περίπτωση εχθρικό, είναι αυτά τα δύο:

Στις 27 Ιούνη, τέσσερεις ημέρες μετά την αμερικανική επίθεση στο ιράν και την «εκεχειρία», έγινε στο Μπακού η τελετή εγκατάστασης του νέου ιρανού πρεσβευτή στο αζερμπαϊτζάν:

Μια βδομάδα μετά, στις 4 Ιούλη, ο ιρανός πρόεδρος Pezeshkian επικεφαλής ομάδας υπουργών έκανε επίσημη επίσκεψη στο Μπακού:

(Και τα δύο screenshot είναι απ’ το επίσημο site του αζέρικου υπ.εξ.) Αν μπορείτε να διαβάσετε τα κείμενα, θα επιβεβαιώσετε ότι τα περί «συμμαχίας θεοναζί – αζερμπαϊτζάν – τουρκίας» κατά του ιράν (και της ρωσίας!!!) προέρχονται από εγκάθετους δημαγωγούς με συγκεκριμένους εργοδότες…

Το άλλο ζήτημα αφορά το νέο καθεστώς στη Δαμασκό και την υποτιθέμενη «σύμπλευσή» του με τους θεοναζί. Εκεί δεν κάναμε κανένα λάθος. Υποθέτουμε πως το στήσιμο της προβοκάτσιας με τις συμμορίες των δρούζων (δολοφονίες βεδουϊνων) στη νότια συρία απ’ όπου ξεκίνησε η επίθεση των θεοναζί και οι βομβαρδισμοί ακόμα και στη Δαμασκό διώχνουν όλη την σχετική «ομίχλη» παραπληροφόρησης σχετικά με το τι (και γιατί) συμβαίνει σ’ αυτή την περιοχή της μέσης Ανατολής / δυτικής Ασίας.

Εκείνο που δεν ξέραμε την προηγούμενη εβδομάδα είναι ορισμένες «λεπτομέρειες» για το πως κινείται η Άγκυρα σ’ αυτήν την ζώνη που περιλαμβάνει και τον λίβανο. Δεν θα τις μεταφέρουμε τώρα, δεν είναι επείγουσες. Απλά: όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύεται όλο και πιο βλακώδης η ιδέα ότι το «μπλοκ της Αστάνα», για κάποιους άγνωστους και μυστηριώδεις λόγους, εγκατέλειψε αμαχητί την συριακή επικράτεια στα νύχια των δυτικών ιμπεριαλισμών και του θεοναζί χωροφύλακά τους, την συριακή επικράτεια για την οποία χύθηκε πολύ αίμα για να μείνει, έστω στοιχειωδώς, στην τροχιά του ευρασιατικού project. Μην αποκλείετε καθόλου λοιπόν εκπλήξεις μεσοπρόθεσμα…

Κάτι τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο. Το προηγούμενο γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον, ο νυσταλέος Jo, υπέγραψε πέρυσι (χωρίς ιδιαίτερη προβολή) μια συμφωνία με την Βαγδάτη για την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού απ’ το ιράκ. Αυτή θα πρέπει να αρχίσει τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και να έχει ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβρη του 2026 – ελάχιστοι «σύμβουλοι» θα απομείνουν.

Θα δούμε…

4ος παγκόσμιος – σε περίληψη 1

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.23) >> Την εποχή που η παρακμή των δυτικών καπιταλισμών δεν είχε αρχίσει ακόμα να ξεδιπλώνεται με ταχύτητα, στις αρχές της δεκαετίας του 2010, εν μέσω της «χρηματοπιστωτικής κρίσης» (του πιο πρόσφατου ξεσπάσματος των (δυτικών) καπιταλιστικών δομικών αντινομιών – μέχρι το επόμενο!) αυτή η «γενική δύση» σχεδίαζε τον 21ο αιώνα «της». Αμερικανικός και ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί θα δρούσαν σε συνεργασία∙ η ανάσχεση της (ορατά) «ανερχόμενης» ρωσίας θα γινόταν στην ουκρανική επικράτεια∙ η συνήθως ταραχώδης μέση Ανατολή θα έπρεπε να ισορροπήσει∙ και το «κέντρο βάρους» των διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών ενεργειών θα έπρεπε να πέσει στην Ασία, ειδικά στην ανατολική και νοτιοανατολική…

Στις αρχές του 2012 ο τότε διοικητής των ηπα Obama ανακοίνωσε την «στρατηγική για την ανατολική Ασία» (“pivot to asia”)…

Λίγο αργότερα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για το «πυρηνικό πρόγραμμα» του ιράν, βάζοντας στο κόλπο και τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του οηε (κίνα, γαλλία, ρωσία, αγγλία) συν την γερμανία. Η πρώτη ενδιάμεση, διαδικαστική συμφωνία (“joint plan of action”) μεταξύ της Τεχεράνης και των 5 + 1 «μεγάλων δυνάμεων» υπογράφτηκε το Νοέμβρη του 2013∙ η τελική συμφωνία (JCPOA) τον Απρίλη του 2015… Το «στρατηγικό υπονοούμενο» αυτής της συμφωνίας που προέβλεπε ότι η Τεχεράνη θα μπορούσε να κάνει έναν αυστηρά ελεγχόμενο «εμπλουτισμό ουρανίου» για ειρηνική χρήση με αντάλλαγμα την σταδιακή «άρση των κυρώσεων» εναντίον της ήταν ότι ένας ελεγχόμενα αναπτυσσόμενος ιρανικός καπιταλισμός θα ήταν το αντίβαρο στον επιθετικό χωροφύλακα (: Τελ Αβίβ) στην ευρύτερη περιοχή, που σε γενικές γραμμές θα ανασχεδιαζόταν (: “new middle east”) με μοχλό τους σκληροπυρηνικούς ουαχαβίτες (: isis) υπό τον έλεγχο του Ριάντ, της Ντόχα και του Ντουμπάι.

Τον Φλεβάρη του 2014 μεθοδεύτηκε το φασιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο, που ήταν βέβαια «αντιευρωπαϊκό» (: “fuck EU”…) – αλλά μεταξύ «φίλων» με μεγάλα σαγόνια είναι αναπόφευκτες και μερικές παρασπονδίες… Η Μόσχα πήρε αμέσως την Κριμαία, αλλά για οτιδήποτε άλλο φαινόταν διατεθειμένη να πιστέψει σε διαπραγματεύσεις και συμφωνίες (: εντός εισαγωγικών πλέον: Minsk 1, Minsk 2).

Μέσα σε 4 χρόνια (2012 – 2015) οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, υπό την ηγεσία του αμερικανικού, φαινόταν ότι είχαν διαμορφώσει υπέρ τους το «πεδίο», έτσι ώστε να μπορούν να ρίξουν το βάρος τους στον πιο επικίνδυνο ανταγωνιστή: το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο.

Αλλά τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα σχεδίαζαν.

Τον Σεπτέμβρη του 2015 η Μόσχα (από κοινού με την Τεχεράνη και την Hezb’ Allah) ανέλαβαν να «χαλάσουν» την new middle east τόσο στη συριακή όσο και στην ιρακινή επικράτεια. Η Άγκυρα, που ως τότε θέλοντας και μη (κυρίως: μη!) είχε ακολουθήσει την αμερικανο-δυτική γραμμή «απελευθερώθηκε» απ’ την άφιξη του ρωσικού και του ιρανικού στρατού, και επανήθε στις βασικές αρχές της ιστορικής γεωπολιτικής στρατηγικής της. Στριμώχνοντας μάλιστα τόσο το Ριάντ όσο και το Ντουμπάι (πατρώνες του ουαχαβιτισμού) μετά την δολοφονία του Jamal Khashoggi (Οκτώβρης 2018) – η Ντόχα είχε ήδη αλλάξει στρατόπεδο καταλαβαίνοντας σωστά τα καινούργια δεδομένα στην περιοχή.

Το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο «εκτινάχτηκε αναπτυξιακά» μ’ έναν ρυθμό πρωτοφανή και έξω από κάθε δεδομένο και πρόβλεψη. O Vaclav Havel, πρόεδρος της τσεχίας απ’ το 1993 ως το 2003, σχολίασε δεικτικά: η κίνα αναπτύχθηκε τόσο γρήγορα ώστε δεν προλάβαμε καν να εκπλαγούμε! Μ’ έναν ρυθμό ανάπτυξης (ετήσιας αύξησης του αεπ) που κυμαινόταν μεταξύ 6,8% και 9,7% (μεγέθη απλησίαστα για τους δυτικούς καπιταλισμούς) μεταξύ 2008 και 2018, και με μια εν δυνάμει τεχνολογική έκρηξη που μόνο τρόμο μπορούσε να προκαλέσει στους δυτικούς «κύριους του πλανήτη», το Πεκίνο έδειχνε ήδη απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’10 ότι δύσκολα θα βρεθεί «χαλινάρι» για τον λαιμό του.

Εν τω μεταξύ το «μεγάλο κόλπο» του λεγόμενου «προληπτικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας» (!!!) δηλαδή η μετατροπή του αφγανιστάν (μαζί με το πακιστάν…) σε νατοϊκή βάση στο «μαλακό υπογάστριο» της κίνας, δίπλα ακριβώς απ’ την (θεωρούμενη ως μοχλό για την διάλυση του κινεζικού κράτους…) επαρχία Xinjiank είχε ήδη βαλτώσει. Απ’ το 2011 ο Obama είχε «φορτώσει» την κατοχή του αφγανιστάν με πάνω από 100.000 πεζοναύτες, με «όλα τα απαραίτητα», έχοντας σκοπό ως το 2016 η δουλειά να έχει ολοκληρωθεί. Μάταια!

Τώρα πια, αφού πρώτα εξαφάνισαν την καλλιέργεια παπαρούνας στην επικράτειά τους αντικαθιστώντας την με άλλες αποδοτικές καλλιέργειες με βάση συμβουλές και οδηγίες κινέζων γεωπόνων και γεωτεχνικών, οι Ταλιμπάν είναι επίσημα σύμμαχοι τόσο της Μόσχας όσο και του Πεκίνου…

Το ψόφιο κουνάβι, ως «ηγέτης» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αλλά και του συνολικά δυτικού ιμπεριαλισμού, ανέλαβε την διοίκηση στο άσπρο σπίτι για πρώτη φορά τον Γενάρη του 2017. Ήδη η “new middle east” ως σχέδιο κατέρρεε κάτω απ’ την δράση του «μπλοκ της Αστάνα», πράγμα που σήμαινε ότι και JCPOA έχανε την «στρατηγική» σημασία της για την δύση. Την έσκισε και στράφηκε στην «παλιά συνταγή»: το κέντρο ελέγχου της μέσης Ανατολής θα παρέμενε το Τελ Αβίβ, ανανεώνοντας της εργολαβία («Η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά» του…) στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά (με τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» που θα έκαναν τις πετροχούντες δορυφόρους του).

Απέναντι στη ρωσία η ουκρανία θα ήταν η πρώτη γραμμή – αυτό έμεινε σταθερό. Όσο για το μέτωπο με την κίνα; Με την κατοχή του αφγανιστάν να έχει γίνει όλο και μεγαλύτερη πληγή, η «στρατηγική περικύκλωση» της κίνας και από ξηρά έμοιαζε αδύνατη. Από την άλλη μεριά το κινεζικό κεφάλαιο είχε αρχίσει να απογειώνεται εντυπωσιακά. Τέρμα λοιπόν οι «πολυμερείς συμφωνίες» που προωθούσε το προηγούμενο σχέδιο επί Obama (: «γιατί θα πρέπει να γίνονται παραχωρήσεις σε κάθε μικρό και ασήμαντο ασιάτη; μόνο για να μην πέσει στην αγκαλιά του Πεκίνου; Shit!!!) και στη θέση τους σκέτος «οικονομικός πόλεμος» με δασμούς και κυρώσεις (όπως, άλλωστε, απέναντι στη Μόσχα). Πόλεμος κυρώσεων κατά του nord stream 2, πόλεμος απειλών και κυρώσεων και κατά της Huawei…

Την τελευταία χρονιά της πρώτης θητείας του, το ψόφιο κουνάβι διαπραγματεύτηκε με τους Ταλιμπάν την πλήρη αποχώρηση του αμερικανικού / νατοϊκού στρατού (ελπίζοντας σ’ ένα plan B: ουαχαβίτες προβοκάτορες στα βουνά…), αποχώρηση που υλοποιήθηκε στη συνέχεια επί διοίκησης νυσταλέου Jo με τον γνωστό οικτρό τρόπο…

4ος παγκόσμιος – σε περίληψη 2

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.16) >> Καμιά συνταγή δεν φαινόταν να αποδίδει τα αναμενόμενα!!! Και υπάρχουν σοβαροί, δομικοί λόγοι γι’ αυτό. Το τελευταίο colpo grosso για την συντήρηση έως επέκταση της παγκόσμιας κυριαρχίας μέσω της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας» και του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος ήταν «ο πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού»!…

Έχουμε μπει στο 2020, και η δυτική ιμπεριαλιστική τακτική κάνει έναν απρόβλεπτο για πολλούς ελιγμό. Επιστράτευση των πληθυσμών, κουρέλιασμα των (δυτικών) συνταγμάτων, εκστρατεία για total δημαγωγική dominance, «κατάσταση πολιορκίας», και «νέα τεχνολογία»: mRNA πλατφόρμες. Χρειάζονταν άραγε σπέσιαλ ρουθούνια για να «μυριστεί» ο καθένας πως σε μια συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία και σε μια συγκεκριμένη αλληλουχία γεγονότων όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, όταν τα (δυτικά) αφεντικά μιλούν-για-πόλεμο κάτι επικίνδυνα σοβαρό εννοούν; Όχι, δεν χρειάζονταν: οι παραλυμένοι του δυτικού επαναστατισμού γονάτισαν ευλαβικά πρώτοι…

Σε μια (κατά την ταπεινή μας άποψη) καλά υπολογισμένη χρονική στιγμή, μετά από πολύχρονη υπομονή (δηλαδή: σχεδιασμό και προετοιμασία) το 2022 (ενόσω ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» συνεχιζόταν…) η Μόσχα θα «σηκώσει τα μανίκια» εισβάλλοντας στην ουκρανική επικράτεια. Όχι απέναντι, απλά, στο φασισταριό του Κιέβου. Αλλά απέναντι στον επί χρόνια σχεδιασμό και στις επί χρόνια μεθοδεύσεις των δυτικών ιμπεριαλισμών. Του νατο. Εκ των πραγμάτων προκύπτει πως η Μόσχα είχε μελετήσει και εκτιμήσει σωστά την δυτική αντίδραση. Και πως όχι απλά είχε προετοιμαστεί να την αντιμετωπίσει για 2, 6, 12 μήνες ή «όσο χρειαστεί», αλλά – κυρίως – είχε προετοιμαστεί να την σύρει ως την τελική της ήττα / ταπείνωση δια της «τριβής»! Φαίνεται επίσης ότι το Πεκίνο ήταν ενημερωμένο έγκαιρα. To ξεκαθάρισε πρόσφατα στα μούτρα της πολεμοκάπηλης «ευρωπαίας υπ.εξ.» Kaja Kalas ο κινέζος υπ.εξ. Wang Yi:

… To Πεκίνο δεν θα δεχόταν να χάσει η ρωσία τον πόλεμο, γιατί αυτό θα επέτρεπε στις ΗΠΑ να στρέψουν όλη τους την προσοχή στην κίνα…

Πράγμα που διαβάζεται ως εξής: το Πεκίνο θα έβαζε πλάτη όσο και όπου χρειαζόταν ώστε οι ηπα να μείνουν «καθηλωμένες» στο δυτικό μέτωπο.

Δεν κινδύνεψε βέβαια η Μόσχα να ηττηθεί ποτέ αυτά τα 3,5 χρόνια. Αλλά ναι: το (προς το παρόν) δυτικό όριο του ευρασιατικού project είναι τα ρωσικά σύνορα με την ουκρανία και τα βαλτικά κράτη∙ και καλά θα κάνει η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της να μείνουν «κολλημένοι» εκεί!!! (Μήπως βρήκατε την απάντηση γιατί ο ρωσικός στρατός προχωράει-αργά-εκεί;) Ναι λοιπόν: το Πεκίνο καλοδέχεται την αργή, την παρατεταμένη και παρατεινόμενη δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης!!!

4ος παγκόσμιος – σε περίληψη 3

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.12) >> Στα τέλη Σεπτέμβρη 2023 στην Ουάσιγκτον και στις υπόλοιπες πρωτεύουσες των δυτικών ιμπεριαλισμών δήλωναν ευχαριστημένοι. Στο ουκρανικό πεδίο μάχης, παρά την αποτυχία της «μεγάλης επιχειρήσης για την θάλασσα του Azov» το περασμένο καλοκαίρι, μπορούσαν να βαυκαλίζονται πως είχαν ακόμα πολλά όπλα / μέσα στη διάθεσή τους και πως όπου-νάναι-η-Μόσχα-θα-γονατίσει.

Στη μέση Ανατολή επικρατούσε “ησυχία”, όπως την διαπίστωσε τις ίδιες μέρες η ύαινα Jake Sullivan, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του νυσταλέου Jo:

… Η εκεχειρία στην Υεμένη (σ.σ.: ανάμεσα στην Ansar Allah και τους μισθοφόρους του Ριάντ και του Ντουμπάι, + τους «συμβούλους» από ηπα, αγγλία και γαλλία…) κρατούσε. Οι ιρανικές επιθέσεις κατά του αμερικανικού στρατού είχαν σταματήσει (σ.σ.: εννοεί απ’ το «μπλοκ της αντίστασης» κυρίως στο ιράκ…). Η αμερικανική παρουσία στο ιράκ ήταν «σταθερή». Τα καλά νέα έφτασαν σε κρεσέντο μ’ αυτή την δήλωση: «Η περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι πιο ήσυχη σήμερα απ’ ότι έχει υπάρξει επί δυο δεκαετίες».

Αυτές ήταν εξελίξεις που (κατά το καθεστωτικό atlantic και όχι μόνο) … επέτρεπαν στη διοίκηση Biden να εστιάσει σε άλλες περιοχές και άλλα προβλήματα…. Ποιες «άλλες περιοχές» και ποια «άλλα προβλήματα»; Το 2023 ήταν η χρονιά που η Ουάσιγκτον (μαζί με τους πιο στενούς συμμάχους της) είχε προγραμματίσει ένα ακόμα «pivot to Asia» – στρατιωτικό αυτή τη φορά! Με την ενδυνάμωση ενός μιλιταριστικού άξονα ανάμεσα στη νότια κορέα, την ιαπωνία, την αυστραλία και την ινδία, γύρω απ’ την ταϊβάν – και την διαρκή επίδειξη πυγμής απέναντι στην κίνα.

Και τότε, μέσα-στην-ησυχία-της-ερήμου, στις 7 Οκτώβρη 2023 νωρίς το πρωί, ξέσπασε μια καταιγίδα χωρίς προηγούμενο: η «εισβολή του al Aqsa»!!! Οι ξυπόλυτοι έγραφαν ιστορία, την Ιστορία∙ και οι κυρίαρχοι δεν πρόλαβαν καν να εκπλαγούν! (Οι συνηθισμένοι ηλίθιοι στάθηκε αδύνατο να μην «βρουν» μια ακόμα συνωμοσία: των θεοναζί κατά του εαυτού τους, της Ουάσιγκτον, ποιος ξέρει τι άλλο…)

Το πόσο μακριά έχουν πάει ήδη, και πόσο μακρύτερα θα πάνε οι συνέπειες της «ανάστασης του Παλαιστινιακού ζητήματος» δεν θα το παρουσιάσουμε εδώ. Οι δυτικοί, με πλήρη συνείδηση, άφησαν τον χωροφύλακά τους και τον ενίσχυσαν για να αποδείξει πως εκείνο που εννοούσε ο Sullivan ως «πιο μεγάλη ησυχία εδώ και δυο δεκαετίες» ήταν η σιγή νεκροταφείου∙ και πως η σιγή-πραγματικού-και-απέραντου-νεκροταφείου ήταν η μόνη «προσφορά» που θα επέτρεπαν στους εαυτούς να κάνουν στους Παλαιστίνιους και στη μέση Ανατολή, έτσι ώστε απερίσπαστοι να «εστιάσουν σε άλλες περιοχές και άλλα προβλήματα»….

Όσο για τους πληθυσμούς τους και τις πιθανές ενστάσεις τους; Η εξουσία είναι ωμή: όταν λέει στις μάζες “μην ακουμπιέσθε” και “μην αναπνέετε” κι αυτές υπακούουν, ε, δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, έτσι δεν είναι;

Δεν θα θυμίσουμε εδώ τις διαδοχικές ήττες / αποτυχίες τους αυτούς τους 21 μήνες. Θα τρέξουμε κατευθείαν στη θεοναζί επίθεση στην Τεχεράνη, και το «καπάκι» της, την αμερικανική. Θα πάμε στην «τρέλα»… Γιατί αν η 7η Οκτώβρη του 2023 έσκισε το παραπέτασμα που έκρυβε την αλλαγή των πραγματικών και, κυρίως, των μεσοπρόθεσμων συσχετισμών δύναμης στη δυτική Ασία, η 13η  Ιούνη και η 23η Ιούνη 2025 επιτάχυναν και ουσιαστικά «στερέωσαν» (κόντρα στις προθέσεις και τα συμφέροντα των δυτικών) αυτήν την αλλαγή πάνω στην εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

4ος παγκόσμιος – σε περίληψη 4

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.06) >> Είναι σωστό αυτό που υποστήριξαν οι θεοναζί (και οι σύμμαχοί και οι δημαγωγοί τους) ότι δηλαδή αφού νίκησαν κατά σειρά την Παλαιστινιακή αντίσταση, το καθεστώς Άσσαντ και την Hezb’ Allah αποφάσισαν να δώσουν το «τελειωτικό κτύπημα» στο «κέντρο του κακού», στην Τεχεράνη, ή το αντίθετο, ότι δηλαδή αφού ΔΕΝ έχουν νικήσει ούτε την Παλαιστινιακή αντίσταση, ούτε την Hezb’ Allah (ούτε την Ansar Allah, ούτε τις ιρακινές PMU) κατέφυγαν σ’ ένα salto που θεωρούσαν πως δεν θα είναι (αλλά αποδείχθηκε πως ήταν) mortale, μπας και αποκαταστήσουν την κυρίαρχη θέση τους στην ευρύτερη μέση Ανατολή;

Η κατηγορηματική γνώμη μας (και όχι μόνον η δική μας!) είναι ότι συνέβη το δεύτερο. Η θεοναζί επίθεση (που ο αρχιχασάπης ονειρευόταν εδώ και 30 χρόνια!) δεν ήταν απλά και μόνο μια καλά προετοιμασμένη, αιφνιδιαστική ενέργεια. Ήταν γεγονός στρατηγικής σημασίας. Όπως ακριβώς η συνεχιζόμενη δυτική υποστήριξη στο φασιστοΚίεβο έγινε η αντεστραμμένη επίδειξη της καταρρέουσας παγκόσμιας δυτικής ηγεμονίας, έτσι και η θεοναζί επίθεση, που ήρθε να κορυφώσει την κομματιασμένη «ησυχία στη μέση Ανατολή» προσπαθώντας να την αποκαταστήσει με-κάθε-μέσο, αποδείχθηκε η αντεστραμμένη επίδειξη της όλο και πιο συρρικνωμένης δυτικής δυνατότητας να ελέγξει την περιοχή (φρενάροντας το ευρασιατικό project σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου).

Ήταν κίνηση απελπισίας – τόσο απ’ την μεριά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος όσο και απ’ τη μεριά της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου, του Βερολίνου, του Παρισιού, της Αθήνας. Αποδεικνυόταν πως ήταν τέτοια ακόμα και πριν το «σφύριγμα της εκεχειρίας» που παρακαλώντας ζήτησε το Τελ Αβίβ απ’ την Ουάσιγκτον: παρά την προετοιμασία, η θεοναζί επίθεση (η οποία, παρεπιπτόντως, στόχευσε και την ιρανική κυβέρνηση, αλλά απέτυχε να την εξοντώσει∙ όπως επίσης είναι βέβαιο ότι «έψαχνε» και τον Χαμενεϊ…), αυτή λοιπόν η τόσο «καλά οργανωμένη έως εντυπωσιακή» επίθεση της 13ης Ιούνη ΔΕΝ είναι υπολογίσει σωστά το πιο βασικό, το πιο σημαντικό απ’ όλα: το ποιες είναι οι πραγματικές ιρανικές δυνατότητες απάντησης / αντεπίθεσης!!! (To κάθαρμα Bar-Gvir φέρεται να το αναγνώρισε εκ των υστέρων, αν και δεν λείπουν οι προσπάθειες να κουκουλωθεί αυτή η παραδοχή).

Αν δεν ξέρεις τις πραγματικές δυνατότητες του αντιπάλου σου, τότε τι ξέρεις γι’ αυτόν; Τίποτα!!!! Μπορείτε να ρωτήσετε κι όλες τις δυτικές πολιτικές βιτρίνες, μαζί με τους ειδικούς και τους δημαγωγούς τους, για την βεβαιότητά τους το 2022 περί επερχόμενης ήττας / κατάρρευσης της ρωσίας, κλπ κλπ… Δεν είχαν ιδέα!!!

Υποτίθεται πως στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς «παραδέχονται» πως η επιτυχία της «εισβολής του al Aqsa» έδειξε σοβαρές ρωγμές σ’ όλα στα συστήματα «ανάσχεσης» της αντίστασης των ξυπόλυτων: ηλεκτρονικά, στρατιωτικά, παραδοσιακά χαφιέδικα, ιδεολογικά, κλπ. Η απάντηση της Τεχεράνης μόλις 8 ώρες μετά την υποτιθέμενη «διάλυση του ιρανικού καθεστώτος και των όπλων» και η πορεία που πήρε αυτή η απάντηση τις επόμενες 10 ημέρες (φτάνοντας στο σημείο να κτυπάει χωρίς ουσιαστικά εμπόδια τον έναν μετά τον άλλο όλους τους κρίσιμους στόχους στην απαρτχάιντ επικράτεια, εκτός απ’ την Dimona…) αποδεικνύει την πανηγυρική κατάρρευση οποιασδήποτε δυτικής «υπεροχής στην αποτροπή»!!! (Κι αν δεν έχεις τέτοια υπεροχή ελάχιστοι σε φοβούνται!)

Δεν είναι μόνο ότι το περιβόητο «πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν» είναι ζωντανό και λειτουργικό… Είναι επίσης ότι μετά την αποκάλυψη της βρώμικης συνεργασίας της «διεθνούς επιτροπής για την ατομική ενέργεια» με τους θεοναζί τα στελέχη της έφυγαν κλωτσηδόν απ’ την ιρανική επικράτεια, κι έτσι πια κανείς (δυτικός) δεν θα ξέρει οτιδήποτε γι’ αυτό το πρόγραμμα… Είναι πως αν ήταν αλήθεια ότι οι ιρανοί τεχνικοί «απείχαν δύο βδομάδες απ’ το να φτιάξουν την πρώτη βόμβα» αυτές οι δύο βδομάδες πέρασαν και με το παραπάνω απ’ την εκεχειρία και μετά, και οι θεοναζί όχι μόνο δεν βγάζουν άχνα σχετικά, αλλά προσπαθούν να «πουλήσουν μαγκιά» κατά των λιγοστών τανκ της Δαμασκού, υποτιμώντας το τι τους περιμένει απ’ αυτή τη μεριά…. Και είναι ακόμα ότι το ιρανικό καθεστώς μετά τις 23 Ιούνη εξοπλίζεται πολύ γρήγορα απ’ τα αποδεδειγμένα «ανώτερης ποιότητας» κινέζικα πολεμικά αεροπλάνα και τα αντιαεροπορικά συστήματα, και πάλι κανείς δυτικός δεν τολμάει καν να ασχοληθεί… Να ασχοληθεί με το προφανές αποτέλεσμα των πραγματικών συσχετισμών στη δυτική ασία: τώρα, στην Τεχεράνη, δεν βρίσκονται μόνο ρώσοι αξιωματικοί και ειδικοί. Βρίσκονται και κινέζοι…

 Xτες…(Το “μπλοκ της Αστάνα” δουλεύει σαν πολύσπαστο…)

Και δεν είναι μόνον αυτά. Η ουσιαστικά νίκη της Τεχεράνης έχει αλλάξει τα δεδομένα στο σύνολο του «μπλοκ της αντίστασης» στην περιοχή∙ αλλά και σε ότι αφορά τις πετροχούντες. Οι δεύτερες ξέρουν τώρα ότι δεν υπάρχει κανένα μέλλον και κανένα συμφέρον στο να συνεχίζουν να στηρίζουν τις αντι-ιρανικές «συμφωνίες του Αβραάμ»… Η χούντα του Καϊρου, για παράδειγμα, βλέπει τώρα ότι ο «αστακός» Τελ Αβίβ είναι ένα χάρτινο τέρας, και θα το λάβει υπόψη της…

Όσο για το «μπλοκ της αντίστασης»; Τακτικές και τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν απ’ την Τεχεράνη μεταφέρονται και εντάσσονται ήδη ως know how στις τακτικές και τεχνικές κάθε οργάνωσης, ανάλογα με τις δυνατότητές της….

Ακόμα μακρύτερα, σ’ αυτό που λέγεται «παγκόσμιος νότος», σε αφρικανικά και ασιατικά κράτη / κεφάλαια, το «σπάσιμο των μούτρων» τόσο των θεοναζί όσο και των συμμάχων τους (παρά τις όποιες καταστροφές πράγματι προκάλεσαν στην ιρανική επικράτεια) συμπληρώνει το «σπάσιμο των μούτρων» στο ουκρανικό πεδίο μάχης, συνεπώς επιβεβαιώνει και ενισχύει αναπροσανατολισμούς στην «εξωτερική πολιτική» τους. Τώρα, για παράδειγμα, μερικές δεκάδες κρατών μεθοδεύουν με μεγάλη σιγουριά και σε συντονισμό μεταξύ τους το εμπάργκο τους κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος – χωρίς να νοιάζονται για το τι θα κάνει το με πλειοψηφία ηττημένων «συμβούλιο ασφαλείας του οηε» και η διακοσμητική “γενική συνέλευση” με πρόεδρο την ανθρωποφάγα αγαπημένη Annalena..

Αλλά δεν τελειώνει εδώ ο 4ος παγκόσμιος. Δυστυχώς… (Δεν έχουμε πει τίποτα για τις κινήσεις των δυτικών…)

Ενδιάμεσα…

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.24) >> Μετά την ήττα τόσο του θεοναζί καθεστώτος όσο και του αφεντικού του από την Τεχεράνη, ένα μεσοδιάστημα «σχετικής ηρεμίας» (μαύρη κοροϊδία δηλαδή) στο μεσανατολικό πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου έχει δώσει περιθώριο για διάφορα σενάρια και θεωρίες. Που έχουν ως αφετηρία την (υποτιθέμενη) ολοφάνερη «ισχύ» τόσο της Ουάσιγκτον όσο και του Τελ Αβίβ.

Παίρνουμε την ευκαιρία για να διευκρινίσουμε μερικά σημαντικά ζητήματα, αφού οι «αλήθειες» που διακινούν οι δημαγωγοί είναι σαν τα μούτρα τους.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα αφεντικά (της «νοημοσύνης») – και οι εκστρατείες τους

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.29) >> Στις 12 Ιούνη του 2025 το “mosaic” ήταν ανήσυχο στη Βιέννη, στα κεντρικά της ΙΑΕΑ. Αυτοί οι παλιοϊρανοί κάτι ετοιμάζαν: ξαφνικά πολλές μετακινήσεις γύρω από κάποιες πυρηνικές εγκαταστάσεις τους… πολλές επικοινωνίες… πολλά ραντεβού… Alarm!!!!

Ο τσατσορούφιανος επικεφαλής της υπηρεσίας Rafael Grossi, είχε επιτέλους στα χέρια του μια «επιστημονική προειδοποίηση» που την εξέδωσε αμέσως σαν πρόβλεψη: Το ιράν βρίσκεται πλέον σε απόσταση ημερών απ’ την κατασκευή ατομικής βόμβας!!!

Στο Λονδίνο, στο Τελ Αβίβ, στην Ουάσιγκτον άναψαν καπνογόνα!!! Επιτέλους!!! Θα λυτρώνονταν πλέον απ’ το φάντασμα της καραγκιοζο«απόδειξης» εκείνου του φιαλιδίου που κράδαινε ο γελοίος αμερικάνος υπ.εξ. Colin Powell (ποιος ξέρει τι είχε μέσα;) για να πείσει τον οηε, τον πλανήτη και τον γαλαξία ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν είχε «χημικά όπλα», οπότε του άξιζε μια ξεγυρισμένη εισβολή – φάντασμα που τους κυνηγούσε απ’ το 2003!

Επιτέλους!!! Τώρα υπήρχαν ΟΙ αποδείξεις!!! Αυτές που ξερνούσε το “mosaic”….

Επιτέλους! Μια μέρα μετά, στις 13 Ιούνη, το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς πυροδότησε όλα όσα του φαίνονταν ως η «καταστροφή του εχθρού» (μόνο για να αποδειχθούν η δική του…)

Αλλά τι είναι το πάνσοφο “mosaic”;

Είναι ένα σύστημα σύνθετων αλγόριθμων («τεχνητή νοημοσύνη» τα λένε αυτά τώρα…) που «χάρισε» στην ΙΑΕΑ πριν μια δεκαετία ο Obama – και η palantir… H διαβόητη «ιδιωτική cia», που φυσικά δεν χάρισε τίποτα: ελέγχει και αναβαθμίζει το σύστημα (μοιράζοντας και τα data όπου πρέπει, εκτός ΙΑΕΑ…).

Υποτίθεται ότι το “mosaic” είναι ένας τρόπος remote ελέγχου των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Μπήκε σ’ αυτές λόγω JCPOA – αλλά όταν το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του κουρέλιασε την συμφωνία το “mosaic” έμεινε στη θέση του.

Τι κάνει; Μαζεύει data από:

1. Τις κάμερες που έχουν (είχαν…) τοποθετηθεί σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις∙

2. Τα μικρόφωνα που έχουν (είχαν) τοποθετηθεί επίσης εκεί∙

3. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση των τηλεφώνων των ιρανών πυρηνικών ειδικών∙

4. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση όσων τηλεφώνων είναι δυνατόν εντός ιράν∙

5. Την επιτήρηση μέσω δορυφόρων∙

6. Τα γραφόμενα στο διαδίκτυο∙

7. Τα γραφόμενα στα (anti)social media εντός και εκτός ιράν∙

8. Οποιαδήποτε δήλωση διεθνώς για το ιράν, το καθεστώς του, το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Η μαμά / palantir / ιδιωτική cia υποστηρίζει ότι το “mosaic” καταπίνει τα δεδομένα / data από 400 εκατομμύρια «ψηφιακές πηγές» απ’ όλο τον πλανήτη, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν. Αυτά τα data τρώει διαρκώς, χωνεύει στο αλγοριθμικό του στομάχι, και χέζει πορίσματα και συμπεράσματα… Κάπως έτσι «συμπέρανε» στις 12 Ιούνη κάτι του είδους: «ύποπτες κινήσεις του εχθρού». Ή αυτό είπε ο τσατσορούφιανος Grossi: το «επιστημονικό βάρος της απόδειξης» (ότι η Τεχεράνη σε δυο – τρεις ημέρες θα έχει μια τουλάχιστον βόμβα) προήλθε απ’ τη «νοημοσύνη» των προγραμματιστών της ιδιωτικής cia, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των θεοναζί, των συμμάχων τους και των εγκάθετων ειδικών τους.

Υπάρχουν δύο ζητήματα εδώ. Το ένα είναι η μυθοποίηση των σύνθετων αλγόριθμων. Πρέπει να είναι κάποιος πολύ κατεστραμμένος διανοητικά, ηθικά, συναισθηματικά για να πιστεύει ότι η μηχανή του είδους «σκατά βάζεις – σκατά παίρνεις» είναι το ελιξήριο της αλήθειας! Δυστυχώς πυκνώνουν αριθμητικά όσοι έχουν γοητευτεί απ’ τις εφαρμογές που τους πέταξαν για «λαϊκή χρήση», ίσα ίσα για να αποβλακωθούν εντελώς.

Το δεύτερο είναι η καθεστωτική, εξουσιαστική χρήση που γίνεται σ’ αυτό που λέγεται «τεχνητή νοημοσύνη». Χιλιάδες έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα επειδή οι θεοναζί χασάπηδες έφτιαξαν (ή τους έφτιαξε κάποια “palantir”…) ένα προγραμματάκι «προσδιορισμού τρομοκρατών». Αύριο – μεθαύριο ένα παρόμοιο προγραμματάκι θα υποδεικνύει τους «αντεθνικώς δρώντες» σε κάθε γειτονιά κάθε πρωτοκοσμικής πόλης. (Όχι, οι παραδοσιακοί ρουφιάνοι δεν θα μείνουν άνεργοι! Θα τροφοδοτούν κι αυτοί με data την μηχανή…)

Η μηχανοποίηση του ελέγχου είναι έντασης (υπεξαίρεσης) δεδομένων. Αυτό είναι και το στρατηγικά αδύνατο σημείο της. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι νατοϊκοί ότι θα ελέγξουν το αφγανιστάν, και έπεσαν πανηγυρικά στο κενό: η «τεχνητή νοημοσύνη» τους προέβλεπε ότι οι ταλιμπάν θα χρειαστούν μήνες για να καταλάβουν την Καμπούλ μετά την δική τους αποχώρηση∙ χρειάστηκαν λίγες ώρες. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι θεοναζί ότι θα «εξαφανίσουν» την Παλαιστινιακή αντίσταση∙ και έχουν πέσει στα δικά τους συντρίμμια.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Αρκεί η χάλκευση των δεδομένων απ’ όσους τα μαζεύουν εξαιτίας (αναπόφευκτων) ιδεολογικών προτιμήσεων∙ ή η μεθοδική τροφοδοσία των αλγορίθμων απ’ την μεριά των επιτηρούμενων με «πλαστά» δεδομένα, για να καταρρεύσουν αυτοί οι οπλοποιημένοι αλγόριθμοι.

Δεν έγινε το δεύτερο στην περίπτωση των πυρηνικών της Τεχεράνης∙ έγινε το πρώτο. Όμως έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο απ’ την τεχνολογία και τις ιδιωτικές ή κρατικές υπηρεσίες που την ελέγχουν δεν είναι η αλήθεια. Είναι τα προσχήματα. Παρόλα αυτά έχει την σημασία του: όσοι δεν σκοπεύουν να ξεβρακώνονται στην καθεστωτική datoποίηση (κι όσοι δεν θεωρούν την «τεχνητή νοημοσύνη» απελευθερωτική για οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τα αφεντικά της…) έχουν μερικούς βασικούς και βάσιμους τρόπους για να αντιμετωπίσουν και αυτή τη μορφή κυριαρχίας…

(Που δεν θα τους πούμε εδώ!!)

Bloody APR!

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.35) >> Armed public relations (ΑPR): το πιο πρόσφατο στάδιο του ιμπεριαλισμού – τελεία! Την προηγούμενη Δευτέρα αναρωτιόμαστε. Βάλαμε ερωτηματικό. Τώρα είμαστε σίγουροι! Για την ακρίβεια: οι ADR είναι ο αποπροσανατολισμός, η πρόκληση σύγχυσης σ’ αυτήν την ιστορική ιμπεριαλιστική περίοδο∙ οργανικό τμήμα της, αλλά όχι το σύνολό της.

Να, λοιπόν, μια άλλη φοβερή-και-τρομερή «νίκη» των δυτικών και του χωροφύλακά τους: κατέστρεψαν (λένε) τις υποδομές του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος… Αλήθεια;;;

Η ντόπια δημαγωγία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ’ την διεθνή!!! Λεζάντα: Η πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό του Ιράν μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς…

Βλέπετε πουθενά ίχνη βομβαρδισμών; Όχι… ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ!!!! Εδώ έχουμε «νίκη» τρανή!!! Στραβομάρα πάθατε;

Η «απειλή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική – το ζητούμενο είναι η «καμένη γη» που θα φρενάρει το ευρασιατικό project. Μήπως, κατά συνέπεια, και η «καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική; Ναι, από κάποιες απόψεις.

Υπάρχουν λογικές προσεγγίσεις, υπάρχουν και τεχνικές προσεγγίσεις που δείχνουν επίμονα πως αυτό το «πυρηνικό πρόγραμμα» όχι απλά δεν καταστράφηκε, αλλά ούτε θα ήταν δυνατόν να καταστραφεί εκεί που είναι «θαμμένο». Στο ψοφιοκουναβιστάν έχει προκύψει πρόβλημα σχετικά, το οποίο φυσικά αποδίδεται (πού αλλού;) στην αντιπολίτευση:

Αλλά το ζήτημα δεν είναι απλά τεχνικό. Είναι πολιτικό (με την παλιά έννοια της λέξης…). Εδώ και δεκαετίες η Τεχεράνη ορκίζεται ότι δεν σκοπεύει να φτιάξει ατομικές βόμβες για λόγους ηθικής τάξης: επειδή σκοτώνουν (και) αθώους. Αλλά τις ίδιες δεκαετίες είναι κατηγορούμενη ότι μπορεί να φτιάξει, πράγμα που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και τον μαφιόζο πυρηνικό χωροφύλακά τους παρουσιάζεται ως … ανάθεμα.

Μετά τις επιθέσεις των θεοναζί και της διοίκησης του daddy απ’ την Ουάσιγκτον στις ειρηνικές (επίσημα) πυρηνικές εγκαταστάσεις (για τις οποίες έχει διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα) ποιος άραγε θα κατηγορήσει το ιρανικό καθεστώς αν εμφανιστεί με πυρηνικούς κυνόδοντες; Αυτοί που όχι απλά το κατηγορούσαν ήδη, «προληπτικά», και το βομβάρδισαν επίσης «προληπτικά»; Αδιάφορο. Και μάλλον κανείς άλλος εκτός απ’ αυτήν την δυτική οικτρή ιμπεριαλιστική μειοψηφία.

Σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται αυτό το θρυλικό «πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν» σήμερα το γεγονός ότι έγινε στόχος ΔΕΝ θα το επιβραδύνει. Θα το επιταχύνει – μέχρι (είναι πιθανό) την κατασκευή βομβών! Απλά: αν τις είχε ήδη, με δεδομένο πως έχει και τους πυραύλους για να τις χρησιμοποιήσει, τόσο οι θεοναζί όσο και οι σύμμαχοί τους θα έβγαζαν τον σκασμό. Όπως κάνουν απέναντι στη βόρεια κορέα και το πακιστάν που επίσης έχουν «παράνομο» πυρηνικό πρόγραμμα.

Απ’ αυτή την άποψη οι επιθέσεις κατά της Τεχεράνης ενώ ήταν προσχηματικές (με την έννοια ότι o σκοπός τους ήταν πολύ ευρύτερος: να δείξουν στα μέλη του ευρασιατικού project, του SCO και των BRICS+ ποιοι κάνουν κουμάντο και στη δυτική Ασία / μέση Ανατολή) θα πετύχουν το αντίθετο. (Ήδη διάφορες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει…)

Το γεγονός ότι ο ψοφιοκουναβιστάν, το οποίο μέσα σε 5 μήνες έχει αγοράσει ή κατακτήσει την Γροιλανδία, τον καναδά, την διώρυγα του Παναμά∙ έχει επιβάλει θηριώδεις δασμούς στους πάντες, ύστερα τους μισοπήρε πίσω, και τώρα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει∙ τέλειωσε «με ένα νόμο και ένα βασιλικό διάταγμα» τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την σφαγή στην Παλαιστίνη∙ κυνηγάει τους μετανάστες εργάτες στην επικράτειά του για να τους πάρει πίσω σε συνθήκες δουλεμπορίου∙ αγκαλιάζεται με τα κρυπτονομίσματα για να σώσει το δολάριό του∙ αγαπιέται και είναι αντικείμενο θαυμασμού απ’ όλο τον γαλαξία γιατί «κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει κάνει»∙ το γεγονός λοιπόν ότι αυτό το καθεστώς λέει «καταστρέψαμε το δέντρο του κακού» στο ιράν είναι σχεδόν απόδειξη ότι το αντίθετο ισχύει. Ούτε παραμάνα δεν θα αγόραζε οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος απ’ αυτούς τους «εμπόρους αλήθειας» – πόσο μάλλον σε σχέση μ’ έναν πόλεμο.

 

Ο ισολογισμός…

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.28) >> Αν ψάχνει κάποιος μιαν απόλυτη και οριστική νίκη (ή, αντίστοιχα, ήττα) δεν υπάρχει τέτοια σ’ αυτόν τον 2 εβδομάδων πόλεμο των θεοναζί, της Ουάσιγκτον (αλλά και διάφορων ευρωπαϊκών κρατών πιο «διακριτικά»…) κατά της Τεχεράνης. Υπάρχουν όμως εξαιρετικής σημασίας αποτυχίες που καθορίζουν την ως τώρα «έκβαση» και θα καθορίσουν επίσης και το μέλλον.

Για το ιρανικό καθεστώς ήταν πρώτου βαθμού αποτυχία το γεγονός ότι παρά τις προετοιμασίες του για ενδεχόμενη θεοναζί επίθεση δεν κατάφερε να προφυλάξει ανώτατα στρατιωτικά στελέχη του: η Τεχεράνη έδωσε μια λίστα 30 αξιωματικών, κυρίως απ’ τους «φρουρούς της επανάστασης», που σκοτώθηκαν απ’ τους θεοναζί, οι περισσότεροι μαζί, στον αιφνιδιασμό της 13ης Ιούνη. Παρότι αυτό δεν είχε πρακτική συνέπεια στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των «φρουρών», πράγμα που αποδείχθηκε σε λίγες ώρες∙ και παρότι η πρακτική του «αποκεφαλισμού» δείχνει μάλλον την λογική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του (: «θα σκοτώσω τον βασιλιά για να καταρρεύσει το βασίλειο!!!»…), αυτές οι διαδοχικές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων, με αποκορύφωμα την 13η Ιούνη, δεν τιμούν καθόλου ένα καθεστώς που αμύνεται. Και (εύλογα) εμποδίζουν σοβαρά την άμυνά του.

Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις «επιφανείας»; Καταστράφηκαν, κι αυτό ήταν το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι θεοναζί. ‘Όμως πιστεύει κανείς ότι η Τεχεράνη, ξέροντας την έκθεση αυτών των εγκαταστάσεων, δεν έχει κάπου «ρεζέρβες»; Ολόκληρες ή τμηματικές;

Το θεοναζί καθεστώς και οι σύμμαχοί του  επιχείρησαν στις 13 Ιούνη εκείνο που επί χρόνια οι δικοί του (και όχι μόνο…) καραβανάδες θεωρούσαν «τρέλα»! Πατώντας σε εντελώς λαθεμένες (έως φανταστικές) εκτιμήσεις: ότι η Τεχεράνη θα καταρρεύσει γρήγορα.

Μόλις την 5η μέρα των θεοναζί επιθέσεων (και των ιρανικών αντεπιθέσεων) εκείνος που άρχισε να καταρρέει ήταν η στρατιωτική μηχανή του Τελ Αβίβ!!!

Η έλλειψη αντιαεροπορικών πυραύλων δεν ήταν κάτι τυχαίο! Ήταν αποτέλεσμα της έξυπνης τακτικής αντεπιθέσεων της Τεχεράνης που, χρησιμοποιώντας παλιά και μειωμένων ικανοτήτων μοντέλα πυραύλων παρέσυρε τους θεοναζί σε «κατανάλωση» των δικών τους συστημάτων, αλλά και των αμερικανικών. Είναι μια τακτική δουλεμένη εδώ και τουλάχιστον 1,5 χρόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, κυρίως (αν και όχι αποκλειστικά) από ρωσικής πλευράς.

Όταν οι θεοναζί αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούν ό,τι τους είχε απομείνει «με το δελτίο» άρχισαν να βλέπουν έντρομοι τους μεσαίων δυνατοτήτων ιρανικούς πυραύλους (όχι τους καλύτερους που διαθέτει η Τεχεράνη!!!) να καταστρέφουν διυλιστήρια, ηλεκτρικούς σταθμούς, αρχηγεία υπηρεσιών και πολλά άλλα – ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΟΝ 80ΧΡΟΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ!!!!!

Έγινε ξεκάθαρο γρήγορα ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν θα άντεχε για καιρό… Χρειαζόταν κάτι επειγόντως!!! Τι; Η «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»!!!! Η Τεχεράνη είχε πάρει ήδη τα ηνία της κλιμάκωσης στις μάχες-μεταξύ-πυραύλων-με-περιορισμένα-αντιαεροπορικά (για διαφορετικούς λόγους η κάθε πλευρά) για έναν απλό λόγο, τον οποίο τα καθάρματα του Τελ Αβίβ προτίμησαν να αγνοήσουν: δεν χρειάζεται να «σηκώνει αεροπλάνα» για να κτυπάει, και διαθέτει εκατοντάδες φορές περισσότερους πυραύλους απ’ όσους το Τελ Αβίβ!

Η μόνη «κλιμάκωση» που είχε απομείνει να τολμήσει το θεοναζί καθεστώς ήταν τα πυρηνικά του… Προτιμήθηκε η αγωνιώδης έκκληση στο ψόφιο κουνάβι να «κλιμακώσει» o us army για λογαριασμό του idf – με τις «υπερβόμβες» του. Η Τεχεράνη δεν πτοήθηκε, απάντησε*, και συνέχισε να κτυπάει (με όλο και μεγαλύτερη επιτυχία) την θεοναζί επικράτεια. Τότε το ψόφιο κουνάβι, για λογαριασμό του χωροφύλακά του, αποδέχθηκε τον όρο του ιρανικού καθεστώτος: πρώτοι θα σταματήσετε τις επιθέσεις εσείς που ξεκινήσατε (Τελ Αβιβ & friends), και μετά εμείς…. Αυτό δεν λέγεται «εκεχειρία», μιας και οι εκεχειρίες συνοδεύονται από διάφορα. Λέγεται «διακοπή εχθροπραξιών», και δεν συνοδεύεται από τίποτα…

Αμέσως μετά απ’ αυτό το κατόρθωμα έγιναν ταυτόχρονα δύο πράγματα. Πρώτον, ο ρεπουμπλικάνος βουλευτής Buddy Carter πρότεινε το ψόφιο κουνάβι για το «νόμπελ ειρήνης» – μη και χάσει την ευκαιρία! Και δεύτερον, η μνημειώδης δήλωση του ψόφιου κουναβιού «Νικήσαμε όλοι!!!» θεωρήθηκε γελοία από πολλούς:

Δεν ήταν γελοία. Ήταν κάτι ακόμα χειρότερο!!! Επρόκειτο για μια άγαρμπη, γραφική, «οριακή» προσπάθεια να κρυφτεί η σχεδόν στρατηγική ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος με την «διαφήμιση» ισοπαλίας!!! Ενός «Χ»!!! Πρόκειται ακριβώς για εκείνο που προσπαθούν (με διαφορετικούς τρόπους) εδώ και μήνες στο ουκρανικό πεδίο μάχης, τόσο το ψοφιοκουναβιστάν όσο και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές: ένα «Χ» βρε αδερφέ, να μην φανεί ότι ηττηθήκαμε!!! (Με την ίδια μέθοδο: «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»… «Κλιμάκωση» μέσω προβοκατσιών βέβαια…)

«Ισοπαλία» είπατε στη μέση Ανατολή;

Το ισραηλινό Channel 13:

Το να γίνουν περιοχές του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος «Γάζα» δεν είναι αυτό που μπορεί να ονομαστεί «ισοπαλία»! Για λόγους εύκολα κατανοητούς!!!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

 

*Υπάρχει μια σοβαρή παρανόηση του γεγονότος ότι το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε μέσω τρίτων για την επίθεσή του και τους στόχους της, όπως προειδοποίησε και η Τεχεράνη για την αντεπίθεσή της.

Το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε ώστε να απομακρυνθεί έγκαιρα οποιοδήποτε ραδιενεργό υλικό… Γιατί διαφορετικά, αν υπήρχε διαρροή ραδιενέργειας (που θα ήταν προφανώς σοβαρή) ο «ονειρεύομαι ένα νόμπελ ειρήνης» θα μπορούσε να κατηγορηθεί ακόμα και για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας! Απ’ την μεριά του το ιρανικό καθεστώς διάλεξε την πιο κεντρική αμερικανική βάση σ’ όλη τη μέση Ανατολή (στο φιλικό κατάρ) αντί για κάποια / ες απ’ τις διάσπαρτες σε ιράκ και συρία, αλλά χωρίς ανθρώπινα θύματα, επειδή ήθελε να στείλει μια προειδοποίηση προς τον όγκο των υποστηρικτών του maga: «Ψηφίσατε όχι άλλους πολέμους; Προσέξτε γιατί ο εκλεκτός σας είναι πολύ κοντά στο να σας έχει κοροϊδέψει… Την επόμενη φορά μπορεί να έχει και φέρετρα, και τότε θα μπλέξετε…»

Απόδειξη ειδικά του πρώτου είναι ότι στη Νατάνζ και σε άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος υπάρχουν σε λειτουργία μικροί ερευνητικοί αντιδραστήρες. Ούτε καν οι θεοναζί δεν διανοήθηκαν να τους κτυπήσουν!

Δεν έγινε λοιπόν τίποτα «συμβολικό»!!!

Κάτι ακόμα. Ο εμπλουτισμός ουρανίου στο 60% επιτρέπεται απ’ την σχετική διεθνή νομοθεσία. Απ’ αυτή την άποψη οι πυρηνικοί τεχνικοί της Τεχεράνης δεν έχουν κάνει κάτι παράνομο! Επιπλέον, το ιρανικό καθεστώς επέδειξε το ίδιο αυτά τα «διάσημα» 400 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου στο 60% στους διεθνείς επιθεωρητές θεωρώντας (λαθεμένα…) πως έτσι θα πιέσει το ψόφιο κουνάβι να υπογράψει μια καινούργια λογική συμφωνία.

Το ουράνιο στο 60% δεν μπορεί να γίνει μια «κανονική» ατομική βόμβα. Μπορεί όμως να γίνει μια «βρώμικη» ατομική βόμβα: περιορισμένης εμβέλειας, κατάλληλη ωστόσο για να καταστρέψει οριοθετημένους στόχους, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, στρατόπεδα κλπ. Πράγμα που σημαίνει πως αν η Τεχεράνη ήθελε (ως τώρα) θα είχε ήδη «βρώμικα» πυρηνικά, και με την «άδεια του νόμου»…