Tag: ηπα

Ουκρανικό πεδίο μάχης: ερωτήσεις κι απαντήσεις 4

Δευτέρα 25 Αυγούστου (00.02) >> Σ’ έναν κόσμο που έχει βουλιάξει στις οργανωμένες ψευδαισθήσεις / παραισθήσεις, στην «εικονική πραγματικότητα», στην Αυτοκρατορία του Φαίνεσθαι, μπορεί να γίνεται πιστευτό πως μια πολιτική βιτρίνα, ή εφτά, ή δεκαεφτά, έχουν κάποιο «μαγικό ραβδί» για να σπρώξουν την εξέλιξη ενός κανονικού πολέμου στην κατεύθυνση που τους συμφέρει… Όμως αυτός ο πόλεμος, όπως κάθε πόλεμος τέτοιου είδους, είναι κάτι εντελώς πεζό και εντελώς φρικτό: λάσπη, σάρκα και αίμα. Δεν θα τελειώσει με τους όρους των ηττημένων. Θα τελειώσει με τους όρους των νικητών. Έτσι τελειώνουν οι πόλεμοι.

Λένε πως η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η ήττα είναι ορφανή. Μπορεί να είναι αναμενόμενο ότι τα δυτικά αφεντικά και οι πολιτικές βιτρίνες τους δεν θέλουν να παραδεχτούν την ήττα τους, και άρα να αναλάβουν την ευθύνη της. Όμως αυτό επιμηκύνει την διάρκεια του πολέμου – και κάνει την ήττα πιο βαθιά.

Το ψόφιο κουνάβι απ’ τη μεριά του νομίζει πως είναι μετεμψύχωση … του Nixon.

Να πως παραμυθιάζεται και τι προβάλει: πάνω ο εαυτός του με το δάκτυλο στον Putin, κάτω ο Nixon με το δάκτυλο στον Khrushchev… Η τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα ως αναβίωση της δεκαετίας του 1960…

Δεν είναι λιγότερο ψωνισμένος απ’ τους ευρωπαίους. Είναι διαφορετικά ψωνισμένος, λόγω του συσχετισμού δυνάμεων εντός της παρακμιακής «γενικής δύσης». Ζει με τον δικό του τρόπο εκτός της μεσομακροπρόθεσμης πραγματικότητας, έξω απ’ τις ξεκάθαρες τάσεις της γενικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που ονομάζεται 4η βιομηχανική επανάσταση. Δεν είναι … ειρηνοποιός! Είναι ένας απελπισμένος γερο-τυχοδιώκτης! Θέλει να «αποσπάσει την Μόσχα απ’ τις σχέσεις της με το Πεκίνο», έτσι ώστε να γίνει ευκολότερα αντιμετωπίσιμο το δεύτερο.

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Η Παλαιστίνη είναι παγκόσμια!

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.38) >> Όχι μόνο εξαιτίας των διαδηλώσεων συμπαράστασης. Αλλά και απ’ την ανάποδη μεριά. Αυτήν:

ICE είναι το «σώμα διώξης μεταναστών» στις ηπα (επίσημος τίτλος: Immigration and Customs Enforcement) που χάρη στο ψόφιο κουνάβι δεν δρα πλέον μόνο στα σύνορα, αλλά «κυνηγάει» τους μετανάστες μέσα στις πόλεις∙ με διάφορα προσχήματα.

Γι’ αυτό η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι …

Ζεστούλα προχτές στην Αλάσκα

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.30) >> Τι έγινε λοιπόν στο θρυλικό «ραντεβού στο Anchorage» πριν 3 ημέρες; Όλοι οι σπεσιαλίστες, «ειδικοί», «γεωπολιτικοί αναλυτές» και λοιποί ξύνουν το κεφάλι τους (και όχι μόνο…) για να πουλήσουν μια εκτίμηση, μια πρόβλεψη… Εννοείται ότι την μπαγκέτα αυτής της ορχήστρας (του σκοινιού και του παλουκιού) την κρατούν οι ιμάντες μεταφορές της βλακείας, οι δημαγωγοί: «άτομα με εσωτερική πληροφόρηση», «αξιωματούχοι που θέλουν την ανωνυμία τους», κλπ – όλοι από την αμερικανική πλευρά – λένε ότι…

Λοιπόν: το πιο σοβαρό σ’ αυτό το ραντεβού ήταν η επιβεβαίωση ότι η Μόσχα συνεχίζει να κάνει πλάκα με την Ουάσιγκτον! (Με σεβασμό και φιλοφρονήσεις βέβαια, αλλοίμονο…)

Τρεις μικρές αλλά καίριες αποδείξεις:

Μια άγρια άλκη περιφερόταν στην είσοδο της βάσης, ανάμεσα στους δημοσιογράφους. Η όντως εξαιρετική κυρία Zaharova δεν άφησε το γεγονός απαρατήρητο: «Ο Zelensky ψάχνει τρόπο για να μπει κι αυτός στη συνάντηση Putin – Trump» εξήγησε. Ρωσικό χιούμορ σε χαλαρό τέμπο…

Καλού κακού μια καφέ αρκούδα περιπολούσε και επιτηρούσε τις κινήσεις της άλκης (και όχι μόνο) από πολύ κοντά. Η παρουσία και οι κινήσεις της αρκούδας έμειναν ασχολίαστες… Τυχαίο; Όχι!! Οι δυτικοί έχουν χάσει εντελώς την μπάλα. Και δεν έχουν ούτε χιούμορ ούτε τίποτα άλλο. Μόνο άγχη. Αλλά μια καφέ αρκούδα δίπλα σε αμερικανική βάση τόσο κοντά στον αρκτικό κύκλο μπορεί να σκεφτεί και να κάνει πολλά…

…. ειδικά αν τύχει να είναι ο Shoigu μεταμφιεσμένος…

Το τελικό κτύπημα (των ρωσικών χλευασμών): CCCP – επιλογή Lavrov (και η αρκούδα πίσω του…). Αυτό κι αν έμεινε ασχολίαστο!!! Μάλλον δεν θυμούνται τι είναι.  

Δηλαδήήήή;;;; Όλοι αυτοί στη Μόσχα είναι underground κομμουνιστές, μασκαρεμένοι κομισάριοι που ανέλαβαν να αναστήσουν την σοβιετική ένωση;

Oh my god!!!! Πού οδεύουμε κύριοι;;;;

(Πάντως, για να μην κατηγορηθεί για «άγριο κομμουνισμό», η ανεγκέφαλη αλεπού λίγο πριν πετάξει για το «ραντεβού» υπέγραψε διάταγμα που επιτρέπει σε «ξένους επενδυτές», συμπεριλαμβανόμενης της exxon mobil, να ξανα-αγοράσουν ποσοστά απ’ την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου sakhalin-1. Η αμερικανική πετρελαϊκή, που είχε το 30% στο κονσόρτσιουμ, με πόνο καρδιάς αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει την 1η Μάρτη του 2022 – ήταν μέρος της «τιμωρίας» της Μόσχας για την εισβολή στην ουκρανία. Ήταν τόσο βαριά αυτή η «τιμωρία» (για τον ρωσικό καπιταλισμό) ώστε η exxonmobil διέγραψε 4,6 δις δολάρια επενδύσεών της στη ρωσία!! Έχασε 4,6 δις η αμερικανική πετρελαϊκή. Για να μάθει η παλιορωσία…

Λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβρη του 2022, το project κρατικοποιήθηκε στο σύνολο του, πετώντας έξω μια ιαπωνική εταιρεία που είχε άλλο ένα 30%…

Αλλά οι ρώσοι είναι καλοί άνθρωποι και δείχνουν κατανόηση…)

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 1

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.20) >> Τα πιο πάνω είναι τα αστεία, τα σοβαρά αστεία της υπόθεσης. Τα αστεία σοβαρά είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα το ότι πρέπει να πεισθεί ο πλανήτης (έστω οι δυτικοί υποτελείς) πως το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι, πολιτική βιτρίνα μιας άλλοτε υπερδύναμης που καταρρέει με επιτάχυνση, είναι σε θέση να κάνει οτιδήποτε αποτελεσματικό!

Είναι διασκεδαστικό να κρέμονται οι πάντες απ’ τα λόγια του ψόφιου κουναβιού; Μπορεί: ο καιρός περνάει… Αλλά το τρικ για να συγκεντρώνεται εκεί η προσοχή είναι … φονικό. Αφαιρείται όλο το πραγματικό σύμπλεγμα των (παγκόσμιων) συσχετισμών δύναμης, αφαιρείται όλο το πραγματικό potential αυτών των συσχετισμών δύναμης, για να μείνουν στη σκηνή μία, δυο, τρεις ή δεκαετρείς πολιτικές βιτρίνες που, υποτίθεται, κινούν τα νήματα.

Οργανωμένη παραγωγή σύγχυσης!!! Η Ιστορία τρέχει πίσω τους, μπροστά τους, γύρω τους – αλλά το φιλοθεάμον κοινό πρέπει να μείνει καρφωμένο στις πιρουέτες και στα ακροβατικά τους!

Ιδού ένας ειλικρινής μάρτυρας αυτής της Ιστορίας, ο αμερικάνος μαρξιστής οικονομολόγος κύριος Richard Wolff:

It’s over!!!! Τέλειωσε!!! Και το μόνο που κάνουν (το μόνο που μπορούν να κάνουν!!) οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες, οι δυτικοί «ειδικοί», οι δυτικοί «γεωπολιτικοί αναλυτές», οι δυτικοί δημαγωγοί, είναι να κουνάνε σπασμωδικά ό,τι μπορούν να κουνήσουν, να φλυαρούν μέχρι να στεγνώσει το σάλιο τους και να διαλυθούν τα πληκτρολόγια τους αποθεώνοντας Το Θέαμα, Τα Εικονίσματα της άλλοτε παγκόσμιας ηγεμονίας τους, έτσι ώστε να κρατούν τους πληθυσμούς σε κατάσταση υπνοβασίας και νηπιακότητας, παριστάνοντας ότι «ελέγχουν την κατάσταση»… μέχρις ότου είτε συνθηκολογήσουν είτε αποπειραθούν το αδιανόητο: να επιχειρήσουν στρατιωτικά, μιλιταριστικά την καταστροφή των ανταγωνιστών τους μπας και μείνουν στον αφρό.

Πόσο πιθανό είναι το δεύτερο; Δυστυχώς δεν είναι πιθανό∙ συμβαίνει ήδη! Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όπως και ο πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι δυο κομμάτια αυτού του αδιανόητου. Που στο μεν ουκρανικό πεδίο μάχης έχει φτάσει προ πολλού στην ήττα, και στις σπασμωδικές, θεαματικές, απεγνωσμένες προσπάθειες να κρυφτεί αυτή η ήττα πριν γίνει συντριβή… Στο δε μεσανατολικό πεδίο μάχης, στην Παλαιστίνη, έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε «όριο» ανθρώπινης, θεσμικής βαρβαρότητας, έχει γίνει επίδειξη / απόδειξη του απεριόριστου δυτικού καθεστωτικού δυναμικού serial killing ως «δικαιώματος αυτοάμυνας», με την ελπίδα πως τουλάχιστον έτσι οι ανταγωνιστές (οι πληθυσμοί τους) θα φοβηθούν…

Πώς θα ήταν δυνατόν το «ραντεβού στο Anchorage» να είναι έξω, να είναι μακριά απ’ αυτήν την σε εξέλιξη πραγματικότητα; Πώς είναι δυνατό να «λυθεί ένα γεωγραφικό σημείο κρίσης» όταν όλα τα «σημεία ενδοκαπιταλιστικής κρίσης», όλα τα «μέτωπα» του 4ου παγκόσμιου, τωρινά και επερχόμενα, είναι οργανικά αλληλένδετα;

Πράγμα που σημαίνει πως αν δεν λυθούν όλα δεν λύνεται τίποτα!

 

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 2

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.15) >> Προσέξτε μια στιγμή (και… thank you for your attention to this matter!!) μια μικρή στιγμή της πιο πάνω αλήθειας. Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι τιτίβισε αφού πρώτα έσβησαν-τα-φώτα-στο-Anchorage αυτό:

Μεταφράζουμε το τονισμένο:

…. Αποφασίστηκε / καθορίστηκε [: it was determined] από όλους [: δηλαδή και ρώσους και αμερικάνους…] ότι ο καλύτερος τρόπος για να τελειώσει ο τρομακτικός πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι να πάμε [ή να πάνε;] κατευθείαν σε μια Συμφωνία Ειρήνης, που θα τελειώσει τον πόλεμο, και όχι σε μια απλή Συμφωνία Κατάπαυσης του Πυρός, που συχνά δεν κρατάει…

Ξέρει για πιο πράγμα μιλάει; Καταλαβαίνει τι σημαίνει «Συμφωνία Ειρήνης» στο ουκρανικό πεδίο μάχης; Όχι, δεν καταλαβαίνει!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

… ή μήπως ο πάγος είναι αόρατος; 3

Δευτέρα 18 Αυγούστου (00.08) >> Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι το ψόφιο κουνάβι είναι … πονηρό. Και ότι η μετατόπιση (στα λόγια) απ’ την «εκεχειρία» στη «συμφωνία ειρήνης» γίνεται για να ξεφορτωθεί τους ευρωπαίους σε σχέση με το ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν μπορούσε … ίσως να το είχε κάνει ήδη, με πιο απλούς τρόπους. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ακυρώσει την κατάσχεση των κτιρίων και του υπόλοιπου εξοπλισμού από έξι (6!) ρωσικά προξενεία στις ηπα – μέρος της «τιμωρίας» της Μόσχας… Ή θα μπορούσε να ακυρώσει την απαγόρευση πτήσεων προς / από την ρωσία και μέσω του ενάριου χώρου της (άλλο μέρος της «τιμωρίας»…), πράγμα που θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τις αμερικανικές (και τις ευρωπαϊκές) αεροπορικές που αναγκάζονται να κάνουν κύκλους για να αποφύγουν τον ρωσικό εναέριο χώρο, αυξάνοντας τα κόστη τους, χάνοντας έτσι διαρκώς μερίδιο αγοράς από διάφορες ασιατικές που δεν τηρούν αυτήν την «τιμωρία» και κάνουν τα δρομολόγιά τους κανονικά – και φτηνότερα. Ή, άλλο αυτό, θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει τις εκτιμήσεις (;) των υπηρεσιών του για το ποιος οργάνωσε την επίθεση στα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά…

Δεν έχει κάνει καν ούτε αυτά. Δεν μπορεί, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα συμφέροντα που υπηρετεί θα το ήθελαν. Δεν μπορεί επειδή οι αμερικάνοι που ονειρεύονται να μπουν έφιπποι στη Μόσχα δεν έχουν εξαφανιστεί απ’ τα ανώτατα κλιμάκια του καθεστώτος. Και επειδή με την ρωσία νικήτρια στο ουκρανικό πεδίο μάχης σφραγίζεται πανηγυρικά το it’s over! Ας θυμίσουμε κι αυτό: οι πολεμοκάπηλοι της Ουάσιγκτον (και του Λονδίνου) έχουν άμεση και στενή σχέση με το πολυπληθές φασισταριό του Κιέβου. Το οποίο από μόνο του είναι μια εξαρτημένη μεταβλητή καθόλου στα μέτρα του ψόφιου κουναβιού αλλά, αντίθετα, στα μέτρα των ενδοαμερικανικών αντιπάλων του.

Πρόκειται για την εσωτερική αμερικανική πόλωση. Αυτό που συμβαίνει ήδη και θα οξύνεται συν τω χρόνω μέσα στο αμερικανικό καθεστώς δεν συνυπολογίζεται∙ κι ωστόσο δεν είναι καθόλου διαχωρισμένο απ’ την «έκβαση» στα δυο τωρινά πεδία μάχης του 4ου παγκόσμιου.

Σήμερα ο κοκάκιας του Κιέβου και οι ευρωπαίοι συμπότες του (είναι τόσο χεσμένοι ώστε τρέχουν, απρόσκλητοι μεν, σαν αγέλη δε∙ ή δεν εμπιστεύεται κανένας κανέναν τους: Starmer, Merz, Macron, Meloni, Stubb (της φινλανδίας) και Rutte (του νατο), όλοι να προλάβουν…) μαζί με την κυρα Ursula θα βρίσκονται στην Ουάσιγκτον για να πείσουν το ψόφιο κουνάβι ότι … η «νίκη» τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι μονόδρομος∙ και ότι η ιδέα περί «Συμφωνίας Ειρήνης» θα κάνει την ήττα συντριπτική.

H Kaja τρώω-ρώσους-για-πρωϊνό Kalas, με τα «σκάνδαλά» της τα ωραία στην εσθονία αλλά με προαγωγή στην ε.ε., ξέρει την «βαθύτερη αιτία»…

Το μεγαλύτερο βάρος της «πειθούς» όμως βρίσκεται σε αμερικανικά χέρια και κεφάλια. Nα θυμίσουν (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…) στο ψόφιο κουνάβι ότι οι ηπα έχουν «επενδύσει» δεκάδες δισεκατομμύρια (και) στο Κίεβο, και δεν γίνεται να τα χάσουν: αυτά τα περί «επενδύσεων» είναι μέσα στα λιγοστά θέματα για τα οποία το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι έχει αυθεντική και άμεση «ευαισθησία»:

Ανισόρροποι με πυρηνικά…

Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.19) >> Πώς μπορεί κάποιος να κουμαντάρει μια ανισόρροπη πολιτική βιτρίνα μιας πρώην υπερδύναμης σε γρήγορη παρακμή (που έχει και πυρηνικά); Η ερώτηση είναι εύκολη, η απάντηση δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Ωστόσο μπορεί κάποιος να παρακολουθεί τι κάνει (και τι δεν κάνει) η Μόσχα για λογαριασμό της και για λογαριασμό συνολικά του ευρασιατικού project σε σχέση με το ψόφιο κουνάβι – ως δωρεάν μάθημα.

Το ψόφιο κουνάβι ούτε θέλει ούτε μπορεί να βρει «ειρηνική έξοδο» απ’ την παγίδα που έγινε το ουκρανικό πεδίο μάχης. Θα μπορούσε να ελπίζει μόνο σε κάτι που αυτός μεν θα το πουλήσει σαν κατόρθωμα, στη δημαγωγία δε θα καταγραφεί ως «Χ». Υπάρχει όμως «Χ» σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο; Κι ακόμα περισσότερο: μπορεί κάτι τέτοιο να το επιδιώκει ο επιτιθέμενος (αν προκειμένω οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί συνολικά) μόνο και μόνο για να «πάρει μια ανάσα»;

Η διάλυση της ρωσικής επικράτειας δεν είναι καινούργιο σχέδιο! Ίσχυε και στη διάρκεια της πρώτης θητείας του ψόφιου κουναβιού – δεν είχε αντίρρηση. Μάλλον το αντίθετο. Ιδού τρία μικρά video ντοκουμέντα για την «αρχαιολογία» του θέματος:

Αυτές οι δηλώσεις του «ανεπίσημου υπ.εξ.» της Ουάσιγκτον John McCain είναι απ’ τα τέλη Μάρτη του 2014. Ένα μήνα μετά το φασιστοπραξικόπημα στο Κίεβο.

Δεν ήταν μόνο λόγια. Τον Δεκέμβρη του 2016, McCain (έχει πεθάνει) και Lindsey Graham (ζει…) κολακεύουν το φασισταριό του «τάγματος Azov», στο Κίεβο – υποσχόμενοι την υποστήριξη της Ουάσιγκτον, δηλαδή του ψόφιου κουναβιού…

Για λόγους που μπορούν να εντοπιστούν στο συνδυασμό μεγαλομανιακής βλακείας και συνεχόμενων ιμπεριαλιστικών λαθών, η διάλυση (και η κατάκτηση των φυσικών πόρων) της ρωσικής επικράτειας θεωρήθηκε απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 2010 (εν μέσω της δυτικής χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης, ας το θυμίσουμε…) ο πιο εύκολος, ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος να «ελεγχθεί» το (ανερχόμενο τότε…) κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Δεν είναι δύσκολο να το φανταστείτε γιατί:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δεν κάνει κρύο στην Αλάσκα. Κρύο δεν έκανε ποτέ…

Δευτέρα 11 Αυγούστου (00.13) >> Το ανισόρροπο ψόφιο κουνάβι μπορεί να θέλει κάτι σαν «Χ» και, κυρίως, την δόξα του ειρηνοποιού – και το βραβείο Νόμπελ… Η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τι επιδιώκει; Ο ρωσικός στρατός βρίσκεται πολύ κοντά στην «εκκαθάριση» του Donetsk, και όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο αδυνατίζει η όποια άμυνα του καθεστώτος του Κιέβου∙ κι όχι μόνον η στρατιωτική. Οι απειλές περί δασμών στη Μόσχα είναι αδιάφορες. Οι απειλές για «συμπληρωματικούς δασμούς» στα κράτη μέλη των BRICS (ινδία, κίνα, βραζιλία) επειδή αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο είναι μεσοπρόθεσμα βούτυρο στο ψωμί της «αποδολαριοποίησης». Μ’ άλλα λόγια οι συσχετισμοί επιδεινώνονται διαρκώς σε βάρος τόσο της δύσης γενικά όσο και των ηπα. Τι επιπλέον θέλει λοιπόν τώρα ο Putin μέσω αυτού του ραντεβού με το ψόφιο κουνάβι;

Μπορεί να θέλει να το στηρίξει σε μια μάλλον δύσκολη στροφή της πρώτης του χρονιάς στη δεύτερη θητεία: είναι ένας πρόεδρος ιδανικός για να υπονομεύσει απ’ τα μέσα την αμερικανική ηγεμονία καθώς προσπαθεί να την αναδιαρθρώσει / «επισκευάσει», αλλά δεν πατάει καλά! Όμως θα τολμήσουμε να υποστηρίξουμε ότι η Μόσχα κάλλιστα (και κυρίως) θα ήθελε την όξυνση των ενδοδυτικών (ακόμα και των ενδοαμερικανικών) αντιθέσεων γύρω απ’ την έκβαση στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την παραδοχή (ή μη) της ήττας εκεί.

Μπορείτε να το θεωρήσετε “μακιαβελικό” αν και θα σας προτείναμε να το δείτε ως διαλεκτικά υλιστικό. Όπως και νάχει δεν είναι καθόλου έξω απ’ την στρατηγική της Μόσχας (και όχι μόνο) απ’ τις αρχές του 2022. Το «διαίρει και βασίλευε» είναι, ως γνωστόν εφεύρεση του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Όμως το να αξιοποιείς την δύναμη του αντιπάλου σε βάρος του αποφεύγοντας την απευθείας σύγκρουση μαζί του, είναι διανοητική και σωματική τεχνική του τζούντο – και η ανεγκέφαλη αλεπού έχει κάμποσα dan. Ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι «θα διαλυθείτε εξαιτίας των εσωτερικών αδυναμιών σας ενόσω θεωρείτε εαυτούς δυνατούς»! Τόσο καθαρά…

Τα δεδομένα έχουν ιστορία και η Μόσχα την ξέρει, την αναγνωρίζει, πολλές φορές και δημόσια:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.23) >> Ξέρουμε άραγε πόσο «συμπαγές», πόσο «λεπτοδουλεμένο» είναι το θεοναζί (αλλά και δυτικό) σχέδιο λιμοκτονίας – μέσα – στη – γενοκτονία; Όχι, δεν ξέρουμε!!!

Ένας αμερικάνος απόστρατος / βετεράνος αντισυνταγματάρχης «green beret», εκπαιδευμένος για τις «ειδικές» αμερικανικές επιχειρήσεις «αντι-αντάρτικου», με θητεία σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ονόματι Tony Aquilar, βρέθηκε πρόσφατα στη Γάζα ως μισθοφόρος «φύλακας» της πιο βρώμικης παράστασης «μα αφού κάτι σας ταϊζουμε, γιατί φωνάζετε;». Ο Aquilar δηλώνει εκπαιδευμένος και ορκισμένος να τηρεί τους διεθνείς νόμους και κανόνες για την προστασία των αμάχων: ανήκει σ’ αυτές τις «φουρνιές» των αμερικάνων καραβανάδων που βγήκαν απ’ το West Point τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, για τις οποίες γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα σε σχέση με το «18ο κενό».

Δεν θα ήταν φίλος μας! ΟΜΩΣ: αυτός ακριβώς ο τύπος μιλάει επί σχεδόν 1,5 ώρα στον γνωστό Tucker Carlson (ούτε κι αυτός είναι φίλος μας!!!) για να περιγράψει τι-είδε-με-τα-μάτια-του, πόσα-και-ποια-εγκλήματα-πολέμου-είδε-με-τα-μάτια-του τον 1,5 μήνα που έμεινε πρόσφατα εκεί ως «φύλακας». Και επειδή είναι αυτός που είναι, τα όσα λέει και περιγράφει έχουν κάνει πολλές φορές τον γύρο του διαδικτύου του πλανήτη, σε διαφορετικές αλλά πιο σύντομες συνεντεύξεις, από το Democracy Now! μέχρι δεν ξέρουμε που.

Αν έχετε ανοικτό μυαλό, δείτε τη συνέντευξη εδώ.

Παλαιστίνη 3

Δευτέρα 4 Αυγούστου (00.20) >> Οι υποτιθέμενες απειλές των κοκάκηδων των δυτικών ιμπεριαλισμών, που οι δημαγωγοί τους παρουσιάζουν ως «σκληρές» κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι ουσιαστικά το «ελευθέρας» να συνεχίσει, αλλά με τρόπο που να μπορεί να συμπεριληφθεί εύκολα στο «δικαίωμα αυτοάμυνας» – κι όχι μόνο των θεοναζί… Η σχεδιασμένη, μεθοδική, μαζική λιμοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων δεν περιλαμβανόταν ως τώρα σ’ αυτό το «δικαίωμα» – έφτασε στην «πόρτα» του. Χαράχτηκε στη συλλογική μνήμη, όχι μόνο των Παλαιστίνιων.

Αυτός είναι ένας φασίστας αμερικάνος «εκπρόσωπος του λαού» – πρώην λομπίστας της βιομηχανίας τζόγου. Ένας, μόνο ένας – «πρωτοπόρος»! Για να θυμίζει όχι μόνο ότι αυτός και οι όμοιοί του κρατάνε ακόμα απόσταση ασφαλείας απ’ το να σπάνε πέτρες σ’ όλη τη ζωή τους, αλλά επιπλέον ότι οι υπόλοιποι έχουμε φτάσει στο σημείο «να λέμε ευτυχώς» που δεν είναι περισσότεροι εκείνοι που λένε φωναχτά αυτά που σκέφτονται…

Ακόμα κι αν τα αφεντικά των θεοναζί παρουσιάζονται ως «ενοχλημένα», ουσιαστικά αναγνωρίζουν την σκοπιμότητα αυτής της καθόλου καινούργιας ιδέας: να κάνουν την πείνα και τον θάνατο απ’ την πείνα και την δίψα όπλο κατά της ένοπλης αντίστασης.

Ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός της δυτικής ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και στα όποια (δυτικά) κινήματα υπέρ των Παλαιστινίων. Ας μην το κρύβουμε. Αυτός ο αποχαλινωμένος εξτρεμισμός μετατοπίζει διαρκώς το «σημείο εστίασης» της όποιας συμπαράστασης, κάνοντας τα συναισθήματα μοχλό απομάκρυνσης απ’ την αιτία όλων όσων υποφέρουν οι Παλαιστίνιοι  και οι Παλαιστίνιες, την αιτία που πολεμάει η αντίσταση: την κατοχή και το απαρτχάιντ. Κι όμως. Ακόμα κι αν μερικές εκατοντάδες φορτηγά του οηε μπουν στη Γάζα∙ ακόμα κι αν μερικές χιλιάδες τόνοι τροφίμων, νερού, φαρμάκων ξεφορτωθούν και διανεμηθούν κάπως αποτελεσματικά στα 2 εκατομμύρια αιχμαλώτων, ακόμα κι αν αύριο εφαρμοστεί κάποια εκεχειρία διαρκείας, η κατοχή και το απαρτχάιντ θα συνεχίζονται αν δεν αντιμετωπιστούν όπως τους αξίζει.

Συνεπώς, καμία «αιχμή» της δυτικής καθεστωτικής βαρβαρότητας στην Παλαιστίνη δεν θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά αν δεν αντιμετωπιστούν όλες! Δεκτός ο ανθρωπισμός (εκτός εισαγωγικών), αλλά μόνος του βρίσκεται εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ’ την λήξη της κατοχής και την οριστική διάλυση του απαρτχάιντ καθεστώτος. Η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει όλες αυτές τις αιτίες μαζί, η μόνη δυνατότητα που υποδεικνύει την «λύση», είναι η πολιτική της παλαιστινιακής ένοπλης αντίστασης.

Πριν 4 δεκαετίες το σύνθημα που φωνάζαμε ήταν «όπλα, όχι δάκρυα για την Παλαιστίνη!». Σήμερα οι δυτικές ολιγαρχίες έχουν φροντίσει αυτή η υποστήριξη στην ένοπλη αντίσταση, ακόμα και φραστική (προφανώς δεν χρειάζονται την δική μας βοήθεια στον εξοπλισμό τους!)  να τιμωρείται ως «παρότρυνση στην τρομοκρατία».

Την απάντησή μας την έχουμε δώσει (και από ‘δω), ας την επαναλάβουμε: πριν 42 χρόνια, για την ακρίβεια στις 22 Νοέμβρη του 1983, η γενική συνέλευση των κρατών μελών του οηε (κράτη, όχι … αναρχικοί!!!) έβγαλε την απόφαση Α/RES/38/17 η οποία, μεταξύ άλλων έλεγε και τα εξής:

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η άρνηση των αναπαλλοτρίωτων δικαίων του Παλαιστινιακού λαού για αυτοκαθορισμό, κυριαρχία, ανεξαρτησία και επιστροφή στην Παλαιστίνη και οι επαναλαμβανόμενες επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ κατά των λαών της περιοχής συνιστούν μια σοβαρή απειλή στην διεθνή ειρήνη και ασφάλεια,

Βαθιά σοκαρισμένοι και ανήσυχοι για τις θλιβερές συνέπειες της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο, και ανακαλώντας όλες τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ειδικά τις …

1. Καλεί όλα τα Κράτη Μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και αξιόπιστα όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ σε σχέση με την άσκηση του δικαιώματος αυτοκαθορισμού και ανεξαρτησίας των λαών που βρίσκονται κάτω από αποικιακή και ξένη κυριαρχία∙

2. Επαναεπιβεβαιώνει τη νομιμότητα του αγώνα των λαών για την ανεξαρτησία, την εδαφική τους ακεραιότητα, την εθνική τους ενότητα και την απελευθέρωσή τους απ’ την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή με όλα τα διαθέσιμα μέσα, συμπεριλαμβανόμενου του ένοπλου αγώνα∙

3. ….

Απλά, πολύ απλά: Η ΕΝΟΠΛΗ ΑΝΤΙ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (τόσο γενικά οπουδήποτε στον πλανήτη όσο και ειδικά για την Παλαιστίνη) ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ήδη απ’ το 1983!!! (Και, αυτονόητα, ΔΕΝ είναι κανενός «δικαίωμα» να «διαλέγει» το θρήσκευμα που θα προτιμούσε για τέτοιους ένοπλους αγώνες!!!)

Που σημαίνει: είτε με Fatah (κι αυτοί «τρομοκράτες» χαρακτηρίζονταν κάποτε…), είτε με Hamas, είτε με Ισλαμική Jihad, είτε με Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, είτε με Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (οι 4 τελευταίες οργανώσεις αποτελούν την ενιαία αντίσταση στη Γάζα σίγουρα απ’ την 7η Οκτώβρη και μετά…) είτε με οποιαδήποτε άλλη οργάνωση η ένοπλη αντίσταση στο κατοχικό, απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς είναι ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ όχι μόνο του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα στη μέση Ανατολή αλλά και της περιβόητης «διεθνούς νομιμότητας» εδώ και πολλές δεκαετίες!

Δεν ξεμπερδεύουμε όμως έτσι εύκολα. Αν το 1983 ο ένοπλος αγώνας των Παλαιστίνιων για την απελευθέρωσή τους από την αποικιακή κυριαρχία, το απαρτχάιντ και την ξένη κατοχή ήταν απόλυτο δικαίωμα διεθνώς αναγνωρισμένο∙ αν, ήδη απ’ το 1949 σύμφωνα με τις διεθνείς Συμβάσεις της Γενεύης … καμία «κατοχική δύναμη» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ «αυτοάμυνας» επί του κατεχόμενου εδάφους∙ κι αν, αντίστροφα, από το 2023 το κατοχικό, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποκτήσει με κάθε δυτική ευλογία, με δυτική επιμονή, με δυτική σταθερότητα, «δικαίωμα στην αυτοάμυνα», δηλαδή «δικαίωμα» στις μαζικές δολοφονίες, «δικαίωμα» στις μαζικές καταστροφές, «δικαίωμα» στον εξανδραποδισμό, «δικαίωμα» στη γενοκτονία και, εν τέλει, «δικαίωμα» στη λιμοκτονία, αν λοιπόν έτσι συμβαίνουν τα πράγματα (και ακριβώς έτσι συμβαίνουν!!!) τότε όλοι εμείς εδώ στη «δύση» έχουμε μπροστά μας και γύρω μας μια κρατική / καπιταλιστική «πρόκληση» κολοσσιαίων διαστάσεων και ακόμα πιο κολοσσιαίων συνεπειών! Μην απωθούμε την πραγματικότητα! Μην παριστάνουμε ότι υπάρχει μόνο ένα «παλαιστινιακό πρόβλημα»! Όχι!!! Βρίσκεται σε εξέλιξη μια καθολική δυτική κρατική / καπιταλιστική / ιδεολογική «ανατροπή» όλων των (δυτικής προέλευσης…) θεσμίσεων περιορισμού της κρατικής δολοφονικής δράσης! Μέσα στην οποία το Ολοκαύτωμα των Παλαιστίνιων είναι η αιχμή, το παράδειγμα, το «μοντέλο».

Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα (διαφωνείτε;;;;) ο ανθρωπισμός, όσες ευαισθησίες κι αν κουβαλάει, τελειώνει οριστικά την αξία και την χρησιμότητά του: ΔΕΝ είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό της γενικής δύσης (βίαιο, βάρβαρο, αποκτηνωμένο κρατικό / καπιταλιστικό μετασχηματισμό που ζήσαμε σε πρώτο γύρο με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…) με ανθρωπιστικά εφόδια.

Κι αν δεν έχουμε άλλα, τότε είμαστε πάρα πάρα πολύ πίσω∙ επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: αν η μόνη μας προίκα είναι οι ευαισθησίες μας και το «εεε, κάνουμε ό,τι μπορούμε…» είμαστε καταδικασμένοι, όχι μόνο από φυσική αλλά και από ηθική, συναισθηματική και κάθε άλλη άποψη.