Tag: ηπα

Υεμένη

Δευτέρα 5 Μάη (00.27) >> Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ήρθε χτες άλλο ένα μήνυμα-από-μακριά: απ’ την Sana’a:

Ένας υπερηχητικός πύραυλος της Ansar Allah διαπέρασε όλους τους αντιαεροπορικούς «θόλους» του απαρτχάιντ καθεστώτος (είναι αυτοί που θα αγοράσει και το ελλαδιστάν – ε ρε γλέντια σε περίπτωση που χρειαστεί να δείξουν τα προσόντα τους κι εδώ!), ήταν “αόρατος” για όλα τα ραντάρ των αμερικανικών βάσεων και πλοίων στην περιοχή, και ύστερα από μια πτήση σχεδόν 2.200 χιλιομέτρων σε λίγα λεπτά κτύπησε μέσα στο διεθνές (πολιτικό) αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, ονόματι Ben Gurion. Ευστοχία 110% απ’ τους «ξυπόλυτους» τους οποίους βομβαρδίζει ο στρατός του ψοφιοκουναβιστάν, κι όχι μόνο δεν πρόκειται να τους καταβάλει αλλά ήδη βρίσκει όλο και πιο χοντρούς μπελάδες μαζί τους. (Ο πιο πρόσφατος είναι ο απότομος ελιγμός του αεροπλανοφόρου για να γλυτώσει από έναν υεμενίτικο πύραυλο, που «άδειασε» ένα πολεμικό αεροπλάνο – δηλαδή 67 εκατομμύρια δολάρια – στον πάτο της αραβικής θάλασσας…)

Η Ansar Allah είχε προειδοποιήσει. Το περασμένο Δεκέμβρη ένας άλλος υπερηχητικός πύραυλος είχε κάνει την ίδια διαδρομή, χωρίς τίποτα να μπορέσει να τον σταματήσει, και είχε «προσγειωθεί» μέσα στη νύχτα στο Τελ Αβίβ, σε μικρή απόσταση απ’ τον στόχο του:

Το θεοναζί κράτος βρίσκει παρηγοριά γι’ αυτά τα «ξεβρακώματα» με το να καταγγέλει την Τεχεράνη ως υπεύθυνη. Το τι μπορεί να κάνει το ιρανικό καθεστώς το έχει δείξει όχι μία αλλά δύο φορές – δεν χρειάζεται την Ansar Allah! Απ’ την μεριά τους οι Houthis έχουν ορκιστεί ότι δεν θα εγκαταλείψουν την Παλαιστίνη.

Κι όταν εκατομμύρια σκληραγωγημένοι άνθρωποι ορκίζονται σε κάτι τόσο ανθρώπινο και τηρούν τον όρκο τους αξίζουν – το λιγότερο – τον σεβασμό.

Αλλά η κανιβαλική ηλιθιότητα θα πρέπει να είναι το πιο πρόσφατο στάδιο του ιμπεριαλισμού…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 5 Μάη (00.21) >> Κι έτσι ξαφνικά (;) εμφανίστηκε μια «συμφωνία για τα ορυκτά» μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου∙ που αγαπήθηκε με μεγάλη ζεστασιά απ’ τους δημαγωγούς χωρίς να ξέρουν καν και καν τι προβλέπει: δημοσιοποιήθηκε μεν ένα 9σέλιδο «γενικό περίγραμμα», αλλά 2 παραρτήματα με τεχνικές λεπτομέρειες (εκεί δεν κρύβεται ο διάβολος;) παραμένουν άγνωστα. Υποτίθεται ότι το «γενικό περίγραμμα» θα κατατεθεί στην ουκρανική βουλή (ή ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτήν) προς έγκριση, ενώ τα 2 παραρτήματα όχι. Αλλά η έγκριση δεν έχει γίνει ακόμα….

Εκείνο που (μας) εντυπωσιάζει ακόμα και για λογαριασμό σχετικά σοβαρών διεθνών «αναλυτών» είναι η ευκολία με την οποία έχει ξεχαστεί (;) ότι υπάρχει κι άλλη συμφωνία για το ίδιο θέμα, για τα ουκρανικά ορυκτά και όχι μόνο, αυτή τη φορά μεταξύ Κιέβου και Λονδίνου!!! Κι ακόμα ότι η ε.ε. (ως συλλογική μορφή…) έχει δείξει επίσης ενδιαφέρον για το ίδιο πράγμα – χωρίς να έχει ακόμα χαρτιά με υπογραφές σε κάποιο συρτάρι της.

Να θυμίσουμε; Έχει κάποια αξία που θα εξηγήσουμε βιαστικά στη συνέχεια:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Εμπρός της γης οι κολασμένοι!

Δευτέρα 5 Μάη (00.15) >> Αυτή τη φορά δεν ήταν ένας νεαρός κινέζος youtuber που απευθύνεται στους αμερικάνους υπηκόους (αναφερόμαστε στο video της 21ης Απρίλη, στο Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; 3). Αυτή τη φορά ήταν το υπουργείο εξωτερικών του Πεκίνου!

Καταλαβαίνουμε ότι αν κάποια δυτική πολιτική βιτρίνα αφήσει μια πορδή οι (δυτικοί) δημαγωγοί θα την «σχολιάζουν» για μέρες ή βδομάδες, υλοποιώντας αυτό που λέγεται αποπληροφόρηση μέσω «πληροφοριακού carpet bombing». Ενώ όταν το κινεζικό υπ.εξ. βγάζει αυτό που ακολουθεί… ε, «δεν τρέχει τίποτα… σιγά τώρα…»

Δείτε το, παρακαλούμε προσεκτικά:  

Τι λέει λοιπόν μέσα σε 2 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο στα κινέζικα και στα αγγλικά;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κάγκελα παντού…

Δευτέρα 28 Απρίλη >> Η ανακοίνωση είναι πρόσφατη, ψοφιοκουναβική, όλο καμάρι. Η u.s. immigration and customs enforcement ενημερώνει ότι: Αν περάσουν παράνομα τα σύνορα των ηπα, είναι η δουλειά μας ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ. Άνθρωποι… Χρήματα… Προϊόντα… Ιδέες… 

Το πως χαρακτηρίζονται «παράνομοι» οι άνθρωποι το ξέρουμε… Το «παράνομο» χρήμα; Αααα, όλα κι όλα! Αυτό είναι καλοδεχούμενο, αρκεί να είναι σε μεγάλες ποσότητες: κάθε καθωσπρέπει τράπεζα στον καπιταλιστικό πλανήτη χαίρεται ιδιαίτερα να «ξεπλένει», υπό την προϋπόθεση ότι η πλύση-θα-είναι-μεγάλη, αφήνοντας καλό κέρδος∙ και ότι δεν θα γίνει κόπος για ψιλοπράγματα…

Τα «παράνομα» προϊόντα; Να υποθέσουμε ότι ανάμεσά τους είναι κι εκείνα που παρακάμπτουν τους δασμούς;

Και οι «παράνομες ιδέες»;;; Εδώ χρειάζεται αρκετή δουλειά∙ και φυσικά η κρατική, εξουσιαστική πείρα του παρελθόντος. Πως θα πει η υπηρεσία αυτή η ιδέα πέρασε παράνομα τα σύνορα; (Ποια «σύνορα»; Μα των αποδεκτών ιδεών…) Ας πούμε: η υπεράσπιση της Παλαιστινιακής αντίστασης είναι «εγκωμιασμός τρομοκρατίας» και «αντι-σημιτισμός» – οπότε πέρασε «παράνομα», δηλαδή «λαθραία» τα σύνορά ΜΑΣ… Να την σταματήσουμε αυτή την ιδέα, να την απελάσουμε, να την ξαποστείλουμε….

(It is our job!!! It is a dirty job, but someone has to do it!)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.47) >> Λένε ότι οι κηδείες είναι καλή ευκαιρία για να αρχίσουν να λύνονται (ή να μην λύνονται) λογαριασμοί. Είναι παλιό μαφιόζικο έθιμο. Αλλά το πιο κάτω στιγμιότυπο έχει ένα ιδιαίτερο εικαστικό (έως και σημειολογικό) ενδιαφέρον: θα μπορούσαν να κάθονται σε δυο αντικρυστές τουαλέτες και να σφίγγονται…

Αν κρίνουμε απ’ την επόμενη συνάντηση (πάντα στο «περιθώριο της κηδείας») του τοξικού του Κιέβου με τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα, θα πρέπει να ανακουφίστηκε την ώρα που ο παπάς στο βάθος αριστερά δεν κοιτούσε.

Έξω, στην αυλή, με καφεδάκια (της παρηγοριάς;), οι δύο «ηγέτες» δείχνουν έτοιμοι να παίξουν ξερή… (Ο Μικρός Δούκας προσπάθησε να “χωθεί” και στη συνάντηση εκεί, στις τουαλέτες. Μάλιστα είχε μπει και τρίτη καρέκλα. Αλλά το ψόφιο κουνάβι τον έδιωξε. Θα πρέπει να του είπε: άλλοοοος!)

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.42) >> Αν όχι κάτι άλλο η κυρία Ursula είναι σταθερά ανισόρροπη: όχι μόνο δεν καταλαβαίνει ότι η ε.ε. ηττήθηκε στρατηγικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης, αλλά δεν καταλαβαίνει ούτε τις σοβαρές συνέπειες αυτής της ήττας. Και, επί τη συμπληρώσει των 100 πρώτων ημερών της δεύτερης θητείας της πριν λίγες μέρες, ευλόγησε ξανά την «απεξάρτηση» απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο.

Θα κρατήσει όμως πολύ αυτή η δεύτερη θητεία; Οι ηττημένοι έχουν «πέσει» ο ένας μετά τον άλλον∙ έχουν αντικατασταθεί δηλαδή, μήπως και σβηστούν τα ίχνη της ήττας… Απομένουν βέβαια ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα και ο don Rico. Αλλά η ως τώρα δική τους «σταθερότητα» δεν οφείλεται στο σπουδαίο πολιτικό τους βάρος∙ οφείλεται μάλλον στο ότι είναι δευτερεύοντες ρόλοι, ο καθένας στην δική του μικρομέγαλη παράσταση.

Μια εβδομαδιαία ελβετική εφημερίδα ονόματι die weltwoche υποστηρίζει πως αυξάνονται οι «ευρωπαίοι αξιωματούχοι» που της έχουν πολλά μαζεμένα και θέλουν να την ξεφορτωθούν. Η «απεξάρτηση» είναι ένα που χρεώνεται, η «εξάρτηση» των 1,8 δισεκατομυρίων δόσεων mRNA πλατφορμών που ψώνισε απ’ τον κτηνίατρο ceo κρυφά και χωρίς να ρωτήσει κανέναν, είναι ένα άλλο… Την θεωρούν πλέον τοξική!

Το φτηνό ρωσικό σωληνάτο αέριο έχει αρχίσει να ξαναγίνεται ελκυστικό εις τα ευρώπας: δημιουργία «βαριάς βιομηχανίας» με πανάκριβο lng δεν γίνεται. Πάνω από 1000 κομμάτια σωλήνα υψηλής ποιότητας, κατάλληλα για επισκευή των ανατιναγμένων τμημάτων των nord stream 1 και 2 (αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ), παραμένουν αποθηκευμένα στο Lubmin, στην είσοδο των αγωγών στο γερμανικό έδαφος – παραμένουν και περιμένουν… Θα αφεθούν να τα αγοράσουν αμερικάνοι που έχουν δείξει ενδιαφέρον να προμηθεύουν αυτοί (σε συνεργασία με την gazprom) τα «ναρκωτικά»;

Αλλά και τοξική η κυρία Ursula; Η θρυλική πρόεδρος της θρυλικής commission; Oh mon dieu! Και τώρα; Kaja Kallas solo; Ή θα την πάρει μαζί της η κυρία Ursula (αν σχολάσει);

Το μέτωπο των ωκεανών

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.40) >> Γράφαμε την περασμένη βδομάδα για το ψοφιοκουναβικό «σχέδιο» επιβολής «προστίμων» στα εμπορικά πλοία κινέζικων εταιρειών ή και κινέζικης ναυπήγησης όταν πιάνουν αμερικανικά λιμάνια. (Ίσως και συμμαχικά, γιατί όχι;) Το πράγμα φαίνεται να προχωράει, κατ’ αρχήν στα χαρτιά: κυκλοφορούν ήδη τα ποσά, που μπορεί να αλλάξουν λίγο αλλά δείχνουν καθαρά την πρόθεση. Αν οι δασμοί είναι πόλεμος στην κινεζική εμπορευματική παραγωγή γενικά, τα πρόστιμα στα πλοία είναι η προσπάθεια (του ψοφιοκουναβιστάν) να ξαναπάρει τον έλεγχο των θαλάσσιων μεταφορών∙ η «αναβίωση της θαλασσοκρατορίας».

Το ίδιο «όνειρο» υπηρετεί η πολύ πρόσφατη απαίτηση «ελεύθερης και δωρεάν διέλευσης» των αμερικανικών πλοίων (εμπορικών και πολεμικών) από τις διώρυγες του Σουέζ και του Παναμά! Ο καινούργιος-σερίφης-στην-πόλη νοιώθει αφεντικό του πλανήτη∙ αλλά πόσα είναι επιτέλους αυτά τα εμπορικά «αμερικανικά πλοία»; Ελάχιστα!!! Βάζοντας το κάρο μπροστά απ’ το άλογο, η ψοφιοκουναβική διοίκηση ονειρεύεται θαλασσοκρατορία ΧΩΡΙΣ να έχει πλοία και ΧΩΡΙΣ να έχει ναυπηγεία για να τα κτίσει!!! Είναι απόδειξη μεγαλομανίας και καθόλου σχεδιασμού: το ψόφιο κουνάβι εκδίδει πανεύκολα βασιλικά διατάγματα (πόση ώρα χρειάζεται για δαύτα;)∙ αλλά για να φτιάξει ναυπηγεία, και μάλιστα σε ποιότητα και ποσότητα που να είναι ανταγωνιστικά των κινεζικών (που επιδιώκει να τιμωρήσει) χρειάζεται όχι μόνο λεφτά (αυτά ας πούμε ότι υπάρχουν) αλλά και κατασκευαστές + ειδικευμένη εργασία σε πάρα πολλούς τομείς της ναυπήγησης + πρώτες ύλες (συμπεριλαμβανόμενων των ηλεκτρονικών). Με δυο λόγια, στα χαρτιά όλα είναι έτοιμα σε ώρες… Αλλά στην πράξη χρειάζονται χρόνια…  

Ο υποτιθέμενα «έμπειρος» κτηματομεσίτης θα έπρεπε να το ξέρει ήδη καλά: η αναμέτρηση της καπιταλιστικής παραγωγικότητας έχει χαθεί ήδη για τους δυτικούς καπιταλισμούς, και έχει χαθεί για πάντα. Για παράδειγμα το πιο πρόσφατο ρεκόρ στο κτίσιμο ουρανοξυστών είναι βέβαια κινέζικο, και χωρίς προηγούμενο: ένα κτίριο γραφείων 57 ορόφων κατασκευάστηκε από κινέζικη εταιρεία σε μόλις 19 ημέρες! (Επαναλαμβάνουμε: μόνο σε 19 ημέρες!!! Αδιανόητο!!!)

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το κινεζικό δυναμικό ναυπήγησης: ώσπου να στηθεί στις ηπα (ή οπουδήποτε αλλού στη δύση) ένα (1) ναυπηγείο στην κίνα έχουν στηθεί πέντε (5). Χρειάζεται απόδειξη; Βρίσκεται εκεί που πονάει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό: στην ταχύτητα με την οποία ξεπέρασε ήδη σε αριθμό καινούργιων (και τεχνολογικά…) πλεούμενων κάθε είδους (εκτός απ’ τα αεροπλανοφόρα) το κινεζικό πολεμικό ναυτικό τον (έτσι κι αλλιώς γερασμένο) στόλο του us navy…

Αναβίωση της αμερικανικής θαλασσοκρατορίας; Ας περιοριστούν στην είσπραξη προστίμων, δουλειά θαλάσσιου «τροχονόμου» δηλαδή – όσο μπορούν ακόμα…

Υπάρχει όμως κι άλλο σκέλος σ’ αυτήν την εκστρατεία, όπου ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός νομίζει ότι μπορεί να νικήσει χωρίς να ναυμαχήσει: η αγορά λιμανιών. Ο σχετικός ντόρος έγινε (και ξεχάστηκε γρήγορα) με τα δύο λιμάνια στις εισόδους / εξόδους της διώρυγας του Παναμά… Οι δημαγωγοί, είτε από άγνοια είτε από επιδοτούμενο δόλο παρουσίασαν το θέμα με τον τρόπο που βόλευε το ψοφιοκουναβιστάν: «οι κινέζοι ‘μάσησαν’ και πούλησαν τα λιμάνια στους αμερικάνους»… Ένας θρίαμβος της ψοφιοκουναβικής πυγμής…

Καμία σχέση!!! Η πραγματικότητα έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον απ’ όσο φαντάζεσθε!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (1)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.58) >> Το ψόφιο κουνάβι και τα ψόφια κουτάβια του διαπρέπουν στις χορευτικές φιγούρες – γενικά. Ένα βήμα μπροστά – ένα στο πλάι – μισό πίσω∙ κλπ. Απ’ όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει ωστόσο υπάρχει ένα που δεν μπορεί (και δεν θέλει…) να κάνει πίσω ούτε χιλιοστό. Κι αυτό είναι απέναντι στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Είναι (το καταλαβαίνετε) το κυρίως μέτωπο. Το να πούμε ότι απέναντι στο Πεκίνο η Ουάσιγκτον είναι αναγκασμένη να κάνει έναν «πόλεμο επιβίωσης» του είδους που δεν έχει ξανακάνει ποτέ στην ιστορία της ας μην θεωρηθεί υπερβολικό.

Έτσι, με Γροιλανδίες ή χωρίς, με fentanyl ή χωρίς, με διώρυγα του παναμά ή χωρίς, ο «χάρτης» του 4ου παγκόσμιου πολέμου έχει ανοίξει διάπλατος: οι ηπα θα προσπαθήσουν να «γονατίσουν» όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και τους συμμάχους του (το ευρασιατικό project, τους BRICS+) με κάθε «οικονομικό» μέσο που διαθέτουν – πριν φτάσουν εκεί που πάντα λύνονται τέτοιοι λογαριασμοί… Στα όπλα…

Το ψοφιοκουναβιστάν θα χρησιμοποιήσει κάθε τι που μπορεί, ακολουθώντας πιστά την μέθοδο «οπλοποίησης διεθνών οικονομικών σχέσεων και θεσμών» που έχει εγκαινιάσει διακομματικά η Ουάσιγκτον απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’00 κατά της Μόσχας (τακτική που απογειώθηκε μετά το 2022…), ακόμα κι αν προκαλεί αυτή η «οπλοποίηση» και στην ίδια κάποια ζημιά∙ ζημιά που το ψοφιοκουναβιστάν θα θεωρήσει (θεωρεί ήδη…) «μικρό κακό» μπροστά στο «μεγάλο όφελος». Αν αποτύχει; Υποθέτουμε ότι καταλαβαίνετε…

Ένα παράδειγμα: το ψοφιοκουναβιστάν θέλει να επιβάλει χρηματικές τιμωρίες / ποινές σε οποιοδήποτε εμπορικό πλοίο κινεζικής ιδιοκτησίας δένει σε αμερικανικά λιμάνια. Κι όχι μόνο σ’ αυτά. Αλλά και σε κάθε άλλο εμπορικό πλοίο οποιουδήποτε είδους και οποιασδήποτε ιδιοκτησίας που έχει ναυπηγηθεί σε κινέζικα ναυπηγεία!!! (Οι εφοπλιστές, το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν θα έχει σοβαρό πρόβλημα στην περίπτωση που δεν προκύψει γενική «στάση εμπορίου», οπότε θα έχει ακόμα μεγαλύτερο! Θα αναγκαστεί να «φιλήσει χεράκι», με ότι αυτό θα συνεπάγεται…) Η ιδέα αυτή είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Άλλο παράδειγμα: το ψόφιο κουνάβι επιδιώκει να εκβιάσει όσα κράτη διατίθενται να διαπραγματευτούν μαζί του (να kiss his ass…) για τους «δασμούς» στις εξαγωγές τους προς τις ηπα, ως εξής: θα σας κάνω μια έκπτωση υπό τον όρο ότι εσείς θα βάλετε δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές στην δική σας επικράτεια! Ούτε λίγο ούτε πολύ το ψοφιοκουναβιστάν ορέγεται να καθορίζει προς όφελός του την «εμπορική πολιτική» άλλων κρατών, ένα είδος νέο-νέο-αποικιοκρατίας. Η ιδέα είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή πόσο (και τι) θα «πετύχουν» αυτές οι ιδέες, εάν βρουν το τρόπο να εφαρμοστούν. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσα και ποια κράτη / κεφάλαια (με σημαντικές εμπορικές σχέσεις τόσο με την Ουάσιγκτον όσο και με το Πεκίνο) θα υποκύψουν στους ψοφιοκουναβικούς εκβιασμούς. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε πως κάθε (αμερικανική) αποτυχία θα την διαδέχεται μια ακόμα πιο εξτρεμιστική «ιδέα»: πράγματι, απ’ την στιγμή που το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο (ή τα τμήματά του που εκπροσωπούνται απ’ την τωρινή διοίκηση) έχει επιλέξει το όλα – για – όλα, δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (2)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.55) >> Το τελευταίο «νέο» στην αλληλουχία εκτόξευσης-πυραύλων στο «μέτωπο του Ειρηνικού» είναι αυτό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (3)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.46) >> Μπροστά σε τέτοιες επιθέσεις το Πεκίνο δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα χέρια! Και επειδή δεν υπάρχουν πλέον «διεθνείς θεσμοί» για να καταφύγει ψάχνοντας το δίκιο του, η σύγκρουση θα προχωρήσει με «σηκωμένα τα μανίκια».

Προς το παρόν ο πόλεμος γίνεται στο πεδίο των δασμών. Το Πεκίνο μοιάζει όμως να ποντάρει και στα εσωτερικά «μέτωπα» που έχει ανοίξει το ψοφιοκουναβιστάν, μέσα στις ηπα. Αν το γκουβέρνο εκεί αρχίσει να τρικλίζει τους επόμενους μήνες, τότε θα γίνει δυσκολότερο να «μαγνητίσει» συμμάχους σ’ αυτό που λέγεται ακόμα «οικονομικός πόλεμος», αν και είναι κανονικός πόλεμος με σφαίρες από νομίσματα.

Ο νεαρός κινέζος στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους αμερικάνους, εκφράζει καθαρά την υπερασπιστική γραμμή του Πεκίνου απέναντι στις κατηγορίες της Ουάσιγκτον ότι έχει «δαγκώσει» τον αμερικανικό καπιταλισμό. Την εκφράζει σε όλα εκτός απ’ την πρόταση για … επανάσταση! (Το Πεκίνο δεν θα μπορούσε επίσημα να υποστηρίξει κάτι τέτοιο!)

Όμως πρόκειται για τη λογική συνεπαγωγή∙ και την ελπίδα όχι μόνο του Πεκίνου αλλά του συνόλου του ευρασιατικού project: το «εργαλείο» των χρωματιστών επαναστάσεων που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον και οι δυτικοί σύμμαχοί της για να αποσταθεροποιήσουν διάφορα αντίπαλα ή απείθαρχα καθεστώτα να επιστρέψει στην πατρίδα του: