Τρίτη 4 Σεπτέμβρη. Τα περιεχόμενα του νόμου του 2010, που καθόρισε ότι κάτω των 25 ετών το μεροκάματο / ο μισθός θα είναι αισθητά χαμηλότερα απ’ τον «κατώτατο μισθό ανειδίκευτου» (έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο χάρτινο Sarajevo) ήταν τέτοια που ήταν σαφές ότι ο ελληνικός νόμος ΔΕΝ ήταν καν και καν «μνημονιακή δέσμευση»: τέτοια νομοθεσία δεν υπάρχει πουθενά στην ε.ε.!!! Προφανώς ήταν μια «έξυπνη ιδέα» της τότε κυβέρνησης Παπαντρέου, ένα «δώρο» στα ντόπια μικρά και μεσαία αφεντικά, για να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους για την συνέχεια – δεν εξηγείται αλλιώς. Σε μια στιγμή, μάλιστα, που σαν βασικό πρόβλημα εμφανιζόταν το δημόσιο χρέος – κάτι εντελώς άσχετο απ’ τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα…
Για να υπάρχει μια επίγνωση περί τίνος πρόκειται: αν όχι σ’ όλα οπωσδήποτε στα περισσότερα ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη υπάρχει νομοθεσία για «ειδικούς» (δηλαδή: μικρότερους) μισθούς σε όσες / όσους μπαίνουν πρώτη φορά στην «αγορά εργασίας». Η δικαιολόγηση αυτής της ειδικής υποτίμησης βρίσκεται στο ότι οι «πρωτάρηδες» είναι άσχετοι (όχι απλά «ανειδίκευτοι»). Οι «υποκατώτατοι» λέγονται ή εννοούνται σαν «μισθοί μαθητευόμενων». Ωστόσο, ακριβώς επειδή η δικαιολόγηση είναι αυτή (ο «πρωτάρης») το συγκεκριμένο καθεστώς υποτίμησης είναι περιορισμένο χρονικά. Αλλού για ένα χρόνο, αλλού για δύο. Και πάντως δεν υπάρχει σαν όριο «μαθητείας» η ηλικία των 25. Όταν κάποιος / κάποια πιάνει πρώτη φορά δουλειά στα 17, στα 18, στα 19 ή στα 20 πως μπορεί να είναι «σε καραντίνα σαν μαθητευόμενος» επί 5 ή 8 χρόνια;
Η ελληνική εκδοχή, λοιπόν, δεν είχε καν και καν τη δικαιολόγηση της «μαθητείας». Ήταν μια ωμή και βίαιη πρώτη φάση υποτίμησης της εργασίας, με ένα απόλυτα αυθαίρετο έως ρατσιστικό ηλικιακό όριο, και με σκοπό να γίνει αυτό που έγινε: να αντικατασταθούν όπου ήταν εφικτό οι «παλιοί» ή «άνω των 25» σύγχρονοι εργάτες / εργάτριες, από μικρότερους σε ηλικία. Ως τον Φλεβάρη του 2012, ο «υποκατώτατος» ήταν η βασιλική οδός της σχεδιασμένης / μεθοδικής υποτίμησης της εργασίας… Ωστόσο κανένας δεν το πρόσεξε, κανείς δεν κατάλαβε τίποτα…
(Μόνο κάτι μεγαλύτεροι / ες σε ηλικία αυτόνομοι εργάτες, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την καθιέρωση του «υποκατώτατου» στις αρχές καλοκαιριού του 2010, ξεκινήσαμε στο τέλος εκείνης της χρονιάς την συνέλευση 30/900. Αλλά, φυσικά, όλοι όσοι «δεν είχαν καταλάβει, δεν ήξεραν, τους πόναγε ο κώλος τους ή είχαν πεισθεί πως το ‘έξω απ’ την ε.ε.’ είναι ο σωστός στόχος», όλοι όσοι δηλαδή με πολιτικές πράξεις ή παραλείψεις φρόντισαν να στηρίξουν την διαχείριση της κρίσης α λα ελληνικά, έπνιξαν αυτά που υπεδείκνυε το 30/900…).
