Μερικές Παρασκευές είναι διαφορετικές

Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Πρέπει να είναι διαφορετικές! Πρέπει να είναι αντι-! Δεν είναι οι Παρασκευές «μαύρες», σαν θρίαμβος της κατανάλωσης που έγινε ψύχωση και παραλήρημα. Οι Παρασκευές είναι κόκκινες. Από φωτιά, από αίμα. Εδώ κοντά.

Για όσες / όσους καταλαβαίνουν: την Παρασκευή στις 23 Νοέμβρη το συμβούλιο για την εργατική αυτονομία παρουσιάζει ένα καθόλου υπερβολικό πρόγραμμα δράσεων με διάφορες μορφές, πάντα Παρασκευές (εκτός αν η συγκυρία επιβάλει κάτι επιπλέον), για πολύ συγκεκριμένους λόγους: για την υπεράσπιση της παλαιστινιακής αντίστασης αλλά και για την εναντίωση στον ελληνικό ιμπεριαλισμό. Που μας έχει βουτήσει απ’ το λαιμό, και μας τραβάει σαν πρόβατα στους βρώμικους, χασάπικους σχεδιασμούς του. Δύο ζητήματα διακριτά αλλά και ενωμένα, με το αίμα των Άλλων: στην Παλαιστίνη, στο Κάιρο, και αλλού.

Στις 23 Νοέμβρη, στις 7.30 νωρίς το βράδυ (αυστηρά – ξεφορτωθείτε τις φοιτητικές αναπηρίες!), στο αμφιθέατρο του Γκίνη στο ε.μ.π., το συμβούλιο παρουσιάζει το εγχείρημα «Παρασκευές για την Παλαιστίνη». Κάνει μαζί προβολή μιας διαφωτιστικής ομιλίας του Ilan Pappe, ισραηλινού ιστορικού, κυνηγημένου απ’ το ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, για την αποικιοκρατία με εποίκους στην Παλαιστίνη Αυτό που οι πρωτοκοσμικοί έκαναν επί αιώνες σε διάφορες άκρες του κόσμου, και συνεχίζει τώρα, με την ενοχική υποστήριξή τους, εδώ δίπλα.

Απαραίτητα εφόδια για όσες και όσους δεν ζουν σε άλλο γαλαξία· πριν τους (μας) πέσει ο ουρανός στο κεφάλι…

Ουάου!

Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα μισοσκοτωμένο (αλλά, επίσης: μισοζωντανό) φίδι; Θα δαγκώνει όπου μπορεί. Κάτι ανάμεσα στους σπασμούς του θανάτου και τους αυτοματισμούς της ζωής.

Κάπως έτσι ο υπ.εξ. της σαουδαραβικής χούντας, υπόχρεος και φίλος του τοξικού, ονόματι Adel Al-Jubeir, «έλαβε το μήνυμα» του ψόφιου κουναβιού, και τράβηξε το σπαθί του. Η σαουδική αραβία είπε δεν πρόκειται να ανεχτεί οποιαδήποτε προσπάθεια ενοχοποίησης του πρίγκηπα Mohament bin Salman. Αντιπροσωπεύει είπε κάθε σαουδάραβα πολίτη… Δεν θα ανεχτούμε ούτε καν συζητήσεις που στρέφονται κατά του βασιλιά μας ή του διαδόχου πρίγκηπα…

Από μια άποψη (κάπως κόμικς) ο λεονταρισμός του κυρ Adel έχει ενδιαφέρον. Γιατί αν διάβολε, επιτέλους, πρόκειται να γίνει η επίσημη κήρυξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου, γιατί όχι απ’ το Ριάντ; Τόσα αεροπλάνα, πυραύλους, βλήματα ψωνίζει! Ας τα χρησιμοποιήσει επιτέλους!! Πρώτοι στόχοι λοιπόν: η γερμανία, το ιράν, και η μισή αμερική. Not bad…

Η αλήθεια είναι ότι πλέον ο τοξικός έχει πιαστεί όχι μόνο στη φάκα που τον αφορά προσωπικά και σαν καθεστώς, αλλά και σε μια ακόμα μεγαλύτερη. Με έδρα την Ουάσιγκτον. Τουρκικό καθεστωτικό μήντιο (η Hurriyet) μεταφέρει ότι η cia έχει υποκλοπή τηλεφωνήματος όπου ο τοξικός κουβεντιάζει με τον αδελφό του, πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον (εξαφανίστηκε στα μέσα Οκτώβρη…), για το ότι είναι επείγον να ξεφορτωθούν τον Khashoggi. Χμμμμ… Η ίδια πάλι παλιοcia έχει άλλη υποκλοπή, όπου ο Khashoggi, από αμέρικα μεριά, επικοινωνεί με τον αδελφό τοξικού / πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον, κι ο τελευταίος τον διαβεβαιώνει ότι «ναι ρε φιλάρα, πήγαινε να πάρεις τα χαρτιά σου απ’ το προξενείο μας στην Istanbul, κομπλέ όλα, μην αγχώνεσαι, να παντρευτείς να σου στείλουμε και δωράκι».

Ως τώρα έχει αποδειχθεί ότι τρεις τουλάχιστον μυστικές υπηρεσίες «ήταν έγκαιρα στο κατόπι» της σφαγής του Khashoggi. Η cia, που «κάτι ήξερε» αλλά δεν τον ειδοποίησε. Η αγγλική MI6 που “κάτι ήξερε” και (κατά τα λεγόμενά της υπό μορφή διαρροών) προσπάθησε να πείσει τον τοξικό να μην προχωρήσει, αλλά δεν τα κατάφερε. Και η τουρκική MIT που έχει πλούσιο υλικό μέρες πριν το φονικό. Είναι η μόνη που δεν θα προσπαθούσε να πείσει τον τοξικό να λυπηθεί τον Khashoggi – μάλλον το αντίθετο…

Και οι μεν τουρκικές υπηρεσίες / το τουρκικό καθεστώς παίζουν το παιχνίδι τους καθαρά και υποδειγματικά. Απομένει το ερώτημα για τις άλλες δύο τι ακριβώς έχουν στο σχεδιασμό τους. Γιατί το υλικό για ένα πλήρες κατηγορητήριο υπάρχει· ας μην έχει κανείς αμφιβολία. Το θέμα είναι η διαχείρισή του. «Κατά μέτωπο» ή «πλαγιοκόπηση»; Για παράδειγμα, αν η cia συνεχίσει τις διαρροές της, κι αν το ίδιο κάνει και η mit, τότε όλο το σκυλοπαρεάκι του τοξικού θα διαπιστώσει ότι ένας Kushner (το λέμε σχηματικά) δεν φτάνει – αλλά αυτό θα είναι η «ανεπίσημη πραγματικότητα» σε ένα σύμπαν παράλληλων πραγματικοτήτων… Που επιτρέπει σε άλλες πραγματικότητες να συνεχίζουν…

Κάποιος θα ρωτήσει: σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο σαν τον 4ο ποιος περιμένει «κατευθείαν κινήσεις» όπως στον 1ο; Απόλυτα σωστή ερώτηση, και ευχαριστούμε όποιον διανοηθεί να την κάνει, σε όλο της το βάθος…

Ο αμερικάνος φίλος

Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο – σε ιμπεριαλιστική κίνηση – συνεχίζουν, φυσικά, την συμμαχία τους με την Ουάσιγκτον. Αυτήν την Ουάσιγκτον. Όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Γνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά του ελληνικού συμπλέγματος κράτους / κεφάλαιου, και χωρίς να έχουμε αποδείξεις, είναι βάσιμο να εκτιμάμε ότι κάνει «υπόγειο» παιχνίδι και με το σαουδαραβικό καθεστώς. Και με τα εμιράτα, των οποίων το αφεντικό, ο Mohammed bin Zayed al-Νahyan (ΜΒΖ) είναι συνεταίρος του τοξικού σ’ όλα τα κόλπα, και κάθαρμα περιωπής. Το ότι δεν ξέρουμε ακριβώς την ελληνική εμπλοκή ας μην θεωρηθεί μειονέκτημα: είναι το ελληνικό γεωπροσοδικό «άγριο ένστικτο» που αποκλείει οποιαδήποτε αποστασιοποίηση από σκατά που μυρίζουν χρήμα. Χωρίς πολλές φανφάρες.

Χωρίς πολλές φανφράρες ξεκινάει σήμερα και η έβδομη (7η) κοινή στρατιωτική άσκηση ανάμεσα στον χουντικό στρατό του Sisi, τον ελληνικό, και κάτι νοτιοκυπριακές τσόντες. Για μια βδομάδα. Για κάποιο λόγο που από πρώτη ματιά (και μόνο) διαφεύγει, το όνομα της άσκησης είναι «Μέδουσα 7 – Αλεξανδρούπολη 18». Πρώτη φορά μπαίνει η Αλεξανδρούπολη στον τίτλο αυτής της άσκησης. Επειδή κάποτε θα φτάνει εκεί αιγυπτιακό (υγροποιημένο) γκάζι;

Υπάρχει κάτι σαν «ενιαίο ελληνο-αιγυπτιακό αμυντικό δόγμα» απ’ την Αλεξανδρούπολη ως το Πορτ Σάιντ, μια γραμμή τομής της ανατολικής Μεσογείου; Τυπικά – απ’ όσα λίγα ξέρουμε – η άσκηση αυτή θα γίνει στην Κρήτη και στα νότιά της· η Αλεξανδρούπολη πέφτει μακρυά. Όμως τίποτα δεν είναι μακριά για τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα που θα κάνουν παιχνίδι στη «μέδουσα 7». Θεωρούμε ότι χωρίς πολλές φανφάρες η Αθήνα θέλει να «τραβήξει» την αιγυπτιακή χουντική στρατοεκπαίδευση σε μια ξεκάθαρα αντιτουρκική γραμμή, ακόμα κι αν από πρακτική άποψη φαίνεται άκυρη: αιγυπτιακή αεροπορία στο Αιγαίο; Ποτέ δεν ξέρεις… (Έχει κι ένα «πάτημα» στην Καβάλα το Κάιρο…)

Όλα αυτά, φυσικά βγάζουν ένα κάποιο νόημα (ωστόσο μην βιαστείτε για το πιο είναι αυτό!… υπάρχουν «εναλλακτικές πραγματικότητες» και εδώ…) μόνο στο βαθμό που ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ είναι ακμαίος και ακέραιος σε κάθε του κρίκο. Ή στο βαθμό που με σπασμένο τον κρίκο του Ριάντ θα αναλάβει τις δουλειές του το Κάιρο…

Να γιατί λέμε ότι ένα κάποιο «υπόγειο παιχνίδι» με το Ριάντ είναι εντελώς μέσα στις προδιαγραφές του ελληνικού ιμπεριαλισμού. Θα μπορούσε να είναι, ακόμα ακόμα, και ένα τηλεγράφημα / οδηγία του υπ.εξ. – τενεκεδένιο – προς τις ελληνικές πρεσβείες σε διάφορα μέρη του κόσμου: όταν σας ρωτάνε να λέτε ότι «ο κόσμος είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος» και ότι «ίσως ποτέ δεν μάθουμε την πλήρη αλήθεια»…

(φωτογραφία: Το δημοσίευμα αφορά την περσινή «μέδουσα», το ισραηλινό ενδιαφέρον όμως είναι διαχρονικό. Και μην ρωτήσετε «γιατί»! Θα είναι σα να δείχνετε τον κώλο σας σε σκηνοθέτη πορνό…)

Εκτός από ελληνοαμερικανική διαθέτουμε και ελληνορωσική…

Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Φιλία, φυσικά! Εν όψει της επίσκεψης του εξοχότατου τενεκεδένιου πρωθυπουργού και υπουργού εξωτερικών στη Μόσχα σε δυόμισυ βδομάδες (7 Δεκέμβρη) όλοι οι δημαγωγοί, επαγγελματίες ή/και ερασιτέχνες, θα πουν και θα γράψουν διάφορα θριαμβευτικά. Μπορεί τα ρούβλια να μην ήρθαν με τον γκαζοσωλήνα του καπετάν Παναγιώτη (τότε που οι ρόζ είχαν φτερά…) αλλά δεν μπορεί: το «ξανθό γένος» μας αγαπάει… Ε;

Ο τενεκεδένιος είναι ο πιο κατάλληλος διαθέσιμος σήμερα πολιτικός εκπρόσωπος του ελλαδιστάν, για να φάει τις πατσαβούρες στα μούτρα και να πει «ωραία δροσιά έχετε δω». Έχει περάσει τις «εξετάσεις real τσίγκου» με άριστα, στο πρώτο μισό του ’15, όταν διέδιδε ότι θα βάλει το ελληνικό ναυάγιο στους brics, και – μάλιστα – ότι ήταν στην Αγία Πετρούπολη που του έγινε η πρόταση. Έρμο πρώην Λένινγκραντ τι σούμελλε να πάθεις!

Θα κατέβει, επίσης, στο γήπεδο με τα εξής προσόντα: Α) έναν πατριάρχη Istanbul που έχει βάλει ήδη φωτιά στο ορθόδοξο ποιμνίο της ουκρανίας (οι πρώτες εμπρηστικές βόμβες έχουν πέσει σε εκκλησίες…), μετά και απ’ το ο.κ. του ελληνικού υπ.εξ. – επί εποχής ογκόλιθου. Β) την φανατική συμμετοχή στον άξονα. Γ) έναν πατριάρχη Ιεροσολύμων που είναι για να ριχτεί με πέτρα στο λαιμό στην κοντινότερη θάλασσα, μαζί με όλο το πρακτόρικο ελληνορθόδοξο παπαδαριό εκεί. Δ) μια ιμπεριαλιστική ατζέντα για την ανατολική Μεσόγειο τόσο εξώφθαλμα αντιτουρκική, που θα αναρωτιόταν κανείς «τι πίνουν στην Αθήνα;» Ε) έναν asset 2 (εκεί στη Σαλονίκη) που απ’ το πολύ γλύψιμο δείχνει να έχει περάσει σε μια πιο realos προσέγγιση.

Αν ο τενεκεδένιος γυρίσει απ’ αυτήν την πολυσήμαντη επαφή με τον Putin και τον Medventev και με τα δύο αυτιά του στo ίδιο μέγεθος, δύο πιθανότητες υπάρχουν. Είτε ότι έκαναν πλάκα με την πάρτη του, είτε ότι τον έπιασαν κι απ’ τα δύο αυτιά μαζί.

Ας ρωτήσει το φασιστοσυνεταιράκι του, τον ψεκασμένο, πως είναι να σε πιάνουν απ’ το ένα. Έχει πρόσφατη εμπειρία, κάτι θα θυμάται…

(φωτογραφία: Λοιπόν αγόρι ψήνεσαι να αρχίσεις να διαδίδεις ότι το πολυτεχνείο το ’73 έγινε κατά του ιράν, της Χεζμπ’ αλλάχ και της Χαμάς; Θα πληρώσουμε κάτι παραπάνω, μην σ’ ανησυχεί…)

Black…

Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Όχι ότι έχει καμιά σημασία. Μόνο έτσι, για την ιστορία. Η «μαύρη Παρασκευή» είναι παλιό αμερικανικό εμπορικό έθιμο, που ακολουθεί την «ημέρα των ευχαριστιών» στις ηπα, που πέφτει πάντα την τέταρτη Πέμπτη του Νοέμβρη. Οι «ευχαριστίες» θεωρούνται στις ηπα έναρξη της χριστουγεννιάτικης εμπορικής σεζόν, κι απ’ αυτό ξεκίνησε η ιδέα μιας καπάκι «Παρασκευής προσφορών» εδώ και πάνω από μισό αιώνα (απ’ το 1952), χάρη στην επιτηδειότητα του αμερικανικού «εμπορικού κόσμου».

Οι έμποροι στο αμέρικα έγραφαν στα κιτάπια τους τις ζημιές με κόκκινο στυλό και τα κέρδη τους με μαύρο. Σκέφτηκαν πως η επόμενη μέρα της γιορτής των ευχαριστιών, με την «καλή διάθεση» του πόπολου, θα ήταν ευκαιρία μπας και ξεπουλήσουν τα στοκ τους, μέσα σε κλίμα «ξεκινάνε τα χριστούγεννα, ουουου! – πάρε κόσμε». Οπότε η Παρασκευή μετά την Πέμπτη των «ευχαριστιών» έγινε «μαύρη» επειδή, με προσφορές, εκπτώσεις κλπ, το u.s. λιανεμπόριο έγραφε κέρδη.

Η ιδεολογία ξέρει κολύμπι: η «μαύρη Παρασκευή» πέρασε τον Ατλαντικό σχετικά πρόσφατα, στις αρχές των ‘00s, χάρη στην τότε χαρούλα ότι «οι αμερικανιές είναι ωραίες». Εννοείται ότι το πρώτο κράτος του οποίου ο εμπορικός κόσμος υιοθέτησε το κόλπο ήταν η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας κλπ, με πρωτεύουσα το Λονδίνο. Χωρίς «Πέμπτη των ευχαριστιών» – τι σημασία είχε; Στη γερμανία η ιδέα μπήκε σε εφαρμογή το 2006, στην ελβετία το 2015, ενώ σε κράτη της ανατολικής και νοτιοανατολικής ευρώπης (ελλάδα, πολωνία, ουκρανία) το 2016.

Η καταναλωτική δύναμη είναι πολύ σπουδαίο πράγμα (έως και αφροδισιακό) – αρκεί να την έχεις. Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι καταναλωτική εκτόξευση της «μαύρης Παρασκευής» είναι με «καβλόχαπα» – και με το συμπάθειο. Οι ελληνικοί σύλλογοι λιανεμπόρων παρατήρησαν μέσα σε μόλις δύο χρόνια ότι αυτά που γράφουν «μαύρα» (δηλαδή κέρδη) αυτήν την αφηνιασμένη καταναλωτικά Παρασκευή του Νοέμβρη, τα γράφουν μετά «κόκκινα» στην κατανάλωση πέριξ των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Πολύ απλά οι ρηχές τσέπες του καταναλωτή – μάζα τα χώνουν τώρα αλλά όχι και μετά. Οπότε προσπαθούν να κάνουν την «μαύρη Παρασκευή» μαύρη βδομάδα, να μαζέψουν όσο παραπάνω χαρτί μπορούν, να στραγγίξουν τις ρηχές τσέπες. Κι ύστερα περιμένουν τον κρατικό πατερναλισμό με τις «παροχές» του, μπας και ξαναπέσουν παράδες κάτω απ’ τα χριστουγεννιάτικα δέντρα. (Αυτό λέγεται και “ανάπτυξη”…)

Απομένει, φυσικά, το ιδεολογικό (και άρα πολιτικό) όφελος, για το σύστημα συνολικά: τρέξε μαλάκα, τσαλαπατήσου, έχει τυράκια μπροστά σου… Ποντίκι τρέξε!

Φαίνεται ανεκτίμητο αυτό το όφελος. Και πολύ πιο μαύρο από σκέτο μαύρο… Μαύρο βαθύ.

(φωτογραφία: Όταν το εμπόρευμα βγάζει πόδια, προκύπτει traffico…)

Ο κόσμος είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος!

Πέμπτη 22 Νοέμβρη. Σταματήστε την γη για να κατέβω!!! Αυτό το παλιό, ‘80s, τρυφερό και ειρωνικό μαζί σύνθημα είναι στον αντίποδα της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας του ψοφιοκουναβιστάν. Ωστόσο, με όλη την ασημαντότητά της, η ασταμάτητη μηχανή μπορεί να το προβλέψει: μετά την χθεσινή («πολυαναμενόμενη») ανακοίνωση του αμερικανικού άσπρου σπιτιού σε ότι αφορά τον τοξικό και την δολοφονία του Khashoggi, το united state of america θα δει να κατρακυλάνε πάνω του, αργά και σταθερά ή απότομα και μαζεμένα, πολλά απ’ τα μπάζα αυτού του επικίνδυνου (και ταραγμένου) κόσμου!!!

Η ανακοίνωση ξεκινάει με την πολεμική μεν αλλά και μανιακή πια ιαχή «America first!», συνεχίζει με την φιλοσοφική διαπίστωση «the world is a very dangerous place!» (που ίσως σημαίνει: πρόσεχε τον κώλο σου…) και συνεχίζει αμέσως μετά με την καταγγελία του ιράν!…

Πρέπει να υποψιαστείτε τι εννοεί, τελικά, το ψοφιοκουναβιστάν (ελπίζουμε τα χθεσινά σχόλιά μας να βοηθούν). Εννοεί:

Α) Επειδή το σχέδιο κατά του ιράν για το οποίο είναι απόλυτα απαραίτητη η δημιουργία ενός «παναραβικού μπλοκ» είναι στρατηγικής σημασίας για εμάς·

Β) Επειδή η δημιουργία του «παναραβικού μπλοκ» είναι αδύνατη χωρίς τον τοξικό·

Γ) Επειδή το σαουδαραβικό παλάτι είναι πολύ καλός πελάτης των όπλων μας (τα οποία κάποτε θα χρησιμοποιηθούν – για να αντικατασταθούν…)·

Δ) Και επειδή η πετρελαϊκή παραγωγή της σαουδικής αραβίας παίζει πάντα ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών, πράγμα που εξακολουθεί να μας ενδιαφέρει

για αυτούς τους λόγους αν ο βασιλιάς και ο πρίγκηπας διάδοχος λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα για τον φόνο, είναι ο.κ.

Φυσικά, επειδή πια το ψόφιο κουνάβι και κυρίως ο κύκλος των σκληροπυρηνικών συντηρητικών που ηγούνται (σ’ αυτή τη φάση) του αμερικανικού ιμπεριαλισμού καταλαβαίνουν ότι «σαουδαραβοποιώντας» αυτόν τον ιμπεριαλισμό φέρνουν τα αγγούρια πιο κοντά στους κώλους τους, η ανακοίνωση (δείγμα φτηνού καιροσκοπισμού μάλλον και όχι παράνοιας) περιλαμβάνει και τις εξής φράσεις:

…Οι μυστικές υπηρεσίες μας συνεχίζουν να ελέγχουν όλες τις πληροφορίες, αλλά μπορεί να προκύψει πολύ καλά ότι ο πρίγπηπας είχε γνώση αυτού του τραγικού γεγονότος – μπορεί να είχε και μπορεί να μην είχε!

Αυτού λεχθέντος, μπορεί ποτέ να μην μάθουμε όλα τα γεγονότα που περιβάλλουν την δολοφονία του κυρίου Jamal Khashoggi…

“Μπορεί να βρέξει, μπορεί και όχι, αλλά εμείς κοιτάμε τις δουλειές μας…” Οπότε δύο συνέπειες, αναπόφευκτες. Πρώτον, το ψοφιοκουναβιστάν είναι πλέον υπόλογο για «συγκάλυψη» εγκληματία – σε μια υπόθεση που άλλες εποχές (και με άλλες προτεραιότητες) θα είχε ξεφορτωθεί σε χρόνο μηδέν… Και, δεύτερον, η Άγκυρα κρατάει πλέον «όλο το χαρτί». Φτάνοντας μέχρι του σημείου να μπορεί να γελοιοποιήσει την αυτού εξοχότητα το προεδρικό ψόφιο κουνάβι. Κυρίως όμως: να συγκεντρώσει «περισσότερες δυνάμεις» ενάντια στην γραμμή του άξονα για την μέση Ανατολή (και όχι μόνο).

Δεν είναι, όμως, μόνο η Άγκυρα (ή το μπλοκ της Αστάνα) στο κλαρί. Έχουμε υποστηρίξει ότι η ανάληψη της ευθύνης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού απ’ τους σκληροπυρηνικούς συντηρητικούς ήταν υποχρεωτική, μετά την αποτυχία των δημοκρατικών (υπό τον Obama) τόσο στη μέση Ανατολή (η Μόσχα δεν «βούλιαξε» στη συρία), όσο και στον δυτικό Ειρηνικό (: “pivot”, Μανίλα…) .

Τώρα αποτυγχάνει και το ψοφιοκουναβικό σχέδιο, ειδικά σε ότι αφορά την αντεπίθεση στο μπλοκ της Αστάνα. (Απομένει η έκβαση του εμπορικού πολέμου κατά του Πεκίνου, ωστόσο η όποια αρχική επιτυχία οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι το Πεκίνο δεν έχει – ακόμα – συμφέρον να απαντήσει «πλήρως»). Είτε υπάρχει έτοιμο plan C είτε όχι στην Ουάσιγκτον, οι εσωτερικές καθεστωτικές αντιθέσεις μέσα στις ηπα δεν μπορεί παρά να οξυνθούν.

Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, σαν αντίβαρο, οξύνεται η εκτός συνόρων επιθετικότητα· και ο «πατριωτισμός» σαν ιδεολογικό μπετονάρισμα…

Ο πλανήτης του πολέμου

Πέμπτη 22 Νοέμβρη. Ο αμερικανικός μιλιταρισμός έχει εκτροχιαστεί. Κι εγώ, ένας μεσαίας βαθμίδας αξιωματικός καριέρας, το είδα να έρχεται… Πίσω στα 2008, όταν ήμουν ένας λοχαγός που μόλις είχε γυρίσει απ’ το ιράκ και σπούδαζα στο Fort Knox, τα σενάρια της εκπαίδευσής μας γενικά εστίαζαν στις μάχες σε πόλεις και σ’ αυτό που ονομάζονταν «αποστολές ασφάλειας και σταθεροποίησης». Εκπαιδευόμασταν θεωρητικά για να επιτεθούμε σε κάποια κέντρα πόλεων, να καταστρέψουμε τους μαχητές του εχθρού εκεί, και έπειτα να αναλάβουμε ειρηνευτικές και «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις…

… Όταν για πρώτη φορά πήρα μέρος στο πρώτο course για μεσαίου επιπέδου αξιωματικούς καριέρας το 2016 γρήγορα κατάλαβα ότι κάτι είχε πραγματικά αλλάξει.

Τα σενάρια της εκπαίδευσής μας δεν περιορίζονταν πια στις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Τώρα σχεδιάζαμε την ανάπτυξη δυνάμεων – για συμβατικούς πολέμους υψηλής έντασης – στον Καύκασο, στη Βαλτική, και στη νότια θάλασσα της κίνας (δηλαδή: ρωσία και κίνα). Επιπλέον γίνονταν σχέδια για συγκρούσεις με «κακοποιά» καθεστώτα (δηλαδή, αυτό είναι εύκολο: ιράν). Οι αποστολές σχεδιάζονταν για μάχες των αμερικανικών μεραρχιών σε μακρινές περιοχές, σε σημαντικούς πολέμους για την «απελευθέρωση» περιοχών και την υποστήριξη συμμάχων.

Πολύ γρήγορα μου ξεκαθαρίστηκε: έχουν αλλάξει πολλά. Ο αμερικανικός στρατός, στην πραγματικότητα, έχει γίνει παγκόσμιος με έντονο τρόπο. Θορυβημένη απ’ την αδυναμία της να φέρει σε αίσιο τέλος οποιονδήποτε απ’ τους αντιτρομοκρατικούς πολέμους αυτού του αιώνα, η Ουάσιγκτον αποφάσισε ότι είναι καιρός να ετοιμαστεί για «πραγματικό» πόλεμο, με πλήθος εχθρών. Αυτή η διαδικασία αναπτύχθηκε, στην πραγματικότητα, κάτω απ’ τη μύτη μας εδώ και κάποιο καιρό. Θυμηθείτε το 2013 όταν ο πρόεδρος Obama και η υπ.εξ. Hillary Clinton άρχισαν να μιλάνε για μια “pivot” στην Ασία – μια προφανή προσπάθεια να ανασχεθεί η κίνα. Ο Obama επίσης επέβαλε κυρώσεις στη Μόσχα και στρατιωτικοποίησε ακόμα περισσότερο την ευρώπη, σαν απάντηση στην ρωσική εμπλοκή στην ουκρανία και στην κριμαία. Ο πρόεδρος Trump, του οποίου τα «ένστικτα» στην προεκλογική περίοδο ήταν να αποχωρήσει η Αμερική απ’ τους πολέμους στη μέση Ανατολή, το γύρισε στο να είναι άτοιμος να κλιμακώσει τις εντάσεις με την κίνα, την ρωσία, το ιράν, ακόμα και (για ένα διάστημα) με την βόρεια κορέα…

… Πρέπει να καταλάβει κανείς αυτές τις εξελίξεις σαν εκείνες που διαμορφώνουν μια εν δυνάμει φόρμουλα για μια διαρκή σύγκρουση που θα οδηγήσει τις ηπα σε έναν πραγματικά κατακλυσμιαίο πόλεμο τον οποίο ούτε χρειάζεται ούτε μπορεί πραγματικά να κερδίσει…

Άλλο πράγμα να διαβάζετε τέτοια δυσοίωνα απ’ την ίδια την ασταμάτητη μηχανή, και άλλο να τα διαβάζετε απ’ έναν καραβανά, τον ταγματάρχη (και εξωτερικό συνεργάτη / στρατιωτικό καθηγητή ιστορίας στο West Point) Danny Sjursen (τα εισαγωγικά στα αποσπάσματα είναι του πρωτότυπου). Παράδοξο ή όχι φαίνεται ότι υπάρχουν αμερικάνοι καραβανάδες που υπηρετώντας τον εθνικό τους μιλιταρισμό κάποια στιγμή συνειδητοποιούν τι σόι είναι και που πάει. Το τέλος του περιγραφικού άρθρου του (με τίτλο: planet of war) πάει έτσι:

Λέγεται συχνά, με Οργουελιανή έννοια, ότι κάθε έθνος κράτος χρειάζεται έναν εχθρό για να ενοποιήσει και να πειθαρχήσει τον πληθυσμό του. Αν είναι έτσι τότε οι ηπα πρέπει να θεωρηθούν μοναδική περίπτωση στην ιστορία, σαν η μόνη χώρα που στρατιωτικοποιεί όλο τον πλανήτη (και το διάστημα) προσπαθώντας να μας ανεβάσει πάνω από όλους τους υπόλοιπους.

Μ’ αυτή την έννοια είναι, πράγματι, εξαιρετική περίπτωση.

Μ’ αυτή την έννοια, πράγματι, αλλοίμονο στους άμαχους…

Τα πάθη του φυλετικού εθνικισμού

Πέμπτη 22 Νοέμβρη. Να μια ακόμα γνώμη άλλων, που δεν είναι περιθωριακοί σαν την ασταμάτητη μηχανή. (Οι τονισμοί δικοί μας):

Τίτλος: το αυτοκτονικό πάθος του ισραήλ για τον φυλετικό εθνικισμό.

Απ’ την γαλλική επανάσταση και μετά, η μοίρα των εβραίων είναι άρρηκτα δεμένη με την μοίρα των φιλελεύθερων αξιών. Όπου υπήρχαν ανθρώπινα δικαιώματα και ισότητα, η ζωή ήταν καλύτερη για τους εβραίους. Και όταν ο ρατσιστικός φυλετικός εθνικισμός άρχισε να αναπτύσσεται, απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα, οι κίνδυνοι για τους εβραίους αυξήθηκαν. Αυτός ο εθνικισμός έγινε μια ανεξάντλητη πηγή βίαιου αντι-σημιτισμού και ο μεγαλύτερος εχθρός που αντιμετώπισαν ποτέ οι εβραίοι. Στις αρχές του 20ου αιώνα οι εβραίοι κατάλαβαν (και το καταλαβαίνουν και σήμερα) ότι η πολιτική του μίσους, της βίας, του φόβου και της άρνησης των άλλων όπως προωθείται απ’ την άκρα δεξιά συνιστά ηθική απειλή.

Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των εβραίων στην αμερική ψηφίζει δημοκρατικούς και ότι οι περισσότεροι εβραίοι στην ευρώπη ψηφίζουν την φιλελεύθερη-συντηρητική δεξιά, το κέντρο και την αριστερά. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι με ισραηλινούς όρους η ευρωπαϊκή συντηρητική δεξιά είναι απαίσια, σαν την ριζοσπαστική αριστέρα: ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τους συντηρητικούς στην αγγλία, στη γαλλία ή στη γερμανία να περνούν νόμους σαν την [ισραηλινή] νομοθεσία για το έθνος κράτος ή την πολιτιστική πειθαρχία; Ποιος θα αποκαλούσε έναν πολιτικό του αντίπαλο «προδότη»;

Στην ευρώπη η Ayelet Shaked [υπουργός δικαιοσύνης στο Τελ Αβίβ] και η Miri Regev [υπουργός πολιτισμού και αθλητισμού, πρώην ταξίαρχος] θα θεωρούνταν πολύ χειρότερες απ’ την Marine Le Pen· και είναι. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί μποϋκοτάρουμε την αυστριακή υπ.εξ. [η Karin Kneissl είναι ακροδεξιά] όταν οι πιο πάνω υπουργοί ανήκουν στο ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο και ο Bezalel Smotrich είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος στη βουλή.

Αντίθετα απ’ τους ισραηλινούς που απολαμβάνουν την θαλπωρή της στρατιωτικής τους δύναμης και του ελέγχου πάνω στην αποικία απαρτχάιντ που έχουν φτιάξει στα κατεχόμενα εδάφη, οι περισσότεροι απ’ τους εβραίους του κόσμου καταλαβαίνουν ότι η πολιτική της πόλωσης, της άρνησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και του μίσους απέναντι στους άλλους είναι συνταγή καταστροφής. Ξέρουν ότι είναι ύψιστο συμφέρον τους να υπερασπίζονται πάντα μια ανοικτή και πλουραλιστική κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι εβραίοι ήταν σημαντικό συστατικό της συμμαχίας υπέρ του New Deal του Franklin Roosevelt, ούτε είναι τυχαίο που τόσοι πολλοί εβραίοι φοιτητές ήταν μέλη του κινήματος για τα πολιτικά δικαίωματα στην αμερική, τη δεκαετία του ’60. Όταν ο Roosevelt άρχισε να αλλάζει το πρόσωπο της αμερικής στη γαλλία ο πρωθυπουργός της, ο εβραίος σοσιαλιστής Leon Blum (τον οποίο οι αντι-σημίτες αποκαλούσαν «ταλμουδιστή») ήταν επικεφαλής του φιλελεύθερου-σοσιαλιστικού-κομμουνιστικού Λαϊκού Μετώπου. Η κυβέρνησή του θέσπισε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που ήταν πολύ προοδευτικές για τα τότε δεδομένα.

Ο λευκός ευρωπαϊκός και αμερικάνικος ρατσισμός είναι αντι-σημιτικός ακόμα κι όταν είναι φιλο-ισραηλινός. Υπήρχαν πάρα πολλοί αντι-σημίτες που αγαπούσαν το ισραήλ στη γαλλία μετά τον πόλεμο στην αλγερία. Και σήμερα πάλι αυξάνονται κάτω απ’ τους καινούργιους μας συμμάχους: τους ρατσιστές και τους εθνικιστές της ανατολικής ευρώπης και τους ρεπουμπλικάνους του Trump. Για όλους αυτούς το ισραήλ δουλεύει σαν ιδεολογική και ηθική ομπρέλα ενώπιον της παγκόσμιας κοινής γνώμης.

Θαυμάζουν την καταπίεση που ασκεί το ισραήλ και τις κυνικές απόψεις μας ότι οι παλαιστίνιοι δεν έχουν δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και στην ελευθερία ή στην ιδιοκτησία στη γη που ζουν, επειδή κάτι τέτοιο μας το υποσχέθηκε ο θεός πριν 3.000 χρόνια. Ειδικά όταν αυτή η θεϊκή υπόσχεση συνοδεύεται από πυραύλους, τανκς και αεροπλάνα.

Οι εθνικιστές στην ανατολική ευρώπη ξέρουν ότι προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξή τους ο Benjamin Netanyahu είναι έτοιμος να ξεπουλήσει το Ολοκαύτωμα και να διαστρέψει την ιστορία [το πολωνικό κυβερνοφασισταριό αρνείται ότι πολωνοί συμμετείχαν στο Ολοκαύτωμα, κάτι που είναι πολλαπλά αποδεδειγμένο]. Όταν ισραηλινοί ιστορικοί έγιναν έξαλλοι απ’ το πολωνικό ντοκουμέντο για το Ολοκαύτωμα, ο Netanyahu υποσχέθηκε ότι η διαμαρτυρία τους θα ληφθεί υπόψη.

Κούφια λόγια. Γι’ αυτόν η πολωνική υποστήριξη στον πόλεμο εναντίον του φιελελευθερισμού στην ευρωπαϊκή ένωση είναι σημαντικότερη.

Αυτό ήταν άρθρο γνώμης του πολωνοεβραίου (υπηκόου του ισραήλ) ιστορικού Zeev Sternhell, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Χεβρώνας (στις 16 Νοέμβρη) στην κεντρο-αριστερή Haaretz.

Έτσι έχουν τα πράγματα – και ακόμα χειρότερα.

(φωρογραφία: Δεκάδες εβραϊκές οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο ενάντια στον εθνικιστικό, κρατικίστικο ορισμό του «αντισημιτισμού» ώστε να αφορά και να προβοκάρει πρώτα και κύρια την κριτική κατά του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους…)

Τα εγκλήματα του φυλετικού εθνικισμού

Πέμπτη 22 Νοέμβρη. Ένα, μόνο ένα, παράδειγμα. Ο πιο φανατικός, μαχητικός σύμμαχος του ισραηλινού ρατσιστικού / μιλιταριστικού / απαρτχάιντ καθεστώτος στην χριστιανική αμερική (και, σε διάφορες περιπτώσεις, «βοηθός» στην προώθηση ελληνικών επαφών και συμφερόντων στην Ουάσιγκτον…) είναι αυτοί που ονομάζονται επίσημα χριστιανοί-σιωνιστές. Ο αμερικάνος αντιπρόεδρος Mike Pence είναι ένας απ’ αυτούς στο αμερικανικό γκουβέρνο· και όχι ο μοναδικός…

Η ιδεολογία αυτών των τύπων είναι και παρανοϊκή, και βαθιά αντι-εβραϊκή! Τι πιστεύουν;

Πρώτον ότι ο Χίτλερ, οι ναζί, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και το Ολοκαύτωμα ήταν μέρος του «θεϊκού σχεδίου», της «θεϊκής θέλησης», έτσι ώστε να δημιουργηθεί το ισραηλινό κράτος… Συνεπώς «καλώς καμωμένα»….

Δεύτερον (πιστεύουν αυτοί οι τύποι) πως όταν η Ιερουσαλήμ γίνει πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους θα αρχίσει η … δευτέρα παρουσία! (Θρησκευτική παράνοια, εκτός αν εννοούν τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο τον οποίο οργανώνουν…).

Και τρίτον (κρατηθείτε): πιστεύουν ότι καθώς θα γίνεται η δευτέρα παρουσία όλοι οι εβραίοι του κόσμου θα κληθούν (απ’ τον μεγαλοδύναμο) να γίνουν χριστιανοί – ή, διαφορετικά, θα εξοντωθούν!!! (Επειδή, προφανώς, σκότωσαν τον γυιό του αφεντικού, παρότι κι αυτό μέρος του σχεδίου του μπαμπά ήταν…)

Μπορεί να φανταστεί κανείς πιο αντι-εβραϊκή, αντι-σημιτική ιδεολογία; Όχι – και μάλιστα υποχρεωτικά μέσα στον χριστιανικό φανατισμό, όπως άλλωστε συνέβαινε πάντα με το κυνήγι των εβραίων: οι χριστιανοί ήταν που το έκαναν για αιώνες, όχι οι μουσουλμάνοι, οι ζωροάστρες ή οι άθεοι!

Κι ωστόσο αυτοί οι τύποι είναι οι πιο φανατικοί φίλοι του ισραηλινού κράτους. Κι ωστόσο αυτοί οι τύποι “παράγουν πολιτική”, καθεστωτική τεχνική εξουσίας πρώτης γραμμής. Κι ωστόσο αυτοί οι τύποι σπρώχνουν την μέση Ανατολή (και όχι μόνο) στον όλεθρο. Πράγμα το οποίο απολαμβάνει το Τελ Αβίβ! Γιατί; Μα επειδή τα ισραηλινά αφεντικά θέλουν την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του ισραήλ επειδή αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους μιλιταριστικά, ιμπεριαλιστικά σχέδια (… Προφανώς τα υπόλοιπα περί «δευτέρας παρουσίας» δεν τα τρώνε οι ισραηλινοί ρατσιστές…)

Το «ποιόν» αυτών των συμμάχων (που δείχνει από άλλη οπτική γωνία την αλήθεια του ισραηλινού καθεστώτος) είναι βέβαια γνωστό εντός ισραήλ και εκτός. Σε σημείο που ακόμα και δεξιοί καθεστωτικοί να ανησυχούν (φωτο πάνω από Jerusalem Post). Απ’ την άλλη μεριά οι διάφοροι τσατσορούφιανοι των υπηρεσιών, ελληνικών, ισραηλινών και δεν ξέρουμε ποιων άλλων, τα κρύβουν. Όπως κρύβουν και πολλά άλλα, εξίσου σημαντικά. Γιατί;

Για έναν απλό λόγο. Αν γίνονταν ευρύτερα γνωστά πως θα μπορούσαν να κατηγορούν για «αντισημιτισμό» την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση; Πως θα υπηρετούσαν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των αφεντικών τους στην ανατολική Μεσόγειο; Πως θα προβόκαραν;

Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών, σε κάθε πλευρά του: ιδεολογική, ψυχολογική, συναισθηματική, πολιτική!!!

Παλιό σύνθημα… Όμως όσα έχουμε πει ισχύουν!

Η διεστραμμένη φαντασία της εξουσίας

Τετάρτη 21 Νοέμβρη. Το Aquarius είναι το τελευταίο πλοίο που διασώσει μετανάστες / πρόσφυγες απ’ την κεντρική Μεσόγειο. Το τελευταίο μη ελεγχόμενο απ’ την φασιστική Ρώμη (και την υπόλοιπη ε.ε., πίσω της) πλοίο: ανήκει στην γερμανική μκο “sos mediterranee» και στους «γιατρούς χωρίς σύνορα». Είναι η τελευταία ενόχληση στο σχέδιο πλήρους στρατιωτικοποίησης  της «ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών» στην κεντρική Μεσόγειο.

Αυτές τις μέρες το Aquarius είναι δεμένο στη Μασσαλία, επειδή του έχει αφαιρεθεί η άδεια πλεύσης. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Εισαγγελείς της Σικελίας βρήκαν μια καινούργια κατηγορία κατά του πληρώματός του: την παράνομη διαχείριση 24 τόνων σκουπιδιών (μαζί με ένα άλλο πλοίο διάσωσης, το ισπανικό Vos Prudence, πάλι των “γιατρών χωρίς σύνορα”) απ’ τον Γενάρη του 2017 ως τον Μάη του 2018.

Τι ακριβώς κατηγορείται πως έκανε το πλήρωμα του Aquarius; Ότι δεν «διαχώριζε» τα σκουπίδια αυτά (όταν έδενε σε ιταλικά λιμάνια), στα οποία περιλαμβάνονταν από ματωμένα ρούχα των προσφύγων (“είχαν μεταδοτικούς ιούς” αποφάνθηκε η σικελική εισαγγελία· “υγιειονομική βόμβα” δηλαδή!!!) μέχρι διάφορα ιατρικά υλικά που χρησιμοποιούσε το πλήρωμα για την φροντίδα των μεταναστών / προσφύγων. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο μ’ αυτόν τον τρόπο οι μκο του Aquarius και του Vos Prudence «γλύτωσαν» 460.000 ευρώ που, διαφορετικά, θα έπρεπε να έχουν πληρώσει για τον διαχωρισμό.

Οι «γιατροί χωρίς σύνορα» αρνήθηκαν την κατηγορία· και είναι εύλογο το να έχουν δίκιο: αν πετούσαν σωρηδόν τα όποια σκουπίδια, θα τους είχαν δέσει απ’ την αρχή. Θα διαμαρτυρόταν η σισιλιάνικη μαφία των σκουπιδιών, πρώτη απ’ όλους! Εκείνος, ωστόσο, που αποδεικνύει καλύτερα απ’ όλους το στήσιμο του κατηγορητήριου, είναι ο φασίστας υπ.εσ. της Ρώμης Matteo Salvini:

Είχα δίκιο να μπλοκάρω τις μκο δήλωσε. Γιατί έτσι σταμάτησε όχι μόνο η παράνομη διακίνηση μεταναστών αλλά, όπως προκύπτει, και η παράνομη διακίνηση σκουπιδιών…

Σχετίζοντας, εννοείται, τους μετανάστες με τα σκουπίδια…

(φωτογραφίες: Πάνω, διάσωση τον περασμένο Μάρτη. Κάτω, ένα φιλί στον διασώστη του Aquarius…)