Mexico

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Λέγονται Sangre Maiz Rootsband. Δρουν στην πόλη του μεξικό. Παίζουν ρέγκε. Τίποτα άλλο δεν ξέρουμε γι’ αυτούς – εκτός απ’ το ότι παίζουν δυνατά! (Ευχαριστούμε τον Τ. για την υπόδειξη…)

Το πρώτο τραγούδι, En la Mira, συνοδεύεται με video ντοκουμέντο απ’ την σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών στις 2 Οκτώβρη του 1968. Δέκα μέρες πριν την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων στην πόλη και για να εξασφαλίσει την “ομαλή διεξαγωγή” τους, το καθεστώς του Diaz Ordaz έστειλε τον στρατό να «καθαρίσει» μια μεγάλη αντικαθεστωτική συγκέντρωση φοιτητών, συνέχεια ενός καλοκαιριού μεγάλων διαδηλώσεων. Κτυπώντας στο ψαχνό με τανκς και ελικόπτερα ο στρατός έκανε την δουλειά του: δολοφόνησε εκατοντάδες (άγνωστος έμεινε ο αριθμός) διαδηλωτές.

Η σφαγή στην πλατεία των Τριών Πολιτισμών ήταν καθοριστική επί δεκαετίες για τα κινήματα τόσο στη νότια όσο και στη βόρεια αμερική. Η επιρροή της φτάνει (για όσους / όσες ξέρουν τα βασικά της ανταγωνιστικής ιστορίας στη λατινική αμερική) ως και την εξέγερση στον μεξικάνικο νότο, στην Τσιάπας.

Χάνοντας το έδαφος

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Τι συμβαίνει όταν ένα κοινωνικό υποκείμενο, με μια ορισμένη (έστω και προσωρινή…) ταυτότητα, συγκροτημένο γύρω από ρουτίνες ή/και διαδικασίες εδαφοποιημένες, στερείται τον φυσικό του χώρο; Η περίπτωση των φοιτητών / φοιτητριών και των πανεπιστημίων αξίζει προσοχής. Όχι μόνο για την ίδια. Αλλά επειδή περιλαμβάνει στοιχεία και παραμέτρους ευρύτερης σημασίας.

Υπό άλλες συνθήκες εκείνο που στα μέρη μας ονομάζεται “φοιτητικό κίνημα” (δεν θα διατυπώσουμε τη γνώμη μας γι’ αυτό, είναι άσχετη με το θέμα) αν είχε να αντιμετωπίσει μια νομοθεσία για χωροφύλακες μέσα στα ιδρύματα, ήξερε τι θα έκανε. Συνελεύσεις (λιγότερο ή περισσότερο μαζικές), καταλήψεις (λιγότερο ή περισσότερο virtual) και, φυσικά, επίμονες και μαζικές διαδηλώσεις. Ο τόπος πολιτικής αναπαραγωγής του «φοιτητικού κινήματος», σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, είναι τα πανεπιστήμια· όχι τα antisocial media ή οι παραλίες. Ακόμα και για τις φοιτητικές παρατάξεις το πανεπιστημιακό έδαφος είναι κρίσιμος παράγοντας: μπορεί να έχουν γραφεία αλλού, ωστόσο τα ιδρύματα είναι οι τόποι της δράσης τους. Της όποιας…

Και «ξαφνικά» (όχι και τόσο…) το έδαφος χάνεται. Τα ιδρύματα κηρύσσονται «τόποι αναπαραγωγής της μολυσματικότητας», τόποι συνωστισμού· η «εκπαίδευσή» τους γίνεται τηλε-· (και οι συνδικαλιστικές εκλογές; χμμμμμ…)· ακαριαία όμως εξαφανίζεται και η «πηγή της πολιτικής δύναμης», της όποιας τέτοιας, αυτού του υποκειμένου. Χωρίς συνελεύσεις, χωρίς πηγαδάκια, χωρίς την φυσική συνάφεια, τριβή και κάποτε έμπνευση, χωρίς διαφωνίες και εντάσεις, χωρίς την δυνατότητα καταλήψεων, το «φοιτητικό κίνημα» ξεδοντιάζεται. Γίνεται σκόνη. Του μένει να δανειστεί «τσαμπουκά» μέσω (ας πούμε) μη εγκεκριμένων διαδηλώσεων, αλλά αυτές πια… (θα ήταν άδικο απ’ την μεριά μας να κατακρίνουμε οτιδήποτε υπ’ αυτές τις συνθήκες!) Κι έτσι το ρημαδογκουβέρνο, που είχε την βασική πονηριά να καταλάβει έγκαιρα πως η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία (θα) έχει πολλαπλά οφέλη άσχετα με την «δημόσια υγεία», επωφελείται…

Ως εδώ αυτά που λέμε είναι κοινότοπα. Έχει ενδιαφέρον όμως ότι δεν ήταν απρόβλεπτα. Τα περιβόητα «lockdown» που τόσοι έχουν αγαπήσει είναι στην πραγματικότητα, το είπαμε έγκαιρα, lockout: εκκένωση των φυσικών δημόσιων χώρων / χρόνων / δραστηριοτήτων γενικά, καθολικά, και αντικατάστασή τους από ψηφιακές, μηχανικές μεσολαβήσεις. Ειπωμένο διαφορετικά: ένα Καινούργιο Παράδειγμα μεσολάβησης και ελέγχου του οποίου ένας σκοπός και ένα αποτέλεσμα είναι το «κλάδεμα» των δυνατοτήτων της φυσικής, σχετικά άμεσης συνάφειας των ανθρώπων.

Ούτε κι αυτά είναι «σοφία»! Το ζήτημα είναι ότι και οι φοιτητές / φοιτήτριες, σαν κοινωνικό υποκείμενο με πολιτικές διαδικασίες και λειτουργίες (τις όποιες τέτοιες…) δέχτηκαν να χάσουν το έδαφός τους! Το παραχώρησαν! Γιατί; Επειδή the bigmouth striked again!!! Είπε: κινδυνεύει η υγεία σας, είμαι εδώ για να σας προστατέψω, θα κάνετε όπως σας λέω και θα σωθείτε! Δια-λυ-θεί-τε η-σύ-χως!!! (Και διαλύθηκαν ησύχως…)

Είμαστε εντελώς σίγουροι πως πολλοί, και απ’ αυτήν την «σπουδάζουσα νεολαία», είπαν η υγεία πάνω απ’ όλα. Χωρίς να ξέρουν περί τίνος πρόκειται, χωρίς να έχουν όρεξη να το ψάξουν με τον κόπο που χρειαζόταν. Το πραξικόπημα πέτυχε κι εκεί αλλά, τουλάχιστον, προστατεύτηκε η υγεία που είναι πάνω απ’ όλα… Έτσι δεν είναι; Αν κάτι είναι «πάνω απ’ όλα» αυτά τα “όλα” είναι απο κάτω…

Είναι αυτό σημάδι πολιτικής ωριμότητας στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα από ένα κοινωνικό υποκείμενο που θα ήθελε να θεωρείται ευφυές; Δεν θα το λέγαμε – και με το συμπάθειο. Κανένα manual δεν λέει πουθενά ότι πρέπει να παραχωρήσεις τα όπλα σου, το έδαφός σου, με αντάλλαγμα την όποια κρατική φροντίδα· πολύ λιγότερο με αντάλλαγμα τα παραμύθια της εξουσίας και της «φροντίδας» της. Και κανένα manual δεν λέει ότι μπορείς να την βγάλεις στον 21ο αιώνα με την ανεμελιά ή την ρουτίνα των βεβαιοτήτων του 20ου

Πράγμα που δείχνει ίσως, ίσως λέμε, ότι το έδαφος είχε χαθεί πριν χαθεί το έδαφος…

(φωτογραφία: Η πανεπιστημιακή αστυνομία εκπαιδεύεται…)

Όλες οι φάρσες κάποτε τελειώνουν

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Μια κάποια σκηνοθετημένη δυσθυμία πλανιέται πάνω απ’ τη νότια κύπρο, τις πολιτικές βιτρίνες της και, γενικότερα, τους εθνικούς ταγούς της. Αφού έπαιξαν όλα τα χαρτιά τους (τι γκάζια, τι συμμαχίες με το Τελ Αβίβ, τι παραχώρηση βάσης στο Παρίσι) για να στριμώξουν τον “αιώνιο εχθρό”, οι συσχετισμοί είναι πια τέτοιοι που το όνειρό τους πλησιάζει να γίνει πραγματικότητα, χωρίς να μπορούν να πανηγυρίσουν· και χωρίς να ελπίζουν ότι ο “αιώνιος εχθρός” θα είναι κάπως τσαλακωμένος: στην επερχόμενη “πενταμερή διάσκεψη”, προς τα τέλη Μάρτη, η Άγκυρα θα βάλει επίσημα στον πάγκο την αναγνώριση δύο κρατών στο νησί· με σημείο υποχώρησης την δημιουργία μιας συνομοσπονδίας μεταξύ δύο κυρίαρχων και πολιτικά ισότιμων κρατικών οντοτήτων. Η Άγκυρα έχει κάνει τους σωστούς υπολογισμούς, και το λέει: αν οι ελληνοκύπριοι ξαναψηφίσουν “όχι” στο σχέδιο της συνομοσπονδίας, τότε ο τουρκοκυπριακός βορράς θα έχει εξασφαλίσει το δικαίωμα να ανεξαρτητοποιηθεί, με διεθνή αναγνώριση…

Είναι γνωστό πως ο μαφιόζος Αναστασιάδης και εκείνοι που εκπροσωπεί θα ήθελαν έναν οριστικό χωρισμό· μόνο που δεν μπορεί / μπορούν να τον προτείνουν επίσημα, γιατί θα πρέπει να διαχειριστούν το φασισταριό με το οποίο αλληλοϋποστηρίζονται οι ελληνοκυπριακές κυβερνήσεις απ’ το 1974 και μετά. Επιπλέον μια τέτοια ελληνοκυπριακή πρόταση θα ακουγόταν πολύ άσχημα στο ελληνικό φασισταριό. Συνεπώς το ότι είναι η Άγκυρα που ανοίγει καθαρά αυτό το ζήτημα είναι ένα κάποιο όφελος.

Ταυτόχρονα όμως είναι αδύνατο να παρουσιάσει κανείς το τουρκικό καθεστώς σαν το χαμένο μιας τέτοιας εξέλιξης. Είτε με διαζύγιο είτε με συνομοσπονδία η Άγκυρα είναι η καθαρή νικήτρια μέσα στην ομίχλη της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής εθνικιστικής μυθολογίας. Δεν δρά στριμωγμένη, αντίθετα: αξιοποιεί την διεθνή επιβεβαίωση της ελληνικής και ελληνοκυπριακής εξαπάτησης δήθεν “υπέρ της λύσης του προβλήματος” εδώ και δεκαετίες.

Στην πενταμερή θα συμμετέχει και το ελλαδιστάν. Ο γενναίος γύπας ρημαδο—-Νικόλας, ο άνθρωπος των μεγάλων επιτυχιών… Δεν είναι ένα ραντεβού για αποτελέσματα, είναι όμως ένα ραντεβού για να μπει επίσημα το μαχαίρι στο κόκκαλο. Τι θα κάνει ο ρημαδοΚούλης και το ρημαδογκουβέρνο μπροστά σ’ αυτά τα ζόρια, που είναι κυρίως ιδεολογικά αφού τα πρακτικά δεδομένα στο “κυπριακό” είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό; Μία λύση θα ήταν να τραβήξει η “βεντάλια του covid” μέχρι το 2023, με την ελπίδα ότι ως τότε θα έχει λυθεί το κυπριακό χωρίς να το προσέξει κανείς…. Μια άλλη λύση, απελπισίας, θα ήταν να υπονοήσει / υποσχεθεί μια καινούργια «μικρασιατική εκστρατεία», για να μη χάσει το μισό κόμμα του…

Στην πραγματικότητα λύση που να αξίζει το όνομά της δεν υπάρχει για το ελλαδιστάν. Ένα απ’ τα βασικά χαρακτηριστικά του εδώ και 2 αιώνες είναι ότι δεν μπορεί να τα βάλει με τους μύθους του. Και σίγουρα όχι μ’ αυτό το πρακτικό που πάντα κρύβεται πίσω απ’ την εθνική μυθολογία: το πλιάτσικο…

Ιμπεριαλιστικά αδιέξοδα

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Όλο ενδιαφέρον η ασταμάτητη μηχανή παρακολουθεί τι περιθώρια έχει το Joνυσταλεάν να αποφύγει την επίσημη κήρυξη πολέμου κατά των rivals, μετά την αποτυχία της τακτικής που δοκίμασε το ψόφιο κουνάβι, των οικονομικών τιμωριών, αποκλεισμών· του νεο-μερκαντιλισμού για να το πούμε αλλιώς.

Τα ως τώρα δείγματα (είναι η αρχή σίγουρα) είναι ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα ο νυσταλέος Jo πήρε τηλέφωνο τον κινέζο αυτοκράτορα να του ευχηθεί για την κινέζικη πρωτοχρονιά! Αρχίζει η χρονιά του βοδιού σύμφωνα με το κινέζικο ημερολόγιο, φαίνεται όμως ότι στην Ουάσιγκτον υπάρχουν μεγάλα κοπάδια, που θέλουν να πιστεύουν ότι με «κινήσεις αβροφροσύνης» απέναντι στο Πεκίνο θα χωρίσει το ζευγάρι Μόσχας – Πεκίνου, και η πρώτη θα στριμωχτεί. Άβυσσος…

Σε ότι αφορά το ιράν και την συμφωνία 5 + 1, ο νυσταλέος Jo λέει ότι θέλει να γυρίσει· αλλά σε μια άλλη συμφωνία, κι αφού πρώτα η Τεχεράνη κάνει στριπτίζ… Άβυσσος…

Σ’ ότι αφορά τον πόλεμο που οι δύο τοξικοί του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι κάνουν στην υεμένη, ο νυσταλέος Jo θέλει να εμφανιστεί σαν ειρηνιστής. Θα διακόψει (λέει) την τροφοδοσία του τοξικού του Ριάντ με επιθετικά όπλα (αλλά όχι με «αμυντικά»…) και, επίσης, θα κάνει ότι μπορεί για να σταματήσει το κακό (στο οποίο ως τώρα έχει συμμετάσχει ενεργά και η Ουάσιγκτον, και το Παρίσι, και το Λονδίνο…). Αλλά και πάλι υπό όρους. Θα πρέπει οι Houthis να σταματήσουν να νικάνε και να προωθούνται σε βάρος των μισθοφόρων των δύο τοξικών.

Αυτός είναι ο αμερικανικός πόνος με την υεμένη: οι Houthis νικούν, υποστηριζόμενοι φανερά απ’ την Τεχεράνη και την λιβανέζικη Χεζμπ’ αλλάχ. Εν μέρει ανακαταλαμβάνουν υεμενίτικα εδάφη, εν μέρει επιτίθενται στην σαουδική αραβία: μέσα στις 4 τελευταίες ημέρες έχουν κτυπήσει με drones και πυραύλους 5 φορές στο σαουδαραβικό αεροδρόμιο της Αdha στα νότια.

Μπροστά στο ενδεχόμενο να πρέπει να στείλει και εκεί, φανερά, «αντιτρομοκρατικό» στρατό, ο νυσταλέος Jo προτιμάει να το παίξει “give peace a chance”!! Πρόκειται για τον ίδιο νυσταλέο που σαν υπ.εξ. του Obama είχε δώσει το ο.κ. στους πετροχουντικούς, το 2015, να εισβάλουν στην υεμένη… Οι Houthis απαντούν, με όλο τους το δίκιο, ότι «peace» σημαίνει αφενός να φύγουν όλοι οι μισθοφόροι απ’ το υεμενίτικο έδαφος και αφετέρου οι δύο τοξικοί να πληρώσουν για όλες τις καταστροφές που έχουν κάνει αυτά τα χρόνια, και αποζημιώσεις για όλους τους άμαχους που έχουν δολοφονήσει· παράδες έχουν. Παράξενες ιδέες που, φυσικά, η παρακμιακή υπερδύναμη τις θεωρεί σαν όρους και τις απορρίπτει. Άβυσσος…

Αν δείχνουν κάτι οι ως τώρα πρώτες κινήσεις του νέου αμερικανικού γκουβέρνου στην ευρύτερη μέση Ανατολή, είναι μια τακτική (;) νοσταλγίας του είδους «θα ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος επειδή είμαστε οι αμερικάνοι· και κάποτε μας φοβούνταν όλοι».

Αποκλείεται να κρατήσει πολύ. Και η διάψευση (η επιβολή της ωμής πραγματικότητας δηλαδή πάνω στις αναμνήσεις περασμένων μεγαλείων) θα εκνευρίσει πολύ το Joνυσταλεάν.

Οι φρουροί της πατρίδας

Δευτέρα 15 Φλεβάρη. Οι παλιοί (ίσως “πολύ παλιοί”…) ξέρουν τι ήταν στα μέρη μας τα τάγματα ανεπιθυμήτων. Μπορεί να πέρασαν απο κει…

Πώς είναι τα αντίστοιχα πόστα στον κινέζικο στρατό; Το παρακάτω video διαφημίζει τους «εξωσκελετούς» που έχουν αρχίσει να εντάσσονται κανονικά στις στολές ορισμένων κατηγοριών κινέζων φαντάρων. Ρίξτε όμως μια ματιά και στο τοπίο: είναι κάπου στο Θιβέτ, σε περιοχή που διεκδικείται και απ’ το ινδικό κράτος. Υψόμετρο; Μόνο 5.000 μέτρα πάνω απ’ τη θάλασσα. Το καλοκαίρι θα πρέπει να έχει δροσούλα εκεί, ε; Δεν θα χρειάζεται και σκιά… (Όσο για τον χειμώνα;)

(Πόσα χρόνια φυλακή να κάνουν στο κινεζικό καθεστώς, άραγε, οι αρνητές στράτευσης;)

«Ψεκασμένοι»;

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Σωστά διαβάζετε τα ελληνικά… Αλλά μπλε κράνη; Δεν είναι απ’ την Αθήνα – είναι απ’ τη Λευκωσία, το ελληνοκυπριακό τμήμα της.

Καταστολή διαδήλωσης… αλλά τι διαδήλωσης; Χμμμ… Αριστερών, αναρχικών, συνδικάτων και αντιφασιστών εναντίον της βαθιάς “διαφθοράς” του ελληνοκυπριακού γκουβέρνου (είναι η “φύση” του…) αλλά και εναντίον των υγιεινιστικών απαγορεύσεων…

Χμμμμ… Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την επιδημιολογική κατάσταση για να απαγορεύσει τις εναντίον της διαδηλώσεις είπαν κάποιοι διαδηλωτές στον ρεπόρτερ του aljazeera… Μπορεί μερικοί να συμφωνούσαν και στα μέρη μας… Αλλά φαίνεται ότι στη Λευκωσία κάποιοι κάνουν και το επόμενο βήμα: κατηγορούν την κυβέρνηση για τα «lockdown» – αντί να ζητούν κάποια «εξαίρεση», να κάνει λίγο τα στραβά μάτια… Και δεν είναι ακροδεξιοί· αυτοί κυβερνούν.

Εδώ; Εδώ φτηνός συνδικαλισμός. Και καταγγελίες για την βία του γκουβέρνου, και καταγγελίες για την ανεπάρκεια των «απαγορεύσεων».

Βγαίνει νόημα; Όχι – αλλά βολεύει.

Ο Johnny Bananas φούρναρης!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είναι “πολιτικός της υγείας”… Θα υπέθετε κάποιος ότι πρόκειται για μια ειδικότητα οργανικού διανοούμενου που έχει πέραση. Που καλοπληρώνεται… Τι είναι λοιπόν αυτό που αναγκάζει κοτζάμ Johnny Bananas να καταφεύγει σε «επιχειρήματα» της κατηγορίας με τα δυο χεράκια πλάθω κουλουράκια; Είναι απλό: όπως όλοι οι οργανικοί διανοούμενοι (οι διανοούμενοι του κράτους και του κεφάλαιου δηλαδή) έτσι κι αυτός υποτιμάει συστηματικά τη νοημοσύνη εκείνων στους οποίους απευθύνεται. Αν μπορούσε να εκφραστεί δημόσια έστω και για μια στιγμή με ειλικρίνεια (κάτι αδύνατο για τα μεγαλοστελέχη της εξουσίας!) θα έλεγε: είσαστε ζώα και σαν ζώα σας σαλαγάω!

Ιδού, λοιπόν, το χθεσινό πόνημα του ανδρός, σαν έκθεση δημοτικού με θέμα «πως πέρασα χτες»:

“Κάποια στιγμή ένας φίλος που βρισκόταν στο Λονδίνο για ταξίδι κι έμενε σε ξενοδοχείο, μας ζήτησε να χρησιμοποιησει την κουζίνα μας για να φτιάξει κάτι κουλουράκια. Είχε περιγράψει στους συναδέρφους στο γραφείο του Λονδίνου τη συνταγή, και τον έπεισαν να τους τα φτιάξει.

Ήρθε λοιπόν στο σπίτι, έλεγξε αν είχαμε τα υλικά και χάθηκε μέσα στην κουζίνα μόνος του – μέσα στο αλεύρι και τα ταψιά – για αρκετές ώρες για να τα φτιάξει. Εξαιρετικά αποδείχθηκαν τα κουλουράκια πρέπει να παραδεχτώ.

Χρησιμοποίησε υλικά που είχαμε ήδη στα ντουλάπια μας και βέβαια άφησε και σε εμάς πολλά κουλουράκια τα οποία τιμήσαμε δεόντως και τελείωσαν.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε, αλλά πολλές φορές έχει τύχει να θυμηθώ το συγεκριμενο άρωμα περνώντας μπροστά από φούρνους που μόλις ξεφουρνίζουν κουλούρια.

Αλλά δεν μας άφησε τη συνταγή· οπότε δεν είναι μαζί με τις υπόλοιπες συνταγές για τα ‘κουλούρια της γιαγιάς’ που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε κουλούρια στο σπίτι.

Γιατί θυμήθηκα την ιστορία όμως; Είναι ένας καλός τρόπος να εξηγηθούν τα mRNA εμβόλια. Το τετράδιο με τις ´συνταγες της γιαγιάς’ μπορεί να παραλληλιστεί με το DNA μας και η συνταγή για τα κουλούρια του φίλου είναι το mRNA εμβόλιο.

Ο φίλος φτιάχνει τα κουλούρια και φεύγει χωρίς να αφήσει τη συνταγή. Όπως και το εμβόλιο εγείρει αντισώματα μετά τον εμβολιασμό. Εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε στο μέλλον μια συνταγή που δεν έχουμε στο τετράδιο, όπως και τα εμβόλια mRNA δεν μπορούν να επηρεάσουν το DNA μας.

Αλλά έχουμε και τα κύτταρα μνήμης του ανοσοποιητικού μετά τον εμβολιασμό, ακριβώς όπως τη μνήμη των φρέσκο-ξεφουρνισμένων κουλουριών, που αφυπνίζεται κάθε φορά που χρειάζεται”.

Να πούμε ότι αυτή η βουκολική απόδειξη του τι είναι οι mRNA πλατφόρμες («Δεν είναι πλατφόρμες περιθωριακά και γελοία υποκείμενα τύπου Sarajevo! Κουλουράκια είναι!!!) έγινε δεκτή με ενθουσιασμό απ’ τους δημαγωγούς και έχει αναπαραχθεί αρκετά; Το φαντάζεσθε…

Πώς αποδεικνύεται ότι ο Johnny Bananas (και όλοι οι όμοιοί του, δεν κάνουμε διακρίσεις!) θεωρεί ότι έχει να κάνει με “ζώα”, που δεν καταλαβαίνουν τίποτα; Να, για παράδειγμα, μερικές ερωτησούλες που δεν φαντάστηκε ότι θα χρειαζόταν να απαντήσει, αφού είναι σίγουρος ότι τα “ζώα” δεν πρόκειται να του τις κάνουν:

– Καλέ κύριε Banana στα υλικά που είναι στο ντουλάπι σας έχετε και την αζαθειοπρίνη, το ανοσοκατασταλτικό χημικό που χρησιμοποιείται στην «πλατφόρμα», μια ουσία με (δυστυχώς…) σοβαρές παρενέργειες;

– Καλέ κύριε Banana στην κουζίνα σας έχετε και «εκτυπωτές RNA»;

– Καλέ κύριε Banana οι φαρμακο-μαφίες είναι φίλες σας;

– Καλέ κύριε Banana οι βιοτεχνολογίες, η γενετική μηχανική, η συνθετική βιολογία, είναι συνταγές για κουλούρια; Ή πρόκειται να μας πουληθούν προσεχώς ακόμα και τέτοια «υγιεινά τρόφιμα» απ’ τις ανάλογες εταιρείες του κλάδου;

Εννοείται ότι τέτοιες ερωτήσεις είναι ανίερες! Όχι μόνο για κάθε Johnny Bananas αλλά και για τους φανατικούς οπαδούς τους. Συνεπώς, συντετριμένη η ασταμάτητη μηχανή απ’ την μοσχομυριστή επιχειρηματολογία του «ειδικού πολιτικού υγείας», σκύβει ταπεινά το κεφάλι και υπόσχεται πως: απο ‘δω και στο εξής, όπου μπορεί, δεν θα ξανα-ισχυριστεί ότι δεν είναι εμβόλια, είναι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων. Θα λέει είναι ταψιά με κουλουράκια (απ’ το σπίτι του Bananas…) γενετικής τροποποίησης των κυττάρων.

Θα στεναχωρούμε βέβαια τα «αρρωστάκια», αλλά δυστυχώς δεν μπορεί κανένας να αγνοεί ούτε την (καπιταλιστική) επιστήμη ούτε την (καπιταλιστική) τεχνολογία (δεν υπάρχουν άλλες!) – έτσι δεν είναι;

Να, για παράδειγμα, τι σερβίρουν οι φίλοι του Bananas-φούρναρη. Όχι παπαρίτσες· μεγαλεία!

Εμπίπτει στην αστυνομία!

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Είστε (είμαστε) κουρασμένοι / ες απ’ το ξύλο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Οι δημαγωγοί το λένε και το ξαναλένε… Τους έπιασε καλωσύνη, ευαισθησία, πονοψυχιά; Όχι βέβαια!!! Οφείλουμε να είμαστε κουρασμένοι, οφείλουμε – μέσα στους επόμενους μήνες και χρόνια – να είμαστε τόσο κουρασμένοι, τόσο “κομμάτια”, να εφευρίσκουμε τόσες δικαιολογίες ώστε να μην έχουμε όρεξη για πολλά πολλά. Και, οπωσδήποτε, για ανυπακοή και αντιρρήσεις.

Το πιο πάνω άρθρο υπενθυμίζει (υποστηρίζουμε) ένα βασικό τμήμα απ’ το γιατί της τρομοεκστρατείας, ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Ο πλατφορμιασμός είναι το “μισό” – το άλλο “μισό” είναι η αλγοριθμική φυλακή. Που θα ξεκινήσει σαν ψηφιακό “πιστοποιητικό εμβολιασμού”, ή “διαβατήριο” ή ό,τι άλλο όνομα σκεφτούν να πουλήσουν τ’ αφεντικά και οι “ειδικοί” τους (όχι οι λοιμωξιολόγοι… οι κοινωνιολόγοι και οι επικοινωνιολόγοι…) για το γενικεύμενο ψηφιακό φακέλωμα.

Στο ερχόμενο (σε λίγες ημέρες…) cyborg 20 θα υπάρχει εκτενές αφιέρωμα στην βιομετρία (γενικά). (Οι caradinieri και οι pfizerοι θα θυμώσουν βέβαια, αλλά έτσι και αλλιώς ανήκουμε σε διαφορετικά σύμπαντα). Προς το παρόν μερικά αποσπάσματα απ’ το πιο πάνω άρθρο, που δεν αποκαλύπτουν κάτι καινούργιο, αντίθετα (τι ειρωνεία;) κομίζουν γλαύκαν ες Αθήναν… Ο τονισμός δικός μας:

… Οι ψηφιακές ταυτότητες και τα διαβατήρια υγείας αναφέρονται σαν ο μόνος τρόπος για την επιστροφή στην κανονικότητα εξαιτίας του covid-19, αλλά ανοίγουν την πόρτα σ’ ένα πρωτοφανές σύστημα κεντρικής επιτήρησης, οδηγώντας στο τέλος της την προσωπική αυτονομία μέσω καταναγκασμού. Παρότι εμφανίζονται σαν προαιρετικά, όσοι δεν τα δεχτούν αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό απ’ τις πιο θεμελειώδεις ελευθερίες.

… Το πρόγραμμα της Ε.Ε. Horizon 2020 έχει δώσει ώθηση στη βιομετρική βιομηχανία πολύ πριν τον κορονοϊό, κυρίως σε προϊόντα ασφάλειας για την αστυνομία και τις υπηρεσίες ελέγχου των συνόρων, παρέχοντας χρηματοδότηση 1,7 δισεκατομυρίων ευρώ μεταξύ 2014 και 2020. Σ’ αυτό το πρόγραμμα περιλαμβανόταν μια μεγάλη κλίμακα τεχνολογιών επιτήρησης, όπως για την αναγνώριση ίριδας και προσώπου. Επιπλέον 1,3 δισ ευρώ θα διατεθούν την επόμενη επταετία.

… Ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν επωφεληθεί απ’ αυτό το πρόγραμμα είναι η γαλλική τεχνολογική εταιρεία Idermia, που έχει πάρει 2,91 εκατομύρια απ’ το 2017 ως το 2019. Πρόσφατα η Idermia κέρδισε ένα συμβόλαιο για την δημιουργία ενός καινούργιου διαμοιραζόμενου Συστήματος Βιομετρικής Ταυτοποίησης, που θα αναβαθμίσει μια βάση δεδομένων από 400 εκατομύρια υπηκόους τρίτων κρατών ως το 2022, με επιβεβαιώση δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώριση προσώπου για όσους μπαίνουν και βγαίνουν απ’ την ζώνη Schengen.

… Η Ε.Ε. διαμόρφωσε έναν «Δρόμο προς τον Εμβολιασμό» [σας τον έχουμε παρουσιάσει! Ψηφιακές φυλακές, Πέμπτη 2 Ιούλη 2020...] συνδεδεμένο με ψηφιακό διαβατήριο υγείας πριν την εμφάνιση του ιού· η τελευταία αναβάθμιση του σχεδίου έγινε το τρίτο τρίμηνο του 2019. Περιέχει λεπτομέρειες για ένα σχέδιο που εκτείνεται απ’ το 2018 ως το 2022 για να «εξεταστεί η βιωσιμότητα της ανάπτυξης ενός ενιαίου διαβατηρίου / κάρτας εμβολιασμού για τους πολίτες της Ε.Ε.» και «να αναπτυχθούν οι οδηγίες της Ε.Ε. για την καθιέρωση ενός γενικού ηλεκτρονικού πληροφορικού συστήματος ανοσοποίησης».

Επίσης, στους σκοπούς του προγράμματος συμπεριλαμβάνεται «το ξεπέρασμα των νομικών και τεχνικών εμποδίων που δυσκολεύουν την δι-επιχειρησιακότητα των εθνικών πληροφορικών συστημάτων ανοσοποίησης», ενώ τονίζεται η ανάγκη ενίσχυσης των συνεργασιών με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Στρατηγικό Συμβουλευτικό Γκρουπ Ειδικών για την Ανοσοποίηση (SAGE) και το Gavi [σ.σ.: του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…] μεταξύ άλλων, και της υποστήριξης της έρευνας και της καινοτομίας μέσω του Horizon 2020…

Αυτά ανάμεσα σ’ άλλα λέει το άρθρο – και η ασταμάτητη μηχανή δεν ανήκει σ’ εκείνους που «πέφτουν απ’ τα σύννεφα»! Το σχέδιο για το ψηφιακό φακέλωμα όχι μόνο είναι υπαρκτό (τα επίσημα ντοκουμέντα είναι ακλόνητα!) αλλά έχει ήδη ξεκινήσει και για τους ευρωπαίους υπηκόους, όχι μόνο τους “ξένους”: με την ηλεκτρονική καταγραφή / αρχειοθέτηση όλων όσων πλατφορμιάζονται (συγγνώμη! κουλουριάζονται έπρεπε να πούμε…). Το ότι δεν έχει ανακοινωθεί / επιβληθεί επίσημα ως τώρα στα ευρωπαϊκά κράτη οφείλεται σε δύο «τακτικές» αιτίες. Πρώτον ο αριθμός των «κουλουριασμένων» είναι ακόμα μικρός, ενώ η αντίσταση στο «κουλούριασμα» παραμένει ισχυρή. Συνεπώς, αν βγει τώρα η διαταγή για το υποχρεωτικό (υγιεινιστικό) ψηφιακό φακέλωμα είναι αρκετά πιθανό ότι θα υπάρξουν σοβαρές (και απόλυτα δίκαιες!) αντιδράσεις απ’ τα κάτω. Δεύτερον, δεν έχουν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έτοιμες τις υποδομές αλλά και το software. H λιθουανία, η κροατία και η ρουμανία είναι ανοικτά πιο μπροστά· κρυφά σίγουρα δουλεύουν και άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, σε συνεργασία με τις εταιρείες ψηφιακού φακελώματος και επιτήρησης. Πέρα απ’ αυτά, για να φτιαχτεί ο όγκος προσωπικών δεδομένων 400.000.000 Άλλων, μαθαίνουμε ότι τα δυτικά αφεντικά και οι big tech μαφίες τους προσπαθούν να «κινηθούν» («πειραματικά» πάντα…) σε άλλα σημεία του πλανήτη· ειδικά στην Αφρική…

Το ελλαδιστάν; Η επίσημη συμμαχία με την “μυστηριώδη” Palantir αλλά και την microsoft λέει πολλά. (Περισσότερα και πολύ κατατοπιστικά για την πρώτη στο cyborg 20…)

Φαίνεται πως τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά είναι έτοιμα και αποφασισμένα να κόψουν τον λαιμό του τελευταίου προσχήματος περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «ιδιωτικότητας» και «ατομικών δικαιωμάτων» πάνω στον πάγκο του χασάπη του λέγεται 4η βιομηχανική επανάσταση, φτιάχνοντας τις εθνικές τους βάσεις ψηφιακού φακελώματος των υπηκόων τους με αφετηρία (και καθόλου τέρμα!) το «κουλούριασμα»… Πάνω απ’ όλα η υγεία – της μηχανής!!

Ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μετά από ένα χρόνο, έχει ξεθωριάσει μεν· θα χρησιμοποιήσουν όμως όλες τις δυνατότητές τους για να εμποδίσουν την ριζοσπαστική, πολιτική συγκρότηση ενός ανταγωνιστικού (υποχρεωτικά: σύγχρονου αντικρατικού / αντικαπιταλιστικού) και αποφασισμένου μπλοκ που θα μπορούσε να αποκαλύψει και να μπλοκάρει τα σχέδιά τους. Θα χρησιμοποιήσουν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα μέσα που διαθέτουν:

– τους φασίστες / ακροδεξιούς / ρατσιστές τερατολόγους αλλά και προβοκάτορες·

– τους έμμισθους δημαγωγούς και τους εθελοντές «στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού»·

– τις στρατιές των αμοιβόμενων ή μη trolls·

– το νομικό οπλοστάσιό τους, με απαγορεύσεις, απειλές, καταστολή·

– το παρανομικό οπλοστάσιο (των ιδιωτικών εταιρειών του διαδικτύου) με λογοκρισίες εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητεί το δίκιο της εξουσίας και των τεχνο-αφεντικών·

– την αδράνεια ή/και την εθελοδουλεία της μικροαστικής αριστεράς ή/και άκρας αριστεράς και τους βλακώδεις «συνδικαλισμούς» της·

– την συναισθηματική / ψυχολογική κούραση έως ισοπέδωση μεγάλου μέρους των πληθυσμών, που εντελώς κοντόφθαλμα θα προτιμήσει έναν τιποτένιο συμβιβασμό με άμεσα «αντίδωρα / ψίχουλα» παρά έναν δύσκολο και μακρόχρονο αγώνα με αβέβαιη κατάληξη.

Δεν είναι λίγα, δεν είναι ασήμαντα! (Για το Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή μην έχετε αμφιβολία σε ποια μεριά θα βρίσκεται… Κι ας λυσσάνε όσοι θέλουν!)

Μένει κάτι ακόμα. Η «διασυνδεσιμότητα» αυτών των ψηφιακών εθνοκρατικών φακελωμάτων. Δεν φτάνει να έχει κάθε κράτος την δική του «κάρτα υγείας» που θα επιτρέπει στους πειθαρχημένους υπηκόους του να κινούνται εκεί που θα απαγορεύεται στους υπόλοιπους. Θα πρέπει (οι πρώτοι) να μπορούν να μετακινούνται κατ’ αρχήν εντός ζώνης Σέγκεν και, στη συνέχεια, οπουδήποτε στον πλανήτη. Αυτό σημαίνει πως όταν σκανάρονται οι «κάρτες» τους θα πρέπει να έχουν πρόσβαση (έστω την βασική) στα data υγείας (και όχι μόνο…) του φέροντος στην «εθνική βάση» που του αντιστοιχεί. Πράγμα που σημαίνει ότι γαλλικά ή ελληνικά data θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο ρουμανικό ή στο μαλτέζικο κράτος, και το ανάποδο. Πώς και πότε θα γίνει αυτό; Μετά από πόσα παζάρια; Δεν ξέρουμε. Όπως δεν ξέρουμε πότε, πως και αν θα γίνει η «διασυνδεσιμότητα» των data των ευρωπαίων υπηκόων με το ρωσικό, το κινεζικό, το κουβανέζικο ή το ιρανικό κράτος – η αναφορά ενδεικτική. Εδώ πρόκειται για αναμέτρηση κρατικών εξουσιών για το «νέο χρυσάφι»· δεν είναι αστεία!

Υπάρχουν κι αλλά πολιτικο/τεχνικά ζητήματα, στα οποία θα αναφερθούμε μελλοντικά. Κανένα όμως δεν πρέπει να (μας) κοιμίσει· να νομιμοποιήσει την αδράνεια, τις δικαιολογίες απάθειας, τους συμβιβασμούς….

(Έτσι λέμε…)

Προπέρσινα καθόλου ξινά σταφύλια…

Κυριακή 14 Φλεβάρη. Μόνο για χάρη της Ιστορίας πρέπει να το θυμίσουμε. Το Νοέμβρη του 2018 με την υπογραφή cyborg είχαμε κυκλοφορήσει / τοιχοκολλήσει την πάνω αφίσα. Ήταν μια ακόμα απ’ τις απελπισμένες προσπάθειές μας να τσιγλίσουμε, να ξυπνήσουμε, να ενοχλήσουμε το «κτήνος» του όποιου κινηματικού ανταγωνισμού. Μάταια: το «κτήνος» ήταν ήδη μια άμορφη μάζα που ασχολιόταν μόνο με τον εαυτό της. Και (φυσικά) μας είχε και μας έχει χεσμένους κανονικά.

Την αφίσα είχαμε βγάλει σε σχέση με την έναρξη βιομετρικών φακελωμάτων στην ε.ε. – με στόχο (τι άλλο;) τους πρόσφυγες / μετανάστες. Εύκολος στόχος, χωρίς κανένα πολιτικό δικαίωμα, χωρίς κανένα δικαίωμα άρνησης, αμφισβήτησης, κριτικής, οι πρόσφυγες / μετανάστες μετατράπηκαν δια της βίας και στο «δωρεάν κρέας» για την πρωταρχική συσσώρευση βιομετρικών δεδομένων απ’ τα δυτικά αφεντικά.

Επειδή λόγω μεγέθους μπορεί το κείμενο της αφίσας να είναι δύσκολο να διαβαστεί, το αναπαράγουμε εδώ:

Πόσες γλώσσες μιλάει Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ;

Τρία ευρωπαϊκά κράτη με ισχυρούς αντι-μεταναστευτικούς / φασιστικούς προσανατολισμούς, η Ουγγαρία, η Λετονία και η Ελλάδα, προθυμοποιήθηκαν να εγκαταστήσουν στα χερσαία σύνορά τους το ΕΞΥΠΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΝΟΡΩΝ.

Το Ε.Σ.Ε.Σ. είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα αποτελούμενο από κάμερες, λογισμικό αναγνώρισης μικρο-εκφράσεων του προσώπου και ιριδοκόπησης, βάσεις βιομετρικών και άλλων δεδομένων, σκάνερ, κλπ. Θα στρέφεται κατά «υπηκόων τρίτων χωρών» (εκτός ε.ε.) που εισέρχονται στο «φρούριο», κάνοντάς τους ερωτήσεις για να δει αν απαντούν ειλικρινά. Για παράδειγμα, η μηχανή θα ρωτάει (στη γλώσσα του ανακρινόμενου):

Α: Τι έχεις μέσα στη βαλίτσα του;

Β: Αν ανοίξεις την βαλίτσα σου και μου δείξεις το περιεχόμενό της θα επιβεβαιωθεί αυτό που μου είπες πριν;

Η εφαρμογή του Ε.Σ.Ε.Σ. (που είναι «ευρωπαϊκό πρόγραμμα») είναι προς το παρόν «πειραματική». Έχει σκοπό να αυξήσει την βάση των δεδομένων του σε πρόσωμα και ανθρώπινες εκφράσεις, και να βελτιωθεί το λογισμικό του. Γιατί ακόμα κάνει πολλά λάθη· γι’ αυτό και στην τωρινή εφαρμογή του θα αποτελέσει το πρώτο στάδιο της ανάκρισής και της «ανίχνευσης υπόπτων». Το δεύτερο στάδιο θα το κάνουν κανονικοί μπάτσοι / συνοριοφύλακες…

Για το πείραμα και την βελτίωση τους Ε.Σ.Ε.Σ. χρησιμοποιούνται σ’ αυτή τη φάση εκείνοι που θεωρούνται «3ης διαλογής άνθρωποι»: οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα διαφημιστεί και θα γίνει αποδεκτό το Ε.Σ.Ε.Σ. σαν ο υψηλής νοημοσύνης μηχανικός ανακριτής / φύλακας των συνόρων…. Για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια γενικευμένα μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες, σαν μια απ’ τις «έξυπνες μηχανές» επιτήρησης και ελέγχου…

Πρώτα κάνουν στόχο τους Άλλους ΜΕΤΑ ΕΣΕΝΑ!

Αυτά λέγαμε δημόσια και καθαρά πριν 16 μήνες. Κι ανάθεμα σ’ όλους εκείνους που ούτε τότε μπορούσαν να καταλάβουν ούτε τώρα θέλουν: περνάνε ήδη, «ανεπαισθήτως» ή με πλήρη συνείδηση, απέναντι….

Καλά κρασιά λοιπόν…