Month: November 2020

100%… (2)

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Ο βασιλιάς Macron και το γκουβέρνο του απασχολούνται με το ίδιο θέμα, αλλά το πηγαίνουν «γύρω γύρω». Απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2018 (σημαδιακή ημερομηνία!) ο βασιλιάς έχει στα χέρια του μια πρόταση νόμου που αφορά «το συνεχές απ’ την ασφάλεια στην global ασφάλεια» – με το τελευταίο (την παγκόσμια ασφάλεια) να είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε βασιλιά γαλλίας, πάσης ευρώπης – και γιατί όχι; του σύμπαντος κόσμου!

Θα έπρεπε να έχει περάσει απ’ την κοινοβουλευτική έγκριση στις αρχές του 2020, αλλά για «καλή τύχη» (του νόμου και των νομοθετών) ο φονικός τσαχπίνης άλλαξε τα χρονοδιαγράμματα. Εν τω μεταξύ ένας καθαρόαιμος, αυθεντικός υπηρέτης του νεο-ολοκληρωτισμού, ο Gerald Darmanin, έγινε υπουργός εσωτερικών (άρα και δημόσιας τάξης) στις 6 Ιούλη, και πρόσθεσε κι άλλα άρθρα στον γαλλικό νόμο για την «global security». Ανάμεσα στα υπόλοιπα (το δικαίωμα της αστυνομίας να κάνει βιντεοσκοπήσεις από drones, το δικαίωμά της να κοινοποιεί video καταζητούμενων, η χαλάρωση των περιορισμών στη χρήση όπλων απ’ τους μπάτσους εκτός υπηρεσίας, η ακόμα – πιο – πατριωτική χαλάρωση αυτών των περιορισμών αν οι μπάτσοι είναι της αντιτρομοκρατικής, και άλλα όμορφα) περιλαμβάνεται και το άρθρο 24, που τροποποιεί (για την ακρίβεια ακυρώνει…) το νόμο 1881 περί ελευθερίας του τύπου.

Αυτό το άρθρο προβλέπει φυλάκιση ενός χρόνου και πρόστιμο 45.000 ευρώ για την διάδοση «της εικόνας του προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου ταυτοποίησης» ενός οργάνου της τάξης, με σκοπό να «υπονομεύσει την φυσική ή την ηθική ακεραιότητά του». Ποιο είναι το πρόβλημα του βασιλιά Macron; Ότι η «δημοσιογραφία των πολιτών» (που άλλοτε υμνούνταν σαν απαραίτητο συμπλήρωμα της ύστερης καπιταλιστικής «δημοκρατίας») έχει πολλά smart phone με κάμερες, βιντεοσκοπεί τα εγκλήματα της αστυνομίας, και τα ανεβάζει στον κυβερνοχώρο· εμποδίζοντας τις αρχές της γαλλικής «δημοκρατίας» να κρύψουν τα κατορθώματά τους κάτω από κάποιο χαλί του είδους «να πάτε τα στοιχεία σας στον εισαγγελέα»… Το πρόβλημα πρωτοεμφανίστηκε σε έκταση στην καταστολή των «κίτρινων γιλέκων» αλλά έχει σαφείς τάσεις γενίκευσης τουλάχιστον όσο και η αύξηση του μπατσικού «υπερβάλλοντα ζήλου» στην επικράτεια του βασιλιά Macron.

Θα πείτε: Mα αυτά δεν έχουν σχέση με τον covid! Έχουν σχέση με την προστασία της αστυνομίας! Πράγματι. Αλλά με δεδομένα τα έργα και τις ημέρες της γαλλικής μπατσαρίας εδώ και χρόνια και, με περισσότερη ένταση τα τελευταία, από κάπου πρέπει να αρχίσει το «δεν μπορείτε να λέτε δημόσια ό,τι θέλετε»! Αρχίζει απ’ το πιο επείγον· αλλά είναι μια αρχή με προοπτικές. Αν το «κοινό» δεν πρέπει να γνωρίζει τα κατορθώματα της αστυνομίας που πληρώνει επειδή αυτό υποσκάπτει και το ηθικό των οργάνων της τάξης και την εμπιστοσύνη του «κοινού» σε δαύτα, τι άλλο υπονομευτικό δεν θα πρέπει να γνωρίζει στο κοντυνότερο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον; Ο δρόμος είναι ανοικτός και οι απαντήσεις πολλές. Αρκεί οτιδήποτε να χαρακτηριστεί «εθνικό συμφέρον ασφάλειας» (και η «υγεία» έχει ήδη χαρακτηριστεί τέτοιο!) για να ενταχτεί σε μια εύκολη επέκταση της τωρινής τροποποίησης. Ο Gerald Darmanin λέει ότι «πρέπει να προστατεύσουμε αυτούς που μας προστατεύουν» – και πως δεν θέλει να χαλάσει την ελευθερία δημοσιοποίησης, αλλά…

Αλλά…. η προστασία είναι «προστασία»!

(φωτογραφία: Ακόμα και ο οηε (ποιός;) διαμαρτύρεται στον βασιλιά: …«Η ενημέρωση του κοινού και η δημοσίευση εικόνων και ηχογραφήσεων που σχετίζονται με αστυνομικές παρεμβάσεις δεν είναι μόνο απαραίτητες για τον σεβασμό του δικαιώματος στην ενημέρωση, αλλά είναι επίσης νόμιμες στο πλαίσιο του δημοκρατικού ελέγχου των δημόσιων θεσμών»….)

Υγεία, τάξη και ασφάλεια

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Η τρομοεκστρατεία έφτιαξε μεν μια “κρίση υγείας” που τόσο είχε ανάγκη το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα – αλλά προκάλεσε και μια “κρίση δημόσιας τάξης” που σίγουρα δεν ήταν στο πρόγραμμα όταν ξεκινούσε, τον περασμένο Φλεβάρη – Μάρτη η δυτική θανατοπολιτική.

Μεγάλες διαδηλώσεις γίνονται συνέχεια (πρόσφατα στο Βερολίνο και στο Παρίσι) έναντια στα υγιεινιστικά πραξικοπήματα, με σταθερή τόσο την “μεταμοντέρνα” σύνθεση όσο και την μαζικότητα. Η επωδός (στα μέρη μας) είναι “χιλιάδες ακροδεξιοί”… αλλά αυτό είναι ένα απ’ τα εξουσιαστικά ψέμματα που πρέπει να λάμπουν σαν αλήθειες. Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν και τέτοιοι διαδηλωτές, όσο είναι σίγουρο ότι υπάρχουν εξίσουν πολλοί εναλλακτικοί, ακροαριστεροί και αναρχικοί. (Έχουμε γράψει στο πρόσφατο παρελθόν ποιο είναι το πρόβλημά μας μ’ αυτήν την “συνύπαρξη”…)

Όμως αυτές οι διαδηλώσεις είναι μόνο μια πλευρά της διασάλευσης της δημόσιας υγιεινιστικής τάξης που κατασκευάζεται υπό τον κωδικό “πανδημία covid”. Εξίσου σημαντική, μπορεί και σημαντικότερη, είναι η πολύ πιο μαζική απόρριψη των high tech εμβολίων, για λογαριασμό των οποίων ξεδιπλώθηκαν όλες αυτές οι απαγορεύσεις και κατασκευάζεται αυτή η δημόσια τάξη! Όταν ήδη από 40% έως 60% όσων ερωτώνται στις δειγματοληψίες απορρίπτουν το ενδεχόμενο να γίνουν πειραματόζωα της κάθε pfizer (αμερικανική…), της κάθε moderna (αμερικανική…), της κάθε curevac (γερμανική…) και της κάθε sanofi (γαλλική…), δεν είναι το ιστορικό “αντιεμβολιαστικό κίνημα” που ξαφνικά εκτοξεύτηκε!!! Είναι η πολιτικά χαοτική αλλά ενστικτώδικα σωστή υποψία πως όταν διαδικασίες (κατασκευής εμβολίων) που κανονικά χρειάζονταν χρόνια συντομεύονται σε λίγους μήνες (“επειδή έπεσαν πολλά λεφτά” δικαιολόγησε καθησυχαστικά ένα ντόπιο παπαγαλάκι – “ειδικός” φυσικά…), από φαρμακευτικές που παρά τις προσπάθειες και τα μεγάλα έξοδα που είχαν κάνει ως τις αρχές του 2020 δεν είχαν καταφέρει να φτιάξουν ούτε “μισό” εμβόλιο κατά κορονοϊών εδώ και χρόνια, κάτι βρωμάει πολύ!

Ο υγιεινισμός που έγινε, σε πρώτο χρόνο, η ιδεολογική βάση για να “πιάσει” η τρομοεκστρατεία, η δημιουργική λογιστική θανάτου, οι “κοινές δεξαμενές” κάθε είδους, ο ίδιος αυτός υγιεινισμός γυρνάει τώρα τούμπα: αν μια φορά δεν ήθελε κανένας να πεθάνει απ’ τον covid (όπως του είπαν) δέκα φορές δεν θέλει να μείνει παράλυτος ή να αρχίσει να βγάζει φύλλα (που ΔΕΝ του λένε) απ’ τα εμβόλια που πουλιούνται για «ασφαλή» επειδή επειγόντως πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για τις «ιαματικές παρεμβάσεις» στο ανθρωπινό γενετικό υλικό… Αλλά, όλα κι όλα, μετά την απομάκρυνση απ’ τις σύριγγες ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

Το γεγονός ότι οι «σωτήρες» έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία μεταφέροντας τις όποιες αστικές ευθύνες (: αποζημιώσεις) απ’ τις όποιες παρενέργειες (αρκετές απ’ τις οποίες αγνοούν οι γενετιστές τους) στα κράτη είναι από μόνο του υπερ-δηλωτικό! Είναι τόσο σίγουροι για την «90% – 95% – 100% – 110% αποτελεσματικότητα και προστασία» των κατασκευασμάτων τους ώστε με κυνισμό, «καλού κακού», φροντίζουν μόνο για την δική τους προστασία….

Το επαναλαμβάνουμε: Όποιος επιμείνει να στηθεί στην ουρά για το καινούργιο iphone της υγείας του, ας μην κτυπάει μετά, σε 1, 2 ή 5 χρόνια, το κεφάλι του!..

(φωτογραφίες: Εποχιακά είδη…)

The empire (wants to) strike back… (1)

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Μπορεί ο νέος αμερικάνος πρόεδρος να έχει κερδίσει δίκαια το παρατσούκλι “νυσταλέος Jo”, αλλά η «επιθετική γραμμή» της κυβέρνησής του κάθε άλλο παρά νυσταλέα θα είναι. Δυο πολεμοκάπηλα στελέχη των κυβερνήσεων Obama προαλείφονται σαν οι αιχμές της σχέσης του παρακμιακού Joνυσταλεάν με τον υπόλοιπο κόσμο, ειδικά τους ανταγωνιστές τους. Η Susan Rice, πρώην πρέσβειρα των ηπα στον οηε και σύμβουλος «εθνικής ασφάλειας» στην δεύτερη τετραετία Obama ετοιμάζεται για υπ.εξ. – στη θέση του θρυλικού Πομπηία. Και η Michele Flournoy, πρώην σύμβουλος άμυνας στις κυβερνήσεις του Clinton και του Obama προορίζεται για υπ.αμ.

Μετά την αποτυχία της αντιμετώπισης των αντιπάλων με οικονομικά μέσα, η «επιστροφή στην κανονικότητα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μοιάζει ακόμα πιο σκληροπυρηνική απ’ ότι πριν την τετραετία του ψόφιου κουναβιού. Η Flournoy είναι συνιδρύτρια του «κέντρου για μια νέα αμερικανική ασφάλεια», ενός πολεμοκάπηλου think tank που χρηματοδοτείται (πάντα υπό την μορφή «δωρεών»..) απ’ τα μεγάλα ονόματα του αμερικανικού στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος: norton, boeing, chevron, lockheed martin, raytheon, bae κλπ. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι η αναμενόμενη καινούργια υπ.αμ. του Joνυσταλεάν είναι φανατική και δηλωμένη οπαδός των στρατιωτικών μεθόδων υπεράσπισης των αμερικανικών συμφερόντων… Η Rice απ’ την μεριά της ήταν θερμή υποστηρίκτρια των εισβολών στο αφγανιστάν και, κυρίως, στο ιράκ – παρότι τότε κυβερνούσαν οι συντηρητικοί του Μπους του Β. Έχει δηλωμένα «αντι-ρωσικά αισθήματα», για να το πούμε όσο πιο κομψά γίνεται. Και θεωρεί βιαστική την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού απ’ το αφγανιστάν (ή, έστω, την σημαντική μείωσή του), καθώς λέει ότι «οι ηπα θα μείνουν χωρίς στρατιωτικές ή αντιτρομοκρατικές δυνατότητες στην περιοχή αν οι ταλιμπάν παραμείνουν ισχυροί στο αφγανιστάν». Εννοεί: θα χάσουμε τις βάσεις στο υπογάστριο της κίνας.
Δεν είναι πρωτοτυπία, καθώς το γράφουμε εδώ και ένα τουλάχιστον χρόνο: η Ουάσιγκτον είναι αναγκασμένη πια να καταφύγει στα τελευταία μέσα που διαθέτει για να κρατήσει αν όχι την ισχύ τουλάχιστον την φήμη της «παγκόσμιας δύναμης»… Είχαμε προβλέψει ότι μια τέτοια αλλαγή γραμμής θα γινόταν μέσα το 2020 με την εκπαραθύρωση του ψόφιου κουναβιού και την αντικατάστασή του απ’ τον Pence… Τελικά γίνεται με αλλαγή κυβέρνησης.

Ωστόσο η ελπίδα της οικονομικής ανάσχεσης τόσο του Πεκίνου όσο και της Μόσχας ήταν προϊόν της αποτυχίας των σχεδιασμών των κυβερνήσεων Obama – αυτό έχουμε υποστηρίξει. Μετά από μια δεύτερη αποτυχία (των «οικονομικών τιμωριών» του ψόφιου κουναβιού) το Joνυσταλεάν δεν μπορεί να «πιάσει το νήμα» από εκεί που ήταν στα τέλη του 2016: πολλά έχουν εξελιχθεί και σχεδόν τίποτα απ’ αυτά δεν είναι υπέρ της Ουάσιγκτον. Μπορεί η πολεμοκάπηλη «φρουρά» των δημοκρατικών να ευχαριστεί τους νεοσυντηρητικούς συμμάχους τους (την «φρουρά» του Μπους του Β) αλλά ακόμα και στο εσωτερικό των ηπα έχει δημιουργηθεί πια μια ισχυρή αντι-πολεμική τάση, σαν «αριστερή πτέρυγα» των δημοκρατικών, που δεν θα μείνει αδρανής τα επόμενα χρόνια.

Όσο για τους συσχετισμούς εκτός συνόρων; Είναι στη χειρότερη (για την Ουάσιγκτον) κατάσταση των τελευταίων 30 χρόνων. Παρότι το παρελθόν της Rice δείχνει μια σαφώς ισχυρότερη αντι-ρωσική παρά αντι-σινική εμμονή, Πεκίνο και Μόσχα έχουν διαμορφώσει μια τόσο βαθιά και στρατηγική συμμαχία ώστε οι ελπίδες ότι το Joνυσταλεάν μπορεί να ξανακάνει, αναβαθμισμένο, αυτό που έκανε ο Nixon το 1972 είναι, επιεικώς, «παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του».

The empire (wants to) strike back… (2)

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Ορισμένοι βλέπουν σαν “θετική” εξέλιξη της επερχόμενης προεδρίας του νυσταλέου Jo τις διακηρύξεις του για επιστροφή στην «πολυμέρεια» και «επιστροφή στην συμφωνία 5 + 1» για τα πυρηνικά του ιράν… Φυσικά το ψόφιο κουνάβι έχει ακόμα δυο μήνες γκουβέρνου, και οι σωματοφύλακες πίσω του προλαβαίνουν να ρίξουν μερικούς πυραύλους στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις…

Πέρα απ’ αυτό, η δεύτερη «επιστροφή» είναι – κατά την ταπεινή μας άποψη – σχεδόν αδύνατη. Πρώτον, επειδή το Joνυσταλεάν θέλει να γυρίσει βάζοντας καινούργιους όρους – κι αυτό δεν πρόκειται να το δεχτεί ούτε η Τεχεράνη, ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο. Και δεύτερον, επειδή κανείς δεν μπορεί να δώσει βάση στην «εξωτερική πολιτική» και στις «διεθνείς συμφωνίες» ενός κράτους / κεφάλαιου που είναι τόσο πολωμένο εσωτερικά ώστε τα deal της μιας τετραετίας να είναι αρκετά πιθανό ότι θα ακυρωθούντην επόμενη (όταν αλλάξει πάλι η διοίκηση).

Αυτό ισχύει και για ορισμένες απ’ τις «πολυμερείς» συμφωνίες στις οποίες ο νυσταλέος Jo λέει ότι θέλει να γυρίσει. Η «συμφωνία για το κλίμα» είναι εύκολη περίπτωση. Ο νυσταλέος εκπροσωπεί τα συμφέροντα των big tech (ενώ το ψόφιο κουνάβι εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των πετρελαιάδων των σχιστολιθικών εξορύξεων) και είναι προφανές δεν έχει πρόβλημα να ορκίζεται στη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα και στον “πράσινο” καπιταλισμό. Επειδή όμως αυτό είναι θέμα εσωτερικής αναδιάρθρωσης του αμερικανικού παραγωγικού / καταναλωτικού μοντέλου, είτε οι ηπα ξαναγυρίσουν σ’ αυτήν την συμφωνία είτε όχι μικρή καούρα έχουν οι ανταγωνιστές τους.

Αντίθετα οι διάφορες συμφωνίες για έλεγχο όπλων είναι πολύ πιο δύσκολη δουλειά, ειδικά εφόσον η Μόσχα έχει αποκτήσει σε μερικούς τομείς τεχνολογικό πλεονέκτημα· και είναι μάλλον άγνωστο που βρίσκεται (από την άποψη της στρατιωτικής τεχνολογίας) το Πεκίνο. Γιατί να καλωσορίσουν το παρακμιακό Joνυσταλεάν στο να «βάλει χέρι» στα οπλοστάσιά τους, ειδικά την ώρα που ταυτόχρονα θα γαυγίζει στρατιωτικά σε διάφορα σημεία του πλανήτη όπου το ευρασιατικό project έχει καίρια συμφέροντα;

Βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα 1

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Έχουμε παρουσιάσει ορισμένα βασικά σχετικά με τις big pharma και τα τεχνολογικά τους κατορθώματα (: mRNA εμβόλια) – και το πως η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία δουλεύει, απ’ την «ημέρα 0», για λογαριασμό τους. Ας δούμε μερικά βασικά και για το άλλο σκέλος, τις big tech. Τα στοιχεία είναι απ’ το πιο πάνω άρθρο. Καταρχήν μετάφραση / απόδοση μερικών αποσπασμάτων:

… Οι επιχειρήσεις Big Tech φρόντισαν να μετατρέψουν την τρέχουσα κρίση του covid-19 σε εργαλείο τους, ξεπλένοντας την αρνητική φήμη που είχαν εξαιτίας των πρόσφατων σκανδάλων σχετικά με την διαφύλαξη της ιδιωτικότητας και των data, μοστράροντας τους εαυτούς τους σαν την απάντηση για τους διαμορφωτές της πολιτικής, μέσω λύσεων βασισμένων στην τεχνολογία. Αυτές τις λύσεις τις προωθούσαν επιθετικά επί πολλά χρόνια.

Αυτή η επιτυχία τους έδωσε σ’ αυτές τις επιχειρήσεις έναν κεντρικό ρόλο στις πολιτικές αποφάσεις, έναν ρόλο που τα περισσότερα κράτη ζηλεύουν, ανοίγοντας τον δρόμο για να επηρεάσουν και να επιβάλουν πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντά τους πάνω από τα θεμελειώδη δικαιώματα των ανθρώπων, και αποσπώντας μεγάλα πακέτα δεδομένων από μια αγορά που παραδοσιακά είχαν δυσκολίες να διεμβολίσουν.

Από μια ε.ε. που κρατούσε μια εξαιρετικά καχύποπτη στάση απέναντι στις big tech, τώρα φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μια ε.ε. που εξαρτιέται ακόμα περισσότερο απ’ αυτές τις επιχειρήσεις.

… Η google και η apple βρίσκονται τώρα στην καρδιά των προσπαθειών της ε.ε. για την ιχνηλάτηση, και επηρρεάζουν τις κυβερνήσεις για τα όρια ιδιωτικότητας που θα πρέπει να ισχύουν, αντί να συμβαίνει το ανάποδο. Αξιωματούχοι υπεύθυνοι για ζητήματα ψηφιοποίησης απ’ την γερμανία, την γαλλία, την ιταλία, την ισπανία και την πορτογαλία υπέγραψαν μια ανοικτή επιστολή κατηγορώντας τις εταιρείες big tech ότι αρνούνται στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις το δικαίωμα να έχουν τον τελευταίο λόγο για το πως θα αναπτυχθούν οι εφαρμογές σχετικά με τον κορονοϊό, αλλά αυτές οι κατηγορίες δεν προκάλεσαν καμμία αντίδραση είτε απ’ τις εταιρείες είτε απ’ τους θεσμούς της ε.ε.

… Η ιρλανδία έχει ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι εκεί έχουν την έδρα της εταιρείες σαν την facebook, την microsoft και την apple, και σαν κράτος είναι άμεσα υπεύθυνο για τον έλεγχο αυτού του τεχνολογικού τομέα. Παρότι η ε.ε. θεσμοθέτησε τον θεωρούμενο «πιο σκληρό» νόμο προστασίας της ιδιωτικότητας με την μορφή του Γενικού Κανονισμου Προστασίας των Δεδομένων (general data protection regulation, GDPR) τον Μάη του 2018, ελάχιστα έχουν γίνει σε βάρος των παραβιάσεών του απ’ τις big tech, και αυτός ο κανονισμός θεωρείται ήδη σαν μια αποτυχία και μισή.

… Οι big tech κάνουν επενδύσεις σε ευρωπαϊκά κράτη, και μέσω αυτών αγοράζουν επιρροή και ισχύ μέσα σ’ αυτά…. Τον Μάη η microsoft ανακοίνωσε μια επένδυση 1,5 δισεκατομμυρίου δολλαρίων στην ιταλία, στο cloud, που θα περιλαμβάνει την πρόσβαση στις τοπικές υπηρεσίες cloud και θα επιταχύνει την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων παρέχοντας πρόσβαση σε hubs τεχνητής νοημοσύνης, καθώς και πρωτοβουλίες για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ανακοίνωσε επίσης μια παρόμοια επένδυση 1 δισεκατομυρίου στην πολωνία. Τον Ιούνη η google επιβεβαίωσε ότι θα επενδύσει ένα ποσό μεταξύ 1,5 και 2 δισεκατομύρια δολάρια σε ένα data center στην Βαρσοβία, για να παρέχει υπηρεσίες cloud.

Επενδύσεις τέτοιου μεγέθους έχουν την δυνατότητα να φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που είδαμε στην ιρλανδία και στο λουξεμβουργο, όπου τα κράτη που τις δέχονται και είναι υπεύθυνα να ελέγχουν αυτούς τους τεχνολογικούς γίγαντες μπορεί να αποτυγχάνουν στο να τους πιέσουν εξαιτίας του ρόλου αυτών των επενδύσεων στην οικονομία τους…

Βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα 2

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Αν δεν κάνουμε λάθος (και δεν κάνουμε…) οι αυτο-θεωρούμενοι «σκληροί αντικαπιταλιστές» της εντόπιας σκηνής δεν έχουν ιδέα και δεν κατάλαβαν γρι απ’ την με κάθε επίσημη ντυμπανοκρουσία ανακοίνωση της «μεγάλης επένδυσης της microsoft στην ελλάδα», στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη. Δεν έχουν ιδέα για το τι είδους «επένδυση» είναι τα data centers και το cloud (πιθανότατα νομίζουν ότι είναι όντως …. σύννεφο!), και για το πως τα ντόπια (ατομικά, προσωπικά) δεδομένα, ακόμα και από δημόσιες υπηρεσίες, πηγαίνοντας στους servers της microsoft, θα βρίσκουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον δρόμο τους να πάνε και αλλού… Δεν θα χάλαγε δεκάρα τσακιστή το μαγαζί του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, αν δεν μπορούσε να απαλλοτριώσει αυτόν τον «καινούργιο χρυσό» που λέγεται data. Και, μέσω αυτής της απαλλοτρίωσης να επιδιώξει πολύ περισσότερα απ’ όσα φαντάζεσθε.

Φυσικά, ακόμα λιγότερο είναι σε θέση να καταλάβουν οι ντόπιοι στυλοβάτες του «αντικαπιταλισμού» (ενάντια στον καπιταλισμό του … 19ου αιώνα!) πόσο κεντρικό ζήτημα είναι η «αρπαγή» των δεδομένων μέσα στην τρέχουσα υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Προσπαθήσαμε και θα συνεχίσουμε (ίσως με την αναμενόμενη ματαιότητα…) να εξηγήσουμε τι συμβαίνει ήδη σχετικά, και πόσο μακρυά θα πάει, μέσα και μέσω της υγιεινιστικής τρομοκρατίας. Ενδεικτικά: Τετάρτη 8 Απρίλη: επιτήρηση και έλεγχος / διαμόρφωση συμπεριφορών…, Πέμπτη 2 Ιούλη: ψηφιακές φυλακές, Σάββατο 17 Οκτώβρη: κροταλίσματα, Σάββατο 31 Οκτώβρη: αναδιάρθρωση 5, Πέμπτη 5 Νοέμβρη: ο covid και ο gdpr 1 και 2.

Οπωσδήποτε δεν είναι «σωτήρες» απ’ την επίθεση των αμερικανικών big tech οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις! Όχι μόνο επειδή ηγούνται φανατικά στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, ρίχνουν δηλαδή λάδι στα γρανάζια κάθε επιχείρησης «πληροφορικού» (όπως και φαρμακευτικού…) ελέγχου, μικρής ή μεγάλης. Όχι μόνο επειδή πατάνε στο λαιμό οποιαδήποτε έντιμη κριτική (γράφαμε χτες για την αγγλική περίπτωση) και το κάνουν εντελώς συνειδητά. Αλλά επειδή, κυρίως, αν πρόκειται να κάνουν κάτι, είναι να συνεργαστούν και να συνδιαχειριστούν με αυτές τις επιχειρήσεις (και τους εντόπιους συνεργάτες τους) την εκμετάλλευση των data και κάθε άλλης δυνατότητας επιτήρησης και διαμόρφωσης συμπεριφορών.

Θα ήταν όντως λυτρωτικό, απελευθερωτικό, (και θα ήταν το μοναδικό τέτοιο) αν μεγάλα τμήματα των πρωτοκοσμικών κοινωνιών, και οπωσδήποτε των σύγχρονων εργατικών τάξεων, καταλάβαιναν σε ποια εποχή ζούμε, τι ακριβώς είναι και τι σκοπούς έχει η εξελισσόμενη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία / δικτατορία.

Όμως εδώ πέφτουμε στα άλλα θηρία που αντικειμενικά έχουν κάνει ήδη τόσα πολλά προς όφελος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος: τους φίλους της καραντίνας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών τέτοιων. Που θυμήθηκαν χτες (με σύντομη ημερομηνία λήξης) ότι κάτι πολιτικές ουρές κρέμονται απ’ αυτήν την “προστασία της υγείας του λαού”· χωρίς ωστόσο να αμφισβητήσουν το κέντρο της, τον πυρήνα της, ούτε στο ελάχιστο.

Αυτοί που ως τώρα τρέφονται με την covid θανατοπολιτική, αυτοί που ως τώρα καμαρώνουν για τα «μέτρα προστασίας» (που είναι το ακριβώς αντίθετο!) ας το ξέρουν: τους περιμένουν πολύ χειρότερα γεύματα…

(φωτογραφίες: Αβέρτη διαφήμιση. Δωρεάν; Μα ελάτε τώρα, μην γίνεσθε παιδιά….)

Απλά μαθήματα

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Τί είναι η 4η βιομηχανική επανάσταση; Αν δεν ξέρετε (ή ξέρετε χοντρικά αλλά θέλετε να καταλάβετε τι σχέση έχει με την τρέχουσα τρομοεκστρατεία) ιδού ο κατάλληλος άνθρωπος. Ο professor Klaus Schwab, του «παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ», που έβαλε τα πράγματα ξανά στη θέση τους με το πρόσφατο “Great Reset” του καπιταλισμού… αλλά τα έλεγε ο professor εδώ και χρόνια.

Το τρίλεπτο μάθημα του Schwab είναι του 2016, και το αφιερώνουμε εξαιρετικά στους caradinieri του λαού και του τόπου. Δεν θα καταλάβουν, αλλά τι άλλο να κάνουμε πια;

Ξεσκονίστε το lower και δώστε προσοχή!

Να γιατί κάνετε λάθος με τις δικτατορίες!!

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Η αλήθεια έλαμψε! Κι έτσι ξεστραβώθηκε και η ασταμάτητη μηχανή: τα πραξικοπήματα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα! Το λένε οι “ειδικοί” (και ποιός τολμάει να τους αμφισβητήσει;), το είπε ακόμα και ο γίγαντας της συνταγματολογίας Βενιζέλος (ατυχής συνωνυμία με εκείνον που είχε φτιάξει την συνταγματική ρύθμιση για την ασυλία των πολιτικών…).

Φαίνεται πως δεν έχει υπάρξει αστικό σύνταγμα που να μην έχει κάπου αστερίσκους· και δεν υπάρχει αστερίσκος που να μην αξιοποιήθηκε δεόντως, όταν τα αφεντικά είχαν την ανάγκη, κατά των βεβαιοτήτων που είχαν κοιμήσει τους υποτελείς ως προς τις σχέσεις με το κράτος τους. Στην πιο πρόσφατη ελληνική περίπτωση ο αστερίσκος εκδηλώθηκε με τον νόμο “υγιεινιστικής έκτακτης ανάγκης” (νο 4683/2020) του περασμένου Μάρτη (ψηφίστηκε με όλα τα τυπικά απ’ το κοινοβούλιο) που έλυσε τα χέρια της διακυβέρνησης μέσω διαταγμάτων. Κατόπιν τούτου (λένε οι έμποροι της θεσμικής τάξης συνταγματολόγοι) όλα είναι σωστά, νόμιμα και ηθικά: και οι έφοδοι σε σπίτια, και κάθε είδους απαγόρευση (ακόμα και η πιο διεστραμμένη), και η θανατοπολιτική, και η “κοινή δεξαμενή”, και η δημιουργική λογιστική θανάτου, και τα ιατρικά πειράματα, και οι εγκάθετοι του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, και ο εμβολιασμός του πόπολου με απεριόριστες δόσεις παράνοιας. Αρκεί στο τέλος να γράφει: Πιστεύω σε μια Υγεία, μητέρα Παντοκρατόρισσα…

Τα «κλειδιά» των αστερίσκων, που κάνουν αυτονόητο (για όσους έχουν εξουσία) το αδιανόητο (για τους υποτελείς) είναι η «αρχή της αναλογικότητας» και η «ερμηνεία». Τί είναι η «αρχή της αναλογικότητας»; Αν είναι να πέσει ένας κομήτης στο κεφάλι σου δεν την βγάζεις με ομπρέλα! Πράγμα που σημαίνει πως κάθε σωστός (συνταγματικά πάντα!) πραξικοπηματίας οφείλει, πριν απ’ όλα, να κατασκευάσει έναν κίνδυνο τέτοιο που να «δικαιολογεί» το πραξικόπημα που σκοπεύει να κάνει! Elementary! Δεν κάνεις πραξικόπημα επειδή θα πέσει βροχή… Το κάνεις επειδή θα πέσει κομήτης! Ποιός θα είναι ο κίνδυνος; Ο κομμουνιστικός; Ο αναρχικός; Ο ιικός; Όποιος και νάναι οφείλει να είναι «σκοτεινός», «ασαφής», «δόλιος», «διεισδυτικός», «αόρατος», πανταχού παρών και τα πάντα πληρών: ο διάολος ο ίδιος και οι μεταμορφώσεις του!! Όταν κατασκευαστεί αυτός ο κίνδυνος ο συνετός συνταγματολόγος θα δείξει τον αστερίσκο και θα πει: και τώρα Κύριε περάστε! Ιδού η κυριαρχία Σας! Αυτό είναι το καθαρά επιστημονικό καθήκον του!

Όσο για την ερμηνεία; Τί είναι «ερμηνεία» στο θέμα μας; Είναι αυτό που ίσως υποπτεύεσθε: τα «fake news» της εξουσίας ως «real news»! Κι όπως θα έλεγε είτε ο Carl Schmitt είτε ο Αδόλφος Χίτλερ, είτε οποιαδήποτε σοβαρή κρατική υπηρεσία: όταν νικάς τα ψέμματά σου ξεχνιούνται.

Όμως ο γιγάντιος συνταγματολόγος Βενιζέλος (ατυχής συνωνυμία και τα λοιπά…) το τερμάτισε συνεντευξιαζόμενος χτες με τον πρωϊνό (και) ραδιοφωνικό αρχιδημαγωγό του μηντιακού συγκροτήματος Αλαφούζου (καμμία σχέση με την microsoft…). Ποιό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί κατά παράβαση των πραξικοπηματικών προσταγών; Ποιό είναι το έσχατο σημείο συνωμοσίας για την καταστροφή του πραξικοπηματικού υγιεινιστικού πολιτεύματος; Όχι ο εορτασμός της επετείου – αυτός είναι για κατανάλωση. Ότι (σύμφωνα με τα μεστά λόγια του συνταγματολόγου)… μπορεί αύριο να βγει η ένωση … εε… «τάδε», «για την προστασία των δικαιωμάτων», ή η ένωση «δείνα» που εκφράζει μια ομάδα δικαστικών λειτουργών, και να πει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εμβολιάζεται ή να μην εμβολιάζεται!!! (Αρχιδημαγωγός: Χμμ.. Σωστό!)

Ε, όχι! Όχι κι αυτό!!! Άκου να έχει ο καθένας το δικαίωμα να μην εμβολιάζεται! Άκου να έχει ο καθένας το δικαίωμα να αμφισβητεί την γενετική μηχανική! Πού θα πάμε έτσι;

Σ’ ευχαριστούμε Τεράστιε!!! Είναι κρίμα που δεν σε προσέχει το πόπολο όσο θα έπρεπε: επιβεβαιώνεις τι σόι είναι οι νόμοι που έχουν αρχίσει να μας επιβάλλονται… Και τι σκοπό έχουν.

Όταν η σωστή επιστήμη καταστέλλεται απ’ το ιατρο-πολιτικό σύμπλεγμα, ο κόσμος πεθαίνει (1)

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Λέγεται Kamran Abbasi. Είναι γιατρός και ταυτόχρονα διευθυντής σύνταξης στην επιθεώρηση British Medical Journal, εκδότης του Bulletin of the World Health Organization, της Journal of the Royal Society of Medicine καi σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού PLOS Medicine. Επιπλέον έχει δημιουργήσει τρεις μεγάλες βάσεις δεδομένων για ψηφιακή εκπαίδευση γιατρών. Συνεπώς ο αγγλο-ινδός Abbasi δεν μπορεί να θεωρηθεί κάποιος «τυχαίος» μέσα στην «διεθνή ιατρική επιστημονική κοινότητα».

Και ωστόσο ακόμα και ένας τέτοιος τύπος έχει «βγει απ’ τα ρούχα» του – με την «υπόθεση covid-19»! Στο άρθρο που ακολουθεί (ευχαριστούμε τον Δ. για τον εντοπισμό του και την μετάφραση) ο Abbasi εκθέτει στην BMJ πριν 4 ημέρες τέσσερα παραδείγματα / σημεία διαχείρισης του covid όπου αγγλική κυβέρνηση, φαρμακοβιομηχανίες, έμποροι τεστ, «ειδικοί της υγείας» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…) και γιατροί σε συνεργασία μεταξύ τους προσπάθησαν είτε να φιμώσουν άλλους επιστήμονες, είτε να μπλοκάρουν έρευνες, είτε να συκοφαντήσουν όσους δεν ακολουθούσαν. Ο Abbasi δείχνει μ’ έναν τρόπο ενδεικτικό αλλά και σαφή ότι μέσω του κορονοϊού το «ιατρο-πολιτικό σύμπλεγμα» όπως το ονομάζει προώθησε και προωθεί το δικό του σχέδιο, πετώντας στην άκρη βασικές αρχές της επιστημονικής έρευνας· και θεωρεί ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαρκής καταστολή της αυθεντικής επιστήμης απ’ αυτό το σύμπλεγμα.

Πώς το λένε οι caradinieri; «Ακολουθούμε πιστά την επιστήμη»! Το φάντασμά της λέμε…

Ακολουθεί το άρθρο (οι τονισμοί δικοί μας):

Πολιτικοί και κυβερνήσεις καταστέλλουν την επιστήμη. Το κάνουν στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος, όπως λένε, για να να επιταχύνουν τη διαθεσιμότητα διαγνωστικών εργαλείων αλλά και θεραπειών. Το κάνουν για να ενισχύσουν την καινοτομία, ώστε να διαθέσουν γρήγορα τα ανάλογα προϊόντα στην αγορά. Και οι δύο αυτοί λόγοι εν μέρει φαντάζουν εύλογοι· αλλά οι μεγαλύτερες εξαπατήσεις θεμελειώνονται σ’ έναν κόκκο αλήθειας. Οι πρακτικές αυτές είναι πολύ ανησυχητικές.

Η επιστήμη καταστέλλεται για πολιτικό και οικονομικό όφελος. Η διαχείριση της πανδημίας του covid-19 έχει απελευθερώσει δυνάμεις κρατικής διαφθοράς, ασύλληπτης κλίμακας, και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο τελικά για τη δημόσια υγεία. Πολιτικοί και βιομηχανία είναι υπεύθυνοι για την οππορτουνιστική εκμετάλλευση της συγκυρίας αυτής. Το ίδιο αφορά και τους επιστήμονες και τους ειδικούς στον τομέα της υγείας. Η πανδημία αυτή μας αποκάλυψε πως το ιατρο-πολιτικό σύμπλεγμα μπορεί να χειραγωγήσει μια τέτοια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Επομένως βρισκόμαστε σε μια συγκυρία που είναι ακόμη πιο επιτακτικό να προστατευθεί η επιστήμη.

Η διαχείριση της πανδημίας στο Ηνωμένο Βασίλειο παρέχει τουλάχιστον τέσσερα παραδείγματα καταστολής της επιστήμης ή των επιστημόνων. Πρώτον, η συμμετοχή, η έρευνα και οι συζητήσεις της Επιστημονικής Επιτροπής Συμβούλων για Έκτακτες Ανάγκες (SAGE: Scientific Advisory Group for Emergencies) ήταν στην πρώτη φάση μυστικές, αλλά όταν ξεκίνησαν διαρροές στον Τύπο και μόνον τότε αποφάσισαν να δημοσιεύουν τα πρακτικά για λόγους διαφάνειας. Οι διαρροές αποκάλυψαν την παράνομη συμμετοχή κυβερνητικών συμβούλων στο SAGE. Επίσης αποκαλύφθηκε η υποεκπροσώπηση διαφόρων ομάδων όπως: εκπρόσωποι εργαζομένων της δημόσιας υγείας και της κλινικής περίθαλψης, γυναικών, αλλά και εθνοτικών μειονοτήτων. Σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε πρόσφατα να δημοσιεύσει μια έκθεση του 2016, ύστερα από την απόφαση του Γραφείου του Επιτρόπου Πληροφοριών, σχετικά με ελλείψεις που αφορούσαν τα σχέδια ετοιμότητας σε περιπτώσεις πανδημίας, το λεγόμενο σχέδιο Cygnus”.

Στη συνέχεια, η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας (ΡΗΕ / Public Health England) εξέδωσε μια έκθεση σχετικά με τις ανισότητες που προκύπτουν από τη διαχείριση του covid-19. Η δημοσίευση της έκθεσης εσκεμμένα καθυστέρησε από το Υπουργείο Υγείας της Αγγλίας. Ένα τμήμα μάλιστα, που αφορούσε τις εθνοτικές μειονότητες, διαγράφηκε αρχικά και στη συνέχεια, μετά από δημόσια κατακραυγή, δημοσιεύθηκε ως επικαιροποίηση ενός άλλου μέρους της έκθεσης. Επιπλέον, στους συγγραφείς της έκθεσης από την υπηρεσία της Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας δόθηκε η εντολή να μην προβούν σε οποιαδήποτε δήλωση σε μέσα ενημέρωσης.

Τρίτον, στις 15 Οκτωβρίου, ο αρχισυντάκτης του Lancet κατήγγειλε την κυβέρνηση πως εμπόδισε έναν επιστήμονα, ο οποίος διετέλεσε και σύμβουλος του κράτους, να μιλήσει στον Τύπο, καθώς το “πολιτικό τοπίο ήταν πολύ επικίνδυνο”.

Όταν η σωστή επιστήμη καταστέλλεται απ’ το ιατρο-πολιτικό σύμπλεγμα, ο κόσμος πεθαίνει (2)

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Το άρθρο συνεχίζει (πάντα οι τονισμοί δικοί μας):

Τώρα, ένα καινούργιο παράδειγμα αφορά τη διαμάχη σχετικά με τα τεστ για τον έλεγχο αντισωμάτων του covid-19. Η επονομαζόμενη “επιχείρηση Moonshot” του πρωθυπουργού εξαρτάται από την άμεση και ευρεία διαθεσιμότητα γρήγορων και με ακρίβεια διαγνωστικών εξετάσεων. Εξαρτάται επίσης από την αμφισβητήσιμη στρατηγική της μαζικής ιχνηλάτησης – που αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται στο Λίβερπουλ με ένα αμφιλεγόμενο, ως προς την αξιοπιστία του, PCR τεστ.

Το περιστατικό σχετίζεται με έρευνα που δημοσιεύτηκε αυτήν την εβδομάδα από την BMJ (The British Medical Journal). Στην έρευνα καταδεικνύεται ότι η κυβέρνηση προμηθεύτηκε ένα τεστ αντισωμάτων, το οποίο σε πραγματικές δοκιμές αμφισβητεί τις προδιαγραφές απόδοσης των κατασκευαστών του. Ερευνητές από την Υπηρεσία της Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας και άλλα συνεργαζόμενα ιδρύματα, πίεσαν – και σωστά – στο να δημοσιεύσουν τα ευρήματά τους πριν η κυβέρνηση δεσμευτεί να αγοράσει ένα εκατομμύριο απ’ αυτά τα τεστ, αλλά η δημοσίευση αυτή μπλοκαρίστηκε από το υπουργείο Υγείας και το γραφείο του πρωθυπουργού. Γιατί ήταν τόσο επείγον να προχωρήσουν στη προμήθεια αυτού του προϊόντος, χωρίς να έχει προηγηθεί προηγουμένως εξονυχιστικός επιστημονικός έλεγχος; Παρότι η προδημοσίευση έρευνας σε πλατφόρμα ή σε κυβερνητικό site είναι συμβατή με την πολιτική δημοσίευσης της BMJ, σα να ήθελε να αποδείξει κάτι, η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας προσπάθησε ανεπιτυχώς να μπλοκάρει το δελτίου τύπου του BMJ σχετικά μ’ αυτήν την συγκεκριμένη έρευνα.

Οι πολιτικοί συχνά ισχυρίζονται ότι ακολουθούν την επιστήμη, αλλά αυτό είναι μια παραπλανητική υπεραπλούστευση. Η επιστήμη σπάνια εκφράζεται με απόλυτο τρόπο. Σπάνια επίσης μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον ή σε κάθε πληθυσμό. Δεν έχει καμία λογική επομένως να υπακούμε τυφλά σε επιστημονικά δεδομένα σαν δούλοι. Μια καλύτερη προσέγγιση είναι, λοιπόν, οι πολιτικοί και οι υπεύθυνοι του δημοσίου, που λαμβάνουν τις αποφάσεις, να ενημερώνονται και να καθοδηγούνται από την επιστήμη, όταν ασκούν πολιτικές προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Αλλά ακόμη κι αυτή η προσέγγιση μπορεί να διασφαλίσει μια δημόσια αλλά και επαγγελματική εμπιστοσύνη μόνο εφόσον η επιστήμη είναι διαθέσιμη προς έλεγχο και χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και εάν το σύστημα είναι διαφανές και δε διακυβεύεται από συγκρούσεις συμφερόντων.

Η καταστολή της επιστήμης και των επιστημόνων δεν είναι κάτι νέο ή απλώς μια βρετανική ιδιαιτερότητα. Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση του Προέδρου Τραμπ, χειραγώγησε την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDΑ / Food and Drug Administration), ώστε να εγκρίνει βιαστικά και μη αποδεδειγμένα φάρμακα, όπως η υδροξυχλωροκίνη και τη ρεδεσιμβίρη.

Δεν είναι κρυφό πως σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν πολιτικές και εμπορικές ατζέντες, που αφορούν τις προμήθειες φαρμακευτικού υλικού, που καθορίζουν την στάση ατόμων αλλά και πολιτικών, δωροδοκώντας επίσης συστηματικά. Για τη διαχείριση της πανδημίας το Ηνωμένο Βασίλειο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε επιστήμονες και άλλους διορισμένους κυβερνητικούς φορείς, οι οποίοι όμως εξαρτώνται σε ανησυχητικό βαθμό από συμφέροντα. Κάποιοι από αυτούς κατέχουν μετοχές σε εταιρείες, που κατασκευάζουν διαγνωστικά τεστ, θεραπείες αλλά και εμβόλια για τον covid-19.

Οι διορισμένοι υπάλληλοι της κυβέρνησης είναι επομένως σε θέση να αγνοήσουν ή να επιλέξουν κάποια μορφή επιστήμης – που αποτελεί μια ακόμα μορφή κατάχρησης – ώστε να επιδοθούν σε μονοπωλιακές πρακτικές που ευνοούν τα δικά τους προϊόντα και εκείνα των φίλων και των συνεργατών τους.

Πώς μπορεί να προστατευτεί η επιστήμη σε αυτή την πρωτοφανή κρίση; Το πρώτο βήμα είναι η πλήρης αποκάλυψη ανταγωνιστικών συμφερόντων από την κυβέρνηση, τους πολιτικούς, τους επιστημονικούς συμβούλους και τους διορισμένους σε επιτροπές από την κυβέρνηση επικεφαλείς για τα τεστ, την διαδικασία ιχνηλάτησης, τις προμήθειες υλικών που αφορούν τα τεστ αλλά και τη παράδοση εμβολίων.

Το επόμενο βήμα είναι η πλήρης διαφάνεια σχετικά με τη λήψη των αποφάσεων. Οι διαδικασίες αυτές θα πρέπει να καταγράφονται επίσημα, αλλά και να γνωστοποιείται ποιος τις στελεχώνει και σε ποιον τομέα είναι υπεύθυνος.

Μόλις διαφάνεια και λογοδοσία καθιερωθούν ως απαρέγκλιτοι κανόνες, τα άτομα που απασχολούνται από την κυβέρνηση θα πρέπει ιδανικά να εργάζονται μόνο σε τομείς που δεν σχετίζονται με ανταγωνιστικά συμφέροντα. Η εξειδίκευση είναι δυνατή και χωρίς αυτά. Εάν ένας τέτοιος αυστηρός κώδικας είναι ανέφικτος να εφαρμοστεί, τότε η ελάχιστη ορθή πρακτική είναι τα άτομα με ανταγωνιστικά συμφέροντα να μην συμμετέχουν σε αποφάσεις σχετικά με προϊόντα και πολιτικές, από τις οποίες ενδέχεται να αποκομίζουν κάποιο οικονομικό όφελος.

Κυβερνήσεις και βιομηχανία πρέπει επίσης να σταματήσουν να ανακοινώνουν κρίσιμες επιστημονικές πολιτικές με δελτία τύπου. Τέτοιες κρίσιμες κινήσεις αφήνουν την επιστήμη, τα μέσα ενημέρωσης και τα χρηματιστήρια, ευάλωτα σε χειραγώγηση. Η σαφής, ανοιχτή και εκ των προτέρων δημοσίευση της επιστημονικής βάσης για την πολιτική, τις προμήθειες και τα φάρμακα είναι μη διαπραγματεύσιμες απαιτήσεις.

Το στοίχημα είναι τεράστιο για τους πολιτικούς, τους επιστημονικούς συμβούλους και τους διορισμένους σε επιτροπές από την κυβέρνηση ειδικούς. Η επαγγελματική τους σταδιοδρομία και οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί βασίζονται στις αποφάσεις που λαμβάνουν. Έχουν, όμως, μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και καθήκον απέναντι στο δημόσιο συμφέρον. Η επιστήμη είναι δημόσιο αγαθό. Δεν χρειάζεται να ακολουθείται τυφλά, αλλά πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Είναι σημαντικό ότι η καταστολή της επιστήμης είτε καθυστερώντας επιστημονικές δημοσιεύσεις, επιλέγοντας τις ευνοϊκότερες είτε φιμώνοντας τους επιστήμονες, αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, προκαλώντας θάνατο και εκθέτοντας ανθρώπους σε ανασφαλείς ή αναποτελεσματικές παρεμβάσεις και εμποδίζοντας τους να επωφεληθούν από καλύτερες. Ακόμα, όταν εμπλέκονται οικονομικά συμφέροντα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα και την κακοδιαχείριση των χρημάτων των φορολογουμένων.

Κάποιοι από τους χειρότερους δικτάτορες της ιστορίας πολιτικοποίησαν την επιστήμη με ενθουσιασμό, πράγμα που συμβαίνει τώρα και με τις δημοκρατίες. Το ιατρό-πολιτικό σύμπλεγμα τείνει προς την καταστολή της επιστήμης για να θεοποιήσει και να πλουτίσει τους κατέχοντες την εξουσία. Και, καθώς εκείνοι γίνονται πιο ισχυροί, πλούσιοι και εκστασιασμένοι από αυτή τη δύναμη, οι ενοχλητικές αλήθειες της επιστήμης καταστέλλονται. Για αυτούς τους λόγους, λοιπόν, όταν η καλή επιστήμη καταστέλλεται, οι άνθρωποι πεθαίνουν.

Ναι, οι άνθρωποι πεθαίνουν… Πόσοι, όμως, πεθαίνουν από επιπλοκές που πράγματι οφείλονται στον covid και πόσοι πεθαίνουν για να προωθηθούν τα σχέδια του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος; Όποιος δεν κάνει επίμονα και αδιαπραγμάτευτα αυτήν την ερώτηση μέχρι να βρεθεί μια έντιμη και τεκμηριωμένη απάντηση δεν είναι απλά αφελής. Γίνεται, ακόμα και χωρίς την θέλησή του, συνένοχος σ’ αυτό το εξελισσόμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας!

(φωτογραφία: Πλασιέ είναι ο άνθρωπος…)