Tag: ypg

Αμερικανική πολιτική

Τρίτη 28 Νοέμβρη. Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να “υποσχέθηκε” τηλεφωνικά στον Ερντογάν ότι θα σταματήσει τον οπλισμό των ypg την περασμένη Παρασκευή, αλλά το Πεντάγωνο έχει άλλη άποψη. Θα συνεχίσει να τις υποστηρίζει ανακοίνωσε, και έχουμε εξηγήσει στην τουρκία ότι τα όπλα που δίνουμε είναι για συγκεκριμένο σκοπό. O.K. Αλλά οι σκοποί αλλάζουν, έτσι δεν είναι; (Και η προέλευση των όπλων μπορεί να διαφοροποιείται, ε;)

Δεν είναι ηλίθιο του τουρκικό καθεστώς. Όπως ακριβώς κάνει η Μόσχα και το Πεκίνο έτσι και η Άγκυρα «επιδιώκει» την «καλωσύνη» του ψόφιου κουναβιού (που περιορίζεται στο εξής απλό: δηλώσεις χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα) για να μην αναγκάζεται να δηλώσει ανοικτά και εφ’ όλης της ύλης αντιαμερικανισμό· αλλά, αντί γι’ αυτό, να παριστάνει ότι προβληματίζεται για το «ποιος κυβερνά πραγματικά τις ηπα».

Η τουρκική εκδοχή αυτής της παράστασης άρχισε αμέσως μετά τις ψοφιοκουναβικές υποσχέσεις. Κατά την τουρκική καθεστωτική daily sabah χτες:

… Η Άγκυρα λέει ότι ο τερματισμός του εξοπλισμού των ypg, θυγατρικών του pkk στη συρία, δεν είναι αρκετός. Τονίζουν την σημασία που θα έχει η ανάκληση των όπλων που έχουν δοθεί ήδη στην τρομοκρατική οργάνωση. Οι ειδικοί λένε ότι η αμερικανική κίνηση [σ.σ.: ένας πιθανός τερματισμός της προμήθειας όπλων] δεν είναι εντελώς πειστική και πρέπει να ελεγχθεί…

Στις υποσχέσεις περί «ειρήνης» και «σταθερότητας» είναι large η Ουάσιγκτον, ήταν τέτοια και επί δημοκρατικών και Ομπάμα· έχει γίνει ακόμα χειρότερη πια, καθώς ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός οξύνεται παγκόσμια. Όσοι δεν έχουν αυταπάτες το πολύ πολύ να παριστάνουν ότι τις παίρνουν στα σοβαρά.

Όσοι, απ’ την άλλη μεριά, τις παίρνουν όντως στα σοβαρά, προσπαθούν να πιαστούν απ’ τα μαλλιά τους. Με φτηνότερα ή και δωρεάν show περνάει ο καιρός· αλλά ο πνιγμός γίνεται όλο και πιο βέβαιος.

(φωτογραφία: μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός…)

Πολεμοφόδια

Δευτέρα 27 Νοέμβρη. Ο ένας (η σαουδαραβική χούντα) θέλει να αγοράσει 100 (χιλιάδες βλήματα). Του φτάνουν… Ο άλλος (το ελληνικό κράτος / παρακράτος) θέλει να “διοχετεύσει” 300 (χιλιάδες βλήματα), και για να το πετύχει κάνει deal με μεσίτη.

Τι είναι δυσνόητο; Για λαθρεμπόριο πρόκειται, και κανείς δεν το λέει με το όνομά του. Τι έγινε; Γιατί τέτοιες ντροπές; Στην πειρατεία και στο λαθρεμπόριο στήθηκε το εθνικό μεγαλείο, το ξέχασαν οι κυβερνήτες; Δεν θα μαθευτεί πάντως ποτέ «έγκυρα» που θα πήγαιναν τα 200 (χιλιάδες βλήματα) που περίσσευαν. “Τάφοι” όλοι.

Πως ήλπιζε το ελληνικό βαθύ κράτος να γίνει η δουλειά; Θα φορτώνονταν στον Πειραιά 300 (χιλιάδες βλήματα) με προορισμό, υποτίθεται, την σαουδαραβική χούντα· που δεν τα ήθελε όλα. Κάπου στη διαδρομή λοιπόν (στη νότια κύπρο; προσφέρεται… ) τα φορτία θα χωρίζονταν: οι 100 (χιλιάδες βλήματα) θα συνέχιζαν προς σαουδαραβία και οι 200 (χιλιάδες βλήματα) θα λοξοδρομούσαν.

Την δουλειά την χάλασε ο ταξίαρχος που έδωσε διευθύνσεις και τηλέφωνα εταιρειών μεταφοράς των 100 (χιλιάδων βλημάτων) στους σαουδάραβες, για να κάνουν μόνοι τους την μεταφορά. Μόνοι τους;;;;;; Τι;;;;; Άμα την εκαναν μόνοι τους πως θα έπαιζε τα 100 (χιλιάδες βλήματα) να γίνουν ο φερετζές των υπόλοιπων 200 (χιλιάδων βλημάτων); Τα πήρε στο κρανίο ο ψεκασμένος (και όχι μόνον αυτός) που του χάλασε ο ταξίαρχος τη δουλειά, και ήθελε να τον κρεμάσει ανάποδα· έδωσε δωρεάν (μαλακία του, αλλά έχει εκρηκτικό ταμπεραμέντο…) την ιδέα στον τοξικό του Ριάντ. Μετά τον ηρέμησαν τα επιτελεία, για «να μη γίνει θέμα».

Έγινε μεν, αλλά έχει αυτή τη λοξάδα που χρειάζεται όταν πρέπει να κουκουλωθεί μια «εθνικά υπεύθυνη» βρωμοδουλειά αλλά να βγάλει και η αντιπολίτευση το μεροκάματό της. Ο νταλκάς είναι ο μεσίτης, και όχι τι τον έκανε απαραίτητο (παρά την διαφωνία των σαουδαραβοπελατών). Τι τον έκανε απαραίτητο λοιπόν; Σκεφτείτε λίγο… : Ότι, προφανώς, θα έπρεπε να φροντίσει τα περισσευάμενα 200 (χιλιάδες βλήματα) να φτάσουν στον προορισμό τους…

Ένα μόνο δεν έχει ακουστεί ακόμα: και τι θέλετε να κάνουμε ρε βούρλα με τα βλήματα; Βλήματα είναι, σε εμπόλεμους θα τα πουλήσουμε, να γίνει «δημιουργική καταστροφή» μπας και πάρουμε και καμιά δουλειά ανοικοδόμησης μετά. Βλήματα είναι, όχι καραμέλες.

Σωστά, σωστά…

Το ψόφιο κουνάβι υπόσχεται ότι…

Κυριακή 26 Νοέμβρη. Όσο παιρνούν οι μήνες της ψοφιοκουναβικής προεδρίας φαίνεται καθαρότερα ο ρόλος που του εχει επιβληθεί, χωρίς να το έχει διαλέξει και ίσως χωρίς καν να το ξέρει, με αντάλλαγμα να χορτάσει την μεγαλομανία του. Για όσο χρειάζεται να μείνει στο πόστο. Το ψόφιο κουνάβι υπόσχεται ή απειλεί, ελεεινολογεί ή δικαιολογεί, αλλά αυτό είναι ξεκάθαρα “επίπεδο βιτρίνα”. Πίσω του άλλοι αποφασίζουν τι θα γίνει και τι όχι.

Είναι αυτό μια τυπική διαδικασία απάτης; Όχι απλά αυτό. Φαίνεται μάλλον σα μια μεταμοντέρνα τακτική “δύο επιπέδων”, που έχει σκοπό να δημιουργεί την μέγιστη κατά το δυνατόν σύγχιση (ως προς τις προθέσεις – τίνος όμως;) σε φίλους και εχθρούς. Απειλεί, για παράδειγμα, το ψόφιο κουνάβι, ότι θα κάνει ταψί την βόρεια κορέα. Στον παλιό μοντέρνο κόσμο, στο μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, μια τέτοια δήλωση θα ισοδυναμούσε με κήρυξη πολέμου· και οι πολεμικές μηχανές θα έπαιρναν μπροστά μέσα σε ώρες ή ελάχιστες μέρες. Όχι πια. Το ψόφιο κουνάβι βρυχάται, οι 3 καραβανάδες σωματοφύλακες πίσω του μεθοδεύουν αλλιώς τις πρακτικές κινήσεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, κι έτσι απομένει μόνο η σύγχιση (ελλείψει, προφανώς, βαθύτερων ικανοτήτων κριτικής ανάλυσης).

Ή, το ψόφιο κουνάβι υπόσχεται στον Ερντογάν ότι “ναι, θα σταματήσουμε να εξοπλίζουμε τις ypg”. Ακόμα κι αυτό είναι γελοίο: αν δεν οι ypg δεν εξοπλίζονται κατευθείαν απ’ την Ουάσιγκτον, μπορούν να εξοπλίζονται απ’ το Τελ Αβίβ, το Ριάντ… ακόμα και την Αθήνα. Ύστερα δεν είναι μόνο το θέμα του εξοπλισμού. Κυρίως είναι το θέμα των αμερικανικών βάσεων στη βόρεια συρία, με την κάλυψη των ypg. Επ’ αυτού; «Τα λέμε, μη χαθούμε»…

Η κρατική (ή παρακρατική) κίνηση σε δύο ή περισσότερα επίπεδα, με δηλώσεις, πράξεις, παραλείψεις σκόπιμες, ανασκευές δηλώσεων, κλπ, έχει και ιστορική επικαιρότητα και ίσως μια κάποια χρησιμότητα· αν και όχι χωρίς σοβαρές απώλειες. Η ιστορική επικαιρότητα έγκειται σ’ αυτό που ονομάστηκε «μεταμοντερνισμός» και «κοινωνία του θεάματος». Η χρησιμότητα (και το ισραήλ είναι απ’ τα κράτη που έχουν δουλέψει πολύ αυτην την τακτική) έγκειται στο να εμποδίζεις τους αντιπάλους σου να διαμορφώσουν έγκαιρα μιαν απάντηση· (εκτός αν είναι κι αυτοί «μεταμοντέρνοι», με έναν άλλο τρόπο, οπότε χάνεις «κατά κράτος»).

Οι απώλειες; Τα ήξεις αφήξεις μπορεί να μην σε κάνουν πιο επιβλητικό και απειλητικό. Μπορεί να σε κάνουν, απλά, πιο αναξιόπιστο και γελοίο. Σ’ αυτό έχει δημιουργήσει σχολή και το ελλαδιστάν, τόσο με τις προηγούμενες όσο και με τις τωρινές πολιτικές βιτρίνες. Ο λόγος είναι απλός: στοιχειώδης ανάλυση της καπιταλιστικής συγκυρίας («το παλιό έχει πεθάνει, το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί, ενδιάμεσα παρατηρούνται νοσηρά φαινόμενα» – να δείτε ποιος το είπε, ποιος το είπε;…) δείχνει ότι είναι πιθανότερο αυτοί που δεν ξέρουν τι τους γίνεται να εκδηλώνονται δημόσια με αντιφάσεις και μπρος πίσω· παρά να είναι τόσο ικανοί στο να δημιουργούν σύγχυση στους άλλους ενώ οι ίδιοι σχεδιάζουν και μεθοδεύουν μέσα στη λαμπρότητα μιας εύστοχης διαύγειας…

Συρία

Παρασκευή 24 Νοέμβρη. Σύμφωνα με την προχτεσινή καθεστωτική washington post: …Η κυβέρνηση Trump επεκτείνει τους σκοπούς της στη συρία πέρα απ’ την αντιμετώπιση του isis… Αξιωματούχοι των ηπα λένε ότι ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν την συνεχιζόμενη παρουσία του αμερικανικού στρατού στη βόρεια συρία που υποστηρίζουν τις υπό κουρδικό έλεγχο “συριακές δημοκρατικές δυνάμεις” (SDF) για να πιέσουν τον Άσαντ να κάνει παραχωρήσεις στην υπό τον οηε ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη…. Μια ξαφνική αποχώρηση θα ολοκληρώσει τον έλεγχο του Άσαντ στην συριακή επικράτεια και θα εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση – κάτι που θα αποτελεί νίκη για το ιράν, τον στενό του σύμμαχο.

Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, οι αμερικάνοι αξιωματούχοι λένε ότι σχεδιάζουν να διατηρήσουν μια αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη βόρεια συρία – όπου οι αμερικάνοι έχουν εκπαιδεύσει και υποστηρίξει τις SDF εναντίον του ισλαμικού κράτους – και να διορίσουν νέα τοπική κυβέρνηση, έξω απ’ την κυβέρνηση του Άσαντ, σ’ αυτές τις περιοχές.

Το κατά πόσο το καθεστωτικό μήντιο μεταφέρει με ακρίβεια τις καινούργιες ιδέες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού / μιλιταρισμού ή το κατά πόσο χρησιμοποιείται σαν «ανιχνευτής προθέσεων», δεν το ξέρουμε. Θα φανεί.

Μια μέρα μετά (χτες) η εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Maria Zakharova, απαντώντας στο δημοσίευμα της washington post, δήλωσε ότι δεν υπάρχει νομική βάση για την στρατιωτική παρουσία των ηπα στη συρία. Όχι μόνο βρίσκονται εκεί χωρίς την άδεια της Δαμασκού, αλλά επίσης σε άμεση παραβίαση των επιθυμιών της συριακής κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν οι ηπα μπορεί να ονομαστεί κατοχή.

Διαμορφώνεται ήδη το «τυπικό» μέρος της επόμενης φάσης του πολέμου στο συριακό πεδίο μάχης. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι ypg είναι ο φερετζές της αμερικανικής κατοχής της βόρειας συρίας. Η Ουάσιγκτον συνεχίζοντας την κατοχή αυτής της περιοχής αδιαφορούν για (: δηλαδή δεν αναγνωρίζουν) την ύπαρξη κυβέρνησης στη συρία· παρότι σ’ όλους τους επίσημους διεθνείς οργανισμούς (συμπεριλαμβανομένου του οηε) και σ’ όλες τις συριακές πρεσβείες του πλανήτη αυτή ακριβώς η κυβέρνηση (του Άσαντ) είναι που αναγνωρίζεται. Απ’ την μεριά του το μπλοκ της Αστάνα (και όχι μόνον αυτά τα κράτη) αναγνωρίζουν την κυβέρνηση Άσαντ όχι μόνο σαν «πραγματική» αλλά και σαν τον νικητή, ως τώρα, του πολέμου.

Η Ουάσιγκτον, για τα δικά της συμφέροντα, σκοπεύει να γίνει ο «πολιτικός εκπρόσωπος» όσων αντικαθεστωτικών έχουν απομείνει ακόμα να απαιτούν την παραίτηση του Άσαντ· αυτών που χρηματοδοτούνται απ’ το Ριάντ, και «είχαν μάζωξη» χτες και προχτές εκεί, στην αγκαλιά του τοξικού. Είναι προφανές ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός θα ήταν ευχαριστημένος αν ο Άσαντ, σε έναν ξαφνικό ελιγμό «ρεαλισμού», δεχόταν να υπάρχουν βάσεις του στη συρία· τότε, ξαφνικά, θα τον αναγνώριζαν…

Είναι όμως εφικτό να διωχτούν οι αμερικάνοι, πίσω, δίπλα, μπροστά αλλά πάντως μαζί με τις ypg (και το Τελ Αβίβ) απ’ την βόρεια συρία; Πολύ δύσκολο μας φαίνεται. Ίσως ευκολότερο είναι να διωχθούν από την τουρκία… Αλλά γι’ αυτό περισσότερα μελλοντικά.

Εν τω μεταξύ η αντίθετη «γραμμή» του μπλοκ της Αστάνα (που θα καλύπτει και την Άγκυρα) φαίνεται ότι θα είναι αυτή: για να θεωρηθούν νόμιμοι συνομιλητές για το πολιτικό μέλλον της συρίας οι πάντες, πλην του συριακού στρατού και των επίσημων καλεσμένων του Άσαντ, θα πρέπει να παραδόσουν τα όπλα τους.

Ενδιαφέρον θα έχει αν πάει έτσι.

Astana bloc 2

Σάββατο 18 Νοέμβρη. Εν τω μεταξύ, απ’ την Doha που βρισκόταν ως προχτές, ο Ερντογάν απάντησε στις αμερικανικές (στρατιωτικές) δηλώσεις ότι «δεν συμμετείχαν στο deal για την διαφυγή του isis απ’ την Raqqa, απλά το αποδέχτηκαν αφού το έκλεισαν οι ypg»:

Έχουν στρατό επί τόπου, από τους αμερικάνους πεζοναύτες μέχρι διάφορες άλλες δυνάμεις ασφαλείας, μαζί με τις ypg. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι πληρώνουν τους τρομοκράτες των ypg. Πέρα απ’ αυτά έχουν στείλει 3.500 φορτηγά με τεθωρακισμένα, όπλα, τανκς και λοιπά, και έχουν φτιάξει και 13 βάσεις, απ’ τις οποίες οι 5 είναι αεροπορικές. Τώρα φτιάχνουν επίσης μια καινούργια στη Raqqa. Διακινούν όλα τα όπλα, τον εξοπλισμό και τα οχήματα σ’ αυτές τις περιοχές. Όταν έτσι έχουν τα πράγματα πόσο πειστικό είναι για τις ηπα να λένε «δεν ανακατεύτηκα, απλά κοιτούσα από ψηλά»;

Το μόνο που δεν μπορεί να πει είναι εκείνο που λένε η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Δαμασκός: έξω οι αμερικάνοι απ’ την συρία, κανείς δεν τους κάλεσε! Ούτε και τον τουρκικό στρατό τον κάλεσε ο Άσαντ. Εισβολέας είναι…

Αυτό μπορεί να είναι ένα απ’ τα δευτερεύοντα ζητήματα που θα κουβεντιάσει στις 22 Νοέμβρη: η δουλειά στο Idlib…

Συρία

Πέμπτη 16 Νοέμβρη. Η επιχείρηση ανακατάληψης της Abu Kamal δείχνει να έχει κολλήσει επί μέρες. Ο isis αμύνεται με επιτυχία και έχει αποκρούσει ως τώρα τις εφόδους και την προσωρινή κατάληψη συνοικιών απ’ τον στρατό του Άσαντ ‘n’ friends. Φαίνεται ότι ένα βασικό εργαλείο του isis είναι τα τούνελ που έχει σκάψει στην πόλη: του επιτρέπει να εμφανίζεται ξαφνικά εκεί που δεν τον περιμένουν…

Οι επιτιθέμενοι κατηγορούν την Ουάσιγκτον ότι ενισχύει τον isis – μήπως και προλάβουν οι ypg να πάρουν αυτές θέσεις στο συγκεκριμένο σημείο των συνόρων συρίας – ιράκ… Ακόμα κι αν αυτό ισχύει (γιατί όχι;) δεν είναι αρκετή δικαιολογία: έπρεπε να το περιμένουν. Αν η ανακατάληψη της Abu Kamal χρειαστεί πολύ αίμα (κι αυτό είναι που ως τώρα απειλεί ο isis) τότε οι δυσκολίες μπορεί να βρίσκονται αλλού: στην κούραση των κυβερνητικών (του Άσαντ) και στη λανθασμένη ελπίδα τους ότι θα ήταν μια εύκολη επιχείρηση.

Μπορεί να συμβαίνουν κι άλλα, αόρατα. Σε άλλα τούνελ, που αγνοούμε. Αν, πάντως, το μπλοκ της Astana θέλει να τελειώσει την δουλειά που κάνει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, είναι αναγκασμένο να μην λυπηθεί τις απώλειές του για την Abu Kamal. Η Χεζμπ’ αλλάχ οφείλει να έχει το νου της και στον λίβανο· οπότε Τεχεράνη και Μόσχα, μαζί με τους ιρακινούς pmu πρέπει να ετοιμαστούν να ματώσουν όσο χρειαστεί. Η ρωσική αεροπορία βομβαρδίζει σταθερά· αλλά ποιος το αγνοεί; Η κυριαρχία στον αέρα δεν ήταν, δεν είναι, και δεν θα είναι ποτέ το μαγικό κλειδί σε τέτοιου είδους πολέμους.

Εκτός αν ο Άσαντ και σια καταφέρει να εξαγοράσει τους οπλαρχηγούς του isis μέσα στην Abu Kamal, προσφέροντας περισσότερα απ’ ότι η Ουάσιγκτον.

Οι νταβάδες

Τετάρτη 15 Νοέμβρη. Υπήρχαν επίμονες φήμες: ο αμερικανικός στρατός απ’ τις βάσεις του στη συρία διάσωζε, με ελικόπτερα, πολιορκούμενους και στριμωγμένους πολέμαρχους του isis, με μια προτίμηση στους μη σύριους (να ήταν αμερικάνοι ή ισραηλινοί πράκτορες; ή απλά «πολύτιμοι» πολεμιστές;), από διάφορες πόλεις που καταλάμβανε ο συριακός στρατός ‘n’ friends. Οι σχετικές φήμες ήταν έντονες για την Deir ez-Zor. Είχαν όμως όλες άμεση ή έμμεση ρωσική προέλευση· οπότε δεν δώσαμε βάση.

Τώρα όμως έρχεται το υπεράνω υποψίας καθεστωτικό bbc να επιδείξει με χάρτες, φωτογραφίες και μαρτυρίες ένα τέτοιο deal διάσωσης «τρομοκρατικών» assets . Απ’ την Raqqa. Και δεν είναι καν μια αμιγώς αμερικανική βρωμιά. Εξίσου ανακατεμένοι είναι και οι ypg.

Κατ’ αρχήν δεν είναι καθόλου άγνωστα τέτοια deal στο συριακό πεδίο μάχης. Το καθεστώς Άσαντ, συνήθως με την μεσολάβηση και την εγγύηση της Μόσχας, έκανε τέτοιες συμφωνίες «αναίμακτης παράδοσης και ασφαλούς μεταφοράς» με διάφορες ομάδες ενόπλων. Ακόμα και στο Aleppo. Η διαφορά είναι ουσιαστική: το καθεστώς του Άσαντ δεν έστελνε τους αντικαθεστωτικούς ένοπλους να πολεμήσουν τις ypg ή/και τους αμερικάνους. Όχι, σίγουρα, με τόσο άνετο (και τελικά χυδαίο) τρόπο όπως αυτόν που αποκαλύπτει το bbc για τους “αντιτρομοκράτες” της Ουάσιγκτον και του Κομπανί.

Προκύπτει λοιπόν ότι τουλάχιστον 4.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών αλλά και πολλών εκατοντάδων ενόπλων και αξιωματικών του isis, έφυγαν απ’ την Raqqa, με την συμφωνία και την εγγύηση αμερικάνων και ypg… Για να αναδιπλωθούν και να συνεχίσουν τον πόλεμο κατά του Ασαντ ‘n’ friends νοτιότερα – εκεί που συμβαίνει τώρα. Είτε στην Deir ez-Zor (που ανακαταλείφθηκε) είτε στην συνοριακή Abu Kamal.

Οι μάρτυρες (οδηγοί των φορτηγών που πληρώθηκαν για τη μεταφορά) υποστηρίζουν ότι εξαπατήθηκαν (συζητήσιμο…). Και ότι η μεγάλη φυγή ήταν ένα convoy μήκους έξι έως εφτά χιλιομέτρων, με τουλάχιστον 50 φορτωμένες με ανθρώπους τετραξονικές νταλίκες, 13 λεωφορεία και πάνω από 100 οχήματα του isis – σε ένα ταξίδι ημερών. Εννοείται: με όλα τα όπλα που μπορούσαν να μεταφερθούν.

Το bbc δεν είναι ό,τι κι ό,τι· για τον αγγλοαμερικανικό κόσμο σίγουρα. Μετά τις αποκαλύψεις του οι αμερικάνοι άρχισαν να τα μασάνε. «Ναι μεν αλλά…», «Ε, δεν ήταν και πολλοί…», «Εμείς δεν θέλαμε αλλά κανονίστηκε από τοπικούς αξιωματικούς…» κλπ κλπ.

Δεν τα τρώει κανείς· και σίγουρα δεν θα τα φάνε αυτοί που έχουν ματώσει κατά του isis στη συρία και τώρα ματώνουν έχοντας κυκλώσει (αλλά όχι ανακαταλάβει ακόμα) την Abu Kamal. Το ρωσικό υπ.αμ. υποστηρίζει (με χθεσινή ανακοίνωσή του) πως όχι μόνο η Ουάσιγκτον και οι ypg βοήθησαν “σιωπηλά” τους ένοπλους του isis να ανασυγκροτηθούν στην Abu Kamal, αλλά επιπλέον αμερικανικά πολεμικά αρνήθηκαν να κτυπήσουν το convoy του isis, που κινούνταν ανατολικά του Ευφράτη (περιοχή ελεγχόμενη απ’ τις ypg) παρά το ότι το ζήτησε το ρωσικό αρχηγείο στη συρία στα πλαίσια της “συνεργασίας κατά της τρομοκρατίας”.

Όσο για την Άγκυρα; Πρωθυπουργός και υπ.εξ. έπαιξαν το “έχω φρίξει” (λες και δεν το ήξεραν). Αυτή η συμφωνία (είπε μεταξύ άλλων το τουρκικό υπ.εξ.) είναι ένα καινούργιο παράδειγμα του γεγονότος πως όταν πολεμάς μια τρομοκρατική οργάνωση με μια άλλη, αυτό θα καταλήξει στο να συνεννοηθούν οι τρομοκράτες μεταξύ τους. Η μία κατά την Άγκυρα είναι οι ypg (η άλλη ο isis). Για να ρίξει και μια κουβέντα για μελλοντική αξιοποίηση: Αυτά τα μέλη του isis που αφέθηκαν ελεύθερα με τα όπλα τους θα μπορούν να σκοτώσουν αθώους στην τουρκία, την ευρώπη και την αμερική…

Οι αμερικάνοι και οι φίλοι τους θα φροντίσουν να ξεχαστεί το θεματάκι. Μην αρχίσει να γίνεται κοινή γνώση ότι οι αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους (κάτι Τελ Αβίβ, κάτι μυστικές υπηρεσίες από δω κι εκεί) είναι υπέρ της “τρομοκρατίας” και των “τρομοκρατών” – ε;

Γιατί δεν ξέρεις… Ακόμα και οι ναρκωμένοι πρωτοκοσμικοί μπορεί να αρχίσουν να συσχετίζουν τις βόμβες στο ψαχνό με αυτήν την αδικαιολόγητη φροντίδα για τους παλιοτρομοκράτες στη μέση Ανατολή…

Κάθε εμπόριο για καλό 1

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Ο υπουργός εξωτερικών της κύπρου δήλωσε ότι η χώρα του θα στείλει περισσότερα ελαφρά όπλα και πυρομαχικά που δεν χρειάζεται πια στους κούρδους του ιράκ σαν υποστήριξη του αγώνα τους κατά του ισλαμικού κράτους.

Ο Ιωάνης Κασουλίδης δήλωσε την Παρασκευή ότι η κύπρος έχει στείλει ήδη δύο φορτία επιθετικών όπλων σερβικής κατασκευής τύπου zastava και πυρομαχικά στους κούρδους μαχητές, τα οποία παραλήφθηκαν απ’ τις αρχές των ηπα…

Αυτό είναι απόσπασμα (περίπου το μισό) από χθεσινό τηλεγράφημα του διεθνούς ειδησειογραφικού πρακτορείου associated press. Θα αναφωνήσουμε «πάνω στην ώρα»: γράφαμε προχτές (πολυπλόκαμη – αλλά σουπιά!):

…η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ έχουν ακολουθήσει συστηματικά αυτήν την τακτική, την αγορά, δηλαδή, φορητών όπλων (αυτομάτων) και πυρομαχικών απ’ την «βαλκανική αγορά» (κυρίως την σερβία…) μέσω εικονικών εταιρειών και φυτευτών «αντιπροσώπων» / μεσολαβητών, με πλαστά πιστοποιητικά «τελικού χρήστη», προκειμένου να εξοπλίζουν στη συρία «συμμάχους» τους, είτε τμήματα του isis είτε της al-Nusra… … Οι “εξαιρετικά λίγοι” ενδιαφερόμενοι για 200.000 βλήματα πυροβολικού μπορεί να είναι, τελικά, ένας: ακολουθώντας τον ποιον θέλει η Ουάσιγκτον να κρατήσει καλά εξοπλισμένο στο συριακό πεδίο μάχης είναι εύκολο να τον βρείτε…

Κάθε εμπόριο για καλό 2

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δώστε, τώρα, σημασία στα ψέμματα του τηλεγραφήματος που είναι ψέμματα του υπ.εξ. της νότιας κύπρου. Πρώτον, δεν υπάρχει εδώ και πάρα πολλούς μήνες isis στο ιράκ τον οποίο να πολεμούν οι εκεί κούρδοι!!! Η τελευταία μεγάλη μάχη ήταν η ανακατάληψη της Μοσούλης μετά από πολιορκία και καταστροφή πολλών μηνών (στις αρχές του καλοκαιριού). Αλλά εκεί δεν συμμετείχαν οι pesmerga! Ακόμα περισσότερο: τις ελάχιστες περιοχές που ελέγχει ακόμα ο isis τις πολιορκεί ο ιρακινός στρατός και οι pmu! Κανένας ιρακινός κούρδος δεν βρίσκεται σε αναμέτρηση με τον isis εδώ και πολύ πολύ καιρό…

Δύο τινά συμβαίνουν λοιπόν: είτε οι αμερικάνοι εξοπλίζουν τους κούρδους του ιράκ για να επιτεθούν κατά του συριακού στρατού (πράγμα που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε αλλά το θεωρούμε ελάχιστα πιθανό)· είτε τα όπλα δεν πηγαίνουν εκεί, αλλά στις ypg. Στη συρία…

Δεύτερον, τα «σερβικής κατασκευής zastava με τα πυρομαχικά τους», που δεν τα χρειάζεται άλλο η νότια κύπρος…. Αν δεν κάνουμε λάθος η νότια κύπρος έχει έναν ολιγάριθμο «στρατό», την αποκαλούμενη «εθνική φρουρά». Και δεν έχει φορητά επιθετικά όπλα «σερβικής κατασκευής» – ψωνίζει απ’ αλλού. Ναι μεν δεν συμμετέχει στο νατο, αλλά τα στρατιωτικά ψώνια της είναι συμβατά με τις νατοϊκές προδιαγραφές. Ψωνίζει απ’ το ισραήλ (αλλοίμονο!), τις ηπα, την αγγλία, τη γερμανία, την γαλλία, την ελλάδα… Επιπλέον αυτό το «μας περισσεύουν» θα μπορούσε να είναι αστείο: πόσα φορτία όπλων «περισσεύουν ακόμα» στη νότια κύπρο;

Η δική μας εξήγηση είναι ότι η νότια κύπρος χρησιμεύει σαν hub για την μεταφορά όπλων και πυρομαχικών προς το συρο-ιρακινό πεδίο μάχης, πιθανόν σαν «ενδιάμεσος αγοραστής» ή απλά σαν προσωρινό πάρκινγκ. Οι παραλήπτες όμως (θεωρούμε εύλογο) ότι δεν είναι πλέον οι pesmerga· αν ήταν ποτέ ο τελικός προορισμός. Είναι οι ypg.

Το ότι δεν λέγεται είναι επίσης εύλογο…

Κάθε εμπόριο για καλό 3

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Μέχρι πριν λίγες βδομάδες οι αμερικάνοι μετέφεραν τακτικά μεγάλα φορτία όπλων απ’ το ιρακινό κουρδιστάν στις ypg – οδικά. Φαίνεται ότι αυτό βόλευε για τεχνικούς λόγους (κατάλληλο αεροδρόμιο για μεταγωγικά στο ιρακινό κουρδιστάν). Μετά την προώθηση, όμως, του ιρακινού στρατού και των pmu σε μεγάλο μήκος των συνόρων ιράκ – συρίας, σχεδόν ως το τριεθνικό με την τουρκία, αυτή η διαδρομή έχει «ζορίσει». Δεν ξέρουμε αν έχει κοπεί εντελώς· αν συνεχίζεται είναι, πάντως, κάτω απ’ τα μάτια τόσο της Βαγδάτης όσο και της Άγκυρας. Καμία απ’ τις δύο δεν θέλει τον συνεχιζόμενο εξοπλισμό είτε των pesmerga είτε των ypg….

Μπορείτε, τώρα, να συνδυάσετε ακόμα καλύτερα τα δεδομένα για τους παραλήπτες της «μαύρης» αποστολής (που ωστόσο έχει στραβώσει ως τώρα) των 200.000 οβίδων πυροβολικού που «περίσσευαν στον ελληνικό στρατό» (πολλά περισσεύματα σε Αθήνα και Λευκωσία, δεν συμφωνείτε;) Στο ερώτημα: «γιατί ήταν ‘μαύρη’ και όχι ‘άσπρη’ σαν τα deal που όλο καμάρι ανακοίνωσε ο νοτιοκύπριος υπ.εξ.» η απάντηση μπορεί να αναζητηθεί είτε σε «μαύρες» πληρωμές, είτε στο ότι η Αθήνα δεν θέλει να «εκτεθεί» χοντρά· απέναντι στην Άγκυρα ας πούμε… Ή, ακόμα, και την Βαγδάτη.

Ενδεχομένως υπάρχει και μια ακόμα εκδοχή, που συνδυάζει τις δύο προηγούμενες. Η «μαύρη» παραγγελία των οβίδων που «περισσεύουν» απ’ την Αθήνα (να) είναι αμερικανικής προέλευσης – όπως και των σερβικών όπλων και πυρομαχικών, που «περίσσεψαν» απ’ τη Λευκωσία.

Δεν ξέρουμε αν ο ελληνοκύπριος υπ.εξ. βγήκε και έκανε τις δηλώσεις του επειδή κινδύνευε να βρεθεί στη θέση του έλληνα φίλου του. Υποθέτουμε πάντως ότι κάποιοι στη φαιορόζ κυβερνητική παρέα (όχι ο ψεκασμένος ή ο ογκόλιθος) δεν θα ήθελαν να χρεωθούν τα παραμύθια που είπε ο κυρ Κασουλίδης.