Πέμπτη 16 Νοέμβρη. Η επιχείρηση ανακατάληψης της Abu Kamal δείχνει να έχει κολλήσει επί μέρες. Ο isis αμύνεται με επιτυχία και έχει αποκρούσει ως τώρα τις εφόδους και την προσωρινή κατάληψη συνοικιών απ’ τον στρατό του Άσαντ ‘n’ friends. Φαίνεται ότι ένα βασικό εργαλείο του isis είναι τα τούνελ που έχει σκάψει στην πόλη: του επιτρέπει να εμφανίζεται ξαφνικά εκεί που δεν τον περιμένουν…
Οι επιτιθέμενοι κατηγορούν την Ουάσιγκτον ότι ενισχύει τον isis – μήπως και προλάβουν οι ypg να πάρουν αυτές θέσεις στο συγκεκριμένο σημείο των συνόρων συρίας – ιράκ… Ακόμα κι αν αυτό ισχύει (γιατί όχι;) δεν είναι αρκετή δικαιολογία: έπρεπε να το περιμένουν. Αν η ανακατάληψη της Abu Kamal χρειαστεί πολύ αίμα (κι αυτό είναι που ως τώρα απειλεί ο isis) τότε οι δυσκολίες μπορεί να βρίσκονται αλλού: στην κούραση των κυβερνητικών (του Άσαντ) και στη λανθασμένη ελπίδα τους ότι θα ήταν μια εύκολη επιχείρηση.
Μπορεί να συμβαίνουν κι άλλα, αόρατα. Σε άλλα τούνελ, που αγνοούμε. Αν, πάντως, το μπλοκ της Astana θέλει να τελειώσει την δουλειά που κάνει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, είναι αναγκασμένο να μην λυπηθεί τις απώλειές του για την Abu Kamal. Η Χεζμπ’ αλλάχ οφείλει να έχει το νου της και στον λίβανο· οπότε Τεχεράνη και Μόσχα, μαζί με τους ιρακινούς pmu πρέπει να ετοιμαστούν να ματώσουν όσο χρειαστεί. Η ρωσική αεροπορία βομβαρδίζει σταθερά· αλλά ποιος το αγνοεί; Η κυριαρχία στον αέρα δεν ήταν, δεν είναι, και δεν θα είναι ποτέ το μαγικό κλειδί σε τέτοιου είδους πολέμους.
Εκτός αν ο Άσαντ και σια καταφέρει να εξαγοράσει τους οπλαρχηγούς του isis μέσα στην Abu Kamal, προσφέροντας περισσότερα απ’ ότι η Ουάσιγκτον.