Tag: υγεία

Ζήτω οι τεχνικοί της εξουσίας!

Πέμπτη 9 Απρίλη. Για «επιδόρπιο» στα πιο πάνω (και «ορεκτικό» για τα επόμενα) να και πάλι αυτός που κάποιοι βαρέθηκαν (νομίζοντας ότι έμαθαν όσα έχει να πει). Το «εξ οικείων τα βέλη» θα σας βοηθήσει, γιατί με την υποτέλεια που ρέει άφθονη χρειάζονται και τέτοιου είδους φράγματα.

Κυρίες και κύριοι ο γνωστός Ιωαννίδης ξεβρακώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της σύγχρονης ιατρικής (απαγορεύεται τα χειροκροτήματα!!) Παραπληροφόρηση; Τρομοκρατία; Ιδιοτέλεια; Μα αυτά συμβαίνουν απ’ τις γραβάτες! Και είναι ο.κ….
Ευχαριστούμε τον Σ. για το ψάξιμο και την αποστολή του video. Και, επ’ ευκαιρία, πρέπει οπωσδήποτε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες (ξέρουν αυτοί κι αυτές…) που με επιμονή και ευστοχία έχουν μετατρέψει την ασταμάτητη μηχανή σε συλλογικό εγχείρημα!

Για την εργατική κριτική της εξουσίας δεν υπάρχει χώρος για ζήτω…

Πέμπτη 9 Απρίλη. Επειδή είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αναγνωρίσουν διάφοροι την ευστοχία μιας εργατικής, πολιτικής, μεθοδικής κριτικής που με βρωμιές και διάφορα κόλπα κρατιέται στο περιθώριο του περιθωρίου· επειδή σ’ αυτόν τον γαμώτοπο κανείς δεν δίνει του αγγέλου του νερό· επειδή στον κόσμο της ψηφιακής πλαστογράφησης ο κάθε μικρός ή μεγάλος σεξουαλικά αυτοαπασχολούμενος έχει το περιθώριο να υποστηρίξει ότι η ασταμάτητη μηχανή «φτιάχνει ψέμματα»· και επειδή έχουμε καθήκον να υπερασπιστούμε όχι μόνο την δική μας δουλειά, εδώ, σαν Sarajevo ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή, αλλά και την αλήθεια των συλλογικών εγχειρημάτων…

…για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις λοιπόν, συμπληρώνουμε την τεκμηρίωση της εκδήλωσης «το νέο πανοπτικό» (περισσότερα στο χθεσινό σχόλιο), με την αφίσα εκείνης της εκδήλωσης· και το απόσπασμα απ’ την μπροσούρα της.

Participatory surveillance

Τετάρτη 8 Απρίλη. Τελειώναμε ένα χθεσινό σχόλιο με τα εξής:

… Η «σταδιακή έκθεση στον ιό» σημαίνει μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας! Και η μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας έχει σκοπό αυτή να είναι «ενεργή» μέχρις ότου κάποια απ’ τις δυτικές big pharma λανσάρει ένα εμβόλιο (κάτι που χρειάζεται κάποιους μήνες ακόμα)!!

Με απλά λόγια: η τακτική του ελληνικού κράτους (και όποιου άλλου κινείται στην ίδια τροχιά) είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαρμακοβιομηχανιών, και καθόλου της «υγείας του πληθυσμού»! Θα το πούμε, δε, από τώρα: αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως λέει ο κυρ Σωτήρης – του – γύψου, και υπάρξει «δεύτερο κύμα» (μαζί, φυσικά, με «δεύτερο κύμα απαγορεύσεων»…) όταν με τα πολλά φτάσει το σωτήριο εμβόλιο απ’ τις δυτικές big pharma ΔΕΝ θα είναι «μόνο» του!!! Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε!!

Θα έρθει «πακέτο» με πράγματα που δεν (θα πρέπει να) σας αρέσουν καθόλου!!! (Σας το είπαμε, θα το εξηγήσουμε εν καιρώ – ίσως όχι απο εδώ – και «αμαρτίαν ούκ έχωμεν!»)

Οι τελευταίες δύο φράσεις θα μπορούσαν να γαργαλήσουν όσους απολαμβάνουν τις «θεωρίες συνωμοσίας»…. Θα χάσουν!!! Το να αναλύει κανείς την καπιταλιστική (καθόλου κρυφή και καθόλου «συνωμοτική»!) πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν χωράει (και δεν πρέπει να χωράει) τα πάντα! (Ήδη έχει χωρέσει πάρα πολλά!).

Να όμως κάτι που σχετίζεται μ’ αυτά που σας / μας αφορούν άμεσα, εκτυλίσσονται μπροστά τα μάτια σας / μας (με βίαιο τρόπο) υπό τον κωδικό covid-19 – κι όμως φαίνεται να καταλαβαίνουν ελάχιστοι…

…Η νέα κοινωνική συνθήκη θέτει στο σύστημα την ανάγκη ενός νέου μοντέλου επιτήρησης και πειθάρχησης. Το νέο αυτό σύστημα δε μπορεί να είναι εστιασμένο σε μια στατική παρατήρηση και καταγραφή με βάση έναν στατικό χαρακτήρα ή μια ορισμένη ηθική / αξιακή συγκρότηση, αλλά πρέπει να στοχεύει στο ευρύτατο φάσμα των ποικίλων, διαφορετικών και συχνά αντιφατικά εκφραζόμενων συμπεριφορών, σκέψεων και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, είτε αυτά εκφράζονται ατομικά από τους υπηκόους, είτε είναι αποτέλεσμα των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι διαρκής, γενικευμένη και διάχυτη στις ποικίλες πλευρές της κοινωνικής ζωής, να απαντά στο αίτημα για κοινωνική ασφάλεια και ταυτόχρονα να είναι διακριτική ώστε να συγκεντρώνει πάνω της όσο λιγότερες αντιδράσεις είναι δυνατόν.

Ακόμα παραπέρα, οι μορφές της οφείλουν να είναι τέτοιες ώστε να εμφανίζονται ως χρήσιμα και απαραίτητα εργαλεία στη ζωή των υπηκόων. Στόχος της σύγχρονης επιτήρησης είναι η πλήρης χαρτογράφηση των εκδηλώσεων της κοινωνικής ζωής, και εν τέλει η υπαγόρευση και οργάνωση των κανονικοτήτων της. Αντικείμενο της δεν είναι ο παραβάτης αλλά το σύνολο του πληθυσμού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μέγιστο του στόχου της πραγματώνεται όταν οι επιτηρούμενοι συνεργάζονται στην επιτήρησή τους, αυτοπειθαρχούν και αυτο-υπευθυνοποιούνται πάνω σε ενα επιθυμητό και αναγκαίο για το σύστημα μοντέλο κανονικοτήτων, και είναι πρόθυμοι να αλληλοεπιτηρηθούν είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι. Μιλάμε για έναν συμβατό με την εποχή κοινωνικό έλεγχο.

Με βάση τα όσα είπαμε παραπάνω, διακρίνουμε στη σύγχρονη επιτήρηση δύο μορφές: την συμμετοχική και την από τα πάνω επιτήρηση.

Αντιλαμβανόμαστε τη συμμετοχική επιτήρηση ως όλους εκείνους τους τρόπους και μορφές μέσω των οποίων ο επιτηρούμενος εκθέτει εθελοντικά τα στοιχεία, τις συνήθειες, τις σκέψεις τις δικές του και των άλλων, με αποτέλεσμα να γίνεται ο ίδιος φορέας επιτήρησης και ελληλοεπιτήρησης… Μιλάμε για την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων από τους σύγχρονους επιτηρητές με σκοπό τη διαμόρφωση ενός διαρκώς ανανεούμενου φακέλου συμπεριφορών… Ένα από τα καίρια για τα αφεντικά ζητήματα είναι η χάραξη κανονικοτήτων στο κοινωνικό σώμα…

Πότε και ποιοί έλεγαν τέτοια πράγματα (με αυτόν ακριβώς τον τονισμό); Πάνε δέκα χρόνια τώρα: 28 Ιούνη 2010, τα (τότε) μητροπολιτικά συμβούλια αυτονόμων…

(«Θεωρίες συνωμοσίας»; Πολιτικό «μεροδούλι – μεροφάι»; Περασμένα – ξεχασμένα;… Για εμάς όχι!)

Επιτήρηση και θεραπεία: η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής

Τετάρτη 8 Απρίλη. Αυτή η εύστοχη (την έχουμε «κλέψει» / αντιγράψει, το θυμίζουμε) πρόταση του τίτλου είναι η σε εκκίνηση πραγματικότητα πια όχι απλά δίπλα σας / μας! Έχει εγκατασταθεί για τα καλά στα κεφάλια της μεγάλης πλειοψηφίας των «πειθαρχημένων στρατιωτών» (του «πολέμου κατά ενός αόρατου εχθρού») και όλων των υποστηρικτών του στρατιωτικού νόμου – ελέω «προστασίας της δημόσιας υγείας»…

Κι αν η τοποθέτηση της πολιτικής συνέλευσης των αυτόνομων πριν 10 χρόνια θα άξιζε σαν απόδειξη του ότι η συνείδηση κάποτε έρχεται νωρίς, δέκα χρόνια μετά, η «συγκινητική» πρόσκληση ενός «υπουργείου πολιτικής προστασίας» (καθόλου το μόνο που έχει τέτοιες ιδέες – τα αφεντικά του βρίσκονται αλλού…) για συμμετοχή στην participatory surveillance (πάντα για το «καλό του λαού και του τόπου»…) είναι απλά ένα ακόμα τούβλο στο «αόρατο» τείχος που κτίζεται εντατικά παντού, μέσα σε λιγότερο από ένα – ενάμισυ μήνα. Κι έτσι, όχι η ανάλυση μας τότε αλλά τα λόγια του Jeremy Bentham του 1785 διασχίζουν σχεδόν 2,5 αιώνες, για να ακουστούν παράξενα επίκαιρα και συντριπτικά εύστοχα: είναι μια απ’ τις βασικές στρατηγικές κυριαρχίας στην καπιταλιστική 4η βιομηχανική επανάσταση stupid!

Διαβάστε και ζυγίστε κάθε λέξη· ούτε μία δεν είναι περιττή, ούτε μία δεν λαθεύει:

… Ο πανοπτισμός έχει την ικανότητα να αναμορφώνει την ηθική, να διαφυλάττει την υγεία, να αναζωογονεί τη βιομηχανία, να διαδίδει τη μάθηση, να μετριάζει τις δημόσιες δαπάνες, να σταθεροποιεί την οικονομία – κι όλα αυτά χάρη σε μια απλή ιδέα…

Όμως για να μπορεί το σύμπλεγμα κράτους / κεφάλαιου (στην ιστορική φάση της εισόδου στις προδιαγραφές και στις απαιτήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) να διαφημίζει τόσο κυνικά και τόσο “χαρούμενα” την συμμετοχική επιτήρηση θα έπρεπε να προηγηθεί κάτι πολύ βαρύ: ο (μαζικός) φυσικός εγκλεισμός, η μαζική απαγόρευση της φυσικής δημόσιας ζωής (σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και της ιδιωτικής!), η βίαιη φυσική απομόνωση… Μόνο επειδή έχει γίνει εφικτό, και μάλιστα “συναινετικά” (;;), σαν αποτέλεσμα της άγριας τρομοεκστρατείας του covid-19, το ασήκωτο (σωματικά, συναισθηματικά, ηθικά, διανοητικά) υγιεινιστικό πραξικόπημα του νεο-κρατισμού, μόνον χάρη σ’ αυτό η συμμετοχική ψηφιακή επιτήρηση μπορεί να πουληθεί σαν «ανακούφιση». Σαν «ελευθερία» + «κοινωνική ευθύνη»!!! Δύο σε ένα, τέλεια!!!

Η «πολιτική προστασία» έχει γίνει «προστασία του πολίτη» – δημόσια τάξη δηλαδή… Καλώς ήρθατε λοιπόν στα κελιά της αλγοριθμικής φυλακής!

Δεν είναι, όμως, καν και καν «συμμετοχικό», «εθελοντικό» αυτό που βρίσκεται καθόδον εναντίον μας…

(φωτογραφίες: Όπως ίσως μπορείτε να καταλάβετε συγκρίνοντας τα χθεσινά δυο κείμενα, όταν το ντόπιο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο λέει «έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά κατά την τελευταία δεκαετία ως συμπληρωματική μορφή επιδημιολογικής επιτήρησης, κυρίως για τη γρίπη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι «μα το κάνουμε αυτό εδώ και χρόνια…» λέει ψέμματα, με σκοπό τον παραπλανητικό καθησυχασμό… Αυτό (οι ψηφιακές δοκιμές υγιεινιστικής «συμμετοχική επιτήρησης») έχει γίνει ως τώρα (όσο έχει γίνει…) στις ηπα (μπορεί και σε ασιατικά κράτη…)· όχι στην ευρώπη….

Μέχρι πριν ένα μήνα…

Επιτήρηση και έλεγχος / διαμόρφωση των συμπεριφορών: η μόνη πραγματική υγεία είναι η υγεία της μηχανής!

Τετάρτη 8 Απρίλη. Πριν λίγες ημέρες (5 Απρίλη) μπορούσε να διαβάσει κανείς, με ανάλαφρο τρόπο, στις σελίδες της καθεστωτικής «καθημερινής»:

Kaushik Basu, καθηγητής οικονομικών στο Cornel, και chief economist της «παγκόσμιας τράπεζας» απ’ το 2012 ως το 2016: …Ξέρουμε από παλαιότερες μελέτες, ότι οι πανδημίες βλάπτουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και αυτό μπορεί, με τη σειρά του, να επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη, ακόμα και μετά την υποχώρησή τους. Πιστεύω επίσης ότι ο covid-19 θα επισπεύσει την αυτοματοποίηση και την ψηφιοποίηση…

Νίκος Ευσταθίου, δημοσιογράφος (google news lab fellow το 2015, διαπιστευμένος σε δύο συνέδρια του world economic forum…): …Οι δημοκρατίες συμμετέχουν και αυτές στην προσωρινή άρση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο των περιοριστικών μέτρων, η νότια κορέα δημιούργησε ένα ηλεκτρικό σύστημα ειδοποίησης το οποίο χαρτογραφεί πιθανές διαδρομές των κρουσμάτων με βάση τα δεδομένα gps των συσκευών τους, τις συναλλαγές των πιστωτικών τους καρτών, και αναλύσεις από κάμερες παρακολούθησης. Έπειτα από μια εμβληματική δικαστική διαμάχη, το ισραήλ ενέκρινε την επέκταση των τεχνολογιών κατασκοπείας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας στους ασθενείς του κορονωϊού, επιτρέποντας στις αρχές προστασίας την πρόσβαση στην τοποθεσία και σε ορισμένα δεδομένα των τηλεφώνων τους…

… Η ευρώπη θεωρείται η παγκόσμια ασπίδα προστασίας της ιδιωτικότητας – κατ’ επέκταση οι αντιδράσεις έχουν υπάρξει πιο ισορροπημένες, παρότι εξίσου πρωτόγνωρες. «Οι κανόνες προστασίας δεδομένων όπως η gdpr [general data protection regulation] δεν πρέπει να εμποδίζουν τα μέτρα καταπολέμησης της πανδημίας», ανέφερε η πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου προστασίας δεδομένων Αντρέα Γέλινεκ, υπογραμμίζοντας, ωστόσο, πως ακόμη και σε εξαιρετικές περιόδους, οι αρχές πρέπει να διασφαλίζουν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τη νόμιμη επεξεργασία των εκάστοτε δεδομένων. Η επίσημη ανακοίνωση της ε.ε. επισήμανε, επίσης, πως κάθε αντίστοιχη νομοθεσία έκτακτης ανάγκης πρέπει να παρθεί υπό την προϋπόθεση ότι αποτελεί «αναγκαίο και αναλογικό μέτρο», ενώ τόνισε πως αν θεσπιστούν τέτοιου είδους πρακτικές, κάθε κράτος-μέλος υποχρεούται να θέσει σε εφαρμογή επαρκείς δικλίδες ασφαλείας όπως η χορήγηση του δικαιώματος προσφυγής στους πολίτες…

Ησυχάσατε τώρα; Θα υπάρχει και «δικαίωμα προσφυγής» στη συμμετοχική επιτήρηση…

Πώς φτάσαμε εκεί είπαμε; Με αιφνιδιασμό, ψυχολογικό πόλεμο και ακαιραία προέλαση! Όχι απλά «πόλεμος αστραπή» αλλά ο πιο αστραπιαίος πόλεμος ever! Αλλά όχι κατά του covid-19…

Πώς έγινε αυτό λοιπόν; Θυμηθείτε:

Ένα μικρής πραγματικής φονικότητας ιός (με ζόρικα και φονικά ξαδέλφια…) εμφανίζεται σε μια κινέζικη επαρχία στα τελη Δεκέμβρη 2019·

επειδή είναι νέος, άγνωστος και από κακόφημο σόι (και επειδή το κινεζικό καθεστώς γίνεται αμέσως δακτυλοδειχτούμενο ως «κίνδυνος για την παγκόσμια υγεία») το Πεκίνο κινητοποιεί εναντίον του το σύνολο των ιατρικών και κατασταλτικών δυνατοτήτων του·

όταν ο τσαχπίνης φτάνει σε ευρωπαϊκό έδαφος, κατ’ αρχήν στην ιταλία, είναι μεν γνωστός πια σαν «φλώρος», όμως ένα πλήθος λαθών, αδυναμιών και αβλεψιών και η προηγούμενη αντισινική εκστρατεία σαν ιδεολογική προίκα της δύσης, νομιμοποιούν την πολυπόθητη (στη δύση) αντιγραφή του «κινέζικου παραδείγματος» κατ’ αρχήν στις πλευρές της επιτήρησης και της καταστολής·

ταυτόχρονα τα ελεγχόμενα media και κάστες «ειδικών» (επίσης ελεγχόμενες…) φουσκώνουν ανελέητα την δράση του ιού, παρουσιάζοντας τον σαν «τον Ιό της Συντέλειας του Κόσμου» εκτός εάν…·

το «εκτός εάν» διαμορφώνεται σβέλτα και επιθετικά σε στρατοαστυνομοποίηση της «διαχείρισης της κρίσης», με το νομιμοποιητικό «επιχείρημα» «να σώσουμε τα – ανεπαρκή! – συστήματα μας για την δημόσια υγεία»·

στρατιωτικοί νόμοι (με διάφορες διαβαθμίσεις) επιβάλλονται σε μια σειρά «δημοκρατιών», λόγω έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβάνοντας την ψηφιακή χαρτογράφηση των υπηκόων (ας πούμε μέσω της ψηφιακής αίτησης / έγκρισης ή απορριψης αδειών εξόδου απ’ την οικιακή φυλακή)·

αλλά αυτή η «έκτακτη ανάγκη» έχει κατασκευαστεί επί τούτου, με τερατώδη ψέμματα, μισές αλήθειες, ολόκληρες διαστρεβλώσεις: η πραγματικότητα γίνεται ακαριαία εικονική·

όλα αυτά εκπορεύονται και συγκλίνουν σε μια βασική μεθοδευμένη «οντολογική αναστροφή»: το δόγμα (δουλεμένο σταδιακά και τώρα σε κορύφωση) είναι πως δεν είμαστε εμείς, είτε σαν άτομα είτε σαν μικρότερα ή μεγαλύτερα σύνολα ικανοί να προστατέψουμε καν και καν τους εαυτούς μας· χρειάζεται ένας συνδυασμός κρατικού, «επιστημονικού» και τεχνολογικού πατερναλισμού για να μας κρατάει στο σωστό δρόμο·

οπότε σαν «απελευθέρωση» θα έρθει ένας κάποιος «μετριασμός» της φυσικής καταστολής, με αντάλλαγμα την υποχρεωτική συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της data collection και της γενίκευσης της αλγοριθμικής φυλάκισης, όπως απαιτεί η «υγεία» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης·

γιατί, φυσικά, δεν πρόκειται να μας επιστραφεί το (παλιό) «αυτεξούσιό» μας! Δεν επιτρέπεται να ξέρουμε καν πώς αναπνέουμε – κυριολεκτικά και μεταφορικά… Τώρα χρειαζόμαστε καθοδήγηση, έλεγχο και οπωσδήποτε «μηχανική μεσολάβηση / υποστηρίξη» τόσο έξω όσο και μέσα στα σπίτια μας («internet of things» λέγεται…)·

… όμως don’t worry… αν έχετε καμμιά αντίρρηση «ΚΑΝΤΕ ΠΡΟΣΦΥΓΗ»!!! (Μην επιμείνετε πολύ όμως: θα σας καταγγείλουν σαν «κοινωνικά ανεύθυνο» και «άρρωστο»…)

Παρακαλούνται οι κάθε είδους πειθαρχημένοι στρατιώτες να εγκρίνουν! (Από τους στρατώνες τους, τους ψηφιακούς κατά προτίμηση. Για να υπάρξει η καταγραφή…)

Είναι οι στρατιωτικοί νόμοι η μία όψη και η άλλη το εμβόλιο;

Τρίτη 7 Απρίλη. …Αναφερόμενος στην ανοσία του πληθυσμού και στην επόμενη μέρα, ο Σ. Τσιόρδας εξήγησε ότι υπήρξαν χώρες που είχαν “ένα δεύτερο κύμα και ετοιμάζονται για ένα τρίτο κύμα της επιδημίας”, επισημαίνοντας ότι η πολυπόθητη ανοσία του πληθυσμού δεν είναι κάτι που θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη: “αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε σταδιακή έκθεση στον ιό, ώστε να μην επιβαρυνθεί το σύστημα υγείας”…

Αυτά τα είπε στην χθεσινή, καθιερωμένη, “προσευχή των 18.00”… Η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορούσε να διανοηθεί ποτέ ότι θα επιβεβαιωνόταν τόσο γρήγορα (χθες: γενική ανοσία πληθυσμού), και μάλιστα απ’ την κεντρική (δημαγωγική) περσόνα / γιατρό, που δίνει κάλυψη σ’ αυτό: …Προκύπτει λοιπόν ότι ο στρατιωτικός νόμος και οι απαγορεύσεις (που υποτίθεται «διασώζουν» τα λίγο ή πολύ ανεπαρκή δημόσια συστήματα υγείας…) όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην προφύλαξη της δημόσιας υγείας, αλλά, αντίθετα, μέσα απ’ την «παράταση», δίνουν νέο ραντεβού με την μόλυνση, σε λίγο καιρό – και μάλιστα υπό δυσμενέστερες (για την δημόσια υγεία) συνθήκες.

Είναι φανερό ότι οι τύποι αυτοί κοροϊδεύουν ανοικτά και συστηματικά. Μιλώντας με γενικόλογες εκφράσεις του είδους «ένα δεύτερο κύμα… ένα τρίτο κύμα…» (α, τι ωραία η θαλασσίτσα – που απαγορεύεται καν να κοιτάμε!!!) ή «η πολυπόθητη ανοσία του πληθυσμού δεν είναι κάτι που θα γίνει από την μια μέρα στην άλλη»… (Αλλοίμονο: μόνο ο θεός ήταν προκομένος και έφτιαξε τον κόσμο σε 6 ημέρες…)

Είναι δεδομένο πια για ‘μας ότι αυτοί οι τύποι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν – γι’ αυτό και δεν εξηγούν τίποτα. Ποιές χώρες και γιατί «περιμένουν κύματα» άραγε; Κυρίως: ΓΙΑΤΙ;  Ξέρουν πολύ καλά ότι μαντρώνοντας τον κόσμο μέσα στα σπίτια του και εμποδίζοντας τις καθημερινές άμεσες κοινωνικές επαφές του καθυστερούν (σημαντικά) το να επιτευχθεί η γενική ανοσία του πληθυσμού – απέναντι σ’ έναν ιό που, γενικά, είναι ακίνδυνος. Ξέρουν, επίσης, ότι η «μη επιβάρυνση του συστήματος υγείας» (απ’ τις όποιες βαριές περιπτώσεις) θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά, με την σημαντική αύξηση των δυνατοτήτων του· και με μια προσεκτική, μετρημένη και κυρίως ανθρώπινη και κοινωνική στάση απέναντι στις ευάλωτες ομάδες και στα ευάλωτα άτομα.

Αντί γι’ αυτό, βάζουν την «μη επιβάρυνση του συστήματος υγείας» σαν κουκούλα για να κρύψουν τον κανονικό σκοπό: η «σταδιακή έκθεση στον ιό» σημαίνει μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας! Και η μεθοδευμένη χρονική παράταση της επιδημίας έχει σκοπό αυτή να είναι «ενεργή» μέχρις ότου κάποια απ’ τις δυτικές big pharma λανσάρει ένα εμβόλιο (κάτι που χρειάζεται κάποιους μήνες ακόμα)!!

Με απλά λόγια: η τακτική του ελληνικού κράτους (και όποιου άλλου κινείται στην ίδια τροχιά) είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαρμακοβιομηχανιών, και καθόλου της «υγείας του πληθυσμού»! Θα το πούμε, δε, από τώρα (απευχόμενοι!): αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως λέει ο κυρ Σωτήρης – του – γύψου, και υπάρξει «δεύτερο κύμα» (μαζί, φυσικά, με «δεύτερο κύμα απαγορεύσεων»…) όταν με τα πολλά φτάσει το σωτήριο εμβόλιο απ’ τις δυτικές big pharma ΔΕΝ θα είναι «μόνο» του!!! Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε!!

Θα έρθει «πακέτο» με πράγματα που δεν (θα πρέπει να) σας αρέσουν καθόλου!!! (Σας το είπαμε, θα το εξηγήσουμε εν καιρώ – ίσως όχι απο εδώ – και «αμαρτίαν ουκ έχωμεν!»)

Covid-19 fragments 1 – σημειώσεις ενός φαρμακοποιού

Τρίτη 7 Απρίλη. …Οι σκέψεις και τα συμπεράσματα του γιατρού Peter Gotzche με απασχολούν χρόνια τώρα, και λίγο περισσότερο τον τελευταίο καιρό που δουλεύω ως φαρμακοποιός σε μικρό φαρμακείο ενός μικρού χωριού στην επαρχία της (…)

Το φαρμακείο του χωριού είναι τόπος και σημείο αναφοράς των κατοίκων, γιατί εκτός του να πουλάει, συμπληρώνει επίσης (αμβλύνει) τα όποια κενά (που δεν είναι λίγα) της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ο φαρμακοποιός του χωριού είναι σαν ένας μικρός γιατρός, προσβάσιμος κάθε μέρα, χωρίς τα ιατρικά «τουπέ και κλισέ», όπου ο ασθενής μπορεί και να το συζητάει βρ’ αδερφέ. Ο γιατρός έρχεται μια φορά την εβδομάδα και κυρίως συνταγογραφεί (δηλαδή αντιγράφει – επαναλαμβάνει -3μηνες και 6μηνές συνταγές, τις περισσότερες από τις οποίες τις έχουν πρωτογράψει άλλοι γιατροί / ειδικότητες και οι ασθενείς απλά λαμβάνουν τα φάρμακα που προστίθενται με το πέρασμα του χρόνου, ενώ σχεδόν έχουν ξεχάσει πότε και γιατί τα πρωτοέλαβαν).

Αυτό που από την αρχή με εντυπωσίασε ήταν οι ποσότητες των φαρμάκων που παίρνει ο κόσμος. Σε διάφορες φάσεις τα καταγράφω και προσπαθώ να τα μελετήσω σε σχέση με τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, τη βιοδιαθεσιμότητά τους, την απέκκριση κ.λ.π., αλλά και τη συνολική δράση που μπορούν να έχουν σ’ έναν οργανισμό. Πρόκειται πράγματι για εξαιρετικά δύσκολους γρίφους που ξεπερνούν κατά πολύ ένα μεμονωμένο άτομο. Στην πραγματικότητα απαντήσεις θα μπορούσαν να δώσουν μόνο ομάδες, όπως αυτές ας πούμε που λειτουργούν σε νοσοκομεία και θεωρητικά συνεργάζονται για τη χορήγηση φαρμάκων στους ασθενείς. Πρόκειται για φαρμακευτικές πλατφόρμες (πρωτόκολλα τα λένε, αλλά όταν εμπλέκονται στο πέρασμα του χρόνου διάφορες ειδικότητες γιατρών από διάφορες μπάντες, που ποτέ δεν συνεργάστηκαν μεταξύ τους γιατί ποτέ δεν αντιμετωπίζουν από κοινού τους ασθενείς τους, το μόνο που απομένει είναι το στόμα που ανοίγει και μέσα τους αδειάζουν τα σκευάσματα, τα φαρμακεία τους και τους φαρμακοποιούς μαζί, κλπ, κλπ).

Παραθέτω (έτσι, για την καταγραφή απλά) τη λίστα με τα φάρμακα που λαμβάνει άντρας γύρω στα 80. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος μοιάζει εξωτερικά υγιής, με την έννοια ότι δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «ερείπιο» – και μόνο έτσι.

Αυτή είναι η καθημερινή του αγωγή, 8 χάπια κι ένα έμπλαστρο, συν κάτι έξτρα μηνιαίες ενέσεις:

Blocatens – (bisoprolol) – αντιϋπερτασικό / αντιστηθαγχικό

Ranexa (ranolazine) – αντίστηθαγχικό

Plendil (felodipine) – αντιϋπερτασικό

Plavix (clopidogrel) – αντιθρομβωτικό

Nitrong (nitroglycerin) – αγγειοδιασταλτικό (έμπλαστρο)

Glucophage (metformin) – αντιϋπεργλυκαιμικό (για το ζάχαρο που λέμε)

Omnic Tocas (tamsulosin) – για τον προστάτη (μυοχαλαρωτικό στους μυς της ουρήθρας – και όχι μόνο)

Controloc (pantoprazole) – μπλοκάρει την πέψη και ανακουφίσει (λέμε τώρα…)

Atrost (atorvastatin) – μειώνει το χοληστερόλη κλπ.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα πήρε τουλάχιστον δύο 10ήμερες αντιβιώσεις για ψιλοπράγματα, κάτι στοματικά διαλύματα για το φάρυγγα τύπου Hexalen, κάτι αντιβηχικά, κανά δυο άχρηστα κολλύρια για τα μάτια, 2-3 κορτιζονούχες αλοιφές για ασήμαντα σπυράκια, αρκετά κουτιά Depon για απροσδιόριστους πόνους, φυσικά Voltaren και διάφορα άλλα που δεν έχει σημασία να τα παραθέσω, γιατί…

… αυτή είναι η πραγματικότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ηλικιωμένων (συνταξιούχων) αντρών και γυναικών στην ελλάδα, και μάλλον σε όλο τον λεγόμενο αναπτυγμένο κόσμο.

Ένας σκασμός χάπια που το ένα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργεί το άλλο.

Παρατημένοι οι συνταξιούχοι, πεταμένοι σε ένα ένοχο και αδιάφορο σύστημα περίθαλψης, ακουμπάνε το 1/3 περίπου της σύνταξής τους στα φαρμακεία για συνταγογραφούμενα φάρμακα και άλλα τόσα για αυτά που διαφημίζει η τιβί (μη συνταγογραφούμενα).

Τα σώματα σιγά – σιγά καταρρέουν οδεύοντας προς τη δύση, τα προβλήματα αυξάνονται και οι γιατροί συνταγογραφούν ασταμάτητα.

Φυσικά στα πανεπιστήμια και στα συνέδρια μιλάνε για το πρόβλημα της πολυφαρμακίας, την αλόγιστη χρήση αντιβιοτιών, μπλα, μπλα, μπλα…

Η Υγεία φθίνει αργά και σταθερά.

Δεν απορούμε λοιπόν γι’ αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία – που έτσι κι αλλιώς συνέβαινε και πριν την γρίπη-κορώνα…

Covid-19 fragments 2 – σημειώσεις ενός φαρμακοποιού

Τρίτη 7 Απρίλη. “The way in which we code deaths in our country is very generous in the sense that all the people who die in hospitals with the coronavirus are deemd to being dying of the coronavirus”

«Ο τρόπος που κατατάσσουμε τους θανάτους στη χώρα μας είναι πολύ γενναιόδωρος, με την έννοια πως όλοι οι άνθρωποι που πεθαίνουν με τον κορονοϊό θεωρούνται πως πέθαναν εξαιτίας του κορονοϊού»

(προφέσορ Walter Ricciardi, μέλος του π.ο.υ. αν δεν κάνω λάθος).

Και συνεχίζει:

«Κατά την επανεκτίμηση απ’ το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας, μόνο 12% των πιστοποιητικών θανάτου δείχνουν μια απευθείας συσχέτιση με τον κορονοϊό, ενώ το 88% των ασθενών που πέθαναν έχουν τουλάχιστον μια προϋπάρχουσα νοσηρότητα – πολλοί έχουν δύο ή τρεις».

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η σε real time (σχεδόν) καταγραφή των θανάτων στην Ιταλία μετράει 13.915 ψυχές. Αν ακολουθήσουμε το σκεπτικό του γιατρού Ricciardi και με απλή μέθοδο των τριών, θα λέγαμε ότι ο αριθμός των θανάτων από γρίπη-κορώνα με αιτία θανάτου τα προβλήματα (;;;) που δημιουργεί η γρίπη-κορώνα είναι 1.670. Δηλαδή 12.245 ψυχές (13.915 μείον 1.679) αντιστοιχούν στην «πληθωρικότητα» (ή μήπως γενναιοδωρία; – μπρρρρ…) της παγκόσμιας καπιταλιστικής τρομοεκστρατείας του υγιεινιστικού φόρου στην Ιταλία.

Όσο για τον αριθμό των θανάτων σε παγκόσμια κλίμακα με βάση το 12% του γιατρού Ricciardi, αυτός ξεπέφτει (…) από το 53.069 στο ποταπό (…) 6.368 (εδώ η «πληθωρικότητα» αφορά 46.701 ψυχούλες)…

Η υπερπαραγωγή…

Δευτέρα 6 Απρίλη. Είναι πρόστυχο να θεωρούν τον καθένα και την καθεμιά μας ηλίθιο. Είναι πολλές φορές πιο πρόστυχο να μας επιβάλλουν την ηλιθιότητα – αξιοποιώντας την.

Επειδή “δεν είμαστε γιατροί” έχουν αμολύσει τους μπατσογιατρούς τους και τους “αλήτες – ρουφιάνους – δημοσιογράφους” να κάνουν καθημερινές δόσεις βλακείας και φόβου· ως την τελική παράλυση σωμάτων και σκέψεων.

Ένα απ’ τα “κόλπα” που ανέμιζαν οι ντόπιοι επαγγελματίες και οι ερασιτέχνες τρομοκράτες ως πρόσφατα ήταν η ιταλική περίπτωση. Σοφές (και σαδιστικά διατυπωμένες) φράσεις του είδους “βρισκόμαστε μία ή δύο βδομάδες πριν την ιταλία” (που εννοούσαν ότι το ίδιο θα γίνει κι εδώ – οπότε “βγάλτε τον σκασμό και κλειστείτε στα καβούκια σας αδιαμαρτύρητα”) έγιναν σημαία. Τώρα η ίδια δουλειά γίνεται με την αμερικανική περίπτωση – αφού η ιταλική δείχνει να έχει στερέψει….

Η ιταλική περίπτωση έγινε ο “μπαμπούλας”… Ενώ ήταν φανερό πως στον ιταλικό βορρά, και μάλιστα σε τρεις ή τέσσερεις επαρχίες αλλά όχι παντού, υπήρχε «κάτι ιδιαίτερο», η «ιταλία που πεθαίνει κατά χιλιάδες» έγινε η κοινοτοπία της παραγωγής τρόμου. Το μαγείρεμα των αριθμών ήταν παιχνιδάκι…

Σιγά σιγά τώρα (και φυσικά όχι στα μέρη μας!!!) βγαίνουν αναλύσεις και περιγραφές που αποδεικνύουν όχι μόνο το ότι ο «ιταλικός μπαμπούλας» είχε και έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αλλά επιπλέον (κι αυτό είναι εγκληματικά σοβαρό) ότι οι ελλείψεις αληθινών και έντιμων δεδομένων, οι λαθροχειρίες στο body counting, οι ιατρικές, επιδημιολογικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες, και, κυρίως, οι «αδυναμίες» του ιταλικού συστήματος δημόσιας υγείας ΗΤΑΝ ή/και ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ απ’ τους «ειδικούς», άσχετα από εθνικότητα. Άρα και απ’ τους ντόπιους τρομοκράτες. Εάν, βέβαια, συνειδητά και αποφασιστικά, επέλεγαν να μην παίξουν το «παιχνίδι» της τρομοκρατίας και της στρατιωτικοποίησης της καθημερινής ζωής… Αλλά η εντιμότητα δεν βγάζει λεφτά· το έγκλημα είναι που πληρώνει!

Είδατε (αν είδατε…) χτες τον Ιωαννίδη να εξηγεί σε μια πολύ πρόσφατη (αλλά όχι ελληνική!) συνέντευξή του τουλάχιστον μια χούφτα αιτίες για την ιταλική «ιδιαιτερότητα» – στις οποίες δεν περιλαμβάνεται η ιδέα του «φονιά covid-19» που μας πουλάνε με τον τόνο… Το αγγλικό καθεστωτικό bbc στο site του είχε τις προάλλες ένα μάλλον ισορροπημένο ρεπορτάζ για το θέμα της θνησιμότητας του covid-19, με ιδιαίτερη εστίαση στα «παράξενα» της ιταλικής περίπτωσης.

Ανάμεσα στα άλλα θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει και το εξής (ο τονισμός στο πρωτότυπο):

… Υπάρχει η υποψία ότι ένας απ’ τους παράγοντες των μεγάλων αριθμών στην Ιταλία θα μπορούσε να μην είναι ο ιός ο ίδιος, αλλά βακτηρίδια. Η χώρα έχει τα μεγαλύτερα νούμερα θανάτων λόγω αντίστασης των μικροβίων στα αντιβιοτικά στην Ε.Ε. – πρακτικά, το ένα τρίτο όλων των θανάτων στην Ε.Ε. από αντίσταση στα αντιβιοτικά συμβαίνει στην Ιταλία. Αν και τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν έναν ιό, μια ιική μόλυνση μπορεί συχνά να ανοίξει τον δρόμο για δευτερογενείς λοιμώξεις ή επιπλοκές όπως η βακτηριδιακή πνευμονία. Αν αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πετυχημένα με αντιβιοτικά εξαιτίας της αντίστασης του βακτηριδίου, τότε αυτό είναι που σκοτώνει τον ασθενεί, και όχι ο ιός ο ίδιος…

«Αυτό είναι ένα απίστευτα σημαντικό κομμάτι της όλης ιστορίας» λέει ο Heneghan [Carl Heneghan, διευθυντής του κέντρου «ιατρικής στηριγμένης σε αποδείξεις» του πανεπιστημίου της Οξφόρδης). «Και είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στους ηλικιωμένους».

… και η αντιηρωϊκή πραγματικότητα

Δευτέρα 6 Απρίλη. Πώς σας φαίνεται αυτό; Αν το ιταλικό δημόσιο σύστημα είναι το πρώτο στην ε.ε. στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που οφείλονται, ακριβώς, στην αντίσταση των μικροβίων (δηλαδή: στην υπερκατανάλωση αντιβιοτικών, που κάνει ιδιαίτερα χαρούμενες της φαρμακοβιομηχανίες…) το ελληνικό είναι το αμέσως πιο κάτω, δεύτερο στη σειρά, πολύ μακριά απ’ το τρίτο (το ρουμανικό) – δείτε τον πίνακα. Ειδικά στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις απ’ το klebsiella pneumoniae (και άλλα δύο: τα acinetobacter baumannii και pseudomonas aeruginosa – το πράσινο χρώμα στον πίνακα – στοιχεία του 2015 αν δεν κάνουμε λάθος), το ελληνικό σύστημα υγείας είναι μακράν το χειρότερο στην ε.ε.!

Αυτό είναι γνωστό χρόνια… Και είναι η αλήθεια ότι γίνονται κάποιες προσπάθειες (στο ελλαδιστάν) να αντιμετωπιστεί / περιοριστεί… Αν, όμως, είναι αυτό (ή και αυτό) που «φοβίζει» τους ντόπιους «υπεύθυνους δημόσιας υγείας», αν δηλαδή φοβούνται ότι τα σοβαρά προβλήματα ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων που έχει το ντόπιο δημόσιο σύστημα υγείας θα αυξήσουν σημαντικά τους θανάτους όσων νοσηλευτούν στα ελληνικά νοσοκομεία με υποκείμενα σοβαρά προβλήματα υγείας + μόλυνση απ’ τον covid-19, απο πού ως πού “φορτώνουν” αυτόν τον φόβο τους πάνω μας, μετατρέποντας τον σε γενικευμένο υγιεινιστικό τρόμο, και σε όλο και πιο αφηνιασμένες απαγορεύσεις της καθημερινής ζωής; Απο πού ως πού οι ζωές μας πρέπει να γίνουν η χωματερή των δικών τους τρομακτικών αποτυχιών ή της ακόμα πιο τρομακτικής αδιαφορίας τους; Απο πού ως πού τους χρωστάμε οτιδήποτε για τις άοκνες προσπάθειές τους, φανερές και υπόγειες, ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας;

Έχουμε γράψει πολλά για το πως αξιοποιείται μια ήσσονος «φονικότητας» επιδημία, υπέρ του νεοκρατισμού και της γενικευμένης (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης· υπέρ του άλματος προς τις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Υπάρχουν όμως και ειδικά κεφάλαια σ’ αυτήν την ιστορία. Και ένα απ’ αυτά αφορά όχι απλά την κατάσταση των δημόσιων συστημάτων υγείας· αλλά και τις ΑΙΤΙΕΣ που αυτή είναι από κακή ως άθλια σε διάφορα μέρη του «αναπτυγμένου καπιταλιστικά κόσμου».

Σ’ αυτό το ειδικό και συγκεκριμένο πεδίο, η covid-19 τρομοεκστρατεία και οι προαγωγοί της προσπαθούν συστηματικά και άγρια να μεταθέσουν (διαστρέφοντας με κάθε μέσο και όλα την πραγματικότητα!) τις ευθύνες των κυκλωμάτων εκμετάλλευσης της υγείας στις πλάτες των … «κοινωνικά ανεύθυνων»: εκείνων, για παράδειγμα, που θέλουν να βγάλουν τα παιδιά τους βόλτα· των παρεών που θέλουν να αράξουν κάπου μαζί και να περάσουν την ώρα τους· εκείνων που θέλουν να βγουν απ’ τα ανήλιαγα διαμερίσματα μπας και τους δει ο ήλιος… Βάφτισαν (και η μάζα των ηλιθίων που είναι μόνιμα υγιεινιστικά τρομοκρατημένη το τρώει…) την καθημερινή ζωή «αρρώστια»! Κι έτσι, αντί να μαζεύουν τις δίκαιες κλωτσιές απολαμβάνουν φήμη και αναγνώριση σαν «σωτήρες»!

Όσο κι αν σας απασχολεί μην «κολλήσετε», αυτή η μεταχείριση σε βάρος σας δεν σας θυμώνει; Το να κτυπάτε κάρτα για να μπείτε και να βγείτε απ’ τα σπίτια σας (έτσι ώστε οι «ειδικοί» να συνεχίσουν να δωροδοκούνται απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες…) δεν σας εξαγριώνει;

Η υγεία έχει αποικιοποιηθεί, σχεδόν ανεπανόρθωτα. Τα επόμενα χρόνια θα συμβούν πολλά.

Την αξιοπρέπεια πώς την βλέπετε;