Δευτέρα 13 Απρίλη. Μ’ αυτά τα δεδομένα θα έπρεπε ωστόσο να υπάρχει ένα σοβαρό ερώτημα στα μυαλά των υπηκόων: όλα αυτά ΓΙΑΤΙ; WHY? Η καταστολή για την χαρά της καταστολής; Οι οικονομικές συνέπειες του πραξικοπήματος έτσι, για την πλάκα; Το δήθεν «επιχείρημα» πως όλα αυτά γίνονται για το καλό των δημόσιων συστημάτων υγείας, για να μην «καταρρεύσουν», που ακούγεται απ’ το Λονδίνο και το Παρίσι ως την Αθήνα και το Νέο Δελχί είναι ακραία χοντροκομμένο· έως βλακώδες. Κι αν η πειστικότητά του δείχνει κάτι, δεν είναι βέβαια το ότι ισχύει, αλλά την δύναμη της καθεστωτικής προπαγάνδας και την αδυναμία της σκέψης των υποτελών. Συντονισμένη κατάργηση των «δημοκρατικών» συνταγμάτων επειδή «δεν μπορούμε να φτιάξουμε τα απαραίτητα κρεβάτια εντατικής»; Δεν είναι γελοίο, είναι πολύ χειρότερο!!!
Αυτό το ρημάδι «ΓΙΑΤΙ;» δεν μπορεί να απαντηθεί ούτε συνωμοσιολογικά (ευτυχώς!) ούτε φαινομενολογικά. Η μόνη ρεαλιστική απάντηση μπορεί να βρεθεί μέσα στην κριτική της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού· μέσα απ’ την επίγνωση της καπιταλιστικής κίνησης στην 4η τεχνική «επανάσταση». Αφού δεν είναι «τα τμήματα εντατικής» των νοσοκομείων που θα επωφεληθούν απ’ όλη αυτή την ιστορία (και πώς στο διάολο θα ήταν δυνατόν;) θα πρέπει να υπάρχουν άλλοι, που αντιστοιχούν στην κεφαλαιακή κλίμακα και ένταση του γενικευμένου πραξικοπήματος!
Μπορεί να έχουν αποδειχθεί περιθωριακές οι δικές μας προσπάθειες να δείξουμε ΕΓΚΑΙΡΑ αυτήν την καπιταλιστική κίνηση, την κλίμακα, την ένταση και τα χαρακτηριστικά της εξελισσόμενης αναδιάρθρωσης, έχουμε όμως υποχρέωση να τις τιμούμε. Να λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, τι γράφαμε πριν 2 και βάλε χρόνια, υπό τον τίτλο η ελεγχόμενη καλλιέργεια του κοινωνικού (cyborg 11, Φλεβάρης του 2018), σε ένα κείμενο που αφορούσε μια πρώτη προσέγγιση των data ως της καινούργιας «πρώτης ύλης» για την καπιταλιστική συσσώρευση / εκμετάλλευση:
… Χάρη στη γενικευμένη και εθελοντική dat-oποίηση των κοινωνικών σχέσεων, ηθών, συμπεριφορών, πρακτικών, για πρώτη φορά όχι μόνο στην καπιταλιστική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία, οτιδήποτε έχει θεωρηθεί ιδιωτική υπόθεση παραδίδεται στην καταγραφή και στην συσσώρευση. Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία αυτό που λέγεται σχέση αποκτάει μια ειδικού τύπου υλικότητα, “αόρατη” μεν με όρους ανθρώπινων αισθήσεων, αλλά πολύ χειροπιαστή απ’ τις κατάλληλες μηχανές, αποθηκεύσιμη και, κυρίως, επεξεργάσιμη. Πέρα από κάθε άλλη μορφή πρώτης ύλης, ο καπιταλισμός κατάφερε να φτιάξει, να διαδόσει και να εμπεδώσει την δημιουργία μιας κοινωνικής πρώτης ύλης ενιαίου τύπου, ενιαίας κωδικοποίησης, ενιαίας διαχείρισης: bytes.
Ήδη έχουν φανεί τρεις τουλάχιστον δυνατότητες που ανοίγονται για τον καπιταλισμό μέσα απ’ αυτήν την μηχανοποίηση / dato-ποίηση του κοινωνικού:
– Η διαρκής κατασκευή της συναίνεσης, της υπακοής και του απροσανατολισμού με μηχανικά μέσα, που φαίνονται όμως “ανθρώπινα”, για να είναι πιο πειστικά. Τα λεγόμενα social media είναι το ως τώρα βασικό πεδίο άσκησης αυτής της δυνατότητας από διάφορα αφεντικά. Υποθέτουμε ότι μελλοντικά θα εξελιχθούν ακόμα περισσότερο.
– Το ισόβιο φακέλλωμα και αυτο-φακέλλωμα των υπηκόων, του καθενός χωριστά.
– Η βιο-πολιτική διαχείριση πληθυσμών μαζικά: με όρους αγέλης ή/και θερμοκηπίου.
…
Τώρα αυτά δεν τα προβλέπουμε πια. Τα ζούμε. Σε «πραγματικό χρόνο» που θα έλεγαν και οι νεωτεριστές γλωσσολόγοι της εξουσίας…
(φωτογραφία: Αφού η αστυνομία θεωρείται εύλογα υπεύθυνη για το σύστημα υγείας – το αγγλικό εν προκειμένω – γιατί να μην είναι και για άλλα;)