Tag: παλαιστίνη

Τρίτη 12 Ιούνη. O (γερμανο-εβραίος) δάσκαλος Walter Benjamin (“πάνω στην έννοια της ιστορίας / θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας”) μας διδάσκει: …Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά.

Ναι. Οι νεκροί μας (όπου το “μας” αγκαλιάζει όλον τον πλανήτη…) δεν είναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, με καμμία έννοια…

Δίπλα στο τζαμί του al-Aqsa υπάρχει ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο. Το Bal al-Rahma. Είναι ιστορικό νεκροταφείο, χρησιμοποείται για πάνω από 1000 χρόνια.

Αλλά το ρατσιστικό, απαρτχάιντ κράτος του Τελ Αβίβ αποφάσισε ότι εκεί πρέπει να γίνει πάρκο. Το 40% του νεκροταφείου πρέπει (λένε οι ισραηλινοί φασίστες) να τα μαζέψει και να φύγει. Ούτε οι νεκροί δεν είναι ασφαλείς – όταν ο εχθρός νικάει… Παρότι υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες μετά από παλαιστινιακές προσφυγές στον ισραηλινό νόμο, never mind the bollocks (που λέει ο λόγος, if και εάν υπάρχει mind…): οι μπλουντόζες έπιασαν δουλειά, και το νεκροταφείο θα γίνει ισραηλινό πάρκο. Για ποδήλατα, τουρίστες και βόλτες σκύλων.

Εντελώς συμπτωματικά (πουτάνα σύμπτωση!) το νεκροταφείο θεωρείται ένα απ’ τα πιο ιερά για το ισλάμ. Περιλαμβάνει σύμφωνα με τις παραδόσεις τους τάφους του Ybada ibn as-Samit και του Shadad ibn Aus, συντρόφων του Μωχάμεντ. Όμως ούτε οι νεκροί δεν…

Γιατί θέλει να κάνει πάρκο το νεκροταφείο το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς; Δεν είναι μια τυχαία gentrification… (Περισσότερα θα μάθετε σύντομα…)

(φωτογραφία: η εξαφάνιση του νεκροταφείου, κάτω απ’ τα τείχη της παλιάς πόλης, δίπλα στην «χρυσή πύλη», είναι μέρος του αμερικανο-ισραηλινού σχεδίου για την πλήρη κατάκτηση της Ιερουσαλήμ…. Τα ίδια έκαναν και οι ναζί με τους ντόπιους οπαδούς τους πριν κάτι δεκαετίες: εξαφάνιζαν τα εβραϊκά νεκροταφεία… Έπρεπε να εξαφανιστεί όχι μόνο η ζωή αλλά και ο θάνατος των Άλλων. Τότε των εβραίων.

Ο δάσκαλος το είπε, και ισχύει το ίδιο σήμερα όπως τότε: ούτε ακόμη οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει.

Όποια μουτσούνα κι αν αλλάξει ο εχθρός, για να μας κοροϊδέψει και να προσπαθεί να μας εξουδετερώσει… )

Τρίτη 12 Ιούνη. Χτες ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης (και I gonna be…) Κούλης Μητσοτάκης έσφιξε, όπως όφειλε, το χέρι του ισραηλινού δολοφόνου Netanyahou. Τίποτα προσωπικό – απλά δουλειές.

Η ελληνο – ισραηλινή φιλία δεν είναι καπρίτσιο του ψόφιου κοριού, του ογκόλιθου, του ψεκασμένου, ή μιας κοινοβουλευτικής παρέας αδίστακτων φαιορόζ. Είναι διακομματική συμφωνία (άρρητη αλλά ισχυρή), είναι επιλογή του ελληνικού βαθέος κράτους / κεφάλαιου. Έτσι συμβαίνει: με έναν καλό μισθό, κοινοβουλευτικά και μη κοινοβουλευτικά καθάρματα στέκονται σούζα και υπηρετούν τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών. Κι εδώ που τα λέμε τι άλλο θα έκαναν; Υπάρχει άνθρωπος με στοιχειώδη εντιμότητα που να γουστάρει να κυβερνάει την γαλέρα; Όλοι οι άτιμοι, λοιπόν, παραμυθιασμένοι ή μη, είτε το ήξεραν είτε το έμαθαν, κάθονται «προσοχή» στα συμφέροντα των αφεντικών, στο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο, στις μυστικές υπηρεσίες, σ’ ότι τέλος πάντων συνιστά εκπρόσωπο του «εθνικού συμφέροντος»… Σκουλήκια πολυτελείας…

Αυτό που οι μοιρολάτρες και ψευτομπαγαπόντηδες υπήκοοι αρνούνται να καταλάβουν (ούτε καν να ασχοληθούν με δαύτο) είναι ότι στην εξωτερική πολιτική είναι που φαίνεται καθαρά η ενιαία συγκρότηση του βαθέος κράτους / κεφάλαιου… Που μπορεί μεν να τους ξεσκίζει στο εσωτερικό, αλλά ταυτόχρονα τους πουλάει ένα θέαμα ποικιλίας και «διαφορών», να έχουν να διαλέγουν τους χασάπηδές τους, απ’ τα βοθρολύματα μέχρι… Στο εσωτερικό οι στημένοι καυγάδες σκηνοθετούν το «δράμα της πολιτικής εκπροσώπησης». Και οι καμμένοι έχουν να ασχολούνται.

Ενώ εκτός συνόρων τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Η «εθνική γραμμή» είναι υποχρεωμένη να εκφράζεται σαν αυτό που είναι: ενιαία, πειθαρχημένη, «χωρίς συναισθηματισμούς». Και χωρίς περιττές έριδες. Εκεί ο καπιταλισμός, με τις εθνικές ή πολυεθνικές / συμμαχικές στολές του, δείχνει την βία του χωρίς προσχήματα, χωρίς αιδώ, χωρίς αναστολές. (Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, η ελληνοσερβική φιλία σαν “εξωτερική πολιτική” αποδείκνυε ολοκληρωμένα και ολοκληρωτικά εκείνο που στο εσωτερικό μπορούσε να παρερμηνευτεί…)

Ο Κούλης είναι λοιπόν η πίσω όψη του ψόφιου κοριού, και το ανάποδο. Ελπίζει (σαν I gonna be) σε «ακόμα μεγαλύτερη εμβάθυνση» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας…. Μόνο για να (μας) θυμίσει ότι οι φαιορόζ, ενιαία, χωρίς γκρίνιες και χωρίς διαφωνίες, έχουν κάνει ήδη μεγάλη εμβάθυνση. Ως τα 3.000 μέτρα βάθος: τόσο είναι ο βυθός νότια της Κρήτης όπου (πουλάνε το παραμύθι) θα περάσει ο east med, o θρυλικός αγωγός για το ισραηλινό φυσικό αέριο…

Κυριακή 10 Ιούνη. Η εφευρετικότητά τους είναι απίστευτη!! Οι αιχμάλωτοι παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν μετατρέψει τους χαρταετούς σε εργαλεία αντίστασης. Άλλοτε σαν ιπτάμενες μολότοφ, για να φτάνουν στις γραμμές του ισραηλινού στρατού, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται υποχρεωτικά σε πολύ μεγάλη απόσταση, λόγω των ελεύθερων σκοπευτών…

Αλλά και σαν τρόπο να «κατεβάζουν» τα drone του ισραηλινού στρατού! Οι επίτηδες μακριές «τρίχες» του χαρταετού (ή και τα “δίχτυα” ψηλά στον σπάγκο) μπλέκονται στους έλικες, και… Το video στη συνέχεια μάρτυρας…

Γι’ αυτό δεν πρόκειται να ηττηθούν ΠΟΤΕ: γιατί έχουν ψυχή!!!

Κυριακή 10 Ιούνη. Το πολυσυζητημένο αμερικανικό «σχέδιο του αιώνα» για την «λύση στο μεσανατολικό», προϊόν του προεδρικού σώγαμπρου Jared Kushner και ενός έμπιστου νομικού συμβούλου του ψόφιου κουναβιού (του Jason Greenblatt), πηγαινοέρχεται μεταξύ Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ, Ριάντ και Ντουμπάι, αλλά δεν λέει να ξεμυτίσει ανοικτά.

Πως θα μπορούσε; Η αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβική γενναιοδωρία προτείνει στους παλαιστίνιους ένα «κράτος» στη μισή δυτική Όχθη (η άλλη μισή πάει, αποικίστηκε…) και στη λωρίδα της Γάζας. Χωρίς Ιερουσαλήμ, και χωρίς την επιτροφή κανενός πρόσφυγα.

Για την ακρίβεια, επιτρέπει στους παλαιστίνιους να φτιάξουν, αν θέλουν, μια άλλη Ιερουσαλήμ (!!!), απ’ τα χωριά που θα τους απομείνουν κοντά στην πόλη… Επίσης προβλέπει έναν «διάδρομο» απ’ τα εδάφη τους ως το τζαμί του αλ-Ακσά για τους μουσουλμάνους και το ναό της Ανάστασης για τους χριστιανούς, ο οποίος φυσικά θα φυλάσσεται απ’ τον καλά οπλισμένο ισραηλινό στρατό. Όπως απ’ τον ίδιο στρατό θα είναι περικυκλωμένο και το όποιο “κράτος”, αφού προφανώς δεν θα μπορεί να αυτοπροστατεύεται… Το μοντέλο θα είναι το ίδιο όπως τώρα: ξεσκέπαστες φυλακές…

Το ζήτημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει παλαιστίνιος, ακόμα κι απ’ το περιβάλλον του τσατσοΑμπάς, που θα μπορούσε όχι να δεχτεί αλλά έστω να κουβεντιάσει κάτι τέτοιο. Το ζήτημα είναι ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι ταμάμ για να προκαλέσει σοβαρές αντι-αμερικανικές εξεγέρσεις στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου, και καμία υποστηρίξη υπέρ του. Εκτός απ’ τους γνωστούς πρόθυμους του άξονα.

Από την μέση Ανατολή ας μην περιμένει «νόμπελ ειρήνης» το ψόφιο κουνάβι… Ό,τι καταφέρει με τον Kim…

Παρασκευή 8 Ιούνη. Το παρακάτω video (με υπότιτλους, διάρκειας 45 λεπτών) είναι παραγωγή του bbc, του 2003. Καθεστωτικό και καθόλα υπεράνω «αντι-σημιτισμού» δηλαδή. Και λέει πράγματα που έγιναν διεθνώς γνωστά απ’ τον Vanunu – όμως πρέπει να υπενθυμίζονται διαρκώς, ειδικά όταν πρόκειται για ένα κράτος τόσο σύμμαχο του ελληνικού ιμπεριαλισμού, με σαφέστατες κοινές μιλιταριστικές / πολεμικές επιδιώξεις στη μέση Ανατολή.

Είναι απαραίτητα, επιπλέον, κάποια πράγματα για την κατάσταση του Mordechai Vanunu, μετά τις αρχές του 2003 (οπότε τελειώνει το ρεπορτάζ του bbc).

Ο Vanunu αποφυλακίστηκε μεν το 2004, αλλά από τότε βρίσκεται σε καθεστώς αυστηρών περιορισμών, σε ένα είδος ημι-φυλάκισης εντός της ισραηλινής επικράτειας. Του απαγορεύεται να φύγει, να συναντάει ξένους δημοσιογράφους, να δίνει συνεντεύξεις. Το 2007 και το 2010 συνελήφθη για «παραβίαση όρων» και καταδικάστηκε ξανά σε φυλάκιση, την πρώτη φορά 6 μήνες και την δεύτερη για 3.

Θεωρείται διεθνώς κρατούμενος συνείδησης – και έχει βραβευτεί με διάφορους τρόπους. Ενώ όταν προτάθηκε για το νόμπελ ειρήνης ζήτησε να αποσυρθεί το όνομά του, επειδή δεν διανοείται ότι μπορεί να βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τον πρόεδρο του ισραήλ Simon Peres (πήρε το νόμπελ ειρήνης το 1994 από κοινού με τον Αραφάτ), που είναι ο δημιουργός του πυρηνικού προγράμματος του ισραήλ και ο πολιτικά υπεύθυνος για την απαγωγή του απ’ την Ρώμη, στις 30 Σεπτέμβρη του 1986.

Παρασκευή 8 Ιούνη. …Νομίζω πως όταν τα 9 στα 10 ρεπορτάζ για την Γάζα κάνουν κριτική στο Ισραήλ, καλό θα ήταν οι δημοσιογράφοι να πάνε να συζητήσουν με τους ειδικούς για να καταλάβουν ότι δεν θα μπορεί να γίνει τίποτ’ άλλο… Μίλησα με ειδικούς του στρατού στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ και σε άλλα κράτη και πείστηκα ότι δεν υπάρχουν «λιγότερο βίαια μέσα» για να προστατέψει το Ισραήλ τον εαυτό του… Γι’ αυτό και οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να κρατάνε κλειστό το στόμα τους μέχρι να ενημερωθούν σωστά…

Αυτά είπε την περασμένη Δευτέρα ο ακροδεξιός πρεσβευτής των ηπα στο ισραήλ David Friedman· μιλώντας (φυσικά) από την Ιερουσαλήμ – για την σφαγή στη Γάζα. Το πρόβλημά του είναι φανερό: ενώ το Τελ Αβίβ έκανε έγκλημα με ποινή δέκα χρόνια φυλακή το να φωτογραφίζονται οι πεζοναύτες του εν δράσει (κατά αόπλων διαδηλωτών), δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος να απαγορευτεί το ρεπορτάζ απ’ την μεριά των παλαιστίνιων. Πολύ περισσότερο που δεν χρειάζονται καν διεθνείς επαγγελματίες για να αποτυπωθούν τα ισραηλινά εγκλήματα.

Τρώνε, πίνουν και σκοτώνουν… Και προσπαθούν να το κρύψουν…

(φωτογραφία: Ο Taher Herzallah, ένας ακτιβιστής υπέρ των παλαιστινιακών δικαίων, προσπαθεί να παρέμβει στην επίσημη ακρόαση του ακροδεξιού Friedman – σε πρώτο πλάνο – στην αμερικανική γερουσία, πριν εγκριθεί η τοποθέτησή του στην πρεσβεία στο ισραήλ, τον Φεβρουάριο του ’17)

Παρασκευή 8 Ιούνη. Εντός αμερικανικής επικράτειας γίνονται διαρκείς κρατικές και παρακρατικές προσπάθειες να απαγορευτεί οποιαδήποτε κριτική στο ισραήλ – όσο κι αν σας φαίνεται «πολύ προχωρημένο» για ένα δήθεν “δημοκρατικό” καθεστώς!…

Το κύριο πεδίο απειλών και απαγορεύσεων είναι τα πανεπιστήμια, όπου αναπτύσσεται ραγδαία το κίνημα BDS. Η οργάνωση “Φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” τελεί υπό απαγόρευση σε κάποια campus. Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έβαλε έναν γνωστό φίλο του Τελ Αβίβ, τον Kenneth Marcus, επικεφαλής του «Γραφείου για τα πολιτικά δικαιώματα στην εκπαίδευση». Ο Marcus έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία συλλογής καταγγελιών για «αντισημιτισμό» εκ μέρους όσο περισσότερων φοιτητών και καθηγητών οπαδών του ψόφιου κουναβιού γίνεται, ώστε να εντατικοποιήσει τις απαγορεύσεις κατά του κινήματος BDS και οποιασδήποτε άλλης αντιμιλιταριστικής, αντιφασιστικής, αντιρατσιστικής κριτικής κατά του Τελ Αβίβ.

Αλλά και σε διάφορες πολιτείες, με ακροδεξιούς κυβερνήτες, υπάρχει μια εκστρατεία να μπουν στην παρανομία εκδηλώσεις (λόγου) που υπερασπίζονται τους παλαιστινίους. Στο κόλπο έχουν μπει και οι χρηματοδοτήσεις διάφορων δημόσιων ή μκο οργανισμών, που θα διακόπτονται αν υπερασπίζονται την Παλαιστίνη. Δεκαπέντε αμερικανικές πολιτείες πέρασαν πρόσφατα νόμο που περιορίζει δικηγόρους στη δουλειά τους με δημόσιες υπηρεσίες αν κάνουν κριτική στο μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Το πράγμα έφτασε στην (ως τώρα) φασιστική κορυφή του όταν απαιτήθηκε απ’ τα θύματα του τυφώνα Harvey στο Dickinson του Texas να υπογράψουν δήλωση ότι δεν στηρίζουν το μποϋκοτάζ στα ισραηλινά εμπορεύματα, προκειμένου να συνεχίσουν να παίρνουν τα επιδόματα πρόνοιας!…

Αυτά (θα) τα βλέπουν οι εδώ τσατσορούφιανοι του Τελ Αβίβ και της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας και θα αναρωτιούνται: πότε θα τα καταφέρουμε κι εμείς αυτά τα σπουδαία;

Τρίτη 5 Ιούνη. Πόσο εύκολο είναι να μοιάσει, ο κάθε (ανομολόγητος) πατριώτης στο ελλαδιστάν με πρεσβευτή; Πολύ ευκολότερο απ’ όσο νομίζετε!

Πρώτον, μιλάει για τις φοβερές και τρομερές δυνατότητες του ελλαδιστάν… Δεύτερον, βγάζει τον σκασμό για τις συγκεκριμένες συμμαχίες του ελληνικού κράτους, που αφορούν αυτές ακριβώς τις «φοβερές και τρομερές δυνατότητες». Αντί γι’ αυτό φλυαρεί ασύστολα κι αδιάφορα, σαν σε πρωϊνάδικο. Τρίτον, έχει εξαφανίσει απ’ τον ορίζοντά του τόσο την ελληνο-ισραηλινή ιμπεριαλιστική συμμαχία όσο και το νεκροτομείο αυτής της συμμαχίας: την Παλαιστίνη. (Πριν 25 χρόνια θα εξαφάνιζε την βοσνία, για τους ίδιους ακριβώς λόγους…)

Το ότι υπάρχουν διάφοροι που θα αγοράζαν ακόμα και την μεγαλύτερη βλακεία είναι γνωστό από παλιά: στα super market της ψευδούς συνείδησης υπάρχουν πλήθος φτηνών καλλυντικών και αποσμητικών. Είναι τέτοια η μικροαστική βλακεία που θεωρείται προσόν η παπαρολογία· αλλά και πότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Εκείνοι που είχαν γράψει στα ντουβάρια πριν πολλά χρόνια η ιδεολογία φοβάται το συγκεκριμένο ήξεραν τι έλεγαν…

Αλλά σε ποιον πρεσβευτή θα έμοιαζε ο καλός ντόπιος καταναλωτής πατριώτης, κρυφός η φανερός; Στον έλληνα πρεσβευτή στο Τελ Αβίβ ή στην Ουάσιγκτον – ας πούμε…

Τρίτη 5 Ιούνη. Τα σκατά κάθε είδους και προέλευσης ξεκινούν απ’ την δήθεν «αθωώτητα» ερωτήσεων του είδους «Και τι δουλειά είχε αυτή η Razan al-Najjar τόσο κοντά στον φράχτη; Γιατί δεν καθόταν στο νοσοκομείο να περιμένει τους τραυματίες;»… και φτάνουν μέχρι την βεβαιότητα «Σιγά… Η Hamas της φόρεσε την άσπρη μπλούζα εκ των υστέρων»… Ίσως και να σκηνοθέτησε την δολοφονία της· ο ισραηλινός στρατός δεν έχει πειράξει κανέναν… Όλα είναι fiction…

Όσο υπάρχουν αυτοί οι εχθροί του ανθρώπινου είδους αυτά θα λένε. Πάντα, σε όλες τις εποχές, σ’ όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη. Είναι, βέβαια, αυτοί που κατουριούνται πάνω τους αν βρεθούν απέναντι όχι σε απειλή αλλά σε έναν σχετικά σοβαρό κίνδυνο. Είναι αυτοί που παρακαλάνε για την ζωούλα τους, ενώ δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις ζωές των Άλλων.

Αυτή η παλαιστίνια νεαρή (τελικά ήταν νοσοκόμα και όχι φοιτήτρια τη ιατρικής όπως γράψαμε χτες) είχε πει λίγες μέρες νωρίτερα σε δημοσιογράφο του al Jazzera:

…Μου σπάει η καρδιά όταν διάφοροι νεαροί που πεθαίνουν στα χέρια μου μου δηλώνουν την τελευταία τους επιθυμία… Κι όταν κάποιοι μου δίνουν ό,τι πολύτιμο φοράνε σαν δώρο…

Είναι η απάντηση στους εχθρούς του ανθρώπινου είδους, όποια εθνικότητα κι αν έχουν. Αυτοί, σαν γνήσιοι κανίβαλοι, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να «ψειρίζουν» πτώματα. Να τους παίρνουν τα σπίτια, την γη… Μέχρι να έρθει η ώρα του δικού τους πτώματος.

(Φωτογραφία: Η Razan, δεξιά, με τα χέρια ψηλά, προσπαθεί να πλησιάσει κάποιον χτυπημένο από σφαίρες διαδηλωτή κοντά στον φράχτη, την περασμένη Παρασκευή. Ο ισραηλινός δολοφόνος της την πυροβόλησε πισώπλατα, καθώς απομακρυνόταν…

Ήταν η 119η. Ή, ίσως, η 123η…)