Οι “καλοί” φασίστες

Σάββατο 13 Οκτώβρη. Δεν θα πιάσουμε το θέμα σ’ όλες του τις διαστάσεις, επειδή ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες της ασταμάτητης μηχανής. Το δημοσίευμα της ισραηλινής Ha’aretz στις 10 Οκτώβρη πρέπει όμως να γίνει γνωστό και στα μέρη μας· έχει την σημασία του.

Την ώρα, λοιπόν, που διάφοροι βραχίονες του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ σε διάφορα μέρη του κόσμου «δουλεύουν ακούραστα» για να προβοκάρουν όσους του ασκούν κριτική και στέκονται δίπλα στον αγώνα των παλαιστίνιων βαφτίζοντας τους «αντι-σημίτες», υπόγεια στηρίζουν πρωτοκοσμικές φασιστικές οργανώσεις…. Να αποσπάσματα του συγκεκριμένου ρεπορτάζ (τα δικά μας σχόλια περιττεύουν!):

Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι η ομοσπονδία εβραϊκών κοινοτήτων του San Francisco προώθησε 100.000 δολάρια στο website Canary Mission που ειδικεύεται στη δημιουργία καταλόγων προγραφών κατά μελών του κινήματος BDS προκάλεσε σοκ σε πολλούς. Όμως αυτή η δωρεά ήταν μία μόνο ανάμεσα σε ένα μακρύ κατάλογο περιπτώσεων ακροδεξιών οργανώσεων τις οποίες υποστήριζε η ομοσπονδία μέσα απ’ το μεγαλύτερό της «υποστηρικτικό ίδρυμα» – το «ίδρυμα της οικογένειας Helen Diller».

Οι θεμελειώδεις κανόνες του ιδρύματος απαγορεύουν δωρεές σε οργανισμούς που προωθούν την μισαλλοδοξία και τον εξτρεμισμό. Ωστόσο, οι πίνακες IRS 900 [σ.σ.: πίνακες των φορολογικών δηλώσεων στις ηπα] για τα έτη απ’ το 2014 ως το 2016 – χάρη στους οποίους εντοπίστηκε η χρηματοδότηση του Canary Mission πριν λίγες εβδομάδες – δείχνουν έναν κατάλογο δωρεών ακριβώς σε τέτοιους οργανισμούς.

Σ’ αυτόν τον κατάλογο αποδεκτών των δωρεών περιλαμβάνεται το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο Project Veritas (πήρε 100.000 δολάρια το 2016), το οποίο διευθύνει ο συντηρητικός ακτιβιστής και προβοκάτορας James O’Keefe, που ασχολείται με την συκοφάντηση αριστερών οργανώσεων και δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ομοσπονδία υποστήριξε επίσης ένα ίδρυμα που ελέγχεται απ’ τον λαϊκιστή ακροδεξιό ολλανδό πολιτικό Geert Wilders (πήρε 25.000 δολάρια το 2015) που έχει κάνει εκστρατεία κατά της «ισλαμοποίησης» της ολλανδίας, υπέρ της πλήρους απαγόρευσης της μετανάστευσης μουσουλμάνων, ενώ προώθησε και νομοθεσία για την απαγόρευση του κορανίου στην ολλανδία.

Και οι δύο περιπτώσεις έλαβαν δωρεές απ’ το Ίδρυμα Diller, που έδωσε διάφορα δώρα και σε άλλες ομάδες που σχετίζονται με την προώθηση του μίσους και της καχυποψίας κατά των μουσουλμάνων· όπως επίσης και σε δεξιές οργανώσεις που δεν έχουν σύνδεση με το ισραήλ ή εβραϊκές υποθέσεις, όπως τους Tea Party Patriots (πήραν 150.000 το 2016).

Μια άλλη ομάδα που χρηματοδοτήθηκε απ’ το Ίδρυμα Diller ήταν η «πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της αμερικανικής ελευθερίας» (που είναι επίσης γνωστή σαν «σταματείστε την ισλαμοποίηση της αμερικής») που έχει δημιουργηθεί απ’ τον Robert Spencer και την Pamela Geller με σκοπό την αντίσταση στην επέκταση της ισλαμικής νομοθεσίας στις ηπα. Η συγκεκριμένη ομάδα πήρε 150.000 δολάρια το 2014, και σύμφωνα με ερευνητές «είχε στόχο να καλλιεργήσει τους δημόσιους φόβους για μια υποτιθέμενη ισλαμική συνωμοσία να καταστραφούν οι αμερικανικές αξίες».

Το Ίδρυμα χρηματοδότησε επίσης το «κέντρο για την αμερικανική ελευθερία» με 10.000 δολάρια το 2014, 175.000 το 2015 και 100.000 το 2016. Το εν λόγω «κέντρο», που διευθύνεται απ’ τον David Yerushalmi, έχει μεγάλο ιστορικό μισαλλοδοξίας κατά των μουσουλμάνων, των μεταναστών και των μαύρων.

“Κομπλέ” – ε;

Επαγγελματίες ψεύτες εναντίον ιδανικών αυτόχειρων

Δευτέρα 8 Οκτώβρη. Το 1992 ισραηλινοί αξιωματούχοι προειδοποιούσαν τη νικήτρια “δύση” (νικήτρια του 3ου παγκόσμιου, “ψυχρού πολέμου”), και ειδικά την Ουάσιγκτον ότι έχουν απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες πως το ιράν θα έχει πυρηνικά όπλα μέσα στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια. Το αργότερο ως το 1997…

Το 1995 επαναλάμβαναν τις ίδιες απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες: η Τεχεράνη ήταν σε απόσταση τριών έως πέντε χρόνων απ’ τις βόμβες. Ως το 2000 το αργότερο…

Το 1996 ίσως σκέφτηκαν να αποφεύγουν τόσο ακριβείς (και διαδοχικά διαψευδόμενες) χρονικές προβλέψεις. Έτσι δήλωσαν ότι “το ιράν είναι εξαιρετικά κοντά” στα πυρηνικά όπλα. Αύριο, μεθαύριο το αργότερο δηλαδή…

Όταν το 2003 ο αμερικανικός στρατός εισέβαλλε στο ιράκ, το Τελ Αβίβ έκαστε αναπαυτικά. Ήταν θέμα χρόνου η εισβολή και στο ιράν· το έλεγαν τα αμερικανικά επιτελεία…

Αλλά αυτή η ευτυχισμένη στιγμή δεν ήρθε. Το 2009 το Τελ Αβίβ ξαναθυμήθηκε την τέχνη του: “σε ένα το πολύ δύο χρόνια” το ιράν θα…. Ως το 2011 το αργότερο…

Το 2012 οι ισραηλινοί αξιωματούχοι επανήλθαν, ακόμα δριμύτεροι: “σε λίγους μήνες”…

Το να τα λέει αυτά ένα κράτος που έχει πυρηνικά όπλα αλλά αρνείται να το παραδεχτεί και, άρα, να υπογράψει τις όποιες διεθνείς συμβάσεις για τον έλεγχό τους, κάνει το πράγμα με “τον λύκο στο μαντρί” ακόμα πιο φαρσοκωμωδία. Δεν είναι ένας «βοσκός» που φωνάζει, αλλά ένας (άλλος) λύκος… Ποιος θα μπορούσε να αγοράζει ισραηλινές καταγγελίες; Εκτός απ’ την Ουάσιγκτον κανένας.

Ωστόσο η διοίκηση Ομπάμα άλλαξε προσέγγιση, επειδή ήθελε να στοχεύσει αποκλειστικά στον Ειρηνικό, και – κατά συνέπεια – προτιμούσε μια “ισορροπία δυνάμεων” στην ευρύτερη μέση Ανατολή, που δεν θα απαιτούσε έξτρα αμερικανική παρουσία: διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε το 2015 την συμφωνία των 5 + 1 για τον έλεγχο της πυρηνικής τεχνολογίας της Τεχεράνης…. (Κι έγινε τελεσίδικα εχθρός του Τελ Αβίβ, ένας “αντισημίτης” πρώτης γραμμής δηλαδή…)

Το αμερικανικό γκουβέρνο άλλαξε, και μαζί του οι ιμπεριαλιστικές τακτικές της Ουάσιγκτον. Η πετυχημένη “αντιτρομοκρατική κάθοδος” της Μόσχας στη συρία (και η εξίσου πετυχημένη προώθηση της Τεχεράνης δυτικά), σε συνδυασμό με τους ελιγμούς του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ στο κυρίως πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου, ξαναέβαλαν την Μεσόγειο στον πάγκο του χασάπη. Και έδωσαν στο μιλιταριστικό, ρατσιστικό καθεστώς τόσο του Τελ Αβίβ όσο και του Ριάντ έναν “λόγο ύπαρξης”: την ιρανική επικινδυνότητα, ακόμα και χωρίς πυρηνικά…

Για την Ουάσιγκτον δεν είναι βέβαια ένα μικρομεσαίο (από στρατιωτική άποψη) κράτος, σαν το ιρανικό, το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το μπλοκ της Αστάνα και η εμβέλειά του· με την προσθήκη του Πεκίνου, που βρίσκεται ήδη (και) στη συρία. Ο Νετανιάχου συνεχίζει, όπως όπως, τις προφητείες και τις “αποκαλύψεις” του για το πυρηνικό ιράν. Μόνο για να δρέψει τις συνέπειες του ότι τώρα πια δεν μπορεί να ελπίζει σ’ έναν περιορισμένο, “περιφερειακό” πόλεμο, α λα αμερικανική εισβολή στο ιράκ… Αν θέλει την φωτιά του παγκόσμιου, ναι – μπορεί να την έχει. Μόνο που…

Το ισραηλινό καθεστώς είναι αναγκασμένο πλέον να καταγγείλει την ε.ε. (που σπάει τις αμερικανικές απαγορεύσεις κατά της Τεχεράνης)· και να διαχειριστεί το γεγονός ότι ο μιλιταριστικός τυχοδιωκτισμός του φέρνει όλο και περισσότερη ρωσική στρατιωτική τεχνολογία στα σύνορά του· κι όχι υπέρ του.

Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, γίνεται όλο και πιο δραματική η παλιά γνώση πως όταν στο βάλτο πλακώνονται οι ιπποπόταμοι την πληρώνουν τα βατράχια…. Υποθέτουμε πως πολλά, πάρα πολλά πρωτοκοσμικά τέτοια, περιμένουν σήμερα ή αύριο ένα φιλί από κάποια πριγκήπισσα, αφού (“κατά βάθος”…) νοιώθουν πως είναι μαγεμένοι πρίγκηπες.

Τα άσχημα νέα για το μέλλον που φέρνουν πάνω στα κορμιά τους, εδώ και χρόνια, οι φυγάδες των εμπόλεμων πεδίων της μέσης Ανατολής και της Αφρικής προτιμούν να υποκρίνονται ότι δεν τα καταλαβαίνουν… Αυτοί είναι “άλλοι” – όχι εμείς μελλοντικά…

(Ο.Κ…. Αν έτσι θέλετε… )

Οι σωστοί σύμμαχοι είναι φονιάδες διαρκείας

Σάββατο 6 Οκτώβρη. Αν το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος έχει κάπου ένα δωμάτιο αφιερωμένο στην ελληνο-ισραηλινή φιλία, ας τραβήξει άλλες τρεις γραμμές στον τοίχο: αυτοί οι τρεις (ο 24χρονος Mahmoud Akram Abu Sama’an, ο 28χρονος Hussein Fathi al-Raqab και ο 12χρονος Faris Hafez al-Sarasawi) ήταν η χθεσινή «σοδειά» του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. Μαζί με πάνω από 120 που τραυματίστηκαν από σφαίρες.

Πώς λέγεται η «υπόθαλψη εγκληματία» στις κρατικές πρακτικές; «Στρατηγική συμμαχία» απαντάει το ροζ φασισταριό…

Σωστά. Έτσι λέγεται.

(Κι αλλοίμονο στους θεατές που γελάνε ή κλαίνε απ’ τα βάθη της μικροαστικής τους ιδιοτέλειας).

Ύαινες made in greece

Σάββατο 29 Σεπτέμβρη. Έξι παλαιστίνιους διαδηλωτές (εκ των οποίων οι δύο ανήλικοι 12 και 14 χρόνων) σκότωσε χτες ο ισραηλινός στρατός στη λωρίδα της Γάζας. Τραυμάτισε καμιά 500αριά. Συνολικά οι δολοφονημένοι της «μεγάλης πορείας της επιστροφής» έχουν ξεπεράσει τους 180· ενώ οι τραυματισμένοι (πολλοί σακατεμένοι) φτάνουν τις 20.000.

Καλείται, λοιπόν, η ευαίσθητη ιντελιγκέντσια του λαού και του τόπου να στείλει μια επιστολή (ανοικτή κατά προτίμηση) στο κυτίο παραπόνων του ελληνικού γκουβέρνου, ζητώντας του να κρύψει κάπως την ενίσχυση αιμοβόρων καθεστώτων στην περιοχή.

(Αστειευόμαστε!!! Φυσικά και είναι συνένοχη η «ευαίσθητη ιντελιγκέντσια»!!! Τόσα «προγράμματα πανεπιστημιακών ανταλλαγών» παίζουν με το Τελ Αβίβ… Πληρώνονται οι άνθρωποι. Πληρώνονται σε μετρητά και σε είδος οι διανοούμενοι του κανιβαλισμού….

Αλλά δεν τελειώνει εκεί το πράγμα, έτσι δεν είναι; Πόσο απασχολούν οι κατά καιρούς “επώνυμες δολοφονίες”; Ε, οι “ανώνυμες” Εκεί θα πρέπει αυτή την βδομάδα να απασχολήσουν Εδώ 506 φορές παραπάνω! Ο γνωστός ντόπιος μικροαστισμός ρατσισμός / φασισμός τις στηρίζει κι αυτές…

Ή δεν επιτρέπεται το πένθος και η οργή για τις δολοφονίες των Άλλων λόγω μεροληψίας;)

 

Μεσανατολικό απαρτχάιντ

Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη. Ανάμεσα στους πιο αποφασιστικούς και κατηγορηματικούς που καταδικάζουν τον ισραηλινό ρατσισμό είναι και μερικοί ισραηλινοί. Φυσικά αυτά που λένε δεν αλλάζουν στο ελάχιστο την κυρίαρχη ιδεολογία: το «ενεργητικό» ή «παθητικό» φασισταριό στο ισραήλ είναι ξεκάθαρη πλειοψηφία.

Αξίζει ωστόσο να θυμίζουμε αυτές τις απόψεις όσο υπάρχουν, επειδή – πέρα απ’ τα υπόλοιπα – αποδεικνύουν ότι η συμπαράσταση στον παλαιστινιακό αγώνα είναι απόλυτα νόμιμη από κάθε άποψη.

Ο καθηγητής Zeev Sternhell είναι επίτιμος επικεφαλής του τμήματος πολιτικών επιστημών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και ένας απ’ τους παγκοσμίου φήμης ειδικούς πάνω στον φασισμό. Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του (Ha’aretz 19 Γενάρη 2018: «Στο Ισραήλ ο αυξανόμενος φασισμός και ρατσισμός είναι ίδιος με τα πρώτα στάδια του ναζισμού») αναφέρθηκε στις δηλώσεις που έγιναν από δύο πρώτης γραμμής ισραηλινούς πολιτικούς, μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού, τον Bazalel Smotrich (αναπληρωτής πρόεδρος της ισραηλινής βουλής) και τον Miki Zohar (επικεφαλής μιας απ’ τις επιτροπές της Knesset). Αυτές οι δηλώσεις έγραψε ο Sternhell «θα έπρεπε να απαγορευτούν απ’ όλα τα media στο Ισραήλ και σ’ όλον τον εβραϊκό κόσμο. Και στις δύο βλέπουμε όχι απλά τον αυξανόμενο ισραηλινό φασισμό, αλλά τον ρατσισμό που είναι ίδιος με τον ναζισμό στα πρώτα του στάδια».

Αυτή η προκλητική σύγκριση με τον ναζισμό βρίσκει σύμφωνο τον Daniel Blatman, καθηγητή ιστορίας στο Εβραϊκό πανεπιστήμο της Ιερουσαλήμ, που έγραψε το βιβλίο: Οι πορείες του θανάτου: η τελική φάση της ναζιστικής γενοκτονίας, και τιμήθηκε το 2011 με το διεθνές βραβείο βιβλίου Yad Vashem για την έρευνα πάνω στο Ολοκαύτωμα. Σ’ ένα περσινό άρθρο του (Ha’aretz 23 Μάη 2017) σχολίασε: «Ο θαυμασμός του Bezalel Smotrich στον βιβλικό σφαγέα Joshua bin Nun τον οδηγεί στο να υιοθετήσει απόψεις που θυμίζουν εκείνες των γερμανικών SS”.

O Blatman επανήλθε στο θέμα πιο πρόσφατα, στις 28 Γενάρη του 2018:

Ο αναπληρωτής πρόεδρος της βουλής Bezalel Smotrich … παρουσίασε το σχέδιό του, σύμφωνα με το οποίοι οι Παλαιστίνιοι στις κατεχόμενες περιοχές (ακόμα κι αυτοί που είναι ισραηλινοί πολίτες) θα γίνουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, υποκείμενα χωρίς δικαίωματα, σ’ ένα καθεστώς που μας θυμίζει την κατάσταση των Γερμανών Εβραίων μετά την ψήφιση του νόμου της Νυρεμβέργης το 1935. Στο βαθμό που δεν θα συμφωνήσουν μ’ αυτό το σχέδιο, πολύ απλά θα εκκαθαριστούν. Αν αρνηθούν να φύγουν, θα ξεριζωθούν δια της βίας, πράγμα που σημαίνει γενοκτονία.

Ένα ακόμα εκλεγμένο στέλεχος του κυβερνώντος συνασπισμού, ο Miki Zohar του Likud, δεν δίστασε να δηλώσει ότι οι Άραβες έχουν ένα πρόβλημα για το οποίο δεν υπάρχει λύση: ότι δεν είναι Εβραίοι και, κατά συνέπεια, η μοίρα τους σ’ αυτήν τη γη δεν μπορεί να είναι η ίδια με εκείνη των Εβραίων…. Ο καθηγητής Zeev Sternhell έγραψε τις προάλλες ότι αυτός ο ρατσισμός «είναι ίδιος με το ναζισμό στα πρώτα του στάδια». Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για ναζισμό από κάθε άποψη, ακόμα κι αν διδάσκεται στα σχολεία των θυμάτων του ιστορικού ναζισμού.

Και καταλήγει στο ότι «αν μια έρευνα για τον ρατσισμό στα δυτικά κράτη γινόταν με τον τρόπο που γίνονται οι έρευνες για τον αντι-σημιτισμό, το Ισραήλ θα βρισκόταν κοντά στην κορυφή της λίστας».

“Παλαιστίνιοι; Σιγά!! Θα τους σκοτώσουν όλους! Οι ισραηλινοί δεν αστειεύονται!…”

Κυριακή 23 Σεπτέμβρη. (Η έγκυρη γνώμη έλληνα μπάτσου στη διάρκεια μπλόκου σε αφισοκόλληση υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης).

Ναι, κάνουν ό,τι μπορούν – σκοτώνοντας. Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας μέσα σ’ ένα 24ωρο, σκότωσαν έξι – τους πέντε με σφαίρες, τον έκτο με ξύλο… Τι σημασία έχει;

Είναι σύμμαχοι του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου, που τους στηρίζει όσο μπορεί, με όποιον τρόπο μπορεί… Τι σημασία έχει;

Το ελλαδιστάν (σαν κοινωνία) θα πρέπει να είναι γεωγραφικά το κοντυνότερο σημείο ανελέητης αναισθησίας απέναντι στη συνεχιζόμενη σφαγή των παλαιστινίων, στον εξανδραποδισμό τους· στην αυτοανακήρυξη του εθνικού τους σύμμαχου, επίσημα, συνταγματικά κατοχυρωμένου, σαν κράτους απαρτχάιντ. Βάζει το ελλαδιστάν (σαν καθεστώς) τα χέρια του όλο και περισσότερο στο αίμα, και το “φλέγον ζήτημα” (εκτός απ’ την μπάλα) είναι ποιο κάθαρμα θα νικήσει στις επόμενες εκλογές…

Μένουμε εδώ; Κι αφού μένουμε, χαζεύουμε;

Η πολεμική πλαστογράφηση

Τρίτη 18 Σεπτέμβρη. Το ντοκυμαντέρ του καθεστωτικού καταριανού ειδησειογραφικού οργανισμού al Jazzera The Lobby – USA απαγόρευτηκε, όταν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ κόλλησαν κάποια όπλα στο κεφάλι του αφεντικού του κατάρ. Αλλά ήταν αναπόφευκτο επειδή είναι αναγκαίο: αν τόσο πολύ φοβάται ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβιβ τις αποκαλύψεις του ντοκυμαντέρ (και προφανώς έχουν σοβαρούς λόγους να φοβούνται…) τότε το υλικό θα «διαρρεύσει». Κομμάτι κομμάτι. Κάποια στιγμή, όταν θα έχουν διαρρεύσει όλα τα κομμάτια, θα συναρμολογηθεί.

Αυτό που ακολουθεί είναι η 3η κατά σειρά διαρροή. Έχει ιδιαίτερη σημασία και για τα μέρη μας. Δείτε τη, και στη συνέχεια δίνουμε κάποιες έξτρα εξηγήσεις.

Το “The Israel Project” (TIP) εμφανίζεται σαν «μη κυβερνητική οργάνωση» που ιδρύθηκε το 2002 στις ηπα (με έδρα στην Ουάσιγκτον και στην Ιερουσαλήμ), για «εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς σκοπούς». Πρόκειται για μια σκληροπυρηνική οργάνωση του ισραηλινού κράτους, με βασικό χρηματοδότη τον εκατομυριούχο ακροδεξιό Paul Singer – ωστόσο έχει εξασφαλίσει το να θεωρείται αμερικάνικη.

Ως εδώ τίποτα παράξενο, ειδικά για τις ηπα, όπου τα λόμπυ είναι νόμιμα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, τίποτα περίεργο στο ότι πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του TIP από το 2012 είναι ο Josh Block, στέλεχος της “αμερικανικής υπηρεσίας για την διεθνή ανάπτυξη” επί κυβέρνησης Clinton – κυρίως, όμως, στρατηγικός σχεδιαστής του βασικού βραχίονα του ισραηλινού λόμπυ στις ηπα, του AIPAC.

To κρυφό σχέδιο χειραγώγησης μέσω social media του TIP έχει επικεφαλής έναν ακροδεξιό: τον Gary Rosen. Ο Rosen για χρόνια είχε λογαριασμό στο twitter, με «όνομα» @ArikSharon, προς τιμήν του ισραηλινού πρωθ. που οργάνωσε την εισβολή στον λίβανο το 1982 και είναι ο πολιτικά υπεύθυνος για την σφαγή στα προσφυγικά στρατόπεδα των παλαιστινίων Sabra και Shatila. O Rosen έχει δουλέψει σα στέλεχος της διαφημιστικής Saatchi&Saatchi, και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον ακροδεξιό λογαριασμό του – ενόσω, σαν «υπεύθυνος» της προβοκατόρικης εκστρατείας του TIP ασχολείται με το πως θα κάνει φιλο-ισραηλινό το «αριστερό κοινό». Δεν φαίνεται να αναγνωρίζει δυσκολίες, τουλάχιστον απ’ την σκοπιά του διαφημιστή.

Ένα απ’ τα εργαλεία της προβοκατόρικης δουλειάς είναι η δημιουργία «στημένων» λογαριασμών στο facebook – το «Cup of Jane» είναι ένα τέτοιο. «Γενικού περιεχομένου» μεν, αλλά με «διαφημίσεις» του ισραηλινού καθεστώτος. Οι «στημένοι» λογαριασμοί προικίζονται με μια αρχική μάζα στημένων followers, σαν δόλωμα για να τραβηχτούν οι περισσότεροι επόμενοι, που είναι ο στόχος. Το «Cup of Jane» έχει 1 μύριο followers.

Εννοείται πως αυτοί οι «στημένοι» μαγνήτες λογαριασμοί δεν κάνουν καμία αναφορά στη σχέση τους με το ισραηλινό κράτος… Ο πρακτοράκος στο video εξηγεί το γιατί. Στο «about» του «Cup of Jane» προστέθηκε μια χωρίς καμία διευκρίνιση αναφορά σε κάποιο TIP αγνώστων λοιπών στοιχείων, αλλά αυτό έγινε αφού τα στελέχη του The Israel Project έμαθαν την ύπαρξη του ντοκυμαντέρ του al Jazeera…

Αυτά τα λίγα, λοιπόν, για το αμέρικα. Ενδιαφέροντα, αδιάφορα, ό,τι… Νομίζετε, όμως, ότι δεν γίνονται εδώ; Νομίζετε ότι δεν έχετε πέσει πάνω σε ανάλογα ιντερνετικά (και όχι μόνο…) κόλπα;

(φωτογραφία: Δείγμα προβοκάτσιας: στις 29 Οκρώβρη του 2016 το undercover και καλά ξεκάρφωτο «Cup of Jane» έκανε αυτήν την ανάρτηση. Προφανώς το χρώμα είναι photoshopιά, αλλά το μήνυμα είναι το πόσο φεμινιστικό – ακόμα και queer, με διάφορες άλλες αφορμές – είναι το ισραηλινό φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς… Roze-bombing υπέρ του πιο ιερού κράτους στην ιστορία του σύμπαντος…

Μόνο που δεν είναι τόσο γραφικό όπως, ίσως, νομίζετε…)

Ο νεοφασισμός στις δόξες του

Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη. Το να κατηγορεί κανείς το ισραηλινό κράτος ότι είναι ρατσιστικό είναι αντι-σημιτισμός (!!). Αυτό είναι το δόγμα που προσπαθεί να επιβάλει το ισραηλινό καθεστώς σε συνεργασία με τους ακροδεξιούς πρωτοκοσμικούς συνεργάτες του, κατά κύριο λόγο στις ηπα και στην αγγλία. Τα «ιερά κράτη», τα «κράτη υπεράνω κριτικής» για τον ιμπεριαλισμό, τον μιλιταρισμό και τον ρατσισμό τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους στον 21ο αιώνα.

Η επιβολή αυτού του δόγματος τόσο στην αγγλία όσο και στις ηπα έχει ορισμένες επιτυχίες, κυρίως εκεί που υπάρχουν διοικήσεις, εξουσίες, με ακροδεξιά στελέχωση και προσανατολισμό. Η βασική μέθοδος είναι το λόμπινγκ, για τη νομοθέτηση του δόγματος, έτσι ώστε όσοι κάνουν κριτική στο ισραήλ να διώκονται επίσημα με βάση τις υπάρχουσες νομοθεσίες για «εγκλήματα σκέψης», «διασπορά μίσους», κλπ. Όπου δεν έχει γίνει τέτοια νομοθέτηση, οι υποστηρικτές του δόγματος χρησιμοποιούν άλλες μεθόδους: προβοκάτσιες, ψευδολογία, παραπληροφόρηση, κλπ. Όλα αυτά με πλούσια χρηματοδότηση…

Εννοείται πως αυτό το δόγμα έχει προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις εναντίον τόσο του ρατσιστικού, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ όσο και κατά των υποστηρικών του στον πρώτο κόσμο. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε φασιστικό ρεύμα, το ισραηλινό κράτος δεν πολυνοιάζεται γι’ αυτές τις αντιδράσεις όταν κατοχυρώνει νομοθετικά την ευχέρεια να μπορεί να τις καταστείλει.

Είναι, λοιπόν, το ισραηλινό κράτος ρατσιστικό; Την άποψή μας την ξέρετε και θα συνεχίσετε να την μαθαίνετε τεκμηριωμένα. Όμως τώρα θα δώσουμε τον λόγο σ’ έναν ισραηλινό ιστορικό. Τον Ilan Pappe.

O Pappe (64 χρονών σήμερα), γεννημένος και μεγαλωμένος στη Haifa, ιστορικός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του μέχρι το 2008, ανήκει σε μια μικρή ομάδα ισραηλινών ιστορικών που ονομάστηκαν Νέοι Ιστορικοί. Αυτοί μελέτησαν έναν όγκο αγγλικών και ισραηλινών εγγράφων που ήταν απόρρητα ως την δεκαετία του 1980 αλλά ύστερα αποχαρακτηρίστηκαν (με βάση σχετικούς νόμους) – επίσημα κρατικά έγγραφα σχετικά με την δημιουργία του ισραηλινού κράτους. Μέσα απ’ αυτά τα ντοκουμέντα ο Pappe (και ως ένα βαθμό και οι υπόλοιποι) τόλμησαν να αμφισβητήσουν τεκμηριωμένα την επίσημη κρατική εθνικιστική ιδεολογία του Τελ Αβίβ και όλα τα ψέμματα και τις διαστρεβλώσεις που παράγει. Με βάση αυτά τα έγγραφα ο Ilan Pappe απέδειξε, για παράδειγμα, ότι το 1947, και προκειμένου να δημιουργηθεί το ισραηλινό κράτος, έγινε οργανωμένη / σχεδιασμένη απ’ τα πριν εθνοκάθαρση, σε βάρος 700.000 παλαιστινίων αυτοχθόνων… Έγινε έτσι αντι-εθνικιστής, και υποστηρικτής της λύσης του ενός ενιαίου δι-εθνικού κράτους, κοινού για εβραίους και άραβες…

Με τέτοιες καλά θεμελιωμένες απόψεις δεν μπορούσε να σταθεί στο ισραηλινό καθεστώς… Άρχισε να δέχεται απειλές δολοφονίας, μια εφημερίδα κυκλοφόρησε με την φωτογραφία του μέσα σ’ ένα στόχαστρο, ενώ το ισραηλινό κοινοβούλιο καταδίκασε τις απόψεις του (η “μόνη δημοκρατία στη μέση Ανατολή”, ε;). Μετά απ’ αυτά ο Pappe αναγκάστηκε να φύγει (το 2008) και έκτοτε ζει στην αγγλία, όπου δουλεύει σαν καθηγητής πανεπιστημίου.

Ιδού, λοιπόν, τι λέει ο Ilan Pappe (στα τέλη Μάρτη του 2017) στο διάρκειας 14 περίπου λεπτών βίντεο απ’ το αμερικανικό real news. (Σιγά σιγά ή γρήγορα θα απαγορευτούν κι αυτά. Οπότε όσο προλαβαίνουμε.)

Ελπίζουμε ότι τα αγγλικά σας θα σας επιτρέψουν να παρακολουθήσετε.

 

Ένας καλός γείτονας…

Πέμπτη 6 Σεπτέμβρη. Δημοσιοποιήθηκε προχτές απ’ την ισραηλινή καθεστωτική εφημερίδα Jerusalem Post· και εξαφανίστηκε μετά από λίγες ώρες, για «λόγους εθνικής ασφάλειας»… Το μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ παραδέχεται ότι χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε αντικαθεστωτικούς ένοπλους στο συριακό πεδίο μάχης. Αυτούς τους «τζιχαντιστές», τους «τρομοκράτες», τους «πρωτόγονους» – τους εκλεκτούς του Ριάντ.

Σύμφωνα με το σύντομο δημοσίευμα, μέσω της «επιχείρησης καλός γείτονας» ο ισραηλινός στρατός έδωσε απ’ το 2016 σε εφτά τουλάχιστον διαφορετικές ομάδες «τζιχαντιστών» 1.524 τόνους τροφίμων, 250 τόνους ρούχων και στολών, 947.520 λίτρα καυσίμων, 21 γεννήτριες, 30.000 παλέτες ιατρικού εξοπλισμού και φαρμάκων. Αλλά και χρήματα. Και όπλα. Και πυρομαχικά. Το δημοσίευμα δεν έχει νούμερα γι’ αυτά. Αλλά μνημόνευε την σχετική παραδοχή του ισραηλινού επιτελείου. Αν προσθέσει κανείς και τις πάνω από 200 (πυραυλικές κατά κύριο λόγο) επιθέσεις που το ίδιο επιτελείο ανακοίνωσε ότι έχει κάνει τον τελευταίο 1,5 χρόνο – όχι κατά των «τζιχαντιστών», αλλά κατά του συριακού στρατού και των συμμάχων του… – έχει ένα καλό πανόραμα του ισραηλινού ιμπεριαλισμού.

Από την άποψη του κρατικού / καπιταλιστικού ρεαλισμού δεν υπάρχει κανένα ζήτημα! Το ισραηλινό κράτος είναι ένα κανονικό ιμπεριαλιστικό κράτος, με τους εργολάβους του, τους proxies του… Κανονικότατα. Το ζήτημα δημιουργείται στην ιδεολογία / ρητορική που θέλει να πουλάει το Τελ Αβίβ, όχι μόνο στο εσωτερικό του αλλά (κυρίως) εκτός συνόρων, στην προσπάθειά του να προβοκάρει και να καταστείλει την εναντίον του πρακτική, κινηματική κριτική. Το ζήτημα είναι τα θεωρήματα περί «ειρηνικού κράτους», που «είναι μόνιμα αμυνόμενο», καθώς «απειλείται απ’ τον μουσουλμανικό πρωτογονισμό που το κυκλώνει»… Το ζήτημα είναι τα θεωρήματα περί “σεξιστών και τρομοκρατών παλαιστινίων”… Μ’ αυτόν ακριβώς τον πρωτογονισμό στην μόνη καθαρή και επίσημη εκδήλωσή του, τον ουαχαβιτισμό, συμμαχεί! Αυτόν ενισχύει με κάθε τρόπο!

Και, φυσικά, δεν το κάνει για λόγους άμυνας, ούτε μέσα ούτε έξω από εισαγωγικά. Ούτε ο συριακός στρατός ούτε οι σύμμαχοί του επιτέθηκαν στο ισραήλ… Αντίθετα το Τελ Αβίβ επιτίθεται, απρόκλητα. Ωμότητα; Ασφαλώς, Καμμία σχέση με την «αθωώτητα» πάντως!!!

Κανονικά οι ανά τον κόσμο πρόθυμοι υπερασπιστές του ισραηλινού μιλιταρισμού / ρατσισμού / ιμπεριαλισμού θα έπρεπε να έχουν ανοίξει βαθιές τρύπες στο χώμα για να κρυφτούν. Δεν θα το κάνουν – θα συνεχίσουν την θρασύδειλη δουλειά τους, με τις πλάτες διάφορων υπηρεσιών.

Ποια «προκοπή» περιμένουν άραγε; (Εεεε, όλο και κάτι βρίσκεται για τους υπηρέτες – δεν ξέρετε;)

Παλαιστίνη 1

Κυριακή 2 Σεπτέμβρη. Αφού «η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του ισραήλ» πως είναι δυνατό να υπάρχουν παλαιστίνιοι ανέστιοι, εξανδραποδισμένοι, πρόσφυγες; Η συσχέτιση μπορεί να φαίνεται από πρώτη ματιά ανύπαρκτη απ’ όσους συνειδητά ή όχι επιμένουν να αγνοούν τι συμβαίνει στη μέση Ανατολή και, ειδικά, σε ότι αφορά το φασιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ.

Η Ουάσιγκτον, όμως, ξέρει. Γι’ αυτό αποφάσισε να κόψει την συμμετοχή της στη χρηματοδότηση της UNRWA, της υπηρεσίας του οηε που φροντίζει τους παλαιστίνιους πρόσφυγες στη συρία, στην ιορδανία, στο λίβανο, αλλά και στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη. Γύρω στα 350 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο ήταν η αμερικανική συμβολή στον περίπου 1,3 δις δολάρια ετήσιο προϋπολογισμό της UNRWA (για πάνω από 5 εκατομμύρια πρόσφυγες). Εννοείται ότι χρησιμοποιήθηκαν διάφορες φτηνές δικαιολογίες για το κόψιμο του ποσού.

Αλλά το Τελ Αβίβ ξέρει ακόμα καλύτερα. …Πέρα απ’ το να δίνει κάλυψη σε τρομοκράτες η UNRWA είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι απ’ τους 750.000 πρόσφυγες που είχε αρχικά στις λίστες της (οι περισσότεροι απ’ τους οποίους έχουν πεθάνει από τότε) βρέθηκε να έχει 5,5 εκατομύρια ψευτο-πρόσφυγες. Τα δισέγγονα των προσφύγων δεν είναι πρόσφυγες…. λένε διάφοροι φασίστες βουλευτές στην Κνεσέτ.

Για την μιλιταριστική ρητορική του Τελ Αβίβ τα δισέγγονα των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, και τα τρισέγγονα, και τα τετρακισέγγονα, δικαιούνται (αιώνια) ηθική κάλυψη (δηλαδή απόκρυψη των δικών τους εγκλημάτων)· όμως τα εγγόνια και τα δισέγγονα των παλαιστινίων που έδιωξε ο ισραηλινός στρατός δια της βίας το 1948 και το 1967 δεν δικαιούνται ούτε την αναγνώριση της προσφυγιάς. Αν υπάρχει ιστορικό δικαίωμα αυτό είναι μόνο για το πρωτοκοσμικό απαρτχάιντ κατασκεύασμα· για κανέναν άλλον!!! Μόνο οι “ευλογημένοι απ’ τον θεό” μπορούν να μεταβιβάζουν κληρονομικά / γενετικά, επ’ αόριστο, την “αθωώτητά” τους…

Θαύμα; Ναι. Κι ο λόγος είναι απλός: καθώς ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός προελαύνει στην Παλαιστίνη με την διαρκή προσάρτηση παλαιστινιακής γης, οι πρόσφυγες απαγορεύεται να διεκδικήσουν την επιστροφή τους. Οι παλιοί πέθαναν· τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους είναι «μαϊμού»· οι καινούργιοι είναι «τρομοκράτες». Πράγμα που σημαίνει (αυτό θέλει το Τελ Αβίβ) ότι ο δρόμος είναι ανοικτός για το μεγάλο φασιστικό ισραήλ.

Μπροστά στην μεγαλοσύνη αυτού του στόχου γιατί η Ουάσιγκτον να δίνει 350 μύρια για την συντήρηση «ανύπαρκτων προσφύγων» και να μην τα προσθέσει στη στρατιωτική βοήθεια προς το Τελ Αβίβ;