Ιδανικοί σύμμαχοι 2

Τετάρτη 7 Νοέμβρη. Έχει γίνει πια τόσο αυτονόητος ο συνεταιρισμός αυτής της συμμορίας, ώστε να μπορεί να περιγράφεται με το πιο αθώο ύφος του κόσμου. Να, για παράδειγμα:

Στον απόηχο των απειλών της τουρκίας για το αιγαίο (…) και την κύπρο (…) ο κύπριος υπουργός εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης θα γίνει σήμερα δεκτός στο state department από τον αμερικανό ομόλογό του Μάικ Πομπέο, σε μια κρίσιμη συγκυρία…

Επίσης, τον επόμενο μήνα είναι προγραμματισμένη συνάντηση ηπα – ελλάδας στην Ουάσιγκτον, με αντικείμενο την στρατηγική σχέση των δύο χωρών, και ενώ έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για τη διεύρυνση της τριμερούς συνεργασίας ελλάδας, κύπρου, ισραήλ, με την προσθήκη και της αμερικής. Η δημιουργία αυτού του τετραμερούς σχήματος θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους ίδιους τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανόμενων και των ηπα…

… Η αμερικανική κυβέρνηση ήδη επεξεργάζεται την προοπτική μιας τετραμερούς συνάντησης ηπα – ελλάδας – ισραήλ – κύπρου. Αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στο επίπεδο των υπουργών εξωτερικών, όπου η ιδιαιτερότητα της παρουσίας δύο πρωθυπουργών – Τσίπρας, Νετανιάχου – στην ηγεσία των υπουργείων εξωτερικών των χωρών τους «διευκολύνει»…. Είναι εφικτό και ωφέλιμο για όλους στις ετήσιες τριμερείς συναντήσεις των ηγετών ελλάδας, κύπρου και ισραήλ να εκπροσωπείται και η αμερική….

Αυτά είναι «δημοσιογραφικές απόψεις» απ’ την χθεσινή καθεστωτική «καθημερινή». Και δεν θα έπρεπε να τους δίνει κανείς μεγαλύτερη σημασία, αφού είναι ένα κράμα «εθνικών ελπίδων» και γνωστών ιμπεριαλιστικών κινήσεων, ελληνικών, αμερικανικών, ισραηλινών. (Για κάποιο λόγο που μας διαφεύγει έχει παραλειφθεί η χούντα του Καΐρου).

Ωστόσο, ακόμα και μέσα από δημοσιογραφικές κοινοτοπίες, «ζυμώνεται» η «φυσιολογικότητα» του εγκληματικού συνεταιρισμού που αποτελεί την εξωτερική πολιτική της «εθνικής γραμμής».

Ποιά ραντάρ;

Πέμπτη 1 Νοέμβρη. Η στρατιωτική άσκηση φαίνεται να έγινε στις 23 και στις 24 Οκτώβρη. Συμμετείχαν ελληνικά πολεμικά ελικόπτερα, αλλά δεν είναι βέβαιο αν συμμετείχαν και ισραηλινά. Το βέβαιο είναι πως (ό,τι και να ήταν) πέρασαν πάνω απ’ τη νότια κύπρο και έφτασαν στο ισραήλ… πετώντας σε χαμηλό ύψος… για να μην εντοπιστούν (λέει) από ραντάρ… Ποιά ραντάρ;

Οι ντόπιοι στρατόκαβλοι γιορτάζουν:

… Όντως επρόκειτο για ελικόπτερα της ελληνικής Αεροπορίας Στρατού και είχαν κατεύθυνση προς το Ισραήλ για να συμμετάσχουν σε άσκηση. Οι στόλοι των ελικοπτέρων των δυο χωρών, πλέον συνεκπαιδεύονται πολύ συχνά, καθώς οι δυο πλευρές… απορροφούν τα επιχειρησιακά διδάγματα και τις εμπειρίες, η μια της άλλης!

Πλέον, έχοντας περάσει μερικά χρόνια τέτοιων ανταλλαγών με εκπαιδευτικό περιεχόμενο, έχει αναπτυχθεί εμπιστοσύνη μεταξύ των δυο πλευρών και το επίπεδο της εκπαίδευσης, με έμφαση στην πολυπλοκότητα των σεναρίων που εκτελούνται, θα μπορούσε με ασφάλεια να υπογραμμιστεί, ότι θα το ζήλευαν ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες…

Ας φροντίσουν, λοιπόν, να σκοτωθούν με την πρώτη ευκαιρία· μόνοι τους και ηρωϊκά – χωρίς να ανακατέψουν άλλους. Να τους ζηλέψουν και οι αμερικάνοι!

Απ’ την μεριά μας θα το γιορτάσουμε δεόντως…

Κωστάκηηηη! Μην πας στα βαθιαααά!!!

Παρασκευή 26 Οκτώβρη. Κάθε φορά που το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο «τρίβεται στη γκλίτσα του τσοπάνη» εγείροντας ζητήματα επέκτασης στη θάλασσα (“μία – δύο – τρεις – πολλές Θεσσαλίες” που θα ‘λεγε και ο ογκόλιθος πρώην υπ.εξ.) αναγκαζόμαστε να κάνουμε το ίδιο. Να θυμίζουμε πως όταν η Αθήνα (διακομματικά, σαν «εθνική γραμμή») μιλάει για «διεθνή νομιμότητα» που (έτσι λέει) της εξασφαλίζει κυριότητα στην ανατολική Μεσόγειο, μιλάει μ’ ένα πτώμα στο στόμα. Και το πτώμα δεν είναι τουρκικό.

Η επανάληψη μπορεί να είναι κουραστική· αλλά επιβάλλεται αν υπάρχει ο κίνδυνος αμνησίας. Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα ελληνικά αοζικά παραμύθια, αλλά κάτι σταθερά διαφωτιστικό είναι το «νησιά με φίδια» (Sarajevo 49, Μάρτης 2011). Επειδή αφορά την θρυλική «διεθνή νομιμότητα» που οι ντόπιοι τσοπαναραίοι του λαού επικαλούνται· μόνο για τ’ αυτιά των δικών τους προβάτων! (Κανείς άλλος στον γαλαξία δεν τα τρώει αυτά τα greeks…)

Υπάρχει εξέλιξη; Υπάρχει. Το τουρκικό καθεστώς, υπερασπιζόμενο αυτά που θεωρεί «εθνικά συμφέροντά» του, δεν έστειλε απλά ένα σεισμογραφικό (το Barbaros) να κάνει γεωλογικές έρευνες (προς αναζήτηση κοιτασμάτων) στην ανατολική Μεσόγειο. Έστειλε και 2 + 2 πολεμικά να το συνοδεύουν, για να μην μπαίνουν ιδέες στην αυτού εξοχότητα τον ψεκασμένο, άρχοντα πασών των αμερικανικών βάσεων, τσάρο της εθνικής ανεξαρτησίας, πρίγκηπα των φαιορόζ, κλπ.

Τέτοια περιστατικά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ήσσονος σημασίας για τον ελληνικό εθνικισμό / ιμπεριαλισμό (παρότι το πόπολο οφείλει να τρώει το ίδιο πάντα αντιτουρκικό χόρτο – και γουστάρει). Τα πιο σημαντικά είναι αυτά που δεν λέγονται. Όπως, για παράδειγμα, ότι το τουρκικό καθεστώς αποκτά σταθερά και αμείλικτα την στρατιωτική υπεροπλία σ’ όλη αυτή τη ζώνη ελληνικής και ελληνοκυπριακής «αμφισβήτησης», έτσι ώστε εκτός απ’ την περίπτωση που η Ουάσιγκτον θα έστελνε ολόκληρο τον 6ο στόλο της να τσακωθεί με την Άγκυρα, το ελλαδιστάν είναι καταδικασμένο να λογικευτεί. Τουλάχιστον στην πράξη, έστω σιωπηλά.

Πριν σχεδόν μια βδομάδα, στις 20 Οκτώβρη, ανακοινώθηκε απ’ την Άγκυρα η επιχειρησιακή ετοιμότητα ενός homemade UAV θαλάσιας επιτήρησης, καθώς και του συστήματος επικοινωνίας των εν λόγω ιπτάμενων ρομποτικών μηχανών με τις χερσαίες βάσεις τους. Mε ακτίνα 200 χιλιομέτρων, αρκετή για να έχει το τουρκικό στρατοαστυνομικό σύμπλεγμα σε real time 24/7 έλεγχο διαφιλονικούμενων και μη εκτάσεων μεσογειακής θάλασσας. Απ’ το Αιγαίο ως την κύπρο.

Άσχημες εξελίξεις για τον ελληνικό ιμπεριαλισμό και τα όνειρά του για περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου, παρέα με τα φιλαράκια του, κάτι χούντες του Καΐρου και κάτι φασισταριά του Τελ Αβίβ. Πως, όμως, να αντιμετωπίσει κανείς την πραγματικότητα;

Μόνο με αυταπάτες… Ουάου! – που θα έλεγε και ο αρχέτυπος των ναρκισιστικών φαντασιώσεων κυρ Γιάνης… Πράγματι. Αν δεν κάνουμε λάθος ο Φρόιντ υποστήριζε πως η “αρχή της επιθυμίας” νικάει την “αρχή της πραγματικότητας” στο πρωκτικό στάδιο του ανθρώπινου κουταβιού: τρώει τα σκατά του, και του αρέσουν…

(φωτογραφίες: Ξανά-μανά χάρτες. Στον πάνω είναι τα ελληνικά όνειρα. Το κλειδί είναι το Καστελόριζο… Προσέξτε πως μόνο οι συνεχείς συνοριακές γραμμές έχουν συμφωνηθεί επίσημα. Οι διακεκομένες είναι εικασίες, ευχές – “αυταπάτες”.

Στον δεύτερο στη σειρά είναι η τουρκική άποψη, σαφώς ρεαλιστικότερη. Προσέξτε σ’ αυτήν δύο πράγματα. Πρώτον, πως αν είναι να οριοθετηθεί σύνορο αοζ μεταξύ τουρκίας / αιγύπτου θα πρέπει ο χουντοχασάπης του Καΐρου να αναγνωρίσει τον αντίπαλό του σε ότι αφορά τον έλεγχο των σουνιτών σαν “εταίρο”…. Σε κάθε περίπτωση η θρυλική χάραξη συνόρων μεταξύ Αθήνας και αιγυπτιακής χούντας είναι εντελώς άσχετη σε σύγκριση με τον πάνω χάρτη. Και επειδή ο Sisi είναι ένα φασιστικό κάθαρμα αλλά ηλίθιος δεν είναι, δεν πρόκειται ποτέ να υπογράψει ένα σύνορο αοζ όπως το φαντάζονται οι έλληνες. Επειδή ξέρει ότι μ’ αυτό τον τρόπο απλά θα μπλέξει…

Και δεύτερον, τα δήθεν ελληνοκυπριακά οικόπεδα 4, 5, 6 και 7 είναι επίσης φαντασιακής ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας – σύγκριση με τον μεσαίο χάρτη (ή την διαγράμμιση στ’ αριστέρα του χάρτη, στον τρίτο). Για επιχειρηματικούς (ή απλά στοιχειωδώς λογικούς) λόγους κανένας δεν κόβει το χέρι του πως αυτά είναι ελληνοκυπριακή ιδιοκτησία…)

Η “εθνική γραμμή” και οι εκπροσωποί της 1

Κυριακή 21 Οκτώβρη. Με γειά, λοιπόν, ο καινούργιος έλληνας υπ.εξ. Και είναι κρίμα που δεν θα μείνει καιρό στη θέση του για να επιδείξει το ταλέντο του στο να λύνει δύσκολους κόμπους. Είναι πάλι κρίμα που δεν έμεινε στο πόστο ο ογκόλιθος. Γιατί αντί να θριαμβολογεί για την ειρήνη που έφερε στα βαλκάνια (;) ίσως να προλάβαινε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της «δουλειάς» του στο «κυπριακό»…

Το γεγονός είναι αδυσώπητο: οι ελληνικές ελπίδες ότι το τουρκικό καθεστώς θα «αδυνατίσει» είτε για οικονομικούς λόγους, είτε λόγω των «προβλημάτων με τις ηπα», έχουν καταρρεύσει παταγωδώς. Και μαζί καταρρέουν (υπόγεια) πολλές πλευρές των ελληνικών σχεδιασμών για «περικύκλωση της Μεσογείου» – αυτούς που προσπάθησε να πουλήσει ξανά και ξανά ο ογκόλιθος, στις αρχές του 2017, στην καινούργια ψοφιοκουναβική διοίκηση. Καταρρέουν, τέλος, και οι «βάσεις» πάνω στις οποίες (και πάλι ο ογκόλιθος, σε συνεργασία με τον Ανστασιάδη) είχαν βουλιάξει τις τελευταίες «διαπραγματεύσεις για την λύση» στο Κραν Μοντανά. Ειδικά η βεβαιότητα πως η νότια κύπρος θα αλωνίζει στην «αοζ της» βρίσκοντας μυθικά κοιτάσματα αερίου, την ώρα που ο αμερικανικός, ο γαλλικός και ο ιταλικός στόλος θα κρατούσαν «δεμένη» την Άγκυρα, έξω απ’ την ανατολική Μεσόγειο…

Οι τρανταχτές απόδειξεις γι’ αυτό το μπαράζ αποτυχιών του ελληνικού ιμπεριαλισμού (ο τενεκεδένιος, σαν ειδικός στις «αυταπάτες», μπορεί να ξαναμουρμουρήσει κάτι τις σχετικό) έρχονται απ’ την Λευκωσία. Όπου όχι και ιδιαίτερα υπόγεια έχει αναδυθεί στον αφρό των ημερών όχι το φυσικό αέριο αλλά μια «λύση» που αναγνωρίζει, τελικά, αυτό που έγινε το 1974: ότι, δηλαδή, στην κύπρο υπάρχουν δύο κράτη!

Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της νοτιοκυπριακής εφημερίδας «πολίτης», πριν μια βδομάδα, περιγράφει την κατάσταση. Προτείνουμε να το διαβάσετε ολόκληρο. Όχι μόνο για το περιεχόμενό του αυτό καθ’ εαυτό, αλλά και επειδή δεν διαψεύστηκε «αρμοδίως» ούτε μια τελεία απ’ αυτό.

Η “εθνική γραμμή” και οι εκπροσωποί της 2

Κυριακή 21 Οκτώβρη. Εντελώς επιγραμματικά τα πράγματα έχουν ως εξής. Στη Λευκωσία ξέρουν (προφανώς και στην Αθήνα ξέρουν) ότι η νότια κύπρος αποκλείεται να εκμεταλλευτεί κοιτάσματα που αυθαίρετα έχει χαρακτηρίσει σαν τμήματα της δικής της αοζ (εφόσον βρεθούν με εκμεταλλεύσιμο γκάζι) πηγαίνοντας κόντρα στην Άγκυρα. Απλά, πολύ απλά, επειδή κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κοντράρει το αναβαθμισμένο στρατιωτικά και γεωπολιτικά τουρκικό καθεστώς για να χαρίσει ποσοστά απ’ το γκάζι στη Λευκωσία. Ούτε η τριγωνική συμμαχία Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ προσφέρει «κάλυψη»: το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε το ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς είναι να προσθέσει στο λογαριασμό του αντίπαλους στρατούς (και στόλους).

Η ιδέα για ένα «βελούδινο διαζύγιο» στην κύπρο γυροφέρνει πάνω από ένα χρόνο· όχι από τίποτα περιθωριακούς, αλλά απ’ το ίδιο το νοτιοκυπριακό καθεστώς και προσωπικά τον Αναστασιάδη. Είναι ο μόνος τρόπος για να «λυθούν τα χέρια» της Λευκωσίας να αξιοποιήσει ό,τι υπάρχει στη δική της αοζ, χωρίς τουρκικές «ενοχλήσεις» και χωρίς αβεβαιότητες για τις εταιρείες εκμετάλλευσης φυσικού αερίου.

Δεν είναι μεν μια απλή τεχνικά διαδικασία (η αλληλοαναγνώριση δύο κρατών στην κύπρο, ειδικά σε ότι αφορά την σχέση του βορρά με την ε.ε.), είναι όμως η μόνη λογική (και από καπιταλιστική άποψη) εξέλιξη. Ωστόσο παρεμβάλλονται οι ιδεολογικοί παράγοντες, ιδιαίτερα ισχυροί σε πρωτόγονες κοινωνίες σαν την ελληνική ή την ελληνοκυπριακή. Αν το «βόρεια μακεδονία» είναι μια φορά ανάθεμα, το «δύο κυπριακά κράτη» είναι εκατό!!!

Να γιατί θα χρειαζόταν ένας ταχυδακτυλουργός (ή ένας μεγΑλέκος) σαν τον τενεκεδένιο, για να πάρει το κόψιμο του «γόρδιου δεσμού» πάνω του!!! Κρίμα που δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του…

(Δεν είναι ικανός; Μα γιατί το λέτε; Αφού πρόσφατα ξανα-ανακοίνωσε ότι με τον φίλο του τον χασάπη Sisi θα χαράξουν τα σύνορα των δύο αοζ, ελληνικής και αιγυπτιακής, μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Το πολύ πολύ κάτω απ’ την Κρήτη. Ανατολικότερα… ως την κυπριακή αοζ; Δεν έχει!!!)

Αεροπλανοφόρο μεν, αλλά λιανά

Κυριακή 14 Οκτώβρη. Η αποκάλυψη (;) ότι το αμερικανικό πεντάγωνο είχε για 4 χρόνια, απ’ το 2013 ως το 2017, αεροπορική βάση στην κύπρο, δεν ήταν άξια προσοχής για την ελληνική καθεστωτική δημαγωγία. Υποθέτουμε για σοβαρούς λόγους. Ίσως επειδή ισχύουν πράγματα «περίπλοκα» για την εντόπια γεωπολιτικο-προσοδική λογική: όταν ο ψεκασμένος εκφράζει δυνατά και γκροτέσκα αυτό που σκέφτεται το σύνολο του ελληνικού βαθέος κράτους, «αμερικάνοι πάρτε, εδώ οι καλές τοποθεσίες για βάσεις!» ελπίζοντας σε ικανά ανταλλάγματα, μπορεί να εκδηλώνει ένα κάποιο εθνικό διαζύγιο με την πραγματικότητα. Δεν είναι το πρώτο, δεν είναι ούτε το τελευταίο…

Τι βάση ήταν αυτή η αμερικανική στην κύπρο; Μέσα στην αγγλική βάση στο Ακρωτήρι, ο αμερικανικός στρατός είχε «πιάσει» χώρο και υποδομές για καμιά 10αριά πολεμικά ελικόπτερα. Η εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι θα χρησιμοποιούνταν σε «περίπτωση ανάγκης» για την εκκένωση από αμερικάνους της Βηρυτού. (Αν θέλετε το πιστεύετε: 4 χρόνια περίμεναν την “περίπτωση ανάγκης”; Και δεν συμμετείχαν τα ελικόπτερα σε καμία απ’ τις πολλές νατοϊκές ή μη αεροναυτικές ασκήσεις που έχουν γίνει στην περιοχή αυτά τα χρόνια;). Εννοείται πως μετά την πολύ πρόσφατη αποκάλυψη της βάσης (η οποία έγινε στις ηπα) το ελληνοκυπριακό γκουβέρνο δηλώνει ότι «δεν ήξερε τίποτα»… (Και πώς διέσχιζαν τα αμερικανικά απάτσι τον νοτιοκυπριακό ενάεριο χώρο; Μήπως το κανόνισε κανάς «σύμβουλος»; Συμβαίνουν κι αλλού, γι’ αυτό ρωτάμε…)

Σε κάθε περίπτωση ήταν μια ευέλικτη και πάντως όχι μόνιμη εγκατάσταση του αμερικανικού στρατού, απέναντι απ’ την συριακή επικράτεια. Κι έτσι προκύπτει όσο πιο καθαρά και τεκμηριωμένα γίνεται η post-modern αντίληψη (και) του αμερικανικού πενταγώνου για το τι συγκροτεί τις επιμελητειακές υποδομές του. Σταθερές και μόνιμες εγκαταστάσεις όσες χρειάζονται· ακριβώς οι απαραίτητες και όχι περισσότερες. Απο ‘κει και ύστερα «ευκαιριακά συμβόλαια» χρήσης εδάφους, θάλασσας ή αέρα, πότε εδώ και πότε εκεί, για όσο και όπου προκύπτουν επιχειρησιακές ανάγκες. Απ’ την μια μεριά: όλος ο πλανήτης διαθέσιμος σαν μια βάση. Απ’ την άλλη: πρακτικά εδώ ή εκεί, όταν χρειάζεται, με το ελάχιστο δυνατό κόστος…

(Να ένα παράδειγμα που θα κάνει πικραμμένο κάθε καμμένο και ψεκασμένο: παρότι έχουν μόνιμη και σταθερή βάση στο κόσοβο, οι αμερικάνοι θέλουν άλλη μία σε αλβανικό έδαφος. Ε, θα ξοδέψουν 50 μύρια δολάρια για να την φτιάξουν στο παλιό και παρατημένο αεροδρόμιο της Kucova, λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Berat).

Δεν θα έπρεπε να παραξενεύει αυτό το «πλουραλιστικό» μοντέλο των «διευκολύνσεων» αντί για μόνιμες βάσεις. Είναι ευέλικτο απ’ την άποψη ότι προσαρμόζεται εύκολα σε εξελισσόμενες στρατιωτικές αναγκαιότητες. Είναι σαφώς πιο οικονομικό με την έννοια ότι δεν χρειάζονται τα έξοδα μόνιμων εγκαταστάσεων που δεν δουλεύουν πάντα και συχνά υπολειτουργούν. Είναι και τεχνολογικά επίκαιρο επειδή είτε οι αλυσίδες εφοδιασμού είτε οι πολεμικές επιχειρήσεις οργανώνονται μέσα απ’ την αναζήτηση, όπου είναι εφικτό, εναλλακτικών, που θα «μετατρέπουν τον χώρο σε χρόνο» – όπως υποδεικνύει το καπιταλιστικό δόγμα σε κάθε μείζονα τεχνολογική αναδιάρθρωσή του.

Εκείνοι που θέλουν να πουλάνε συμμαχικές εκδουλεύσεις έναντι «σοβαρών εθνικών ανταλλαγμάτων» μπορεί και να προβληματίζονται. Άλλο να «πουλάς» μόνιμη εγκατάσταση στον αμερικανικό στρατό, κι άλλο να «πουλάς» πέντε ώρες προσγείωσης / απογείωσης κάθε δέκα μέρες…

Δυστυχώς δεν ισχύει στην παροχή τέτοιου είδους «διευκολύνσεων» η απόδοση του airbnb, παρότι από λειτουργική άποψη το πράγμα μοιάζει. Η «χρονομίσθωση» είναι πιο κερδοφόρα από τα ετήσια συμβόλαια μόνο αν έχεις πολλούς (και διαφορετικούς) πελάτες. Αν έχεις τον ίδιο, αν παίζει «μονοψώνιο»….. Οιμέ! Την τιμή την καθορίζει ο ένας και μοναδικός πελάτης κι όχι ο ιδιοκτήτης! Ίσως, λοιπόν, αν είσαι τέτοιος ιδιοκτήτης, να αναγκαστείς ν’ ανέβεις στα κεραμίδια φωνάζοντας ότι διατίθεσαι, προκειμένου να «κάθεται περισσότερο» ο ενοικιαστής, να του δώσεις για καθε δύο διανυκτερεύσεις άλλες δύο δώρο, και τσάμπα relax στο σπίτι στο χωριό…

Ακόμα και την συζυγική σου κρεβατοκάμαρα… αν ο «έρωτας» προχωρήσει…

(Πού είναι εκείνες οι καλές, μοντέρνες, ψυχροπολεμικές εποχές; Πού είναι εκείνα τα ηρωϊκά ‘80s με το «εφτά προς δέκα»; Πού είναι εκείνοι οι καιροί που ο Παπαντρέου ο Β “ανέβαζε την τιμή” του οικοπέδου παριστάνοντας ότι θα διώξει τις βάσεις; Τώρα το βαθύ κράτος θέλει κι άλλες, όσο περισσότερες γίνεται, μπας και πιάσει κανά ντάλαρ…)

Τα φιλαράκια 1

Τετάρτη 10 Οκτώβρη. Ή τα φασιστόμουτρα, τα ελληνικά με ροζ φερετζέ, ξανανταμώνουν.

Σήμερα, λοιπόν, σε ξενοδοχείο στην κρητική Ελούντα, το ελληνικό γκουβέρνο θα έχει την τιμή και την ευτυχία να ξανα-αγκαλιάσει τους εταίρους, τους φίλους, τους αδελφούς απ’ την αιγυπτιακή χούντα· μια απ’ τις πλέον αιμοβόρες του πλανήτη. Δείτε το εύρος, το βάθος και την επισημότητα αυτής της συνάντησης. Εκτός απ’ τον τενεκεδένιο πρωθυπουργό, θα συμμετάσχουν με μεγάλη τους χαρά και οι: Νίκος Κοτζιάς (ογκόλιθος), Νίκος Παππάς (αντ’ αυτού), Γιώργος Σταθάκης (εφοπλισμού), Τέρενς Κουίκ (ψεκασμένος, των υπηρεσιών), Στάθης Γιαννακίδης (υφυπ. οικονομίας) – ακόμα και ο “αρμόδιος για θέματα κοινωνικών ασφαλίσεων” υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος….

Είναι πολλές οι δουλειές που τα ελληνικά αφεντικά έχουν στήσει στους σβέρκους του αιγυπτιακού προλεταριάτου – τι πιο φυσικό τα αριστεροδεξιά καθάρματα που τα εκπροσωπούν να ξαναβάλουν τα χέρια τους (και τα πόδια τους, ακόμα και τον λαιμό τους) στο αίμα αυτού του προλεταριάτου; Γιατί – όλα κι όλα – ας μη νομίζει κανείς ότι η χούντα του Καΐρου κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια! Σκοτώνει, φυλακίζει, βασανίζει καθημερινά – με αυξανόμενη ένταση μάλιστα, μιας και ογκώνεται το μίσος απέναντί της.

Τα φιλαράκια 2

Τετάρτη 10 Οκτώβρη. Στο ραντεβού θα συμμετέχει και το ελληνοκυπριακό κάθαρμα. Αυτός, τουλάχιστον, το λέει και το παινεύεται: “είμαι καραδεξιός”.

Την επόμενη φορά που θα σας πετάξει το γκουβέρνο τίποτα ψίχουλα αριστεροσύνης και “κοινωνικής ευαισθησίας” να θυμάστε αυτό: αν τα βοθρολύματα επιτέθηκαν και τσάκισαν κάποτε αιγύπτιους εργάτες στο Κερατσίνι, το ελληνικό βαθύ κράτος και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι είναι σύμμαχοι του αυθεντικού αφεντικού του κανιβαλισμού κατά της αιγυπτιακής εργατικής τάξης. Και σ’ αυτήν τους την οργανική και άμεση συνενοχή έχουν πολλούς βοηθούς. Ακόμα και αυτοαποκαλούμενους “αντιφασίστες”…

Όπως, άλλωστε, είναι σύμμαχοι και των άλλων καθαρμάτων, απ’ την μεριά του Τελ Αβίβ και της Ουάσιγκτον… Με τους ίδιους ακριβούς βοηθούς.

Με απλά λόγια: το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος και οι κάθε είδους λακέδες τους, μας / σας φτύνουν στα μούτρα. “Ψιλόβροχο”; Αν χάθηκε κάθε αξιοπρέπεια, ναι – ψιλόβροχο…

(φωτογραφία: Ο ψεκασμένος με τον καραδεξιό ελληνοκύπριο πρόεδρο σε πρόσφατη παρέλαση στη Λευκωσία. Σε έκσταση φυσικά…)

Αέρινα δράματα

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. … Ξέρετε ότι έχουμε αόρατα (stealth) πολεμικά, τα καλύτερα στον κόσμο. Αυτές οι συστοιχίες [των S-300 στη συρία] ούτε να τα εντοπίσουν δεν μπορούν. Οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες δεν πρόκειται να εμποδίσουν την αεροπορία μας…

Αυτά τα είπε ένας ισραηλινός υπουργός… Θα έβαζε και ένα καλό στοίχημα ότι έχει δίκιο; Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι – ούτε κι αυτός. Πιθανότατα ούτε οι αμερικάνοι κατασκευαστές των f-35.

Δεν θα μας απασχολούσε το θέμα αν δεν είχε και ελληνική διάσταση. Όπως είναι γνωστό εδώ και 20 χρόνια το ελλαδιστάν έχει 2 συστοιχίες S-300 (μοντέλο PMU-1) μαζί με τα συνοδευτικά ραντάρ· και 16 πυραύλους. Ήταν μια παραγγελία που είχε κάνει η Λευκωσία στις αρχές του 1997… την εποχή του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», της «στρατηγικής περικύκλωσης της τουρκίας» και των υπόλοιπων εθνεγερτικών… Τελικά, μετά από απειλές και αντίμετρα της Άγκυρας εκείνοι οι S-300 δεν πήγαν ποτέ στη νότια κύπρο. Πήγαν και πάρκαραν στην Κρήτη: επειδή είχαν πληρωθεί απ’ τη Λευκωσία, η Αθήνα “ξεχρέωσε” αυτούς τους απρόσκλητους “μουσαφίρηδες” με παροχή άλλων όπλων στη νότια κύπρο. Έτσι έγινε το εξής μάλλον παράδοξο: ένα κράτος (το ελληνικό), μέλος του νατο, που ποτέ δεν παρήγγειλε S-300 βρέθηκε να έχει τέτοιους, κατασκευής ενός άλλου κράτους (του ρωσικού) που δεν είναι σίγουρο καθόλου τι θα έβαζε μέσα στα κουτιά αν προορισμός του τότε καλύτερου αντιαεροπορικού του συστήματος ήταν κράτος / μέλος του νατο.

Οι S-300 «μοντέλο του 1997» έμειναν άχρηστοι σε κάποιο ελληνικό στρατόπεδο· δοκιμάστηκαν πρώτοι φορά το 2013. «Άχρηστοι»; Όχι ακριβώς. Προφανώς οι αμερικάνοι (τουλάχιστον) σύμμαχοι έκαναν βίδες τα ραντάρ τους για να δουν τι «βλέπουν» και τι όχι.

Κι ύστερα, όταν πήρε σάρκα και οστά η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, οι πιλότοι του Τελ Αβίβ άρχισαν να εκπαιδεύονται «ενάντια» σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους S-300. Πιθανότατα οι δηλώσεις ότι «τα ραντάρ τους δεν βλέπουν τα αόρατα f-35 μας» είναι προϊόν αυτών των τεστ.

Ξιπασιά! Οι S-300 δεν έχουν μείνει στο μοντέλο προ εικοσαετίας!!! Έχουν υποστεί τουλάχιστον 4 με 5 αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων των ραντάρ τους και των λοιπών ηλεκτρονικών τους. Μπορεί οι μηχανικοί του ρωσικού καθεστώτος να μην είχαν ποτέ ένα f-35 στα χέρια τους, είναι όμως οι ίδιοι κατασκευαστές «αόρατων» πολεμικών. Και το Τελ Αβίβ έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει f-35 σε επίθεσή του κατά της συρίας πριν κάμποσους μήνες· το οποίο, μάλιστα, «κάπως γρατζουνίστηκε» – από S-200… Κατά λάθος (ίσως…)

Συνεπώς το «τι βλέπουν» και το «τι δεν βλέπουν» τα ρωσικά ραντάρ (είτε των S-300 είτε των S-400 είτε άλλα, έτσι κι αλλιώς αυτά συνδέονται στο ίδιο σύστημα) το ξέρουν μόνο οι ρώσοι κατασκευαστές. Όχι οι ισραηλινοί.

Υπάρχουν φήμες ότι οι αμερικάνοι κατασκευαστές του f-35 (και η Ουάσιγκτον η ίδια) θέλουν να εμποδίσουν το Τελ Αβίβ να «δοκιμάσει την τύχη του» με αναμέτρηση f-35 εναντίον S-300 στη συρία. Γιατί αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και κτυπηθεί κάποιο τότε το μεν διαμάντι της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας (που έχει στοιχίσει πάνω από 1 τρισεκατομύριο δολάρια στη φάση της μελέτης) θα πάει στα σκουπίδια· ενώ τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα θα πάνε στο θεό.

Ότι και να λέει το Τελ Αβίβ δεν είναι μερικές αποθήκες στη συρία ικανός λόγος για να συμβεί τέτοιο κακό. Αν είναι να γίνει, ας γίνει για κάτι σοβαρότερο…

Το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς μπορεί να περιοριστεί στο να εξοντώνει παλαιστίνιους – διαδηλωτές ή μη. Αν θέλει μπορεί να τους βομβαρδίζει και με τα f-35 του, δεν υπάρχει πρόβλημα…

Σωλήνες με γκάζι 1

Τρίτη 2 Οκτώβρη. … Η συμφωνία που υπογράφουμε σήμερα είναι μια συμφωνία σταθμός, όχι μόνο για την κύπρο αλλά για όλη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου… Αυτά είπε μεταξύ άλλων πανηγυρικών ο ελληνοκύπριος υπουργός ενέργειας, εμπορίου, βιομηχανίας και τουρισμού Γ. Λακκοτρύπης στις 20 Σεπτέμβρη.

Θα μπορούσαμε να σας βασανίσουμε με κάποιο κουίζ. Για τι είδους συμφωνία μιλούσε; Την κατασκευή ενός υπερξενοδοχείου εφτά αστέρων με τρία καζίνο, δέκα μπουρδέλα πολυτελείας και ελεύθερο εμπόριο κόκας; Για την κατασκευή ενός γαλλικού ναυπηγείου αεροπλανοφόρων τύπου «Σαρλ Ντε Γκώλ»; Τι;

Δεν είμαστε παλιοχαρακτήρες. Ο κυρ Λακκοτρύπης πανηγύριζε για την υπογραφή συμφωνίας με τον υπουργό πετρελαίου της αιγυπτιακής χούντας Tarek al-Molla…. για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς του φυσικού αερίου που θα εξορύσσεται απ’ το κοίτασμα «αφροδίτη» (ίσως και άλλα μελλοντικά) στην αίγυπτο… Όπου θα υγροποιείται… Και θα μεταφέρεται στην ευρώπη με πλοία LNG…

Ουπς!!! Δυο λεπτά!!! Αλλιώς δεν ήταν να παίξει το πράγμα; Δεν ήταν να φτιαχτεί ένας (θρυλικός…) αγωγός με το όνομα «eastmed» που θα μετέφερε το περισσευάμενο γκάζι των ισραηλινών (και νοτιοκυπριακών) κοιτασμάτων στην ευρώπη, περνώντας από θαλάσσια βάραθρα νότια της Κρήτης και μετά, ανηφορίζοντας προς την ιταλική χερσόνησο;

Σας είχαμε προειδοποιήσει: ναι, αυτό ήταν ένα σχέδιο για ιδεολογική χρήση. Για να νομιμοποιεί στα μάτια των ηλίθιων υπηκόων (όσο χρειαζόταν) την μιλιταριστική συμμαχία Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ.

Δεν ήταν ένα σχέδιο για να πραγματοποιηθεί! Οι τεχνικές δυσκολίες είναι τόσες και τέτοιες που το κόστος του eastmed θα ανέβαινε στη στρατόσφαιρα· και μάλιστα για κάτι που η ευρώπη (βόρεια, νότια, κεντρική) μπορεί να αγοράζει πολύ φτηνότερα μέσω χερσαίων αγωγών.

(φωτογραφία: Δεξιά ο Λακκοτρύπης, αριστέρα ο Tarek el-Molla, στη μέση μικρόφωνα: happy news!)