Ψηφιακό φακέλωμα 3

Σάββατο 23 Γενάρη. Για την «απελευθέρωση» των διασυνοριακών ταξιδιών είναι επαρκέστατο εκείνο που χρησιμοποιείται ήδη: το «αρνητικό» αποτέλεσμα ενός PCR τέστ τις τελευταίες 72 ώρες· αν, φυσικά, γίνεται σωστά κι όχι με τρόπο που βγάζει «θετικούς» με το ζόρι. Επειδή υπάρχει το πολιτικό εμπόδιο που υποδείξαμε πιο πάνω και επειδή, επιπλέον, αυτό που τα αφεντικά ονομάζουν παραπλανητικά «εμβολιασμό του πληθυσμού» δεν πρόκειται να έχει προχωρήσει αξιόλογα ως την ερχόμενη τουριστική σαιζόν στον βορρά του πλανήτη (το ερχόμενο καλοκαίρι), σ’ αυτή τη φάση εταιρείες και κράτη θα αναγκαστούν να περιοριστούν στη χρήση του συγκεκριμένου «πιστοποιητικού». Δεν τους κάνει, δεν είναι αυτό που θέλουνε, αλλά… Λέμε «σ’ αυτή την φάση»: η τάση προς το ψηφιακό φακέλωμα είναι δεδομένη! Μπορεί να καθυστερήσει χρονικά αλλά – ειδικά αν υπάρξει παθητικότητα και ευπιστία απ’ την μεριά των πληθυσμών – θα επιβληθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα κάποιος χρόνος και για ευρεία αντι-πληροφόρηση σχετικά (και) μ’ αυτό το ζήτημα, και για κινητοποιήσεις. Υποθέτουμε πως ακόμα και φανατικοί caradinieri θα βρουν μια ευκαιρία για «ξέπλυμα», κάνοντας το κορόιδο για το σε πια «ψέκα» ιστοσελίδα διάβασαν για πρώτη φορά την πραγματική χρησιμότητα και τους σκοπούς των πραξικοπημάτων και των γενικευμένων απαγορεύσεων που με τόσο πάθος έχουν υποστηρίξει…

«Ανάσταση νεκρών»;

Σάββατο 23 Γενάρη.Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά…

Αυτό έγραψε ανάμεσα σε άλλα ο Walter Benjamin στις Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας… Αλλοίμονο αν ήξερε πόσο ακριβής θα ήταν λίγες δεκαετίες μετά την αυτοκτονία του….

Το μαγαζί του κυρ Βασίλη, η microsoft, πατένταρε τον περασμένο Δεκέμβρη την κατασκευή της ομιλίας (και της τεχνητής νοημοσύνης) μιας μηχανής (: chat bot) με βάση τα πραγματικά χαρακτηριστικά οποιουδήποτε συγκεκριμένου ανθρώπου. (Φωτογραφία επάνω). Και επειδή, προς το παρόν, είναι δύσκολο να κλαπούν (ή να δοθούν δωρεάν) όλα τα data ενός ζωντανού ανθρώπου, η microsoft θα στήσει την τεχνολογία «αντιγραφής» πάνω στα data νεκρών…

Επειδή ίσως θα φρικάρετε (και επειδή είναι πάντα καλύτερο να καταλαβαίνουμε σε σχέση με το να αντιδρούμε συγκινησιακά) μεταφράζουμε κατ’ αρχήν την περιληπτική παρουσίαση του σχεδίου:

Παραδείγματα από τωρινές ανακοινώσεις περιγράφουν συστήματα και μεθόδους δημιουργίας ενός οικείου chat bot από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Γι’ αυτόν τον σκοπό κοινωνικά δεδομένα (π.χ. εικόνες, data φωνής, αναρτήσεις σε social media, ηλεκτρονικά μηνύματα, γράμματα, κλπ) του συγκεκριμένου προσώπου θα πρέπει να συγκεντρωθούν. Τα social data μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθεί ή να τροποποιηθεί ένα συγκεκριμένο ευρετήριο (των χαρακτηριστικών) της συγκεκριμένης προσωπικότητας ενός ατόμου. Το ειδικό αυτό ευρετήριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκπαιδευτεί ένα chat bot να συζητάει με βάση την προσωπικότητα ενός συγκεκριμένου ατόμου. Κατά την διάρκεια τέτοιων συζητήσεων, μία ή περισσότερες βάσεις δεδομένων οικειότητας ή/και APIs μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει ανταπόκριση στα λόγια ή/και στις ερωτήσεις του χρήστη, αν τα κοινωνικά data δεν μπορούν να προσφέρουν δεδομένα. Για κάποιους σκοπούς, διδιάστατα ή τρισδιάστατα μοντέλα ενός συγκεκριμένου προσώπου μπορεί να δημιουργηθούν με την χρήση φωτογραφιών, πληροφοριών βάθους ή/και δεδομένων video σχετιζόμενων με το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Αν και το κυρίως κείμενο της πατέντας είναι πιο αναλυτικό, μπορεί να καταλάβει κάποιος κι απ’ την πιο πάνω περίληψη ότι το μαγαζί του κυρ Βασίλη δεν ενδιαφέρεται να φτιάξει μηχανικές απομιμήσεις συγκεκριμένων νεκρών ανθρώπινων χαρακτήρων παρά μόνο επειδή δεν υπάρχει έλεγχος ή/και «ιδιοκτησία» στα ψηφιακά δεδομένα κάποιου που έχει πεθάνει… Συνεπώς η εταιρεία μπορεί να τα χρησιμοποιήσει δωρεάν και κατά βούληση, έτσι ώστε να φτιάξει, να δοκιμάσει και να «κουρντίσει» τους κατάλληλους αλγόριθμους.

Ο απώτερος στόχος που μπορούμε να διακρίνουμε πίσω απ’ αυτήν την πατέντα είναι η κατασκευή διαφορετικών «μηχανικών χαρακτήρων» που να είναι (ή να μοιάζουν) ανθρώπινοι. Άλλος, για παράδειγμα, μπορεί να είναι «ευέξαπτος»· άλλος μπορεί να είναι «χιουμορίστας»· κ.ο.κ.

Αυτό δίνει άλλες διαστάσεις και δυναμικές στην καθολική και διαρκή συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων που μεθοδεύει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, αξιοποιώντας την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που το ίδιο έστησε. Για παράδειγμα θα ήταν εφικτό (στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον) οι περιβόητοι «οικιακοί βοηθοί» τύπου Siri ή Alexa (τα οικιακά μηχανικά «κέντρα ελέγχου» της καθημερινότητας…) να αποκτήσουν και «προσωπικότητα», είτε on demand είτε σύμφωνα με τις προτάσεις των ειδικών (ψυχο-βιο-πληροφορικών;) για το ποια μηχανική προσωπικότητα ταιριάζει σε κάθε χρήστη…

Θα ονομάζαμε (και) το συγκεκριμένο πατεντάρισμα, την συγκεκριμένη «πνευματική ιδιοκτησία», νεκροπολιτική. Αλλά θα χρειαστεί πολύς καιρός, άγνωστο πόσο πολύς, μέχρι να αρχίσουν αυτά τα ζητήματα να γίνονται κατανοητά σε ένα υπολογίσμο τμήμα των σύγχρονων εργατών. Κι ως τότε θα πρέπει να υπερβάλλουμε εαυτούς για να καθυστερήσουμε, έστω, την προέλαση του εχθρού…

“Κι έτσι απλά, πολύ απλά, σας κοροϊδεύουμε…”

Παρασκευή 22 Γενάρη. Όχι τόσο ξαφνικά ή ανεξήγητα ο Π.Ο.Υ. «ξανακτύπησε». Συστήνοντας διακριτικά (;) κάποιον «αυτοπεριορισμό» στο πως προκύπτουν τα συμπεράσματα positive απ’ τα PCR τεστ… Ουσιαστικά ο Π.Ο.Υ. αυτοξεφτιλίζεται ξεφτιλίζοντας την βάση όλης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, ειδικά την «κρουσματοπολιτική»… Υποψιαζόμαστε τον λόγο: αν είναι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής να «πείσουν», θα πρέπει όσοι τις έχουν εγκαταστήσει πάνω τους, τουλάχιστον αυτοί, να μην βγαίνουν positive…

Σας έχουμε ενημερώσει, κι όχι μια φορά, για την συστηματική απάτη με αυτά τα τεστ· περί συστηματικής απάτης πρόκειται, και όχι περί λαθών, απ’ την πρώτη στιγμή. Ένα βασικό και κρίσιμο στοιχείο στην αξιοπιστίας τους είναι πόσοι «κύκλοι αναδιπλασιασμού» του όποιου ιικού στοιχείου γίνονται σε κάθε δείγμα. Όσο πιο πολλοί είναι αυτοί οι κύκλοι, τόσο είναι βέβαιο ότι ακόμα και ένα συντρίμι του ιού θα δώσει «θετικότητα».

Στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή του (πριν μια βδομάδα) αυτός ο «επικυρωτής» της τρομοεκστρατείας, παριστάνοντας τον άσχετο, υποδεικνύει δύο πράγματα σχετικά με τα PCR τεστ. Πρώτον ότι αν η «θετικότητα» δεν ανταποκρίνεται με την κλινική εικόνα του ατόμου (αν, δηλαδή, δεν υπάρχουν συμπτώματα), τότε πρέπει να ξαναληφθεί δείγμα και να ξαναγίνει το τεστ…. (τρέχα γύρευε δηλαδή – φωτογραφία επάνω…) Και δεύτερο, συμπυκνωμένα:

…Τα περισσότερα PCR αποτελέσματα θεωρούνται διαγνωστική βοήθεια, ωστόσο, οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας θα πρέπει να εκτιμούν κάθε αποτέλεσμα σε συνάρτηση με τον χρόνο λήψης του δείγματος, το είδος του δείγματος, τα χαρακτηριστικά του τεστ, τις κλινικές παρατηρήσεις, το ιστορικό του ασθενούς, τις επιβεβαιωμένες επαφές του, και τις επιδημιολογικές πληροφορίες.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Π.Ο.Υ. «θυμήθηκε» τώρα ότι ένα «θετικό» αποτέλεσμα δεν σημαίνει τίποτα μόνο του!!! Πρόκειται γι’ αυτό ακριβώς που υποστηρίζαν οι «αιρετικοί» απ’ την αρχή, και (καθόλου παράξενο) αυτό που εφαρμόζουν οι κινέζοι (και άλλοι, εκτός δυτικού κόσμου…) «πάροχοι υπηρεσιών υγείας»….

Όπως ίσως καταλαβαίνετε το ζήτημα αφορά ειδικά τους τεράστιους αριθμούς εκείνων που ονομάζονται «ασυμπτωματικοί» – και είναι αυτοί που έχουν ήδη ανοσία. Με την τακτική των 40 ή 45 ή και παραπάνω «κύκλων αναδιπλασιασμού» (ενώ ο μέγιστος αριθμός θα έπρεπε να είναι maximum 30!) αυτοί οι «θετικοί»-χωρίς-συμπτώματα ήταν και είναι πολύ περισσότεροι απ’ τους πραγματικούς αν το κριτήριο ήταν η ύπαρξη συμπτωμάτων· κι αν τα τεστ δεν χρησιμοποιούνταν για να βγει «κι απ’ τη μύγα ξύγκι»! Αδιαφορώντας γι’ αυτά, και πετώντας τους πάντες στην κοινή δεξαμενή των «κρουσμάτων», η δημαγωγία του θανάτου ταϊζόταν και ταΐζεται απεριόριστα παράγοντας, μέσω της σκόπιμα στρεβλής χρήσης των τεστ, «κρούσματα» με τον τόνο!

Δεν είναι μόνον αυτό. Το κόλπο φτάνει ως τα νοσοκομεία και τις εντατικές. Πόσοι θάνατοι χρεώθηκαν άραγε στον covid επειδή, απλά, τα άτομα ήταν «θετικά» με το ζόρι; Και πόσες πνευμονίες (ακόμα και μοιραίες τέτοιες) δεν οφείλονταν καν και καν στον covid αλλά σε κάποιο ιό γρίπης (η οποία, παρεπιπτόντως, εξαφανίστηκε εντελώς απ’ τον πλανήτη μετά τον Απρίλη του 2020…) αλλά το «positive» με το ζόρι γράφτηκε στο φέρετρο των ανθρώπων;

Δεν θα μάθουμε ποτέ πόση λαθροχειρία και πόσο ψέμα επιστρατεύτηκε για να νομιμοποιηθεί και η τρομοεκστρατεία και η έφοδος της γενετικής μηχανικής σα «σωτηρίας». Ξέρουμε, τουλάχιστον, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται…

Αν δεν είναι εμβόλια τότε τι είναι;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Πολλοί και διάφοροι “βγήκαν απ’ τα ρούχα τους” με την θέση ότι η mRNA “σωτηρία” που υπόσχονται οι φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech και moderna (αλλά και η DNA που υπόσχεται η astrazeneca) δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που έχει εννοηθεί, τόσο ιατρικά όσο και κοινωνικά, σ’ όλο τον 20ο αιώνα, σαν εμβόλιο. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτή η «αγανάκτηση» οφείλεται στη βαθιά άγνοια – στις υπόλοιπες απλά σε δόλο… Ωστόσο, ενώ άλλες εποχές η άγνοια (ή, έστω, η υποψία ότι «κάτι δεν ξέρω») θα οδηγούσε σε κάποιο είδος απορίας, ενδιαφέροντος και διάθεσης για έρευνα, στους μεταμοντέρνους νεοφιλελεύθερους καιρούς, όπου «όλοι ξέρουν τα πάντα» χωρίς να ιδρώσουν (ξέρουν, δηλαδή, αυτά που διαδίδονται μαζικά και επίμονα…), η άγνοια μετατρέπεται ακαριαία σε επιθετικότητα. Για όλους εκείνο που «παίζεται» είναι ο άρρωστος εγωϊσμός τους! Αυτή η επιθετικότητα μπορεί να είναι κρατική, μπορεί να είναι μηντιακή ή παραμηντιακή, μπορεί να είναι η επιθετικότητα πολλών και διάφορων ψωνισμένων· είναι εκδοχές και μορφές συμπληρωματικές μεταξύ τους.

Τι όφελος, τι κέρδος θα είχαμε να υποστηρίξουμε κάτι αυθαίρετο, ένα ψέμα, μια θέση μάλλον δυσνόητη (για τις πρόχειρες σκέψεις…) χωρίς να υπάρχει τεχνοεπιστημονική «γείωσή» της, και μάλιστα σε μια κρίσιμη κοινωνική περίοδο, όπως κι αν την δει ο καθένας; Κανείς δεν το έχει βρει το «κέρδος» μας – επειδή, απλά, δεν υπάρχει! Οι χαρακτηρισμοί, απ’ την άλλη μεριά, είναι πανεύκολοι… «Ψεκασμένη» η ασταμάτητη μηχανή; Ναι – για όποιον έπεσε μικρός στο βαρέλι…

Τι όφελος, τι κέρδος, έχουν οι φαρμακο-μαφίες αν κρύβουν την αλήθεια; Ε, αυτό πια δεν είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί! Σ’ αυτήν την εντελώς άνιση σύγκρουση ως προς τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα γύρω απ’ την γενετική μηχανική, και σε σχέση με την προσπάθεια «κρυφής» νομιμοποίησής της, τα συμφέροντα (οικονομικά, ιδεολογικά, πολιτικά….) βρίσκονται απ’ την μεριά των ισχυρών. Και δεν είναι καθόλου μα καθόλου αμελητέα!

Για χάρη της εργατικής αντι-πληροφόρησης και κριτικής, με σεβασμό ωστόσο σε όσους / όσες νοιώθουν άβολα να διαβάζουν εδώ επιστημονικά papers, παρουσιάζουμε τώρα (φωτογραφία επάνω) ένα μικρό μόνο τμήμα από ένα τέτοιο paper, που δημοσιεύτηκε online στις 14 Δεκέμβρη του 2018 (πριν πάνω από 2 χρόνια…) στη US National Library of Medicine / National Institutes of Health Ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς, ο Luigi Warren, είναι ένας «κατεξοχήν ειδικός» της γενετικής μηχανικής: ιδρυτής και ceo της εταιρείας Cellular Reprogramming, που παρέχει υπηρεσίες κυτταρικού αναπρογραμματισμού μέσω mRNA (λίγα παραπάνω γι’ αυτόν και την επιχειρηματική ενασχόλησή του, ενδεικτικά, στη συνέχεια). Τίτλος του paper: Γενετικός Αναπρογραμματισμός βασισμένος σε mRNA (mRNA-Based Genetic Reprogramming).

Μεταφράζουμε την περίληψη / σύντομη παρουσίαση (abstract) του paper:

Η ανακάλυψη ότι τα κοινά σωματικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε πολυδύναμα βλαστοκύτταρα με την καταναγκαστική έκφραση [σ.σ.: στην βιολογική ορολογία «έκφραση» ονομάζεται το αποτέλεσμα της λειτουργίας ενός κυττάρου] προσδιορισμένων παραγόντων έχει δημιουργήσει ελπίδες ότι προσωποποιημένες θεραπείες αναγέννησης βασισμένες σε ανοσολογικά συμβατά υλικά προερχόμενα απ’ τα κύτταρα ενός ασθενούς μπορεί να γίνουν πραγματικότητα σε ένα όχι-και-τόσο-μακρινό-μέλλον. Ένα σημαντικό εμπόδιο στην κλινική χρήση εισαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) εμφανίστηκε μέσω της ανάγκης να χρησιμοποιηθούν ενσωματώσιμοι ιικοί φορείς [σ.σ.: να χρησιμοποιηθούν, δηλαδή, ιοί σαν «μεταφορικά σασί / πλατφόρμες»…] ώστε να υπάρξει έκφραση των παρaγόντων που προκαλούν την εμβρυονική γονιδιακή έκφραση, κάτι που συνεπάγεται την πιθανή ογκο-γενετική αλλοίωση του κανονικού γονιδιώματος. Διάφορα «μη-ενσωματώσιμα» συστήματα αναπρογραμματισμού έχουν αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Ανάμεσα σ’ αυτές τις τεχνικές ο αναπρογραμματισμός μέσω mRNA είναι η πιο ξεκάθαρα «χωρίς ίχνη», πιο παραγωγική, και πιθανόν η πιο κατάλληλη για κλινική παραγωγή βλαστοκυττάρων. Εδώ συζητάμε την καταγωγή του συστήματος αναπρογραμματισμού που βασίζεται στο mRNA , τα οφέλη και τα μειονεκτήματά του, τις πρόσφατες τεχνικές βελτιώσεις που απλοποιούν αυτήν την εφαρμογή, και την κατάσταση των τωρινών προσπαθειών να βιομηχανοποιηθεί αυτή η προσέγγιση για την μαζική παραγωγή ανθρώπινων βλαστοκυττάρων για κλινική χρήση.

Λέξεις κλειδιά: αναπρογραμματισμός mRNA, αναπρογραμματισμός με messenger RNA, jPSCs, εισαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, κυτταρικός αναπρογραμματισμός, συνθετικό mRNA, τροποποιημένο RNA.

Ακόμα κι όσοι είχαν κάνει κοπάνα στα σχετικά σχολικά μαθήματα βιολογίας θα είναι αδύνατο να βρουν στην πιο πάνω παρουσίαση / περίληψη την λέξη «εμβόλιο»! Υπάρχει, φυσικά, αναφορά σε κλινική χρήση της γενετικής μηχανικής (εν προκειμένω του κυτταρικού αναπρογραμματισμού). Όμως αυτό είναι κάτι ευρύ, συνηθισμένο σ’ όλες τις γενετικές και βιοτεχνολογικές έρευνες, εφαρμογές, και (κυρίως) διακηρύξεις· οπότε χρειάζεται πάντα πολύ προσεκτική έρευνα από εργατική σκοπιά για το τι είναι τι. Εν τέλει το γεγονός ότι είμαστε ακριβείς, ακριβέστατοι αλλά και έντιμοι, έχει ακλόνητες αποδείξεις – εντελώς επιστημονικές (για όσους αρέσκονται να δηλώνουν «οπαδοί της επιστήμης» – ως εάν η γενετική και οι βιοτεχνολογίες να είναι ποδοσφαρικές ομάδες…)

Η λέξη «εμβόλιο» δεν υπάρχει λοιπόν πουθενά σ’ αυτήν την παρουσίαση του τέλους του 2018… Υπάρχουν όμως (και είναι keywords) οι λέξεις «κυτταρικός αναπρογραμματισμός». Συνεπώς, όποιος «αγανακτεί» με τις θέσεις μας ας στραφεί εναντία όχι στην υπόδειξη της πραγματικότητας απ’ την μεριά μας (κάτι που θεωρούμε εργατικό μας καθήκον…) αλλά στους βιοτεχνολόγους…

Πέρα απ’ αυτό, εκείνο που περιγράφουν οι Warren και Lin (αυτός ο δεύτερος είναι διευθυντής της Sino Biological, πρώην διευθυντής ανάπτυξης της ACRObiosystems…) είναι η ιστορία των προσπαθειών των γενετιστών να πετύχουν τον αναπρογραματισμό των κυττάρων· ανθρώπινων και μη. Μία απ’ τις επιδιωκόμενες αξιοποιήσεις του γενετικού αναπρογραμματισμού των κυττάρων είναι η μετατροπή τους σε βλαστοκύτταρα, τα οποία (με την κατάλληλη διαχείριση / επεξεργασία) μπορούν να εξελιχθούν σε οποιοδήποτε είδος κυττάρων: σωματικά, νευρικά, εγκεφαλικά, κλπ. Όμως αυτή είναι μόνο μία δυνατότητα!… Η αμερικανική DARPA, ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανού στρατού, ενδιαφέρεται και για άλλες… (Υποθέτουμε ότι το ίδιο ισχύει και για ανάλογους «οργανισμούς» άλλων κρατών…)

Γιατί δεν λέγεται η αλήθεια;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Είναι απόρρητες οι εξελίξεις της γενετικής μηχανικής; Όχι! Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει on line υπερ-αρκετό υλικό! Είναι απόρρητες οι έρευνες για τις mRNA πλατφόρμες με στόχο τον γενετικό αναπρογραμματισμό των κυττάρων; Όχι! Και πάλι υπάρχουν άφθονες πληροφορίες γι’ αυτές στο διαδίκτυο. Γιατί, λοιπόν, δεν λέγεται ανοικτά τι είναι οι mRNA πλατφόρμες που εμφανίζονται σαν «σωτηρία» (μια «σωτηρία» που η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων δεν την χρειάζεται αφού η απειλή του sars-cov-2 είναι εξαιρετικά περιορισμένη…) και, αντίθετα, πλασσάρονται σαν «εμβόλια»; Γιατί οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τα κατασκευάσματα των pfizer/biontech, moderna, astrazeneca και σια ξεπετιέται με μισόλογα του είδους «οι πρόοδοι της επιστήμης και της τεχνολογίας»; Δεν είναι υπερήφανοι οι γενετιστές (και οι επιχειρηματίες) για τα κατορθώματά τους; Γιατί δεν τα διαφημίζουν ανοικτά στους υποτελείς; Γιατί κρύβονται; Γιατί κοροϊδεύουν; Φοβούνται κάτι;

Ναι, φοβούνται! Αν παρουσιαζόταν στους υποτελείς (όσο αποσβολωμένοι κι αν είναι αυτοί απ’ την τρομοεκστρατεία) η συγκεκριμένη πραγματικότητα, θα υπήρχαν μεγάλες και πολύ σοβαρές αντιδράσεις! Ο «γενετικός προγραμματισμός» είναι ευφημισμός για την μετάλλαξη! Κι ενώ οι γενετιστές (και οι βιομήχανοι των βιοτεχνολογιών…) υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι «οι μεταλλάξεις είναι για καλό σκοπό», οι υπήκοοι δυσπιστούν – και έχουν δίκιο! Το ανταγωνιστικό κίνημα επίσης κάποτε, όχι παλιά («κάποτε»…), είχε πολλά επιχειρήματα εναντίον… Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν να εμφανιστούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (αλλά ακόμα και στην αμερικάνικη, όπου τα μεταλλαγμένα εμπορικά φυτά είναι νόμιμα…) κάποιοι λέγοντας «θα σας προστατέψουμε απ’ τον covid κάνοντας μετάλλαξη στα κύτταρά σας»;;; Θα ήταν εμπορικά πετυχημένο κάτι τέτοιο;

Όχι βέβαια!! Να γιατί τα κατορθώματα της γενετικής μηχανικής ως προς την σχεδιασμένη μετάλλαξη των ανθρώπινων κυττάρων πρέπει να μείνουν κρυφά!! Ή, πιο σωστά, να μεταμφιεστούν κατάλληλα – «και βλέπουμε»!

Όμως αυτό το ζήτημα ΔΕΝ είναι ιατρικό!!! Το να λέγονται παραμύθια και ψέμματα μαζικά, οργανωμένα, μεθοδικά, με ρυθμό ισοπεδωτικού βομβαρδισμού, ξεπερνάει κατά πολύ ακόμα και το ζήτημα αν υπάρχουν «καλές μεταλλάξεις» ή όχι! Αφορά την ιδεολογική, δημαγωγική «διαχείριση» των κοινωνιών μέσα απ’ την οργάνωση και την εντατικοποίηση της άγνοιας!!! Υπάρχει κομμουνιστής, αναρχικός, αυτόνομος, αντεξουσιαστής, σοσιαλιστής, φιλελεύθερος, δημοκράτης, οποιοσδήποτε τέλος πάντων απλά τίμιος, λογικός και ειλικρινής, που να υποστηρίζει ότι «αυτό είναι το σωστό» και ότι «καλά κάνουν οι βιοτεχνολόγοι και οι βιομήχανοι της γενετικής που κρύβουν το τι κάνουν – έτσι υπηρετείται η δημόσια υγεία»; Υπάρχει έστω ένας τέτοιος οπουδήποτε σ’ αυτόν τον πλανήτη που υποστηρίζει ανοικτά το “μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι” χωρίς να είναι παπάς; Αν υπάρχει ναι: αυτός θα θέλαμε να μας αντικρούσει! Αυτός – όχι καλοθελητές που βουλιάζουν στην άγνοια και στις προκαταλήψεις τους…

Υποθέτουμε πως όταν γίνει κατανοητή η αιτία της πλαστογράφησης της πραγματικότητας εξηγούνται και ορισμένα «ανεξήγητα»: η εκβιαστική επιμονή των φαρμακο-μαφιών για «νομικές εγγυήσεις ασυλίας», η «βιασύνη» να μπουν μαζικά σε εφαρμογή οι mRNA πλατφόρμες…. Θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι εξηγείται κι αυτό που υποστηρίζουμε με κάθε δυνατή τεκμηρίωση απ’ την αρχή αυτής της ιστορίας. Ό,τι, δηλαδή, είναι τόσο στρατηγικής σημασίας τα συμφέροντα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, και τόσο μεγάλη η (οικονομική, μηντιακή, «θεσμική») δύναμή τους μέσα στα δυτικά κράτη ώστε μόνο πραξικοπηματικά θα μπορούσαν να «ξεμπλοκάρουν» / μεταμφιέσουν την τεχνολογική «πρόοδό» τους, και μόνο πραξικοπηματικά και δια της βίας θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που εύλογα υπάρχουν ενάντια στις μεταλλάξεις και στην «απελευθέρωσή» τους – όποια δικαιολογία κι αν χρησιμοποιείται!

Πατέντες

Πέμπτη 21 Γενάρη. Απόλυτα συνυφασμένο με την γενετική μηχανική είναι το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας των εφαρμογών της. Άλλες εποχές θα αρκούσε μόνον αυτό για να οργανωθεί η αφετηρία του κοινωνικού ανταγωνισμού· κι απ’ αυτήν την αφετηρία να αρχίσει να ξηλώνεται όλο το “πλεκτό”. Όχι πια. Είναι πολύ ευκολότερο να βρει κανείς κήρυκα της “ασφάλειας” των mRNA πλατφορμών παρά κάποιον που να αναρωτιέται για το πως αυτές κόβουν χρήμα και διαμορφώνουν εξουσία.

Μία απ’ τις πιθανές χρησιμότητες της μέσω mRNA αναπρογραμματισμού των κυττάρων γενετικής μηχανικής είναι η κατασκευή εξατομικευμένων, προσωποποιημένων βλαστοκυττάρων… έτσι ώστε να παράγονται (εργαστηριακά) όργανα / ανταλλακτικά που να ταιριάζουν (γενετικά) σε κάθε άτομο χωριστά. Πρόκειται για την “γενετική αναγέννηση” που αναφέρεται πιο πάνω, ένα ιερό δισκοπότηρο των βιοτεχνολόγων και, δεν υπάρχει αμφιβολία, αν δεν έχει παρενέργειες (;) θα διευκολύνει τα μέγιστα τις μεταμοσχεύσεις και θα εξαφανίσει το εμπόριο οργάνων. Δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή σε ποιο σημείο βρίσκονται οι σχετικές έρευνες – υπάρχουν σίγουρα διάφορα “τεχνικά” ζητήματα που θα πρέπει να βρουν λύσεις.

Όμως ακόμα και σ’ αυτήν την (θεωρητική προς το παρόν) “καλή” αξιοποίηση της mRNA τεχνολογίας υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά: η ιδιοκτησία. Όχι υποχρεωτικά των ανθρώπινων ανταλλακτικών οργάνων (αν και κάλιστα θα μπορούσαν να “νοικιάζονται”…), αλλά των «μηχανών» (με την ευρεία έννοια) της παραγωγής τους. Ας μην έχετε καμμία αμφιβολία: σε κάθε φάρμακο και σε κάθε θεραπεία πληρώνετε και πληρώνουμε ένα καλό μέρισμα σ’ εκείνους που έχουν την «πνευματική ιδιοκτησία» τους. Την πατέντα… «Είναι ο καπιταλισμός ανόητε!».

Το ζήτημα πέρασε για λίγο και απ’ την ντόπια δημοσιότητα, με γελοίο τρόπο – όπως ήταν αναμενόμενο. Η αξιωματική αντιπολίτευση και ο Johnny Bananas πρότειναν, όλο καμάρι, να “αγοραστεί η πατέντα των mRNA πλατφορμών («εμβολίων») των pfizer/biontech»… Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αναγκάσει κανείς οποιονδήποτε έχει «πνευματική ιδιοκτησία» να την πουλήσει (πολύ περισσότερο να την πουλήσει σε «τιμή λογική»), εκτός αν του κολλήσει ένα πιστόλι στον κρόταφο! Αντίθετα: όποιος θα ήθελε να εντοπίσει τις «καλές» χρήσεις της γενετικής μηχανικής και να τις αφαιρέσει απ’ την επιχειρηματική κερδοφορία θα έπρεπε να είναι έτοιμος για το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ίδιος μ’ ένα πιστόλι στον κρόταφο… Θέλουμε να πούμε: η κοινωνικοποίηση (όπως κι αν την εννοεί κανείς) της βιομηχανίας της υγείας έτσι όπως έχει ήδη εκτοξευτεί χάρη στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την υποταγή σ’ αυτήν είναι μια σύγκρουση στην οποία θα χυνόταν αίμα. Όχι λίγο. Δεν είναι αστείο… Δεν είναι για κουβέντες καφενείου…

Ο επιχειρηματίας Luigi Warren (ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς της πιο πάνω αναφοράς) είναι ένας από εκείνους που πατεντάρουν εκδοχές μοριακών «πλατφορμών» mUNA – φωτογραφία επάνω. Αυτό μπορεί να ρίχνει λίγο φως στην τρέχουσα δομή των «πνευματικών ιδιοκτησιών»: πίσω απ’ την πιο φανερή, την πιο κτυπητή, την πιο γνωστή, κρύβονται δυο τρεις άλλες, κι από πίσω άλλες δυο τρεις, και πάει λέγοντας. Το να κτυπήσει κανείς μια μόνο πόρτα εκεί που υπάρχει αλληλουχία ιδιοκτητών δείχνει θεμελειώδη άγνοια· κι αν έχει γνώση δεν κτυπάει καμμία. Είτε συμβιβάζεται (το ακούμε ήδη απ’ τους απολογητές των αφεντικών: «Μα τι θέλετε; Πρέπει και οι εταιρείες να βγάζουν κέρδη!») είτε ψάχνει τους τρόπους μιας γενικευμένης αναμέτρησης. Δεν έχουμε αντιληφθεί σοβαρές προετοιμασίες γι’ αυτήν – τα λόγια είναι εύκολα και δωρεάν.

Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω σε μορφές ζωής διαφέρει ριζικά από άλλες περιπτώσεις πατενταρίσματος. Όπως έχουν μελετήσει / διαπιστώσει διάφοροι ειδικοί των αφεντικών η ζήτηση «υπηρεσιών υγείας» είναι «ανελαστική»: δεν μπορεί να διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις αυτός που υποφέρει από νεφρική ανεπάρκεια με την βιομηχανία κατασκευής νεφρών… Αυτή η δομική «ανισορροπία» είναι ατού για τα αφεντικά – και τους δίνει πλεονεκτήματα που συνήθως ο κόσμος αρνείται να πάρει υπόψη του σοβαρά. Τους δίνει τόσα και τέτοια πλεονεκτήματα ώστε όποιος αμφισβητήσει (ένα τυχαίο παράδειγμα) μια υγιεινιστική τρομοεκστρατεία να θεωρείται αυτόματα (το λιγότερο…) «τρελός». Όμως κάθε τρομοεκστρατεία τέτοιου περιεχομένου είναι, απλά, εκστρατεία τεχνητής αύξησης της ζήτησης. Οι βιομήχανοι ρούχων, παπουτσιών ή πλυντηρίων και αυτοκινήτων δεν έχουν τέτοια ατού, την δυνατότητα να αναγκάσουν τους πελάτες τους να τρέχουν πάντα παρακαλώντας… Οι βιομήχανοι της υγείας (και οι βιοτεχνολόγοι) τα έχουν… Δια της βίας.

Είναι η δομή αυτού του καπιταλιστικού τομέα στο σύνολό της που είναι αντι-ανθρώπινη! Και είναι δουλικό να την υπερασπίζεται ή/και να την διαφημίζει ο οποιοσδήποτε, ακόμα κι αν δεν ξέρει τι κάνει.

Εδώ η άγνοια δεν είναι τεκμήριο αθωώτητας…

Villabajo άκρως απόρρητο

Τετάρτη 20 Γενάρη. Ευτυχώς που διάφοροι caradinieri φρόντισαν να καθησυχάσουν όσους μπορούσαν νωρίς νωρίς: ο covid (είπαν) είναι αταξικός, «σκοτώνει τον Άνθρωπο» – συνεπώς η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία (είπαν) είναι κι αυτή αταξική… Άρα υπεράνω υποψίας.

Πάμε πίσω λοιπόν. Ρεπορτάζ του vanity fair με ημερομηνία 13 Αυγούστου 2020. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος γιορτάζουν:

… Ακούω για πάρτυ απ’ το Palm Springs ως το Palo Alto, συναντήσεις για business στις πλαγιές του Colorado μετά από μαθήματα mountain biking, ηλεκτρικό σέρφινγκ στη Χαβάι, και για δισεκατομυριούχους που ταξιδεύουν σ’ όλο τον κόσμο με τα ιδιωτικά τους τζετ, πηδώντας από πολιτεία σε πολιτεία, από χώρα σε χώρα, ακολουθώντας τα πιο χαμηλά ποσοστά του covid.

.. Από πολλές απόψεις τα πράγματα τους πηγαίνουν καλύτερα απ’ ότι συνήθως. Εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή των καταλόγων των δισεκατομυριούχων έγιναν ακόμα πλουσιότεροι τους τελευταίους πέντε μήνες, καθώς οι μετοχές των τεχνολογικών επιχειρήσεων εκτοξεύτηκαν στον S&P και στον NASDAQ, σπρώχνοντας τους γενικούς δείκτες στα προ-covid μεγέθη, και προσθέτοντας δισεκατομύρια με διψήφιο αριθμό μπροστά στις ατομικές περιουσίες διάφορων ceo, σε μια μονάχα μέρα. Δεν χρειάζεται να πάτε πιο μακριά απ’ την Apple ή την Amazon, για παράδειγμα. Ενόσω 16,3 εκατομύρια αμερικάνων είναι άνεργοι, η Apple πλησιάζει τώρα σε χρηματιστηριακή αξία 2 τρισεκατομυρίων δολαρίων, και η Amazon μόλις ανακοίνωσε κέρδη ρεκόρ, 5,3 δισεκατομύρια δολάρια στο τελευταίο τρίμηνο· διπλάσια απ’ τον περσινό στόχο για όλη την χρονιά.

… Τι κάνει λοιπόν η ελίτ των τεχνολογικών κολοσσών; … Ένας επενδυτής που αξίζει πολλά δισεκατομύρια, με διάφορα σπίτια ανά τον κόσμο, είπε σ’ έναν φίλο – που μου το μετέφερε εμβρόντητος και με κάποια ζήλια – ότι ήταν στο Μαιάμι όταν τα νούμερα ήταν χαμηλά στην αρχή της πανδημίας· πέταξε στο Los Angeles όταν η Φλόριντα έδειξε να στριμώχνεται· και τώρα που η Καλιφόρνια ζορίζεται είναι στη Ν. Υόρκη για να απολαμβάνει τα δείπνα του σε ανοικτούς χώρους. Ένας άλλος δισεκατομυριούχος στο L.A. οργανώνει χλιδάτα πάρτυ / δείπνα (τα social media απαγορεύονται) έχοντας μια εγκατάσταση με νοσηλευτές έξω απ’ τη βίλα του, που κάνουν γρήγορα τεστ στους καλεσμένους ενόσω αυτοί πίνουν κοκτέιλ, ώστε να επιτρέπεται η είσοδος μόνο σ’ εκείνους που βγαίνουν αρνητικοί. Κι ένας άλλος επενδυτής μου είπε για κάποιους απ’ τους συνεργάτες του που νοίκιασαν ολόκληρη τουριστική εγκατάσταση με 50.000 δολάρια τον μήνα στο Palm Springs, για την κάνουν έδρα για τα πάρτυ τους. (Ανάλογα ακούω για το Los Angeles και την Silicon Valley).

… Η καινούργια τάση στις θάλασσες γύρω απ’ την Silicon Valley είναι η ηλεκτρική σερφοσανίδα της Lift eFoil, την οποία η κατασκευάστρια περιγράφει σαν ένα κράμα «σερφινγ, πτήσης και snowboarding». Αυτές οι κατασκευές στοιχίζουν 12.000 δολάρια το κομμάτι και μπορεί να κάνεις με μια τέτοια κάτι παραπάνω από μια ώρα θαλάσσιο σέρφινγκ με ταχύτητα 25 μίλια την ώρα, με φόρτιση δύο ωρών. Για όσους προτιμούν το biking οι επιλογές είναι απεριόριστες, και σε μερικές περιπτώσεις με κόστος όσο η προκαταβολή για να αγοράσει κανείς ένα καινούργιο σπίτι. Μεγάλο μέρος της τεχνολογικής elite στη Silicon Valley προτιμάει κάτι πιο οικονομικό, επιλέγοντας το MATE bike, ένα ηλεκτρικό ποδήλατο των 2.000 δολαρίων που φτιάχνει η Indiegogo. Οργανώνουν «MATE rides» στη Silicon Valley, σε στυλ συμμορίας των Hells Angels.

Αλλά ο τομέας που οι πλούσιοι ξεχωρίζουν ακόμα περισσότερο απ’ τους υπόλοιπους είναι η εκπαίδευση των παιδιών τους. Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος της California μου είπε ότι κάποιοι δάσκαλοι των δημόσιων σχολείων νοικιάζονται για να κάνουν μάθημα σε ένα μόνο παιδί, στις πλούσιες περιοχές όπως το Beverly Hills και το Palo Alto, κάτι που προκαλεί σοβαρά προβλήματα στα δημόσια σχολεία…. Όπως μου είπε ένας γιατρός πρόσφατα «Ο κορονοιός είναι ιός των φτωχών. Εξαπλώνεται στις φτωχογειτονιές, στους φτωχούς που πρέπει να δουλεύουν και να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο, και στα φτωχά παιδιά, που δεν πρόκειται να αποκτήσουν καλή εκπαίδευση»…

Σίγουρα δεν είναι έκπληξη· χρειάζεται όμως η υπενθύμιση επειδή επιμένουμε να μιλάμε για πραξικόπημα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, που δεν γίνεται ούτε για την δόξα ούτε για το «καλό της ανθρωπότητας» – είναι παιδαριώδες που τόσοι πολλοί το “έφαγαν” αυτό. Είτε ο covid είναι «ο ιός των φτωχών» είτε (όπως υποστηρίζουμε) η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία στο όνομά του σημαδεύει εκείνους που κάθε αφεντικό θα χαρακτήριζε «φτωχούς» (κι έτσι “βγαίνουν” τα επιπλέον δισεκατομύρια, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω κρατικών προϋπολογισμών), το συμπέρασμα είναι ακριβώς το ίδιο μ’ εκείνο που είχε πει κάποτε ωμά ένας δισεκατομμυριούχος ονόματι Warren Buffet:

Ναι, γίνεται ταξικός πόλεμος· και η τάξη μας νικάει!…

Εισαγωγές – εξαγωγές 1

Τρίτη 19 Γενάρη. …Είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε μαζί με τις ΗΠΑ για ένα κοινό «Σχέδιο Marshall για την Δημοκρατία»… Δεν πρέπει να αφήσουμε καθόλου χώρο για τους εχθρούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά επίσης για την Γερμανία και την Ευρώπη… Χωρίς δημοκρατία στις ΗΠΑ δεν θα υπάρχει δημοκρατία στην Ευρώπη… Τάδε έφη ο γερμανός υπ.εξ. Heiko Maas συνεντευξιαζόμενος πριν καμμιά δεκαριά μέρες σε γερμανικό τοπικό μήντιο. Αν τα πάρει κανείς κατά λέξη είναι ανατριχιαστικά (λέμε τώρα). Έχουν, άραγε, κι εκεί «γιορτή των φώτων»;

Σε κοινωνίες όπου η μνήμη και η κριτική ικανότητα συμπιέζονται σε μέγεθος χρυσόψαρου, η «υπεράσπιση της δημοκρατίας» από κράτη που έσφαξαν πολύ πρόσφατα στο γόνατο θεμελειώδεις συνταγματικούς κανόνες τους (λόγω «έκτακτης ανάγκης», λες και τα συντάγματα φτιάχονται για κάτι άλλο και όχι σαν προβλέψεις των ορίων της εξουσίας σε περιπτώσεις «έκτακτης ανάγκης»…) μπορεί να φαίνεται καινούργιος νταλκάς…

Όχι βέβαια! Μόνιμα μπλεγμένοι σε μάταιες προσπάθειες, στο (χάρτινο) Sarajevo, σε τρεις διαδοχικές αναφορές / αναλύσεις (νο 79, Δεκέμβρης 2013· νο 80, Γενάρης 2014· νο 90, Δεκέμβρης 2014) κάτω απ’ τον γενικό τίτλο κοινοβουλευτισμός, εξουσία, κράτος κάναμε μια εργατική, κριτική επισκόπηση των μετασχηματισμών της περιβόητης «δυτικής δημοκρατίας» ήδη απ’την δεκαετία του 1980. Δεν θα αναδημοσιεύσουμε κάτι· όποιος ενδιαφέρεται είναι εύκολο να βρει στο site ολόκληρα τα κείμενα.

Εκείνο που πρέπει απλά να θυμίσουμε (και είχαμε αναλύσει τότε) είναι πως ήδη απ’ την πρώτη, ηρωϊκή έφοδο του νεοφιλελευθερισμού, ένας βασικός στόχος των αφεντικών και του κόμματός τους (του κράτους) ήταν ο μετασχηματισμός των δυτικών δημοκρατιών προς πιο ολιγαρχικές πραγματικές δομές, κρατώντας μόνο κάποιες ελάχιστες επιφάσεις δημοκρατικότητας, όπως οι εκλογές. Ένα απ’ τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της σχεδιασμένης «μετατόπισης» ήταν η ανάπτυξη μιας τεχνογραφειοκρατίας, σωμάτων «ειδικών» δηλαδή, στους οποίους «οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού» απευθύνονταν προκειμένου να γνωμοδοτήσουν με «επιστημονικό» τρόπο, δηλαδή υπεράνω των πολιτικών και ιδεολογικών διαφορών, για κρίσιμα ζητήματα κρατικής, δημόσιας πολιτικής δράσης. Στην πραγματικότητα η κατασκευή αυτών των «δήθεν α-πολιτίκ ειδικών με ισχυρή συμβουλευτική αρμοδιότητα» ήταν η μέθοδος νομιμοποίησης αποφάσεων που δεν είχαν δημοκρατική συναίνεση. Κι αυτά ξεκίνησαν απ’ την δεκαετία του 1980, σαν η απάντηση των αφεντικών απέναντι στην πίεση (και τα αιτήματα) των «απο κάτω»…

Το βεβαιωμένο γεγονός είναι ότι αυτές οι δομές των «ειδικών», που μπορεί να ήταν οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, σεισμολόγοι ή γενικά μπουρδολόγοι, έγιναν τόσο κοινότοπες στις δυτικές δημοκρατίες εδώ και δεκαετίες ώστε όταν εμφανίστηκαν πρόσφατα οι «λοιμωξιολόγοι» σαν σύμβουλοι / παραγωγοί «πολιτικών αποφάσεων» (ή άλλοθι για τέτοιες…) η κοινωνική συναίνεση στον ρόλο τους ήταν εξασφαλισμένη. Με δεδομένο πως οι κάθε φορά επιλεγμένοι ταδε-λόγοι / «τεχνικοί σύμβουλοι του κράτους» είναι δεμένοι με αμοιβαία οφέλη με κυκλώματα και συνασπισμούς αφεντικών του ενός ή του άλλου είδους, και με δεδομένο επίσης ότι η πραγματική ή εικονική συνθετότητα και η εντελώς πραγματική μικροαστικοποίηση και ανάλογη διανοητική οκνηρία των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών ευνοεί την ανάθεση σε «ειδικούς» των αποφάσεων (the cognitives ‘n’ the ignorants…), ο χαρακτηρισμός «δημοκρατία» είναι, το λιγότερο, κωμικός.

Αλλά δεν τελειώνει εδώ η ιστορία! Αν όσοι αντιτίθενται στην τεχνογραφειοκρατία των «ειδικών» (για όποιον λόγο κι αν το κάνουν) θεωρούνται de facto όχι απλά «ανειδίκευτοι» αλλά, επίσης, «επικίνδυνοι», είναι επειδή βρίσκονται, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, έξω απ’ την τεχνογραφειοκρατική συναίνεση. Είναι αυτονόητο πως θα θεωρηθούν «απειλή για την δημοκρατία», επειδή αυτή η τελευταία είναι έτσι οριοθετημένη ώστε να μπορεί να αντέξει αντιθέσεις μεταξύ ειδικών (κι αυτό μόνο αν αυτές οι αντιθέσεις είναι μεταξύ διαφορετικών λόμπυ των αφεντικών) αλλά σε καμμία περίπτωση την αμφισβήτηση της αρμοδιότητας των (σχεδόν πάντα εξωνημένων) «ειδικών» να επιβάλλονται σε πλευρές της κοινωνικής ζωής.

Εισαγωγές – εξαγωγές 2

Τρίτη 19 Γενάρη. Το τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο κυρ Haas δεν μπορούμε να ξέρουμε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι λέξεις όπως «κρίση» ή, ακόμα και «ακυβερνησία», έχουν χρησιμοποιηθεί από «ειδικούς» των αφεντικών σε διάφορες περιπτώσεις τις 4 τελευταίες δεκαετίες στις δυτικές δημοκρατίες – με τρόπο ώστε να υποδεικνύεται (και να νομιμοποιείται) το επόμενο βήμα ολιγαρχικής πύκνωσης· με διακόσμηση την καταναλωτική «ελευθερία».

Το ίδιο συμβαίνει με έντονο τρόπο εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Μας είναι πλέον καθαρό ότι οι λεγόμενες «δημοκρατίες» της δύσης (τα αφεντικά τους δηλαδή) θέλουν να υιοθετήσουν βασικά στοιχεία του κινεζικού μοντέλου επιτήρησης και ελέγχου, κρατώντας κάποια προσχήματα. Θέλουν να ξεφορτωθούν «ελευθερίες» που θεωρούνται αιτίες θορύβου στη ρύθμιση της «κανονικότητας» με όρους 4ης βιομηχανικής επανάστασης· αλλά φυσικά δεν σκοπεύουν να σηκώσουν σφυροδρέπανα σαν φόντο! Αν δεν σηκώσουν εθνικές σημαίες (ή παράλληλα μ’ αυτές) θα σηκώσουν …. της προστασία της ολιγαρχίας…

Το ζόρικο πρόβλημα – που είναι πρόβλημα της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Ρώμης, της Αθήνας, της Μαδρίτης (για να μιλήσουμε ενδεικτικά, σε κάθε περίπτωση με τις προφανείς παραλλαγές και ιδιαιτερότητες) – είναι ότι η ταχύτητα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ενισχυμένη απ’ τον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, αφήνει πολλούς λαχανιασμένους πίσω της· περισσότερους απ’ όσους προβλεπόταν. Αν υπήρχε οργανωμένη εργατική τάξη με γνώση και ικανότητα για ένα σχέδιο-για-το-άμεσο-μέλλον, τότε η απειλή σ’ αυτή την διαδικασία (άρα σ’ αυτές τις «δημοκρατίες» σε μετάβαση) θα ήταν κομμουνιστική! Δεν υπάρχει, οπότε η απειλή είναι μικροαστική, συντηρητική κυριολεκτικά (: να κρατήσουμε αυτά που ξέρουμε…) κι όλα τα παρεπόμενα: ρατσιστική, εθνικιστική, στενόμυαλη, μνησίκακη…

Δεν θα ρωτήσουμε τον κάθε κύριο Haas αν θα προτιμούσε μια κομμουνιστική απειλή! Όχι, δεν θα την προτιμούσε!! Μια χαρά τον βολεύουν οι δεξιοί / ακροδεξιοί / φασίστες, χωρίς να χρειάζεται να τους συγχαρεί δημόσια! Ωστόσο έξω απ’ τις δυτικές μητροπόλεις, σε άλλες περιοχές του πλανήτη, εκεί όπου το απολυταρχικό μοντέλο του Πεκίνου δεν σκοντάφτει πάνω στα δυτικά προσχήματα, τα κράτη (σαν κόμματα των αφεντικών κι εκεί) αλλά και οι κοινωνίες απ’ την μεριά τους, κάποτε την αντίθετη μεριά τους, οι εργατικές τάξεις ή τμήματά τους, θα κινηθούν σε εντελώς διαφορετικές τροχιές. Αυτή η «δημοκρατία – που – δεν – είναι», κατασκευή του δυτικού, λευκού, χριστιανικού, ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού έχει ξεπέσει πια – για το χειρότερο ή το καλύτερο. Δεν μπορεί να πουληθεί σαν «παράδειγμα» σε τρίτους – εκτός αν επιβληθεί ξανασυσκευασμένη μετά από νίκες στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο…