Tag: νόμοι σχέσεις

«Κάντο όπως η κίνα!»

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.20) >> Πολλοί σπάνε το κεφάλι τους και κάνουν προβλέψεις για το τι «εξωτερική πολιτική» θα ακολουθήσει το ψοφιοκουναβιστάν – λες και μπορεί να κάνει «ό,τι γουστάρει»!…

Όχι για να βοηθήσουμε αλλά για να μπλέξουμε ακόμα περισσότερο τους προφήτες (εν μέσω των «σπρωξιμάτων» που έχουν αρχίσει ήδη στην Ουάσιγκτον…), βρήκαμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αντιπροέδρου πλέον J.D. Vance – κι ας έχετε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να θεωρηθεί «διανοούμενος» με βάση τα αμερικανικά «πολιτικά» στάνταρς, συντηρητικός φυσικά αλλά με παρελθόν «δημοκρατικού»∙ ότι τον στηρίζει ισχυρά ως τώρα ο Peter Thiel (της palantir…), αν και έχει (ο Vance) την φήμη ότι «κανείς δεν μπορεί να τον κάνει καλά»∙ και ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει πρόεδρος στο κοντινό μέλλον, αν φυσικά οι ηπα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Το απόσπασμα είναι απ’ τις 19 Απρίλη του 2023 όταν ο (τότε) γερουσιαστής του Ohio πήρε θέση εναντίον της έγκρισης της Stephanie S. Sullivan (πρόταση του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo) ως πρέσβειρας των ηπα στην «αφρικανική ένωση»:

Έχουμε διαμορφώσει μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο νταηλίκι, στην ηθικολογία και στο να κάνουμε διαλέξεις σε άλλες χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Οι κινέζοι έχουν μια εξωτερική πολιτική του να φτιάχνουν δρόμους, και γέφυρες, και να ταϊζουν τους φτωχούς. Και νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική, μια διπλωματία σεβασμού, και μια εξωτερική πολιτική που δεν στηρίζεται στην ηθικοποίηση και θα έχει βάση τα διεθνή συμφέροντα αυτής της χώρας…

Φαίνεται να αναγνωρίζει ότι το νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό overdose (ένα απ’ τα βασικά εξαγώγιμα είδη όχι μόνο των ηπα αλλά των δυτικών ιμπεριαλισμών συνολικά) και η ηθικολογική ανωτερότητα του λευκού, πρωτοκοσμικού όντος άσχετα απ’ τα βίτσια του (άλλο ένα βασικό εξαγώγιμο είδος) έγινε εμπόδιο κυριαρχίας απ’ την στιγμή που εμφανίστηκε στον πλανήτη μια ασιατική «μεγάλη δύναμη» πραγματίστρια και χωρίς ιδεολογικές συσκευασίες και ανασφάλειες. Ένα άλλο, διαφορετικό (και πιο ελκυστικό…) καπιταλιστικό Παράδειγμα.

Το γεγονός είναι ότι ο Vance λέει απερίφραστα και επιθετικά προς το αμερικανικό παρελθόν εκείνο που το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo προσπάθησε να μισοπαραδεχτεί πρακτικά τα προηγούμενα χρόνια. Αναγγέλλοντας ένα πελώριο (οικονομικά) «πρόγραμμα επενδύσεων στην αφρική» (που δεν προχώρησε ελλείψει ενδιαφέροντος απ’ τις αμερικανικές εταιρείες…) και έναν «δρόμο αντίθετο» με τα κινεζικά σχέδια one belt one road (σχέδια τα οποία η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει απλά ως «μεταφορές / μετακομίσεις» ενώ είναι πολύ περισσότερα!) μέσω σαουδικής αραβίας / ιορδανίας / ισραήλ… Φυσικά η βασική ιμπεριαλιστική στρατηγική των ηπα παρέμεινε «ηθικολογία και διαλέξεις» + (κυρίως) νταηλίκια!

Εδώ ο αντιπρόεδρος J.D. Vance πέφτει πάνω στο τείχος της πραγματικότητας. Γιατί τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα σκέτα, άνευ ηθικολογιών, διαλέξεων και αρώματος μέντας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς … νταηλίκια! Μ’ άλλα λόγια η ιδέα (ή η «ελπίδα»…) ότι το νο 2 γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα κάνει business και όχι πολέμους υπονοεί ότι το δεύτερο, οι πόλεμοι, είναι (για τον ιμπεριαλισμό) αχρείαστο στοιχείο του πρώτου, των business – και μπορεί να παραληφθεί!!

Κυκλοφορεί σχετικά ένας παρηγορητικός μύθος ότι «ο Trump δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο» στην προηγούμενη θητεία του… Ψέμα!!! Ξεκίνησε έναν δολοφονώντας τον Soleimani και τον al Muhandis (διοικητή των ιρακινών Popular Mobilization Forces) στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης στις 3 Γενάρη του 2020. Να ένα απόσπασμα των σχετικών πολεμοκάπηλων δηλώσεων του ψόφιου κουναβιού:

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο (και η ίδια ρητορική) με τις επιλεκτικές δολοφονίες που κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς… Τις οποίες κανείς δεν τολμάει να χαρακτηρίσει … «μη πόλεμο»!!! Το γεγονός ότι τον Γενάρη του 2020 η Τεχεράνη απάντησε στη δολοφονία του διοικητή των «φρουρών της επανάστασης» (και πολλά άλλα) όχι απλά συγκρατημένα αλλά αφού πριν είχε προειδοποιήσει τι ακριβώς θα κάνει ώστε να μην υπάρχουν νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες∙ το γεγονός δηλαδή ότι η Τεχεράνη δεν ισοπέδωσε όλες τις αμερικανικές βάσεις στη μέση Ανατολή, δεν οφείλεται βέβαια στον …. «ειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!! Αλλά στους υπολογισμούς (και τις δυνατότητες την συγκεκριμένη στιγμή) του ιρανικού καθεστώτος.

Συμπέρασμα: ό,τι κι αν φαντάζεται για τον εαυτό της οποιαδήποτε πολιτική βιτρίνα, υπάρχουν ζητήματα στρατηγικής σημασίας όπου αυτές οι βιτρίνες είναι μόνο ενεργούμενα της Ιστορίας. Οι ηπα δοκίμασαν την «παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομίας» την δεκαετία του 1990, επί διοίκησης Clinton. Και πριν καν αυτή η δεκαετία τελειώσει, ακριβώς επειδή η «κυριαρχία μέσω οικονομίας» ούτε ασφαλής ήταν ούτε, κυρίως, θα μπορούσε να κρατήσει … έναν αιώνα (!), ξεκίνησαν τις πολεμικές τους προετοιμασίες και ενέργειες, τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, με τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»… Με ρητό και διακηρυγμένο στόχο να προλάβουν / εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνιστή!

Απέτυχαν… Ηττήθηκαν… Η αναβίωση της ιδέας ότι «ο οικονομικός πόλεμος» («κυρώσεις», τιμωρίες, δασμοί…) και οι businesses θα είναι σαν τέτοια αρκετά για να αποκαταστήσουν την παγκόσμια κυριαρχία των ηπα χρεωκόπησε ήδη απ’ την πρώτη θητεία του ψόφιου κουναβιού…

Η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου υποδεικνύει με ακρίβεια την Ιστορική κίνηση. O Λένιν (Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού) κατέγραψε αυτήν την Ιστορική κίνηση, το 1916, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του χρηματοπιστωτισμού, κι ενώ ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είχε κορυφωθεί ήδη. Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1902, ο άγγλος οικονομολόγος J. A. Hobson, στο Imperialism: a study, είχε αναλύσει τεκμηριωμένα την «οικονομική ρίζα του ιμπεριαλισμού», ως υπερβολικό κεφάλαιο σε αναζήτηση κερδοφόρων επενδύσεων∙ συγκεντρωμένο σε λίγα χέρια εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου. Αποδεικνύοντας (πάντα το 1902, σε «ειρηνικές» εποχές…) πως άσχετα από πολιτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές δικαιολογίες («ηθικολογίες και διαλέξεις»…) ο πραγματικός κινητήρας της καπιταλιστικής Ιστορίας είναι η ατέλειωτη «δίψα» των αφεντικών για φτηνές πρώτες ύλες, συμφέρουσες αγορές, αποδοτικές επενδύσεις και νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων∙ τέτοια που αναπόφευκτα τα φέρνει περιοδικά σε οριακές συγκρούσεις μεταξύ τους – με όπλο τους πληθυσμούς τους.

Υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια; Εξαιρετικά άνιση κατανομή του πλούτου; Λυσσασμένη αναζήτηση πρώτων υλών (: «σπάνιες γαίες»); Νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων (: digitalization, engineering of everything); Μα αυτά δεν είναι «παλιά», (μόνο) του 1902!

Είναι και του τώρα!!!

Χαλάστε την κίνα! (Η παγίδα του Θουκυδίδη…)

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.08) >> Η «γραμμή» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι πως ο νο 1 αντίπαλος / εχθρός είναι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Αυτό είναι πασίγνωστο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo το 2023 επρόκειτο να είναι η χρονιά που θα άρχιζε να «ανεβαίνει η πίεση» προς το Πεκίνο, οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά με στόχο να αναγκαστεί σε συμβιβασμούς αξιοποιήσιμους από το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο.

Ξέρουμε τι έγινε. Αν και η Ουάσιγκτον δεν έμεινε εντελώς αδρανής στο πεδίο μάχης του Ειρηνικού, πόνταρε πολλά το 2022 στο ουκρανικό πεδίο μάχης ελπίζοντας σε μια γρήγορη και εντυπωσιακή νίκη κατά της Μόσχας – πριν στραφεί σύμφωνα με τον σχεδιασμό κατά του Πεκίνου. Επρόκειτο για την «σωστή πλευρά της ιστορίας» (της ιστορίας που κανονικά έπρεπε να έχει τελειώσει απ’ τα ‘90s….) Το αποτέλεσμα ήταν πανηγυρική, αδιαμφισβήτητη ήττα (με το παράπλευρο όφελος του κατ’ αρχήν οικονομικού κανιβαλισμού της ε.ε….).

Τον Οκτώβρη του 2023 προέκυψε και το μεσανατολικό πεδίο μάχης, κάτι που ήταν εντελώς εκτός αμερικανικού / δυτικού σχεδιασμού! Υιοθετήθηκε ωστόσο σαν αντίβαρο της αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης, και επειδή η ευρύτερη μέση Ανατολή και τα πέριξ (ανατολική Μεσόγειος, αραβική θάλασσα, ανατολική Αφρική) είναι βασικά συστατικά του one belt one road και του ευρασιατικού project συνολικά. Τώρα δεν ήταν σημαία «η σωστή πλευρά της ιστορίας»∙ ήταν το «δικαίωμα αυτοάμυνας» – της δύσης…

Ωστόσο στο μεσανατολικό πεδίο μάχης (με την στρατιωτική ήττα να διαγράφεται στον ορίζοντα) οι ηπα και η δύση γενικά έχασαν οριστικά το «κεφάλαιο soft power» (την ιδεολογία δηλαδή) που σκόπευαν να στρέψουν κατά του Πεκίνου («ανθρώπινα δικαίωμα», «διεθνής νομιμότητα» σε σχέση με την ταϊβάν και την θάλασσα της κίνας, κλπ). Τους έχουν απομείνει μόνο τα νταηλίκια.

Με αυτά τα δεδομένα ήδη το 2024 τα αφεντικά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (και του αγγλικού, του γερμανικού, του γαλλικού) βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα σκληρό δίλημμα: είτε να κλιμακώσουν σε ένα απ’ τα δύο (ή και στα δύο) πεδία μάχης ρισκάροντας την όξυνση του 4ου παγκόσμιου πολέμου σε «λάθος σημείο» (δηλαδή: όχι στον Ειρηνικό), είτε να αναδιπλωθούν και να απαλλαγούν απ’ αυτά τα βάρη που εκτρέπουν απ’ τον βασικό προσανατολισμό (κατά του Πεκίνου), αλλά με τρόπους που δεν θα «μυρίζουν» αναπόφευκτα την ήττα. Αυτές οι δύο «γραμμές» εκδηλώθηκαν στο εσωτερικό των κρατών, αναμετρήθηκαν υπόγεια, χωρίς οριστική κατάληξη. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, «κληρονομιά» στα καινούργια γκουβέρνα, όχι μόνο στην Ουάσιγκτον αλλά και στο Λονδίνο (σύντομα και στο Βερολίνο…). Εν τω μεταξύ η διεθνής «γοητεία» και η «ελκυστικότητα» των BRICS+ δεν κρύβεται, πράγμα ιδιαίτερα ενοχλητικό για την δύση…

Μέσα σ’ αυτήν την δυτική δίνη πριν 2 ημέρες, στις 16 Νοέμβρη, ο αυτοκράτορας Xi συνάντησε τον νυσταλέο Jo στη Lima του περού – για την 31η σύνοδο της «οικονομικής συνεργασίας Ασίας Ειρηνικού / APEC».

Ωστόσο ο Xi δεν πήγε στο περού μόνο για την APEC. Επιπλέον, ίσως πρακτικά το σημαντικότερο, πήγε για τα εγκαίνια του κινεζικής εργολαβίας λιμανιού «βαθιάς θάλασσας» (δηλαδή για μεγάλα φορτηγά, κοντεϊνεράδικα, κλπ) στο Chancay: είναι η πύλη του κινεζικού κεφάλαιου στη λατινική Αμερική (την άλλοτε «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον…), 78 χιλιόμετρα βόρεια της Lima – project κλειδί για το one belt one road: θα μειώσει τον χρόνο μεταφοράς μεταξύ Σαγκάης και δυτικής ακτής της λατινικής Αμερικής σχεδόν στο μισό, θα μειώσει τα έξοδα μεταφοράς κατά 20%, και στην πλήρη λειτουργία του θα συμβάλει με 1,8% στο αεπ του περού, διπλασιάζοντας τον «ρυθμό ανάπτυξης» της χώρας: το λιμάνι συνδέεται μέσω τούνελ με τον Pan-American Highway∙ συνεπώς τα κοντέινερ θα πηγαινοέρχονται επίσης σε χιλή, ισημερινό, κολομβία, βραζιλία και παραγουάη… (Σχεδόν όλη η δυτική λατινική Αμερική έχει υπογράψει συμφωνίες συμμετοχής στο one belt one road!)

Με τόσες δουλειές τι θα τον έκανε ο αυτοκράτορας Xi τον συνταξιούχο νυσταλέο Jo στη Lima; Θα έπαιζαν ξερή; Όχι… Του βρήκε δουλειά: ταχυδρόμος!!! Έστειλε ένα ενδιαφέρον αυστηρό τελεσίγραφο στην Ουάσιγκτον (και όχι μόνο), φροντίζοντας να δημοσιοποιηθεί διεθνώς! Παραλήπτης, φυσικά, το καινούργιο ψοφιοκουναβικό γκουβέρνο.

Ο τίτλος του τελεσίγραφου; Θα μπορούσε να είναι «η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει»… Ή: επτά μαθήματα απ’ τα τελευταία τέσσερα χρόνια που δεν πρέπει να ξεχαστούν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

The deplorables*

Το ψόφιο κουνάβι είναι φασίστας – σύμφωνα με τους δυτικούς αυτοχαρακτηριζόμενους αντιφασίστες του κράτους και του κεφάλαιου… Αλλά πως είναι δυνατόν να είναι φασίστας κάποιος που στηρίζει (και στηρίζεται από) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς; Δεν προορίζεται η κατηγορία «φασίστας» έστω ως υπονοούμενο (ως προέκταση του «αντι-σημίτης»…) μόνο για όσους είναι εναντίον αυτού του καθεστώτος; Αυτό δεν λένε (και κάνουν) τα δυτικά κράτη;

Η λεηλασία των λέξεων και η αντιστροφή των εννοιών είναι στην πρώτη γραμμή των όπλων του καπιταλιστικού μεταμοντερνισμού. Γιατί ναι, όσοι υποστηρίζουν ένα καθεστώς που θα θαύμαζε ο ναζισμός, είναι φασίστες∙ αλλά σ’ αυτούς περιλαμβάνονται σχεδόν όλες οι πολιτικές βιτρίνες των δυτικών ολιγαρχιών που καμαρώνουν για …. «αντιφασιστικές»…. Η αγαπημένη Annalena για παράδειγμα, πριγκίπισσα του γερμανικού υπ.εξ., και το κόμμα της, που είναι πιασμένοι «πρώτη αλυσίδα» με το ψόφιο κουνάβι στην υπεράσπιση των θεοναζί, τι να είναι άραγε; «Αντιφασίστρια»; Είναι ανατριχιαστική και μόνο η σκέψη ότι οι ερπύστριες των λέξεων και των νοημάτων προχωρούν ανεξέλεγκτες για να κάνουν τα μυαλά χωματερές μπάζων.  

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.14) >> Οι ιστορικοί του μέλλοντος (αν υπάρχουν τέτοιοι και δεν έχουν αντικατασταθεί από «έξυπνα αρχεία» που θα παριστάνουν τους ιστορικούς…) ελάχιστα θα ασχοληθούν με τα κακιστεία για το αν η Σκύλα ή η Χάρυβδη ήταν / είναι το μικρότερο κακό – στις ηπα και οπουδήποτε αλλού στην παρακμάζουσα δύση. Οι καταστάσεις είναι πιο σύνθετες, πολύ περισσότερο απ’ τις tribal, «ποδοσφαιρικές» (αν μας επιτρέπεται) αναπαραστάσεις τους.

Ένα ελάχιστο παράδειγμα της συνθετότητας, made in usa: οι deplorables εξουσιοδότησαν κατά πλειοψηφία το ψόφιο κουνάβι, δηλαδή τα καζίνο της Myriam Adelson∙ τον Vans, δηλαδή την palantir∙ και τον Elon, δηλαδή την neuralink… (Τα ίδια ισχύουν και στην υποτιθέμενα απέναντι μεριά. Και σε όλη την δύση: όταν για παράδειγμα οι γερμανοί θα ψηφίζουν τον Friedrich Merz του CDU θα εξουσιοδοτούν την blackrock…). Θα υπέθετε κάποιος πως ούτε τα καζίνο, ούτε η cia / palantir με την καθολική ψηφιακή επιτήρηση, ούτε η τηλεκατεύθυνση των νευρώνων είναι «αγαπημένα» για τους εντολείς του ψόφιου κουναβιού & co. Κι όμως…

Επιβεβαιώνεται με ισχύ ατσάλινου νόμου: ο «αριστοκρατικός» ολοκληρωτισμός / φασισμός της «μετάβασης» (της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης δηλαδή) και οι βασικοί παράγοντές του ΔΕΝ χάνουν την εξουσία τους από την όποια πληβειακή απελπισία ή αγωνία που μπορεί να γίνει λαϊκισμός, λούμπεν λαϊκισμός, ακόμα και φασισμός. Κάνουν (έστω: υποχρεώνονται να κάνουν) μόνο ένα βήμα πίσω για να μπορούν να την διαχειριστούν διαφορετικά∙ όχι «κατά μέτωπο» αλλά κυκλώνοντάς την και πλαγιοκοπώντας την.

Ξαφνικά (ή όχι και τόσο…) ανακαλύφθηκε η … εργατική τάξη (στις ηπα…)!!! Εδώ και πάνω από 40 χρόνια δεν υπήρχε τέτοια τάξη στη δημόσια δημαγωγία! Υπήρχε μόνο (και για πάντα) η «μεσαία τάξη»… Όμως μετά την επικράτηση του ψόφιου κουναβιού (αλλά και την διαγώνια διάλυση της «μεσαίας τάξης» που προκαλείται με την διευρυμένη μηχανοποίηση / ψηφιοποίηση…) (και) τα media του αριστοκρατικού ολοκληρωτισμού τον αναγόρευσαν επίσημα ως εκπρόσωπο της εργατικής τάξης∙ κάτι σαν αμερικάνο, αγροίκο, βαθύπλουτο Μπερστάιν του 21ου αιώνα, στο πορτοκαλί του:

Ακόμα και ο γεροBernie ανακάλυψε την εγκαταλειμμένη απ’ το κόμμα του, no future αμερικανική εργατική τάξη… Την ανακάλυψε βέβαια αργά, μόλις το πρωί της 6ης Νοέμβρη 2024, αφού πρώτα είχε υποστηρίξει με πάθος και τον νυσταλέο Jo και την Καμάλα Joke, τους «άστοργους»… Δεν τον λες και «λαγωνικό», έτσι δεν είναι;

Προς τι αυτή η «τιμή»; Η εργατική τάξη «ανακαλύπτεται» πανηγυρικά (μέσω του … σωτήρα της…) την στιγμή της εξίσου πανηγυρικής διάβρωσής της: ενάντια στην μετανάστευση! Σα να λέμε: της «αναγνωρίζεται το δικαίωμα να υπάρχει», αρκεί να είναι αντι-εργατική! Ή, ειπωμένο αλλιώς: αρκεί να είναι εθνο/κρατικοποιήσιμη (: σύνορα – σύνορα – σύνορα!). Εν τέλει επιζεί εδώ το γνωστό υπονοούμενο της ολιγαρχικής αριστοκρατίας: η εργατική τάξη είναι τόσο «αμόρφωτη» ώστε η μόνιμη ροπή της είναι προς την άκρα δεξιά…

Κάποιος είπε ότι το κεφάλαιο δεν θέλει να εξαφανίσει την εργατική τάξη. Θέλει να εξαφανίσει μόνο τον ανταγωνισμό της. Όταν καταφέρνει να τον εξαφανίζει αλλοτριώνοντάς τον, τότε μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σαν στοργικός πατέρας της…

Ας το ξανα-ξανα-ξανα-γράψουμε λοιπόν, κι ας πάει χαμένο: οι «φιλο-λαϊκές» παραχωρήσεις που ευαγγελίζονται διάφορες πολιτικές βιτρίνες είναι απλά και μόνο «παρηγορητικός» πατερναλισμός. Όταν η τάξη μας (που μπορεί να αναγνωριστεί ‘καθ’ εαυτήν’, κοινωνιολογικά, αλλά απαγορεύεται να υπάρχει και να δρα ‘δι’ εαυτήν’…) δεν είναι μαζικά οργανωμένη και αδιάλλακτη, τότε ο πατερναλισμός όχι μόνο βρίσκει έδαφος αλλά (κυρίως) το κάνει δρόμο προς την κόλαση.

(* άθλιους, οικτρούς, ελεεινούς: έτσι αποκάλεσε η Clinton τους «μισούς υποστηρικτές του Tramp» τον Σεπτέμβρη του 2016… Τον Οκτώβρη του 2024 ο νυσταλέος Jo τους αποκάλεσε (όλους) σκουπίδια… Για στρατιώτες κάνουν – πάντως… In case of emergency…)

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα δίχως τέλος!

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.02) >> Η φράση / λογοπαίγνιο αποδίδεται στον Μαρξ. Φαίνεται πως υπάρχουν πάντα περιστάσεις που μπορεί να ανακληθεί, ισχυρή, απ’ τα βάθη της ιστορίας.

Ξέρετε κάποια τέτοια περίσταση κάπου εδώ γύρω, στο ευρύτερο κέντρο της πόλης;

Πόσο rodeo όμως;

Στις αρχές Ιούλη οι «αξιωματούχοι» στην Ουάσιγκτον προέβλεπαν ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να καταφέρει σπουδαία πράγματα ως τον χειμώνα… επειδή έχει πολύ μεγάλες απώλειες… Τέσσερεις μήνες μετά οι ίδιοι τρέχουν και δεν προλαβαίνουν να μετράνε την ταχύτητα με την οποία ό,τι έχει απομείνει απ’ τον ουκρανικό στρατό υποχωρεί αφήνοντας στη Μόσχα οικισμούς, χωριά, κωμοπόλεις, πόλεις, οχυρώσεις… Η ερώτηση «μα τι πίνουν;» έχει χάσει πια ακόμα και την γελοιογραφική αξία της: έπεσαν «μικροί» (μετά το τέλος του 3ου – «ψυχρού» – παγκόσμιου πολέμου) στα βαρέλια, και δεν βγήκαν ποτέ από εκεί… Και συνεχίζουν τους πολέμους τους…

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.02) >> Θα το πούμε όσο πιο επιγραμματικά γίνεται, δεν είναι εδώ το μέρος για περισσότερα: τόσο επί 500 χρόνια οι «δυτικοί» όσο και επί σχεδόν 200 χρόνια το ελλαδιστάν

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η τεχνολογική κυριαρχία πάνω απ’ όλα!

Δευτέρα 30 Σεπτέμβρη (00.03) >> Ξεχάσατε μήπως τις mRNA πλατφόρμες, την βίαιη έφοδο των αφεντικών της γενετικής μηχανικής, του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, πάνω σε εκατοντάδες εκατομμύρια αιχμαλώτων; Μάλλον ναι: τώρα δεν έχουμε τέτοια. Προς το παρόν.

Δεν έχουν ξεχάσει όμως όλοι σ’ αυτόν τον μικρό πλανήτη. Και (τραγικό λάθος αν αυτό νομίζετε!) δεν έχουν ξεχάσει ούτε τα αφεντικά την δουλειά που ξεκίνησαν το 2020. Αυτές τις ημέρες και μήνες έχει δημιουργηθεί λοιπόν ένα συγκρουσιακό ρήγμα στην μακρινή ιαπωνία.

Πριν μισή κουβέντα για την ιαπωνική περίπτωση: ο πληθυσμός είναι γενικά διστακτικός έως αρνητικός απέναντι στους εμβολιασμούς, και ακόμα περισσότερο στις «νέες τεχνολογίες εμβολίων» που έφαγαν αμάσητες οι πρωτοκοσμικοί στη δύση. (Ο λόγος είναι η βαριά μνήμη των ιατρικών «πειραμάτων» που έκαναν οι ιάπωνες φασίστες επί δεκαετίες στον 20ο αιώνα, ως τα μέσα εκείνης του ’40. Μετά την ήττα του Τόκιο στον 2 παγκόσμιο και την κατάληψη της ιαπωνίας απ’ τον αμερικανικό στρατό, μεταφέρθηκαν – αν και εγκληματίες πολέμου! – μετά τιμών στις ηπα για να προσφέρουν τις ειδικές γνώσεις που είχαν αποκτήσει…)

Ακριβώς γι’ αυτό το ιαπωνικό κράτος δεν έκανε υποχρεωτικό τον πλατφορμιασμό απ’ τα τέλη του 2020 και μετά. Εγγυήθηκε όμως ξανά και ξανά με ένταση ότι «τα εμβόλια είναι αποτελεσματικά και ασφαλή» – έβαλε δηλαδή το «κεφάλι» του πάνω στον πάγκο. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ποσοστό γύρω στο 80% των ιαπώνων να δώσει μπράτσο. Σίγουρα στις 2 πρώτες δόσεις…

Και ύστερα… Ύστερα άρχισαν οι «παρενέργειες»… Σε αντίθεση με το συχνά ενοχικό σύμπλεγμα με το οποίο αντιμετωπίστηκαν και αντιμετωπίζονται οι «παρενέργειες» στις δυτικές κοινωνίες, στην ιαπωνική θεώρησαν ότι εξαπατήθηκαν – κατ’ αρχήν απ’ την ίδια την κυβέρνησή τους. Αυτό έδωσε την αναγκαία πολιτική ανάσα στο να δημιουργηθούν διάφορες πρωτοβουλίες κατά των mRNA αλλά και επιστημονικές επιτροπές έρευνας, καταγραφής και ανάδειξης των παρενεργειών, δηλαδή της έκτασης της καταστροφικότητας της γενετικής μηχανικής. (Ενδεικτικά δείτε ή θυμηθείτε το video κάτω απ’ τον τίτλο Το ζήτημα της εξουσίας 2, στις 9 Σεπτέμβρη 2024).

Τον περασμένο Απρίλη έγινε στο Τόκιο μια μεγάλη διαδήλωση ενάντια στις mRNA πλατφόρμες (με αίτημα να απαγορευτούν), ενάντια στον Π.Ο.Υ., ενάντια στην «παγκόσμια πανδημική συνθήκη» που προωθεί ο Π.Ο.Υ., και ενάντια στην κυβέρνηση. Το «μεγάλη» είναι θέμα ερμηνείας. Κατά τους οργανωτές συμμετείχαν 100.000 άτομα. Πιθανόν το 30.000 να είναι πιο σωστό μέγεθος. Τριάντα χιλιάδες σε μια μεγαπόλη σαν το Τόκιο είναι «τίποτα» θα έλεγε κάποιος… Με μια διαφορά: στην ιαπωνία δεν γίνονται πολυπρόσωπες συγκεντρώσεις / διαδηλώσεις. Συνεπώς το 30.000 ήταν πράγματι μεγάλο.

To ενάντια στην κυβέρνηση θα μπορούσε να θεωρηθεί κοινότοπο. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει … παγκόσμια σημασία! Γιατί αυτή η κυβέρνηση είναι η πρώτη στον πλανήτη που έδωσε άδεια τον περασμένο Νοέμβρη για την χρήση της «νέας γενιάς mRNA πλατφορμών» που είναι αυτοαναπαραγόμενες μέσα στα κύτταρα! Περισσότερα και αναλυτικότερα δεν χωρούν εδώ (οπότε οι ενδιαφερόμενοι ας καταφύγουν στο επερχόμενο cyborg νο 31, μετά τα μέσα Οκτώβρη). Μπορούμε να πούμε μόνο ότι αυτές οι «sa–mRNA» πλατφόρμες, με το παρατσούκλι «replicon», θα παράγουν πολλαπλάσιες ποσότητες απ’ την τοξική spike πρωτεϊνη κάποιας παραλλαγής του τσαχπίνη ιού!!! Το «όφελος»; Όχι συνέχεια δόσεις (και σπατάλη υποδομών). Μ’ άλλα λόγια οι «sa–mRNA» μέσω του χακαρίσματος των κυττάρων και του ανοσοποιητικού, θα δημιουργούν χιλιάδες κυτταρικές μικρο-μηχανές μόνιμης μόλυνσης των σωμάτων!

Οι πλατφορμιασμοί με τις …. replicon έχουν αρχίσει στην ιαπωνία (στους ηλικιωμένους, ευάλωτες ομάδες, κλπ) αλλά φαίνεται ότι ένα καλό μέρος της εκεί κοινωνίας ανεβαίνει-ήδη–στα-κάγκελα!

Εντάξει με την επιστήμη και την πρόοδο (του καπιταλισμού); «Και στα δικά μας»;

Το παλάτι του φωτός (και του σκότους)

Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη (1.51) >> Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα διόρισε κυβέρνηση – του γούστου του. «Παράτολμο» θα έλεγε κάποιος: είναι κυβέρνηση μειοψηφίας, δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και, θεωρητικά, θα είναι εύκολο να πέσει.

Όχι τώρα όμως. Έχει κρυφή (ή όχι και τόσο κρυφή…) υποστήριξη:

Το ακροδεξιό, αντιμεταναστευτικό κόμμα εθνική συσπείρωση της Marine Le Pen δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση του Barnier, αλλά έχει αρκετές ψήφους για να την ανατρέψει. Αυτό το κόμμα πέτυχε μια έμμεση νίκη με τον διορισμό του ένθερμου συντηρητικού Bruno Retailleau ως υπουργού εσωτερικών, στου οποίου τις αρμοδιότητες περιλαμβάνονται σημαντικά εσωτερικά ζητήματα όπως η εθνική ασφάλεια, η μετανάστευση και η δημόσια τάξη.

Με μια τέτοια ακροδεξιά όσμωση, η κυβέρνηση του Μικρού Δούκα του Λίγηρα μπορεί να ελπίζει σε κάμποσους μήνες κατανόησης απ’ την μεριά του ακροδεξιού / αντιμεταναστευτικού.

Κατ’ αρχήν πρέπει να περάσει ο προϋπολογισμός – αυτό είναι επείγον με βάση τις προθεσμίες. Θα είναι το αντίθετο των «παροχών» – άλλωστε ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έχει δηλώσει προς τους υποτελείς του τέλος στα δικαιώματα, τώρα υποχρεώσεις. Με το γαλλικό δημόσιο χρέος να διογκώνεται, μια κυβέρνηση που στα χαρτιά είναι μειοψηφική αλλά κυνηγάει όσο πρέπει τους μετανάστες και επιδεικνύει αρκετό εθνικισμό, έχει ακροδεξιές ευλογίες και μια κάποια πίστωση. Εσωτερικού και εξωτερικού.

Αν τα πράγματα ζορίσουν, κάποια στιγμή του χρόνου ο Μικρός Δούκας μπορεί να ξαναέχει μια εκλογική έμπνευση. Ή να την εκβιάσει…

Τι «Μικρός Δούκας» είσαι την σήμερον ημέρα αν δεν κατέχεις τις μαφιόζικες τεχνικές;

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.37)>> Το Λονδίνο ήθελε, ήθελε πολύ. Η Ουάσιγκτον όχι και τόσο. Για την ακρίβεια: η «πολιτική» Ουάσιγκτον ήθελε επίσης∙ αλλά οι καραβανάδες της καθόλου. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο επεισόδιο του πολέμου του νατο (ή, πιο σωστά, ενός μέρους του) κατά της Μόσχας: «να κτυπήσουμε (παριστάνοντας ότι είμαστε ουκρανοί) διάφορους στόχους μέσα στο ρωσικό έδαφος μακριά απ’ το μέτωπο, για να αναγκάσουμε αυτόν τον βρωμο-Πούτιν να απαντήσει με τρόπο που να εκτεθεί για το υπόλοιπο του αιώνα; Ή, ακόμα, να του ρίξουμε τα πυρηνικά μας να τελειώνουμε; Ή όχι;»

Σημαίνει το επίσημο «όχι» της Ουάσιγκτον κάτι στιβαρό; Επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: καθόλου!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η εθνική βιομηχανία μωρών…

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.31)>> Δεν στέλνει μόνο τις («δραματικές», όλο θεληματικότητα και αποφασιστικότητα διεθνούς επιπέδου…) επιστολές του ο don Rico, αυτές που προβάλλονται πανεθνικά για προσκύνημα. Λαμβάνει κιόλας – μόνο που κάποιες απ’ αυτές «θάβονται» κατάλληλα…

Στις 8 Ιουλίου 2024 έφτασε σε κάποια γραφεία της don Rico & Co ένα mail με αποστολέα της κυρία Reem Alsalem. Η Alsalem είναι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Και το θέμα του γράμματος ήταν η ελληνική νομοθεσία για τις παρένθετες μητέρες:

H ελλάδα είναι μια απ’ τις λίγες χώρες στην Ευρώπη, και στην πραγματικότητα παγκόσμια, που αναγνωρίζονται ως νόμιμες οι διευθετήσεις σε σχέση με την αλτρουϊστική παρένθετη εγκυμοσύνη….

…

Το άρθρο 1458 του Ποινικού Κώδικα επιτρέπει μόνο την αποκαλούμενη «αλτρουϊστική» παρένθετη εγκυμοσύνη, εννοούμενη ως εκείνη την συμφωνία όπου η παρένθετη μητέρα δεν λαμβάνει καμία χρηματική αποζημίωση, και απαγορεύει εντελώς την εμπορική παρένθετη εγκυμοσύνη… Ωστόσο, η πληρωμή για «εύλογα έξοδα» σχετικά με την εγκυμοσύνη επιτρέπονται με την απόφαση 36 της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, που επιβλέπει την πρακτική της παρένθετης εγκυμοσύνης και καθορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό που μπορεί να πληρωθεί σε μια παρένθετη μητέρα. Αυτό το ποσό μπορεί να καλύπτει κόστη που σχετίζονται με την γονιμοποίηση, την εγκυμοσύνη και την γέννηση, όπως επίσης οποιαδήποτε άλλη βλάβη, όπως η προσωρινή αδυναμία εργασίας.

Αυτή η «απόφαση 36» περί «εύλογης πληρωμής» της παρένθετης μητέρας ήταν που άλλαξε απόλυτα το καθεστώς, τέλειωσε με τον «αλτρουϊσμό», και έκανε το ελλαδιστάν παγκόσμιο κέντρο παραγωγής και εμπορίου μωρών! Πρόκειται για πολύ μεγάλη μπίζνα! Εκείνοι που «παραγγέλνουν» τα μωρά είναι πλούσια ζευγάρια, πρωτοκοσμικά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που μπορούν να πληρώσουν 100.000 ευρώ, ή ακόμα και περισσότερα, για να αγοράσουν ένα μωρό-της-ώρας! Εκείνες που μετατρέπονται σε «μηχανές εγκυμοσύνης» είναι μετανάστριες που θα πληρωθούν με 15.000 ή το πολύ 20.000 ευρώ, για 9 + 1 μήνες απόλυτης επιτήρησης / υποδούλωσης 24ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. (Αν θέλει κάποιος να υπολογίσει το πραγματικό ύψος αυτής της «αμοιβής», αφορά 300 ημέρες (και νύχτες), ή 7.200 ώρες… Που σημαίνει από 2 έως 3 ευρώ η ώρα…)

… Θα ήθελα επιπλέον να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι η ελληνική νομοθεσία για την παρένθετη εγκυμοσύνη έχει επίσης κενά σε ότι αφορά την προστασία γυναικών που ζουν σε συνθήκες οικονομικής ευαλωτότητας. Πράγματι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω, φτωχές ή μετανάστριες γυναίκες επιλέγονται για να γίνουν παρένθετες μητέρες ακριβώς λόγω της ευάλωτης κατάστασής τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, πάνω απ’ το 60% των παρένθετων μητέρων δεν είναι πολίτες της ελλάδας. Μια έρευνα σημείωσε πως οι περισσότερες απ’ αυτές είναι απ’ την βουλγαρία, την πολωνία, την γεωργία, την αλβανία και την ελλάδα. Αυτή η κατάσταση ενισχύθηκε απ’ την νομοθετική αλλαγή του 2014, που επιτρέπει στην παρένθετες μητέρες να μην είναι πολίτες της ελλάδας ή ούτε ακόμα να έχουν μόνιμη κατοικία στην ελλάδα, εντείνοντας τους κινδύνους για τις μετανάστριες.

Επιπλέον μοιράζομαι την ανησυχία ότι παρόλο που σύμφωνα με το νόμο 3089/2002 η παρένθετη εγκυμοσύνη θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά για «αλτρουϊστικούς» σκοπούς, υπάρχουν καταγγελίες ότι η παρένθετη εγκυμοσύνη και η «δωρεά» ωαρίων γίνονται, στην πραγματικότητα, για οικονομικούς λόγους. Είναι πιθανό να δει κανείς παρένθετες μητέρες που υποκρίνονται πως είναι οι καλύτερες φίλες των γυναικών που έχουν κάνει την παραγγελία (σύμφωνα με την αρχή του αλτρουϊσμού) αλλά στην πραγματικότητα είναι μη ελληνίδες πιο νεαρές απ’ τους γονείς που κάνουν την παραγγελία ή, σε κάποιες περιπτώσεις, οι ξένες οικιακές βοηθοί τους..

Είπε κανείς «ε, τι να κάνουμε, μια δουλειά είναι κι αυτή;» Είπε κανείς κάτι τέτοιο; Λάθος!!! (Για να μην πούμε: βλακώδες!). «Δουλειά» είναι εκεί που υπάρχει η δυνατότητα της απεργίας ή/και του «τα βροντάω και φεύγω»!!! Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια, ούτε καν θεωρητικά: απεργία στην εγκυμοσύνη; «τα βροντάω και φεύγω» με το μωρό στην κοιλιά ή στην αγκαλιά;

Καμία σχέση με «δουλειά»! Αντίθετα μεγάλη σχέση με δουλεία! Μια δουλεία που παριστάνει την «εργολαβία», αλλά για την οποία τα αφεντικά (αυτοί / αυτές που κάνουν την παραγγελία και οι ενδιάμεσοι τεχνικοί της αναπαραγωγής…) ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται:

… Υπάρχουν αναφορές ότι γίνονται σ’ αυτές τις ιδιωτικές κλινικές διάφορες ιατρικές παραβάσεις. Για παράδειγμα έχουν αναφερθεί περιπτώσεις στις οποίες οι κλινικές διαφημίζουν τις διαδικασίες που γίνονται στις γυναίκες, όπως για παράδειγμα ζωντανή τηλε-μετάδοση ιατρικών εξετάσεων ή έκθεση γυναικών σε κάμερες, χωρίς την ρητή συγκατάθεσή τους. Επιπλέον έχω πληροφορηθεί για μια περίπτωση όπου έγινε καισαρική τομή χωρίς ιατρική δικαιολόγηση και χωρίς την συναίνεση της παρένθετης μητέρας, όπως επίσης και μια άλλη περίπτωση που αφορά γυναίκες που αρχικά αξιοποιήθηκαν ως δότριες ωαρίων και στη συνέχεια ως παρένθετες μητέρες χωρίς ιατρική εκτίμηση για την υγεία ή την ασφάλειά τους…

… Επίσης μεταφέρω τις ανησυχίες μου για τις πιθανότατα καταναγκαστικές πρακτικές που αντιμετωπίζουν οι παρένθετες μητέρες στα χέρια του νοσηλευτικού προσωπικού. Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως παρένθετες μητέρες από ελληνική κλινική έμειναν έγκλειστες σε τουλάχιστον 14 διαφορετικά σπίτια και δεν τους επιτράπηκε να ζουν ελεύθερα. Σε μερικές περιπτώσεις οι γυναίκες ζούσαν σε διάφορα σπίτια υπό επιτήρηση και το μόνο που τους επιτρεπόταν ήταν να πάνε στο μπακάλικο και για τις ιατρικές εξετάσεις που έκανε το Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι οι παρένθετες μητέρες αισθάνονται να παρακολουθούνται συνέχεια από νοσηλευτές…

Δουλεία λοιπόν, κανονικότατη, στα εντόπια κάτεργα «αγορασμένης οικογενειακής ευτυχίας»! Όσο για τις «αμοιβές» (δείξαμε πριν περί τίνος πρόκειται) είναι το αντίστοιχο του «ένα πιάτο φαϊ και ένα ποτήρι νερό» (για να μην πεθάνεις) στις εποχές της ιστορικής δουλείας….

Αυτά έγραφε η κυρία Reem Alsalem στον don Rico & Co πριν δυο μήνες, διατυπωμένα όσο πιο official και ευγενικά γινόταν. Αλλά ισχύει κι εδώ «ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Το ελλαδιστάν είναι εδώ και χρόνια, μαζί με την ουκρανία, τα δύο παγκόσμια κέντρα της βιομηχανίας παραγωγής μωρών (και της υποδούλωσης, έστω για 10μηνα, γυναικών).

Ύστερα ξεκίνησε ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Πολλά νεογέννητα έμειναν εγκλωβισμένα στο Κίεβο αφού εκείνοι που τα είχαν παραγγείλει δεν μπορούσαν να τα παραλάβουν, μέχρι που το ουκρανικό φασισταριό ανέλαβε την «ασφαλή μεταφορά» τους στην πολωνία, έναντι έξτρα πληρωμής φυσικά. Η πελατεία που προοριζόταν για την ουκρανία, μετά το 2022, φαίνεται ότι στράφηκε στην εξίσου «ώριμη» ελληνική βιομηχανία. Για παράδειγμα ο «neos kosmos», μια αγγλόφωνη αυστραλέζικη εφημερίδα της “ομογένειας” εκεί, δεν είχε λόγο να κρυφτεί, όταν ξέσπασε το «σκάνδαλο» με το κάτεργο «mediterranean fertility institute» στα Χανιά:

Κάμποσοι αυστραλοί στράφηκαν στην ελληνική κλινική μετά την έναρξη του πολέμου στην ουκρανία. Η ουκρανία ήταν ο νούμερο ένας προορισμός για την παρένθετη εγκυμοσύνη αφού είχε πιο χαλαρή νομοθεσία σχετικά, και αρκετοί είναι ακόμα αγχωμένοι προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στο γενετικό υλικό τους που τώρα είναι αποθηκευμένο στο νοσοκομείο.

Το δεύτερο μισό της πρότασης δεν αφορά την ουκρανία αλλά το ελλαδιστάν και την κλινική στα Χανιά. Η αστυνομία κατέσχεσε τα νεογέννητα που επρόκειτο να γεννηθούν για λογαριασμό της (αυτά είναι το «γενετικό υλικό που έχει αποθηκευτεί»!!!), και ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να τα παραδίδει στα ζευγάρια που τα είχαν παραγγείλει αν αποδειχθεί γενετική συγγένεια με κάποιον απ’ τους δύο. Αλλά φευ, σ’ αυτές τις παραγγελίες το «γενετικό υλικό» είναι αγορασμένο ως το τελευταίο του κύτταρο:

Ως πρόσφατα μόνο δύο αυστραλέζικες οικογένειες απέκτησαν πρόσβαση στα παιδιά τους που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του σκανδάλου, μετά από τεστ DNA που επιβεβαίωσε μια γενετική σχέση. Ωστόσο, για τους περισσότερους γονείς σε αναμονή, η φύση της παρένθετης εγκυμοσύνης σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέτοια άμεση γενετική σχέση.

Οι «πελάτες» της βιομηχανίας θέλουν το «γενετικό υλικό» τους – το «τους» σημαίνει απλά ότι το έχουν αγοράσει, είναι ιδιοκτήτες του… Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να έχουν μάθει ήδη (με αφορμή το αδιέξοδο της «κατάσχεσης») ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να ψάχνει το τι είναι τίνος σε αναλυτές DNA αλλά σε συμβολαιογράφους. Γιατί αν η ελληνική αστυνομία συνεχίσει αυτήν την στενοκεφαλιά με τα “τεστ πατρότητας” ή τα “τεστ μητρότητας” θα καταστρέψει έναν απ’ τους πιο ανθηρούς επιχειρηματικούς κλάδους του λαού και του τόπου.

Όσο για τα κάτεργα της εντόπιας βιομηχανίας; Προφανώς δεν είναι μόνη περίπτωση το «…. institute»!!

Γυναίκα φυλακίστηκε σε φυλακή της βιομηχανίας μωρών. Τουλάχιστον μια παρένθετη μητέρα απ’ την γεωργία που εμπλέκεται στη γέννηση ενός νεογέννητου για ένα αυστραλέζικο ζευγάρι πέρασε τον περισσότερο καιρό της εγκυμοσύνης της σ’ ένα σκοτεινό ελληνικό διαμέρισμα, σε συνθήκες όμοιες με φυλακής.

Το λιγότερο που πρέπει να νοιώθουν οι εντόπιοι πατριώτες και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, παλαιού ή νέου τύπου, είναι εθνική υπερηφάνεια: το ελλαδιστάν είναι παγκόσμιο hub…

(Ολόκληρο το γράμμα της κυρίας Alsalem, για όσους / όσες ενδιαφέρονται, βρίσκεται εδώ)

Ειρηνική σφαγή 1…

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.21)>> Αν γίνει κάποια πειραματική «γενετική θεραπεία» σε ένα (1) άτομο και αυτή θεωρηθεί πετυχημένη για τους επόμενους 2 ή 3 μήνες (μόνο!), το γεγονός θα προβληθεί απ’ τους δημαγωγούς με τον πιο γενναίο και φωταγωγημένο τρόπο, και οι ignorant υπήκοοι θα τραβηχτούν-απ’-την-μύτη για να δοξάσουν την «πρόοδο της επιστήμης»…

Αν, αντίστροφα, η γενετική επίθεση σε εκατομμύρια αιχμαλώτους οδηγήσει σε πολλές χιλιάδες θανάτους και ακόμα περισσότερα σακατέματα, τότε οι δημαγωγοί, πιστοί πάντα στα αφεντικά τους, θα μουρμουρίσουν κάτι του είδους «ντάξει μωρέ, αλλά αυτά είναι σπάνια»… Οι πιο ηλίθιοι και «επιδραστικοί» ανάμεσα στους ignorant υπηκόους θα κάνουν δημόσιες γαργάρες. Οι υπόλοιποι θα καταπιούν το σάλιο τους: τα ξέρουν αυτά, από κοντινούς τους…

Αυτή η ασυμμετρία στο πως προβάλλονται και σκηνοθετούνται οι «καλές» και οι «κακές ειδήσεις» ειδικά σε ζητήματα στρατηγικά για το κεφάλαιο (: η «βιομηχανία της υγείας / νοσηρότητας» είναι στρατηγική!) είναι δομικό στοιχείο της καθεστωτικής προπαγάνδας και του μόνιμου ψυχολογικού πολέμου κατά των αιχμάλωτων πληθυσμών, ειδικά τα τελευταία 20 με 25 χρόνια. Για να κοινωνικοποιηθούν οι καπιταλιστικές νόρμες πρέπει οι υποτελείς να εσωτερικεύσουν τις αντινομίες τους, είτε με το καλό είτε με το κακό. Και για να εσωτερικεύσουν μόνιμα αυτές τις αντινομίες, για να γίνουν σα να λέμε ιδεο-σχιζοφρενείς, πρέπει να κρατιούνται μόνιμα σε νηπιακή κατάσταση: ολιγαρκείς, φαντασιόπληκτοι, να μπερδεύουν τις αισθήσεις τους με τις οργανωμένες παραισθήσεις, να σχετικοποιούν την πραγματικότητα, να αναζητούν στο κράτος προστάτες / μπαμπάδες / μαμάδες, κλπ κλπ.

Δείτε, για παράδειγμα, το παρακάτω. Είναι επίσημη έρευνα, επίσημα αρχειοθετημένη στην αμερικανική «εθνική βιβλιοθήκη ιατρικής» – και είναι του 2023. Αφορά μία (1) περίπτωση για την οποία συγκεντρώθηκαν όλα τα στοιχεία: η mRNA πλατφόρμα της moderna είναι φονική! Αλλά… «αυτές οι επιπλοκές είναι σπάνιες» καταλήγουν οι ίδιοι οι ερευνητές, χωρίς να μπορούν (ή να θέλουν…) να προσδιορίσουν τι ακριβώς σημαίνει «σπάνιες» στις δολοφονικές εκστρατείες από επιστημονική άποψη, και ποιο είναι το (αριθμητικό προφανώς) επιστημονικά αποδεκτό όριο ανάμεσα στο «σπάνιο» και στο «μη σπάνιο» των σοβαρών παρενεργειών και των θανάτων όταν πρόκειται (ακόμα σημαντικότερο) για προληπτικές ενέργειες υπέρ, υποτίθεται, της δημόσιας υγείας.

Μεταφράζουμε:

Τίτλος: Θανατηφόρα εγκεφαλική ισχαιμία σχετιζόμενη με mRNA εμβολιασμό κατά της Covid

Περίληψη

Background: Οι φλεβικές θρομβώσεις έχουν σχετιστεί με πολλά εμβόλια για την Covid-19, αλλά υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με την επίδραση του εμβολίου της Moderna σε σχέση με τον κίνδυνο αρτηριακής θρόμβωσης. Εδώ περιγράφουμε μια περίπτωση αρτηριακού εμφράγματος μετά τον εμβολιασμό για Covid-19 με διάχυτο φλοιώδες οίδημα που σχετίζεται με το εμβόλιο, το οποίο περιπλέχθηκε από ανθεκτική ενδοκρανιακή υπέρταση.

Περίληψη της περίπτωσης: 24 ώρες μετά την λήψη της πρώτης δόσης του εμβολίου της Moderna για την Covid-19, μια 30χρονη γυναίκα εκδήλωσε σοβαρό πονοκέφαλο. Τρεις εβδομάδες αργότερα εισήχθη με υποξεία κεφαλαλγία και σύγχυση. Η απεικόνιση έδειξε αρχικά διάσπαστη φλοιώδη θρόμβωση με αυξημένη πίεση ανοίγματος στην οσφυϊκή παρακέντηση. Τοποθετήθηκε εξωτερική κοιλιακή παροχέτευση, αλλά συνέχισε να έχει αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση. Τελικά χρειάστηκε ημικρανιεκτομή, αλλά το ανίατο εγκεφαλικό οίδημα οδήγησε στο θάνατό της. Η παθολογία ήταν σύμφωνη με τη θρόμβωση και την σχετική φλεγμονώδη απόκριση.