Φακελωμένη αλληλεγγύη…

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.28) >> Με πολύ, πάρα πολύ διακριτικό τρόπο είχαμε διατυπώσει στο κοντινό παρελθόν τις επιφυλάξεις μας για το πολιτικό βάθος εκείνων που οργάνωναν τις (πράγματι μεγάλες αλλά και άνευρες) διαδηλώσεις συμπαράστασης στους Παλαιστίνιους / στις Παλαιστίνιες τους τελευταίους 20 μήνες σε διάφορα σημεία της ευρώπης. Οι πληροφορίες που είχαμε έδειχναν την καθολική κυριαρχία της «ψηφιοποίησης» ως οργανωτικού μοντέλου, και ταυτόχρονα την απουσία δομών άμεσης και ζωντανής επαφής και σχεδιασμού – με την εξαίρεση, πιθανά, κάποιων κινητοποιήσεων σε πανεπιστήμια.

Ώσπου το mintpress έκανε πριν λίγες μέρες μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με την Palestine Solidarity Campaign, την μεγαλύτερη τέτοια οργάνωση στην αγγλία:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα αφεντικά (της «νοημοσύνης») – και οι εκστρατείες τους

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.29) >> Στις 12 Ιούνη του 2025 το “mosaic” ήταν ανήσυχο στη Βιέννη, στα κεντρικά της ΙΑΕΑ. Αυτοί οι παλιοϊρανοί κάτι ετοιμάζαν: ξαφνικά πολλές μετακινήσεις γύρω από κάποιες πυρηνικές εγκαταστάσεις τους… πολλές επικοινωνίες… πολλά ραντεβού… Alarm!!!!

Ο τσατσορούφιανος επικεφαλής της υπηρεσίας Rafael Grossi, είχε επιτέλους στα χέρια του μια «επιστημονική προειδοποίηση» που την εξέδωσε αμέσως σαν πρόβλεψη: Το ιράν βρίσκεται πλέον σε απόσταση ημερών απ’ την κατασκευή ατομικής βόμβας!!!

Στο Λονδίνο, στο Τελ Αβίβ, στην Ουάσιγκτον άναψαν καπνογόνα!!! Επιτέλους!!! Θα λυτρώνονταν πλέον απ’ το φάντασμα της καραγκιοζο«απόδειξης» εκείνου του φιαλιδίου που κράδαινε ο γελοίος αμερικάνος υπ.εξ. Colin Powell (ποιος ξέρει τι είχε μέσα;) για να πείσει τον οηε, τον πλανήτη και τον γαλαξία ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν είχε «χημικά όπλα», οπότε του άξιζε μια ξεγυρισμένη εισβολή – φάντασμα που τους κυνηγούσε απ’ το 2003!

Επιτέλους!!! Τώρα υπήρχαν ΟΙ αποδείξεις!!! Αυτές που ξερνούσε το “mosaic”….

Επιτέλους! Μια μέρα μετά, στις 13 Ιούνη, το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς πυροδότησε όλα όσα του φαίνονταν ως η «καταστροφή του εχθρού» (μόνο για να αποδειχθούν η δική του…)

Αλλά τι είναι το πάνσοφο “mosaic”;

Είναι ένα σύστημα σύνθετων αλγόριθμων («τεχνητή νοημοσύνη» τα λένε αυτά τώρα…) που «χάρισε» στην ΙΑΕΑ πριν μια δεκαετία ο Obama – και η palantir… H διαβόητη «ιδιωτική cia», που φυσικά δεν χάρισε τίποτα: ελέγχει και αναβαθμίζει το σύστημα (μοιράζοντας και τα data όπου πρέπει, εκτός ΙΑΕΑ…).

Υποτίθεται ότι το “mosaic” είναι ένας τρόπος remote ελέγχου των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Μπήκε σ’ αυτές λόγω JCPOA – αλλά όταν το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του κουρέλιασε την συμφωνία το “mosaic” έμεινε στη θέση του.

Τι κάνει; Μαζεύει data από:

1. Τις κάμερες που έχουν (είχαν…) τοποθετηθεί σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις∙

2. Τα μικρόφωνα που έχουν (είχαν) τοποθετηθεί επίσης εκεί∙

3. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση των τηλεφώνων των ιρανών πυρηνικών ειδικών∙

4. Την (εκτός συμφωνίας…) παρακολούθηση όσων τηλεφώνων είναι δυνατόν εντός ιράν∙

5. Την επιτήρηση μέσω δορυφόρων∙

6. Τα γραφόμενα στο διαδίκτυο∙

7. Τα γραφόμενα στα (anti)social media εντός και εκτός ιράν∙

8. Οποιαδήποτε δήλωση διεθνώς για το ιράν, το καθεστώς του, το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Η μαμά / palantir / ιδιωτική cia υποστηρίζει ότι το “mosaic” καταπίνει τα δεδομένα / data από 400 εκατομμύρια «ψηφιακές πηγές» απ’ όλο τον πλανήτη, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν. Αυτά τα data τρώει διαρκώς, χωνεύει στο αλγοριθμικό του στομάχι, και χέζει πορίσματα και συμπεράσματα… Κάπως έτσι «συμπέρανε» στις 12 Ιούνη κάτι του είδους: «ύποπτες κινήσεις του εχθρού». Ή αυτό είπε ο τσατσορούφιανος Grossi: το «επιστημονικό βάρος της απόδειξης» (ότι η Τεχεράνη σε δυο – τρεις ημέρες θα έχει μια τουλάχιστον βόμβα) προήλθε απ’ τη «νοημοσύνη» των προγραμματιστών της ιδιωτικής cia, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των θεοναζί, των συμμάχων τους και των εγκάθετων ειδικών τους.

Υπάρχουν δύο ζητήματα εδώ. Το ένα είναι η μυθοποίηση των σύνθετων αλγόριθμων. Πρέπει να είναι κάποιος πολύ κατεστραμμένος διανοητικά, ηθικά, συναισθηματικά για να πιστεύει ότι η μηχανή του είδους «σκατά βάζεις – σκατά παίρνεις» είναι το ελιξήριο της αλήθειας! Δυστυχώς πυκνώνουν αριθμητικά όσοι έχουν γοητευτεί απ’ τις εφαρμογές που τους πέταξαν για «λαϊκή χρήση», ίσα ίσα για να αποβλακωθούν εντελώς.

Το δεύτερο είναι η καθεστωτική, εξουσιαστική χρήση που γίνεται σ’ αυτό που λέγεται «τεχνητή νοημοσύνη». Χιλιάδες έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα επειδή οι θεοναζί χασάπηδες έφτιαξαν (ή τους έφτιαξε κάποια “palantir”…) ένα προγραμματάκι «προσδιορισμού τρομοκρατών». Αύριο – μεθαύριο ένα παρόμοιο προγραμματάκι θα υποδεικνύει τους «αντεθνικώς δρώντες» σε κάθε γειτονιά κάθε πρωτοκοσμικής πόλης. (Όχι, οι παραδοσιακοί ρουφιάνοι δεν θα μείνουν άνεργοι! Θα τροφοδοτούν κι αυτοί με data την μηχανή…)

Η μηχανοποίηση του ελέγχου είναι έντασης (υπεξαίρεσης) δεδομένων. Αυτό είναι και το στρατηγικά αδύνατο σημείο της. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι νατοϊκοί ότι θα ελέγξουν το αφγανιστάν, και έπεσαν πανηγυρικά στο κενό: η «τεχνητή νοημοσύνη» τους προέβλεπε ότι οι ταλιμπάν θα χρειαστούν μήνες για να καταλάβουν την Καμπούλ μετά την δική τους αποχώρηση∙ χρειάστηκαν λίγες ώρες. Με την επεξεργασία data ήλπιζαν οι θεοναζί ότι θα «εξαφανίσουν» την Παλαιστινιακή αντίσταση∙ και έχουν πέσει στα δικά τους συντρίμμια.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Αρκεί η χάλκευση των δεδομένων απ’ όσους τα μαζεύουν εξαιτίας (αναπόφευκτων) ιδεολογικών προτιμήσεων∙ ή η μεθοδική τροφοδοσία των αλγορίθμων απ’ την μεριά των επιτηρούμενων με «πλαστά» δεδομένα, για να καταρρεύσουν αυτοί οι οπλοποιημένοι αλγόριθμοι.

Δεν έγινε το δεύτερο στην περίπτωση των πυρηνικών της Τεχεράνης∙ έγινε το πρώτο. Όμως έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο απ’ την τεχνολογία και τις ιδιωτικές ή κρατικές υπηρεσίες που την ελέγχουν δεν είναι η αλήθεια. Είναι τα προσχήματα. Παρόλα αυτά έχει την σημασία του: όσοι δεν σκοπεύουν να ξεβρακώνονται στην καθεστωτική datoποίηση (κι όσοι δεν θεωρούν την «τεχνητή νοημοσύνη» απελευθερωτική για οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τα αφεντικά της…) έχουν μερικούς βασικούς και βάσιμους τρόπους για να αντιμετωπίσουν και αυτή τη μορφή κυριαρχίας…

(Που δεν θα τους πούμε εδώ!!)

Δούλευε ρε! Το παλάτι έχει έξοδα!

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.19) >> Στη γερμανία και στην αγγλία «επιτρέπεται σε ιδιαίτερες περιπτώσεις» ο εργοδότης να απαιτεί δουλειά 60 ωρών την εβδομάδα… Ο don Rico & Co που έχει την ευρωπρωτοπορεία στο αίμα του θέλει να το πάει στις 65 ώρες – την εβδομάδα. Πουθενά στην καπιταλιστική δύση το «δουλειά από ήλιο σε ήλιο» (ή από φεγγάρι σε φεγγάρι) δεν σερβίρεται ως σκάστε και δουλεύετε μέχρι τελικής πτώσης. Παντού είναι τυλιγμένο σε διάφορα ακατανόητα που καταλήγουν … στο «όφελος του εργαζόμενου»….

Επί τουλάχιστον 15 χρόνια (αν όχι περισσότερο), ειδικά μέσα και μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – 2009 όταν ο σύγχρονος δυτικός καπιταλισμός έδειξε για μια σύντομη μονάδα χρόνου τα βρωμερά σωθικά του (ακριβώς όπως προβλέπεται απ’ το μαρξιανό manual!!!) οι δυτικές εργατικές τάξεις αντί να γίνουν «δι’ εαυτές» έκαναν μια ακόμα βαθύτερη βουτιά στον υπόκοσμο-του-Θεάματος. Δεν επιστράτευσαν ούτε οργανώθηκαν γύρω απ’ τα δικά τους αμιγώς εργατικά συμφέροντα αδιαφορώντας (ή, ακόμα καλύτερα, δείχνοντας απόλυτη εχθρότητα) για τα «εθνικά προβλήματα λόγω κρίσης», με όποια μορφή κι αν προβάλλονταν. Τα ίδια και χειρότερα έγιναν όταν τους είπαν ότι «θα πεθάνουν» αν δεν «πολεμήσουν τον αόρατο εχθρό», την ώρα που περνούσε στην επίθεση το βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικό κεφάλαιο.

Υπάρχει εξήγηση γι’ αυτήν την (επιτρέψτε μας) κατάντια, και είναι δυσάρεστη. Υπάρχουν όμως και συνέπειες. Όταν τα αφεντικά βγάζουν τα τελευταία γάντια του άλλοτε «κοινωνικού συμβολαίου» και φωνάζουν «θα δουλεύετε όσο και όπως θέλουμε εμείς … «για το καλό σας», τελεία και παύλα!» εκπληρώνουν απλά τον ταξικό τους ρόλο. Ωμά, βίαια, αδιαπραγμάτευτα, μαφιόζικα. Το ότι η δική μας τάξη εγκατέλειψε την δική της αδιαλλαξία δεν σημαίνει ότι και τα αφεντικά θα κάνουν το ίδιο!

Εκεί βρισκόμαστε: υπό καπιταλιστική / κρατική κατοχή και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε…

Οι σωστομερίτες σε ναυτία!

Δευτέρα 7 Ιούλη >> Είναι ειρωνεία της ιστορίας: ένα μερίδιο απ’ την ήττα των εντόπιων σωστομεριτών «πληρώνεται» ως … «σκάνδαλο του οπεκεπε»! Γιατί η ε.ε. ψάχνει τώρα και όχι πριν 20 ή 30 χρόνια που πάνε τα εκατομμύρια ευρώ των «αγροτικών επιδοτήσεων» προς το ελλαδιστάν; Υποθέτουμε: επειδή ηττήθηκε στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπότε μαζεύει χρήμα για να γίνει «αστακός απέναντι στη Μόσχα»… το 2030… Τα παραδοσιακά «λαμόγια» θα μείνουν χαρμάνια – πάμε γι’ άλλα τώρα!!!

Να: για να σκάσει ο Johnny!!!

Όλοι οι υπολογισμοί των εντόπιων σωστομεριτών την τελευταία 10ετία (και οπωσδήποτε την τελευταία 6ετία) έχουν πέσει οικτρά έξω. Ο τζενεράλ Haftar; Ο θεματοφύλακας την δημοκρατίας Zele; Ο καραγκιόζης του Ερεβάν; Ο αδελφός Netanyahu; Οι «μεγάλοι φίλοι» απ’ την Ουάσιγκτον; Όσο ψυχρά κι αν ψάξει κάποιος είναι αδύνατο να βρει ένα, έστω ένα σημείο της «εξωτερικής πολιτικής» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου που να υπόσχεται σπουδαίες γεωπολιτικές προσόδους και αποδόσεις.

Εν τω μεταξύ ο «αιώνιος εχθρός» δεν κατέρρευσε, δεν χρεωκόπησε, δεν καταστράφηκε, δεν διαλύθηκε, δεν… δεν… δεν… – όπως κελαηδούσαν επί χρόνια όλοι οι εθνικο(παρά)φρονες εντόπιοι ειδικοί. Το αντίθετο. Ό,τι και αν θέλει να καταλογίσει ο οποιοσδήποτε εντόπιος εθνικ(παρά)φρων κατά του «σουλτάνου», δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί με μεγάλη πίκρα ότι έχει «κρατήσει-το-τιμόνι» του τουρκικού κράτους / κεφάλαιου με μεγάλη επιτυχία εδώ και σχεδόν 25 χρόνια, μέσα σε πολύ ταραγμένα νερά. Αυτή ήταν / είναι η δουλειά του.

Προφανώς υπάρχει μεγάλη διαφορά στο «είδος» του κεφάλαιου που εκπροσωπείται στην Αθήνα και στην Άγκυρα απ’ τις ανάλογες πολιτικές βιτρίνες∙ και στην «γραμμή» που διαμορφώνουν αυτές οι ηγετικές καπιταλιστικές μερίδες σ’ εκείνο που ονομάζεται «εξωτερική πολιτική».


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η δομή 1

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.13) >> Τα «Στρατιωτικά ενθυμήματα…», εκατοντάδων σελίδων, είναι ένα έργο «αόρατα περιθωριοποιημένο» απ’ την εντόπια εθνικοφροσύνη, δεξιά, αριστερή, κεντροδεξιοαριστερή, σχολική, πανεπιστημιακή, δημαγωγική, κλπ. Όχι, δεν είναι απαγορευμένο! Αλλά δεν θα το βρείτε (και δεν θα το ακούσετε) ποτέ να μοστράρεται στο κέντρο μιας αφήγησης για την επανάσταση του 1821, αντίθετα με άλλα λιγότερο σημαντικά αλλά πολύ περισσότερο μυθοποιημένα κείμενα.

Ο υπότιτλος είναι  «… της επαναστάσεως των ελλήνων 1821 – 1833». Ο συγγραφέας, Νίκος Κασομούλης (1795 – 1872) πολέμησε σε διάφορες περιπτώσεις, αλλά κυρίως υπήρξε ο «γραμματικός», γραμματέας δηλαδή, ενός καπετάνιου – και βρέθηκε ως τέτοιος απεσταλμένος σε διάφορους και διάφορα κατά την διάρκεια του πολέμου. Κρατούσε σημειώσεις, ημερολόγιο, γραπτές αναφορές, για όλους και για όλα. Και ουσιαστικά, τα «στρατιωτικά ενθυμήματα», αντί να ωραιοποιήσουν ή να δικαιολογήσουν οτιδήποτε, περιγράφουν / καταγράφουν την πραγματικότητα ΠΡΙΝ καν την ίδρυση του «νέου ελληνικού κράτους».

Τι καταγράφουν / περιγράφουν;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η δομή 2

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.10) >> Κάθε φορά που «ξεσπάει ένα σκάνδαλο» στα μέρη μας (η ιστορία τους είναι η περιληπτική “ανεπίσημη” ιστορία του ελληνικού μοντέλου), από τα «κρέατα του Μπαλόπουλου» επί χούντας ως τη novartis, την siemens, τα Τέμπη, τις υποκλοπές, τον οπεκεπε πιο πρόσφατα, κατασκευάζεται το ίδιο «κύμα λαϊκής αγανάκτησης». Οι δημαγωγοί, ως «4η εξουσία» δεν περιορίζονται στο να κρύβουν, να διαστρεβλώνουν, να εκτονώνουν… Αυτά τα κάνουν, και τα κάνουν καλά – είναι τα μόνα που ξέρουν να κάνουν. Το σημαντικότερο όμως (κατά την περιθωριακή μας άποψη) είναι ότι ηθικολογούν∙ πράγμα που βολεύει κάθε καθεστωτικό κόμμα και κομματίδιο, σε μια μεταφυσική παράσταση «πύρινης ρομφαίας»-σε-αναμονή. Βολεύει επίσης τον μικροαστισμό.

Οι λίγοι, δυστυχώς ελάχιστοι, γνώστες χωρίς προκαταλήψεις της πραγματικής ιστορίας του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου / κοινωνίας ξέρουν ωστόσο


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η δομή 3

Δευτέρα 7 Ιούλη (00.08) >> Η δομή, το μοντέλο του πολιτικού προσοδισμού, είναι «μεσοτοιχία» με το οργανωμένο έγκλημα. Μοιράζονται τις ίδιες βασικές αρχές. Το καθένα μόνο του αλλά (ακόμα καλύτερα!!!) και τα δυο μαζί, έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα:

Α) Είναι πολύ φτηνότερος (για τα αφεντικά) τρόπος διοίκησης και ελέγχου του πληθυσμού σε σχέση με το μοντέλο της αυστηρής, συγκροτημένης θέσμισης. Δείτε, για παράδειγμα, πόσα πλήρωσαν-οι-από-κάτω για την «σωτηρία των τραπεζών» και πόσα ΔΕΝ πλήρωσαν εκείνοι που λεηλάτησαν τα ασφαλιστικά ταμεία για την σωτηρία τους (την ποιά;;;;). Σ’ εκείνους που ΔΕΝ πλήρωσαν γι’ αυτήν την λεηλασία συμπεριλαμβάνονται και διάφοροι τραπεζίτες, μεγάλοι μέτοχοι, κλπ.

Β) Είναι ιδιαίτερα ευέλικτος και προσαρμοστικός τρόπος διοίκησης και ελέγχου σε συνθήκες «κρίσης», «έκτακτης ανάγκης» κλπ. Θυμηθείτε ότι μια μέρα του Φλεβάρη του 2012 ο βασικός μισθός υποτιμήθηκε κατά 25% (και 35% για τους καινούργιους…) και απαγορεύτηκαν οι συλλογικές συμβάσεις – χωρίς να τρέξει τίποτα. Αντίθετα υπήρξε μια προσαρμογή: το αίτημα για διορισμό-του-παιδιού-στο-δημόσιο μετατράπηκε σε αίτημα για πρόληψη-του-παιδιού-με-οκτάμηνη-σύμβαση-σε-κάποιον-ιδιώτη-εργολάβο-του δημόσιου.

Γ) Είναι αυτή η δομή εύκολη στην ιδεολογική και κοινωνική αναπαραγωγή της. Με όρους «ελεύθερης αγοράς» οι υπερασπιστές της θα μπορούσαν να την χαρακτηρίσουν ακόμα και αξιοκρατική: ό,τι μπορεί ο καθένας, αρκεί να είναι «καθένας».

(Γιατί τα θυμίζουμε όλα αυτά; Από συνήθεια; Όχι! Από εργατική κακοήθεια!!….)

Το βάθος της εθνικοφροσύνης

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.09) >> Στα μέρη μας οι απάτες της Δευτέρας είναι «χρόνιες παθογένειες» την Παρασκευή. Τα Σαββατοκύριακα προσφέρονται για ανασυγκρότηση, επαφές, γάμους, βαφτίσια και λοιπά. Την Δευτέρα απ’ την αρχή.

Η εθνική σεμνοτυφία τα ονομάζει αυτά σκάνδαλα. Εμείς τα ονομάζουμε μοντέλο: πολιτικό προσοδισμό. Δηλαδή: προσπόριση  / κατοχύρωση ωφελημάτων με βάση την άρθρωση, την «επαφή» του καθενός με κάποιο σημείο της πυραμίδας της πολιτικής εξουσίας. (Δεν είναι πρωτότυπο. Συμβαίνει κι αλλού).

Αυτό το κράτος / παρακράτος έτσι φτιάχτηκε εξ αρχής∙ ουσιαστικά πριν καν φτιαχτεί επίσημα! Και ο don Rico, που παριστάνει τον εξυγιαντή, χάρη σ’ αυτό το μοντέλο βρίσκεται εκεί που βρίσκεται.

Το αστείο (αλλά και χαρακτηριστικό) της υπόθεσης με τις απατεωνίστικες ευρωπαϊκές αγροτικές επιχορηγήσεις είναι το ότι το ελλαδιστάν είναι «μικρό» ως έκταση, και δεν χωράει τις απαιτήσεις και τα όνειρα των «ωφελούμενων». Όμως αυτό είναι εθνικός καϋμός!!! Έπρεπε να φτάνει ως τον Δούναβη βόρεια κι ως τον Ευφράτη ανατολικά – για να υπάρχει η σωστή άπλα. Αααχ… Η «μικρή ελλάδα» κάνει ατιμίες όπου μπορεί επειδή δεν είναι «μεγάλη»… Κατά βάθος είναι αθώα κύριοι δικαστές!!!

Ο μικρο-ιμπεριαλισμός του αγνού πατριώτη; Κάπως έτσι.

«Έξω οι παράνομοι»; Ή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.13) >> Ή «κάτω η εργατική τάξη»; Στο φιλοθεάμον κοινό κάθε είδους η εκστρατεία του ψοφιοκουναβιστάν κατά των «παράνομων μεταναστών» έχει γίνει δεκτή ως τέτοια. Άλλοι την υποστηρίζουν, άλλοι την καταγγέλλουν. Είναι έτσι όμως;

Οι μετανάστες εργάτες στις ηπα είναι «κατηγοριοποιημένοι». H-1B, H-2B, H-2A, H-1C και Η-3 είναι οι κατηγορίες που έχουν «άδεια εργασίας».

H κατηγορία H-1B αφορά ειδικευμένους, κατόχους bachelor ή ανάλογης εμπειρίας σε συγκεκριμένο αντικείμενο…

Η κατηγορία Η-2Β αφορά ανειδίκευτους (ή «μισοειδικευμένους») σε τομείς εκτός αγροτικής εργασίας (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία), με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου»…

Η κατηγορία H-2A αφορά τους αγρο-εργάτες…

Η κατηγορία Η-1C αφορά ειδικά νοσοκόμους / νοσοκόμες, που μπορούν να δουλέψουν έως 3 χρόνια…

Τέλος, η κατηγορία Η-3 αφορά ξένους που μπαίνουν στην αμερικανική αγορά εργασίας για λόγους εκπαίδευσης σε τομείς που δεν υπάρχουν στις χώρες τους, αλλά δεν πρόκειται να δουλέψουν στις ηπα…

Ο αμερικανικός καπιταλισμός πάσχει από μεγάλη «έλλειψη εργατών» στις χειρωνακτικές δουλειές για λόγους πολιτισμικούς – εύκολα κατανοητούς… Συνεπώς δέχεται «παράνομους» μετανάστες υπό την προϋπόθεση ότι θα αναζητούν δουλειά στους τομείς που χρειάζονται τα αφεντικά.

Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες για τους «παράνομους»: η H-2A (αγρο-εργάτες) και η H-2B (υπηρεσίες, οικοδομή, βιομηχανία). Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές. Οι αγρο-εργάτες Η-2A (εξαιτίας της εποχικότητας) έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν εργοδότες. Αντίθετα, για τους H-2B η «προσωρινή προστασία» (όχι κανονική visa) και η ανάλογη άδεια εργασίας συνδέονται άμεσα και στενά με τον εργοδότη. Αυτό σημαίνει ότι οι μετανάστες εργάτες της δεύτερης κατηγορίας (Η-2Β) είναι πολύ δύσκολο να οργανωθούν διεκδικώντας οτιδήποτε κατά των αφεντικών τους (γιατί αν απολυθούν κινδυνεύουν από απέλαση), σε σχέση με τους αγρο-εργάτες (Η-2A) που έχουν μεγαλύτερη άνεση κινήσεων.

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό το λόγο τον περασμένο Αύγουστο μια δικαστική απόφαση απαγόρευσε στους H-2A μετανάστες αγρο-εργάτες να δημιουργήσουν συνδικάτα σε 17 πολιτείες των οποίων τα αγροαφεντικά είχαν ζητήσει την απαγόρευση: Τζιόρτζια, Κάνσας, Νότια Καρολίνα, Αρκάνσας, Φλόριντα, Αϊντάχο, Ινδιάνα, Αιόβα, Λουιζιάνα, Μισσούρι, Μοντάνα, Νεμπράσκα, Βόρεια Ντακότα, Οκλαχόμα, Τενεσσί, Τέξας και Βιρτζίνια. Απαγορεύτηκε επίσης ο συνδικαλισμός των μεταναστών αγρο-εργατών που δουλεύουν σε συγκεκριμένες αγρο-επιχειρήσεις οπουδήποτε στις ηπα…

Τι επιδιώκει λοιπόν το ψοφιοκουναβιστάν; Να χρεωκοπήσουν τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες / μετανάστριες επειδή είναι «παράνομοι»; Όχι βέβαια!!! Ψηφοφόροι του είναι (τα αφεντικά)!!!

Ο Edgar Franks, στέλεχος του ανεξάρτητου συνδικάτου αγρο-εργατών Familias Unidas Por La Justicia στην πολιτεία της Ουάσιγκτον εξηγεί:

… Ο στόχος είναι να φιμωθεί η οργάνωση. Να απελαθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργάτες, και να ξανα-εισαχθούν ανάλογοι αριθμοί με διαφορετικό καθεστώς, μέσω διακρατικών συμφωνιών, που θα εξαρτώνται απ’ τους εργοδότες τους (και τις πρεσβείες τους), κάτι κοντά στο H-2B. Να είναι κάτω απ’ τον έλεγχο των εργοδοτών τους, χωρίς δικαιώματα. Αυτό θα κάνει πολύ δυσκολότερη (αν και όχι εντελώς αδύνατη) την οργάνωσή τους…

Τώρα, πράγματι, «βγάζει νόημα» η λύσσα του ψοφιοκουναβιστάν! Είναι γνωστό ότι μεταξύ των αγρο-αφεντικών στις ηπα (και όχι μόνο…) γίνεται ακόμα και «εμπόριο» αγρο-εργατών, αν αυτοί είναι φοβισμένοι για να διαμαρτυρηθούν ή έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη. Ας μην συζητήσουμε για απλήρωτες ή/και υποχρεωτικές υπερωρίες, καθυστερήσεις στους μισθούς, κλπ. Για να γίνει η “america great again” προφανώς και χρειάζεται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες∙ αλλά όχι να έχουν και δικαιώματα, απαιτήσεις, αντιθέσεις – εε;

Καταργώντας ταυτόχρονα διάφορες δημόσιες υπηρεσίες σχετικές με τον έλεγχο της αγοράς εργασίας, ο πραγματικός στόχος του ψοφιοοκουναβιστάν ΔΕΝ είναι η εξαφάνιση των «παράνομων» μεταναστών εργατών απ’ την αμερικανική «αγορά εργασίας» αλλά το ακριβώς αντίθετο: η υποτίμηση πολύ περισσότερων εργατών, μεταναστών ή ντόπιων, σε καθεστώς υποταγμένης επιβίωσης, ως να είναι «παράνομοι».

Νόμος και τάξη! Επειδή…

Δευτέρα 16 Ιούνη (00.08) >> Το ψοφιοκουναβιστάν ως «έκφραση» συγκεκριμένων καπιταλιστικών συμφερόντων θέλει και προσπαθεί να αντεπιτεθεί στο πολύχρονο και μαζικό κίνημα fight for 15, στις επιτυχίες του και, κυρίως, στις εργατικές υποκειμενικότητες που το δημιούργησαν και το γιγάντωσαν.

Κι εδώ αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα με τους υποτιθέμενους «συμμάχους των κατατρεγμένων»: τους λεγόμενους «δημοκρατικούς» στις ηπα ή όπως αλλιώς λέγονται αλλού. Είναι, άραγε, οι «καλοί» της υπόθεσης; Όχι βέβαια!!! Αυτοί που ενεργητικά ή παθητικά στήριζαν το γκουβέρνο του νυσταλέουJo και τους πολέμους του στο ουκρανικό και στο μεσανατολικό πεδίο μάχης το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η κατάσταση της πολυεθνικής εργατικής τάξης στις ηπα ή οπουδήποτε αλλού! Οι λογαριασμοί τους με το ψοφιοκουναβιστάν είναι εντελώς διαφορετικοί. Αφορούν τη νομή της εξουσίας.

Οι προχθεσινές (Σάββατο 14 Ιούνη) διαδηλώσεις «no kings» κατά του ψόφιου κουναβιού σ’ όλη την αμερικανική επικράτεια «χώνεψαν» την επίθεση κατά των εργατών (των μεταναστών κατ’ αρχήν), την έβγαλαν απ’ το πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, και την έφεραν στα μέτρα μιας υπερπολιτικής σύγκρουσης εν όψει των «ενδιάμεσων εκλογών» σε 1,5 χρόνο.

Αν έπρεπε να κριθούν από μόνες τους αυτές οι διαδηλώσεις το ζήτημα θα ήταν διαφορετικό: οι ένοπλες επιθέσεις (μεμονωμένων…) ακροδεξιών και οι δολοφονίες «δημοκρατικών» που έγιναν στη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων μπορεί μελλοντικά να εκτιμηθούν ως εισαγωγή σε «εμφύλιο πόλεμο». Μόνο που αυτός (αν προχωρήσει…) δεν πρόκειται να είναι τάξη εναντίον τάξης∙ αλλά κυκλώματα εναντίον κυκλωμάτων, μαφίες εναντίον μαφιών, πατερναλισμοί εναντίον πατερναλισμών. Διαφορετικά μοντέλα κρατικής και παρακρατικής οργάνωσης.

Τέτοιοι ήταν πάντα οι καθεστωτικοί «φίλοι της εργατικής τάξης». Και τέτοιοι παραμένουν. Δούρειοι ίπποι στο black life matters (με την συνενοχή και την συνεργασία, φυσικά, των στελεχών του blm!), δούρειοι ίπποι παντού.