Tag: φινλανδία

Οι καλύτερες 7άδες…

Δευτέρα 25 Αυγούστου (00.37) >> Στην τέχνη και όχι μόνο.

1954: ο μεγάλος ιάπωνας σκηνοθέτης Akiro Kurosawa δημιουργεί τους «Επτά Σαμουράι»:

1960: ο αμερικάνος σκηνοθέτης John Sturges αντιγράφει την ιδέα του Kurosawa και σκηνοθετεί το «Και οι επτά ήταν υπέροχοι» (The Magnificent Seven) ως «γουέστερν» που διαδραματίζεται στα σύνορα μεξικό – ηπα, με ένα εντυπωσιακό καστ:

2025: η Ιστορία και η δυτική παρακμή σκηνοθετούν το μοναδικό, το ανεπανάληπτο «Και οι επτά ήταν λιώμα» (The Stoned Seven) που διαδραματίζεται μέσα στο «άσπρο σπίτι», του οποίου τα γνωστά πλάνα είναι το trailer του έργου.

Κάποιοι παλιοχαρακτήρες παρατήρησαν εύστοχα πως τόσες πολλές πολιτικές βιτρίνες μαζεύονται «ακαριαία και αυτόματα», χωρίς πολύμηνη προεργασία, μόνο σε κηδείες!.. Ακριβώς έτσι!!!  

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φυσιογνωμιστής για να καταλάβει. Αρκεί να είδε τις βιντεοσκοπήσεις αυτού του «ραντεβού-με-την-ιστορία», την συμπεριφορά και τα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, και τις αντιδράσεις των πολιτικών βιτρινών / εκπροσώπων άλλοτε τρανών ευρωπαϊκών ιμπεριαλισμών.

Δείτε, για παράδειγμα, τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα να αγριοκοιτάει τον συμπότη του τοξικό του Κιέβου καθώς εκείνος «κάτι λέει εκτός γραμμής» μετά την συνάντησή του με το ψόφιο κουνάβι:

Το αποκορύφωμα ήταν φυσικά το ότι το ψόφιο κουνάβι, ενώ μιλούσε με τους stoned seven (φώτο επάνω) τους παράτησε λέγοντας «πάω να μιλήσω με τον Putin» – και γύρισε μετά από ούτε λίγο ούτε πολύ 40 λεπτά∙ ενόσω αυτοί απλά περίμεναν τρώγοντας τα νύχια τους…

Οι δυτικοί δημαγωγοί, θα πρέπει να το έχετε καταλάβει κατ’ αρχήν, εκτός από ηλίθιοι και άσχετοι (μαζί και τα δύο) είναι, μερικές φορές, και ντροπαλοί. Για παράδειγμα, στα μέρη μας και (απ’ όσο μπορούμε να καταλάβουμε σ’ όλη την πολεμόκαβλη ευρώπη) ντράπηκαν να παραδεχτούν ότι την περασμένη Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2025, διάφοροι ευρωπαίοι ηγέτες έφαγαν στην Ουάσιγκτον μια ξεγυρισμένη ροχάλα – απ’ το ψόφιο κουνάβι. Η ροχάλα αφορούσε το ουκρανικό πεδίο μάχης, σίγουρα. Αλλά κυρίως ήταν εκδήλωση εκείνου που έχουμε ονομάσει όξυνση των ενδοδυτικών αντιθέσεων. Αυτό είναι που μας ενδιαφέρει.

Έγκαιρα, πριν 2 βδομάδες, στις 11 Αυγούστου, εν όψει του «ραντεβού στην Αλάσκα», ο διαλεκτικός ιστορικός υλισμός μας είχε συμβουλέψει να γράψουμε μεταξύ άλλων κι αυτό:

… Τι επιπλέον θέλει λοιπόν τώρα ο Putin μέσω αυτού του ραντεβού με το ψόφιο κουνάβι; 

Μπορεί να θέλει να το στηρίξει σε μια μάλλον δύσκολη στροφή της πρώτης του χρονιάς στη δεύτερη θητεία: είναι ένας πρόεδρος ιδανικός για να υπονομεύσει απ’ τα μέσα την αμερικανική ηγεμονία καθώς προσπαθεί να την αναδιαρθρώσει / «επισκευάσει», αλλά δεν πατάει καλά! Όμως θα τολμήσουμε να υποστηρίξουμε ότι η Μόσχα κάλλιστα (και κυρίως) θα ήθελε την όξυνση των ενδοδυτικών (ακόμα και των ενδοαμερικανικών) αντιθέσεων γύρω απ’ την έκβαση στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την παραδοχή (ή μη) της ήττας εκεί…

Φυσικά αυτά θεωρούνται «περιθωριακές» εκτιμήσεις – δεν μας πειράζει. (Ζούμε μ’ αυτό!) Τα σημαντικά είναι:

α) ότι η ροχάλα της 18ης Αυγούστου έρχεται μόλις 3 χρόνια μετά απ’ αυτά:

και πάμπολλα παρόμοια περί «ενότητας», «γροθιάς» της δύσης κατά της Μόσχας κλπ, όλο το 2022, το 2023, το 2024…

β) είναι κατευθείαν συνέπεια της στρατηγικής ήττας ΟΛΩΝ των δυτικών ιμπεριαλισμών στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙

γ) είναι κατευθείαν συνέπεια του ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός «πρόλαβε» να διαχειριστεί αυτή την ήττα πρώτος (αυτό το «πρόλαβε» χρειάζεται παραπάνω εξήγηση…) και, προφανώς (δεν υπάρχει άλλος τρόπος) κανιβαλίζοντας τους ευρωπαίους συμμάχους του∙ και

δ) του γεγονότος ότι από στρατηγική άποψη η όξυνση-των-ενδο-δυτικών (και ενδοαμερικανικών…) αντιθέσεων στο έδαφος αυτής της ήττας είναι (για τον διαλεκτικό, ιστορικό υλισμό μας…) η ουσιαστική επιδίωξη της Μόσχας (ειδικά) και των μελών του ευρασιατικού project (γενικά) στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτός (έχουμε υποστηρίξει και στο παρελθόν…) είναι ο ένας απ’ τους δύο σοβαρούς λόγους που η Μόσχα «τραβάει» αυτόν τον πόλεμο τόσο πολύ χρονικά: «πόλεμος τριβής» όχι απλά κατά του ουκρανικού στρατού, αλλά (κυρίως) κατά του-ουκρανικού-στρατού-ως-εργολάβου-του-νατο, άρα κατά του νατο ως πολιτικοστρατιωτικού μπλοκ.

(Το νατο έπρεπε να διαλυθεί αμέσως μετά την διάλυση του «συμφώνου της Βαρσοβίας», τον Ιούλιο του 1991. Αλλά όχι. Τα μέλη του προτίμησαν το αντίθετο. Έκαναν χρήση του «δικαιώματος του νικητή»: κάνω ό,τι θέλω όποτε θέλω, όπως θέλω. Δεν πέρασε ποτέ απ’ το μεθυσμένο μυαλό τους πως θα έρθει η στιγμή που ως ηττημένοι θα βρουν μπροστά τους το «δικαίωμα του νικητή», απ’ την αντίπαλη μεριά.

Τώρα όλα τα παπαγαλάκια και οι δημαγωγοί καταγγέλλουν τον Putin ότι είναι «αυταρχικός», «εγκληματίας», «κυνικός», και «αρνείται να διαπραγματευτεί» – χαρακτηρισμούς που παρεπιπτόντως δεν τους ξεστόμισαν ποτέ για τον Bush Β, τον Obama και την Clinton ούτε στο αφγανιστάν, ούτε στο ιράκ, ούτε στη λιβύη…

Αν η ιδιοτέλεια είναι χαρακτηριστικό όσων θεωρούν ότι δεν έχουν αντιπάλους, η μνήμη χρυσόψαρου είναι το προσόν όσων ζουν στη γυάλα. Η Μόσχα διαπραγματευόταν ακόμα και ως τον Μάρτη του 2022 – μάταια. Αλλά ήδη απ’ το 2007, απ’ την «σύσκεψη ασφαλείας του Μονάχου», ο Putin είχε καλέσει / προκαλέσει τα αφεντικά των δυτικών ιμπεριαλισμών να αναθεωρήσουν∙ τον ειρωνεύτηκαν.

Ο καιρός πέρασε και οι δυτικοί γιόρταζαν τα βίτσια και την «δύναμή» τους. Ώσπου η γυάλα τους άρχισε να ραγίζει. Ήδη το νατο ρευστοποιείται. Αργά και σταθερά. Τρία τουλάχιστον κράτη / μέλη του δεν έχουν κηρύξει κανέναν πόλεμο στη ρωσία. Κι αυτό ήταν η αρχή…

Όχι, το νατο δεν θα καταρρεύσει με πάταγο! Μάλλον θα απονευρώνεται, θα αντικαθίσταται ad hoc από άλλες, μικρότερες συμμαχίες, ενώ θα παραμένει στην κορνίζα ως σκέτο όνομα…)

Το «ραντεβού στην Αλάσκα» στις 14 Αυγούστου ήταν το άναμμα των τελευταίων μέτρων του φυτιλιού (του φυτιλιού του οποίου την ύπαρξη προσπαθούν να κρύψουν οι δημαγωγοί…) απ’ την μεριά της Μόσχας. Απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον; Φαίνεται ότι τα κίνητρα είναι αρκετά ταπεινά και σχετίζονται με την σχέση του ψόφιου κουναβιού με τους maga ψηφοφόρους του και με τα ζόρια που τραβάει ειδικά με το «σκάνδαλο Epstein». Αλλά και με το γεγονός ότι έγινε genocide Don χωρίς να μπορεί να το κοντρολάρει∙ υποχρεώσεις γαρ. Πράγμα που επίσης δεν αρέσει στη maga βάση του. Θα μπορούσε λοιπόν να πρόκειται για εκδήλωση του γνωστού, του δεδομένου τυχοδιωκτισμού του.

Ωστόσο, όπως έχει δείξει η διοίκηση του ψόφιου κουναβιού απ’ την αρχή, από την περιβόητη ομιλία του αντιπρόεδρου Vance στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου» στις 14 Φλεβάρη (2025), απ’ την στιγμή που εξαφανίστηκε η προοπτική του «κοινού» πλιάτσικου στην (διαλυμένη…) ρωσική επικράτεια (κι αυτό έγινε σαφές αν και ανομολόγητα ήδη απ’ τα τέλη του 2023…) το ψόφιο κουνάβι σκοπεύει να αντιμετωπίζει τα παρακμιακά / κολαούζοι ευρωπαϊκά κράτη με την όξυνση του τρόπου του νυσταλέου Jo: σαν «αποικίες», στις οποίες – άμα είναι σκόπιμο – κάνουμε ακόμα και ανοικτό σαμποτάζ…

(Όταν η παντοδύναμη τότε πρωθ. στο Βερολίνο Merkel ανακάλυψε ότι η cia είχε παγιδεύσει το τηλέφωνό της, δέχτηκε την ψευτοσυγγνώμη του Obama και το βούλωσε. Όταν ο νυσταλέος Jo ανακοίνωσε έμμεσα αλλά καθαρά στα τέλη Φλεβάρη του 2022 ότι οι αγωγοί nord stream θα «τελειώσουν» έχοντας δίπλα του τον θλιβερό «άσσος στο ημίχρονο δύο τελικό» Scholz, ο αδύναμος πλέον γερμανός πρωθ. δεν έβγαλε κιχ. Κι όταν λίγους μήνες μετά, τον Σεπτέμβρη του 2022, οι αγωγοί ανατινάχτηκαν μποϋκοτάροντας βασικούς τομείς της γερμανικής βιομηχανίας, η υπ.εξ. και ο υπ.οικ. της κυβέρνησής του μόνο που δεν είπαν «usa σε ευχαριστούμε!». Καμιά άλλη ευρωπαϊκή πολιτική βιτρίνα δεν διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτήν την προβοκατόρικη πολεμική πράξη κατά «συμμάχων»∙ μόνο όλες μαζί ετοίμασαν άλλο ένα «πακέτο κυρώσεων» κατά της Μόσχας…)

Μια ακόμα απόδειξη της όξυνσης των ενδο-δυτικών, ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων (η οποία φυσικά δεν υποδεικνύεται στα μέρη μας…) είναι πως απ’ τις 20 Ιούλη η επικεφαλής του συνόλου των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Tulsi Gabbard έχει απαγορεύσει την παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας (σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την ουκρανία) στο σύνολο των συμμαχικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανόμενων των «five eyes», δηλαδή της αγγλίας, του καναδά, της αυστραλίας και της νέας ζηλανδίας.

Αυτό το intelligence blackout (προς … τους «συμμάχους») δεν είναι ένα απλό ψοφιοκουναβικό καπρίτσιο. Ούτε «κρίση εμπιστοσύνης». Είναι μάλλον προσπάθεια να περιοριστούν οι τρικλοποδιές που διάφοροι τέτοιοι «σύμμαχοι» (ειδικά το Λονδίνο) είναι ικανοί και διατεθειμένοι να βάζουν. Όμως αυτή η συσκότιση ίσως αποδειχθεί όχι μόνο ένας τρόπος του “daddy” για να κάτσουν-ήσυχα-τα-παιδιά. Αλλά κι ένας τρόπος να στραπατσαριστούν περισσότερο πέφτοντας το ένα πάνω στο άλλο…

Τελευταίο, μια ερώτηση που κανείς δεν κάνει (οπότε κανείς δεν απαντάει): πού ήταν η Βαρσοβία; Πού ήταν ο πρωθυπουργός Tusk; Γιατί δεν συμμετείχε σ’ αυτό το show της 18ης Αυγούστου στην Ουάσιγκτον το κράτος / κεφάλαιο με (μακράν) τον μεγαλύτερο στρατό στην ευρώπη; Τι γνώμη έχει η Βαρσοβία για τις ακροβασίες των «προθύμων» αλλά και για το μέλλον της περιοχής γύρω του;

(Η μισή απάντηση βρίσκεται στο ότι η Βαρσοβία βρίσκεται πολύ κοντύτερα στο «εκεί που συμβαίνει» σε σχέση με το Παρίσι, το Λονδίνο ή το Βερολίνο∙ και, φυσικά, όντας πλέον μια «μεγάλη δύναμη» για τα ευρωπαϊκά και τα νατοϊκά δεδομένα, δεν σκοπεύει να ξεπέσει στην ανοησία των λιλιπούτειων βαλτικών επαρχιών / κρατών. Καθώς το καθεστώς του Κιέβου βρίσκεται ουσιαστικά υπό κατάρρευση, η αρχική πολωνική «θερμή υποστήριξη» του 2022 και του 2023 έχει αντικατασταθεί από έναν κάποιο ρεαλισμό: ποιο θα είναι το όφελος να ξεπλένουμε ακόμα τους οπαδούς του Bandera; ποιο θα είναι το όφελος να λουστούμε την ήττα παριστάνοντας ότι δεν υπάρχει; ποιο θα είναι το όφελος να γίνουμε πρώτη γραμμή κατά της ρωσίας; είναι η διακριτική βάση του…)

Οι χασάπηδες…

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Για την ιστορική ακρίβεια της ανάλυσης αυτής της απόφασης, η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί υποχρέωσή της να μεταφέρει όχι μόνο τα τελικά της σημεία, αλλά και κάποια σημεία του σκεπτικού της. Μην το θεωρήσετε σχολαστικότητα…

Σε ότι αφορά την παράλειψη των δύο πρώτων έκτακτων μέτρων που ζητούσε η Πραιτόρια, δηλαδή τον τερματισμό της επίθεσης του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και την αποχώρηση στρατού και παραστρατιωτικών:

Εδώ οι δικαστές του ICJ θεωρούν πως το να αποφασίσουν κάτι τέτοιο βρίσκεται έξω απ’ τις προβλέψεις της Σύμβασης κατά Γενοκτονιών, η οποία αποτελεί την βάση της κρίσης τους – άρα έξω απ’ τις αρμοδιότητές τους στη συγκεκριμένη προσφυγή. Δεν ξέρουμε τα νομικά του «διεθνούς δικαιου» ή την Σύμβαση∙ συνεπώς δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν πρόκειται για πραγματικό περιορισμό ή νομικίστικο ελιγμό. Πρακτικά πάντως η συγκεκριμένη γνωμάτευση, η οποία ακολουθεί την αναγνώριση της βασιμότητας όλων των διαπιστώσεων και των θέσεων της Πραιτόρια για τα μαζικά εγκλήματα που διαπράττονται, σημαίνει ότι ο θεοναζί στρατός μπορεί να παραμείνει ως κατοχικός, αρκεί να αλλάξει «στυλ πολέμου»… Δηλαδή: να μην σκοτώνει αμάχους, να μην καταστρέφει υποδομές, κλπ.

Σύμφωνα με την αρχική εισήγηση «υπεράσπισης» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο «επειδή οι τρομοκράτες της Χαμάς χρησιμοποιούν τους αμάχους ως ανθρώπινη ασπίδα». Κατά συνέπεια αυτό το σημείο του σκεπτικού του ICJ επιδέχεται δύο εντελώς διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με την δράση του θεοναζί στρατού: είτε «μπορείτε να συνεχίσετε αφήνοντας τους άμαχους στην ησυχία τους», είτε «αφού – λέτε ότι – αυτό δεν γίνεται, θα πρέπει να σταματήσετε τον πόλεμο».

Σε ότι αφορά τις πηγές που κατά το ICJ πιστοποιούν την (εν δυνάμει) διάπραξη γενοκτονίας, τέτοια που όντως να χρειάζονται επείγοντα, προσωρινά μέτρα, οι μαρτυρίες της UNRWA (του οργανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας του οηε) είναι βασικές. (Θα γυρίσουμε στην UNRWA στη συνέχεια):

Σε ότι αφορά τις τελικές αποφάσεις:

Εκτός απ’ τους 15 μόνιμους δικαστές του ICJ, στην ψηφοφορία επί των μέτρων συμμετείχαν και δύο de facto δικαστές, διορισμένοι ο ένας απ’ την Πραιτόρια και ο άλλος απ’ το Τελ Αβίβ. Προσέξτε λοιπόν ότι στα 4 απ’ τα 6 μέτρα μειοψήφισαν η Sebutinde (της ουγκάντα) και ο Barak (ο de facto του θεοναζί καθεστώτος), 15 – 2 το αποτέλεσμα, ενώ τα δυο, τα νο 3 και 4 εγκρίθηκαν ΚΑΙ απ’ τον Barak (16 – 1): αφορούν την υποχρεώση του καθεστώτος να τιμωρεί όποιον διαπράτει γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστίνιων (η οποία γενοκτονία όμως δεν έχει αποφασιστεί ρητά απ’ το ICJ ως η πρακτική του Τελ Αβίβ…) και την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας… Είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει το θεοναζί καθεστώς το «ναι» του σ’ αυτά τα δύο μέτρα ως απόδειξη ότι δεν διαπράτει ηθελημένα γενοκτονία όταν αρχίσει η κυρίως εκδίκαση της προσφυγής της Πραιτόρια; Ναι (λέμε…), προφανώς!!!!

Σημειώσαμε νωρίτερα ότι το ICJ είχε να αποφασίσει, ουσιαστικά, για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς απ’ το 1945 και μετά! Αυτά τα κράτη υποστηρίζουν την τωρινή σφαγή των Παλαιστινίων, όπως εξάλλου υποστηρίζουν επί δεκαετίες την κατοχή και το απαρτχάιντ καθεστώς σε κάθε έκφανσή τους. Αν και δεν περιλαμβάνονται ρητά στο κατηγορητήριο, όλος ο πλανήτης ακούει την καμπάνα που κτυπάει: κανονικά, ως μέλη της Συνθήκης κατά των Γενοκτονιών, αυτά τα δυτικά κράτη θα πρέπει να στηρίξουν τα έκτακτα, προσωρινά μέτρα, σταματώντας (για παράδειγμα…) τον εξοπλισμό του θεοναζί στρατού εφόσον όπλα και πυρομαχικά χρησιμοποιούνται γενοκτονικά.

Ναι… Όμως αν όντως εννοούσαν την αντίθεσή τους στις γενοκτονίες, στα εγκλήματα πολέμου, στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αυτά τα κράτη ούτε ιμπεριαλιστικά / αποικιοκρατικά θα ήταν, ούτε θα αλληλοτροφοδοτούνταν σε όπλα και τεχνολογίες με τους θεοναζί – και δεν θα χρειαζόταν δικαστική απόφαση!!!

Τι θα κάνουν τώρα λοιπόν, που εκτίθενται και δικαστικά; Ηπα, αγγλία, γερμανία, καναδάς, φινλανδία, σουηδία, σκωτία και ιταλία (η ε.ε. σα σύνολο έπεται…), με τον «ανθρωπισμό» τους να τρέχει απ’ τα μπατζάκια τους, αποφάσισαν να σταματήσουν την χρηματοδότηση της UNRWA για την Παλαιστίνη, με πρόφαση το ότι ο σύμμαχός τους (το θεοναζί, απαρχάιντ Τελ Αβίβ) κατηγορεί τον οργανισμό τώρα, μετά από σχεδόν 4 μήνες, ότι μια δεκάδα μέλη του, Παλαιστίνιοι, συμμετείχαν στην «εισβολή του al Aqsa», στις 7 Οκτώβρη!!! Με δυο λόγια έστησαν μια πλαστή κατηγορία για να εμποδίσουν (όσο τους είναι δυνατό…) την εφαρμογή βασικών έκτακτων και προσωρινών μέτρων!!!

Αυτή είναι η πρώτη απάντηση των συνεργών της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη στην έμμεση αλλά σαφή καταδίκη τους απ’ το ICJ!!!! «Σας γράφουμε!!» Φυσικά η UNRWA θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται απ’ τον υπόλοιπο πλανήτη, από κάποια κράτη περισσότερο απ’ ότι τώρα. Όμως η απόφαση των δυτικών αφεντικών, και μάλιστα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, κάνει ακόμα πιο φανερή, πιο έντονη και πιο συστηματική την συνέργειά τους στην εξόντωση των Παλαιστινίων…

Αν βρουν τρόπο να διαλύσουν το ICJ θα το κάνουν – μην έχετε αμφιβολία! Δεν το ελέγχουν, άρα…

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (5)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Δεν είναι όμως τα πιο πάνω ολόκληρη η τρέχουσα συγκυρία! Και δεν θα μπορούσε να είναι, όταν στο κέντρο βρίσκεται το άγριο τζογάρισμα!

Δείτε, για παράδειγμα, το πιο πάνω δημοσίευμα του αμερικανικού καθεστωτικού ειδησειογραφικού πρακτορείου (με ειδικότητα τις οικονομικές ειδήσεις) bloomberg, πριν σχεδόν μια βδομάδα (6 Σεπτέμβρη):

Τίτλος: Η προειδοποίηση για μια ενεργειακή Lehman στην ευρώπη προκαλεί καταιγίδα βοήθειας σε ρευστό

Ρεπορτάζ: Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να μπαλώσουν την κατάσταση με μέτρα έκτακτης ανάγκης για να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας εξαιτίας φόβων ότι οι εταιρείες μπορεί να λυγίσουν κάτω απ’ το βάρος των αυξανόμενων margin calls, χειροτερεύοντας μια ενεργειακή κρίση που εκτόξευσε τις τιμές και άφησε την ήπειρο με ελλείψεις αερίου.

Τις πρόσφατες ημέρες έχουμε μια καταιγίδα ειδήσεων – απ’ την Σουηδία ως την Ελβετία και στο Ενωμένο Βασίλειο – καθώς εταιρείες και κυβερνήσεις προσπαθούν να συμμαζέψουν την κατάσταση. Η νορβηγική Equinor ASA είπε ότι ο Ευρωπαϊκό ενεργειακό εμπόριο κινδυνεύει να καταρρεύσει κάτω απ’ το βάρος των margin calls που φτάνουν τουλάχιστον στα 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια.

Την Τρίτη το πρωί η φινλανδική εταιρεία Fortum Oyj πήρε 2,35 δισεκατομμύρια ευρώ σαν χρηματοδοτική γέφυρα για να διασφαλίσει ότι έχει την απαραίτητη ρευστότητα. Η Ελβετία έδωσε στην Axpo μια πιστωτική γραμμή έως 4 δισεκατομμύρια φράγκα (4,1 δις δολάρια). Η εταιρεία αυτή, που παράγει και εμπορεύεται ανανεώσιμη ενέργεια, ζήτησε αυτή την πιστωτική γραμμή αλλά δεν την έχει χρησιμοποιήσει ακόμα.

Μαζί μ’ αυτές τις ενέργειες έρχονται δυσοίωνες προειδοποιήσεις καθώς οι άγριες αλλαγές στις τιμές αυξάνουν τα ποσά των ενέχυρων που πρέπει να έχουν οι εταιρείες σαν αντιστάθμιση κινδύνου. Η Φινλανδία προειδοποιεί για τον κίνδυνο του «σημείου ενεργειακής Lehman Brothers», όπου οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ξαφνική έλλειψη ρευστού. Μαζί με την Σουηδία ανακοίνωσαν την Κυριακή ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να μπορούν να δώσουν στις εταιρείες αρκετά δάνεια και εγγυήσεις.

Στο Ενωμένο Βασίλειο η εταιρεία Centrica Plc συζητάει με τράπεζες για την εν δυνάμει επέκταση των πιστωτικών γραμμών, σύμφωνα με άτομο κοντά στο ζήτημα. Η Centrica αρνήθηκε να σχολιάσει την πληροφορία.

Η προσπάθεια διάσωσης είναι απάντηση σε μια κατάσταση που χειροτερεύει ραγδαία, ειδικά απ’ την στιγμή που η Ρωσία έκοψε την προμήθεια αερίου μέσω του αγωγού κλειδί Nord Stream. Οι πάροχοι και οι έμποροι ενέργειας αντιμετώπισαν τεράστια margin calls τον προηγούμενο χειμώνα όταν οι τιμές του αερίου πήδησαν τότε σε ύψη ρεκόρ. Τώρα, καθώς εκείνα τα επίπεδα τιμών μοιάζουν χαμηλά μετά από μήνες ξέφρενης ανόδου, οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να δέχονται τις προειδοποιήσεις της βιομηχανίας (ενέργειας) ότι μπορεί να χρειαστεί κυβερνητική βοήθεια καθώς οι τιμές αναμένεται να μείνουν υψηλά για μεγαλύτερο διάστημα…

Margin calls!!! Αυτό το απειλητικό, που καταπίνει δισεκατομμύρια ευρώ, δεν φαίνεται ρωσικής προέλευσης – έτσι δεν είναι; Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;

Margin call σημαίνει μηχανισμός κάλυψης διαφορών αποτίμησης. (Margin σημαίνει εγγυημένο περιθώριο κέρδους). Στα χρηματιστήρια ενέργειας (όπως σε κάθε χρηματοπιστωτικό καζίνο…) τα «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης» (futures) γίνονται με βάση κάποια «εκτίμηση» για την τιμή του εμπορεύματος (π.χ. του αερίου, του ρεύματος, κλπ) μετά από 3 ή 6 μήνες, και άρα εκτίμηση και δέσμευση για την κερδοφορία των εμπλεκόμενων. Αν η τιμή αλλάξει με τρόπο που περιορίζει το εγγυημένο περιθώριο κέρδους, τότε ο πωλητής πρέπει να καλύψει την χασούρα του αγοραστή∙ ακόμα χειρότερα αν τα furures (τα συμβόλαια…) έχουν αγοραστεί και πουληθεί σαν «ανεξάρτητα εμπορεύματα» από διάφορους «παίκτες». Κι όποιος δεν έχει να καλύψει το margin για το οποίο έχει δεσμευτεί …. χρεωκοπεί!

Τα ευρωπαϊκά κράτη λοιπόν, που πουλάνε πατερναλισμό και φροντίδα στους υπηκόους με διάφορα «ψιλά», δίνουν τα «χοντρά» των χρηματοδοτήσεων σε διάφορους εμπόρους ενέργειας, που μέσα στον πανζουρλισμό του χρηματιστηριακού τζόγου κινδυνεύουν όλο και περισσότερο με χρεωκοπία: βλέπετε μέσα σ’ αυτήν την αρένα υπάρχουν και χαμένοι∙ των οποίων η πτώση όμως απειλεί να παρασύρει πολύ περισσότερους, καθώς τα δάνεια για το τζογάρισμα και τα χρέη που προκύπτουν είναι ένα μεγάλο δίκτυο συγκοινωνούντων δοχείων.

Αυτά τα «χοντρά», που καταλήγουν στις τσέπες των νικητών κάθε χρηματιστηριακού γύρου, θα πληρωθούν οπωσδήποτε (μην ανησυχείτε!) και πάλι απ’ τις μάζες των ignorants… 

Είστε έτοιμοι (και) γι’ αυτόν τον πόλεμο; Ή μήπως είστε (πάλι) τίποτα παλιο-προδότες;

Ουδέτερα κράτη με έφεση σε εκστρατείες…

Δευτέρα 16 Μάη>> «Την πάτησε η ανεγκέφαλη αλεπού!!! Εισέβαλε στην ουκρανική επικράτεια και ανάγκασε ‘φιλειρηνικά’ κράτη να κτυπήσουν την πόρτα του νατο… επειδή φοβούνται… Γλύτωσε τους πυραύλους στην ουκρανία, θα τους βρει μπροστά του απ’ την φινλανδία και τη σουηδία!» Ωραίο παραμύθι, έχει και αρκούδα (την ρωσική)… Διότι μπορεί να έγινε μόδα εξουσίας η επίκληση σε κάποιο «φόβο», σε κάποια «απειλή», απ’ τα αφεντικά και τους λακέδες τους για να υλοποιήσουν (και μιλιταριστικούς) σχεδιασμούς χρόνων∙ αλλά μόνο οι ignorants (δυστυχώς πάρα πολλοί…) τρέφονται μ’ αυτά τα φονικά παραμύθια. Και όταν θα τα πληρώσουν ακριβά, θα είναι αργά για μετάνοιες…

Από πρώτη ματιά θα ήταν όχι απλά οξύμωρο∙ θα ήταν παρανοϊκό: δύο κράτη/κεφάλαια (το σουηδικό και το φινλανδικό) έχουν εξασφαλίσει την ησυχία τους στις ενδοκαπιταλιστικές πολεμικές συγκρούσεις με τον μόνο τρόπο που αυτό είναι κατορθωτό: δηλώνοντας ουδετερότητα… Και, ξαφνικά, αποφασίζουν ότι θα προστατευτούν καλύτερα αν ενταχτούν σ’ έναν μιλιταριστικό μηχανισμό που είναι η μία πλευρά του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου… Με άλλα λόγια (λένε οι πολιτικές τους βιτρίνες) οι στρατοί και οι πόλεμοι είναι καλύτερη προστασία της «ειρήνης» απ’ την ουδετερότητα – και το νατο είναι στη «σωστή μεριά της ιστορίας» (δηλαδή στους νικητές)!!! Κι αυτό (λένε στη Στοκχόλμη και στο Ελνσίνκι) επειδή η ανεγκέφαλη αλεπού εισέβαλε σ’ ένα άλλο κράτος που απειλούσε να ενταχτεί στο νατο!

Αν αυτά τα παρανοϊκά τα τρώνε οι υπήκοοι του βασιλιά Κάρλ 16ου Γουσταύου και της φινλανδικής δημοκρατίας… ας πρόσεχαν!!! Η αλήθεια είναι εντελώς αντίθετη! Η προετοιμασία για τη νατοϊκή επέκταση στα ουδέτερα σκανδιναβικά κράτη είναι πολύ παλιότερη! Και οι αιτίες της δεν έχουν σχέση με τη Μαύρη Θάλασσα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το νατο στους πάγους

Δευτέρα 16 Μάη>> Το 2012 το γκουβέρνο στο Ελσίνκι προετοίμαζε την ένταξη στο νατο, αλλά απέναντι στη Μόσχα παρίστανε τον ανήξερο. To 2015 αποφάσισε ότι πρέπει να εκσυγχρονίσει την πολεμική αεροπορία του (παρά το καθεστώς ουδετερότητας…). Στις 10 Δεκέμβρη του 2021 ανακοίνωσε τον νικητή του σχετικού διεθνούς διαγωνισμού: το πανάκριβο (και προβληματικό) f-35 της lockheed martin: 64 κομμάτια και ένα καλό μέρος «υποστηρικτικών υπηρεσιών», στις οποίες περιλαμβάνονται η κατασκευή τμημάτων του σκάφους σε φινλανδικά εργοστάσια, ένα τμήμα των επισκευών και της συντήρησης, ένα τμήμα της τελικής συναρμολόγησης, εν τέλει ένα 30% «προστιθέμενης αξίας» σε φινλανδικό έδαφος… Έναντι 9,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό το deal θα εξασφαλίσει (κατά το φινλανδικό υπ.αμ.) 4.500 άμεσες και 1.500 έμμεσες θέσεις εργασίας για τα επόμενα χρόνια…. Συγκινητικό… Αργότερα (φέτος) θα υπογραφτούν ξεχωριστές συμφωνίες για την αγορά των (αμερικανικών) πυραύλων που θα φορτώνονται στα f-35… Τα πρώτα κομμάτια αεροπλάνων (σχεδιάζεται) να παραδοθούν το 2030.

Γιατί; θα μπορούσε να ρωτήσει η ανεγκέφαλη αλεπού, αλλά δεν το κάνει πια. Ξέρει.

Υπάρχει (από το 1952) ένας θεσμός πολιτικών συνεργασιών ονόματι nordic council, στον οποίο συμμετέχουν κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι απ’ την δανία, την φινλανδία, την νορβηγία, την σουηδία, την ισλανδία, τα νησιά Faroe, την γροιλανδία και τα νησιά του αυτόνομου και ουδέτερου (φινλανδικού) συμπλέγματος Aland. Μισό ευκαιρία για ταξίδια και δημόσιες σχέσεις, μισό πεδίο για οικονομικά, εμπορικά και πολιτιστικά νταραβέρια, το nordic council απέφευγε συζητήσεις για «θέματα ασφάλειας» λόγω της ουδετερότητας της Στοκχόλμης και του Ελσίνκι.

Όχι πια – κι αυτό πριν οποιαδήποτε ρωσική εισβολή!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι πρωτοκοσμικοί υπήκοοι στον πάγο

Δευτέρα 16 Μάη>> Καμία σχέση, λοιπόν, των αιτήσεων Στοκχόλμης και Ελσίνκι για ένταξη στο νατο με τον δήθεν φόβο τους ότι η παλιο-ανεγκέφαλη αλεπού θα τα πάρει όλα σβάρνα μετά την ουκρανία! Αυτά είναι παραμύθια για να νομιμοποιήσουν απ’ τους υποτελείς (μερικά γκάλοπ, ίσως και κανά στημένο δημοψήφισμα θα δείξουν την αποτελέσματικότητα του κρατικού παραμυθιού) αποφάσεις που έχουν ληφθεί προ πολλού, σχέδια πολεμικά που ετοιμάζονται εδώ και χρόνια, επιλογές των αφεντικών εδώ κι εκεί που είναι ιμπεριαλιστικές:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Βαλτική

Δευτέρα 17 Γενάρη>> Η Βαλτική και η πιθανότητα ένταξης στο νατο της φινλανδίας ή της σουηδίας (ή και των δύο) είναι το πιο «κρυφό» θέμα της τωρινής αναμέτρησης σ’ αυτό το μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Και, πράγματι, η απαίτηση της Μόσχας για τερματισμό της νατοϊκής περικύκλωσης στα δυτικά σύνορά της εύλογα μπορεί να αφορά αυτά τα δύο κράτη το ίδιο ή και περισσότερο απ’ την ουκρανία και την γεωργία.

Φαίνεται πως υπάρχουν «πιέσεις» (;) ή και μεθοδεύσεις (;) για μια τέτοια νατοϊκή «διεύρυνση». Σίγουρα υπάρχουν τέτοιες απειλές. Ο δανός πρώην (2009 – 2014) γ.γ. του νατο Anders Fogh Rasmussen το δήλωσε πρόσφατα έξω απ’ τα δόντια (συνδέοντας το με την εικονική πιθανότητα ρωσικής επέμβασης στην ουκρανία…) Ο τωρινός νορβηγός Jens Stoltenberg συνεντευξιαζόμενος πριν 5 μέρες μίλησε και σαν «εκπρόσωπος» της Στοκχόλμης και του Ρέιγκιαβικ:

… Και ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι … η φινλανδία και η σουηδία που δεν ζητούν αυτή τη στιγμή την ένταξή τους στο νατο, έχουν δηλώσει πολύ καθαρά ότι ακόμα και γι’ αυτές είναι απαράδεκτο το να ζητάει η ρωσία μια γραπτή, νομικά δεσμευτική συμφωνία με το νατο που να λέει ότι δεν θα υπάρξει άλλη επέκταση…

Μη μέλος της συμμαχίας δικαιούται να έχει γνώμη για την σύνθεσή της – αρκεί να είναι η σωστή… Προς το παρόν οι φινλανδικές πολιτικές βιτρίνες λένε ότι δεν πρόκειται να κάνουν τέτοια αίτηση… Σε κάθε περίπτωση μια προσεκτική ματιά στους χάρτες στη συνέχεια δείχνει το γιατί η Μόσχα έχει κάθε σοβαρό λόγο να ανησυχεί για τους σχεδιασμούς και τις μεθοδεύσεις του Joνυσταλεάν και σ’ αυτή την περιοχή∙ και γιατί είναι υποχρεωτικό να προχωρήσει σε συμπαγή στρατιωτική συμμαχία με τη λευκορωσία – και βάσεις εκεί – κατ’ αρχήν σαν αμυντική κίνηση. Δείχνει επίσης το γιατί η αμερικανική έχθρα προς τον αγωγό nordstream 2 είναι «πολλαπλών χρήσεων».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η μεγάλη παράκαμψη 1

Κυριακή 1 Δεκέμβρη. Έγινε. Ούτε εντελώς ξαφνικά, ούτε εντελώς αναμενόμενα. Προχτές (Παρασκευή) έξι ευρωπαϊκά κράτη (εκ των οποίων τα τέσσερα και μέλη του νατο) ανακοίνωσαν ότι προσχωρούν στην χρήση του INSTEX (Instrument in Support of Trade Exchanges) – του μηχανισμού που έχουν φτιάξει Παρίσι, Λονδίνο και Βερολίνο για να παρακάμπτουν τις αμερικανικές κυρώσεις στα εμπορικά τους νταραβέρια με την Τεχεράνη. Βέλγιο, δανία, φινλανδία, ολλανδία, νορβηγία και σουηδία ανακοίνωσαν ότι …βρισκόμαστε στη διαδικασία να γίνουμε μέτοχοι του INSTEX, διαμορφώνοντας τις εθνικές μας νομοθεσίες…

Ας θυμίσουμε πρώτα περί τίνος πρόκειται. Ο τρόπος που η Ουάσιγκτον μπορεί να ελέγχει τις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές (π.χ. τις εμπορικές) , που πάνω του στήνει τις «τιμωρίες» σε όσους δεν υπακούουν στις διαταγές της («κυρώσεις»), είναι το διεθνές σύστημα εκκαθάρισης συναλλαγών SWIFT. Ο Α αγοράζει απ’ τον Β εμπορεύματα Χ αξίας· ο Β αγοράζει απ’ τον Γ εμπορεύματα Ψ αξίας· ο Γ αγοράζει απ’ τον Α εμπορεύματα Ζ αξίας. Στο βαθμό που αυτές οι συναλλαγές γίνονται διατραπεζικά το SWIFT τις καταγράφει διαρκώς, τις ταξινομεί, καταγράφοντας και τις πληρωμές. Από εκεί (μέσω των εκπροσώπων της) η Ουάσιγκτον μαθαίνει τις παγκόσμιες δοσοληψίες. Και έτσι μπορεί να βάζει τιμωρίες.

Σε σχέση με τις κυρώσεις στην Τεχεράνη μετά την αποχώρηση του ψοφιοκουναβιστάν απ’ την 5 + 1 συμφωνία για τα ιρανικά πυρηνικά, τα ευρωπαϊκά κράτη που την είχαν συνυπογράψει δήλωσαν ότι παραμένουν δεσμευμένα σαν αυτήν. Έγιναν έτσι στόχος των αμερικανικών κυρώσεων, αν συνέχιζαν να έχουν δουλειές με τον ιρανικό καπιταλισμό· με εισαγωγές υδρογονανθράκων, αλλά και πολύ περισσότερα.

Η παράκαμψη των τιμωριών απαιτούσε την παράκαμψη του SWIFT. Έτσι, μετά κόπων και βασάνων, φτιάχτηκε το INSTEX (μπήκε επίσημα σε λειτουργία τον περασμένο Ιούλη), που επιτρέπει στα μέλη του να έχουν δοσοληψίες με το ιράν είτε χωρίς να μετακινούν χρηματικά ποσά, είτε χρησιμοποιώντας άλλα νομίσματα εκτός δολαρίου, με «πλάγιο» τρόπο.

Σ’ αυτόν τον μηχανιμό προσχώρησαν προχτές τα 6 κράτη. Και ο αμερικάνος πρεσβευτής στο Βερολίνο Richard Grenell, γνωστό φασιστόμουτρο, ξανα-έβγαλε αφρούς:

… Την ώρα που το ιρανικό καθεστώς σκοτώνει τον ιρανικό λαό και κλείνει το ίντερνετ εσείς κάνετε αυτό;…

Πράγματι, το timing μπορεί να μην είναι τυχαίο. Μπορεί, όμως, να είναι άσχετο με το τι γίνεται στο ιράν. Ποιός θα απέκλειε ότι έχει σχέση με άλλες αμερικανικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα τις αναμενόμενες «κυρώσεις» στις ευρωπαϊκές εταιρείες που συμμετέχουν στον nord stream 2;

Η Τεχεράνη, πάντως, χάρηκε. Ελπίζουμε ότι η συμμετοχή των 6 κρατών σ’ αυτόν τον οικονομικό μηχανισμό θα του δώσει καινούργια ενεργητικότητα, και θα τον κάνει περισσότερο επιχειρησιακό δήλωσε ο ιρανός υφ.υπ.εξ. Abbas Araqchi.

Δεν θα υπάρξει άμεσο αποτέλεσμα για την Τεχεράνη. Αλλά και να υπάρξει δεν θα το μάθουμε – έτσι είναι αυτά…

Σύννεφα…

Σάββατο 13 Ιούλη. Το ψόφιο κουνάβι θα πανηγυρίσει (μόλις το μάθει). Μια φιλανδο-ιαπωνική πανεπιστημιακή έρευνα για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ρόλος της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σε σχεση με την υπερθέρμανση έχει υπερτιμηθεί ως τώρα· ενώ, αντίστροφα, έχει υποτιμηθεί σημαντικά ο ρόλος της χαμηλής νέφωσης που εξαρτιέται (σαν “όγκος”) απ’ την γαλαξιακή ακτινοβολία που πέφτει στη γη.

Σύμφωνα με την συγκεκριμένη έρευνα τα τελευταία εκατό χρόνια η αύξηση της θερμοκρασίας που μπορεί να αποδοθεί στο διοξείδιο του άνθρακα είναι το ταπεινό 0,1 βαθμός κελσίου… Και η ανθρώπινη (καπιταλιστική…) συμβολή είναι μόλις 0,01 βαθμός κελσίου. Αντίθετα (υποστηρίζουν αυτοί οι θρασύτατοι φινλανδο-ιάπωνες) πολύ μεγαλύτερος είναι ο ρόλος (στην αύξηση της θερμοκρασίας) των χαμηλών νεφώσεων: το αν τα σύννεφα θα συγκεντρώνονται κυρίως “χαμηλά” ή “ψηλότερα” (αγνοούμε τα ύψη) επηρεάζεται απ’ την κοσμική ακτινοβολία, η ποσότητα της οποίας επί της γης δεν είναι σταθερή.

Έχει ενδιαφέρον (περισσότερα σε άρθρο του cyborg 14: engineering of everything: η ατμόσφαιρα…) ότι η ενοχοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σαν του κύριου υπεύθυνου για τις αλλαγές στη θερμοκρασία στην επιφάνεια της γης πάει χρονικά πολύ πιο πίσω απ’ όσο νομίζουν οι περισσότεροι, γύρω στα 1860, και σ’ έναν φυσικό (και αλπινιστή), τον John Tyndall. Στα 1860 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ήταν σωρευτικά ασήμαντες (1η βιομηχανική επανάσταση…) Ο Tyndall (και λίγο αργότερα ο φυσικο-χημικός Svante Arrhenius) καταλάβαιναν βέβαια ότι ο βασικότερος παράγοντας (κυκλικός με μια έννοια) για τις μεσομακροπρόθεσμες αλλαγές της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της γης ήταν οι υδρατμοί και τα σύννεφα… Ωστόσο άφησαν αυτήν την αιτία στην άκρη επειδή, πολύ απλά, η ποσότητα των υδρατμών στην ατμόσφαιρα αλλάζει συνέχεια· συνεπώς ένας τέτοιος αστάθμητος παράγοντας δεν μπορούσε να γίνει στόχος ακριβούς μέτρησης όπως επέβαλε η επιστημοσύνη! Αντίθετα η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα ήταν πιο σταθερή… Μ’ άλλα λόγια: το διοξείδιο του άνθρακα κέρδισε τότε το χρυσό μετάλλειο των υποψιών μόνο επειδή ήταν βολικό…

Μετά από περισσότερο από έναν αιώνα οι θρασύτατοι φινλανδο-ιάπωνες ερευνητές κατηγορούν έμμεσα αλλά καθαρά την «διακυβερνητική σύσκεψη για το κλίμα» (IPCC) ότι κάνει περίπου αυτό που έκανε ο Tyndall και ο Arrhenius: ότι αν και η σημασία της επίδρασης των νεφών στο κλίμα αναγνωρίζεται κατ’ αρχήν απ’ τους τεχνοεπιστήμονές της, δεν περιλαμβάνονται οι νεφώσεις στα μοντέλα πρόβλεψης του κλίματος επειδή δεν έχει υπάρξει σοβαρή τεχνο-επιστημονική ενασχόληση με τον ρόλο τους!

5G

Σάββατο 2 Μάρτη. Τέλειωσε χτες στη Βαρκελώνη το 4ημέρο «παγκόσμιο συνέδριο κινητής τηλεφωνίας» (MWC 2019). Ήταν μια ακόμα εκδήλωση εκείνου που ο Κοριά είχε χαρακτηρίσει ένοπλη παρέλαση (του κεφάλαιου) σχολιάζοντας τις μεγάλες βιομηχανικές εκθέσεις που έγιναν στο Crystal Palace του Λονδίνου (αλλά και σε αρκετές ακόμα ευρωπαϊκές πρωτεύουσες) το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Ένα απ’ τα ενδιαφέροντα: οι τρεις μεγαλύτερες εταιρείες 5G δικτύων παγκόσμια, αυτή τη στιγμή, είναι η κινεζική Huawei (μακράν πρώτη), η σουηδική Ericsson και η φινλανδική Nokia – ακολουθεί η νοτιοκορεατική Samsung. Η αμερικανική Qualcomm βρίσκεται (ομολογημένα) κάπου πίσω, στο βάθος…

Οι ταχύτητες και η “χωρητικότητα” που υπόσχονται οι κατασκευαστές των δικτύων 5G είναι εντυπωσιακές. Και είναι χάρη σ’ αυτές τις ταχύτητες και αυτήν την “χωριτικότητα” που έχει γίνει εφικτό το χρυσό καπιταλιστικό κόλπο της αρχής της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, το internet of things.

Δύο στιγμιότυπα απ’ την MWC 2019. Πάνω, το εντελώς αυτόματο (drone) αεροταξί που πρόκειται να μπει σε χρήση απ’ το κατάρ (ενδεχομένως και άλλες πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου) μέσα στο 2019. Η κινεζική Ehang με το μοντέλο της 184 φαίνεται να βρίσκεται πολύ μακριά μπροστά απ’ τους ανταγωνιστές της. Τα δίκτυα 5G είναι αναγκαία και ικανά για την δημιουργία των urban «πύργων ελέγχου» που χρειάζονται τόσο για την κατ’ αρχήν περιορισμένη χρήση των drone αεροταξί, όσο και για την πολύ συντομότερη απ’ όσο πολλοί πιστεύουν γενίκευση των ι.χ. ιπτάμεων drones.

Κάτω, ένα στέλεχος της ιαπωνικής nec παρουσιάζει τους προσανατολισμούς της εταιρείας (που είναι, έτσι κι αλλιώς, γενικότεροι) στην εποχή των 5G δικτύων. Η οθόνη πίσω της πάνω αριστέρα γράφει με καθαρά, μεγάλα γράμματα, data monetization.

Που σημαίνει «η χρηματοποίηση των data»…