Tag: δημόσια τάξη

Η χρυσή (αιμάτινη) διαφορά

Σάββατο 12 Σεπτέμβρη. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ έναν οποιονδήποτε ξένο, στο οποίο το ελληνικό κράτος δίνει διαβατήριο, άδεια παραμονής, άδεια ελεύθερης μετακίνησης σ’ όλη τη ζώνη σέγκεν, και μάλιστα όχι μόνο στον ίδιο αλλά και σ’ όλους τους ανιόντες και κατιόντες συγγενείς του πρώτου βαθμού, και σε έναν ξένο στο οποίο δίνει μόνο κλωτσιές; 250 χιλιάρικα, για 8 ακόμα και 9 ή 10 άτομα. Οι λεγόμενες «χρυσές βίζες» δεν αποτελούν μόνο απόδειξη της ευχέρειας του ελληνικού κράτους (και αρκετών ακόμα ευρωπαϊκών) να δωροδοκούνται πουλώντας κάθε είδους νομική εξασφάλιση σ’ όποιον μπορεί να πληρώσει. Αποτελούν επίσης απόδειξη του πόσο κοστολογείται η ζωή των προσφύγων και των μεταναστών. Αν μια πολυμελής οικογένεια διέθετε χοντρικά 30 χιλιάρικα το κεφάλι δεν θα έλιωνε στη Μόρια και στην κάθε Μόρια. Θα ταξίδευε όπου ήθελε εις τα ευρώπας, νομιμότατα. Αν όμως δεν τα έχει…

Το θεώρημα ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να δώσει ευρωπαϊκά διαβατήρια, άδειες παραμονής και ελεύθερης μετακίνησης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, και ότι φταίει η ε.ε. που δεν τους δέχεται, είναι κτηνώδες ψέμμα απ’ την αρχή ως το τέλος. Μπορεί! Αλλά αυτοί δεν έχουν λεφτά. Είναι προλεταριοποιημένοι. Κι αφού δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν την ελευθερία τους, υφίστανται την «τιμωρία»…

Τόσο απλά, τόσο ωμά.

Φωτιά στο αδιέξοδο

Παρασκευή 11 Σεπτέμβρη. Η πιο γυμνή απ’ τις γυμνές ζωές δεν έχει περιθώρια. Εκρήγνυνται.

Στις 9, 10 και 11 του περασμένου Μάρτη οι κρατούμενοι στις περισσότερες ιταλικές φυλακές εξεγέρθηκαν. Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες τους έλειπαν όμως. Στη διάρκεια εκείνων των εξεγέρσεων κάηκαν διάφορες φυλακές. Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες δεν πανηγύρισαν… Γύρισαν το βλέμμα τους αλλού. Τουλάχιστον 12 κρατούμενοι δολοφονήθηκαν στη διάρκεια των επιχειρήσεων «αποκατάστασης του νόμου και της τάξης». Οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες ήταν πια με την μεριά του νόμου και της τάξης. Μουδιασμένα ή ολόθερμα: εκεί ήταν. Οι μόνοι που μαζεύτηκαν έξω απ’ τις φυλακές (και έφαγαν το ξύλο τους) ήταν οι συγγενείς των φυλακισμένων.

Γιατί οι εξεγέρσεις; Μαντέψτε. Εξαιτίας των «μέτρων προστασίας απ’ τον covid 19». Είχαν απαγορευτεί τα επισκεπτήρια… Αλλά οι πιο γυμνές απ’ τις γυμνές ζωές της «νέας κανονικότητας» δεν είχαν περιθώρια. Σε αντίθεση με τους άλλοτε συνηθισμένους συμπαραστάτες, που εν τω μεταξύ είχαν περάσει στο κράτος. Έτσι οι μπάτσικες δολοφονίες στις ιταλικές φυλακές «εξαφανίστηκαν». Κουμάντο έκανε το θέαμα των φερέτρων απ’ το Bergamo.

Η Μόρια κάηκε. Έτσι έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Το σχέδιο είχε ανακοινωθεί πριν. Μια περίμετρος μπάτσων, έτσι ώστε να απαγορεύεται οποιαδήποτε έξοδος και είσοδος απ’ το κάτεργο. Ύστερα ένας δεύτερος κύκλος αστυνομίας, στο εσωτερικό του κάτεργου, στον οποίο θα αποκλείονταν οι positive. Και στη μέση κάτι υποτυπώδες, σαν ιατρείο, για τις στατιστικές μάλλον παρά για οτιδήποτε άλλο. Αλλά η πιο γυμνή απ’ τις γυμνές ζωές δεν έχει περιθώρια.

Και τώρα; 13.000 αιχμάλωτοι παραμένουν αιχμάλωτοι. Και οι συνηθισμένοι συμπαραστάτες έχουν περάσει με την μεριά του υγιεινιστικού νόμου – τι άλλο;

Ας πούμε αυτό: αφού ο βασιλιάς Macron συμπάσχει με το ελλαδιστάν, χαρτιά σε όλους και σε όλες για την γαλλία.

Ναι, είναι κοινότοπο απ’ την μεριά μας. Αλλά δεν είμαστε με το νόμο και την τάξη. Ακόμα και οι κοινοτοπίες μας είναι έντιμες.

Επιτέλους μια αλήθεια!

Τρίτη 1 Σεπτέμβρη. …Κορυφαίο εργαλείο της αγωγής κατά της πανδημίας είναι η δημαγωγία – με την καλή έννοια. Για να αναχαιτίσεις την αρρώστια, πρέπει να εμπνεύσεις μια κοινωνική συμπεριφορά. Πρέπει να πείσεις…

Αυτά έγραψε μεταξύ άλλων προχτές ένας μόνιμος επιφυλλιδογράφος της καθεστωτικής «καθημερινής». Ευχαριστούμε ειλικρινά κύριε Τσιντζίνη! Είστε έντιμος· σχεδόν…

«Σχεδόν» επειδή δεν υπάρχει «καλή δημαγωγία»! Μπορεί να υπάρχουν δημαγωγοί καλύτεροι ή χειρότεροι στην εξαπάτηση· περισσότερο ή λιγότερο ικανοί. «Καλή» δημαγωγία όμως δεν υπάρχει. Στο λεξικό (δεν έχει διορθωθεί ακόμα…) η ετυμολόγηση είναι σαφής. Δημαγωγία: πολιτική παραπλάνησης της κοινής γνώμης…

Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι δημαγωγοί δεν προσπαθούν να «εμπνεύσουν» οτιδήποτε (εκτός από φόβο). Να επιβάλλουν επιδιώκουν. Όταν βάζεις πρόστιμα και κάνεις συλλήψεις, όταν ξημεροβραδιάζεσαι όπου και όπως μπορείς προβοκάροντας και πλαστογραφώντας όποιον διαφωνεί με την δημαγωγία σου, δεν υπάρχει «καλή» έννοια. Μόνο κακή, ψυχρή κι ανάποδη. Κι όταν υπάρχουν ήδη «επιστήμες αλλαγής συμπεριφορών» ενώ αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος κρατών και αφεντικών, τότε η δημαγωγία δεν είναι απλά επίδειξη ισχύος. Είναι οργανωμένο σχέδιο και όπλο. Έχει manual.

Όχι για να αναχαιτιστεί μια αρρώστια που αξιοποιείται σαν πρόσχημα… Αλλά για να επιβληθεί μια άλλη, ανίατη…

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Στα μέρη μας δεν υπάρχουν τέτοιοι! Στα μέρη μας οι πάντες εκτός από πανέμορφοι είναι και πανέξυπνοι! Οι 999 στους 1000 τέτοιους πανέμορφους και πανέξυπνους είναι βέβαια λειτουργικά αναλφάβητοι· απόγιναν όταν άρχισαν να τιτιβίζουν και να κουτσομπολεύουν στα αντιsocial media… Εννοείται ότι τους εκνευρίζουν αφάνταστα περίπλοκες πραγματικότητες όπως “καπιταλισμός”, “κράτος”, “4η βιομηχανική επανάσταση”, “στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα”, “βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα”, “κρίση / αναδιάρθρωση”… Αυτά είναι παλιά, δεν ισχύουν τώρα λένε· και ξεμπερδεύουν (έτσι νομίζουν).

Εν τω μεταξύ μας είναι ξεκάθαρο – και γίνει σύντομα και σ’ όλους τους υπόλοιπους, όσες / όσους δεν την έχουν ψωνίσει με τους εαυτούς τους – ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι ένας απ’ τους βασικούς εχθρούς που αντιμετωπίζουμε ήδη. Όχι ο μοναδικός· ένας ανάμεσά τους. Υγιεινιστική τρομοεκστρατεία χωρίς φαρμακοβιομηχανίες θα ήταν αδιανόητη. Φαρμακοβιομηχανίες χωρίς τρομοκρατία επίσης!

Επειδή, λοιπόν, το τι είναι αυτός ο εχθρός θα έπρεπε να είναι ήδη πολύ καλά γνωστό και τεκμηριωμένο αλλά δεν είναι, για όσες / όσους δεν είναι ούτε πανέμορφοι ούτε πανέξυπνοι και καταδέχονται να ερευνούν αντί να πιστεύουν, μεταφέρουμε εδώ το μεγαλύτερο μέρος μιας σύντομης βιβλιοπαρουσίασης. Ο τίτλος του βιβλίου, που εκδόθηκε το 2014 στα αγγλικά, είναι: Φαρμακευτικές, εταιρικό έγκλημα και δημόσια υγεία. Συγγραφείς οι Graham Dukes (νορβηγός, καθηγητής φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο του Όσλο), John Braithwaite (άγγλος, καθηγητής εγκληματολογίας στο εθνικό πανεπιστήμιο της αυστραλίας) και J.P. Moloney.

Ιδού λοιπόν:

Πριν τριάντα χρόνια, ο John Braithwaite εξέδωσε έναν σοκαριστικό απολογισμό της έκτασης και της συχνότητας του εταιρικού εγκλήματος στις φαρμακοβιομηχανίες (: «Το εταιρικό έγκλημα στις φαρμακοβιομηχανίες», 1984). Οι αποδείξεις που έχουν συγκεντρωθεί σ’ αυτό το νέο βιβλίο … διαμορφώνουν μια εξίσου τρομακτική εικόνα. Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς την έκταση και την ποικιλία των παράνομων πρακτικών: υπερτιμολόγηση των φαρμάκων· κακή χρήση των πατεντών· καταστρατήγηση των νόμων περί ανταγωνισμού· απόκρυψη των στοιχείων για την ασφάλεια των φαρμάκων· ενθάρρυνση της παράνομης συνταγογράφησης· δωροδοκίες γιατρών για να συνταγογραφούν συγκεκριμένα φάρμακα· δωροδοκίες των βιομηχανιών που φτιάχνουν γενόσημα για να σταματήσουν να τα παράγουν. Πέρα απ’ αυτήν την ποικιλία παράνομων ενεργειών, οι συνέπειες είναι επίσης τεράστιες. Με αυτές τις πρακτικές οι φαρμακοβιομηχανίες δεν αυξάνουν απλά τα κέρδη τους. Σκοτώνουν επίσης κόσμο, είτε κάνοντας τα φάρμακα δυσπρόσιτα σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, είτε πουλώντας φάρμακα που δεν είναι ασφαλή.

Στα 30 χρόνια που μεσολάβησαν απ’ το πρώτο βιβλίο του Braithwaite, είναι σαφές πως όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αυτή η κατάσταση, αλλά ότι έγινε ακόμα χειρότερη. Το 1984 ο Braithwaite είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι “οι 19 απ’ τις 20 μεγαλύτερες αμερικανικές φαρμακευτικές είχαν κάνει σημαντικές δωροδοκίες”. Με δεδομένη αυτή την στατιστική είναι προκλητικό να μαθαίνουμε ότι σήμερα αυτός ο βιομηχανικός κλάδος είναι “λιγότερο ηθικός, λιγότερο καινοτόμος και λιγότερο δεσμευμένος απ’ τη νομοθεσία σε σχέση με μια γενιά πριν”. Οι απάτες στις δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων έχουν γίνει “πιο εκτεταμένες και πιο ξετσίπωτες τις τελευταίες δεκαετίες”….

Άντε να καταλάβει τώρα ο κάθε πανέμορφος και πανέξυπνος πόσο ασήμαντος είναι μπροστά στα θηρία που έχει στο ντουλαπάκι του μπάνιου του. Κι άντε να καταλάβει ενώ έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της πόσο μηδαμινός/ή είναι μπροστά στα συμφέροντα και στα μεγέθη που έχουν ξεδιπλώσει την τρομοεκστρατεία τους με σημαία τoν covid 19, ακόμα κι όταν (ο δύσμοιρος/η) την χειροκροτάει αυτή την τρομοεκστρατεία, με χέρια και πόδια… Ελπίζοντας, ίσως, ότι τα αφεντικά θα δείξουν έλεος…

Ένας (ακόμα) εθνικός θρίαμβος! (2)

Κυριακή 30 Αυγούστου. Εκείνο που κάνει ακόμα πιο γελοίο το ελληνικό / ελληνοκυπριακό καουμποϊλίκι (και την «επιτυχία» του) είναι το ποιόν του κράτους που εκπροσωπούσε ο δεύτερος εκβιαστής, ο Χριστοδουλίδης. Εδώ και μια βδομάδα η Λευκωσία έχει γίνει παγκόσμιο θέμα μετά τις αποκαλύψεις που έκανε το al Jazeera για το είδος των πλούσιων που παίρνουν την «χρυσή βίζα» απ’ τις υπηρεσίες της Λευκωσίας. Από high λωποδύτες μέχρι καταζητούμενους, και κάθε άλλο καρυδιάς καρύδι με χοντρό πορτοφόλι.

Δεν είναι ένα «εσωτερικό» ζήτημα διαφθοράς που αρχίζει και τελειώνει στα σύνορα ενός κράτους. Η «χρυσή βίζα» σημαίνει ευρωπαϊκά διαβατήρια (για όλη την οικογένεια του αιτούντος, ανιούσα και κατιούσα) άδειες παραμονής, άδειες ελεύθερης μετακίνησης εντός ζώνης Σένγκεν… Με δυο λόγια η νοτιοκυπριακή εκδοχή της «χρυσής βίζας» και οι αποκαλύψεις (προφανώς δεν ήταν άγνωστα όλα όσα αποκάλυψε με επίσημα έγγραφα το al Jazeera – απλά τώρα δεν μπορούν να κρυφτούν) έχουν γίνει ευρωπαϊκό πρόβλημα – και σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις της Λευκωσίας με την ε.ε. Ενδεικτικά απ’ τον χθεσινό νοτιοκυπριακό «πολίτη»:

Σε τοξικό εσωτερικό περιβάλλον ενόψει βουλευτικών εκλογών σε μόλις 8 μήνες, η κυπριακή κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη βρίσκεται ξανά στο μάτι του κυκλώνα για τα «χρυσά διαβατήρια». Αυτή τη φορά, όσα βγήκαν στο φως διεθνώς μετά τη διαρροή χιλιάδων εγγράφων του Υπουργείου Εσωτερικών με ονόματα και στοιχεία, θέτουν σε σοβαρή δοκιμασία τις πολιτικές σχέσεις της Λευκωσίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις προθέσεις των Βρυξελλών, σύμφωνα με τη δήλωση του αρμόδιου επιτρόπου Ντιντιέ Ρέιντερς, είναι η εξέταση νομικών μέτρων για παράβαση του κοινοτικού δικαίου. Ανεξαρτήτως των προσαρμογών που επιχειρεί εκ των υστέρων να κάνει η κυπριακή κυβέρνηση, η Κύπρος στιγματίζεται μόνιμα πλέον ως «προβληματικό» κράτος μέλος.

Οι δηλώσεις Ρέιντερς έγιναν στο Al Jazeera (27/8) κατά τρόπο που εξανεμίζουν σε μεγάλο βαθμό και την αρχική αντίδραση της κυβέρνησης Αναστασιάδη για τη σκοπιμότητα των αποκαλύψεων. Διεθνώς η κυβέρνηση γίνεται ελάχιστα πιστευτή. Αντιθέτως, οι θέσεις της Κομισιόν επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση έφθασε πλέον στο απροχώρητο: όποια κι αν είναι η επιχειρηματολογία της Λευκωσίας, το λεγόμενο επενδυτικό πρόγραμμα έναντι πολιτογραφήσεων πρέπει να κλείσει και όλοι οι φάκελοι να ελεγχθούν αναδρομικά και εξονυχιστικά με σκοπό την ανάκληση των ευρωπαϊκών διαβατηρίων.

Με δυο λόγια: η Λευκωσία πρέπει να κρεμαστεί ανάποδα για να αδειάσουν οι τσέπες και τα συρτάρια της. Θα φάει κυρώσεις!… 

Ή, άλλο άρθρο:

…Υπάρχει κάτι ακόμα πιο ντροπιαστικό από τις ίδιες τις αποκαλύψεις του Al Jazeera και τον πρωτόγνωρο, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα, διασυρμό της Κύπρου;

Φοβάμαι πως ναι. Και δεν είναι καν οι γελοιότητες της κυβέρνησης να αναλώνεται σε τραγελαφικές «εξηγήσεις» – γενικόλογες, αόριστες και κυρίως παραπλανητικές δυστυχώς – οι οποίες δυσχεραίνουν τη θέση μας και μας καθιστούν ακόμη περισσότερο άχθος παρά μέλος της ΕΕ.

Είναι το θράσος. Το απύθμενο θράσος με το οποίο συνεχίζεται η κοροϊδία, προς τα μέσα και προς τα έξω. Διότι μόνο θράσος μπορεί να είναι την ώρα που και η EE ετοιμάζεται να κινηθεί εναντίον μας, η Πολιτεία να εξαγγέλλει έρευνες για να βρει ποιος έδωσε τα στοιχεία!

Να διώξει αυτόν που τα απεκάλυψε.

… Με άλλα λόγια, ένα ευνομούμενο (τάχα) κράτος – το «τάχα» για τη μετοχή και το επίθετο εξίσου, διότι ειδικά στο διάστημα που μιλάμε είναι γιάφκα κομπιναδόρων περισσότερο – αυτό λοιπόν το θλιβερό πια μόρφωμα, μπροστά στην αποκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου των τελευταίων δεκαετιών ειδικά σε σχέση με το διεθνές του κύρος, αντί να κινηθεί εναντίον των ενόχων, κινείται εναντίον εκείνων που το αποκάλυψαν! 

… Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατάντημα για ένα κράτος το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατικό και σύγχρονο να μετατρέπεται σε υποχείριο του όποιου βαθέως κράτους εντός του και οι υπηρεσίες του να το εξευτελίζουν και να εξευτελίζονται έτσι ως τελευταία υποχείρια αυτού του σκοτεινού παρασκηνίου. 

Κι άλλοι εις τα ευρώπας πουλάνε «χρυσά διαβατήρια»… Κι άλλοι μαζεύουν φρέσκο χρήμα χωρίς να ρωτάνε πολλά για την προέλευσή του… Φαίνεται όμως ότι οι νοτιοκύπριοι αδελφοί το απογείωσαν αυτό το κόλπο· σε βαθμό κακουργηματικής ξεφτίλας.

Αυτήν την κυβέρνηση / αυτό το κράτος εκπροσωπώντας ο Χριστουλίδης έκανε τσαμπουκά και εκβιασμό στους άλλους υπ.εξ. παρέα με τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα… Πώς σας φαίνεται; Πώς θα τον / τους κοιτούσαν;

(Η ελληνική εκδοχή αυτού του κόλπου με τις «χρυστές βίζες» τι «θησαυρούς» να κρύβει άραγε;)

Φανέρωσέ μου την μάσκα που κρύβεις… (1)

Παρασκευή 28 Αυγούστου. Στο βαθμό που η αντίθεση στην υποχρεωτική μασκοφορία στηρίζεται σε επιχειρήματα περί υγείας, τότε εκείνοι που έχουν αυτήν την προσέγγιση κάνουν ένα σημαντικό λάθος. Είναι πολύ πιθανό ότι θέλουν να το κάνουν· αυτό, όμως, δεν μικραίνει την σημασία του. Ψωνίζουν απ’ το ίδιο καλάθι απ’ όπου ψωνίζει η τρομοεκστρατεία: το καλάθι του υγιεινισμού… Ωστόσο αυτό το πεδίο αντιπαράθεσης “υγιεινισμός εναντίον υγιεινισμού” είναι υπονομευμένο.

Όσοι / όσες υποστηρίζουν ή αποδέχονται την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία κινούνται από μια πίστη που δεν είναι καινούργια. Είναι ιστορικά και κοινωνικά προσδιορισμένη, «γεννημένη» απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά στον λεγόμενο «αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο». Ως πριν μερικούς μήνες ήταν μια πίστη λίγο-πολύ ατομική στις τελετουργίες της. Βρήκε όμως «επιτέλους» την συστηματική (και όχι τυχαία) κεφαλαιοποίηση / καθοδήγησή της: Πιστεύω εις μια βιομηχανία υγείας, μητέρα, παντοκρατόρισσα, δημιουργό υγείας και θεραπειών, ορατών τε πάντων και αοράτων…

Αυτή η καινούργια, αναβαθμισμένη σπονδή στον βιομηχανικό / κρατικό υγιεινισμό και οι νεοφώτιστοι σ’ αυτήν την μαζικά και οργανωμένα παραγόμενη μεταφυσική, μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα επιθετικοί και επικίνδυνοι αν νοιώσουν ότι χάνουν «τον παράδεισο της αιώνιας ζωής κάτω απ’ τα πόδια τους». Αλλά εκείνοι που δεν αποδέχονται (ειδικά) τις μάσκες, δεν είναι κατ’ ανάγκην «άπιστοι». Μπορεί κάλλιστα να υποστηρίζουν μια κάπως διαφορετική εκδοχή υγιεινισμού.

Τι είναι λοιπόν οι μάσκες και η γενικευμένη χρήση τους; «Προστασία»; Ή «κίνδυνος»; Στις 4 Αυγούστου (η διαγώνιος του θεάματος 5 και 6) παρουσιάσαμε όχι φήμες και ψευτιές αλλά επιστημονικά ντοκουμέντα, μέσα απ’ τα οποία αποδεικνύεται ότι οι μάσκες είναι, βασικά, άχρηστες από υγιεινομική πλευρά! Επαναλαμβάνουμε: ΑΧΡΗΣΤΕΣ!

Αν όμως είναι άχρηστες από υγιεινομική άποψη μήπως είναι χρήσιμες από κάποια άλλη; Ναι, ακριβώς. Είναι πολιτικά χρήσιμες! Σαν σύμβολο της πίστης στις πειθαρχικές αρμοδιότητες του κράτους, των βιομηχανιών, των ειδικών τους! Αλλά αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το αν είναι «υγιεινές» ή όχι!! Είναι εντελώς διαφορετικό επειδή (και) οι μάσκες σηματοδοτούν την βιοπολιτική της καπιταλιστικής 4ης βιομηχανικής επανάστασης, την βίαιη «διόρθωση» των σωμάτων…

Απ’ αυτή την σκοπιά, και εφόσον οι «πιστοί», οι μηχανισμοί που τους διαμορφώνουν σαν τέτοιους και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται είναι πλέον σαφέστατα, οι «άπιστοι» ΔΕΝ μπορούν να είναι «ολίγον άπιστοι»!!! Άπιστοι μεν για την «υγιεινότητα» της μάσκας, πιστοί όμως στα γενικά υγιεινιστικά προτάγματα του όψιμου καπιταλισμού!

Ή είσαι άπιστος εφ’ όλης της ύλης του δόγματος, ή δεν είσαι! Ή αρνείσαι την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και όλη τη μεταφυσική και την πολιτική οικονομία της, εκ βάθρων, ή σε καταπίνει! Η part time απιστία είναι εύκολο να περικυκλωθεί και να πλαγιοκοπηθεί. Εφόσον πρόκειται για βιοπολιτική μεγάλου βεληνεκούς, είναι εύκολο στα αφεντικά και στους λακέδες τους να «εξελίξουν» την έγνοια τους για το καλό του λαού σε ζήτημα δημόσιας τάξης…

Αυτή είναι άλλωστε η μεθόδευση απ’ την αρχή!!!

(φωτογραφία: Ούτε ένας τόσος δα covidάκος δεν περνάει! Ο πιο σίγουρος εξοπλισμός!!!)

Φανέρωσέ μου την μάσκα που κρύβεις… (2)

Παρασκευή 28 Αυγούστου. Το θεωρούμενο ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ της «υγιεινής αξίας» της μάσκας είναι … τα χειρουργεία. Το έχουμε ειρωνευτεί, αλλά έχει και μια ενδιαφέρουσα πλευρά.

Το πρωτό μισό της είναι η οργανωμένη σύγχιση. Όσοι χειρουργούνται έχουν αναισθητοποιηθεί πριν, συνεπώς κανείς δεν έχει άμεση εικόνα ενός χειρουργείου, εκτός αν δουλεύει σ’ αυτό. Απ’ την άλλη οι πάντες έχουν βρεθεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους σ’ ένα νοσοκομείο, για σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό λόγο. Συνεπώς είναι κοινή γνώση πώς ούτε οι γιατροί, ούτε οι νοσηλευτές / νοσηλεύτριες φορούν (φορούσαν ως πριν λίγους μήνες) μάσκες· παρότι είναι γνωστό ότι τα νοσοκομεία είναι εκτροφεία μολύνσεων (και τα ελληνικά είναι απ’ τα χειρότερα στην ε.ε.)!

Γιατί, λοιπόν, είναι απαραίτητο να φοράνε μάσκες στα χειρουργεία; Δεν χρειάζεται εμπειρία, αρκεί η κοινή λογική. Αν ανοίγεις ένα σώμα (για οποιονδήποτε λόγο) ακόμα και μικρόβια που αν ακολουθούσαν την αναπνευστική διαδρομή θα ήταν ακίνδυνα, μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση σε κάποιο / α όργανο/α…. Αυτό που είναι ακίνδυνο σε άλλα τμήματα του νοσοκομείου μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν «κάτσει» σ’ ένα εσωτερικό σημείο του σώματος στη διάρκεια μιας εγχείρησης· γι’ αυτό χρειάζονται οι μάσκες, και γι’ αυτό λέγονται χειρουργικές, κι όχι ιατρικές ή μάσκες υγείας! Προορίζονται για ειδική χρήση, είναι μέρος του χειρουργικού εξοπλισμού, όπως τα νυστέρια – τελεία και παύλα!

Τι σχέση έχει αυτό με το να περπατάς στο δρόμο ή να μπαίνεις σ’ ένα μαγαζί; Καμμία. Σκέτη προπαγάνδα τρόμου, που σημαδεύει όχι στα πνευμόνια αλλά στο μυαλό, στις σκέψεις, στις συνειδήσεις. Επιδιώκει την παράλυση της σκέψης, ακόμα και της απλής λογικής!

Υπάρχει κι άλλο μισό όμως στο «επιχείρημα του χειρουργείου». Γιατί δεν χρησιμοποιείται το επιχείρημα Μα τις φοράνε (τις μάσκες) οι ασιάτες, δεν τους βλέπετε; Δεν παθαίνουν τίποτα!!! Μ’ άλλο λόγια: γιατί θεωρούνται προτιμότεροι οι χειρούργοι και όχι οι νοτιοκορεάτες, οι ιάπωνες, οι κινέζοι;

Εδώ ξεβρακώνονται οι ειδικοί της τρομοπαραγωγής!!! Προφανώς ΔΕΝ θέλουν να αναφερθούν στους ασιάτες γιατί υποψιάζονται πως θα είναι εύκολο να συσχετιστεί η μάσκα στο πρόσωπο με διαφορετικά πολιτιστικά / κοινωνικά ήθη και έθιμα… Που, για διάφορους λόγους (ακόμα και ρατσιστικούς…) μπορεί να θεωρούνται από αδιάφορα έως εχθρικά στις δυτικές κοινωνίες.

Έχουμε, λοιπόν, όχι μια «συμβουλή υγείας» αλλά μια πολιτική / ιδεολογική μανούβρα!!! Η «μάσκα», σαν επίδικο, αποσπάται απ’ το υπαρκτό «κοινωνικό παράδειγμα / περιβάλλον» της (τις ασιατικές κοινωνίες) και τοποθετείται σ’ ένα τεχνικό περιβάλλον (τα χειρουργεία) όχι επειδή κάτι τέτοιο είναι «πειστικό» από υγιεινιστική άποψη (δεν είναι!!!) αλλά επειδή είναι βολικό πολιτικά. Ο χειρούργος, ένας ειδικός της υγείας, αποπνέει μια αυθεντία, ένα κύρος· δεν μπορεί, λοιπόν, να γίνει καθοδηγητής των μαζών;

Αυτή η διαχείριση της συνηγορίας στο μασκάρισμα είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι η υγιεινιστική αξία του είναι αδιάφορη – για τους τρομοκράτες. Είναι ικανοί να αρχίσουν να διαδίδουν αύριο ότι ο covid-19 περνάει κι απ’ τα αυτιά, και να επιβάλλουν μεθαύριο να φοράμε υποχρεωτικά μπαντονέτες στ’ αυτιά μέρα – νύχτα· αν αυτό τους χρειάζεται σαν απόδειξη της εξουσίας τους!

Κάθε βιοπολιτική στον ύστερο καπιταλιστικό κόσμο (για παράδειγμα: κάθε βιοπολιτική που διαμορφώνεται απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες και τους λακέδες τους…) στόχο έχει την μαζική αποβλάκωση, την ευπιστία, την πειθαρχία των πληθυσμών – τίποτα λιγότερο…

Κι όμως το έκαναν!

Πέμπτη 27 Αυγούστου. Το ομοσπονδιακό κρατίδιο του Βερολίνου έχει (μετά τις εκλογές του ’16) κυβέρνηση «συνασπισμού της αριστεράς»: SPD (σοσιαλδημοκράτες) + Die Linke (αριστέρα) + Πράσινοι.

Κι όμως. Η αριστερά (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε το βήμα: απαγόρευσε μια συγκέντρωση / διαδήλωση, προγραμματισμένη στο κέντρο της πόλης για το ερχόμενο Σάββατο (29 Αυγούστου)…. Ω, για όνομα των ιερών και των όσιων της δημοκρατίας: δεν είναι αυτό που νομίζετε!! Ο επί των εσωτερικών υπεύθυνος της Βερολινέζικης κυβέρνησης Andreas Geisel, το ξεκαθάρισε:

…Δεν είναι μια απόφαση ενάντια στην ελευθερία του συνέρχεσθε, αλλά μια απόφαση υπέρ της προστασίας απ’ την μόλυνση…

Και επειδή η «ελευθερία του συνέρχεσθε» έχει αρχίσει να παίρνει μορφή φαντάσματος στις αναπαραστάσεις που οργανώνουν οι εξουσίες, συνέχισε:

… Το Βερολίνο δεν θα γίνει σκηνή για τους αρνητές του κορονοϊού… και τους δεξιούς εξτρεμιστές…

Δεν είναι ο «κίνδυνος της μόλυνσης»! Είναι η απόρριψη των κυρίαρχων θεωρημάτων…. Τι προηγείται και τι ακολουθεί; Πρώτα η απαγόρευση και μετά η προβοκάτσια ή το ανάποδο; Ακροδεξιούς εξτρεμιστές έχει στο κοινοβούλιό του ο κυρ Andreas, και σίγουρα δεν απαγορεύει τις συγκεντρώσεις της «εναλλακτικής για την γερμανία»… Εκείνοι, δε, που απορρίπτουν τα πραξικοπήματα και την κατάργηση ελευθεριών και δικαιωμάτων δεν είναι υποχρεωτικά «αρνητές του κορονοϊού» – αν και υπάρχουν και τέτοιοι.

Την 1 Αυγούστου έγινε μια τέτοια συγκέντρωση / διαδήλωση στο Βερολίνο. Δεν την είχαν απαγορεύσει, επειδή περίμεναν ίσως ότι θα ήταν μερικές εκατοντάδες “γραφικοί”. Έπεσαν έξω. Ήταν δεκάδες χιλιάδες – το μέγεθος τρόμαξε τους λακέδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Τόσο στη γερμανία όσο και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπου επίσης έγιναν εκείνες τις ημέρες μεγάλες διαδηλώσεις. Προκειμένου να κάνουν πιο βρώμικη την προβοκάτσια εναντίον όσων απορρίπτουν την τρομοεκστρατεία, σίγουρα στη γερμανία, τους έχουν ονομάσει «αρνητές»… Για να τους σχετίζουν με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, δηλαδή τους ναζί.

Η ιδεολογική και πολιτική σύνθεση τέτοιων διαδηλώσεων είναι όντως πρόβλημα – αλλά όχι για τα κράτη και τα αφεντικά. Το πρόβλημα αφορά τα αντικρατικά, αντικαπιταλιστικά υποκείμενα. Όπως τα αφορά και η προβοκατόρικη διαστρέβλωση των πολιτικών τους χαρακτηριστικών τους (η «κοινή δεξαμενή») και οι απαγορεύσεις.

Εμάς αφορούν όλα αυτά.

(φωτογραφία: Πλακάτ απ’ την διαδήλωση της 1ης Αυγούστου. Είναι σαφές τι είναι που ενοχλεί!).

Αμέρικα, αμέρικα (1)

Τρίτη 25 Αυγούστου. Αφού το ψόφιο κουνάβι εγκρίθηκε απ’ το συνέδριο του κόμματός του για υποψήφιος, τέλειωσε η αγωνία μας, και αποδείχθηκε πως ήταν λάθος η εκτίμησή μας για αντικατάστασή του απ’ το δίδυμο Pence / Haley.

Μπορεί τώρα ο πλανήτης να αφιερωθεί με την ησυχία του στην παρακολούθηση αυτού του συναρπαστικού νεκροί εναντίον πεθαμένων στο ντέρμπι του κάτω κόσμου!! Ψόφιο κουνάβι εναντίον νυσταλέου Jo: οι κατάλληλοι υποψήφιοι πρόεδροι στην κατάλληλη εποχή!

Εν τω μεταξύ, μπάτσοι (φασίστες και πρεζάκηδες μπάτσοι…) θα προσπαθούν να εκτελούν εν ψυχρώ όσους περισσότερους μπορούν, για να έρθει στα ίσια του το «εκλογικό σώμα»…. Και οι αμερικανικές πόλεις, η μία μετά την άλλη, όμορφα θα καίγονται.

Νουθεσίες import / export

Σάββατο 15 – Κυριακή 16 Αυγούστου. Τι ιδέα κι αυτή; Όσοι / όσες έκαναν διακοπές (τις γνωστές ακόλαστες διακοπές…) κολλάνε τον φονιά ιό και, γυρίζοντας, τον μεταφέρουν σ’ αυτούς που δεν έκαναν (ακόλαστες διακοπές)…. Δεν είναι η αντίθεση «ντόπιων – ξένων», δεν είναι η αντίθεση «πόλης – επαρχίας», δεν είναι η αντίθεση «βορράς – νότος»… Είναι η αντίθεση «θάλασσα – βουνό»!

Ο καθεστωτικός συντηρητισμός (διακομματικός πέρα ως πέρα) σκέφτηκε την απάντηση: όσοι γυρίζουν από crowdy διακοπές να φοράνε μια βδομάδα μάσκα· για να μην κολλήσουν αυτούς που δεν έκαναν. (Επίσης να κάθονται όρθιοι στο ένα πόδι στη γωνία – και στο διάλειμμα…)

Υπάρχει αντιπρόταση επαρκής από υγιεινιστική άποψη; Φυσικά ναι! Να επιδοτήσει το κράτος όσους / όσες κάνουν διακοπές για να συνεχίσουν για ένα, ενάμισυ μήνα ακόμα! Καλύτερα δύο! Να μην γυρίσουν πίσω πριν την παρέλαση!!! Τα οφέλη θα είναι πολλά και για όλους.

Πρώτον, δεν θα μεταφερθεί ο αλανιάρης covid-19 απ’ τις παραλίες στα αστικά συγκροτήματα. Θα μείνει να κοιτάει τα κύματα, στη μελαγχολία του φθινοπώρου. Δεύτερον, τα όποια «κρούσματα» θα γίνουν «ξε-κρούσματα» by the sea, οπότε δεν θα χρειάζονται ούτε καραντίνες ούτε καραμπίνες. Τρίτον οι επιχειρηματίες του τουρισμού θα ψευτοσώσουν την σαιζόν. Τέταρτον θα κουκουλωθεί κάπως και η ανεργία: αν κάνεις διακοπές δύο ή τρεις μήνες δεν είσαι άνεργος / η. Eίσαι βραζιλιάνος / α (απ’ το μαύρισμα).

Η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί άλλο να δίνει τέτοιες επαναστατικές ιδέες δωρεάν! Αλλά το ποιος νοιάζεται για το καλό του κόσμου είναι καθαρό πια… Ή όχι;