Aitma

Δευτέρα 4 Δεκέμβρη>> Ο Bombino, παλιός γνώριμος αυτών εδώ των σελίδων, σ’ ένα πρόσφατο τραγούδι του για την ενότητα των Tuareg – απ’ το album Sahel….

Ο παλιός είναι αλλιώς!

Δευτέρα 13 Δεκέμβρη>> Εδώ ο Bombino. Κάπου στη γαλλία, πριν 1,5 χρόνο (;)…

Και τώρα θα μας επιτρέψετε μια παράξενη αφιέρωση. Δεν είναι αφιέρωση δική μας στον ντράμερ, είναι μάλλον παλιά αφιέρωση του ντράμερ (και της μπάντας) σ’ εμάς!

Ναι ρε φίλε, δεν κυνηγάμε την ουρά μας και δεν μας χωράει ο τόπος!…

Tar Hani

Δευτέρα 31 Αυγούστου. Το τραγούδι (και το video) το έχουμε ξαναπαίξει. Παλιά. Το ξαναθυμίζουμε επειδή είναι ωραίο. Αλλά και για τις πρώτες κουβέντες στο video. Το 2010 κάποιος Tuareg λέει: πρέπει να πολεμήσουμε σύμφωνα με τους κανόνες της δημοκρατίας…. Τότε, μετά από χρόνια ένοπλης ανταρσίας των Tuareg (στο μάλι οι περιοχές τους ήταν το Agadez, στον βορρά), διπλωματικές μεσολαβήσεις πότε του Αλγερίου και πότε της Τρίπολης, συμφωνίες και υπαναχωρήσεις των κυβερνήσεων του νίγηρα και του μάλι, είχε υπογραφτεί τελικά κατάπαυση του πυρός, αμνηστία, και παραχώρηση δικαιωμάτων στους νομάδες Tuareg. Αυτό έγινε το 2009.

Η αισιοδοξία δεν κράτησε πολύ. Το κράτος του μάλι δεν τήρησε τις υποσχέσεις του. Και στις αρχές του 2012 οι Tuareg εξεγέρθηκαν και πάλι. Το μαλινέζικο κράτος ήταν υπό διάλυση· έτσι οι εξεγερμένοι κατέλαβαν (ή απελευθέρωσαν) την μισή επικράτεια, το βόρειο τμήμα, κηρύσσοντας ανεξαρτησία. Ήταν η πολυπόθητη δικαίωση ενός αιώνα ένοπλων εξεγέρσεων: η απελευθέρωση του Azawad.

Αλλά αυτό ήταν ανεπίτρεπτο! Η περιοχή έχει στρατηγικής σημασίας πρώτες ύλες, και δεν μπορεί να επωφελείται απ’ αυτές κάθε φυλή νομάδων! Μετά από σύντομες αμφιταλαντεύσεις στο «τι κάνουμε τώρα;», το Παρίσι και η Ουάσιγκτον κήρυξαν τους εξεγερμένους τρομοκράτες, «παρακλάδι της αλ Κάιντα» στο Sahel· και ανέλαβαν αντιτρομοκρατική δράση.

Ταυτόχρονα το «πολιτισμένο» Παρίσι φρόντισε να κλέψει / αφομοιώσει την μουσική των αυτοχθόνων – δείγμα «ανωτερότητας». Ο γαλλικός στρατός, οι μισθοφόροι και οι σύμμαχοί του, ανέλαβαν τα υπόλοιπα έκτοτε…

Αλλά δεν μπορούν να νικήσουν.

Ο Bombino, το 2010, στο αισιόδοξο για λίγο Agadez.

(Καλή βδομάδα)

Where is my mind?

Τετάρτη 5 Ιούνη. Και πάνω που η ασταμάτητη μηχανή θα λείπει (7 Ιούνη με 7 Ιούλη) θα παίξουν στην Αθήνα αυτοί (στις 26 Ιούνη):

Tinariwen (Arhefh Danagh)

και αυτός (στις 27 Ιούνη):

Bombino (live στο Agadez)

Εντάξει… Δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα…

Ισχύει πάντως: η έρημος είναι εύφορη γη…

Tehigren

Δευτέρα 28 Γενάρη. Μια δόση Bombino σήμερα, χωρίς άλλες συστάσεις. Από ένα tour στο αμέρικα (jam in the van), την περασμένη χρονιά.

Καλή βδομάδα.

Bombino, Vieux Farka Toure

Δευτέρα 29 Οκτώβρη. Πίσω στην υποσαχάρια αφρική, μέσω ελβετίας αυτή τη φορά, και του φετεινού φεστιβάλ afro-pfingsten. Ο γνώριμος Bombino σε πρώτη φάση, και μετά ένας Toure (του γνωστού οίκου!), σε ηλεκτρικά blues.

Το αφήνετε να παίξει… (Kι όσο παίζει κάποιοι πρωτοκοσμικοί συνεχίζουν να λεηλατούν την ζώνη του Sahel – για να μην ξεχνιόμαστε…)

Her Tenere

Δευτέρα 13 Αυγούστου. Γι’ αυτήν την εβδομάδα, του αράγματος υποθέτουμε, ένα κομμάτι απ’ τον Bombino. Για την έρημο (την πραγματική, όχι την συναισθηματική…)

Απ’ τον δίσκο του Nomad, του 2013 (Yπάρχει ολόκληρος στο youtube. Συστήνουμε οπωσδήποτε το αγαπημένο Imuhar…).

Αυτά, και καλές βουτιές και όσες / όσους παραθερίζουν.

https://www.youtube.com/watch?v=E-7s8KjLlos

 

Agadez: τα κουρέλια τραγουδάνε πάντα!

Δευτέρα 23 Οκτώβρη. Είναι μια περιοχή στον βόρειο νίγηρα. Μια απ’ τις άκρες της Σαχάρα. Περιοχή των Tuareg. O Bombino (ίσως τον ξέρετε από προηγούμενα βίντεο…) είναι από κει.

Βρήκαμε κάτι παλιότερο. Πριν 8,5 χρόνια. Κάτι μας θύμισε την Agadez… Γι’ αυτό στην πιο κάτω αναφορά.

Πριν κάτι χρόνια λοιπόν ο Bombino κάπου στη Burkina Faso, έπαιζε για πρόσφυγες Tuareg. (Desert blues τα λένε οι πρωτοκοσμικοί…)

Έχουμε γενέθλια

Τρίτη 28 Φλεβάρη. Η ασταμάτητη μηχανή χρόνιασε· πάνω που αρχίζει να περπατάει σα να λέμε. Κι αφού δεν θα δεχτεί δώρα, κάνει ένα. Αν έχετε 10 λεπτά ακούστε (και δείτε) το αγαπησιάρικο Tar Hani. Παιγμένο απ’ τον Omar El Moktar και τους Bombino, σ’ ένα χωριό των Tuareg, την Agadez, κάπου στον βόρειο νίγηρα.

Εδώ:

Κι αν το βρείτε του γούστου σας και έχετε διαθέσιμα 5 λεπτά ακόμα, ακούστε το πιο πολιτικό Imuhar, παιγμένο πάλι απ’ τους ίδιους, στην εξοχή. Κάπου στην άκρη της Σαχάρας.