Tag: κίνα

Οι πλάκες σε κίνηση (δεν έχουν πλάκα…) 3

Τετάρτη 1 Δεκέμβρη>> Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις οι πολιτικές βιτρίνες του ελληνικού ιμπεριαλισμού στέκονται αμήχανα έως μουδιασμένα. Ο σκληρός εθνοφασιστικός πυρήνας ούτε θέλει ούτε μπορεί να απαγκιστρωθεί απ’ τον χρόνιο αντιτουρκισμό – θα χάσει τον λόγο ύπαρξής του! Αντιμετωπίζοντας τα πάντα μέσα απ’ το πρίσμα της όπου-νάναι-κατάρρευσης του τουρκικού κράτους / καπιταλισμού ή, έστω, του «σουλτάνου» Ερντογάν (εδώ και τουλάχιστον 6 χρόνια…), προσπαθεί να διαμορφώσει μόνιμες αντιτουρκικές «συμμαχίες». Το «αντιτουρκικές» σημαίνει υποχρεωτικά και αντι-ευρασιατικό project: η Άγκυρα είναι στρατηγικός παράγοντας αυτού του project όχι μόνο για τον εαυτό της ή για την Μόσχα αλλά για το σύνολο της κεντρικής ασίας, ακόμα και για την Ισλαμαμπάντ και το Πεκίνο.

Βάζοντας όλες τις ελπίδες τους για γεωπολιτικές προσόδους στον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ (όπως αυτός φάνηκε να διαμορφώνεται επί ψόφιου κουναβιού) οι ντόπιες πολιτικές βιτρίνες (ανεξάρτητα από κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα κόμματα) δεν έχουν περιθώρια ελιγμών. Αίφνης, για παράδειγμα, το ρημαδογκουβέρνο προσπαθεί να «ζεστάνει» κάπως τις παγωμένες σχέσεις με την Μόσχα… Ο ρημαδοΚούλης πρόκειται να κάνει μια μονοήμερη εκδρομή στη Μόσχα, σε μια βδομάδα. Και μόνο το ότι δεν θα φιλοξενηθεί ούτε για ένα βράδυ δείχνει… Το πως αντιμετωπίζει το ρωσικό καθεστώς την Αθήνα φάνηκε πιο καθαρά απ’ τον τρόπο που αντιμετώπισε ο ρώσος υπ.εξ. Λαβρόφ τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα όταν τρακαρίστηκαν στο Παρίσι, στην (μια ακόμα…) πρόσφατη «διάσκεψη για τη λιβύη». Γιατί έχετε γίνει μια μεγάλη αμερικανική βάση; ρώτησε ο Λαβρόφ… Για να εισπράξει την χαζοχαρούμενη (τι άλλο;) απάντηση του γίγαντα ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα: μην ανησυχείτε, είναι καθαρά αμυντική η σχέση, δεν είναι εναντίον σας… (Αα!!! Κι εμείς νομίζαμε…)

Αν είσαι genious δεν κρύβεται∙ και ο γύπας έλληνας υπ.εξ. έβαλε τον ρώσο στη θέση του… έτσι δεν είναι; Ακόμα και τα ψάρια του Αιγαίου ξέρουν τους στόχους της ελληνο-αμερικανικής συμμαχίας∙ αλλά ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας είναι ένα τόσο χαριτωμένος καραγκιόζης που έχει παντού μόνο φίλους! Υποθέτουμε πως όταν ο ρημαδοΚούλης βρεθεί στη Μόσχα, αφού χρειαστεί να περιμένει λίγο ή κάπως περισσότερο για να τα πει με (και να τ’ ακούσει από) την ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin), θα σταθεί στο ίδιο ύψος. Αν καταφέρει να πάρει υποσχέσεις για ρωσικές «επενδύσεις» στο ελλαδιστάν θα στεναχωρήσει την Ουάσιγκτον∙ αν γυρίσει με άδεια χέρια θα βρει να πει (τα φερέφωνα δηλαδή) κάποια απ’ τις συνηθισμένες παπαρολογίες. (Δεν είναι λίγες οι αντι-ρωσικές κινήσεις της Αθήνας: απ’ την στήριξη του αντι-ρωσικού παπαδαριού στο Κίεβο ως την αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη.

Αααα, όχι δεν είναι αυτό που νομίζεις κύριε Putin!)

Παραπλάνηση

Δευτέρα 1 Νοέμβρη>> Το πιο κάτω είναι «σύνδεση» ανάμεσα στις αναφορές της ασταμάτητης μηχανής την περασμένη Τρίτη και σ’ εκείνες της αυριανής.

Μόλις ξεκαθαρίστηκε ότι ο «πάπας» Fauci και οι οργανισμοί που εποπτεύει χρηματοδοτούν «πειράματα» γενετικής τροποποίησης κορωνοϊών (“gain-of-function”) ο άμεσος χρηματοδότης, το NIH, έβγαλε / αντικατέστησε τις καταραμένες λέξεις στο site του.

Ήσυχα κι απλά «σβήνουμε τα ίχνη μας»…

Βιοτεχνολογική τρομοκρατία 1

Τρίτη 26 Οκτώβρη>> Η άποψη της ασταμάτητης μηχανής είναι κατατεθειμένη εδώ και καιρό: άσχετα με το αν ο τσαχπίνης (κατά κόσμον Sars-CoV-2…) είναι φυσικός ή ανθρώπινα κατασκευασμένος, σημασία έχουν α) η τρομοκρατική, αντι-ιατρική και αντι-ανθρώπινη διαχείρισή του έτσι ώστε να «νομιμοποιηθεί» β) η μαζική επιβολή / χρήση γενετικής μηχανικής (πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων) με δολοφονικές συνέπειες πάνω σε εκατομμύρια αδαών υπηκόων. Ειδικά το δεύτερο, τα λεγόμενα «εμβόλια», τα θεωρήσαμε απ’ την αρχή σαν το ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

«Άσχετα με το αν…». Για την ακρίβεια όχι εντελώς άσχετα. Στη διάρκεια των τελευταίων 21 μηνών σποραδικά εδώ ή εκεί αναφερθήκαμε στο ενδεχόμενο «ασκήσεων βιολογικού πολέμου», πέρα απ’ το προφανές, πέρα δηλαδή απ’ τα κέρδη της μαζικής πειθάρχησης και αλλοτρίωσης των πληθυσμών.

Αν, ωστόσο, ο τσαχπίνης είναι βιοτεχνολογικό έργο, αν είναι κατασκεύασμα γενετιστών, τότε «αιτία» (η εμφάνιση ενός μεταδοτικού κορωνοϊού) και «αποτέλεσμα» (υγιεινιστική τρομοεκστρατεία / μαζικός βίαιος, εκβιαστικός πλατφορμιασμός) κλείνουν έναν κύκλο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το inside job της 11ης Σεπτέμβρη 2001 και ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» που ακολούθησε αποτελούν ένα συνεκτικό σύνολο ιμπεριαλιστικών τακτικών.

Με το ζήτημα της προέλευσης του τσαχπίνη δεν ασχοληθήκαμε ως τις αρχές του περασμένου φθινοπώρου. Τότε άρχισαν να εμφανίζονται διεθνώς σοβαρά στοιχεία, σοβαρά τεκμήρια, που υποδείκνυαν ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να πρόκειται για κατασκευασμένο ιό… Ορισμένα απ’ αυτά τα σοβαρά (και διαστραυρωμένα) στοιχεία παρουσιάζουμε στο τρέχον τεύχος του cyborg (νο 22), σε μια αναφορά με τίτλο Ιοί, ιδιοκτησίες, πόλεμοι. Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, μπορεί κάποιος να διαβάσει κι αυτά:

Η αγγλική καθεστωτική The Telegraph, μόλις στις 5 Οκτώβρη του 2021, μ’ ένα δημοσίευμα δυσνόητο (έως «κρυπτογραφημένο») αν δεν έχει κάποιος υπόψη του όσα γράψαμε πιο πάνω (και ακόμα περισσότερα), κάτω απ’ τον τίτλο Αποκάλυψη: Επιστήμονες απ’ την Wuhan και τις ΗΠΑ σχεδίαζαν να δημιουργήσουν νέους κορωνοϊούς έγραφε τα εξής (ο τονισμός δικός μας)΄

Επιστήμονες απ’ την Wuhan και τις ΗΠΑ σχεδίαζαν να δημιουργήσουν νέους κορωνοϊούς που δεν υπάρχουν στη φύση μέσω της σύνθεσης των γενετικών κωδίκων άλλων ιών, σύμφωνα με πρόταση που έκαναν.

Ντοκουμέντα απ’ την αίτηση για χρηματοδότηση που έκαναν στην αμερικανική DARPA που διέρρευσαν τον περασμένο μήνα, αποκαλύπτουν ότι η διεθνής ομάδα των επιστημόνων σχεδίαζαν να ανακατέψουν data από συγγενικές παραλλαγές και να αναπτύξουν εντελώς καινούργιους ιούς.

Ένας ειδικός της γενετικής που δουλεύει με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας (WHO), ο άνθρωπος που αποκάλυψε το σχέδιο αφού πρώτα μελέτησε λεπτομερώς τις προτάσεις, είπε ότι αν ο Sars-CoV-2 παράχτηκε μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει το γιατί δεν έχει βρεθεί κάτι στενά συγγενικό του στη φύση.

… Η αίτηση για χρηματοδότηση έγινε το 2018… Οι προτάσεις στη DARPA, που διέρρευσαν προς την ομάδα Drastic που αναζητεί την προέλευση της πανδημίας, δείχνουν ότι η ομάδα σκόπευε να πάρει αλληλουχίες από φυσικούς κορωνοϊούς και να τις χρησιμοποιήσει για να φτιάξει μια εντελώς καινούργια αλληλουχία που να είναι κάτι σαν ο μέσος όρος όλων των στελεχών.

… Αν και η αίτηση χρηματοδότησης απορρίφθηκε το 2018, η βάση δεδομένων της Wuhan με τα στελέχη ιών διαγράφτηκε απ’ το internet ενάμισυ χρόνο αργότερα, κι αυτό σημαίνει πως είναι αδύνατο να εντοπιστεί με ποια στελέχη δούλευε η ομάδα ή τι είχε δημιουργήσει…

… Η πρόταση κατατέθηκε απ’ τον βρετανό ζωολόγο Peter Daszak, για λογαριασμό μιας κοινοπραξίας που περιελάμβανε την EcoHealth Alliance που έχει επικεφαλής τον Daszak, το Ινστιτούτο Ιολογίας της Wuhan, το πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα και την ιατρική σχολή Duke-NUS της Σιγκαπούρης.

Οι συγκεκριμένες προτάσεις ήταν επιπλέον άλλων προτάσεων που περιλαμβάνονται στα στοιχεία της DARPA που διέρρευσαν, συμπεριλαμβανόμενης της εισαγωγής ενός τμήματος [γενετικής αλληλουχίας κορωνοϊού] σε υπάρχοντες ιούς για να γίνουν πιο μολυσματικοί στους ανθρώπους, αλλά και του εμβολιασμού άγριων νυχτερίδων με γενετικά τροποποιημένες πρωτεϊνες ακίδας ιών…

Πρώτο συμπέρασμα: Ήδη το 2018 ομάδα (μία; περισσότερες;) καθόλου «τρελών (όπως θα δούμε στη συνέχεια) επιστημόνων» σχεδίαζε (και με βάση τα όσα στοιχεία έχουμε συγκεντρώσει μπορούσε) να κατασκευάσει τεχνητούς κορωνοϊούς αναβαθμίζοντας τις μολυσματικές δυνατότητες των κοινών τέτοιων… Επρόκειτο για πολυεθνικό εγχείρημα… Και το ινστιτούτο της Wuhan ήταν (το μοναδικό; πιθανότατα όχι) «κέντρο» αυτής της γενετικής εκστρατείας…

Επιπλέον η μεν DARPA δεν ενέκρινε την χρηματοδότηση (κρίνοντας ότι το σχέδιο είναι επικίνδυνο για την δημόσια υγεία…), όμως σχολιάζαμε στο cyborg 22 ότι υπάρχουν κι άλλοι χρηματοδότες.

Αυτά ξέραμε στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη. Συν κάτι ακόμα, ιδιαίτερα σημαντικό: αυτή η δήθεν φίλη-της-φύσης «μκο» με το όνομα EcoHealth Alliance είναι πολύ στενός συνεργάτης (αν όχι κατευθείαν δημιούργημα) του πολύ γνωστού Anthony Fauci…

Βιοτεχνολογική τρομοκρατία 2

Τρίτη 26 Οκτώβρη>> Ύστερα… Ύστερα άρχισαν να φτάνουν στο ραντάρ της ασταμάτητης μηχανής τα κύματα των μικρότερων ή μεγαλύτερων εκρήξεων που ξεκίνησαν στο Joνυσταλεάν – και θα έχουν συνέχεια. (Αν επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή γι’ αυτές τις αποκαλύψεις, κι όχι μόνο στα μέρη μας, δεν είναι τυχαία…)

Το πρώτο και βασικό: η χρηματοδότηση που ζητούσε η πιο πάνω «κοινοπραξία» απ’ την DARPA ήταν συμπληρωματική. Πρακτικά την μαφιόζικη EcoHealth Alliance την χρηματοδοτούσε για να κάνει «έρευνες» και «πειράματα» σχετικά με κορωνοϊούς το «εθνικό ινστιτούτο υγείας» των ηπα (national institute of health / NIH), που είναι υπηρεσία / τμήμα του «εθνικού ινστιτούτου αλλεργιών και μεταδοτικών ασθενειών» (national institute of allergy and infectious diseases / NIAID). Στο NIAID διευθυντής είναι εδώ και δεκαετίες … ποιος άλλος; o πολύς κύριος Fauci….

Με δυο λόγια ο «σωτήρας» του κόσμου, ο πάπας της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, αποδεικνύεται πια ότι χρηματοδοτούσε εδώ και χρόνια γενετικές παρεμβάσεις και έρευνες σε κορωνοϊούς… κάποιες απ’ τις οποίες μάλιστα ήταν απαγορευμένες στις ηπα (“gain-of-function”) για μερικά χρόνια (2014 – 2017) λόγω του εξαιρετικά μεγάλου κινδύνου διαφυγής των μεταλλαγμένων / κατασκευασμένων ιών απ’ τα σχετικά εργαστήρια… ‘Ετσι ώστε όλη αυτή η αμερικάνικη / δυτική συμμορία των γενετιστών να αναγκαστεί να μετακομίσει τις απαγορεύμενες έρευνες της στην Wuhan, σε συνεργασία φυσικά με τους εκεί ανάλογους συμμορίτες. (Εκεί δεν απαγορεύονται…)

Στις φωτογραφίες επάνω είναι τμήμα της πρώτης σελίδας και το τέλος της έγκρισης χρηματοδότησης 666.442 δολαρίων στην EcoHealth Alliance, το 2014, για περίοδο «ερευνών» και «πειραμάτων» ως τις 31 Μάη του 2019… Στην τελευταία παράγραφο (φωτογραφία κάτω) γίνεται ξεκάθαρα λόγος για γενετικούς ανασυνδυασμούς (recombinant) που είναι όρος ευφημισμός των σχεδιασμένων μεταλλάξεων ιών…

Κάτω απ’ την κατακραυγή των αποκαλύψεων το NIH αναγκάστηκε να παραδεχτεί πριν λίγες ημέρες αυτή την συγκεκριμένη χρηματοδότηση (φωτογραφία κάτω). Και απ’ την μια με όρκους υποστηρίζει (όχι με ιδιαίτερα πειστικό και σίγουρα με δύσκολα ελέγξιμο τρόπο) ότι «οι κορωνοϊοί» που φτιάχτηκαν με αυτό το «ερευνητικό πρόγραμμα» και με την χρηματοδότησή του δεν είναι ο Sars-CoV-2…

Συγκεκριμένα, στην πρώτη σελίδα της δισέλιδης απάντησης στις αποκαλύψεις (με ημερομηνία 20 Οκτώβρη 2021), το NIH παραδέχεται ότι:

…Το περιορισμένο πείραμα που περιγράφεται στην τελική αναφορά προόδου που έχει παραδώσει η EcoHealth Alliance αφορούσε έρευνα για το αν οι πρωτεϊνες ακίδας από φυσικούς κορωνοϊούς νυκτερίδων που παρεπιδημούν στην Κίνα μπορούν να προσδεθούν στον υποδοχέα των ανθρώπινων κυττάρων ACE2, με μοντέλο ποντίκια. Σ’ αυτό το περιορισμένο πείραμα, τα ποντίκια εργαστηρίου που μολύνθηκαν με τον κορωνοϊό νυχτερίδων SHC014 W1V1 αρρώστησαν περισσότερο απ’ ότι εκείνα που μολύνθηκαν με τον κορωνοϊό W1V1. Όπως συμβαίνει μερικές φορές στην επιστήμη, αυτό ήταν ένα απρόσμενο αποτέλεσμα της έρευνας, καθώς ήταν αντίθετο απ’ αυτό που περίμεναν οι ερευνητές. Πέρα απ’ αυτά οι ιοί που μελετούνται κάτω απ’ την συγκεκριμένη χρηματοδότηση είναι γενετικά πολύ μακρινοί απ’ τον Sars-CoV-2…

Όμως, απ’ την άλλη μεριά, το NIH παραδέχεται ότι η EcoHealth Alliance δεν έχει δώσει τα στοιχεία για τις «έρευνές» της… Συνεπώς…

Και ενώ, χρόνια μετά την λήξη της χρηματοδότησης εκείνης της «έρευνας», κι αφού έκανε το κορόιδο όσο μπορούσε, το NIH αναγνωρίζει τώρα ότι δεν ξέρει τι έχει φτιαχτεί στο συγκεκριμένο «πρόγραμμα γενετικής μηχανικής», δεν λέει κουβέντα για την επόμενη χρηματοδότηση στην ίδια συμμορία (σίγουρα την EcoHealth Alliance…), στις 28 Αυγούστου 2020 (φωτογραφία κάτω). H οποία νέα χρηματοδότηση είναι απλά ανανέωση και επέκταση της προηγούμενης∙ όμως αυτή τη φορά με επίσημα αναγνωρισμένους πιο προωθημένους στόχους…

Στους οποίους περιλαμβάνεται ρητά και καθαρά η κατασκευή «χιμαιρικών» κορωνοϊών – πάντα για καλούς σκοπούς.

Η “χειροτεχνία” κατασκευής κορωνοϊών…

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Διαβάστε εδώ αύριο Τρίτη μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τον «Ιό τον Αναμενόμενο», δηλαδή τον τσαχπίνη…

Σα συνέχεια της προηγούμενης Τρίτης ένα πράγμα…

Ινδοκούς

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Φεύγοντας απ’ το αφγανιστάν ο αμερικανο/νατοϊκός στρατός κατοχής έμεινε – για να χρησιμοποιήσει την εναλλακτική τακτική του. Το «πόλεμο 4ης γενιάς» ή, στην κοινή γλώσσα, την τρομοκρατία. Βόμβες στο ψαχνό. Η Ουάσιγκτον έχει μεταφέρει στην αφγανική επικράτεια περίπου 2.000 μέλη και στελέχη του isis απ’ την συρία, που ενώ δεν κατέχουν αξιόλογο έδαφος, είναι ικανοί για την βασική δουλειά. Την διαρκή αποσταθεροποίηση του καθεστώτος των ταλιμπάν. Συνεπώς; Βόμβες σε τζαμιά και σε αγορές…

Αυτά τα ξέρουν πολύ καλύτερα όχι μόνο οι ταλιμπάν αλλά και οι φανεροί πια σύμμαχοί τους. Πριν πέντε ημέρες (στις 20 Οκτώβρη) έγινε στη Μόσχα η πρώτη διευρυμένη συνάντηση υψηλού επιπέδου εκείνου που αποκαλούμε «μπλοκ του ινδοκούς» + το Ν. Δελχί. Τυπικά και κανονικά το ραντεβού ήταν μεταξύ Μόσχας, Πεκίνου, Ισλαμαμπάντ και Ουάσιγκτον. Η Μόσχα μεγάλωσε τον κατάλογο των καλεσμένων, συμπεριλαμβάνοντας το ιράν, το καζακστάν, το τατζικιστάν, το τουρκμενιστάν, το κιργιζιστάν, το ουζμπεκιστάν – και την ινδία. Για λόγους γεωπολιτικής ευγένειας αυτήν την τελευταία, αφού είναι γνωστό ότι το ινδικό καθεστώς θεωρεί τις εξελίξεις στο αφγανιστάν αντίθετες με τα συμφέροντά του… Διαβλέποντας η Ουάσιγκτον την βεβαιότητα ότι με την παρουσία της στο ραντεβού απλά θα νομιμοποιούσε την περιθωριοποίησή της, δεν πήγε – βρήκε κάποια πρόφαση. Ακόμα καλύτερα: η «τύχη» της κεντρικής ασίας βρίσκεται πια στα χέρια (και στις μπίζνες) του ευρασιατικού project σχεδόν αποκλειστικά.

Λέμε «σχεδόν». Προς το παρόν το μπλοκ του Ινδοκούς δεν αναγνωρίζει μεν επίσημα το καθεστώς των ταλιμπάν, το αναγνωρίζει όμως ανεπίσημα. Όχι μόνο για να το στηρίξει απέναντι σε οποιαδήποτε αμερικανική τακτική αποσταθεροποίησης. Αλλά και για να κρατήσει ανοικτές σε διεθνείς οργανισμούς (κυρίως στον οηε) το ζήτημα των αμερικανικών / νατοϊκών ευθυνών για την 20χρονη κατοχή και για το «πάγωμα» σημαντικών ποσών που βρίσκονται σε διεθνείς τράπεζες∙ ποσά που θα έπρεπε να έχουν αποδοθεί στην Καμπούλ. Αυτή η μισο-αναγνώριση σημαίνει ότι τα κράτη του μπλοκ θα μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια και χρήμα (όχι και τόσο ανοικτά το δεύτερο) στην κυβέρνηση των ταλιμπάν∙ αλλά επίσης ότι η Μόσχα (και όχι μόνο…) θα βοηθήσει «αθόρυβα» τους ταλιμπάν στην εκκαθάριση των ενόπλων του isis.

Η κινεζική προσέγγιση είναι σαφής. Πρόσφατο άρθρο στους καθεστωτικούς global times εξηγούσε: Το αφγανιστάν έχει εξαιρετικές προοπτικές ανάπτυξης και αξίζει για επενδύσεις… η χώρα είναι πλούσια σε ορυκτό πλούτο… αν το αφγανιστάν μπορεί να στηριχτεί στις εξορύξεις για να ξεπεράσει τα οικονομικά του προβλήματα, θα συμβάλει σημαντικά στην περιφερειακή σταθερότητα και αυτό εξυπηρετεί τα κινεζικά συμφέροντα. Το κατά πόσο θα επενδύσουν κινεζικές επιχειρήσεις εξαρτιέται σε πολύ μεγάλο βαθμό απ’ το κατά πόσον οι ταλιμπάν μπορούν να εγγυηθούν αποτελεσματικά την ασφάλεια της εγχώριας παραγωγής και των κατασκευών, την κοινωνική ειρήνη, την ασφάλεια, και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έτσι ώστε να κερδηθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών…

Οι καθεστωτικοί global times λένε την μισή αλήθεια: κινεζικές επιχειρήσεις έχουν κάνει ήδη συμφωνίες εκμετάλλευσης διαφόρων κοιτασμάτων, με το προηγούμενο καθεστώς…. Αλλά, προφανώς, το ζήτημα της ασφάλειας έναντι των βομβών-στο-ψαχνό είναι σημαντικό, ειδικά αφού τέτοιες επιθέσεις εναντίον κινέζων μηχανικών και εργατών έχουν ξεκινήσει στο πακιστάν μετά την «αποχώρηση» των στρατών κατοχής στο αφγανιστάν.

Το βασικό, κατά συνέπεια, είναι να «κοπούν τα αμερικανικά χέρια» στο αφγανιστάν όσο περισσότερο γίνεται. Κι αυτό είναι το πιο άμεσο συμπέρασμα (διατυπωμένο έμμεσα) της συνάντησης στη Μόσχα. Που έχει γρήγορη συνέχεια. Στις 21 Οκτώβρη ο πακιστανός υπ.εξ. Shad Mahmood Qureshi μαζί με στελέχη διαφόρων υπουργείων βρέθηκε στην Καμπούλ. Και μεθαύριο (27 Οκτώβρη) οι υπ.εξ των άμεσων γειτόνων του αφγανιστάν (ιράν, πακιστάν, τουρκμενιστάν, ουζμπενιστάν, τατζικιστάν, κίνα) συν την ρωσία, θα συναντηθούν στην Τεχεράνη.

Εννοείται ότι αυτή τη φορά η Ουάσιγκτον δεν είναι καλεσμένη…

(φωτογραφία: Πανοραμική άποψη της συνάντησης στη Μόσχα).

Μια αμερικανική ύαινα

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Έχει περάσει κι απ’ τα μέρη μας. Ανάμεσα στα 1997 και 2001 ο Nicholas Burns ήταν πρεσβευτής των ηπα στην Αθήνα. Αλλά η ιστορία του είναι ιδιαίτερα πυκνή. Εκτός απ’ τις θητείες του στο αμερικανικό υπ.εξ. και στο συμβούλιο ασφαλείας, έχει περάσει απ’ το νατο. Και (σαν γνήσιος πατριώτης) υποστήριξε την εισβολή στο ιράκ το 2003. Επιπλέον θεωρεί τον Snowden προδότη… επειδή πέρασε απ’ την κίνα για να καταλήξει ζητώντας άσυλο στη ρωσία.

Το ότι ο νυσταλέος Jo τον διόρισε πρεσβευτή στο Πεκίνο θα μπορούσε να είναι αδιάφορο γεγονός αν δεν φρόντιζε ο ίδιος να εμφανιστεί σαν κομμάντο. Στην ακρόασή του στο κογκρέσσο επαίνεσε (αν και δημοκρατικός) το ψόφιο κουνάβι και τον υπ.εξ. Πομπηία για την συγκρότηση της αντισινικής συμμαχίας με την ινδία, την αυστραλία και την ιαπωνία (παρότι είναι ακόμα μια συμμαχία – στα – χαρτιά) καταγγέλοντας την κίνα σαν επιθετική κατά της ταϊβάν, του βιετνάμ, της ιαπωνίας και των φιλιππίνων… Το Πεκίνο υποστηρίζει ότι η Ανατολή ανεβαίνει και η Δύση παρακμάζει… Έχω εμπιστοσύνη στην ανωτερότητά μας στον στρατό, στο υπουργείο εξωτερικών και στο εκπαιδευτικό μας σύστημα… Η ευθύνη που έχουμε είναι να κάνουμε την ταϊβάν σκληρό καρύδι για τα κινεζικά δόντια… δήλωσε όλο καμάρι.

Γαλουχημένος στα ψυχροπολεμικά «νάματα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο 65χρονος Burns αξίζει πράγματι ένα θλιβερό τέλος στην καριέρα του, στο Πεκίνο, αν συνεχίσει να θέλει να σπάσει τα δόντια του κινεζικού καθεστώτος με ένα σκληρό καρύδι made in taiwan.  Υποτίθεται ότι οι πρεσβευτές έχουν την ευθύνη (γενικά) να εξομαλύνουν τις αντιθέσεις∙ δεν κηρύσσουν πόλεμο πριν καν πατήσουν το πόδι τους στο πόστο τους.

Φαίνεται ότι το Joνυσταλεάν δεν έχει περιθώριο για αβρότητες. Ή (εξίσου πιθανό) προσπαθεί να κρατήσει την αίγλη του στο εσωτερικό με φτηνά καουμποϊλίκια που προκαλούν χειροκρότημα εντός έδρας. Αν ο πραγματικός ιμπεριαλισμός συναντάει όλο και περισσότερο ανυπέρβλητα εμπόδια, ο virtual είναι μια κάποια λύση. Το έχουν οι (καπιταλιστικοί) καιροί.

Black sea

Δευτέρα 18 Οκτώβρη>> Το πιο σημαντικό χαρτί του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στα δυτικά σύνορα της ρωσίας είναι (έχουμε την γνώμη) η ουκρανία. Η ουκρανία βρέχεται απ’ την Μαύρη Θάλασσα∙ και με την έκτασή της κλείνει το μεγαλύτερο μέρος της χερσαίας συνέχειας μεταξύ ευρωπαϊκής και ρωσικής επικράτειας. (Το υπόλοιπο το κλείνει η πολωνία). Η ουκρανία είναι η ξηρά και η θάλασσα που έχει στρατηγική ανάγκη ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου: σαν καμένη γη ελεγχόμενη ουσιαστικά από νεοναζί και μαφιόζους.

Η Ουάσιγκτον έχει «επενδύσει» πολλά στην «αντι-ρωσική» ουκρανία… Γαργαλάει συστηματικά στη μύτη του ρωσικού καθεστώτος. (Τηρουμένων των αναλογιών υπάρχουν πολλές ομοιότητες με την ταϊβάν, σε σχέση με την μύτη του κινέζικου καθεστώτος…) Αλλά πρόκειται για δίκοπο μαχαίρι: αν η ουκρανία «πέσει» απ’ τα αμερικανικά χέρια τότε, ακαριαία, όλος ο us σχεδιασμός στην ανατολική ευρώπη (συμπεριλαμβανόμενης της βάσης στην Αλεξανδρούπολη και της χρησιμότητάς της) θα καταρρεύσει.

Κατά την ταπεινή εκτίμηση της ασταμάτητης μηχανής η ουκρανία θα «πέσει»! Όχι επειδή θα εισβάλει ο ρωσικός στρατός∙ θα «πέσει» από μέσα. Όχι σ’ έναν αιώνα – πολύ πιο σύντομα. Θα «πέσει» επειδή αυτό που επιχειρεί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι too much για να πετύχει (έχει αποτύχει ήδη στη βενεζουέλα και στην κούβα, που είναι η «πίσω αυλή» του!). Η Μόσχα μιλάει επ’ αυτού με τόσο υπαινικτικό τρόπο ώστε είναι σα να μην μιλάει. Όμως ένα πρόσφατο άρθρο του Dmitry Medvedev (έχει διατελέσει πρωθυπουργός και πρόεδρος της ρωσικής ομοσπονδίας, τώρα είναι πρόεδρος του συμβουλίου ασφαλείας) με τίτλο Πέντε Σύντομες Πολεμικές Θέσεις κάνει τους υπαινιγμούς κάπως λιγότερο ομιχλώδεις. Η πέμπτη και τελευταία «πολεμική θέση» είναι αυτή (ο τονισμός με πλάγια στο πρωτότυπο):

Έτσι γεννιέται η αέναη και βασική ερώτηση: τι να κάνουμε μ’ αυτήν την κατάσταση [στην ουκρανία]; Τίποτα. Περιμένουμε την εμφάνιση μιας τίμιας ηγεσίας στην ουκρανία που δεν θα έχει στόχο την ολική σύγκρουση με την ρωσία ως το σημείο του πολέμου, ούτε το να οργανώνει βλακώδεις «κριμαϊκές πλατφόρμες» για να κοροϊδεύει τον πληθυσμό της χώρας και να ξεδιπλώσει τα μούσκλια της πριν τις εκλογές, αλλά [να ενδιαφέρεται] για την δημιουργία ισότιμων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων με την ρωσία. Μόνο με μια τέτοια ηγεσία της ουκρανίας αξίζει να συζητήσουμε. Η ρωσία ξέρει τον τρόπο να περιμένει. Είμαστε υπομονετικός λαός.

«Η ρωσία ξέρει τον τρόπο να περιμένει» έγραψε ο Medvedev. Εννοώντας, υποθέτουμε, ότι αυτός ο τρόπος δεν είναι «με σταυρωμένα τα χέρια».

Οι εκτιμήσεις μας είτε θα αποδειχθούν σωστές είτε όχι. Ωστόσο ένα ερώτημα είναι το κατά πόσο το νο 1 «εθνικό κεφάλαιο» έχει αποφασίσει ότι το ελλαδιστάν πρέπει να πάρει μέρος ακόμα και σ’ έναν ανοικτό (παγκόσμιο) πόλεμο κατά της Μόσχας και των συμμάχων της – ελπίζοντας να κερδίσει τι; Με βάση την γενική αρχή που μνημονεύσαμε ξεκινώντας αυτήν την αναφορά η απάντηση είναι απλή: Γιατί όχι; Τι θα χάσουν οι εφοπλιστές αν γίνουν κιμάς μερικές εκατοντάδες χιλιάδες υπήκοοι;

Για τις εντόπιες πολιτικές βιτρίνες, τους άμεσους διαχειριστές της ελληνικής καπιταλιστικής παρακμής, ίσως η απάντηση δεν είναι τόσο απλή. Αυτοσχεδιάζοντας και παρακαλώντας όποιον είναι διατεθειμένος να ακούσει τα παρακάλια, είναι πιθανό ότι η εθνική ιμπεριαλιστική ενότητα, τα διαδοχικά γκουβέρνα, πρώτο το φαιορόζ και ύστερα το ρημαδό, απλά προσπαθούν όχι την ουσιαστική «αναβάθμιση» της γεωπολιτικής αξίας του οικοπέδου (που δεν εξαρτιέται από δαύτους), αλλά να φτιάξουν ένα ξόανό της. Μια εικονική «ανατίμηση» του ελληνικού ιμπεριαλισμού, μπροστά στον πραγματικό φόβο της ανατροπής των παλιών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή καθώς το ευρασιατικό project προχωράει…

Είναι έτσι κι αλλιώς η εποχή που οι δυτικές φαντασιώσεις (συμπεριλαμβανόμενων των φαντασιώσεων μεγαλείου…) παίρνουν πρώτους ρόλους… Απέναντι σε «κάτι» που εδώ και 500 χρόνια ιστορίας και δυτικής κυριαρχίας στον πλανήτη ήταν αδιανόητο.

Vingt mille lieues sous les mers*

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Το συμβόλαιο ήταν παχύ παχύ. Πενήντα δισεκατομύρια αυστραλέζικα δολάρια, για 12 υποβρύχια. Ήταν τέλος του 2015 ή αρχές του 2016, και νικητής στο διαγωνισμό ήταν η γαλλική DCNS (μετέπειτα Naval Group). Ο τότε γάλλος πρόεδρος Hollande πανηγύρισε για την «συμφωνία του αιώνα»: χιλιάδες θέσεις εργασίας για το γαλλικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα…

Υπήρχαν, βέβαια, κάποια προβληματάκια. Ο εν λόγω τύπος υποβρυχίων ήταν στα σχέδια, δεν είχε κατασκευαστεί ούτε ένα. Με δυο λόγια η Καμπέρα αγόραζε «μακέτο». Μετά προέκυψε αυτό που στα ελληνικά λέγεται «υπερκοστολόγηση εκ των υστέρων»: άλλα 50 δισεκατομυριάκια θα ήταν απαραίτητα για την συντήρηση των 12 υποβρυχίων, υπό την καθοδήγηση φυσικά της κατασκευάστριας. Εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει οι γκρίνιες. Πόσο κομμάτι της κατασκευής θα γίνει στη γαλλία και πόσο στην αυστραλία; Η δεύτερη δεν έχει ναυπηγείο κατάλληλο για υποβρύχια, αλλά κάποιες καλές υπεργολαβίες για τα ηλεκτρονικά συστήματα θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να τις αναλάβει…

Η παράδοση των πρώτων κομματιών είχε κανονιστεί για το 2030… Αλλά απ’ τον περασμένο Μάη το deal έδειχνε ότι πάει για ναυάγιο σε ρηχά νερά. Πολύ περισσότερο που διάφοροι ανταγωνιστές της Naval Group δεν είχαν πάψει να πηγαίνουν με ντοσιέ στο αυστραλέζικο υπ.αμ. για φτηνότερες και γρηγορότερες προσφορές…

Μπορεί ο τρόπος της αλλαγής παραγγελίας να μην ήταν και τόσο κομψός. Αλλά η Καμπέρα είχε αλλάξει ήδη σχεδιασμούς. Θα προτιμούσε να πληρώσει την ρήτρα ακύρωσής της και να ξεφορτωθεί τα έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτα γαλλικά υποβρύχια. Όμως ο πομπώδης τρόπος που αυτό ανακοινώθηκε έσπασε τα νεύρα του βασιλιά Μακρόν: ήταν κομμένος και ραμμένος γι’ αυτό. Είχε και ο βασιλιάς τα δίκια του: τον ξεφτύλισαν…

Το τι τα θέλει τα made in usa υποβρύχια το αυστραλέζικο καθεστώς είναι προφανές: να κάνουν παρέα στα αμερικανικά στις περιπολίες τους στη νότια θάλασσα της κίνας. Συμβατά συστήματα επικοινωνιών, συμβατά όπλα… μια ωραία ατμόσφαιρα. Όμως δεν θα είναι έτοιμα ούτε αύριο ούτε σ’ ένα χρόνο, ούτε σε δύο.

Κι εκεί θα προκύψει σίγουρα ένα πρόβλημα: δεν είναι σοφό να λέγεσαι αυστραλία και να προκαλείς τόσο ανοικτά το Πεκίνο. Το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έχει αποδεδειγμένα την δυνατότητα να ναυπηγεί 4 υποβρύχια ταυτόχρονα, στο ίδιο διάστημα που οπουδήποτε αλλού στον καπιταλιστικό πλανήτη ναυπηγούν ένα. Πράγμα που σημαίνει ότι ο αυστραλέζικος υποβρύχιος στόλος, όταν θα είναι έτοιμος, δεν θα αλλάξει στο ελάχιστο τους συσχετισμούς όπλων (και δυνάμεων) στην ευρύτερη περιοχή υπέρ των αμερικανο-αγγλο-αυστραλών…

Αντίθετα θα σπρώξει κάποιους γείτονες προς την μεριά της κίνας. Εκτός απ’ το θυμωμένο Παρίσι με την τελευταία αμερικανική παραγγελία έχει θορυβηθεί και η ισλαμική Τζακάρτα (ινδονησία): βρίσκεται ακριβώς απέναντι.

Τι απομένει απ’ αυτήν την σύντομη οικονομική – πολιτική διαμάχη; Κάποτε το Παρίσι είχε μεγάλες αποικίες στην ινδοκίνα. Κάποτε… Τώρα δεν μπορεί να ελπίζει σε οποιαδήποτε σημαντική επιρροή χωρίς την άδεια (και τον έλεγχο) της Ουάσιγκτον. Τον περασμένο Ιούλη ο γάλλος υπ.αμ. Jean-Yves Le Drian ευρισκόμενος στην αμερικανική πρωτεύουσα, είχε την έμπνευση να δηλώσει αλαζονικά τις φιλοδοξίες του γαλλικού ιμπεριαλισμού: Η Γαλλία είπε ήταν ένα έθνος του ινδικού-ειρηνικού, κατέχοντας περιοχές που της έδιναν την δεύτερη σε μέγεθος αποκλειστική οικονομική ζώνη, και μόνιμη στρατιωτική παρουσία 8.500 ανδρών…

Η απάντηση της Ουάσιγκτον δεν άργησε: «ήταν!!» “Πάρτε τα υποβρύχιά σας και δρόμο!!”, χοντροκομμένα… Περασμένα μεγαλεία… Αλλά ο βασιλιάς Μακρόν φαίνεται πως έχει ξεχάσει την μάχη και την ήττα του γαλλικού στρατού και των συμμάχων του στο Dien Bien Phu του βιετνάμ. Είναι «παλιά» βέβαια, του 1954. Οπότε λίγος ρεαλισμός δεν θα έβλαπτε. Καλύτερα μια χαμένη παραγγελία τώρα παρά ένα, δύο, τρία πολλά Dien Bien Phu στο μέλλον…

* Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα – Ιούλιος Βερν, 1859 (;)…

(φωτογραφία: Οι Viet Minh σηκώνουν την σημαία τους στο αρχηγείο του γαλλικού στρατού στο Dien Ben Phu. Μετά την συντριπτική ήττα του το Παρίσι αναγκάστηκε, το 1954, να αποχωρήσει απ’ όλες τις αποικίες του στην ινδοκίνα…)

Ινδοκούς

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Μακριά απ’ τις παρακμιακές αναμνήσεις, τα μίση και τα πάθη μεταξύ δυτικών ιμπεριαλισμών, στο Dushanbe, πρωτεύουσα του τατζικιστάν, τα κράτη του «συμφώνου της Σαγκάης» είχαν τις δικές τους καλές κι όχι και τόσο καλές στιγμές στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας. Επιπλέον, οι «παλιοί» δέχτηκαν τον καινούργιο: η Τεχεράνη είναι απ’ τις 17 Σεπτέμβρη επίσημο μέλος…

Ένα βασικό θέμα της συνάντησης ήταν η κατάσταση στο αφγανιστάν – και η στήριξη της «νέας κατάστασης» εκεί. Το κοινό ανακοινωθέν είχε ωστόσο μόνο λίγο παραπάνω από 150 λέξεις γι’ αυτό. Η αιτία αναμενόμενη: στο σύμφωνο της Σαγκάης (SCO) συμμετέχει και το Νέο Δελχί. Που όντας βαθύτατα ενοχλημένο για τη νίκη των ταλιμπάν, προτιμάει να ακολουθήσει την Ουάσιγκτον στην «μεταχείριση της νέας κατάστασης», εκτός (ακόμα) απ’ το να επιτρέψει βάσεις / πάρκινγκ του αμερικανικού στρατού στο ινδικό έδαφος… Η στάση του Modi στη διάρκεια της συνόδου ήταν έντονα απορριπτική των προσεγγίσεων των υπόλοιπων μελών, με επικλήσεις στη «διεθνή κοινότητα» – το ψευδώνυμο της δύσης δηλαδή…

No problem… Οι υπ.εξ. του Πεκίνου, της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Ισλαμαμπάντ συναντήθηκαν χωριστά, πάντα στο Dushanbe, να τα πουν με την ησυχία τους για το αφγανιστάν. Μπορούμε από εδώ και στο εξής να μιλάμε για το «μπλοκ του ινδοκούς», περιλαμβάνοντας επιπλέον την Άγκυρα, την Ντόχα, την Τασκένδη (ουζμπεκιστάν) και την Αστάνα (Νουρ Σουλτάν, καζακστάν).

Δεν πρόκειται, έτσι απλά, για την τύχη του αφγανιστάν. Πρόκειται για την προσπάθεια ανάκτησης του πλήρους ελέγχου της κεντρικής ασίας σε βάρος των δυτικών. Ίσως για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και με τέτοια χαρακτηριστικά. Με άμεσες προεκτάσεις στην ανατολική Μεσόγειο, στην μαύρη θάλασσα, στον ινδικό ωκεανό, στην ερυθρά θάλασσα, και φυσικά στην αφρική…

Αν και δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα για μια συμπαγή στρατιωτική συμμαχία σ’ όλη αυτή την ασιατική έκταση (η οποία θα συμπεριλάβει σύντομα και τον λίβανο, και το ιράκ και την συρία, εκτός απ’ το αμερικανο/ypg κρατούμενο τμήμα της) ίσως δεν είναι καν αυτό το ζητούμενο για την Μόσχα και το Πεκίνο. Οι στρατοί τους είναι υπεραρκετοί για να αντιμετωπίσουν οποιονδήποτε συνδυασμό «συμμαχίας των προθύμων» υπό την αμερικάνικη σημαία. Το σημαντικότερο είναι η δημιουργία μιας λειτουργικής ευρασιατικής ζώνης πρώτων υλών, εργασίας, μεταφοράς, επικοινωνιών, νέων τεχνολογιών, εμπορευμάτων.

Αυτό αφήνει τους ιστορικούς δυτικούς ιμπεριαλισμούς με λίγες αλλά δυστυχώς υπαρκτές επιλογές. Εκτός απ’ την πάντα ανοικτή «επίθεση κατά μέτωπο» (που θα μπορούσε να θεωρηθεί “επίθεση αυτοκτονίας”, αλλά ποτέ δεν πρέπει να αποκλείεται, το αντίθετο…) υπάρχει και η δυνατότητα των μόνιμων προβοκατσιών, μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας, έτσι ώστε να υπάρχει πάντα αποσταθεροποίηση και εμπόδια.

Οι γείτονες της Καμπούλ (Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ) μιλούν σταθερά για το καθήκον των ταλιμπάν στον έλεγχο του εδάφους τους και στο να εμποδίσουν τους εγκάθετους του isis που έχει μεταφέρει εκεί ο αμερικανικός στρατός να δράσουν. Αλλά η αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου είναι πιο σύνθετη και χρονοβόρα. Οι ταλιμπάν είναι βέβαιο ότι θα καταστείλουν τους γνωστούς πυρήνες του isis στο έδαφός τους, αλλά σημαντικότερο ακόμα είναι οι πληροφορίες που θα συγκεντρώνουν. Επιπλέον το Πεκίνο, που δεν μπορεί να περιμένει θαύματα όταν βάλει μπροστά τις «επενδύσεις» του στο αφγανιστάν (όπου θαύμα θα ήταν η εξαφάνιση των σαμποτάζ και των παρόμοιων επιθέσεων) φαίνεται πως επεξεργάζεται ένα σχέδιο «προχωράμε παρακάπτοντας όσο είναι δυνατόν τις νάρκες». ( Ήδη οι μισθοφόροι των δυτικών υπηρεσιών και των μεσανατολικών συμμάχων τους έχουν αναλάβει δράση εναντίον κινέζων μηχανικών και εργατών – στο πακιστάν.)

Ο u.s army και οι σύμμαχοί του έφυγαν μεν απ’ το αφγανιστάν, είναι σίγουρο όμως ότι έχουν αφήσει πίσω τους πυρήνες πρακτόρων, μισθοφόρων, εν ενεργεία ή «εν υπνώσει». Το κοντινό μέλλον θα δείξει αν το μπλοκ του ινδοκούς θα τους εξουδετερώσει ή όχι.

Αλλά προχωράει.