Jill V. rules o.k.

Δευτέρα 31 Οκτώβρη>> Όσες / όσοι διαβάσατε την Jill Vicious (στο παρελθόν: τρίτη γενιά…) κάτι θα θυμάστε. Όσες / όσοι όχι… κρίμα! Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Το σημαντικό είναι ότι η Jill είναι εδώ (για πόσο δεν ξέρουμε!) και κανείς ποτέ δεν έχασε κουβεντιάζοντας μαζί της.

Ασταμάτητη μηχανή: Θα το μαρτυρήσω: ήρθες απ’ την πολωνία.

Jill Vicious: Ναι… Έμεινα κάτι μήνες σ’ ένα απ’ αυτά τα αγροτικά κοινόβια που έφτιαξαν όσοι δεν ήθελαν να συμμορφωθούν με τις διαταγές των υγιεινοτρομοκρατών – που λέτε κι εσείς. Καλά ήταν.

Α.μ.: Δεν σε ρωτάω πως πέρασες, αυτά off the record! Τί λένε οι «Καντίνσκι»; Θα εισβάλουν στην ουκρανία;

Jill Vicious: Χμμμμ… Θα ήθελαν. Έχουν ήδη εξασφαλίσει συμφωνίες επιρροής στη Γαλικία – με το Κίεβο. Αλλά νομίζω ότι θα προτιμούσαν να το κάνουν μαζί με τους αμερικάνους, κι αν είναι δυνατόν πίσω απ’ αυτούς. Το όνειρο της “μεγάλης πολωνίας”, ναι το έχουν. Αλλά δεν είναι εύκολο. Μην ξεχνάς ότι αν οι ουκρανοί φασίστες μισούν μια φορά τους ρώσους μισούν δέκα τους πολωνούς. Οπότε πολλοί από δαύτους δεν θα έχουν καμία ηθική αναστολή σε περίπτωση που βρεθούν απέναντι σε πολωνούς στρατιώτες.

Α.μ.: Ο κόσμος τι λέει;

Jill Vicious: Δεν ξέρω τι λέει γενικά. Το μεγαλύτερο αφεντικό στην πολωνία είναι οι καθολικοί τράγοι, αυτό είναι γνωστό. Opus dei α λα πολωνικά… Αλλά οι παρέες που έκανα στην εξοχή ήταν μάλλον φρικιά! Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η εθνική ιδεολογία εκεί είναι σχιζοφρενής, μπορεί λιγότερο μπορεί περισσότερο απ’ την ελληνική. Οι εθνικές ελίτ και το παπαδαριό προσπαθούν να απωθήσουν διαχρονικά ότι βρίσκονται ανάμεσα στη ρωσία (ορθόδοξοι) και στη γερμανία (προτεστάντες). Προτιμούν να φαντάζονται ότι βρίσκονται κάπου ανάμεσα στην αγγλία και την γαλλία… Αλλά ξέρεις: η Μάγχη δεν έχει μεγάλη χωρητικότητα! (γέλια). Απ’ την άλλη μεριά οι κυρίως αντίπαλοι του PiS [σ.σ.: το κυβερνών εθνικιστικό / ακροδεξιό κόμμα «νόμου και δικαιοσύνης»] διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό ακριβώς έτσι: σαν αντίπαλοι του PiS. Δεν είναι μιλιταριστές, αλλά δύσκολα ξεφορτώνονται την μυθολογία του «κατατρεγμένου έθνους».

Α.μ.: Είδες τον Putin στο Valdai Club;

Jill Vicious: Ναι, αυτά τα επικά δεν τα χάνω!

Α.μ.: Και;

Jill Vicious: Βλέπω ότι κτίζει μεθοδικά και αποτελεσματικά την επιρροή του σε μεγάλα τμήματα των δυτικών κοινωνιών – εννοώ την ιδεολογική επιρροή του. Το βρίσκω ενδιαφέρον, απ’ την άποψη ότι απαντάει στα 30 χρόνια προσπαθειών των δυτικών ολιγαρχιών να περάσουν τις νεοφιλελεύθερες ιδέες τους στις περιοχές της πρώην σοβιετικής ένωσης και όχι μόνο, τροφοδοτώντας (και χρηματοδοτώντας) τις γνωστές «χρωματιστές επαναστάσεις».

Α.μ.: Περιμένεις δηλαδή κάτι ανάλογο να συμβεί στη δύση;

Jill Vicious: Τι σημαίνει «κάτι ανάλογο»; Εξεγέρσεις μετά από εκλογές ας πούμε; Όχι, αν και κάτι τέτοιο έγινε στο αμέρικα τον Γενάρη του ‘21. Αλλά όπως ξέρεις κι εσύ καλά η Μόσχα προτείνει στα μεσαία και χαμηλά στρώματα των δυτικών καπιταλισμών την ιδεολογία του «αισιόδοξου συντηρητισμού» – την είχε παρουσιάσει ο ίδιος ο Putin πριν λίγα χρόνια.

Α.μ.: Τίμιο εκ μέρους του να μιλήσει στα ίσια, δεν μπορείς να πεις! (γέλια)

Jill Vicious: Ξέρει καλά για ποιο πράγμα μιλάει και σε τι εποχή μιλάει. Σε μια ιστορική περίοδο τόσο άγριας μετάβασης όπου οι από πάνω στα δυτικά συστήματα εξουσίας τα διαλύουν όλα βίαια, ο «αισιόδοξος συντηρητισμός» είναι κάτι λιγότερο μνησίκακο και επιθετικό απ’ τους δυτικούς φασίστες, αλλά επίσης με ευρύ κοινωνικό ακροατήριο. Είναι «συντηρητισμός» με την έννοια του σεβασμού στις «παραδοσιακές αξίες», αλλά είναι και «αισιόδοξος» επειδή δεν απορρίπτει κάθε αλλαγή, όμως θέλει οι όποιες αλλαγές να γίνονται με μέτρο και με ευρεία συναίνεση.

Α.μ.: Παραδοσιακές αξίες; Χμμμ… Ναφθαλίνη…

Jill Vicious: Ναι, αυτό το λες εσύ. Αλλά μέσα σ’ αυτές περιλαμβάνει παραδόξως και την «ελευθερία έκφρασης», αξιοποιώντας την γενικευμένη λογοκρισία που άρχισε να αναδύεται στην covid και συνεχίζει στην post-covid δύση. Στο Valdai για παράδειγμα ο Putin είπε ότι «οι ναζί έκαιγαν τα βιβλία, και τώρα στη δύση απαγορεύουν τον Ντοστογιέφσκι, τον Πούσκιν και τον Τσαϊκόφσκι». Δεν μπορεί να του πει κανείς ότι το έβγαλε απ’ το μυαλό του – απαγόρευσαν αθλητές, μουσικούς… Εδώ προσπάθησαν να απαγορεύσουν και το γράμμα «Ζ», το θυμάσαι; μέσα στο αρχικό παρανοϊκό ντελίριό τους! Συνεπώς, χωρίς να είναι φιλελεύθερος, «τσιμπάει» μερικά δυτικά  ιδεολογικά στάνταρ τα οποία ξεφορτώνονται σαν άχρηστα ή επικίνδυνα οι κύριοι της δυτικής αναδιάρθρωσης – που λέτε κι εσείς.

Είπε και κάτι άλλο χαρακτηριστικό. Ότι υπάρχουν δύο είδη «δύσης». Ο πολύς κόσμος, η κοινωνική βάση σα να λέμε, «με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες»… Και οι ελίτ «που είναι νεο-φιλελεύθερες και αποικιοκρατικές», με τις οποίες «είμαστε σε πόλεμο».

Α.μ.: Προεκλογική παρέμβαση λίγο πριν τις ενδιάμεσες εκλογές στις ηπα;

Jill Vicious: Ναι, και αυτό, αλλά δεν τον κατηγόρησαν ότι συνωμοτεί για να τις νοθεύσει! Όχι ακόμα τουλάχιστον… Σε κάθε περίπτωση έχει παγκόσμιο ακροατήριο, για πολλούς και διάφορους λόγους. Απ’ τους οποίους ένας όχι αμελητέος είναι ότι τα δυτικά ιδεολογικά προτάγματα περί ελευθερίας και δημοκρατίας όταν απλώνονταν στον πλανήτη είχαν πάντα πολλούς και αιχμηρούς κυνόδοντες και σκληρούς τραπεζίτες, κυριολεκτικά και μεταφορικά – κι αυτό το ξέρουν οι πάντες. Τώρα θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι απ’ όλα τα μέλη του ευρασιατικού πρότζεκτ το μόνο που μπορεί να επιχειρήσει και να πετύχει μια τέτοια ιδεολογική διάβρωση των δυτικών «νέων αφηγημάτων» στη συγκεκριμένη ιστορική φάση χρησιμοποιώντας ακόμα και ιστορικό δυτικό υλικό, σε κάπως διαφορετική συσκευασία, είναι η ρωσία. Κανένα άλλο. Ούτε η κίνα (η ένδοξη εποχή των «ανατολικών φιλοσοφιών» είτε έχει χωνευτεί είτε έχει παρέλθει), ούτε το ιράν, ούτε η τουρκία, ούτε κάποιος άλλος. Μόνο η ρωσία μπορεί. Γιατί; Επειδή η ρωσική κοινωνία στο μεγαλύτερο μέρος της είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό «δυτική», με την έννοια μιας διαρκούς allerretour πολιτιστικής, ιστορικής, πολιτικής, ιδεολογικής, ακόμα και στρατιωτικής σχέσης με (κυρίως) την κεντρική ευρώπη. Η ρωσία είναι από πολλές απόψεις «ευρώπη», παρότι γεωγραφικά μπορεί να είναι άνετα και «άπω ανατολή». 

Α.μ.: Θες να πεις ότι στη θέση του δίπολου «δυτική δημοκρατία vs σοβιετικό καθεστώς» του 3ου παγκόσμιου πολέμου αναδύεται ένα άλλο, του είδους «επιθετικές ιδεολογίες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στη δύση vs μετάβαση πατώντας στην παράδοση»;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 1

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Κάνει το ελληνικό κράτος / παρακράτος «επαναπροωθήσεις» μεταναστών / προσφύγων στο Αιγαίο, αδιαφορώντας αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν; Όοοοοοοοχι!!!! Όποιος λέει τέτοια πράγματα είναι «πράκτορας του Ερντογάν»… που «εργαλειοποιεί…» Το ελληνικό κράτος σέβεται την διεθνή νομιμότητα από τότε που δημιουργήθηκε!…

Μάλιστα. Τότε η ελληνική λίστα των «πρακτόρων του Ερντογάν» θα πρέπει να περιλάβει κι έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό που ελέγχει τις απάτες στην ε.ε. Λέγεται OLAF…

Είναι απλό: θα βγουν οι δημαγωγοί και οι κάθε είδους λακέδες να καταγγείλουν την ε.ε. ότι «κάνει πλάτες στον Ερντογάν»! Αλλά αυτό είναι δύσκολη δουλειά. Γιατί ένας άλλος ευρωπαϊκός μηχανισμός κάνει πλάτες όπως και όσο μπορεί στην εγκληματική δράση του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Λέγεται Frontex…

Ποια ε.ε. λοιπόν κάνει πλάτες, σε ποιόν; Τελικά καλύτερα η γνωστή μέθοδος αποπληροφόρησης: θάψιμο.

Η πιο πάνω δημοσίευση έχει ημερομηνία (14 Οκτώβρη) και είναι επίσημη. Μεταφράζουμε χωρίς σχόλια το περιεχόμενό της (η πρωτότυπη έκθεση είναι 120 σελίδων):

Τίτλος: Έκθεση αναφέρει ότι η ευρωπαϊκή υπηρεσία συνόρων Frontex συγκάλυψε παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Ρεπορτάζ: Ανώτατο προσωπικό της ευρωπαϊκής υπηρεσίας συνόρων Frontex είχε συμμετοχή στη συγκάλυψη παράνομων επαναπροσωθήσεων απ’ την Ελλάδα προς την Τουρκία παραβιάζοντας τα θεμελειώδη δικαιώματά τους, είναι το συμπέρασμα μιας έκθεσης.

Η έκθεση (απ’ την OLAF – το παρατηρητήριο της Ε.Ε. ενάντια στις απάτες) είπε ότι κορυφαίοι αξιωματούχοι διέπραξαν «σοβαρή ανάρμοστη συμπεριφορά και άλλες παρατυπίες» συγκαλύπτωντας περιστατικά επαναπροωθήσεων, μη ερευνώντας τα ή αντιμετωπίζοντάς τα με λάθος τρόπους. Στην έκθεση αναφέρονται τα ονόματά τους.

«Δρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ανέστειλαν την δυνατότητα της Frontex να συμμορφώνεται με τις ευθύνες της, ειδικά να προστατεύει και να προωθεί τα θεμελειώδη δικαίωματα» αναφέρει η έκθεση

Οι επαναπροωθήσεις, η βίαιη επιστροφή ανθρώπων σε διεθνή σύνορα χωρίς την άσκηση των δικαιωμάτων τους στην κατάθεση αίτησης για άσυλο ή άλλα προστατευτικά μέτρα, παραβιάζει τόσο την διεθνή όσο και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Οι ερευνητές της OLAF συγκέντρωσαν πληροφορίες από ανοικτές πηγές και μηντιακές αναφορές, είδαν ντοκουμέντα απ’ την Frontex και την Ευρωπαϊκή επιτροπή, και πήραν συνεντεύξεις από 20 μάρτυρες κατά την διάρκεια της έρευνας για πιθανή συμμετοχή ή συγκάλυψη των παράνομων επαναπροωθήσεων, και για ανάρμοστη συμπεριφορά και παπρατυπίες.

Η τελική έκθεση έχει λεπτομέρειες για τις επαναπροωθήσεις, που περιλαμβάνουν αναφορές από μετανάστες που ρίχτηκαν σε σωσίβιες λέμβους και παρασύρθηκαν απ’ τη θάλασσα, καθώς και αποδειξεις για την κακομεταχείρισή τους, που συχνά δεν αναφέρθηκαν ή δεν ερευνήθηκαν με βάση τους κανόνες της Frontex.

Οι αξιωματούχοι της Frontex δεν ανέφεραν επίσης περιπτώσεις επαναπροωθήσεων φοβούμενοι αντιδράσεις απ’ την μεριά της Ελλάδας αναφέρει η έκθεση. Σε μια περίπτωση αναφέρει ότι το αεροπλάνο επιτήρησης της Frontex απομακρύνθηκε από την περιοχή μιας επαναπροώθησης «για να αποφύγει να γίνει μάρτυρας τέτοιων περιστατικών στο Αιγαίο».

Ωστόσο στις 5 Αυγούστου του 2020 ένα μέλος της Frontex κατέγραψε τις ανησυχίες του σ’ ένα mail αφότου ένα αεροπλάνο της υπηρεσίας είδε τις Ελληνικές αρχές να σπρώχνουν μια ασταθή βάρκα γεμάτη μετανάστες πίσω στα Τουρκικά χωρικά ύδατα.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι η Frontex έδωσε λάθος ή χειραγωγημένες πληροφορίες στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανόμενων μελών της Ευρωπαϊκής επιτροπής και του κοινοβουλίου, που έχουν την ευθύνη ελέγχου της υπηρεσίας

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 2

Ενάμισυ λεπτό video για το θέμα

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Άλλα (διεθνή) ρεπορτάζ έχουν περισσότερες λεπτομέρειες. Όπως ότι η πιο πάνω έκθεση, που ήταν «εσωτερική / απόρρητη», δημοσιοποιήθηκε βάση ενός γερμανικού νόμου για «την ελευθερία της πληροφόρησης» (νόμος που δεν ισχύει πάντως όταν πρόκειται για την κυρία Ursula…). Επιπλέον ότι οι βασικοί υπεύθυνοι του ελληνικού κράτους / παρακράτους δήλωσαν ότι «δεν έχουν διαβάσει την έκθεση» και ότι ο επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς, στις αρμοδιότητες του οποίου περιλαμβάνεται και η μετανάστευση, αρνήθηκε να πει αν έχει ενημερωθεί για την έκθεση ή για τις παραβιάσεις. «Αααα, δεν ξέρω, τι έγινε;»

Χωρίς υπερβολή θα μιλούσε κάποιος για οργανωμένο εγκληματικό κύκλωμα μεταξύ ελλαδιστάν και αξιωματικών της Frontex το οποίο δρούσε επί χρόνια, και αποκαλύφθηκε αφενός επειδή κάποιες μκο δεν είναι τσάτσοι (ασφαλώς θα πρόκειται για εκείνες που κυνηγάει το ελληνικό κράτος / παρακράτος…) και αφετέρου επειδή αρκετοί μετανάστες / πρόσφυγες κατάφεραν να μιλήσουν, τόσο δυνατά ώστε να ακουστούν στις Βρυξέλες. Για την σοβαρότητα της ύπαρξης αυτού του εγκληματικού κυκλώματος, πέρα απ’ την συγκεκριμένη έκθεση, αρκεί το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Frontex Fabrice Leggeri αναγκάστηκε να παραιτηθεί πριν λίγους μήνες – για να γλυτώσει οποιαδήποτε διοικητική (και ίσως όχι μόνο) τιμωρία. (Δεν έπαθε κάτι. Σίγουρα δεν πετάχτηκε σε μια βάρκα χωρίς μηχανή καταμεσής της θάλασσας…) Ο Leggeri είχε το πόστο απ’ το 2015.

Η ντροπαλή σιωπή των εντόπιων δημαγωγών για αυτό το ζήτημα δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Είναι μόνιμα ενσωματωμένοι στα «εθνικά συμφέροντα». Είπαμε: ο κακός είναι ένας και βρίσκεται πάντα εκεί που μας βουλεύει. Αλλά ο πληθυσμός; «Δυσκολεύεται» να ασχολείται με αναφορές που γίνονται σ’ αυτήν την δύσκολη και άγνωστη γλώσσα (τα αγγλικά) και προτιμάει να νανουρίζεται στη γλώσσα του. Νάνι – νάνι – το – παιδί – να – κάνει…

Η πρόσφατη φούρια του ελληνικού κράτους / παρακράτους να διαφημίσει διασώσεις μεταναστών / προσφύγων εξηγείται λοιπόν απ’ την καθόλου χρονική σύμπτωση της δημοσιοποίησης της έκθεσης της OLAF. «Τακτική ψόφιου κοριού»: μα τι λέτε; εμείς;

Όταν θα περάσει λίγος καιρός, τα όργανά του θα επιστρέψουν στις business as usual…

«Ψηφιακό χρήμα»; Όχι ευχαριστώ!!!

Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (την αποκαλούμενη «τράπεζα των τραπεζών») αυτή είναι η αναπαράσταση του χρήματος και των υποκατηγοριών του, που έχουν σαν κοινό τόπο το «ψηφιακό κρυπτονόμισμα της κεντρικής τράπεζας».

Το ξέρατε; Εμείς όχι… Σας ζαλίζει; Κι εμάς…

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Μέσα στη γενική επιτάχυνση της καπιταλιστικής-αναδιάρθρωσης-καταπάνω-στα-κεφάλια-μας, υπάρχει ένα «διαμάντι» που λάμπει πιο περίεργα από άλλα τεχνολογικά «θαύματα»: τα ψηφιακά νομίσματα.

Από πρώτη ματιά, το ξέρουμε, οι περισσότεροι θα σηκώσουν τους ώμους∙ ειδικά εκείνοι και εκείνες (δυστυχώς δεν είναι λίγοι..) που έμαθαν το «πλαστικό χρήμα» και πιστεύουν ότι καταλαβαίνουν τι κάνουν. Φυσικά θα ένοιωθαν πολύ διαφορετικά αν συνέβαινε η εφορία, σε συνεργασία με την τράπεζα, να «παγώσει» τον μισθοδοτικό λογαριασμό τους (για παράδειγμα…), εξαιτίας (ας πούμε…) ενός απλήρωτου χρέους…. Κάτι τέτοιο είναι σίγουρο ότι δεν έχει καμία σχέση με το «ουφ, πληρώθηκα το μηνιάτικο χτες» – έτσι δεν είναι; Δυστυχώς το ότι όλοι αυτοί εμπιστεύονται τις τράπεζες σα να είναι τα πορτοφόλια τους είναι τραγικά λαθεμένο: ΔΕΝ έχουν κανένα έλεγχο πάνω στα χρήματά τους, παρά μόνο μια σύμβαση ότι θα είναι διαθέσιμα σε υλική μορφή… (Εκτός εάν… δεν είναι!.. Μήπως θυμάστε το καλοκαίρι του 2015;)

Αυτή η (κακή λέμε) «συνήθεια», χάρη στην μαζικότητά της, είναι το έδαφος που πάνω του πατάει και μεθοδεύεται το επόμενο βήμα: το εντελώς και απόλυτα ψηφιακό χρήμα. Το e-euro (αντίστοιχα το γουάν, που προχωράει, το δολάριο, το ρούβλι, και πολλά άλλα «εθνικά» νομίσματα). Και πάλι: με την ίδια ευκολία ή ξεγνοιασιά με τις οποίες πολλοί έκαναν πορτοφόλι τους τις ιδιωτικές επιχειρήσεις (τις τράπεζες…), με την ίδια ευκολία και ξεγνοιασιά θα πουν ότι το «ψηφιακό πορτοφόλι» είναι σαν το τραπεζικό πορτοφόλι… Ήδη τα προκαταρκτικά βήματα προς μια τέτοια παραπλάνηση διαφημίζονται, χωρίς κανείς να αναρωτιέται καν για το πως, από που ως που, μια τηλεπικοινωνιακή εταιρεία εμφανίζεται να κάνει την δουλειά που κάνουν τραπεζικές εταιρείες! Έτσι απλά και φυσικά;

Το «ψηφιακό νόμισμα» ΔΕΝ είναι αυτό που νομίζετε!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πειθαρχίες

Δευτέρα 10 Οκτώβρη>> Δύο ώρες διακοπές ρεύματος καθημερινά ή τέσσερις; Για μερικούς μήνες ή για μερικά χρόνια; Δεκαεννιά βαθμούς το «πλαφόν» θερμοκρασίας εσωτερικών χώρων ή δεκαέξι για καλύτερα; Να φτιαχτεί αστυνομία θερμότητας ή να εγκατασταθούν ρουφιάνικες εφαρμογές «ενεργειακής κοινωνικής ευθύνης» στα κινητά;

Οι πειθαρχικές διατάξεις του πολέμου των δυτικών αφεντικών κατά των πληθυσμών τους είναι οι πιο εύκολες∙ κι εκείνες που κάνουν την όποια «κρίση» εργαλείο βιο-πολιτικής (όσο κι αν αυτός ο όρος δεν αρέσει στις ύαινες). Όμως η πραξικοπηματική μαζική επιβολή «κανόνων συμπεριφοράς» περνάει υποχρεωτικά απ’ την εξίσου μαζική αποβλάκωση∙ κι αυτή η τελευταία είναι βασικό ζητούμενο. Πόσο εύκολο θα ήταν να μην έχει συμβεί καμία «έλλειψη ενέργειας» και καμία «εκτόξευση των τιμών» στους δυτικούς καπιταλισμούς; Πολύ! Θα ήταν αρκετό α) να έχουν αποδοθεί στο καθεστώς του Κιέβου, το 2018, το 2019, το 2020, το 2021, τα επίχειρα των ενεργειών του στο εσωτερικό της επικράτειάς του∙ να έχει απομονωθεί, να υφίσταται «κυρώσεις», τιμωρίες και όλο το φανταιζί οπλοστάσιο των δυτικών ολιγαρχιών για τις φασιστικές τακτικές του.. Και β) να μην έχουν κατασκευαστεί χρηματιστήρια ενέργειας…

Σε λίγους μήνες ποιοί θα τα θυμούνται αυτά (αν τα θυμούνται τώρα);

Προκύπτει με ακρίβεια ότι τμήματα των δυτικών αφεντικών επεδίωκαν μια σοβαρή «ενεργειακή κρίση», δηλαδή την κατασκεύασαν (ακόμα κι αν είναι αμφίβολο αν μπορούν να την ελέγξουν πια)όπως ακριβώς επεδίωκαν μια σοβαρή «υγιεινιστική κρίση», δηλαδή την κατασκεύασαν∙ όπως επιδιώκουν μια σοβαρή «κρίση τροφίμων», δηλαδή την κατασκευάζουν – και συνεχίζουν. Μαζί με την πυκνή, πηκτή ομίχλη γύρω γύρω.

Πόσο ακριβείς ήταν εκείνοι οι κατασυκοφαντημένοι Μαρξ και Έγκελς όταν έγραφαν (το επαναλαμβάνουμε για νιοστή φορά και θα το κάνουμε ξανά και ξανά μέχρι να γίνει αλφάβητο…)

… Τον καιρό που ξεσπούν οι εμπορικές κρίσεις καταστρέφεται κανονικά ένα σημαντικό μέρος όχι μόνο από τα έτοιμα προϊόντα μα κι απ’ τις δημιουργημένες κιόλας παραγωγικές δυνάμεις. Μια κοινωνική επιδημία ξεσπά, που σε όλες τις περασμένες εποχές θα φαινότανε παραλογισμός – η επιδημία της υπερπαραγωγής. Η κοινωνία έξαφνα βρίσκεται πισωδρομημένη σε μια κατάσταση στιγμιαίας βαρβαρότητας. Νομίζει κανείς πως της κόπηκαν όλα τα μέσα της διατροφής από καμιά πείνα ή από κανένα εξολοθρευτικό πόλεμο. Η βιομηχανία και το εμπόριο φαίνονται νεκρωμένα. Και γιατί: Γιατί η κοινωνία έχει πάρα πολύ πολιτισμό, πάρα πολλά μέσα διατροφής, πάρα πολλή βιομηχανία, πάρα πολύ εμπόριο…

Με ποιόν τρόπο ξεπερνά η μπουρζουαζία τις κρίσεις; Απ’ τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά ένα σωρό παραγωγικές δυνάμεις και απ’ την άλλη με το να κατακτά νέες αγορές και να εκμεταλλεύεται πιο εντατικά, πιο πλατιά όλες τις παλιές αγορές…

Ναι: υπάρχουν πάρα πολλοί «ενεργειακοί πόροι» στον πλανήτη… την ώρα που οι δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες πισωδρομούν σε καταστάσεις βαρβαρότητας… ακόμα και χωρίς μπουρζουαζία… Ναι: οι καλοθελητές και οι εγκάθετοι που στήριξαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ώστε να ανοίξει με βία και πόνο η λεωφόρος της γενετικής μηχανικής, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες της χθεσινής βαρβαρότητας, θα επιστρατεύονται αμετανόητοι ξανά και ξανά∙ ή απλά θα μένουν εμβρόντητοι και χαμένοι μπροστά στην ανιστόρητη απορία «πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά;»

Κάνουν δουλειές…

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Μπορεί ο πληθυσμός των κρατών που αντιπροσωπεύουν αυτές οι πολιτικές βιτρίνες να είναι ο μισός του πλανήτη. Μπορεί επίσης, μαζί με μεγάλο μέρος των αφρικανικών κρατών, να είναι το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο καπιταλιστικά μέρος του πλανήτη. Μπορεί να έχουν διάφορα προβλήματα, όχι όμως στην καπιταλιστική καρδιά τους, όχι με την ενέργεια. Τι σημασία όμως έχουν αυτά; Η 22η σύνοδος των κρατών μελών του «Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης / Σύμφωνο της Σαγκάης (SCO) είναι κάτι που ενδιαφέρει τους αξιωματούχους (όσους, τέλος πάντων, δεν είναι τοξικοεξαρτημένοι) και σίγουρα όχι τον «απλό κόσμο». Ειδικά στο ελλαδιστάν: ήταν καλεσμένος στην ιστορική Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν κι αυτός ο παλιοχαρακτήρας, ο Erdogan (δεν έπρεπε νάναι στην απομόνωση αυτός;)

Διάλειμμα στη σύνοδο του SCO και ώρα για ανέκδοτα: ήταν μια φορά ένας αμερικάνος, ένας άγγλος κι ένας γερμανός… κρύωναν, και είχαν μόνο ένα ζευγάρι γάντια… που ήταν του μποξ… Λέει λοιπόν ο αμερικάνος: δώστε μου εμένα τα γάντια και σας υπόσχομαι ότι θα σας ρίχνω όσα μπουνίδια χρειάζεται για να μείνετε ζεστοί… Λέει μετά ο άγγλος: όχι, θέλω κι εγώ ένα γάντι, θα ρίχνω λιγότερα, αλλά εσύ γερμανέ θα τρως κι απο μένα και δεν θα κρυώσεις… Λέει και ο γερμανός: πάρτε ρε σεις τα γάντια να ζεσταθείτε μόνοι σας, δεν τα χρειάζομαι, θα πάω να κάνω έναν περίπατο στο Παρίσι…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο προβοκάτορας που παριστάνει το θύμα

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> … Αλλά με το να μην κάνουμε κάτι έγκαιρα ή με το να υποτιμάμε την σοβαρότητα του θέματος, κινδυνεύουμε να γίνουμε μάρτυρες μιας κατάστασης παρόμοιας μ’ αυτήν που ξεδιπλώνεται τώρα σε κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας…. Ποιος;;; Τι;;;; Γιατί;;;;

Το παραπάνω μελοδραματικό είναι απόσπασμα από επιστολή πριν 3 ημέρες προς το νατο, την ε.ε. και τον οηε, με την υπογραφή ενός σπουδαίου κωμικοτραγικού: του αγαπημένου μας ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, του υπουργού εξωτερικών των μεγάλων γνωριμιών και επιτυχιών (απ’ τον «πρόεδρο Γουαϊδό» ως τον τζενεράλ Χαφτάρ, όλοι οι χρεωκοπημένοι υπήρξαν εικονίσματά του – δικά του αλλά και του συνόλου των πολιτικών βιτρινών, συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων…).

Τι εννοεί ο ποιητής με το «κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας»; Κάποια asshole; Όχι!! Τον πόλεμο ρωσίας – ουκρανίας (+ νατο) εννοεί!!! Μέσα στη δηλητηριώδη, φονική φάρσα του ελληνικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού, έχουμε επιτέλους μια εν ψυχρώ, καθαρή, δήθεν «γλώττα λανθάνουσα…», από καραμπόλα, κλαψιάρικη, «με τον σουγιά στο κόκκαλο και το λουρί στο σβέρκο» αναγνώριση απ’ την μεριά του ελληνικού καθεστώτος ότι η αντιπαλότητά του με το τουρκικό υπάγεται πλέον οργανικά στο ευρύτερο «πλαίσιο» του 2ου μετώπου του 4ου παγκόσμιου πολέμου!   

Θα πείτε: και γιατί δεν λέει στα ίσια ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας (και το ρημαδογκουβέρνο συνολικά) ότι η τουρκία-είναι-σαν-τη-ρωσία, και το ελλαδιστάν-σαν-την-ουκρανία; Το λέει όσο πιο καθαρά γίνεται: με υπονοούμενα μεν, τι-κάνει-νιάου-νιάου-στα-κεραμίδια δε!

(Και ποιος, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, είναι ο κλόουν της ελληνικής περίπτωσης; Ωωωωω! Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποια εντόπια πολιτική βιτρίνα πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας που δεν θα έπαιρνε τον ρόλο του στρατηγού Λάμαχου στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη!)

Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η δεύτερη και οριστική επίσημη παραδοχή του προβοκατόρικου ιμπεριαλιστικού ρόλου που έχει αναλάβει το ελλαδιστάν, για λογαριασμό των δικών του «ολιγαρχών» αλλά και των συμμάχων του, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό: η Μόσχα (συγγνώμη: η Άγκυρα!) είναι προκλητική επειδή το Κίεβο (και πάλι συγγνώμη: η Αθήνα!) έχει πάρει εργολαβικά την δουλειά του «δυτικού μεσαίου δάκτυλου»! Αυτό είπε με κάθε επισημότητα, απευθυνόμενος στους διεθνείς συμμάχους (;;) ο τυπικά αρμόδιος πριν λίγες μέρες. (Όσο για «azof» και «right sector»; Έχουμε, έχουμε!)

Κάθε εντόπιος εθνικόφρων, δεξιός ή αριστερός, θα βγει απ’ τα ρούχα του. Είναι, λοιπόν, το ελλαδιστάν ένας μικρομεσαίος προβοκάτορας στην ανατολική Μεσόγειο; Δεν είναι μια φτωχή πλην τίμια χώρα που την απειλούν οι παλιάνθρωποι; Δεν έχει στρογγυλοκαθίσει στη σωστή μεριά της βάρκας της Ιστορίας;

Έτσι ακριβώς. Άλλωστε αυτόν τον συσχετισμό («ελλαδιστάν όπως ουκρανία»…) τον είχε κάνει πάλι με τα ίδια υπονοούμενα ο κοτζάμ ρημαδοΚούλης στο κοτζάμ ρημαδοΚογκρέσσο, στις 24 του περασμένου Μάη! Το ότι μετά από σχεδόν 4 μήνες επαναλαμβάνεται απ’ τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, προς διεθνές ακροατήριο ξανά, σημαίνει ότι δεν ήταν (τότε) ένα «σχήμα λόγου» του πρωθ., ένα γλύστρημα της γλώσσας βρε αδερφέ, αλλά ότι πρόκειται για την επίσημη και τρανή πραγματική ελληνική ιμπεριαλιστική πολιτική, την επιλογή απόσπασης γεωπολιτικών προσόδων με μαφιόζικες προεκτάσεις, την επιλογή της «αιχμής του δόρατος» του νατο, δηλαδή κυρίως του «άξονα».

Κι έτσι όποιος δεν αποστρέφει το βλέμμα (και την κριτική του ικανότητα) απ’ την πραγματικότητα, μπορεί να δει στην ουκρανία, live και σε μεγέθυνση, το μέλλον που του / μας επιφυλάσσουν τα ντόπια αφεντικά…

Μ’ αυτά τα δεδομένα η ασταμάτητη μηχανή αναλαμβάνει το καθήκον να κάνει το σχετικό στριπτίζ ακόμα στριπτιζότερο, παρουσιάζοντας ορισμένα βασικά τεκμήρια της αλήθειας που ξεστόμισε ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας.

(Το συντομότερο δυνατόν…)  

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (2)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Ας ανακεφαλαιώσουμε ως εδώ: εν όψει της ευρύτερης αξιοποίησης του φυσικού αερίου, ειδικά από τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς, σαν «καυσίμου μετάβασης» για κάποιες δεκαετίες, η καταστροφή του ισορροπημένου, σταθερού στα συμβόλαια, στις ποσότητες και στις τιμές, μοντέλου-των-χερσαίων-αγωγών φυσικού αερίου, ήταν ο ένας απ’ τους δύο κρίσιμους όρους της απορρύθμισης. Του περάσματος δηλαδή σ’ ένα μοντέλο άγριας συσσώρευσης μέσω τζόγου, όπου οι τιμές θα αλλάζουν κάθε μέρα και κάθε ώρα, με την διόγκωση πραγματικών προβλημάτων και, ακόμα καλύτερα, την επίκληση φανταστικών τέτοιων. Οπωσδήποτε, είτε σαν «παράπλευρη απώλεια» είτε σαν επιδιωκόμενος επιπλέον στόχος, η απορρύθμιση σ’ ένα τόσο στρατηγικό εμπόρευμα, θα μπορούσε να διαλύσει την βιομηχανική βάση διάφορων (ευρωπαϊκών) καπιταλισμών, όπως και την καθημερινότητα των αιχμάλωτων, για μια ακόμα φορά ignorants, υπηκόων τους…

Στα μέσα της δεκαετίας του 2010 η εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου στις ηπα (μια μέθοδος οικολογικά επικίνδυνη και οικονομικά ακριβή) έφτανε σε μια πρώτη κορύφωση∙ και μαζί της το πρόβλημα της κρίσης-υπερπαραγωγής-στον-κοντινό-ορίζοντα: «που και πως μπορεί να πουληθεί αυτό το φυσικό αέριο;» (αφού δεν το είχε ανάγκη η εσωτερική αγορά…) Προφανώς θα έπρεπε να εξαχθεί∙ και για να γίνει αυτό θα έπρεπε να αλλάξει η νομοθεσία (για την ακρίβεια: να δημιουργηθεί ειδική νομοθεσία για την κατασκευή σταθμών υγροποίησής του) και, κυρίως, να χρηματοδοτηθούν (με δάνεια ή και κρατικές επιδοτήσεις) αυτοί οι σταθμοί.

Πράγματι, η διοίκηση Obama έκανε το καθήκον της νομοθετώντας… με τον υπολογισμό ότι η ολοκλήρωση των σταθμών υγροποίησης και η κορύφωση των εξαγωγικών δυνατοτήτων του αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου θα γίνει το 2020. (Τι σύμπτωση; Το 2020…)

Δεν μπορείτε όμως να μαντέψετε μια «λεπτομέρεια» του αμερικανικού προβληματισμού και των νόμων για τις εξαγωγές αερίου, την οποία μόνο “οικονομική” δεν θα χαρακτήριζε κάποιος… Σύμφωνα με ρεπορτάζ της καθεστωτικής washington post στα μέσα Απρίλη του 2014:

… Many members of Congress are pressing the Obama administration to use energy as diplomatic weapon and to speed permits for natural gas export terminals to ease Europe’s and Ukraine’s heavy reliance on Russian supplies…

Που μεταφράζεται σε απλά ελληνικά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (3)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Σ’ αυτό το σημείο, σαν παρένθεση, έχει θέση μια απορία: γιατί το γερμανικό βιομηχανικό κεφάλαιο δεν αντέδρασε στην εκστρατεία τιμωριών, κυρώσεων και απειλών του ψόφιου κουναβιού κατά του nord stream 2; Γιατί η κυρία Merkel δεν είπε, κομψά κι ευγενικά πάντα, «fuck of!» στους πρωταγωνιστές αυτού του πρωτοφανούς στην πρόσφατη καπιταλιστική δυτική ιστορία, ένας «σύμμαχος» να επιβάλει σ’ έναν άλλο από που θα αγοράζει τι; Δεν έχουμε οριστική απάντηση∙ κι όποιος έχει καλά τεκμηριωμένη κάποια ας μας φωτίσει.

Μόνο εικασίες. Μπορεί, για παράδειγμα, να υποτιμήθηκε ο ρόλος που θα είχαν τα επόμενα χρόνια (έχουν τώρα πια…) οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη γηραιά ήπειρο στον ενεργειακό στραγγαλισμό της ευρώπης γενικά και της γερμανίας ειδικά, και να δόθηκε προτεραιότητα στα συμφέροντα των γερμανών εξαγωγέων προς τις ηπα… Ή μπορεί να υπάρχει πράγματι ένα τμήμα της γερμανικής ελίτ που φοβάται την διαρκή ενίσχυση της Μόσχας και της Κίνας (: ευρασιατικό project) και συμφώνησε ότι με «όποιες πρόσκαιρες θυσίες» η Μόσχα θα πρέπει να αχρηστευτεί οικονομικά (με αφορμή την ουκρανία) πιστεύοντας τις εκτιμήσεις των πρεζάκηδων ειδικών ότι οι «κυρώσεις» θα την γονατίσουν…

Όπως και νάχει το 2021 (δεύτερη χρονιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, πρώτη του μαζικού πλατφορμιασμού / της μαζικής δηλητηρίασης…) το 40% των ευρωπαϊκών αναγκών σε φυσικό αέριο καλύπτονταν ακόμα απ’ την ρωσία. (Το νούμερο είναι κάπως παραπλανητικό, αφού άλλα κράτη – όπως το γερμανικό – κάλυπταν μεγαλύτερο μέρος, και άλλα – όπως το γαλλικό – μικρότερο). Το ποσοστό ήταν μεγάλο, σοβαρό εμπόδιο.

Τον Σεπτέμβρη του 2021 η κατασκευή του nord stream 2 ολοκληρώθηκε παρά τις αμερικανικές τιμωρίες και κυρώσεις, και ουσιαστικά πρώτα το Βερολίνο και στη συνέχεια κάποιοι γείτονες πελάτες βρέθηκαν στην ευχάριστη θέση να μπορούν να αγοράσουν άλλα 55 δισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου τον χρόνο απ’ την gazprom, σε σχετικά χαμηλές τιμές και με διαρκή ροή. Ευχάριστη θέση; Όχι!!!! Ποτέ!!! Η δουλειά της απορρύθμισης δεν έπρεπε να μείνει στη μέση!!

Η τρικομματική κυβέρνηση που προέκυψε στο Βερολίνο μετά τις εκλογές της 26ης Σεπτέμβρη του 2021, ξεκίνησε την χρονοτριβή: χρειάζεται αυτός ο έλεγχος, η άλλη αξιολόγηση, τα τρίτα έγγραφα για να εγκριθεί η λειτουργία του καινούργιου σωλήνα. Αντιγράφοντας αυτό που ξέρουμε σαν «ελληνικό δημόσιο» η γερμανική διοίκηση φρόντισε να περνούν οι μήνες (Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης, Γενάρης…) και ο nord stream 2 να παραμένει ένα άδειο μεταλλικό φίδι μήκους 1.200 χιλιομέτρων και κόστους 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στον βυθό της βαλτικής, δίπλα στον σε λειτουργία (ως την άνοιξη) nord stream 1. Μπορείς να το πεις και “καταστροφή κεφαλαίου” – αλλά…

Κι ύστερα; Ύστερα ξεκίνησε η ρωσική εισβολή… Η τέλεια ευκαιρία για το γενικό ξήλωμα!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

The Magnitsky act

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> Αν έχετε 2 ώρες απ’ την ζωή σας (μην πείτε “αααα… δεν προλαβαίνω”!!! Όχι, μην το πείτε!) και τα αγγλικά σας είναι σε ανεκτό επίπεδο (δεν υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι) σας προτείνουμε να δείτε αυτήν την ταινία / ντοκυμαντέρ: The Magnitsky Act: Behind the Scenes. Δείχνει πολλά και αποκαλυπτικά για την κατασκευή του «αντι-ρωσισμού» στη δύση, όμως το σημαντικότερο σ’ αυτήν την ταινία είναι ο σκηνοθέτης της. Δυο λόγια, λοιπόν, γι’ αυτόν.

Ο Andrei Nekrasov, 64 χρονών σήμερα, γεννημένος στο (τότε) Λένινγκραντ, είναι ένας πασίγνωστος και πολυβραβευμένος στη δύση σκηνοθέτης. Έχει δουλέψει στα νιάτα του σαν βοηθός του Tarkovsky, κι αυτό δεν είναι λίγο. Όμως μετά το 2001 η δύση δεν ήθελε “ατμοσφαιρικούς” ρώσους σκηνοθέτες. Ήθελε αίμα. Οπότε η ταινία / ντοκυμαντέρ που γύρισε το 2007 σχετικά με την δολοφονία απ’ τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες του πρώην πράκτορα Litvinenko καθιέρωσε πανηγυρικά τον Nekrasov στη δύση σαν τον ικανότερο αντι-καθεστωτικό / αντι-Putin ρώσο κινηματογραφιστή. Όλες οι πόρτες ήταν ανοικτές γι’ αυτόν.

Με αυτά τα «παράσημα», και με χρηματοδότηση από διάφορους ευρωπαίους παραγωγούς και τον γαλλογερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Arte, ξεκίνησε το 2014 να γυρίσει άλλη μια ταινία / ντοκυμαντέρ, για τον Sergei Magnitsky, που φερόταν δολοφονημένος σε ρωσική φυλακή το 2009, επειδή θα αποκάλυπτε την διαφθορά του ρωσικού καθεστώτος.

Όμως κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, και καθώς το σενάριο του βασανισμού και της δολοφονίας του Magnitsky φαινόταν να κυλάει ομαλά, ο Nekrasov άρχισε να προσέχει πως «κάτι δεν πήγαινε καλά». Συνέχισε τα γυρίσματα, γινόμενος πια ερευνητής / ρεπόρτερ. Και το αποτέλεσμα της έρευνάς του, που πήγε μακριά, πολύ μακρύτερα απ’ ότι φανταζόταν, είναι αυτή η ταινία.

Όλοι όσοι τον αποθέωναν (στη δύση) άρχισαν να τον καταριούνται – για τις αποκαλύψεις του. Εννοείται ότι παρ’ ότι «χρυσό παιδί» και πολυβραβευμένος, η ταινία απαγορεύτηκε παντού στην ευρώπη. Η πρεμιέρα της, που θα γινόταν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο (!!!) στις 26 Απρίλη του 2016 ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή: αυτά που έδειχνε ο Nekrasov δεν ήταν «τα σωστά»… Ένα βιβλίο, επίσης, με το ίδιο θέμα, απαγορεύτηκε απ’ το amazon…

Δείτε λοιπόν: για το δυτικό πλιάτσικο στη μετασοβιετική ρωσία, για την πολιτική κάλυψη (από κυβερνήσεις και μήντια) των δυτικών πλατσικολόγων, για την δυτική αντιστροφή της πραγματικότητας, και τις αιτίες που το «καθεστώς Putin» έγινε μισητό στη δύση νωρίς νωρίς… Αυτά από έναν σκηνοθέτη υπεράνω υποψίας για «φιλοπουτινισμό»!!!