Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.37)>> Το Λονδίνο ήθελε, ήθελε πολύ. Η Ουάσιγκτον όχι και τόσο. Για την ακρίβεια: η «πολιτική» Ουάσιγκτον ήθελε επίσης∙ αλλά οι καραβανάδες της καθόλου. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο επεισόδιο του πολέμου του νατο (ή, πιο σωστά, ενός μέρους του) κατά της Μόσχας: «να κτυπήσουμε (παριστάνοντας ότι είμαστε ουκρανοί) διάφορους στόχους μέσα στο ρωσικό έδαφος μακριά απ’ το μέτωπο, για να αναγκάσουμε αυτόν τον βρωμο-Πούτιν να απαντήσει με τρόπο που να εκτεθεί για το υπόλοιπο του αιώνα; Ή, ακόμα, να του ρίξουμε τα πυρηνικά μας να τελειώνουμε; Ή όχι;»

Σημαίνει το επίσημο «όχι» της Ουάσιγκτον κάτι στιβαρό; Επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: καθόλου!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αυτό δεν είναι κωλοτούμπα!

Δευτέρα 9 Σεπτέμβρη (1.01) >> Είναι το (αμερικανικό) αδιέξοδο με τα γράμματα κεφαλαία και φωτισμένα!

Στην προηγούμενη θητεία του το ψόφιο κουνάβι διέπρεψε ως ο «άρχοντας των οικονομικών κυρώσεων», ο «στρατηγός του οικονομικού πολέμου» κατά των rivals: ιράν, κίνα, ρωσία… Ήταν μια τακτική που απέτυχε μεν, συνεχίστηκε όμως με ακόμα μεγαλύτερο πάθος απ’ το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo, ειδικά με «γενική επίθεση» στον ρωσικό καπιταλισμό αλλά και στον κινέζικο… Ο οποίος ρωσικός καπιταλισμός (αυτό είχαν αναγγείλει όλες οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες, οι ειδικοί τους, οι δημαγωγοί τους, κλπ) θα κατέρρεε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2022 κάτω απ’ το βάρος των διαδοχικών κυμάτων κυρώσεων, και τα λοιπά και τα λοιπά.

Ως γνωστόν τα πράγματα γύρισαν ανάποδα. Και έρχεται τώρα το προεκλογικό ψόφιο κουνάβι να δηλώσει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είναι εναντίον των (οικονομικών) κυρώσεων, ότι (τελικά) αυτό που επιτυγχάνεται μ’ αυτές είναι να κινδυνεύει η παγκόσμια ηγεμονία του δολαρίου, και ότι το πρωτεύουν πια είναι να διασωθεί αυτή η νομισματική παγκόσμια ηγεμονία.

Αυτά δεν τα είπε στον εξομολογητή του! Τα είπε πριν ελάχιστες μέρες δημόσια, στο “The economic club of New York”. Απολαύστε τον:

Το πρόβλημα που έχουμε με τις κυρώσεις, κι εγώ τις χρησιμοποιούσα αλλά τις έπαιρνα πίσω όσο πιο γρήγορα γινόταν, γιατί τελικά σου σκοτώνουν το δολάριο, σκοτώνουν όλα όσα αντιπροσωπεύει το δολάριο, πρέπει να συνεχίσει να είναι το παγκόσμιο νόμισμα, αυτό είναι σημαντικό, νομίζω ότι θα χάσουμε τον πόλεμο αν χάσουμε το δολάριο ως παγκόσμιο νόμισμα, νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα είναι το ισοδύναμο του να χάσουμε έναν πόλεμο, και θα μας κάνει μια χώρα του τρίτου κόσμου. Κι αυτό δεν μπορούμε να το αφήσουμε να γίνει.

Οπότε, εγώ χρησιμοποίησα πολύ δυνατά τις κυρώσεις κατά χωρών που τις άξιζαν, και μετά τις έπαιρνα πίσω. Γιατί κοιτάξτε: χάνουμε το ιράν, χάνουμε την ρωσία, η κίνα προσπαθεί να κάνει κυρίαρχο το δικό της νόμισμα… Συμβαίνουν όλα αυτά, χάνουμε τόσες πολλές χώρες, γιατί υπάρχει τόση πολύ σύγκρουση με όλες αυτές τις χώρες, που μπορεί να τις χάσουμε αλλά δεν πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό, άρα θα χρησιμοποιήσω τις κυρώσεις όσο πιο λίγο γίνεται….

Μάλιστααααα! Πήραν χαμπάρι και στην Ουάσιγκτον το τι βρίσκεται πολύ κοντά τους στον ορίζοντα!!! Όμως είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα κρατικά μυστικά τόσο ανοικτά; Ή πάει γυρεύοντας το ψόφιο κουνάβι να το πετύχει η επόμενη σφαίρα;

Τι να σας πούμε; Ίσως αγόρασε την εταιρεία που φτιάχνει τα φωτοστέφανα και θέλει να προβάρει ένα…

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή

O Khamenei και το καινούργιο υπουργικό συμβούλιο στην πρώτη επίσημη συνάντησή τους, στις 27 Αυγούστου. Στα αριστερά του σκεπτικός, με το χέρι στο σαγόνι, ο Pazeshkian.

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη (00.21)>> «Μα τι έχει πάθει η Τεχεράνη και δεν έχει ισοπεδώσει ακόμα το Τελ Αβίβ;» Χμμμμ…

Είναι (μάλλον…) κοινό μυστικό ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, άσχετα απ’ το πόσο μετρημένη και ισορροπημένη θα είναι η απάντηση της Τεχεράνης στη δολοφονία του Haniyeh, έχει στο ρεπερτόριό του και επόμενη, νο 3 προβοκάτσια. Ακόμα χειρότερη απ’ την δεύτερη (την δολοφονία Haniyeh), που ήταν με την σειρά της χειρότερη απ’ την πρώτη (την επίθεση στην πρεσβεία στη Δαμασκό και την δολοφονία του Reza Zahedi και μερικών ακόμα αξιωματικών των «φρουρών της επανάστασης»). Κάποιοι φοβούνται ότι αυτή η νο 3 προβοκάτσια θα έχει σχέση με το al Aqsa… Ωστόσο με αυτόν τον τρόπο το σύνολο των μουσουλμανικών κοινωνιών του πλανήτη θα βρεθεί απέναντι στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς∙ και τα καθεστώτα που κρατούν φιλικές σχέσεις με το φασιστοΤελ Αβίβ (π.χ. μαρόκο, αίγυπτος ή ιορδανία) θα βρεθούν σε πολύ άσχημη θέση… (Κάτι άλλο θα βρεθεί λοιπόν…)

Όπως και νάχει η Τεχεράνη δεν χρειάζεται απλά να απαντήσει στη δολοφονία του Haniyeh. Χρειάζεται, μεσοπρόθεσμα,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη >> Πόσα λάθη θα μπορούσε να κάνει ο θλιβερός γ.γ. του νατο Stoltenberg μιλώντας μέσα σε λιγότερα από 15 δευτερόλεπτα; Κανένα! Του ξέφυγαν αυτά που ισχύουν!! Kαι οι διορθώσεις του θα προκαλούσαν ειρωνικά γέλια αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό.

Η κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο μάχης γίνεται επικίνδυνα περίεργη και (στα δικά μας μυαλά) ιδιαίτερα ανησυχητική. Κατά κάποιους τρόπους το κλειδί αυτής της επικινδυνότητας είναι η «εισβολή στο Kursk» – και η αποτυχία της.

Πριν δυο βδομάδες μεταξύ άλλων γράφαμε σχετικά:

…Τον καιρό που το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θεωρούσε πως έχει τον άνεμο στα πανιά του (και όλους τους δυτικούς συμμάχους του, ψυχή τε και σώματι δίπλα του), στις αρχές του καλοκαιριού του 2023, επιχείρησε κάτι ολοφάνερα παράλογο: να προελάσει μέσα απ’ τις καλοφτιαγμένες ρωσικές γραμμές άμυνας, μία, δύο, τρεις, και να φτάσει στη θάλασσα του Azof (αφού καταλάβει και την Μελιτόπολη…) αποκόβωντας ουσιαστικά την Κριμαία….

Κανείς απ’ τους αρχικαραβανάδες, ουκρανούς, αμερικάνους, άγγλους, γάλλους, γερμανούς δεν αναρωτήθηκε ακόμα κι αν πετύχαινε αυτό το sprint δεκάδων, εκατοντάδων χιλιομέτρων αν θα ήταν δυνατόν (και μάλιστα χωρίς αεροπορία) να κρατηθεί ανοικτός επ’ αόριστον ένας διάδρομος που θα κτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές, απ’ τα δυτικά, απ’ τα ανατολικά και απ’ την θάλασσα… Τελικά δεν χρειάστηκε: ο ουκρανικός στρατός «θριάμβευσε» (σύμφωνα με την δυτική δημαγωγία) καταλαμβάνοντας μερικές δεκάδες στρεμμάτα νότια του Orikhiv, αυτοκαταστράφηκε εκεί… και από τότε ακόμα τρέχει στο Donbass, προς την αντίθεση κατεύθυνση…

Ναι! Η «μεγάλη αντεπίθεση για την κατάληψη της Κριμαίας» ήταν παρανοϊκή! Και η μιλιταριστική παράνοια δεν ήταν μόνο ουκρανική! Ήταν ολόκληρης της δύσης. Κι όμως έγινε!!!… Έγινε, κατέληξε στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (όπως ήταν αναμενόμενο λογικά…) και η επόμενη θριαμβολογία ήταν «καλά… θα το ξανακάνουμε καλύτερα του χρόνου!!!»

Η εισβολή στην περιοχή του Kursk καθόλου δεν υπονοεί (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) κάποιο λογικό σχεδιασμό!!! Είναι ένα κακέκτυπο της «μεγάλης αντεπίθεσης» του περασμένου καλοκαιριού. Και δείχνει το ακριβώς αντίθετο: το Κίεβο και οι σύμμαχοί του είναι πια τόσο στριμωγμένοι ώστε «κάνουν ό,τι μπορούν – χωρίς αύριο».

Υπάρχει ωστόσο θέμα. Το ουκρανικό πεδίο μάχης επιλέχτηκε σαν το κυριότερο (κατά της Μόσχας) απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Αν όμως από ουκρανική επιτυχία σε ουκρανική επιτυχία και από ουκρανικό θρίαμβο σε ουκρανικό θρίαμβο η ήττα μεγαλώνει, τι άλλο παρανοϊκό μπορούν να σκεφτούν και να δοκιμάσουν;

 

Χρειάστηκαν λιγότερες από 10 μέρες έκτοτε για να γίνει η ανοικτή παραδοχή (τίνος άλλου;) της αποτυχίας! Στις ηπα:

Αλλά και απ’ τον ίδιο τον «αρχιστράτηγο των μεγάλων επιτυχιών» (κάποια στιγμή θα μιλήσουμε γι’ αυτόν, έχει ενδιαφέρον):

Ήδη τα κομμάντα που είχαν αναλάβει να καταλάβουν τον πυρηνικό σταθμό του Kursk (όσα έχουν επιζήσει…) ανακαλούνται για να γυρίσουν πίσω και να υπερασπιστούν μια απ’ τις τελευταίες σημαντικές πόλεις που έχουν απομείνει στο Donetsk στο φασιστοΚίεβο, το Pokrovsk – υπό διαρκείς ρωσικούς βομβαρδισμούς στη μάλλον μακριά διαδρομή.

Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα τώρα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ναι, οι ψαροντουφεκάδες!

Δευτέρα 26 Αυγούστου (1.12)>> Το σενάριο (αμερικανο-γερμανικής προέλευσης) για την ανατίναξη των nord stream 1 και 2 (απ’ την δεύτερη γραμμή το ένα απ’ τα δύο σκέλη…) τον Σεπτέμβρη του 2022 πάει περίπου ως εξής: Είναι κάτι τύποι, ουκρανοί πρώην οϋκάδες, που τα πίνουν σ’ ένα μπαρ του Κιέβου. Γίνονται κάγκελο∙ και μες τη σούρα του λέει κάποιος από δαύτους «ρε δεν πάμε για μπάνιο στη θάλασσα μπας και ξενερώσουμε;» «Ωραία ιδέα» λέει η παρέα, «αλλά δεν μπορούμε να πάμε στη Μαύρη Θάλασσα, γιατί την έχουν πιάσει τα ορκς…» «Ε, τότε να πάμε στη Βαλτική, να ρίξουμε και κανά ψάρεμα» λέει ο πιο ψαγμένος ανάμεσα στα «χικ». Ταμάμ!

Παίρνουν τα σέα τους και ξεκινούν, τριαλαρί-τριαλαρό!…  


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η άλλη κατοχή: της συρίας

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.20) >> Στη σκιά του αίματος και του πόνου της Παλαιστίνης, οι ιρακινές και οι συριακές πολιτοφυλακές σημαδεύουν (και «θυμίζουν») το αφεντικό-του-χωροφύλακα με τακτικές πλέον πυραυλικές επιθέσεις: την Ουάσιγκτον. Η συριακή επικράτεια ανατολικά του Ευφράτη κατέχεται απ’ τον αμερικανικό στρατό, στο όνομα μιας κάποιας υποτιθέμενης «αντιτρομοκρατίας» (κατά του isis) – η οποία ήταν ακριβώς το αντίθετο. Το 2015 οι αμερικάνοι πεζοναύτες που είχαν παρκάρει σ’ αυτήν την περιοχή ήταν μόλις 50. Αλλά τότε εμφανίστηκε ο ρωσικός στρατός (και η αρχή του τέλους του isis…) – οπότε μέσα σε δύο χρόνια, ως τα τέλη του 2017, οι 50 είχαν γίνει 2.000. Συν τις πολλές χιλιάδες των βασάλων της Ουάσιγκτον, των ypg.

Η πρώτη χρονικά αμερικανική βάση ήταν (και είναι)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.05)>> Κυκλοφορεί (και γίνεται γενικά αποδεκτή) μια εξήγηση (βάλτε εισαγωγικά!) για την ουκρανική εισβολή στην περιοχή του Kursk, η οποία μάλιστα ενισχύεται απ’ το ίδιο το τοξικοναζί καθεστώς του Κιέβου. Ότι, δηλαδή, στόχος είναι (στην πραγματικότητα ήταν!) η κατάληψη του πυρηνικού σταθμού στο Kursk και η ομηρία του, στην προοπτική «διαπραγματεύσεων» μεταξύ Κιέβου και Μόσχας για κάποια κατάπαυση του πυρός, εκεχειρία, ή ότι… Υποτίθεται μάλιστα ότι αυτό θα γινόταν (με μια γρήγορη προέλαση του ουκρανικού στρατού και των μισθοφόρων) στις 11 Αυγούστου… Μέσα σε 6 ημέρες…

Φαίνεται ότι η προχειρότητα έχει γίνει βλακεία, ίσως ανίατη – αναφερόμαστε και σε όσους αναπαράγουν αυτό το σενάριο. Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη:

Η προέλαση σταμάτησε λίγο βορειότερα απ’ την κωμόπολη Sudzha… Ο πυρηνικός σταθμός είναι στο σημείο του μπλε σημαδιού…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 12 Αυγούστου (00.25)>> Μια μάλλον απελπισμένη (αν και καλά οργανωμένη) νατο/ουκρανική εισβολή στο ρωσικό έδαφος πολύ μακριά απ’ το ενεργό μέτωπο (προς την μεριά του θρυλικού Kursk), με την πολυεπίπεδη βοήθεια όπως πάντα της Ουάσιγκτον του Λονδίνου, του Παρισιού και της Βαρσοβίας, ήταν η ευκαιρία να ξαναμάθουμε επίσημα … αυτό που ξέραμε! Ό,τι, δηλαδή, το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι τμήμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου∙ του οποίου διάφορα επιμέρους μέτωπα συγκλίνουν πιο γρήγορα απ’ ότι νομίζει κανείς.

Την Παρασκευή 9 Αυγούστου στη συνηθισμένη «ενημέρωση των δημοσιογράφων» η εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού στρατού Sabrina Singh ρωτήθηκε αν η χρήση αμερικανικών όπλων για επίθεση στο ρωσικό έδαφος εναντίον στρατού, αμάχων και υποδομών είναι συμβατή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Ναι, είναι απάντησε, εξηγώντας ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει το Κίεβο στο να ανταποδίδει κτυπώντας ρωσικές θέσεις ακόμα κι αν αυτές είναι μέσα στη ρωσική επικράτεια.

Ήταν αναμενόμενη η επόμενη ερώτηση, για το «πόσο μέσα στη ρωσική επικράτεια» υποστηρίζει η Ουάσιγκτον τις όποιες ουκρανικές επιθέσεις, ειδικά εφόσον ο τοξικός κλόουν ζητάει (απ’ την Ουάσιγκτον) να «απελευθερώσει» την ουκρανική χρήση των αμερικανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ATACMS έτσι ώστε να μπορεί να κτυπήσει την Μόσχα:

– Θα επιτρέπατε και μια επίθεση στη Μόσχα;

– Δεν πρόκειται να δώσω μια συγκεκριμένη ακτίνα δήλωσε η Singh συμπληρώνοντας ότι Προς το παρόν δεν υποστηρίζουμε επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς κατά της ρωσίας. Και αμέσως μετά: Δεν θα κάνω εδώ έναν κύκλο στον χάρτη για το που επιτρέπεται να κτυπήσουν και που όχι.

Σαφές. Και το «προς το παρόν» και το «σιγά μην καθόμαστε να μετράμε τι είναι τι». Ταιριάζουν γάντι με αυτήν την ιστορική περίοδο όπου το άσπρο σπίτι είναι ουσιαστικά άδειο, και όπου το κουμάντο στην παρακμιακή πρώην υπερδύναμη το κάνουν οι μηχανισμοί και τα κυκλώματα του αμερικανικού βαθέος κράτους: ενώ οι δυτικοί στόχοι του 2022 έχουν ηττηθεί πανηγυρικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης και το Κίεβο αποκλείεται να μην συνθηκολογήσει κάποια στιγμή, απομένει πάντα η πρόκληση καταστροφής-για-την-καταστροφή (στον εχθρό) – μέσω εργολάβων αν είναι δυνατόν…

Το ρωσικό καθεστώς τα ξέρει αυτά. Η ανεγκέφαλη αλεπού έχει αναγγείλει ήδη ότι σαν απάντηση στις δυτικές ιμπεριαλιστικές τακτικές στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα διευρύνει τον εξοπλισμό διάφορων αντιπάλων της δύσης∙ άρα θα συμβάλει στη διεύρυνση των μετώπων του 4ου παγκόσμιου πολέμου ή/και στην όξυνση των επιμέρους αναμετρήσεων… Υποθέτουμε ότι το μεσανατολικό πεδίο μάχης δεν εξαιρείται.

Και επειδή η ιστορική μνήμη δεν θεωρείται προσόν στις παρακμιακές δυτικές κοινωνίες (αντίθετα: απαγορεύεται), και επειδή βέβαια είναι αλήθεια ότι ο ρωσικός στρατός εισέβαλλε στην ουκρανική επικράτεια τον Φλεβάρη του 2022 αλλά είναι ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια πως επρόκειτο (και πρόκειται) για αντεπίθεση, να ένα τεκμήριο του-πολέμου-όπως-τον-ήθελε η Ουάσιγκτον: πρόκειται για τον Lindsey Graham, νεοσυντηρητικό και πολεμοκάπηλο γερουσιαστή απ’ το 2003 και τον John McCain, του ίδιου φυράματος (πέθανε το 2018) και ως τότε «ανεπίσημο» υπ.εξ. για όλες τις βρωμοδουλειές στη διάρκεια των διοικήσεων των «δημοκρατικών» (Obama…), όχι μόνο με το ουκρανικό φασισταριό αλλά και με τον isis…

Χαιρετίζουν τα Χριστούγεννα του 2016 (επαναλαμβάνουμε: τέλος του 2016…) τους φασίστες του Azov, κάπου κοντά στο Donbass (διακρίνεται και ο τότε πρόεδρος του Κιέβου, ο φασίστας Porosenko):

Graham: Ο πόλεμος σας είναι (και) δικός μας πόλεμος. Το 2017 θα είναι η χρονιά της επίθεσης. Όλοι μας θα γυρίσουμε στην Ουάσιγκτον και θα προωθήσουμε το ζήτημα κατά της ρωσίας. Αρκετά (πια) με την ρωσική καταπίεση. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά.

McCain: Πιστεύω ότι θα νικήσετε. Είμαι πεισμένος ότι θα νικήσετε και θα κάνουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να σας δώσουμε ό,τι χρειάζεσθε για να νικήσετε.

Το ότι αυτό ονομάστηκε «η σωστή μεριά της ιστορίας» θα πρέπει να πληρωθεί με οικτρό τρόπο απ’ όλους τους δυτικούς πολεμοκάπηλους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, ειδικότητα, αρμοδιότητα και status∙ όλους που έτρεξαν να πανηγυρίσουν τη νίκη τους με το «καλημέρα»….

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 5 Αυγούστου (1.07)>> Ύστερα από δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες Παλαιστίνιων, το να απομονωθεί η δολοφονία του Haniyeh σαν τέτοια θα ήταν προσβλητικό. Όλα τα μέλη όλων των οργανώσεων της παλαιστινιακής αντίστασης, απ’ τους απλούς «στρατιώτες» ως τους αξιωματούχους, ξέρουν καλά ότι είναι νεκροί-με-αναστολή. Επιπλέον ο Haniyeh, ζώντας μακριά απ’ την κατεχόμενη Παλαιστίνη, ειδικά απ’ την 7η Οκτώβρη και μετά, δεν είχε καθοριστική αρμοδιότητα στην εξέλιξη αυτού του πολέμου. Εν τέλει δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι δεν είναι μόνη της η Hamas στην ένοπλη αντίσταση στη γάζα: οι 4 (τουλάχιστον) οργανώσεις εκεί έχουν δημιουργήσει κοινό στρατηγείο, και σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο Haniyeh μέσα σ’ αυτό.

Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν ήθελε το «κεφάλι του Haniyeh». Εκείνο που θέλει είναι αφενός οι προβοκάτσιες (που υποτίθεται επιδεικνύουν μια ισχύ που δεν έχει πια…) και αφετέρου ένας πόλεμος-όπως-τον-φαντάζεται… Όχι άμεσα κατά της Τεχεράνης (υποστηρίζουμε). Αλλά κατά της Χεζμπ’ Αλλάχ.

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή 1

…Ο ιμπεριαλισμός φοβάται την κίνα και φοβάται τους άραβες. Το ισραήλ και η φορμόζα [σ.σ.: το παλιό όνομα της ταϊβάν] είναι οι βάσεις του ιμπεριαλισμού στην Ασία. Είστε η πύλη αυτής της μεγάλης ηπείρου, κι εμείς είμαστε τα μετόπισθεν. Έφτιαξαν το ισραήλ για σας και την φορμόζα για εμάς. Ο σκοπός τους είναι ο ίδιος…

Τάδε έφη Mao Zedong το 1965 στην αντιπροσωπεία της PLO στο Πεκίνο. Έχουν περάσει σχεδόν 60 χρόνια από τότε, και πολλά έχουν αλλάξει. Όχι όμως η γεωγραφία των δυτικών ιμπεριαλισμών…

Δευτέρα 29 Ιούλη>> Ορισμένα γεγονότα που μεσολάβησαν απ’ την προηγούμενη Δευτέρα είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν με κυνισμό, απάθεια ή αδιαφορία. Έχουμε διαφορετική εκτίμηση και σας προτείνουμε να της δώσετε βάση.

Το πιο σημαντικό απ’ αυτά είναι (θεωρούμε) η υπογραφή της «Διακήρυξης του Πεκίνου» στις 23 Ιούλη από τους αντιπροσώπους 14 παλαιστινιακών οργανώσεων μεγάλων και μικρών, δηλαδή το σύνολο εκείνου που μπορεί να ονομαστεί  Παλαιστινιακός πολιτικός γαλαξίας. Το πρώτο που προβλέπει αυτή η Διακήρυξη είναι η (μελλοντική…) ένταξη τόσο της Hamas όσο και της ισλαμικής Jihad στην PLO∙ το δεύτερο είναι η (μεταπολεμική…) δημιουργία μιας ενιαίας μεταβατικής κυβέρνησης στο σύνολο των εδαφών της μετά1967 κατεχόμενης Παλαιστίνης και η διενέργεια εκλογών∙ και το τρίτο είναι «η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους σύμφωνα με τις αποφάσεις του οηε» – δηλαδή στα σύνορα του 1967…

Καθένας απ’ αυτούς τους στόχους είναι από συζητήσιμος έως (ειδικά ο δεύτερος και ο τρίτος) αδύνατος αν πριν δεν ηττηθεί στρατιωτικά και καθαρά το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς! Κι έτσι, ενώ στα λόγια αυτό που φαίνεται απ’ την «Διακήρυξη του Πεκίνου» είναι κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί ηττοπαθής στασιμότητα, πίσω απ’ τα λόγια (εκτιμάμε ότι) υπάρχουν ορισμένα σημαντικά στοιχεία που δεν πρέπει να αγνοηθούν.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.