Tag: πόλεμος

Παλαιστινιακή αντίσταση (2)

Περιθωρικοποιημένοι μέσα στις γενικότερες αντιθέσεις, θεωρούμενοι ως γραφικοί, οι ορθόδοξοι εβραίοι αντισιωνιστές υποδεικνύουν κάτι ευρύτερης σημασίας σε σχέση με τον αριθμό τους: ότι οι θρησκείες, μονοθεϊστικές ή ό,τι άλλο, είναι ΜΗ κρατικές και ΜΗ κρατικοποιήσιμες στη βασική τους σύλληψη. Είναι η υπενθύμιση του διπόλου ανάμεσα στην «σωτηρία της ψυχής» και την εξουσία…

(Η δεύτερη φωτογραφία είναι από την Χεβρώνα, στις 25 Φλεβάρη του 2022)

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Ενώ μέσα κι έξω απ’ την Γάζα οι παλαιστίνιοι (οπωσδήποτε οι πολιτικές οργανώσεις) σφυρηλατούν την-ενότητα-μέσα-και-ενάντια-στην-φρίκη, στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς εκδηλώνονται τα συμπτώματα της αποτυχίας / ήττας: οι διαφωνίες, οι καυγάδες και οι καταγγελίες στην κορυφή του πολιτικο/στρατιωτικού επιτελείου. Ήδη απ’ τις 22 Δεκέμβρη η ha’aretz έγραφε για το Αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα στη Γάζα και την ρητορική των πολιτικών στο Τελ Αβίβ. Ένα χάσμα που όχι μόνο μεγαλώνει αλλά είναι αδύνατο να κρυφτεί – όπως φάνηκε καθαρά πριν λίγες ημέρες, στις 4 Γενάρη (περισσότερα στη συνέχεια). Η αντίθεση είναι ουσιαστικά ανάμεσα στο hardcore θεοναζί γκουβέρνο και στους κοσμικούς φασίστες που εκπροσωπούνται, κυρίως, από κρίσιμα τμήματα της ισραηλινής καραβανο-ιεραρχίας.

Στην αρχή της σφαγής όλοι ήταν σίγουροι για την «τελική λύση», μεθυσμένοι απ’ την σίγουρη επιτυχία τους και το απελπισμένο άγχος τους να υποτιμήσουν τους «ξυπόλυτους» που τους είχαν ρεζιλέψει λίγο νωρίτερα, με την «εισβολή του al Aqsa». Αλλά συν τω χρόνω η παλαιστινιακή αντίσταση άρχισε να αποδεικνύεται πολύ πιο ζόρικη απ’ το βολικό φάντασμα που ήλπιζαν. Όχι μόνο στο ένοπλο σκέλος της αλλά και στο άοπλο: οι εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι και Παλαιστίνιες αρνούνται να φύγουν απ’ την περιοχή, αρνούνται να αρχίσουν να «σπρώχνουν» προς το πέρασμα της Ράφα (κάτι που θα εικονογραφούσε την «ανθρωπιστική ανάγκη» του να τους δεχτεί ως φυγάδες η αιγυπτιακή χούντα), αρνούνται να συμβιβαστούν με μια Nakba 2.

Φυσικά δεν εξαντλείται σ’ αυτά η πραγματικότητα που προβληματίζει σοβαρά τους πιο ρεαλιστές ανάμεσα στους φασίστες / χασάπηδες του Τελ Αβίβ.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Πριν 2 βδομάδες («ο κωδικός», 25/12) ανάμεσα στ’ άλλα γράφαμε:

…Με δυο λόγια: ενώ στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα δυτικά αφεντικά δήλωσαν ότι κάνουν πόλεμο κατά της Μόσχας και απέτυχαν, στο ευρύτερο μεσανατολικό πεδίο μάχης δεν μπορούν καν να βρουν έναν αντίπαλο-της-προκοπής (για να συγκροτήσουν και το ανάλογο ιδεολογικό οπλοστάσιο) ή ένα κύριο μέτωπο∙ ταυτόχρονα δείχνουν υποχρεωμένα να στηρίζουν μια ανείπωτη φρίκη (που βλέπει όχι μόνο ο πλανήτης αλλά ίσως και ο γαλαξίας), με τον κανιβαλικό υπολογισμό (λέμε…) ότι η παράτασή της θα αναγκάσει κάποιο επίσημο κράτος να βγάλει μπροστά τον στρατό του… Π.χ. το ιράν…

Οι βόμβες-στο-ψαχνό στην ιρανική Kerman, στις 3 Γενάρη, στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο για το μνημόσυνο στον δολοφονημένο πριν 4 χρόνια Soleimani, είχαν την υπογραφή μιας τέτοιας προβοκάτσιας / πρόκλησης. Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ έτρεξαν να δηλώσουν «εμείς καμία σχέση»∙ πράγμα που σημαίνει «… θα μπορούσαμε και να έχουμε…». Την ευθύνη ανέλαβε γρήγορα ο …. isis!

Από ποια «φαρέτρα» νεκραναστήθηκε ο isis; Από ποια εφεδρεία; Για ποιούς δουλεύει;

Είναι απαντημένο. Όχι από κάποιον τυχαίο. Αλλά απ’ τον αμερικάνο αρχικαραβανά επικεφαλής του νατο (1997 – 2000) στρατηγό Wesley Clark. Να τι ξεκαθάρισε συνεντευξιαζόμενος στο cnn τον Φλεβάρη του 2015:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Και λίγη «διεθνής κοινότητα»

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Την ερχόμενη Πέμπτη (11 Γενάρη) και Παρασκευή (12 Γενάρη) πρόκειται να γίνουν στο διεθνές δικαστήριο (Χάγη) οι δημόσιες ακροάσεις σχετικά με την προσφυγή απ’ το κράτος της νότιας αφρικής κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, με την κατηγορία της γενοκτονίας. (Υπάρχει στο youtube ένα live κανάλι του οηε, πιθανόν οι ακροάσεις να μεταδοθούν και από κει).

Περί τίνος πρόκειται; Γιατί έχει ανησυχήσει το Τελ Αβίβ;

Υπάρχουν δύο «διεθνή δικαστήρια» με έδρα την Χάγη. Το «διεθνές ποινικό δικαστήριο» (international criminal court / ICC) και το «διεθνές δικαστήριο» (international court of justice / ICJ). Το πρώτο είναι σχετικά πρόσφατη δημιουργία, του 2002, και έχει αρμοδιότητα ατομικές περιπτώσεις εγκληματιών πολέμου, εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας, εγκληματιών που διαπράττουν γενοκτονία. Το δεύτερο είναι παλιό, είχε δημιουργηθεί το 1920 επί «κοινωνίας των εθνών», και μετά την δημιουργία του οηε πέρασε στην αρμοδιότητά του, ως ένας απ’ τους έξι βασικούς πυλώνες του. Το ICJ εξετάσει προσφυγές κρατών κατά κρατών για εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες. Σ’ αυτό το δεύτερο έχει προσφύγει το κράτος της νότιας αφρικής.

Ως σκέλος του οηε το ICJ έχει 15 δικαστές εννιαετούς θητείας, που εκλέγονται απ’ τη «γενική συνέλευση» και το «συμβούλιο ασφαλείας», και τυπικά οι πέντε προέρχονται από δυτικά κράτη, τρεις από αφρικανικά, δύο από ανατολικοευρωπαϊκά, τρεις από ασιατικά και δύο από λατινοαμερικάνικα. Αλλά στη σύνθεση του 2024 δεν υπάρχει δικαστής απ’ την ρωσία, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού – «τιμωρία» απ’ το 2023 (μετά την λήξη της θητείας του ρώσου Kiril Gevorgian), για την εισβολή στην ουκρανία… Στη σύνθεση των δικαστών του ICJ υπάρχουν κατά συνέπεια σήμερα δικαστές από σομαλία, κίνα, σλοβακία, γαλλία, μαρόκο, βραζιλία, ηπα (είναι και ο πρόεδρος…), ουγκάντα, ινδία, τζαμάικα, αυστραλία, λίβανο, ιαπωνία, γερμανία και βέλγιο. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με πλειοψηφία.

Το καινούργιο ICC θεωρείται επιεικώς αναξιόπιστο. Έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για μεροληψία, ακόμα και για ρατσισμό. Σ’ αυτό κατέφυγε το 2015 η «παλαιστινιακή αρχή» για να εξεταστεί η εγκληματικότητα της ισραηλινής επιχείρησης ισοπέδωσης της Γάζα το 2014 (operation protective edge) – σχεδόν 10 χρόνια μετά το ICC ακόμα ψάχνει να βρει στοιχεία…. Με εισαγγελέα τον άγγλο Karim Ahmad Khan το ICC απέρριψε το 2021 προσφυγές για εγκλήματα πολέμου απ’ τους κατοχικούς στρατούς στο αφγανιστάν, όπως επίσης προσφυγές για τις αμερικανικές / νατοϊκές «μυστικές φυλακές» και τα βασανιστήρια αιχμαλώτων του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» στην πολωνία, στη ρουμανία και στη λιθουανία – λόγω έλλειψης χρημάτων (είπαν)… Πριν δυο μήνες η νότια αφρική, η βολιβία, το μπαγκλαντές και το τσιμπουτί προσέφυγαν στο ICC κατά του Netanyahou και του υπόλοιπου υπουργο-φασισταριού για εγκλήματα-κατά-της-ανθρωπότητας στη Γάζα. Ο Khan απάντησε «δεν προλαβαίνουμε, τώρα κάνουμε έρευνα για το 2014»…

Αντίθετα το ICJ θεωρείται σοβαρό και «επαγγελματικό» στις κρίσεις του.

Αν και κανένα απ’ τα δύο δεν έχει τρόπους να επιβάλει τις αποφάσεις του, αυτές δημιουργούν στα επιμέρους κράτη μέλη του οηε το περιθώριο (τη νομιμοποίηση…) να πάρουν μέτρα τα ίδια. Κι εδώ εδράζεται η ανησυχία του Τελ Αβίβ: αν καταδικαστεί για γενοκτονία στη Γάζα, τότε αφενός θα έχει μια «επίσημη» ρετσινιά πρώτου μεγέθους, αφετέρου θα νομιμοποιηθούν διάφορα κράτη να πάρουν μέτρα εναντίον του, οτιδήποτε κρίνουν ως αποτελεσματικό. (Αν συμβεί κάτι τέτοιο, έστω και από λίγα κράτη αρχικά, θα είναι ένα είδος εφαρμογής του BDS…) Κι αυτό επειδή οι αποφάσεις του ICJ δεν αφορούν μόνο τα κάθε φορά κατηγορούμενα κράτη, αλλά και όλα τα υπόλοιπα που καλούνται να τις λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Αυτό θα φέρει σε δύσκολη θέση ανοικτούς υποστηρικτές της σφαγής στη Γάζα, όπως την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο (και όχι μόνο…)

Πως αποδεικνύεται η γενοκτονία; Σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία οι παρακάτω 5 πράξεις συνιστούν το συγκεκριμένο έγκλημα:

1. Η δολοφονία μελών μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων∙

2. Η πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών βλαβών σε μέλη μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

3. Η ηθελημένη, υπολογισμένη διαμόρφωση συνθηκών ζωής με σκοπό την φυσική εξόντωση μια εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

4. Η επιβολή μέτρων που έχουν στόχο να εμποδίσουν τις γεννήσεις μέσα σε μια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα∙

5. Η δια της βίας μεταφορά παιδιών αυτής της ομάδας σε άλλη.

Δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αμφιβολία ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς διαπράττει τα τέσσερα απ’ τα πέντε, συστηματικά και επί μήνες. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες, υπάρχουν και άφθονες δολοφονικές, ρατσιστικές, γενοκτονικές δηλώσεις «επισήμων». Ποια θα είναι η γραμμή “υπεράσπισής του”; Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά θα είναι κάπως έτσι: Μα κύριοι δικαστές, τους αφήνουμε να τρώνε λίγο ρύζι, να έχουν και λίγο νερό, άρα δεν θέλουμε να πεθάνουν… Επίσης θα είναι: Ε, λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω για να περάσει η ώρα, μη γινόσαστε κι εσείς τόσο σχολαστικοί… (Εννοείται ότι το θεοναζί καθεστώς δεν παρέλειψε να απειλήσει την Πραιτόρια ότι «αυτό θα το πληρώσετε ακριβά»…)

Αμφιβολία δεν υπάρχει, υπάρχει ωστόσο πάντα η χρονοτριβή – θα φανεί λοιπόν τι, πως και πότε θα αποφασιστεί. Η εκδίκαση μπορεί να τραβήξει, αν και η νότια αφρική μαζί με την προσφυγή έχει ζητήσει επείγουσα εκτίμηση της κατάστασης ώστε να εμποδιστεί τουλάχιστον, όσο είναι δυνατόν, η συνέχισή της. Αν το ICJ αποφασίσει τέτοια προσωρινά μέτρα (και το κάνει γρήγορα), δεν θα μπορεί μεν να τα εφαρμόσει∙ ωστόσο θα είναι κάτι σαν «προ-απόφαση» με ό,τι αξία θα της αποδοθεί. Θα μεταφέρει αυτήν την απόφασή του στο «συμβούλιο ασφαλείας»∙ εκεί το πιθανότερο είναι ότι η Ουάσιγκτον θα την μπλοκάρει. Σε κάθε περίπτωση είναι απίθανο ότι θα βρεθούν κράτη διατεθειμένα να επιβάλλουν δια της βίας (πως αλλιώς;) το τέλος της σφαγής, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Μπορούν όμως να επιβάλουν εμπάργκο, κυρώσεις, στους γενοκτόνους…

Εν τω μεταξύ τουρκία και μαλαισία έχουν δηλώσει επίσημα ότι θα υποστηρίξουν την αγωγή της νότιας αφρικής (χωρίς να ξέρουμε αν αυτό σημαίνει κάτι από πρακτική άποψη).

Ας σημειωθεί επιπρόσθετα πως στο συγκεκριμένο δικαστήριο μπορούν να καταθέσουν και θύματα, αν όχι αυτοπροσώπως σίγουρα μέσω νομικών εκπροσώπων…

Το μέτωπο του Ειρηνικού

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Το ερχόμενο Σάββατο 13 Γενάρη γίνονται στην ταϊβάν προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές. Με βάση τις υποψηφιότητες το αποτέλεσμά τους θα είναι κρίσιμο για την εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου σ’ αυτό που θεωρούμε το κυρίως μέτωπό του, οπωσδήποτε για τις ηπα.

Τρεις είναι οι φιλόδοξοι για την προεδρία της ταϊβάν. Ο Lai Ching-te, του κυβερνώντος τις δύο τελευταίες τετραετίες ανεξαρτησιακού / φιλοαμερικανικού DPP («δημοκρατικό προοδευτικό κόμμα»)∙ ο Hou Yu-ih του ιστορικού εθνικιστικού και φιλοκινεζικού KMT («Kuomintang»)∙ και ο Ko Wen-je, του καινούργιου και κάπως «ενδιάμεσου» TPP («λαϊκό κόμμα της ταϊβάν»). Οι Hou και Ko είχαν προσπαθήσει να κατεβάσουν κοινή υποψηφιότητα (κάτι που θα τους έδινε βέβαιη νίκη), αλλά διαφώνησαν για το ποιος θα ήταν αυτός ο κοινός υποψήφιος… Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν ένα προβάδισμα στο 36% +/- στον Lai, δεύτερο σε κοντινή απόσταση τον Hou με 31% +/-, και τρίτον τον Ko με 24% +/-. (Ο Ko δείχνει να έχει ιδιαίτερη επιρροή στους νεώτερους ψηφοφόρους: μιας το κόμμα του δεν έχει κυβερνήσει, η ρητορική του για τους χαμηλούς μισθούς και τις αβέβαιες προοπτικές των νέων εκλαμβάνεται τοις μετρητοίς…)

Θεωρούμε εύλογο ότι η μεν Ουάσιγκτον έχει κάνει «ότι χρειάζεται» υπέρ του Lai, το δε Πεκίνο αντίστοιχα υπέρ του Hou. Οπότε δεν διακυνδυνεύουμε πρόβλεψη για την προεδρική καρέκλα… Το ενδιαφέρον είναι ωστόσο ότι με βάση τα δημοσκοπικά στοιχεία η σύνθεση του κοινοβουλίου μπορεί να μην είναι «φιλική» προς τον Lai, ακόμα κι αν αυτός έρθει πρώτος.

Η ταϊβανέζικη βουλή έχει 113 καρέκλες∙ η πλειοψηφία χρειάζεται τουλάχιστον τις 57. Στις προηγούμενες εκλογές, το 2020, η «σκληροπυρηνική» usa-we-love-you Tsai Ing-wen του DPP είχε κερδίσει το 57,13% (στις προεδρικές), και το κόμμα της 45,1% και 61 έδρες στο κοινοβούλιο (7 λιγότερες απ’ ότι στις εκλογές του 2016), διατηρώντας ωστόσο την πλειοψηφία. Στην τωρινή συγκυρία, με τρεις υποψήφιους όπου ο τρίτος (ο Ko) θα έχει διψήφιο ποσοστό (πιθανότατα και πάνω από 20%) είναι απίθανο μια προεδρική πρωτιά του Lai και του DPP να σημαίνει και κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Απ’ την άλλη μεριά αν το φιλοκινεζικό KMT (ως δεύτερο) και το «ενδιάμεσο» TPP (ως τρίτο) καταφέρουν να συνεννοούνται πιο πετυχημένα απ’ ότι στην κοινή τους προεδρική κάθοδο, θα έχουν τακτικά την πλειοψηφία∙ ειδικά για ζητήματα «εξωτερικής πολιτικής».

Ενώ λοιπόν δεν μπορούμε να προβλέψουμε κάτι για την ταϊβανέζικη προεδρία, είναι ευκολότερο να εκτιμήσουμε ότι για τα επόμενα 4 χρόνια η Ουάσιγκτον ΔΕΝ θα έχει την «άνεση» των 8 προηγούμενων για την αντι-Πεκίνο χρήση της Ταϊπέι. Κι αν χάσει αυτή την άνεση δεν θα βρει εύκολα εναλλακτική.

Σε μια βδομάδα θα είμαστε σοφότεροι…

Εν τω μεταξύ μετρήστε: 2024… 2025… 2026… 2027… Πώς θα είναι ο κόσμος τότε; Τι θα έχει γίνει ως τότε;

Γιατί;

Δευτέρα 1 Γενάρη>> Για ποιον απαίσιο λόγο οι εφιάλτες για τις πρωτοκοσμικές σφαγές κυνηγούν άνισα ελάχιστους εδώ και τόσους πολλούς και πολλές εκεί, κι εκεί, κι εκεί; Πόσες σιωπές χρειάζονται για να κρύψουν ότι οι «πολιτισμένες» κοινωνίες μας, συλλογικά και ατομικά, κουβαλάνε απ’ την άκρη των δακτύλων των ποδιών ως τις ρίζες των μαλλιών τους / μας τόσο αίμα των Άλλων, κι ότι αυτό δεν μπορεί να μένει ατιμώρητο επ’ αόριστον; Πότε θα αναστηθούν αυτές οι δεκάδες χιλιάδες των δολοφονημένων για να αποδώσουν δικαιοσύνη, μόνο αυτό, δικαιοσύνη, αφού εμείς αποδεικνυόμαστε ξανά και ξανά ανίκανοι ακόμα και γι’ αυτό, ανάξιοι της δικαιοσύνης (την οποία θα επικαλεστούμε όταν «έρθει η ώρα μας»);

Δείτε πρώτα αυτό. Αφορά την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, Ιούλης του 1995. Σφαγή μουσουλμάνων βέβαια:

Γιατί; Γιατί αυτό το έγκλημα έμεινε ατιμώρητο;

Σύμφωνα με τις Clinton Tapes, μια έρευνα που έκανε ο Taylor Branch για την προεδρία του Bill Clinton βασισμένη σε ηχογραφημένες συνομιλίες του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ πίστευε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν προκατειλημμένοι κατά της Βοσνίας Ερζεγοβίνης εξαιτίας του πλειοψηφικά Μουσουλμανικού πληθυσμού της.

Ο Clinton φέρεται να λέει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι διαρκώς μπλόκαραν τις προτάσεις για διόρθωση ή διακοπή του εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στη Βοσνία επειδή «μια ανεξάρτητη Βοσνία θα είναι ‘αφύσικη’ ως το μόνο Μουσουλμανικό έθνος στην Ευρώπη»

Ο Branch έγραψε πως «[Ο Clinton] είπε ότι ο Γάλλος Πρόεδρος Francois Mitterrand ήταν ιδιαίτερα ωμός όταν έλεγε ότι η Βοσνία δεν ταιριάζει, και ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι μιλούσαν για μια οδυνηρή αλλά ρεαλιστική αποκατάσταση της Χριστιανικής Ευρώπης».

Αυτή η στάση εκδηλώθηκε στα σχόλια του Boris Johnson, που τώρα είναι πρωθυπουργός αλλά τότε ήταν δημοσιογράφος, ο οποίος έγραψε στην Daily Telegraph το 1997: «Εντάξει, λέω, η μοίρα της Σρεμπρένιτσα ήταν φρικτή. Αλλά αυτοί οι Μουσουλμάνοι δεν ήταν και τίποτα άγγελοι».

Έμεινε ατιμώρητο για να μπορεί να επαναληφθεί… Ό,τι δεν φτάνει ο ρατσισμός και ο οριενταλισμός της κοινωνικής βάσης στη δύση, το φτάνουν και το παραφτάνουν οι κορυφές όλες των δυτικών καθεστωτικών εξουσιών.

Ξέρετε και ξέρουμε ότι στην σφαγή των Βόσνιων αντρών και γυναικών (όχι μόνο στη Σρεμπρένιτσα) συμμετείχαν και έλληνες. Όχι μόνο το γνωστό φασισταριό. Ολόκληρο το ελληνικό κράτος / παρακράτος, με κάθε διαθέσιμο τρόπο…

Συμμετείχε όμως και το ισραηλινό. Ενδεικτικά (και προς το παρόν…) αυτά, απ’ το +972 magazine, στις 5 Δεκέμβρη του 2016:

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ απέρριψε τον περασμένο μήνα την προσφυγή για την αποκάλυψη λεπτομερειών των Ισραηλινών στρατιωτικών εξαγωγών στην πρώην Γιουγκοσλαβία στη διάρκεια της γενοκτονίας στη Βοσνία, στα ‘90s. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η έκθεση της Ισραηλινής συμμετοχής στη γενοκτονία θα μπορούσε να βλάψει τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν σημαντικότερος απ’ το δημόσιο συμφέρον κοινοποίησης αυτών των πληροφοριών, και την πιθανή προσαγωγή εκείνων που εμπλέκονταν.

Ο δικηγόρος Mark και ο καθηγητής Oron συγκέντρωσαν πολυάριθμες μαρτυρίες σχετικά με την προμήθεια όπλων απ’ το Ισραήλ στη Σερβία, τις οποίες παρουσίασαν στην προσφυγή τους. Κατέθεσαν αποδείξεις του γεγονότος ότι τέτοιες εξαγωγές γίνονταν για καιρό μετά το εμπάργκο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που μπήκε σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 1991. Οι μαρτυρίες διασταυρώθηκαν και μεταφέρονται εδώ όπως παρουσιάστηκαν στην προσφυγή, με τις αναγκαίες συντομεύσεις.

Το 1992 μια πρώην ανώτερη αξιωματούχος του Σερβικού Υπουργείου Άμυνας εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Σερβικός Στρατός», στο οποίο έγραψε ότι οι συμφωνίες για τα όπλα μεταξύ Ισραήλ και Σερβίας υπογράφτηκαν μόλις ένα μήνα μετά το εμπάργκο: «Μια απ’ τις μεγαλύτερες συμφωνίες έγιναν τον Οκτώβρη του 1991. Για προφανείς λόγους, η συμφωνία με τους Εβραίους δεν δημοσιοποιήθηκε εκείνη την εποχή».

Ένας Ισραηλινός που ήταν εθελοντής σε μια ανθρωπιστική οργάνωση στη Βοσνία εκείνο τον καιρό κατέθεσε ότι το 1994 ένας αξιωματούχος του ΟΗΕ του ζήτησε να δει τα υπολείμματα ενός βλήματος των 120 χιλιοστών – με Εβραϊκή επιγραφή πάνω του – που έσκασε στον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου του Sarajevo. Κατέθεσε επίσης ότι είδε Σέρβους να κινούνται στη Βοσνία κρατώντας Uzi που είχαν φτιαχτεί στο Ισραήλ.

Το 1995 αναφέρθηκε ότι οι Ισραηλινοί έμποροι όπλων σε συνεργασία με Γάλλους έκλεισαν μια συμφωνία για την προμήθεια στη Σερβία αντιαρματικών ρουκετών. Σύμφωνα με αναφορές απ’ το 1992, μια αντιπροσωπεία του Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας πήγε στο Βελιγράδι και υπέγραψε συμφωνία για την προμήθεια βλημάτων πυροβολικού.

Ο Στρατηγός Mladic, ο ίδιος που τώρα βρίσκεται κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, έγραψε στο ημερολόγιό του ότι «από το Ισραήλ – προτείνουν κοινό αγώνα κατά των Ισλαμιστών εξτρεμιστών. Προσφέρθηκαν να εκπαιδεύσουν τους άντρες μας στην Ελλάδα, και να δώσουν δωρεάν όπλα για ελεύθερους σκοπευτές». Μια έκθεση που έγινε κατ’ απαίτηση της Ολλανδικής κυβέρνησης στη διάρκεια των ερευνών για τα γεγονότα στη Σρεμπρένιτσα περιλαμβάνει το εξής: «Το Βελιγράδι θεωρούσε το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Ελλάδα τους καλύτερους φίλους του. Το φθινόπωρο του 1991 η Σερβία έκανε μια μυστική συμφωνία για όπλα με το Ισραήλ».

Δείτε τώρα αυτό. Αφορά την σφαγή στη Γάζα, την τωρινή σφαγή:

Γιατί πρέπει να παριστάνουμε τους τουρίστες στην φρικιαστική επανάληψη, ξανά και ξανά, της βίας των κυρίαρχων;

Ως εδώ όλα πάνε καλά…

Δευτέρα 1 Γενάρη>> …Την επόμενη φάση του πολέμου στη Γάζα συζήτησαν την Τρίτη στην Ουάσιγκτον ο στενός σύμβουλος του Νετανιάχου και υπουργός Στρατηγικών Θαμάτων Ρον Ντέρνερ με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν. Η συνάντηση είχε διάρκεια τεσσάρων ωρών, ενώ σύμφωνα με στέλεχος του Λευκού Οίκου ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν «η βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης» και ο περιορισμός των «δεινών» που υφίστανται οι πολίτες της Γάζας. Ο Σάλιβαν φέρεται να ζήτησε από την ισραηλινή κυβέρνηση τη «μετατόπιση» της σύρραξης σε άλλη κατεύθυνση, με το Ισραήλ να δίνει έμφαση στην εξόντωση στόχων «υψηλής αξίας» της Χαμάς…

Αυτά μεταξύ άλλων μετέφερε η καθεστωτική «καθημερινή» στις 28 Δεκέμβρη, με πηγή το reuters. Πολλά εισαγωγικά: για την βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης… για τα δεινά… για την μετατόπιση… για την υψηλή αξία… Άγνωστης προέλευσης: απ’ το διεθνές πρακτορείο ή απ’ την ντόπια εφημερίδα;

Όπως και νάχει, μέσα ή έξω από εισαγωγικά, έτσι συζητούν οι χασάπηδες της ανθρωπότητας. Να σκοτώνουμε κάπως λιγότερο εκεί και περισσότερο αλλού…

Αλλά απ’ την στενά στρατιωτική άποψη η εξόντωση δεν πάει καλά – γι’ αυτό άλλωστε χρειάζονται ακόμα μερικές χιλιάδες βλήματα και βόμβες, απ’ την πρώην υπερδύναμη στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. (Υποθέτουμε ότι τα μεταγωγικά που θα τις μεταφέρουν θα πάρουν μιαν ανάσα σε ελληνικό ή/και σε νοτιοκυπριακό αεροδρόμιο…)

Ο Yitzhak Brik, ισραηλινός απόστρατος αρχικαραβανάς (στρατηγός), που στα μέρη του τον αποκαλούν «θυμωμένο προφήτη», έχει μια δυσοίωνη (για τον πρώην στρατό του…) άποψη:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 1 Γενάρη>> Με την ίδια ευκολία που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν καταδικασμένος στην πιο οικτρή ήττα, η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) ανακηρύσσεται τώρα «νικητής για το 2023»!! Όχι από τους δικούς του! Απ’ τους εχθρούς του∙ εν προκειμένω απ’ την wall street journal!

Μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί για την διανοητική ισορροπία (ειδικά και γενικά) των δυτικών αρμοδίων του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Κι αν διακρίνει κάποιου είδους «χάσιμο», τότε αυτό κάνει (και θα κάνει) τις περιστάσεις ακόμα χειρότερες.

Αυτός πάλι – ουκρανός πρώην σύμβουλος του τοξικού κλόουν… – έχει ολοφάνερα ξαναλλάξει πλευρά. Για την ακρίβεια έχει γυρίσει εκεί όπου βρισκόταν πριν το 2014. (Μπορεί άνετα και να είναι διπλός πράκτορας…) Εδώ δια χειρός Pepe Escobar:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μπροστά απ’ το ηλιοβασίλεμα στέκεται το εκτελεστικό απόσπασμα…

Δευτέρα 25 Δεκέμβρη>> Τι θα έγραφε η «καταραμένη» Hannah Arendt σήμερα, αν μπορούσε, στην  Έκθεση για την Κοινοτοπία του κακού; Τι θα έγραφε ο Primo Levi σήμερα, αν μπορούσε, στο Αν αυτό είναι ο άνθρωπος;

Οι χαρούμενοι δολοφόνοι δεν πέφτουν απ’ τον ουρανό. Αναδύονται μέσα απ’ τον βούρκο κοινωνιών που καταφέρνουν να γίνουν σαδιστικά αχόρταγες για αίμα.

(Ανάμεσα στο 1992 και στο 1995 το motto περί σκοπιανών σκυλιών που έπρεπε να «φολιαστούν» ήταν τόσο κοινότοπη στην ελληνική κοινωνία ώστε όταν μαθαίνει τι λέει η ισραηλινή κοινωνία για τα παλαιστινιακά σκυλιά δεν μπορεί παρά να βλέπει την αντανάκλαση του εαυτού της…)

Δείτε τι λέει η κυρία και, επιπλέον, πως το λέει:

… Οι έποικοι θέλουν να βλέπουν την θάλασσα. Τους εμποδίζουν τα σπίτια των παλαιστίνιων στη Γάζα… Να ισοπεδωθούν όλα για απελευθερωθεί η θέα… Δεν είναι ρομαντικό;;;;;

Τι πόλεμο κάνει η δύση κατά των Παλαιστινίων;

Δευτέρα 25 Δεκέμβρη>> Συνεχίζουμε να αναζητούμε (χωρίς αποτέλεσμα ως τώρα) μια στέρεη και συνεκτική απάντηση στο για πιο συγκεκριμένο όφελος τα δυτικά κράτη / κεφάλαια υποστηρίζουν και τροφοδοτούν την σφαγή των Παλαιστινίων απ’ τον θεοναζί, απαρτχάιντ μεσανατολίτη χωροφύλακά τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτό ακριβώς κάνουν, πρώτ’ απ’ όλα η Ουάσιγκτον αλλά όχι μόνον αυτή: προμηθεύουν σταθερά το καθεστώς του Τελ Αβίβ με τα απαραίτητα «αναλώσιμα»: βόμβες, σφαίρες, κλπ. Αφού αυτό το καθεστώς ΔΕΝ έχει την βιομηχανική βάση που θα του επιτρέπει αυτάρκεια στο αιμοβόρο έργο του. Είναι κάτι που έχει δηλωθεί καθαρά.

Το ερώτημά μας δεν έχει σαν υπόβαθρο την σκέψη ότι η δύση θα μπορούσε ή θα έπρεπε, (υπερασπιζόμενη τα δικά της καπιταλιστικά συμφέροντα) να εμποδίσει το θεοναζί καθεστώς να ρίξει έστω μια σφαίρα στη Γάζα! Αλλά την σκέψη ότι μετά από τις πρώτες 10 ή 15 μέρες μαζικών εκδικητικών δολοφονιών, θα μπορούσε να τις έχει σταματήσει, διακόπτοντας απλά την τροφοδοσία των θεοναζί.

Κάποιοι έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν στο ερώτημα, παρακάμπτωντας ωστόσο την πλευρά του συγκεκριμένου οφέλους (οικονομικού, γεωπολιτικού, κλπ) τέτοιου ώστε να «ισοφαρίζει» την παγκόσμια «έκθεση» των δυτικών κρατών / κεφαλαίων στην εξελισσόμενη σφαγή.

Ένας απ’ αυτούς είναι ο John Mearsheimer. Αρκετά γνωστός εντός και εκτός αμερικανικών συνόρων, πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής διεθνών σχέσεων στο πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο Mearsheimer είναι ο πιο γνωστός εκπρόσωπος της «σχολής του ρεαλισμού» στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των κρατών.

Από έναν τέτοιο τύπο θα περιμέναμε μια ρεαλιστική απάντηση στο γιατί η Ουάσιγκτον υποστηρίζει τόσο πρόθυμα, τόσο συστηματικά, τόσο πληθωρικά τους χασάπηδες του Τελ Αβίβ. Η γνώμη του; Η υποστήριξη των ηπα στο ισραήλ ακόμα κι ενάντια στα συμφέροντά τους οφείλεται στο παντοδύναμο «ισραηλινό λόμπυ»!!!

Θεωρείται αυτό σοβαρή εξήγηση; Υπάρχουν διάφοροι «επώνυμοι» στην αμερικανική επικράτεια που την χρησιμοποιούν τα τελευταία χρόνια… Την έχουμε απορρίψει στο παρελθόν, την απορρίπτουμε και τώρα! Πρώτον επειδή συνορεύει επικίνδυνα με την αντισημιτική έως ηλίθια θεωρία ότι «οι εβραίοι είναι πίσω απ’ όλα»!! Και δεύτερον επειδή παρουσιάζει το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο ως αποικία του ισραηλινού, σίγουρα σε σχέση με τη Μέση Ανατολή…. αν θα ήταν ποτέ δυνατόν!!! Όσο ισχυρά κι αν είναι τα λόμπυ στις ηπα (και το ισραηλινό είναι μόνο ένα ανάμεσα σε αρκετά άλλα εξίσου ισχυρά) το τι, πως και πότε θα πράξει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο πόλεμο ΔΕΝ μπορεί να είναι αποτέλεσμα … καλοπληρωμένων «τσάτσων» στο νομοθετικό του!!!

Αυτό που καταλαβαίνουμε (καθώς η σφαγή εξελίσσεται) ότι συμβαίνει ήδη είναι ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός συμμετέχει μέσα απ’ την επίμονη και πρακτική υποστήριξή του στους χασάπηδες του Τελ Αβίβ σε μια αναμέτρηση για την οποία τα αφεντικά του έχουν κάνει λάθος υπολογισμούς.

Αν αυτό (που καταλαβαίνουμε) ισχύει, κι αν δεν δίνει μεν την απάντηση στο ερώτημα ποιο είναι το συγκεκριμένο υλικό όφελος της δυτικής υποστήριξης στη σφαγή των Παλαιστινίων είναι όμως μια αξιόλογη υπόδειξη για το αναζητούμενο, σκοπούμενο «γενικό όφελος», τότε θα πρέπει να αλλάξουμε (ή πιο σωστά να διευρύνουμε) τον ορίζοντα του ζητήματος. Κι αυτό προϋποθέτει την επανεκτίμηση ορισμένων «λεπτομερειών», που δεν είναι καθόλου τέτοιες!