Ηλεκτρικό κάρβουνο

Τετάρτη 13 Δεκέμβρη. Ως εδώ όλα είναι γνωστά από πολύ παλιά: η υψηλή ζήτηση ενός «μέσου συναλλαγών» για λόγους αποθησαυρισμού ή/και κερδοσκοπίας είναι παλιά όσο η συσσώρευση η ίδια. Αυτά είναι γνωστά και με άλλη μορφή: την μεγάλη ζήτηση μετοχών για τους ίδιους λόγους. Το bitcoin δεν είναι διαφορετικό απ’ τα «χαλυβδόφυλλα» και τον «τασόγλου – delongi», «χαρτιά» για τα οποία έπεφταν κορμιά κάποτε στα μέρη μας (απ’ την … λατρεία) – χωρίς οι φανατικοί μικροαστοί πιστοί να έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται… Στο τέλος πλήρωσαν, δεν κατάλαβαν, και το βούλωσαν…

Υπάρχει περίπτωση να πέσει η «ζήτηση» για το bitcoin ρίχνοντας την τιμή του στα τάρταρα; Θεωρητικά ναι· όπως συμβαίνει με όλα τα εμπορεύματα. Υπάρχουν, όμως και άλλα ενδεχόμενα. Το στατιστικά πιθανότερο είναι εκείνο που συμβαίνει και με τις μετοχές, όταν οι τιμές τους έχουν γίνει αερόστατο: κάποιοι αρχίζουν να πουλάνε προκειμένου να μετατρέψουν την (υψηλή) τιμή σε κάτι πιο στέρεο· σε κανονικό νόμισμα… Αυτό λέγεται «κερδοσκοπία», αλλά είναι συνυφασμένο με τις λειτουργίες της «αγοράς». Αν οι πωλητές περάσουν ένα όριο που δεν είναι ποτέ προκαθορισμένο, τότε είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν οι μιμητές τους, ρίχνοντας κι άλλο την τιμή (εφόσον η «προσφορά» ξεπεράσει την «ζήτηση»). Τότε δημιουργούνται συμπεριφορές πανικού (καθόλου άγνωστες στο είδος μας, αν και χρήσιμες μόνο στη σαβάννα…): όλο περισσότεροι πουλάνε ενώ όλο λιγότεροι αγοράζουν. Στο τέλος δεν σωριάζεται μόνο η τιμή. Σωριάζεται, κυρίως, η βασική προϋπόθεση: η εμπιστοσύνη στην «αξία» του εμπορεύματος. Που, επειδή είναι νόμισμα, δεν έχει καν το πλεονέκτημα του «φυσικού μονοπωλίου», του εμπορεύματος δηλαδή χωρίς το οποίο δεν μπορεί να ζήσει κανείς.

Ειδικά όμως για τα ηλεκτρονικά νομίσματα υπάρχουν κι άλλοι κίνδυνοι απότομης κατάρρευσης της τιμής τους. Μια εκτεταμένη και μεγάλης διάρκειας διακοπή ρεύματος – για παράδειγμα. Χωρίς ηλεκτρισμό δεν υπάρχει (ούτε σαν φαντασίωση) κανένα «κρυπτονόμισμα» (ενώ, αντίθετα, υπάρχει το κανονικό χρυσάφι ή το παραδοσιακό χρήμα με την φυσική του υπόσταση). Οπωσδήποτε μια γενική, εκτεταμένη και μεγάλης διάρκειας διακοπή ρεύματος (εξαιτίας, ας πούμε, της χρήσης ηλεκτρομαγνητικών όπλων σ’ έναν πόλεμο…) θα προκαλέσει πολύ σοβαρότερα προβλήματα στις ανθρώπινες κοινωνίες του καπιταλιστικού βορρά… Όμως ακριβώς γι’ αυτό, εξαιτίας των πολύ σοβαρότερων προβλημάτων, η εξαφάνιση των κρυπτονομισμάτων θα γίνει την στιγμή που τα όποια (συσσωρευμένα) μέσα συναλλαγής θα ήταν απαραίτητα παρά ποτέ!

Κάρβουνο: καπιταλιστικό και εμπρηστικό

Τετάρτη 13 Δεκέμβρη. Η μόδα (και ο τζόγος) με τα «κρυπτονομίσματα», το bitcoin σα ναυαρχίδα τους και άλλα (όπως το litecoin) να ακολουθούν με ακόμα μεγαλύτερες φιλοδοξίες “απόδοσης”, δεν είναι παρά υποκεφάλαιο της μόνιμης καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης που ξέρασε στα 2007 – 2008 τον σπασμό της. Της κρίσης / αναδιάρθρωσης που (έχει αναγγελθεί…) προετοιμάζει έναν ακόμα σπασμό, πολύ χειρότερο!… Είναι η “γραμμή” το χρήμα γεννάει χρήμα. Στην περίπτωση των “κρυπτονομισμάτων” δεν είναι οι στραμπουληγμένοι αλγόριθμοι των blockchain που “παράγουν αξία” (πως θα ήταν δυνατόν;;;) αλλά αυτό το πάθος / λάθος που συναντάει κανείς στην ιστορία σαν ανομολόγητη πραγματικότητα: η αρπαχτή. Η “αξία” που μετατρέπεται σε τιμή σπάνιων εμπορευμάτων (είτε είναι τουλίπες, είτε είναι είναι χαλυβδόφυλλα, είτε είναι ηλεκτρικά νομίσματα) είναι μία, και μόνο μία: η αξία του να βγάλεις τον 5ο άσσο απ’ το μανίκι πριν προλάβουν οι υπόλοιποι να δουν τον 4ο – κι αν χρειαστεί (που θα χρειαστεί) να τραβήξεις πρώτος το εξάσφαιρο για να κάνεις πειστικό το χαρτί σου…

Από έναν σχετικά αξιόπιστο αρθρογράφο (Κώστας Καλλίτσης) αντιγράφουμε (10/12/17, καθεστωτική “καθημερινή”):

… Όλος ο κόσμος είναι περισσότερο υπερδανεισμένος από όσο ήταν πριν από 10 χρόνια. Θυμίζω ότι το παγκόσμιο χρέος, που ήταν ίσο με το 174% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2008, αυξήθηκε στο 212% το 2014 και έφτασε στο εκπληκτικό ποσοστό 324% του παγκόσμιου ΑΕΠ τον Ιούλιο φέτος… Έτσι, το παγκόσμιο χρέος έχει εκτοξευτεί στα 226 τρισ. δολάρια.

Βασικά, δύο παράγοντες στήριξαν την παγκόσμια (και ευρωπαϊκή) ανάκαμψη:

Πρώτος, η άφθονη, φθηνή ρευστότητα που παρέχουν οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συνδυασμένο ενεργητικό [σ.σ.: τα δάνεια] των κεντρικών τραπεζών ΗΠΑ, Ευρωζώνης, της Αγγλίας και Ιαπωνίας, το 2008 ήταν 3 τρισ. δολάρια. Τώρα είναι 14 τρισ. δολάρια. Από αυτά, μόνο το 25% πήγε στην “πραγματική” οικονομία. Το 75% φουσκώνει τις αγορές κεφαλαίου και ομολόγων – πλουτίζει τους πλούσιους και τροφοδοτεί ακραίο τυχοδιωκτισμό…

Σ’ αυτό το αναπόδραστο καπιταλιστικό περιβάλλον τα κρυπτονομίσματα δεν είναι ο “νέος χρυσός”. Είναι μόνο το πιο πρόσφατο “χρύσωμα του χαπιού”…

(φωτογραφία: το litecoin έτοιμο για το σεντούκι! Σα Ρικαρντιανοί του σκοινιού και του παλουκιού, οι οπαδοί των “κρυπτονομισμάτων” υποστηρίζουν ότι αυτά έχουν “πραγματική” και όχι συμβατική αξία: είναι ο χρόνος εργασίας που απαιτείται για την δημιουργία κάθε μονάδας τους, μέσω των blockchain. Λανσάρουν φρικτά κακοποιημένη μια εργασιακή θεωρία της αξίας των «κρυπτονομισμάτων»… Πως και δεν έχει δοκιμάσει κανένας τους μια ανάλογη “εργασιακή θεωρία” για το χέσιμο και την ανταλλακτική αξία των κοπράνων; Επειδή στην τουαλέτα δεν υπάρχουν blockchains; Υπάρχουν! Είναι τα εντερικά block-chains, που λέγονται δυσκοιλιότητα…

Τέλος πάντων, είναι μια φιλότιμη προσπάθεια εκ μέρους των bitcoiners. Αν καταφέρουν να εξηγήσουν το πως και γιατί αυτή η εργασία μπορεί να τιμολογείται από 5 μέχρι 25.000 δολάρια το κομμάτι, κι ύστερα 4.000, κι ύστερα άγνωστο τι και πόσο, όλα αυτά σε ιστορικό dt, θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε αυτόν τον μετριοπαθή στόχο των 900 ευρώ καθαρό βασικό, minimum μισθό για 30 ώρες δουλειά την εβδομάδα· και να εκτοξευτούμε στο πολυπόθητο 90.000 ευρώ για 3 ώρες δουλειά τον μήνα!!! Περιμένουμε με αγωνία… )

Νομισματικοί βαλλιστικοί πύραυλοι

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Αν το χρήμα είναι το “γενικό ισοδύναμο” των συναλλαγών στις ανθρώπινες κοινωνίες τουλάχιστον τους τελευταίους αιώνες· κι αν λειτουργεί σαν “μέτρο της αξίας”, τότε το bitcoin (η ναυαρχίδα των «κρυπτονομισμάτων») είναι ένα υπερπυρηνικό όπλο: δεν καταστρέφει την αξία· θα καταστρέψει, για άλλη μια φορά αλλά με διαφορετικό τρόπο, τους πιστούς του θεωρήματος «το χρήμα γεννάει χρήμα» – τους εχθρούς της αξίας…

Είναι εύκολο να βρει κάποιος μια αξιοπρεπή ιστορία του χρήματος. Και εκεί θα ανακαλύψει, μάλλον με έκπληξη, πως οτιδήποτε θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του «γενικού ισοδύναμου», αρκεί να έχει μια κάποια σπανιότητα. Από βότσαλα μέχρι τσιγάρα (στις φυλακές)· από όσπρια (σίγουρα στην χαρτοπαιξία) μέχρι εργόχειρα…

Τα κρυπτονομίσματα κρατούν τον όρο της σπανιότητας στην κατασκευή τους· αλλά αυτός είναι ο μόνος κανόνας τους σε μια εποχή (διαρκής κρίση / αναδιάρθρωση στον 21ο αιώνα) που έχει μεγάλη προϊστορία στην κατασκευή και στη διαχείριση νομισμάτων. Το αποτέλεσμα; Μαφιόζοι και τζογαδόροι «παίζουν» με την ισοτιμία του bitcoin (καθώς δεν υπάρχει ένα μηχανισμός που να προσαρμόζει «προσφορά» και «ζήτηση» του «νομίσματος» σε λογικά όρια), όπως ακριβώς συμβαίνει στα χρηματιστήρια. Όπως συνέβαινε στα μέρη μας με τα «χαλυβδόφυλλα» και τον «τασόγλου – delongi»· θυμάστε εκείνες τις επικές εποχές που το χρήμα γεννούσε χρήμα και οι μετοχές ήταν χρυσάφι;

Φούσκα το bitcoin; Απάτη; Μην το πείτε! Να δούμε πως θα φυλαχτούν οι οπαδοί του καπιταλισμού του 21ου αιώνα απ’ τα «παιδιά» του…

(Τον περασμένο Γενάρη, του ’17, η ισοτιμία του bitcoin ήταν 1 προς 700 δολάρια ηπα. Τώρα είναι 1 προς 11.000 δολάρια. Όχι, δεν υποτιμήθηκε το δολάριο σχεδόν 16 φορές – 1570%!! Απλά κάποιοι θα κάνουν την αρπαχτή της ζωής τους· και πολύ περισσότεροι θα κλαίνε…)

A fistful of dollars

15/2/2017. Το ότι κάποιοι έλληνες καθεστωτικοί (“πατριώτες” προφανώς!) την ψάχνουν για το πως θα μπορούσαν να δέσουν σταθερά το όποτε και αν “εθνικό νόμισμά” τους με το δολάριο είναι κάτι που θα μπορούσαμε να το πάρουμε στα σοβαρά… αν το έλεγε οποιοσδήποτε άλλος. Εκτός απ’ τον Ted Malloch. Που προορίζεται για «πρέσβης της Ουάσιγκτον στην ε.ε.» – με δηλωμένο στόχο να την διαλύσει…
Γιατί πρόκειται για επαγγελματία σπεκουλαδόρο· πράγμα που (περίεργο;) ξεχνιέται από διάφορους που ζητάνε τις απόψεις του (ή κρέμονται απ’ την γλώσσα του). Έχει πολύχρονη καριέρα σε πόστα χρηματοπιστωτικού συμβούλου· άρα ξέρει να τζογάρει.
Το έχει δηλώσει άλλωστε: στοιχηματίζει υπέρ της διάλυσης του ευρώ τους επόμενους 18 μήνες. Και θεωρεί ότι σπεκουλάρωντας στα αυτιά ευήκοων ελλήνων θα κερδίσει το στοίχημα… (Αλλά μπορεί να έχει ποντάρει και σε κάτι άλλο, που δεν το λέει…)

1:1

8/2/2017. Να τώρα ένα παράδειγμα των προηγούμενων, “βγαλμένο απ’ τη ζωή”. Οι ντόπιοι φίλοι της δραχμής και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι έχουν ψηθεί: έξω απ’ το ευρώ με ένα εθνικό νόμισμα σε ισοτιμία 1 προς 1 με το (σκληρό και καταραμένο) ευρώ….
Καίγονται τα φαιά κύτταρα, αλλά όλοι απολαμβάνουν την εθνική ψησταριά. Περιμένουν να φάνε. Πως και γιατί μια τέτοια ισοτιμία; Ποιος την ορίζει; Όποιος θέλει; Ο Λαπαβίτσας; Ο Λαφαζάνης; Έτσι ορίζονται (διεθνώς) οι ισοτιμίες των νομισμάτων; Όποιος μιλήσει τελευταίος περνάει το δικό του; Όποιος ξυπνήσει με ορέξεις κόβει μονέδα; Και με τα άλλα νομίσματα του πλανήτη έτσι γίνεται; Μπορεί, για παράδειγμα, να ξυπνήσει ο φίλος και αδελφός Σίσι και να πεί: λοιπόν, τέρμα οι μαλακίες…. 1 αιγυπτιακή λίρα είναι όσο 10 ευρώ! Και γιατί, λοιπόν, 1:1 και όχι 1 δραχμή όσο 100 ευρώ, να τους τσακίσουμε τους παλιοευρωπαίους;
Εξτρεμιστικά βλακώδες! Έχει όμως συγκεκριμένα κίνητρα. Κάποιος στοιχειωδώς ορθολογικός θα έλεγε “ας ξεκινήσουμε με 1:1 για να γίνει εύκολα η δουλειά, το πέρασμα, η μετάβαση, σε ότι αφορά τις τιμές. Να μην παίξει μπέρδεμα”. Αλλά αμέσως κάποιος ακόμα πιο ορθολογιστής θα του απαντούσε: “Μα το ίδιο γίνεται με ισοτιμία 1 (ευρώ) : 10 δραχμές, ή 1:100 ή 1:1000. Τα μηδενικά δεν είναι πρόβλημα, θα προστίθενται στο τέλος…”
Αυτό, λοιπόν, το δήθεν πρακτικό επιχείρημα δεν στέκει. Το μόνο δημαγωγικό κίνητρο που στέκει είναι … ψυχολογικό. Αν, δηλαδή, οι ιερείς της επιστροφής της δραχμής αρχίσουν να μιλάνε για ισοτιμίες 1:340,75 (όπως ήταν η ισοτιμία της ένταξης στην ευρωζώνη) ή 1:247, ή 1:462, ή 1:793 θα σχηματιστεί τέτοιο (λογιστικό) χάος στα μυαλά των οπαδών του εθνικού νομίσματος, που θα ξενερώσουν. Ενώ το 1:1 είναι απλό, κομψό, πειστικό. Και τερατωδώς εκτός πραγματικότητας! Ούτε καν παιδικό όνειρο· εφιάλτης σε επικάλυψη σοκολάτας!

Γιατί είναι τερατωδώς εκτός πραγματικότητας; Επειδή η (ανταλλακτική αξία) των νομισμάτων ΔΕΝ ορίζεται όπως καβλώσει (συγγνώμη για την έκφραση) στον καθένα. Είτε λέγεται Λαπαβίτσας, είτε Λαφαζάνης, είτε μπαρμπαΚώστας, είτε Φου Μι Τσου! Αν ήταν έτσι θα είχαμε βγάλει, σαν Sarajevo, το δικό μας χαρτοπετσετονόμισμα ήδη! Υπάρχουν βασικά οικονομικά μεγέθη, όπως η αποτίμηση του αεπ σε «σκληρό νόμισμα», η ποσότητα του χρήματος σε κυκλοφορία με διάφορες μορφές, οι εμπορικές σχέσεις, και άλλα που αγνοούμε (και δεν είναι καθόλου απλά!), που προσδιορίζουν κάθε στιγμή ένα κάποιο εύρος συναλλαγματικής ισοτιμίας στα εθνικής και στα διεθνούς χρήσης νομίσματα. Συνεπώς, ακόμα κι αν εντελώς αυθαίρετα (και χωρίς καμία συνεννόηση με την εκτ) μια ελληνική «εθνικοαπελευθερωτική» κυβέρνηση αποφάσιζε ότι η δραχμή της είναι το ίδιο «σκληρή» με το ευρώ, επειδή τα βασικά οικονομικά μεγέθη πίσω απ’ το ευρώ και πίσω απ’ την δραχμή ΔΕΝ έχουν καμία σχέση μεταξύ τους (δεν είναι, δηλαδή, καν και καν της «ίδιας τάξης») μια ώρα ή μια μέρα μετά την ανακοίνωση του 1:1 η δραχμή θα είχε αρχίσει να κατρακυλάει. 1 (ευρώ) προς 2 (δραχμές). 1:3. 1:4. 1:8. Κλπ κλπ.

Κάτι απλό. Αφού η ισοτιμία ένταξης στο ευρώ, στα τέλη της δεκαετίας του ’00, ήταν 340,75 (τότε) δραχμές προς 1 ευρώ, μπορεί στα σοβαρά ακόμα και κάποιος λιώμα απ’ το μεθύσι της «εθνικής νομισματικής ανεξαρτησίας» να υποστηρίξει ότι τα τωρινά οικονομικά δεδομένα του ελλαδιστάν είναι τόσο πολύ καλύτερα απ’ ότι το 2000, ο «εθνικός πλούτος» είναι τόσες φορές πολλαπλάσιος, ώστε η ισοτιμία 1 (ευρώ) :1 (δραχμή) είναι σωστή; Και το 1 (δραχμή) : 1 (δολάριο) κι αυτό σωστό; Τους φάγαμε και τους αμερικάνους; Τι είναι ο ελληνικός καπιταλισμός; Αγέλη από τίγρεις που ετοιμάζεται να κατασπαράξει τον κόσμο όλο;
Πρόκειται, λοιπόν, για μια ιεροτελεστία. Σπονδή στο Ίδιο. Στο «Ίδιο» που βολεύει ψυχοσυναισθηματικά, χωρίς να έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα. Ειδικοί (δηλαδή ιερείς) βγαίνουν με τις αγιαστούρες τους και το προσκυνάνε. Πιστοί κάνουν τον σταυρό τους και «πιστεύουν» – επειδή έτσι τους βολεύει. (Κι ας μην αναρωτιέται κανείς από που ξεφύτρωσε ο κύριος “600 δισ.”, ο Σώρρας. Είναι γνήσιο παιδί του μαζικού παραλογισμού που επιβεβαιώνεται σαν αλήθεια μέσα στους καθρέφτες του.)
Και επιβεβαιώνονται όλοι μηντιακά. Λίγο με τα παλιά, πολύ με τα καινούργια, τα “social media”. Όπου αν ψάχνεις το εντελβάις, το βρίσκεις on demand. Χωρίς να κουραστείς.
Κι όπως επιβεβαιώνονται, έτσι γίνονται ακόμα πιο αλαζόνες, πιο επιθετικοί…

Το νόμισμα

1/2/2017. Επί της ουσίας δεν είναι απρόβλεπτο. Έχει, όμως, ενδιαφέρον το timing· δείγμα σοβαρού σφιξίματος. «Με το καλημέρα» το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού συμπλήρωσε το μικρό αλλά περιεκτικό κάδρο των εχθρών του αμερικανικού καπιταλισμού: μαζί με το γουάν το ευρώ. «Χονδροειδώς υποτιμημένο» το χαρακτηρίσε ένας κάποιος Peter Navarro (ε, όχι και «κάποιος»! Επικεφαλής του «εθνικού συμβουλίου εμπορίου» διορισμένος απ’ το ψόφιο κουνάβι είναι ο άνθρωπος!) τραβώντας το όπλο του: η γερμανία είπε χρησιμοποιεί αυτό το grossly undervalued ευρώ, για να έχει πλεονεκτήματα σε βάρος των ηπα, αλλά προσέθεσε και των εταίρων της στην ε.ε.
Άρα; Θα πρέπει να διαλυθεί το ευρώ (η ευρωζώνη), η γερμανία, ή και τα δύο· για να ξαναγίνει μεγάλη η αμερική… Μαζί, φυσικά, με την κίνα: κι αυτή θα πρέπει να διαλυθεί. Σε γενικές γραμμές και για να το πούμε απλά, όποιος πηγαίνει κόντρα στις ηπα (από καπιταλιστική άποψη), πρέπει να διαλυθεί. Αυτό εννοούσε ο κυρ Navarro. Απομένει να δούμε με ποιον ακριβώς τρόπο θα τα καταφέρει το ψοφιοκουναβιστάν να διαλύσει τους αντιπάλους του. Θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά; Ή θα τα καταφέρει με “συμβατικά”; Ή δεν θα τα καταφέρει καθόλου; (Ωραία ερώτηση, αρκεί να βρίσκεται κανείς στο Δ του Κενταύρου!).
Η αλήθεια είναι πάντως ότι το ευρώ δεν είναι «χονδροειδώς υποτιμημένο». Σε κάθε περίπτωση η ε.κ.τ., με την «ποσοτική χαλάρωση» (βασικό εργαλείο ελεγχόμενης υποτίμησης) δεν έκανε τίποτα άλλο, και μάλιστα με μερικά χρόνια καθυστέρηση, απ’ αυτό που ξεκίνησε απ’ το 2010 η αμερικανική fed. Εννοείται πως παρόμοια κάνουν όλες οι κεντρικές τράπεζες όταν τα νομίσματά τους ανατιμώνται· ή όταν θέλουν να τα υποτιμήσουν.
Εξίσου αλήθεια είναι ότι δεν ωφελήθηκαν μόνο οι γερμανικές εξαγωγές (εκτός ευρωζώνης) απ’ την ισοτιμία περίπου 1:1 δολαρίου – ευρώ. Οφελήθηκαν οι πάντες. Γάλλοι, πορτογάλλοι, ισπανοί, ιταλοί , ολλανδοί, όλοι. Ακόμα και οι έλληνες (λέμε τώρα, γιατί δεν έχουν πολλά ποιοτικά να εξάγουν…)
Εν τέλει το γελοίο αυτής της αγχωμένης αντίδρασης είναι η αντινομία της υπονοούμενης «πρότασης» που κουβαλάει. Τι λέει ο εμπορικός boss των ηπα στα ευρωπαϊκά κράτη; Βρε χαζά! Σας εκμεταλλεύεται η παλιογερμανία ρεεε, με το «χοντροειδώς υποτιμημένο» ευρώ… Ενώ αν γυρίσετε στα εθνικά σας νομίσματα; Ε, αυτά θα είναι λεπτεπίλεπτα υποτιμημένα – οπότε πάλι θα έχετε εμπορικά πλεονάσματα απέναντι στις ηπα.
Εκεί πάει ο «ιδιοφυής» συλλογισμός του ανδρός. Οπότε, κάθε εθνικιστικός αμερικάνος σκύλος θα πρέπει να δαγκώσει τον εμπορικό boss στο αυτί, και να του ψιθυρίσει: ρε Navarro, είπαμε να ανατιμηθούν τα νομίσματά τους για να πουλάμε φτηνότερα εμείς με το δολάριο. Τι μαλακίες είναι τώρα αυτές που λες;
Επίσης (θα έλεγε αυτό το σκυλί) μην λες για το ευρώ πράγματα που δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε με το γουάν. Ποια ένωση θα διαλύσουμε εκεί ρε μπάρμπα;

(φωτογραφία: δεν είναι του γούστου μας οι πρώτες 100 μέρες των αμερικάνων προέδρων. Αλλά δεν θα πρέπει να έχει υπάρξει άλλος εδώ και πολλά χρόνια που να έχει φωτογραφηθεί και προβληθεί τόσο υπογράφοντας διαταγές με το που έστρωσε τον κώλο του στην προεδρική καρέκλα. Κόμπλεξ; Ανασφάλεια; Σύνδρομο αυτοκρατορικού μεγαλείου; Δεν ξέρουμε.
Πάντως ο δεξιά είναι ο «fuck euro» Navarro. Ευελπιστούμε ότι οι έλληνες σύμμαχοι και ομοϊδεάτες του – you know who – θα μπουν στα έξοδα να του στείλουν μια ανθοδέσμη).