Tag: κίνα

Είναι ο Xi συνεταίρος του Putin;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Την περασμένη Παρασκευή Putin και Xi τα είπαν τηλεφωνικά, σε σχέση «με την κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο»… Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του καθεστωτικού κινεζικού Xinhua, ο Xi υπογράμμισε την σημασία του να είναι οι δύο ηγέτες σε διαρκείς επαφές σε πραγματικό χρόνο, αφού «η παγκόσμια κατάσταση και τα καυτά θέματα είναι μια διασταύρωση σύνθετων αλλαγών»…

Σωστά. Πολύ σωστά. (Δεν τα λέει και στη θεία Λίτσα;) Την ίδια μέρα ακριβώς, στις 15 Ιούνη, ο «τρελός σκύλος» υπ.αμ. των ηπα James Mattis κατηγόρησε τον μεν Putin ότι «θέλει να διαλύσει το νατο και να υπονομεύσει την ηθική αυθεντικότητα των ηπα»· τον δε Xi ότι «έχει σαν πρότυπο την δυναστεία των Ming… αλλά με πιο επιθετικό τρόπο, απαιτώντας από άλλα κράτη να γίνουν πελάτες του Πεκίνου».

Δεν είναι ότι κάνει λάθος ο «τρελός σκύλος»: όταν το δόγμα «εθνικής ασφάλειας» των ηπα θεωρεί ότι η Μόσχα και το Πεκίνο απειλούν την Ουάσιγκτον, έχει δίκιο! Ισχύει, φυσικά, και το ανάποδο: καμία κρατική δύναμη που ήταν (ή πίστεψε ότι ήταν) «αυτοκρατορία» δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο (ειδικά όταν παρακμάζει) απ’ το να δείχνει (ή να φτιάχνει) εχθρούς.

Το πρόβλημα του «τρελού σκύλου» είναι ότι είναι αναγκασμένος να γαυγίζει δυσαναλόγα με το πόσο μπορεί να δαγκώσει – ειδικά στην ανατολική ασία, και ακόμα ειδικότερα στην κορεατική χερσόνησο. Τουλάχιστον αυτή την περίοδο.

Κι όταν η μία πλευρά γαυγίζει, η άλλη απλά εργάζεται…

Είναι ο Putin φίλος του Moon;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Αύριο (21 Ιούνη) ο νοτιοκορεάτης πρόεδρος Moon θα βρίσκεται στη Μόσχα. Για τρίημερη επίσκεψη. Δεν θα πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη ότι ένα απ’ τα θέματα που θα τους απασχολήσει είναι οι εξελίξεις μετά την συνάντηση Kim – Trump….

Δεν θα κάνουν κουτσομπολιά. Κι αυτοί με το forward θα ασχοληθούν. Μία διάστασή του είναι τα οικονομικά / επιχειρηματικά σχέδια (αρχίζοντας από τον αγωγό φυσικού αερίου…) για την «ανάπτυξη» της περιοχής. Μοιάζει σαν να έχει αναλάβει η Μόσχα το ζήτημα της ανατροπής κάποιων (τουλάχιστον) απ’ τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί μονομερώς απ’ τις ηπα κατά της Πγιονγκγιάνγκ. Ωστόσο, επί 3 ημέρες, δεν θα κουβεντιάσουν μόνο για δουλειές… Θα μιλήσουν και για γεωπολιτική, για στρατούς… Λογικά και για το Τόκιο…

Σε κάθε περίπτωση το «τετράγωνο» του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ», είναι live ‘n’ kicking! O Xi στα τηλέφωνα με τον Putin (τα είπαν από κοντά και στη σύνοδο του sco)· ο Kim εξ επαφής με τον Xi· ο Moon εξ επαφής με τον Putin – ε, τι άλλο θέλετε;

Είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός σε vertigo;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Την ίδια ώρα που το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» κάνει απολογισμό και σχεδιασμό, στην Ουάσιγκτον ξετυλίγονται μάλλον «εκρηκτικές» καταστάσεις. Ένα μέρος των συντηρητικών (τους οποίους εκπροσωπεί το ψόφιο κουνάβι…) μαζί με μεγάλο μέρος των δημοκρατικών, ψάχνουν τρόπο να φορέσουν νομοθετικό χαληνάρι στο ψόφιο κουνάβι, σε ότι αφορά τις διακηρύξεις και τις αποφάσεις του για το κυρίως πεδίο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Είτε αφορούν τις κορέες, είτε αφορούν την κίνα.

Το ζόρικο είναι το δεύτερο. Οι «εκπρόσωποι» θέλουν να ακυρώσουν ένα πρόσφατο deal της αμερικανικής διοίκησης με τον κινεζικό γιγα-πολυεθνικό όμιλο τηλεπικοινωνιών ZTE. Το 2017 η ZTE καταδικάστηκε από αμερικανικό δικαστήριο ότι «παράνομα μετέφερε αμερικανική τεχνολογία στο ιράν και στη βόρεια κορέα»…. Τον περασμένο Απρίλη ανακοινώθηκε ότι η ποινή της είναι η απαγόρευση προμήθειας αμερικανικών τεχνολογικών προϊόντων για εφτά χρόνια: τα chip και τους επεξεργαστές που χρησιμοποιεί στα κινητά της. Τουλάχιστον το 25% αυτών των εξαρτημάτων η ZTE τα εισάγει απ’ τις ηπα· οπότε η απαγόρευση σήμαινε, απλά, την επιχειρηματική καταστροφή της, αφού οι αμερικάνοι κατασκευαστές είναι σχεδόν παγκόσμιο μονοπώλιο. Το ζήτημα ήταν «κεντρικό» για το Πεκίνο: φρόντισε για τις δέουσες διαπραγματεύσεις, και στις 13 Μάη, με παρέμβαση του ψόφιου κουναβιού, η ποινή άλλαξε και μετατράπηκε σε πρόστιμο 1 δις δολαρίων και στενή παρακολούθηση των δραστηριοτήτων της εταιρείας στις ηπα.

Το «πραγματικό έγκλημα» για το οποίο κατηγορείται όχι μόνο η ZTE αλλά το σύνολο του high tech κινεζικού καπιταλισμού, είναι η «κλοπή τεχνολογίας» απ’ τις ηπα. Οι αμερικάνοι «εκπρόσωποι», συντηρητικοί και δημοκρατικοί, υποστηρίζουν ότι απέναντι σ’ αυτό το «έγκλημα» η μόνη σωστή τιμωρία είναι το εκτελεστικό απόσπασμα… Χρησιμοποιούν αυτήν ακριβώς την ορολογία, κι αυτό που επιδιώκουν είναι η ανατροπή της απόφασης για το πρόστιμο, και η επαναφορά της ποινής του αποκλεισμού απ’ τα αμερικανικά chips. Εν ολίγοις: θέλουν να δουν τα ερείπια της ZTE να καπνίζουν…

Το να επιδιώκει το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο τον «θάνατο» μιας κινεζικής κρατικής εταιρείας με παγκόσμια εμβέλεια σαν την ZTE είναι ένα, ή και δύο κλικ, πιο πάνω απ’ τον “εμπορικό πόλεμο μέσω δασμών”! Ο κινεζικός καπιταλισμός λέει ότι μπορεί να γίνει αυτοτελής στην παραγωγή chip (και λοιπών παρόμοιων εξαρτημάτων) σε 1,5 χρόνο από τώρα… Μην σας φανεί παράξενο αν την δουλειά υποδομής για την σχετική μαζική βιομηχανική παραγωγή, που χρειάζεται 18 μήνες, την κάνει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο σε 3!… Σε συνθήκες πολέμου τέτοιες άγριες επιταχύνσεις συμβαίνουν…

Πράγματι, σ’ αυτή του διάσταση, η ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός αποκτάει εκείνη την όξυνση που λέγεται «καταστροφή»: καταστρέψτε την ZTE λένε οι αμερικάνοι «εκπρόσωποι», εννοώντας τον «βομβαρδισμό με το γάντι» της επιχείρησης σαν «προειδοποίηση» προς το Πεκίνο. Σε τι; Στο ότι στον τεχνολογικό ανταγωνισμό θα πέσουν κορμιά…

Αυτή η πραγματική ωμότητα δημιουργεί μεν (ή μπορεί να δημιουργήσει) εσωτερικά προβλήματα στην Ουάσιγκτον (σε ότι αφορά το ψόφιο κουνάβι και τις ενέργειές του) αλλά είναι συνεπής στην καπιταλιστική πραγματικότητα. Και «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα;», η πραγματική αναμέτρηση είναι στην ημερήσια διάταξη.

Μετά απ’ αυτά τι άραγε νομίζετε πως κουβεντιάζουν, δυο δυο σ’ αυτή τη φάση, στο καπιταλιστικό, καπιταλιστικότατο «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ»; Μήπως για την κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ασία;

Σιγκαπούρη 2

Σάββατο 16 Ιούνη. Προφανώς το ψόφιο κουνάβι δεν έδρασε «από μόνο του». Έχει σημασία, λοιπόν, να εκτιμηθεί ότι η Ουάσιγκτον υπέγραψε στις 12 Ιούνη «κάτι» που αποκλείεται να εφαρμόσει μεσομακρόθεσμα· ακόμα κι αν το καθεστώς Kim άρχιζε να διαλύει, βίδα βίδα, όλες τις βόμβες και τους πυραύλους του. Ωστόσο ούτε αυτό πρόκειται να συμβεί.

Ήταν οι ελιγμοί του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ», και ειδικά οι κινήσεις των δύο κορεατικών καθεστώτων, που υποχρεώσαν την Ουάσιγκτον να υπογράψει «κάτι» που μόνο σαν «διάλειμα» του μιλιταρισμού της στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου (στον Ειρηνικό) μπορεί να θεωρηθεί. Για να κερδίσει χρόνο, τροποποιώντας τα σχέδιά της. Απ’ την μεριά του και το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ σ’ αυτό αποσκοπούσε: στο να κερδίσει χρόνο. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την κορεατική χερσόνησο, που είχε γίνει με κλιμακούμενη ένταση το 2017 ο κύριος αμερικανικός στόχος.

Ο χρόνος είναι απαραίτητος στο βορειοκορεατικό καθεστώς για να δώσει μεγαλύτερο βάρος στην «οικονομική ανάπτυξή» του. Οι κυρώσεις σε βάρος του παραμένουν βέβαια σε ισχύ· και το ψόφιο κουνάβι δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να τις άρει, μέχρι να προχωρήσει αισθητά η «αποπυρηνικοποίηση» της Πγιονγκγιάνγκ. Όμως (απόσπασμα από δηλώσεις του μετά την υπογραφή της «κοινής δήλωσης»):

… Εν τω μεταξύ οι κυρώσεις θα παραμείνουν σε ισχύ… Οι κυρώσεις θα αρθούν όταν βεβαιωθούμε ότι τα πυρηνικά δεν είναι πια απειλή…

… Ο κινέζος πρόεδρος Xi, που είχε κλείσει τα σύνορά του, [εννοεί με την βόρεια κορέα, κατ’ εφαρμογή των κυρώσεων…] μπορεί να έχει χαλαρώσει κάπως τους δύο τελευταίους μήνες, αλλά αυτό είναι ο.κ…

… Και νομίζω ότι τους δύο τελευταίους μήνες τα σύνορα είναι πιο ανοικτά απ’ ότι όταν ξεκινήσαμε [τις κυρώσεις] αλλά that is what it is…

Πρακτικά, λοιπόν, ούτε το Πεκίνο, ούτε η Μόσχα, ούτε η Σεούλ θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν «όλες τις κυρώσεις» – κι αυτό είναι βασικό για την αναδιάρθρωση α λα κίνα που θέλει να προωθήσει ο Kim: χρειάζονται και «επενδύσεις στις υποδομές», που τις έχουν σχεδιάσει ήδη οι υπόλοιποι τρεις του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ». (H εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Zakharova ζήτησε χτες την ακύρωση όλων των μονομερών, εκτός οηε, «δευτερογενών» κυρώσεων κατά της Πγιονγκγιάνγκ… Εννοούσε τις σκέτα αμερικανικές, που αφορουν και ρωσικές και κινεζικές εταιρείες…)

Εν τέλει, η Ουάσιγκτον, θα κινηθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, «πιο κεντρικά» στους στόχους της στον Ειρηνικό. Δηλαδή στον συγκεκριμένο ένα: το Πεκίνο. Οι οικονομικές / εμπορικές διαστάσεις αυτού του πολέμου (η επιβολή των δασμών) είναι τμήμα του ευρύτερου οικονομικού πολέμου της Ουάσιγκτον. Ωστόσο τα μεγέθη (και η γκάμα) των δασμών (και των κινεζικών αντι-δασμών) είναι σημαντικά από μόνα τους. Όπως και το γεγονός ότι το Πεκίνο απαντάει αμέσως…

Εν τω μεταξύ τα καταδιωκτικά, τα βομβαρδιστικά, τα υποβρύχια και τα αεροπλανοφόρα της Ουάσιγκτον δεν θα πρέπει να σκουριάσουν επειδή το ψοφιοκουναβιστάν αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί προσωρινά.

«America first» με τα σκυλιά δεμένα δεν γίνεται…

(φωτογραφία: Ο νο 2 στην επίσημη ιεραρχία του βορειοκορεατικού καθεστώτος Kim Yong-nam ταξίδεψε στη Μόσχα στις 14 Ιούνη. Με αφορμή, υποτίθεται, την έναρξη του μουντιάλ… Ο Putin έκανε μέσω του νο 2 πρόσκληση στον νο 1, τον Kim Jong-un, για την επερχόμενη σύνοδο του «Ανατολικού Οικονομικου Φόρουμ», στο Βλαδιβοστόκ, απ’ τις 11 ως τις 13 Σεπτέμβρη…)

Σιγκαπούρη 3

Σάββατο 16 Ιούνη. Αν έχετε 40 λεπτά δείτε το παρακάτω βίντεο. Είναι προπαγανδιστικό, απ’ το κρατικό κανάλι της Πγιονγκγιάνγκ, και διάφοροι που ξέρουν απ’ την βορειοκορεατική προπαγάνδα, σχολίασαν ότι είναι ασυνήθιστα «ανοικτό» στην προβολή όχι μόνο του «ηγέτη», αλλά και όλου του περιβάλλοντος της αποστολής του στην Σιγκαπούρη. Εννοείται ότι είναι πανηγυρικό!

Το σπικάζ είναι στα κορεατικά, οπότε δεν θα καταλάβετε γρι. Αυτό, το ότι δεν καταλαβαίνουμε τι λέει, παραδόξως, δεν αφαιρεί αλλά μάλλον προσθέτει: για τα μάτια τρίτων είναι διασκεδαστικό το τελικό αποτέλεσμα. Αλλά και πληροφοριακό σε κάποιο βαθμό.

Προσέξτε, για παράδειγμα, αυτήν την συμβολική (και καθόλου ασήμαντη) λεπτομέρεια: το boeing 747-400 που πήγε κι έφερε τον Kim απ’ την Πγιονγκγιάνγκ στη Σιγκαπούρη ήταν των κινεζικών κρατικών αερογραμμών. Όχι επειδή η βόρεια κορέα δεν έχει αεροπλάνα για τέτοια ταξίδια… Αλλά επειδή, έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, έπρεπε να γίνει σαφές ότι το Πεκίνο «ήταν παρόν» και στη Σιγκαπούρη.

Άλλωστε η από αέρα περιφρούρηση της συνάντησης έγινε επίσης απ’ την κινέζικη πολεμική αεροπορία…

Απολαύστε, λοιπόν, την συνάντηση του Kim με … την ιστορία!

 

Τους χαιρετισμούς μου στην κυρία σας!

 

Τετάρτη 13 Ιούνη. Δεν χωράει σήμερα η ασταμάτητη μηχανή τα πιο «χοντρά»… Θα έχουμε χρόνο τις επόμενες μέρες να σκάψουμε στην «ιστορική στιγμή» στη Σιγκαπούρη, για την οποία απασχολήθηκαν 3.000 δημοσιογράφοι (μαζί με τους τεχνικούς των συνεργείων)… Προς το παρόν μια πρώτη γνώμη.

Η θαυμαστή (ασιατική;) τέχνη της ρυμούλκησης πέτυχε: το ψόφιο κουνάβι υπέγραψε, επί της ουσίας, την συμφωνία που είχαν υπογράψει οι δύο κορέες πριν ένα μήνα, δεχόμενος αυτό που ένοιαζε όχι μόνο την Πγιονγκγιάνγκ αλλά και την Σεούλ: την παύση (για όσο κρατήσει…) των στρατιωτικών ασκήσεων στην κορεατική χερσόνησο.

Τι έλαβε το ψόφιο κουνάβι έναντι αυτής της «δέσμευσης» (την οποία φαίνεται ότι δεν συμμερίζονται οι σωματοφύλακές του, αλλά αυτό θα ξεκαθαριστεί αργά ή γρήγορα…); Την δέσμευση του Kim ότι θα εργαστεί σοβαρά για την αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου – συνολικά… Και όχι, μόνο, της βόρειας κορέας… (Κάποιοι υποψιάζονται ότι η “αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου” μπορεί να φτάσει μέχρι τις αμερικανικές βάσεις στην ιαπωνία!… Πάντως το ψόφιο κουνάβι συμφώνησε….)

Τέλεια. Τέτοια ετεροβαρή συμφωνία σε βάρος της η Ουάσιγκτον ίσως δεν έχει υπογράψει ποτέ! (Φυσικά μπορεί πάντα να αλλάξει γνώμη. Σε μία μέρα. Σε μία βδομάδα. Σε ένα μήνα. Όποτε την βολεύει. Σιγά τώρα: οι υπογραφές είναι για να σβήνουν…)

(φωτογραφία κάτω: Ταπεινά, όσο πιο ταπεινά γίνεται, η ασταμάτητη μηχανή αποδίδει όλες τις τιμές σ’ Εκείνην! Την ντίβα πριγκίπισσα Kim Yo-jong, του οίκου των βορειοκορεατών αυτοκρατόρων, αδελφή του τωρινού. Πριν πέντε μήνες κανείς εκτός βόρειας κορέας δεν την ήξερε… Μέχρι που έσκασε στους χειμερινούς ολυμπιακούς…

Μετάλλιο δεν πήρε στους αγώνες (πήρε τα όλα τα υπόλοιπα). Πέντε μήνες μετά, χτες δηλαδή, ένας πρώην αρχιπράκτορας και νυν υπ.εξ. της άλλοτε υπερδύναμης, ο Mike Pompeo, ήταν υποχρεωμένος να ανταλλάξει μαζί της τα ντοσιέ της συμφωνίας / διακήρυξης…

Ω η δύναμη των συμβολισμών!!! Δεν θα ήταν λάθος αν συγκατήσετε αυτές τις σκηνές.. Αν, φυσικά, καταλαβαίνετε την δραματική ιστορικότητα της εποχής….)

Αφγανιστάν

Δευτέρα 11 Ιούνη. Συγγνώμη που η ασταμάτητη μηχανή τρώγεται και, καταλαβαίνουμε, σιγά μην σας νοιάζει τι γίνεται στα αφγανικά υψίπεδα. Αυτή, απ’ την μεριά της, επιμένει: οι ένοπλοι στη φωτογραφία είναι ταλιμπάν. Οι οποίοι συνεχίζουν την εαρινή εκστρατεία τους, εξουδετερώνοντας διαρκώς τον «επίσημο» αφγανικό στρατό, εν προκειμένω στη δυτική επαρχία της Farah, παρά τις αμερικανικές αεροπορικές επιθέσεις.

Έτσι βρε αδερφέ, μήπως και έρθει σε καμιά καφενειακή κουβέντα το θέμα… Ξέρετε, απ’ αυτές τις γνωστές, που οι πιο «ειδικοί» είναι σίγουροι για τον κόσμο – τον οποίο αγνοούν…

(Αυτά εν όψει της υποθετικής προς το παρόν στιγμής όπου κάποιος υπ.εξ. τύπου Lavrov βγαίνει και λέει…. Χμμμ, στο αφγανιστάν ο πόλεμος δεν είναι πλέον μέσω proxies…)

SCO

Δευτέρα 11 Ιούνη. Το ξέρετε: περιμέναμε κάτι πιο δυνατό στη σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» σε ότι αφορά την συμμετοχή της Τεχεράνης… Όντως, η πλήρης ένταξη κουβεντιάστηκε, με σκοπό την αποδοχή της (ως εδώ σωστά είχαμε προβλέψει). Όμως… κάποιος έκανε κορδελάκια (η ένταξη νέου μέλους γίνεται ομόφωνα): ο πρόεδρος του τατζικιστάν Emomali Rahmon είχε τις «αντιρρήσεις» του. Δεν το ξέραμε ότι μπορούσε (συγχωρείστε την ασταμάτητη μηχανή, θα βελτιωθεί!), αλλά τα υπόλοιπα μέλη του sco προφανώς το ήξεραν και το περίμεναν: το Ριάντ αγόρασε πρόσφατα το 51% της μεγαλύτερης τράπεζας στο Dushanbe, την πρωτεύουσα του κυρ Rahmon…. Ως εκ τούτου, και για λόγους «ευγένειας», ο Rahmon έπαιξε μπάλα (σε ότι αφορά το ιράν και την ένταξή του στo sco) σε σαουδαραβικό γήπεδο. Μόνο που αυτές δεν είναι σοβαρές δουλειές για ένα κόλπο σαν το «σύμφωνο της Σαγκάης»: δεν έχει “ομίλους”…

Συνεπώς, στο Qingdao, στο “περιθώριο της συνόδου”, οι κουβέντες με τον Rouhani και για την “μετά 5+1-1” εποχή έγιναν τριμερείς: ιράν – ρωσία – κίνα.

Και συμφωνίες κλείστηκαν, και διακηρύξεις έγιναν (στη σύνοδο και δίπλα της). Όχι κάτι εντυπωσιακό για πρωτοκοσμικούς στην άλλη άκρη του κόσμου – όχι, σίγουρα, σ’ αυτά που ανακοινώθηκαν. Είναι, αυτός, ένας τρόπος για να υποδεχτεί κανείς ένα ψόφιο κουνάβι που βρίσκεται σε δύσκολη αποστολή αλλά δεν το ξέρει; Ή μήπως το «λάου λάου» είναι ένας τρόπος ευκολότερης διαχείρισης μιας πληγωμένης υπερδύναμης; Καταλαβαίνετε: της διαχείρισης αυτής της υπερδύναμης της οποίας ο πολιτικός εκπρόσωπος κατήγγειλε στο σύμπαν ότι έφυγε απ’ το Κεμπέκ μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη… για τις γαλακτοκομικές μπίζνες…

Ας βρεθεί κάποιος ανθρωπιστής, κάποια μκο, να περιθάλψει τον πληγωμένο ψοφιοκουναβικό εγωϊσμό!

(Η φωτογραφία κυκλοφόρησε με προώθηση από Βερολίνο. Με το συμπάθειο κιόλας, αλλά με τον Bolton δίπλα του το ψόφιο κουνάβι έχει ένα ύφος: ποια είπατε ότι είστε κυρία μου;)

Απ’ το Κεμπέκ στη Σιγκαπούρη, μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη

Δευτέρα 11 Ιούνη. Άλλοι θα το έλεγαν “ραντεβού με την ιστορία”!!… Τέλος πάντων… Έχοντας μπροστά του το σύμπαν (με την μορφή του little rocket man… θυμηθείτε: το ψόφιο κουνάβι εκτός απ’ τα υπόλοιπα υποφέρει και απ’ την μανία καταδίωξης «εγώ, ο potus, θα κάνω κάθε τι που δεν έκαναν οι προηγούμενοι αμερικάνοι πρόεδροι»…) είμαστε σίγουροι ότι ο “potus” βαριόταν θανάσιμα στη σύνοδο των g7. Τι να λέει τώρα; Για γιαούρτια και καρμπυλατέρ; Εδώ τον περιμένει η αιωνιότητα – και μάλιστα σαν αφροδισιακό!!!

Ούτε στις καλύτερες ευχές της όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν θα πόνταρε στο ότι θα ήταν το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού (αναμφίβολα του ίδιου υψηλού IQ με δαύτον) που θα προσέφερε στον Kim (και σ’ όλο το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ) τα τελευταία φυσεκλίκια (ή ηρεμιστικά, ανάλογα, ό,τι χρειαστεί) πριν την αυριανή συνάντηση των γιγάντων.

Αυτός, λοιπόν, ο «σύμβουλος επί των οικονομικών» του ψόφιου κουναβιού, ο Larry Kudlow, τέρας πολιτικής ευφυίας αναμφίβολα, σε χθεσινή του συνέντευξη στο cnn, δεν μίλησε μόνο για την «προδοσία» του Trudeau (μόλις το ψόφιο κουνάβι έφυγε). Είπε και τα επόμενα, εξόχως σημαντικά (μεταφράζουμε κατευθείαν απ’ το ρεπορτάζ του καθεστωτικού αγγλικού guardian):

… Ο Kudlow προσέθεσε ότι ο Trump πήρε την απόφαση να αποσυρθεί απ’ την συμφωνία σε μια προσπάθεια να σώσει το κύρος του ενόψει της ιστορικής συνάντησης με τον ΒορειοΚορεάτη ηγέτη Kim Jong-un, στη Σιγκαπούρη.

«Ο Potus [ο πρόεδρος των ηπα] δεν πρόκειται να αφήσει έναν καναδό πρωθυπουργό να τον σέρνει, να τον πηγαίνει από ‘δω κι απο ‘κει, εν όψει αυτού του γεγονότος» είπε ο Kudlow. «Δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας καθώς ταξιδεύει για να διαπραγματευεί με την Βόρεια Κορέα. Κι ούτε θα έπρεπε να το επιτρέψει».

Ο σύμβουλος εμπορίου του ψόφιου κουναβιού Peter Navarro ήταν πιο συγκεκριμένος στο fox news:

… Υπάρχει το κατάλληλο μέρος στην κόλαση για κάθε ξένο ηγέτη που τολμάει να κάνει κακόπιστη διπλωματία με τον Πρόεδρο Donald J Trump και μετά προσπαθεί να τον μαχαιρώσει στην πλάτη την ώρα που φεύγει, κι αυτό ήταν που έκανε ο κακόπιστος Justin Trudeau με αυτά που είπε στη συνέντευξη τύπου…

Ο μεν Trudeau δεν είπε και τίποτα σπουδαίο· αλλά εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Για να κάνει εντύπωση στον Kim το ψόφιο κουνάβι, ότι είναι «στοιβαρός» και «εγώ δεν σηκώνω αστεία», σαν τζιτζιφιόγκος κορτάκιας δηλαδή, έκανε «προπόνηση» στους g7… Αφού τα μπουρδέλιασε εκεί (όπως ήταν αναμενόμενο) μετά το έπαιξε «καλός», σε στυλ, ντάξει μωρέ, να υπογράψω υπέρ μιας κοινωνίας με ελευθερία και δικαιοσύνη, και κάτω όλοι οι στρατοί, πατρίδα μας είναι μόνο η γη, χωρίς δασμούς, διόδια και φράχτες… Αλλά μετά, θεώρησε ότι αμφισβητήθηκε το κύρος και το μεγαλείο του, όποτε πετώντας προς Σιγκαπούρη (αφού, πριν, ΔΕΝ καταδέχτηκε να ξαλαφρώσει σ’ ελληνικό έδαφος, μαλακία του, ένα καλό κατούρημα στα αγριόχορτα της ελληνικής γης πάντα ηρεμεί τον άνθρωπο…) είπε «α, έτσι είσαι παλιοκαναδέ; τώρα θα δεις τι θα κάνω!…». Και του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως όλοι κατάλαβαν…

Λοιπόν, να το ξέρετε. Ο Kim δεν είναι παλιάνθρωπος σαν τον Trudeau να μαχαιρώνει ανυπεράσπιστα ψόφια κουνάβια πισώπλατα! Έχουμε την εκτίμηση ότι προς το παρόν θα αφήσει τον “potus” να γλυστρήσει γλυκά και αθόρυβα στην παγίδα του· χωρίς αίματα, χωρίς δράματα, χωρίς εντυπώσεις.

Εκτός κι αν το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ εκτιμάει ότι ένας αμερικάνος πρόεδρος που βγήκε απ’ τα χέρια του butcher στις «συμμορίες της Ν. Υόρκης» είναι ο.κ….

(φωτογραφία: Ένας ιρλανδός χασάπης στους “5 δρόμους” υπενθυμίζει ότι οι πισώπλατες μαχαιριές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με πισώπλατες μπαλταδιές…)

SCO

Κυριακή 10 Ιούνη. Ο Xi θέλει να κάνει την φετεινή σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» κάτι σαν «καινούργια αρχή» για το project. Θα ξέρουμε αύριο τι συγκεκριμένο θα αποφασιστεί. Όμως αξίζει να σχολιάσουμε αυτά τα δύο «συνθήματα» που από πολλές μεριές αναμετριούνται ήδη. Το “america first” της Ουάσιγκτον· και απέναντι το “made in china” του Πεκίνου.

Το δεύτερο σημαίνει διεθνή ηγεμονία και αναγνώριση των κινεζικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας. Ο Xi έχει βάλει σαν χρονικό όριο αυτής της καθιέρωσης το 2025, δηλαδή σε λιγότερο από 7 χρόνια. Αν, όμως, παρακολουθήσει κανείς τις τεχνοεπιστημονικές δημοσιεύσεις του κινεζικού «διανοητικού κεφάλαιου», μπορεί βάσιμα να εκτιμήσει ότι η πρωτοπορεία του κινεζικού καπιταλισμού στις αιχμές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης μπορεί να έχει συμβεί νωρίτερα.

Το πρώτο σημαίνει τον εριστικό «οικονομικό» αμυντισμό του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου· κάτι πρωτοφανές για τα τελευταία 70 – 80 χρόνια της πλανητικής καπιταλιστικής ιστορίας. Το αμερικανικό κεφάλαιο κατάφερε να ηγεμονεύσει και στην 2η και στην 3η βιομηχανική επανάσταση· και να που τώρα προσπαθεί να διασώσει την εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων, ατσαλιού και αυτοκινήτων.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα επίκαιρο σχέδιο πίσω απ’ αυτόν τον αμυντισμό: ο αναγκαστικός επαναπατρισμός διάφορων επιχειρήσεων αμερικανικής ιδιοκτησίας (το αντίθετο, δηλαδή, από εκείνο που ξεκίνησε στα ‘80s, με το outsourcing…) αλλά με όρους ρομποτικής αναδιάρθρωσης.

Μοιάζει λογικό – αν γινόταν σε κενό χρόνο και χώρο, χωρίς ανταγωνιστές. Αλλά το made in china έχει συσσωρεύσει ήδη δυνάμεις (χρήμα και τεχνοεπιστημονικές γνώσεις) και εξαπλώνεται γρήγορα με διάφορους τρόπους. Ενόσω το αμερικανικό κράτος δυσκολεύεται να χρηματοδοτήσει την «αναπαλαίωση» των εσωτερικών καπιταλιστικών υποδομών του, το κινεζικό κάνει εξαγωγή «ανάπτυξης» σε όποιον είναι διατεθειμένος να συμμαχήσει μαζί του, κατ’ αρχήν (αν και όχι αποκλειστικά) με το σχέδιο «των δρόμων του μεταξιού». Την εσωτερική αναδιάρθρωση / ανασυγκρότηση την κάνει παράλληλα… και όχι, πια, σαν προϋπόθεση για την επέκταση…

Το γεγονός ότι κάτω απ’ τις σημαίες του “america first” το ψόφιο κουνάβι άλλοτε κλαίγεται κι άλλοτε θυμώνει για τα τεράστια εμπορικά ελλείματα των ηπα δείχνει, ίσως, πως ούτε με δασμούς και προστατευτισμούς θα δει «πρωτιά»…

(φωτογραφία: Το Qingdao, η παραλιακή πόλη / λιμάνι όπου γίνεται η 18η σύνοδος της sco. Πάνω το 1996, κάτω την άνοιξη του 2018).