Τετάρτη 20 Ιούνη. Πριν την συνάντηση του little rocket man με το ψόφιο κουνάβι και αμέσως μετά, άνθησε διεθνώς εκείνο το είδος των «έμπειρων» και «ειδικών αναλυτών», των οποίων η διάγνωση ήταν η εξής: την πάτησε το Πεκίνο, η Πγιονγκγιάνγκ θέλει να ξεφορτωθεί την επιρροή του, γι’ αυτό ψάχνει να τα βρει με την Ουάσιγκτον… Οι υπογραφές αυτών των «αναλύσεων» ήταν έγκυρες, οπότε μπορούσε ο καθένας να ξεσηκώσει και να υιοθετήσει την σοφία τους.
Δεν ξέρουμε αν ήταν εγκάθετοι ή ηλίθιοι (πρακτικά δεν διαφέρουν), ούτε μας ενδιαφέρει να μάθουμε. Ο Kim βρίσκεται από χτες στο Πεκίνο (για διήμερη κουβεντούλα με τον Xi), «για να κουβεντιάσει τα αποτελέσματα της συνάντησής του με τον Trump» – όπως λένε τα ρεπορτάζ. Είναι η τρίτη συνάντηση μέσα σε ελάχιστο χρόνο: αυτό δεν το λες “να σε ξεφορτωθώ”! Συνεπώς οι “έμπειροι” και οι “ειδικοί” θα πρέπει να βρουν άλλο ποίημα.
Η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί ότι το θέμα της συνάντησης Kim – Trump είναι δευτερεύον πια. Έγινε, πέτυχε, πάμε παρακάτω. Το πρωτεύον είναι το μπροστά, το forward. Ο Kim, σαν επικεφαλής του “κομμουνιστικού κόμματος βόρειας κορέας” έχει υιοθετήσει την τακτική (καπιταλιστικής ανάπτυξης) του “κομμουνιστικού κόμματος κίνας”, αλλά δεν έχει το εύρος εκμετάλλευσης / συσσώρευσης που είχε το δεύτερο. Και, απ’ την άλλη, βιάζεται για τα πρώτα, βασικά αποτελέσματα – πριν αλλάξει στάση η Ουάσιγκτον. Συνεπώς χρειάζεται βοήθεια. Οικονομική, σχεδιασμού, προτεραιοτήτων.
(φωτογραφία: Πλάνο της Πγιονγκγιάνγκ, με την αναμενόμενη αρχιτεκτονική αισθητική του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού». Ο Kim – όχι άδικα – θέλει να εφαρμόσει το κινεζικό παράδειγμα, ξεκινώντας – όπως λέει το «κόμμα» τσιτάροντας Μαρξ… – απ’ την υλική βάση…)