Tag: κίνα

Ένας πόλεμος διαφορετικός απ’ τους προηγούμενους (2)

Σάββατο 4 Αυγούστου. Αν απομακρυνθεί κανείς απ’ την αποπροσανατολιστική φλυαρία των ημερών, μπορεί να το διακρίνει: η Ουάσιγκτον κάνει, πέρα απ’ τα υπόλοιπα, έναν «ασύμμετρο πόλεμο» κατά του project europe, ενισχύοντας ή στηρίζοντας τα εθνικιστικά / ρατσιστικά potential των πληθυσμών και των αφεντικών, τιμωρώντας ή απειλώντας οικονομικές ή/και γεωπολιτικές σχέσεις που «μυρίζουν» απειλή για τις ηπα, αναζητώντας φτηνούς τσάτσους και ρουφιάνους, καταλαμβάνοντας στρατιωτικά / πολιτικά την ανατολική ευρώπη… Όλα αυτά εναντίον «κάποιου» που κάποτε θεωρούνταν «σύμμαχος» – όμως όχι πια. Τώρα είναι από ανταγωνιστής με αυτοπεποίθηση μέχρι ξεκάθαρος εχθρός.

Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά το αμερικανό imperium στη φάση της παρακμής του. Το προτελευταίο όπλο είναι το «διαίρει και βασίλευε». Κι αυτό, για να είμαστε ιστορικά ακριβείς, η Ουάσιγκτον το έμαθε (όπως και όσο το έχει μάθει) απ’ την προηγούμενη αυτοκρατορία που παρήκμασε, την αγγλική.

Υπάρχει ωστόσο αυτή η υποσημείωση. Το «διαίρει και βασίλευε» μπορεί να καθυστέρησε την επισημοποίηση του τέλους του «κυβέρνα βρετανία» και να εξασφάλισε στο Λονδίνο κάποια σημεία γεωπολιτικής επιρροής. Όμως τίποτα πια δεν θυμίζει το άλλοτε μεγαλείο της αγγλικής αυτοκρατορίας· και οι εσωτερικές αντινομίες του αγγλικού καπιταλισμού σε ότι αφορά τις «σχέσεις» του με την ε.ε. απλά είναι κάτι σαν επιτάφιος.

Πράγμα που σημαίνει ότι το «διαίρει και βασίλευε» είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια τακτική περιορισμένης χρονικής αξίας. Κυρίως: δεν είναι κάποιος νεωτερισμός που θα ξάφνιαζε τους ανταγωνιστές της Ουάσιγκτον…

Πολύ περισσότερο που στην παρτίδα δεν έχει «βασίλισσα». Έχει μόνο «τρελό»…

Πετρέλαιο 1

Πέμπτη 28 Ιούνη. Η Ουάσιγκτον θέλει να πνίξει οικονομικά την Τεχεράνη – ολοκληρωτικός πόλεμος, προς το παρόν χωρίς βόμβες και κανόνια. Για να το πετύχει θέλει να απαγορεύσει στους αγοραστές του ιρανικού πετρελαίου να συνεχίσουν τις ιρανικές αγορές τους – απειλώντας τους με κυρώσεις (και πάλι πόλεμος χωρίς – προς το παρόν – βόμβες και κανόνια) αν δεν το κάνουν…

Η πετρελαϊκή βιομηχανία του ιράν εξάγει από 2,5 ως 2,8 εκατομμύρια βαρέλια αργού (και ισοδύναμου αερίου) την ημέρα. Συνολικά το 2017 έκανε εξαγωγή πάνω από 1 δισεκατομύρια βαρέλια. Κυριότερος πελάτης η κίνα, και ακολουθούν η ινδία, η νότια κορέα, και η ιαπωνία (το 62% των ιρανικών εξαγωγών ήταν προς την ασία). Το υπόλοιπο 38% κατευθύνθηκε προς τα δυτικά, προς ευρώπη μεριά, με κυριότερους πελάτες την τουρκία, την ιταλία, την αγγλία, την ουγγαρία και την ολλανδία.

Και τώρα (λοιπόν!) η Ουάσιγκτον εξέδωσε τελεσίγραφο: μέχρι τις 4 Νοέμβρη όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν μηδενίσει, εντελώς “μηδέν”, τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου!!! Αλλιώς; Θα τιμωρηθούν!!!

Με άλλα λόγια: η Ουάσιγκτον θα επιβάλει στο Πεκίνο, στο Νέο Δελχί, στη Σεούλ και στην Άγκυρα από που θα αγοράζουν πετρέλαιο…

Πώς σας φαίνεται;

Πετρέλαιο 2

Πέμπτη 28 Ιούνη. Είναι προφανές ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός θέλει να πουλάει το δικό του πετρέλαιο (και υγροποιημένο φυσικό αέριο)!!! Συνεπώς, τι πιο φυσικό για την διοίκηση της άλλοτε «άγριας δύσης» να σκέφτεται ότι αν κολλήσει στον κρόταφο διάφορων μεγάλων αγοραστών ένα περίστροφο «κυρώσεων», αυτοί θα φοβηθούν. Θυμίζουμε ποιοί είναι αυτοί που θα πρέπει να φοβηθούν: το Πεκίνο, η Σεούλ, το Τόκιο (σε μικρό βαθμό), η Άγκυρα και το Νέο Δελχί (αυτά τα δύο τελευταία κράτη είναι ακριβώς δίπλα στα ιρανικά πετρελαιοπήγαδα, συνεπώς έχουν και μικρά κόστη μεταφοράς…).

Όμως ακόμα κι αν ο πλανήτης χεζόταν πάνω του απ’ τις απειλές του σκληρού σερίφη και η γήινη πετρο-σκατίλα απλωνόταν σ’ όλο το ηλιακό σύστημα, οι αμερικανικές εξαγωγές δεν φτάνουν για να καλύψουν το κενό των ιρανικών. Γι’ αυτό ο σερίφης (που κατά βάθος είναι καλός…) θα πείσει άλλους παραγωγούς ν’ αυξήσουν την παραγωγή τους… Ποιούς; Το Ριάντ και την Μόσχα – για παράδειγμα.

Το Ριάντ, φυσικά, θα το έκανε με χαρά. Έχει, όμως, ένα προβληματάκι, ένα τόσο δα πρόβλημα: το Πεκίνο μειώνει τις ποσότητες σαουδαραβικού πετρελαίου που αγοράζει και αυξάνει τις ποσότητες ιρανικού εδώ και μήνες, επειδή θεωρεί το χουντοσεϊχάτο του Ριάντ υπερβολικά πολύ τσιράκι των ηπα, και μεγάλο παράγοντα αστάθειας στη μέση Ανατολή (για την οποία το Πεκίνο έχει μεγάλα σχέδια, σε σχέση πάντα με το project «δρόμοι του μεταξιού».)

Η Μόσχα; Η Μόσχα θα θεωρήσει (σκέφτονται τα αμερικανικά τσακάλια) ότι έχει μεγάλη ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές της προς την στρατηγική σύμμαχό της κίνα, συμβάλλοντας στην καταστροφή του (επίσης) στρατηγικού συμμάχου της ιράν – έτσι θα σκεφτεί η Μόσχα (λένε τα αμερικανικά τσακάλια)…. Αλλιώς θα φάει (κι άλλες) κυρώσεις…

Όμως η Μόσχα είναι ήδη ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στην κίνα· και δεν έχει ανάγκη να γίνει ακόμα μεγαλύτερος, αφού έχει άλλα (και πολύ σοβαρότερα) deal τόσο με το Πεκίνο όσο και εντός sco…

Πώς σας φαίνεται;

(Α, και μια λεπτομέρεια μέσα στο χαμό: οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη βόρεια συρία, οι ypg/pkk, έχουν κατάσχει τα πετρελαιοπήγαδα στην συριακή περιοχή που ελέγχουν, και κάνουν λαθρεμπόριο “μαύρου χρυσού”. Όπως έκανε ο isis πριν απ’ αυτούς. Είναι ο ορισμός του πλιάτσικου, που σύμφωνα με την μυθολογία των εδώ υπηρεσιών λέγεται “κουρδικός κοινοτισμός”. Σχεδόν “κομμουνισμός”…

Η λαθροεξόρυξη, η μαύρη δουλειά σ’ αυτήν και το λαθρεμπόριο γίνονται υπό την προστασία των ηπα αλλά και τούρκων λαθρεμπόρων· εμμέσως πλην σαφώς και του τουρκικού καθεστώτος. Το οποίο τους πολεμάει μεν, αλλά θέλει να ελέγχει και τις οικονομικές δοσοληψίες τους.

Αυτό το λαθραίο πετρέλαιο των ypg/pkk, μέσω ελλήνων εφοπλιστών, διοχετεύεται στις αγορές της περιοχής. Πρώτος και καλύτερος αγοραστής το Τελ Αβίβ, που έχει “ειδική σχέση” με τις ypg/pkk… Και οι ελληνικές εταιρείες αγοράζουν απ’ το “λαθραίο” – γιατί όχι;

Και μετά; Ξέπλυμα εσόδων…

Η λεπτομέρεια με το λαθρεμπόριο έχει θέση υπενθύμισης: άμα είσαι τσιράκι της Ουάσιγκτον, και κουβά κουβά που λέει ο λόγος, το πουλάς το πετρέλαιό “σου”…)

«Εμπορικοί» πόλεμοι…

Κυριακή 24 Ιούνη. Απομένει κάτι περισσότερο από ένα μήνα. Απ’ τις αρχές Αυγούστου η Ουάσιγκτον θα αρχίσει να επιβάλλει τοις μετρητοίς «τιμωρίες» σε όσους ευρωπαίους κάνουν δουλειές με την Τεχεράνη. Τι κάνουν επ’ αυτού τα ευρωπαϊκά κράτη και αφεντικά;

Κάποιες εταιρείες έχουν ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσουν απ’ τις «επενδύσεις» τους στον ιρανικό καπιταλισμό. Άλλες το αντίθετο. Το Βερολίνο έφτιαξε ειδική υπηρεσία χρηματοπιστωτικών συμβουλών ώστε οι γερμανικές εταιρείες να αποφύγουν τις «κυρώσεις» ή να μετριάσουν τις συνέπειές τους.

Ωστόσο όπως εξελίσσεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, το «οικονομικές κυρώσεις για δουλειές με το ιράν» είναι πια ένα μόνο κεφάλαιο των εκατέρωθεν ριπών. Μετά τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές ατσαλιού και σιδήρου, όλοι τα υπόλοιπα κράτη των οποίων τα αφεντικά θίγονται, προχωρούν σε αντίποινα: καναδάς, ε.ε., ρωσία, κίνα, ινδία, ιαπωνία, αυστραλία, μεξικό… Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έχει ακόμα μισο-απασφαλισμένες δύο βόμβες: μία για δασμούς 20% στις εισαγωγές ευρωπαϊκών αυτοκινήτων, κι άλλη μία για την καταστροφή της κινεζικής ZTE. Και, βέβαια, απειλεί όποιον ανακατευτεί στην κατασκευή του nord stream 2…

Οι «αισιόδοξοι» (;;) υποστηρίζουν ότι «κάπου / κάπως» θα γίνουν συμβιβασμοί, μέσω διαπραγματεύσεων και αμοιβαίων υποχωρήσεων. Δεν φαίνεται τέτοιο πράγμα στον ορίζοντα. Αλλά ακόμα κι αν βρισκόταν, θα ήταν εξαιρετικά προσωρινό.

Η τάση απο-παγκοσμιοποίησης δεν είναι θέμα τακτικής· ειδικά για όσους έχουν ηττηθεί στην προηγούμενη φάση.

Κορέες

Πέμπτη 21 Ιούνη. Παλιές ανακοινώσεις και εκτιμήσεις ξαναβγαίνουν στον αφρό: στην βορειοκορεατική Chongju, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Πγιονγκγιάνγκ, έχουν βρεθεί (κατ΄ εκτίμηση) τέραστια κοιτάσματα σπανίων γαιών. Κυρίως λανθάνιου, σέριου και πρασεοδύμιου· αλλά όχι μόνο. Υποτίθεται ότι η Ουάσιγκτον «κάνει το κουνέλι» στον Kim ελπίζοντας να βάλει χέρι σ’ αυτά κοιτάσματα.

Χμμμμ… Αυτά είναι παλιά νέα: του 2012. 2013, ’14, ’15, ’16, ’17…; Πώς σκόπευε να βάλει χέρι σ’ αυτά κοιτάσματα η Ουάσιγκτον τόσα χρόνια; Ισοπεδώνοντας την βόρεια κορέα;

Σε κάθε περίπτωση: αυτοί που θα κερδίσουν τα κοιτάσματα δεν είναι οι τελευταίοι και καταϊδρωμένοι! Η σιδηροδρομική και οδική σύνδεση της περιοχής τόσο με τη νότια κορέα όσο και με την ρωσία είναι ήδη υπό κατασκευή – κι αν τα συνεργεία προλάβουν, θα είναι έτοιμη πριν η post Singapore «αμερικανο-βορειοκορεατική φιλία» κατακάτσει.

Δεν είναι άσχετοι οι δρόμοι και τα τραίνα: τα ορυκτά (και οι σπάνιες γαίες ορυκτά είναι) σε καρότσες και βαγόνια φορτώνονται προς την επόμενη φάση της επεξεργασίας τους.

Αν υπάρχουν αμερικάνοι που λιγουρεύονται στις βορειοκορεατικές σπάνιες γαίες, καλύτερα να δοκιμάσουν την τύχη τους στο ευρωπαϊκό football. Πιο πιθανό είναι κάποια στιγμή στο μέλλον οι (ποδοσφαιρικοί) Los Angeles Lakers να παίξουν στα ίσια την Levante (15η στο περσινό πρωτάθλημα της primera division), παρά να φάνε τα πολύτιμα μέταλλα των βορειοκορεατών μέσα απ’ το πιάτο νοτιοκορεατών, κινέζων και ρώσων.

Σύντροφοι: μόνο αγάπη!

Πέμπτη 21 Ιούνη. Ο Xi είπε ότι ο σοσιαλισμός με κινεζικά χαρακτηριστικά έχει μπει σε νέα εποχή. Το κομμουνιστικό κόμμα της κίνας και οι λαοί απ’ όλες τις εθνικές ομάδες στην κίνα είναι ενωμένοι γύρω απ’ την κεντρική επιτροπή του κομμουνιστικού κόμματος της κίνας για να αξιοποιήσουν τις επιτυχίες [κλπ]…

Η Κίνα θέλει να μοιραστεί την εμπειρία της με την Λαϊκή Δημοκρατία της Βόρειας Κίνας, και να ενισχύει την ενότητα και την συνεργασία για να δημιουργήσουν μαζί ένα καλύτερο μέλλον για την σοσιαλιστική πραγματικότητα των δύο κρατών είπε ο Xi.

O Kim είπε ότι οι δύο χώρες είναι δίπλα η μία στην άλλη και φιλικές σαν μια οικογένεια, και αλληλοβοηθούνται, προσθέτοντας ότι ο Xi έχει προσφέρει αποτελεσματική φροντίδα και υποστήριξη στον λαό της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Κίνας.

Η τωρινή επίσκεψη στην Κίνα υπηρετεί μια ευκαιρία να βαθύνει η φιλία ανάμεσα στον σύντροφο γενικό γραμματέα και σ’ εμένα, και να αναπτύξει τους δεσμούς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Κορέας με την Κίνα – είπε ο Kim.

…

Αυτά είναι αποσπάσματα απ’ το χθεσινό ρεπορτάζ του κινέζικου καθεστωτικού ειδησειογραφικού πρακτορείου Xinhua, για την 3η συνάντηση Xi-Kim. Τα μεταφέρουμε για δύο λόγους. Πρώτον, για να ξέρετε τα διακρατικά αισθήματα σ’ αυτήν την, όπως και να το κάνουμε, ευαίσθητη περιοχή του κόσμου. Και δεύτερον, για την περίπτωση που ξυπνήσετε ένα πρωΐ και δείτε να ανεμίζουν γύρω σας κόκκινες σημαίες με σφυροδρέπανα. Θα είναι μέρος της παγκόσμιας εξάπλωσης του «σοσιαλισμού με κινέζικα χαρακτηριστικά»… Οπότε κανονιστείτε…

‘Οσο γι’ αυτούς τους καϋμένους τους αμερικάνους, που νόμισαν ότι κέρδισαν τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο («κατά του κομμουνισμού»)… τι να πει κανείς;

(φωτογραφία πάνω: Με κάθε επισημότητα…

Κάτω: Όπως, ίσως, ξέρετε – αν διαβάζετε εδώ, δηλαδή – ο Kim θέλει επειγόντως ώριμα και δοκιμασμένα σχέδια καπιταλιστικής ανάπτυξης σε διάφορους τομείς. Εδώ κατά την διάρκεια της χτεσινής επίσκεψής του στο εθνικό πάρκο αγροτικών τεχνολογικών καινοτομιών τους κινεζικής ακαδημίας αγροτικών σπουδών στο Πεκίνο. Αυτά που κοιτάει εντυπωσιασμένος μπορεί να είναι μαρούλια· ή κάτι σχετικό….

Γιατί άλλο είναι το να έχεις βαλιστικούς πυραύλους κι άλλο μποστάνια ταχείας ανάπτυξης!)

Είναι ο Kim μαθητής του Xi;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Πριν την συνάντηση του little rocket man με το ψόφιο κουνάβι και αμέσως μετά, άνθησε διεθνώς εκείνο το είδος των «έμπειρων» και «ειδικών αναλυτών», των οποίων η διάγνωση ήταν η εξής: την πάτησε το Πεκίνο, η Πγιονγκγιάνγκ θέλει να ξεφορτωθεί την επιρροή του, γι’ αυτό ψάχνει να τα βρει με την Ουάσιγκτον… Οι υπογραφές αυτών των «αναλύσεων» ήταν έγκυρες, οπότε μπορούσε ο καθένας να ξεσηκώσει και να υιοθετήσει την σοφία τους.

Δεν ξέρουμε αν ήταν εγκάθετοι ή ηλίθιοι (πρακτικά δεν διαφέρουν), ούτε μας ενδιαφέρει να μάθουμε. Ο Kim βρίσκεται από χτες στο Πεκίνο (για διήμερη κουβεντούλα με τον Xi), «για να κουβεντιάσει τα αποτελέσματα της συνάντησής του με τον Trump» – όπως λένε τα ρεπορτάζ. Είναι η τρίτη συνάντηση μέσα σε ελάχιστο χρόνο: αυτό δεν το λες “να σε ξεφορτωθώ”! Συνεπώς οι “έμπειροι” και οι “ειδικοί” θα πρέπει να βρουν άλλο ποίημα.

Η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί ότι το θέμα της συνάντησης Kim – Trump είναι δευτερεύον πια. Έγινε, πέτυχε, πάμε παρακάτω. Το πρωτεύον είναι το μπροστά, το forward. Ο Kim, σαν επικεφαλής του “κομμουνιστικού κόμματος βόρειας κορέας” έχει υιοθετήσει την τακτική (καπιταλιστικής ανάπτυξης) του “κομμουνιστικού κόμματος κίνας”, αλλά δεν έχει το εύρος εκμετάλλευσης / συσσώρευσης που είχε το δεύτερο. Και, απ’ την άλλη, βιάζεται για τα πρώτα, βασικά αποτελέσματα – πριν αλλάξει στάση η Ουάσιγκτον. Συνεπώς χρειάζεται βοήθεια. Οικονομική, σχεδιασμού, προτεραιοτήτων.

(φωτογραφία: Πλάνο της Πγιονγκγιάνγκ, με την αναμενόμενη αρχιτεκτονική αισθητική του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού». Ο Kim – όχι άδικα – θέλει να εφαρμόσει το κινεζικό παράδειγμα, ξεκινώντας – όπως λέει το «κόμμα» τσιτάροντας Μαρξ… – απ’ την υλική βάση…)

Είναι ο Xi συνεταίρος του Putin;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Την περασμένη Παρασκευή Putin και Xi τα είπαν τηλεφωνικά, σε σχέση «με την κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο»… Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του καθεστωτικού κινεζικού Xinhua, ο Xi υπογράμμισε την σημασία του να είναι οι δύο ηγέτες σε διαρκείς επαφές σε πραγματικό χρόνο, αφού «η παγκόσμια κατάσταση και τα καυτά θέματα είναι μια διασταύρωση σύνθετων αλλαγών»…

Σωστά. Πολύ σωστά. (Δεν τα λέει και στη θεία Λίτσα;) Την ίδια μέρα ακριβώς, στις 15 Ιούνη, ο «τρελός σκύλος» υπ.αμ. των ηπα James Mattis κατηγόρησε τον μεν Putin ότι «θέλει να διαλύσει το νατο και να υπονομεύσει την ηθική αυθεντικότητα των ηπα»· τον δε Xi ότι «έχει σαν πρότυπο την δυναστεία των Ming… αλλά με πιο επιθετικό τρόπο, απαιτώντας από άλλα κράτη να γίνουν πελάτες του Πεκίνου».

Δεν είναι ότι κάνει λάθος ο «τρελός σκύλος»: όταν το δόγμα «εθνικής ασφάλειας» των ηπα θεωρεί ότι η Μόσχα και το Πεκίνο απειλούν την Ουάσιγκτον, έχει δίκιο! Ισχύει, φυσικά, και το ανάποδο: καμία κρατική δύναμη που ήταν (ή πίστεψε ότι ήταν) «αυτοκρατορία» δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο (ειδικά όταν παρακμάζει) απ’ το να δείχνει (ή να φτιάχνει) εχθρούς.

Το πρόβλημα του «τρελού σκύλου» είναι ότι είναι αναγκασμένος να γαυγίζει δυσαναλόγα με το πόσο μπορεί να δαγκώσει – ειδικά στην ανατολική ασία, και ακόμα ειδικότερα στην κορεατική χερσόνησο. Τουλάχιστον αυτή την περίοδο.

Κι όταν η μία πλευρά γαυγίζει, η άλλη απλά εργάζεται…

Είναι ο Putin φίλος του Moon;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Αύριο (21 Ιούνη) ο νοτιοκορεάτης πρόεδρος Moon θα βρίσκεται στη Μόσχα. Για τρίημερη επίσκεψη. Δεν θα πρέπει να θεωρηθεί έκπληξη ότι ένα απ’ τα θέματα που θα τους απασχολήσει είναι οι εξελίξεις μετά την συνάντηση Kim – Trump….

Δεν θα κάνουν κουτσομπολιά. Κι αυτοί με το forward θα ασχοληθούν. Μία διάστασή του είναι τα οικονομικά / επιχειρηματικά σχέδια (αρχίζοντας από τον αγωγό φυσικού αερίου…) για την «ανάπτυξη» της περιοχής. Μοιάζει σαν να έχει αναλάβει η Μόσχα το ζήτημα της ανατροπής κάποιων (τουλάχιστον) απ’ τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί μονομερώς απ’ τις ηπα κατά της Πγιονγκγιάνγκ. Ωστόσο, επί 3 ημέρες, δεν θα κουβεντιάσουν μόνο για δουλειές… Θα μιλήσουν και για γεωπολιτική, για στρατούς… Λογικά και για το Τόκιο…

Σε κάθε περίπτωση το «τετράγωνο» του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ», είναι live ‘n’ kicking! O Xi στα τηλέφωνα με τον Putin (τα είπαν από κοντά και στη σύνοδο του sco)· ο Kim εξ επαφής με τον Xi· ο Moon εξ επαφής με τον Putin – ε, τι άλλο θέλετε;

Είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός σε vertigo;

Τετάρτη 20 Ιούνη. Την ίδια ώρα που το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» κάνει απολογισμό και σχεδιασμό, στην Ουάσιγκτον ξετυλίγονται μάλλον «εκρηκτικές» καταστάσεις. Ένα μέρος των συντηρητικών (τους οποίους εκπροσωπεί το ψόφιο κουνάβι…) μαζί με μεγάλο μέρος των δημοκρατικών, ψάχνουν τρόπο να φορέσουν νομοθετικό χαληνάρι στο ψόφιο κουνάβι, σε ότι αφορά τις διακηρύξεις και τις αποφάσεις του για το κυρίως πεδίο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Είτε αφορούν τις κορέες, είτε αφορούν την κίνα.

Το ζόρικο είναι το δεύτερο. Οι «εκπρόσωποι» θέλουν να ακυρώσουν ένα πρόσφατο deal της αμερικανικής διοίκησης με τον κινεζικό γιγα-πολυεθνικό όμιλο τηλεπικοινωνιών ZTE. Το 2017 η ZTE καταδικάστηκε από αμερικανικό δικαστήριο ότι «παράνομα μετέφερε αμερικανική τεχνολογία στο ιράν και στη βόρεια κορέα»…. Τον περασμένο Απρίλη ανακοινώθηκε ότι η ποινή της είναι η απαγόρευση προμήθειας αμερικανικών τεχνολογικών προϊόντων για εφτά χρόνια: τα chip και τους επεξεργαστές που χρησιμοποιεί στα κινητά της. Τουλάχιστον το 25% αυτών των εξαρτημάτων η ZTE τα εισάγει απ’ τις ηπα· οπότε η απαγόρευση σήμαινε, απλά, την επιχειρηματική καταστροφή της, αφού οι αμερικάνοι κατασκευαστές είναι σχεδόν παγκόσμιο μονοπώλιο. Το ζήτημα ήταν «κεντρικό» για το Πεκίνο: φρόντισε για τις δέουσες διαπραγματεύσεις, και στις 13 Μάη, με παρέμβαση του ψόφιου κουναβιού, η ποινή άλλαξε και μετατράπηκε σε πρόστιμο 1 δις δολαρίων και στενή παρακολούθηση των δραστηριοτήτων της εταιρείας στις ηπα.

Το «πραγματικό έγκλημα» για το οποίο κατηγορείται όχι μόνο η ZTE αλλά το σύνολο του high tech κινεζικού καπιταλισμού, είναι η «κλοπή τεχνολογίας» απ’ τις ηπα. Οι αμερικάνοι «εκπρόσωποι», συντηρητικοί και δημοκρατικοί, υποστηρίζουν ότι απέναντι σ’ αυτό το «έγκλημα» η μόνη σωστή τιμωρία είναι το εκτελεστικό απόσπασμα… Χρησιμοποιούν αυτήν ακριβώς την ορολογία, κι αυτό που επιδιώκουν είναι η ανατροπή της απόφασης για το πρόστιμο, και η επαναφορά της ποινής του αποκλεισμού απ’ τα αμερικανικά chips. Εν ολίγοις: θέλουν να δουν τα ερείπια της ZTE να καπνίζουν…

Το να επιδιώκει το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο τον «θάνατο» μιας κινεζικής κρατικής εταιρείας με παγκόσμια εμβέλεια σαν την ZTE είναι ένα, ή και δύο κλικ, πιο πάνω απ’ τον “εμπορικό πόλεμο μέσω δασμών”! Ο κινεζικός καπιταλισμός λέει ότι μπορεί να γίνει αυτοτελής στην παραγωγή chip (και λοιπών παρόμοιων εξαρτημάτων) σε 1,5 χρόνο από τώρα… Μην σας φανεί παράξενο αν την δουλειά υποδομής για την σχετική μαζική βιομηχανική παραγωγή, που χρειάζεται 18 μήνες, την κάνει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο σε 3!… Σε συνθήκες πολέμου τέτοιες άγριες επιταχύνσεις συμβαίνουν…

Πράγματι, σ’ αυτή του διάσταση, η ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός αποκτάει εκείνη την όξυνση που λέγεται «καταστροφή»: καταστρέψτε την ZTE λένε οι αμερικάνοι «εκπρόσωποι», εννοώντας τον «βομβαρδισμό με το γάντι» της επιχείρησης σαν «προειδοποίηση» προς το Πεκίνο. Σε τι; Στο ότι στον τεχνολογικό ανταγωνισμό θα πέσουν κορμιά…

Αυτή η πραγματική ωμότητα δημιουργεί μεν (ή μπορεί να δημιουργήσει) εσωτερικά προβλήματα στην Ουάσιγκτον (σε ότι αφορά το ψόφιο κουνάβι και τις ενέργειές του) αλλά είναι συνεπής στην καπιταλιστική πραγματικότητα. Και «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα;», η πραγματική αναμέτρηση είναι στην ημερήσια διάταξη.

Μετά απ’ αυτά τι άραγε νομίζετε πως κουβεντιάζουν, δυο δυο σ’ αυτή τη φάση, στο καπιταλιστικό, καπιταλιστικότατο «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ»; Μήπως για την κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ασία;