Tag: κίνα

Τεχεράνη

Kυριακή 26 Μάη. Απέναντι σ’ αυτήν την «βήμα βήμα» επιχείρηση του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, που περιλαμβάνει όχι μόνο την συγκέντρωση όπλων και ενόπλων αλλά και την κατασκευή επιπλέον «ενοχής» της, τι μπορεί να κάνει η Τεχεράνη;

Η χθεσινή απειλή ότι θα βουλιάξει τα αμερικανικά πλοία (αν κάνουν καμμιά βλακεία…) χάρη σε «μυστικά όπλα» που διαθέτει, μπορεί να είναι χρήσιμη στο εσωτερικό, αλλά κατά τα άλλα είναι βλακώδης. (Αν θέλεις να αποτρέψεις κάποιον του δείχνεις από τι κινδυνεύει· αλλιώς μπλέκεις στον πόλεμο που θες να αποφύγεις).

Η ταπεινή άποψή μας είναι ότι το ιρανικό καθεστώς δεν κινδυνεύει από χερσαία εισβολή: ο αμερικανικός στρατός ούτε θέλει ούτε μπορεί κάτι τέτοιο. Αντίθετα κινδυνεύει από αεροπορικές / πυραυλικές επιθέσεις, και μάλιστα από απόσταση. Κινδυνεύει, επίσης, να γίνει «πειραματόζωο» για την χρήση απ’ την μεριά του ψοφιοκουναβιστάν κάποιου καινούργιου «εντυπωσιακού» όπλου, όπως για παράδειγμα οι βόμβες ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Στην περίπτωση του ιράν η Ουάσιγκτον φτιάχνει συστηματικά τον «ιδανικό κακό», όπως έκανε και κατά του βορειοκορεατικού καθεστώτος. Σε αντίθεση, όμως, με την Πγιονγκγιάνγκ, η Τεχεράνη δεν διαθέτει πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές που να μπορούν να κτυπήσουν το αμερικανικό έδαφος· και οι αμερικανικοί στόχοι στη μέση Ανατολή είναι μεν υπαρκτοί, αλλά (αν το ψοφιοκουναβιστάν αποφασίσει να…) έχουν «προϋπολογιστεί» απ’ το πεντάγωνο.

Το βασικότερο, σχεδόν το μοναδικό που χρειάζεται η Τεχεράνη, είναι να αποτρέψει μια επίθεση εναντίον της. Και γι’ αυτό μία μόνο απάντηση διακρίνεται: να ενισχύει και να επισημοποιήσει τις (στρατιωτικές) σχέσεις της και με το Πεκίνο, και με την Μόσχα και με την Άγκυρα. Το μπλοκ της Αστάνα είναι υποχρεωμένο να “διευρύνει” κατά κάποιον τρόπο την εμβέλειά του.

Δεν είναι ότι αυτοί οι στρατοί θα τρέξουν να φυλάξουν το ιρανικό καθεστώς αν δεχθεί αμερικανική επίθεση. Είναι κάτι ελαφρά διαφορετικό: ότι οι φασίστες στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ και στο Ριάντ θα ξανασκεφτούν μία, δυο, τρεις, πολλές φορές ποιές θα μπορούσαν να είναι οι όποιες ρωσικές, τουρκικές ή κινεζικές «απαντήσεις» σε μια τέτοια επίθεση. Επιπλέον μια σειρά άλλων κρατών (π.χ. το Βερολίνο ή το Παρίσι) θα αποκτήσουν ένα περιθώριο να «καταγγείλλουν» προληπτικά μια επίθεση (στο ιράν) που θα μοιάζει με επίσημη κήρυξη παγκόσμιου πολέμου.

Μέσα στο μήνα που τελειώνει σε λίγο, ο ιρανός υπ.εξ. έκανε τις επαφές του και με την Μόσχα και με το Πεκίνο (αλλά και με την Ισλαμαμπάντ) – υποθέτουμε όχι μόνο για το «απαγορευμένο» πετρέλαιο. Ας ευχηθούμε ότι ο άξονας έχει θορυβηθεί…

Εντελώς φυσιολογικά…

Kυριακή 26 Μάη. Το πιο πάνω ρεπορτάζ είναι απ’ την σαββατοκυριακάτικη έκδοση της καθεστωτικής «καθημερινής» (ίσως το έχετε διαβάσει σε χαρτί). Πώς σας φαίνεται; Ίσως διακριτικά φιλαοαμερικανικό – αλλά πάντως «άρτιο», με μια πρώτη ματιά.

Κι όμως. Αυτό το (ανυπόγραφο) ρεπορτάζ είναι υπόδειγμα παραπληροφόρησης. Όχι με την χοντροειδή μορφή των ψεμμάτων, αλλά με την πιο λεπτεπίλεπτη μορφή των «μισών αληθειών», που έχουν την ίδια λειτουργικότητα με τα χοντρά ψέμματα.

Αυτό που μπορεί να διαβάσει κανείς είναι ότι οι μυστικές υπηρεσίες πέντε κρατών (ηπα, αγγλία, καναδάς, αυστραλία, νέα ζηλανδία) «ανησυχούν» για τα smpartphones της κινεζικής Huwaei, μήπως μέσω αυτών το Πεκίνο κάνει κατασκοπεία… Αυτό που δεν λέει σ’ αυτό το ύπουλο ρεπορτάζ είναι:

– πρώτον ότι αυτά τα 5 κράτη συγκροτούν την περιβόητη διεθνώς συμμαχία παγκόσμιας κατασκοπείας ήδη απ’ τα μέσα του 20ου αιώνα, με το όνομα «5 eyes»·

– δεύτερον ότι αυτή η κατασκοπεία στρέφεται κατά των πάντων·

– τρίτον ότι δουλειά αυτών των μυστικών υπηρεσιών που ανησυχούν ήταν το περιβόητο σύστημα κατασκοπείας και επιτήρησης echelon που κατασκόπευε και την ευρώπη (αποκαλύφθηκε, και προφανώς έχει αντικατασταθεί με κάτι καλύτερο…)·

– τέταρτον, ότι το κινητό της Μέρκελ (και του Καραμανλή του Β, και όχι μόνο…) το παρακολουθούσε η cia και όχι οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες·

– και πέμπτον ότι οι ανησυχίες αφορούν τα 5G δίκτυα και τηλέφωνα της Hauwei και όχι «γενικά και αόριστα» τα κινητά της.

Η απουσία όλων αυτών, ακόμα και ως σύντομη αναφορά, επιτρέπει την διαμόρφωση της ιδέας ότι το κινεζικό κράτος επιτίθεται κατασκοπευτικά μέσω της Hauwei, και οι καϋμένες οι 5 μυστικές υπηρεσίες αμύνονται. Σπρώχνει συνειδητά το συγκεκριμένο ρεπορτάζ υπέρ των μυστικών υπηρεσιών των «5 eyes» και κατά του Πεκίνου…

Αν, όμως, περιέγραφε έναν πόλεμο κατασκόπων; Αν έλεγε (ή, έστω, άφηνε να εννοηθεί) ότι το πρόβλημα των «5 eyes» δεν είναι ότι απλά θα γίνεται κατασκοπεία απ’ το Πεκίνο (πράγμα πιθανό…) αλλά ότι θα εμποδιστεί, για τεχνολογικούς λόγους, η δική τους κατασκοπεία; Αν έλεγε ότι διάφορες δυτικές μυστικές υπηρεσίες κάνουν ήδη εκτεταμένη, μαζική παρακολούθηση όχι μόνο των συσκευών, αλλά και των περιεχομένων τους;

Αν τα έλεγε όλα αυτά το ρεπορτάζ τότε η εχθρότητα δεν θα στρεφόταν προς το Πεκίνο και την μελλοντική κατασκοπεία του, αλλά προς τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες (είτε των «5 eyes» είτε άλλων) και την ήδη γνωστή παραβίαση κάθε έννοιας ιδιωτικότητας στις επικοινωνίες. Για τους πάντες.

Δεν είναι, λοιπόν, αυτό οργανωμένη παραπληροφόρηση που μπορεί να περάσει εύκολα απαρατήρητη; Δεν είναι δόλια πλαστογράφηση της πραγματικότητας με συγκεκριμένους σκοπούς – και με το βαμβάκι; Είναι και παραείναι..

Όμως αυτό το μοντελάκι, πουλιέται και θα συνεχίσει σαν «όχι fake δημοσιογραφία», απέναντι στις «ψευδείς ειδήσεις» που περιστρέφονται γύρω απ’ τον πλανήτη (και μέσα στα κεφάλια των υποτελών) με την ταχύτητα του φωτός. Εν τέλει τα χοντροκομμένα ψέμματα και οι λοιπές ψηφιακές βλακείες επιτρέπουν στους επαγγελματίες του ψέμματος να εμφανίζονται σαν έντιμοι…

Απέναντι στα δικά τους “5 μάτια” και όλα τα συναφή χρειαζόμαστε όχι 14 αλλά 114…

Κορεατική χερσόνησος

Σάββατο 25 Μάη. Με τόσα που έχει στο κεφάλι του το ψόφιο κουνάβι, δεν έχει όρεξη να ασχοληθεί με τον “φίλο” Κim – όσο αυτός κάθεται ήσυχος… Για την ακρίβεια: οι σωματοφύλακες κέρδισαν τελικά τον περσινό γύρο, «παγώνοντας» την επίθεση ειρήνης του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ· και έπεισαν το ψόφιο κουνάβι ότι αυτά τα νόμπελ ειρήνης είναι βλακείες (είχε πάρει ένα ο μισητός Obama…), οπότε στην τελευταία συνάντηση του με τον Κim στο Ηanoi τον περασμένο Φλεβάρη, «σφύριξε» τη λήξη οποιασδήποτε συζήτησης.

Έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση, μπορεί μεν το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ να έχει εξασφαλίσει κάποια στρατιωτική ύφεση γύρω απ’ την χερσόνησο· ωστόσο αυτό ήταν μόνο η αρχή του σχεδιασμού του. Και παρά την «εγκατάλειψη» του θέματος απ’ το ψοφιοκουναβιστάν, όχι μόνο ο Ειρηνικός παραμένει το νο 1 μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου, αλλά επιπλέον το «κορεατικό ζήτημα» παραμένει προνομιακό για ένα σοβαρό στρίμωγμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Για μια πιο επίσημη “έξωσή” του, κατ’ αρχήν τυπικά.

Τίποτα δεν φαίνεται να κουνιέται αυτή τη στιγμή. Ενστικτώδικα υποθέτουμε ωστόσο ότι οι 4 του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ έχουν τα περιθώρια να προχωρήσουν πανηγυρικά στο επόμενο στάδιο της επίθεσης ειρήνης· προσκαλώντας το ψόφιο κουνάβι (και υπολογίζοντας ότι θα αρνηθεί): η επίσημη υπογραφή ειρήνης μεταξύ Σεούλ και Πγιονγκγιάνγκ με την εγγύηση της Μόσχας και του Πεκίνου θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από κίνηση εντυπώσεων. Σε σχέση, ακόμα, και τους υπόλοιπους “μπελάδες”…

(φωτογραφία: Ενδο-κορεατική συνάντηση πανεπιστημιακών πριν 3 ημέρες.)

Η βία επιταχύνεται 1…

Σάββατο 25 Μάη. Είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό: μια σειρά εταιρείες αιχμής “κόβουν τις πωλήσεις” τους κατόπιν διαταγής. Η διαταγή προέρχεται απ’ το ψοφιοκουναβιστάν· σημαδεύει σ’ αυτή τη φάση την κινεζική ναυαρχίδα επικοινωνιακών τεχνολογιών αιχμής (την Huawei) αλλά καθόλου μόνον αυτή· και υιοθετείται όχι μόνο από αμερικανικές αλλά και από αγγλικές· έως και ιαπωνικές (toshiba) επιχειρήσεις. Είναι αξιοπρόσεκτα παράδοξο: όχι το που θα βρει η κινεζική εταιρεία ανταλλακτικά, αλλά που θα πουλάνε όλες αυτές οι επιχειρήσεις όλα όσα αγόραζε ως τώρα η γιγάντια Huawei; Που θα πουλάνε όταν απαγορευτούν κι άλλες κινεζικές (ή και ευρωπαϊκές…) εταιρείες / πελάτες τους; Υπακούοντας δεν προχωρούν άραγε σε μια “κρίση πραγματοποίησης” (της υπεραξίας που αποσπούν, δηλαδή) των “κερδών” τους; Γιατί αποδέχονται μια κρατική διαταγή χωρίς, σχεδόν, να βγάλουν κιχ;

Θα μπορούσαν να δοθούν διάφορες απαντήσεις. Π.χ. ότι οι ceo τους ελπίζουν ότι αυτός ο «εμπορικός πόλεμος» θα κρατήσει λίγο, και όλα θα επιστρέψουν σύντομα στην «εμπορική ειρήνη»… Ή ότι θα βρουν «ανεπίσημους» τρόπους να συνεχίσουν κανονικά τις πωλήσεις τους, μέσω τρίτων…

Το δεύτερο πράγματι μπορεί να συμβεί· έχει γίνει ακόμα και στις πιο αιματηρές περιόδους κανονικών πολέμων μεταξύ υποτιθέμενα αντίπαλων («εθνικά») αφεντικών. (Φυσικά τέτοιες λύσεις – μέσω – εμπορικών – proxies είναι υποδεέστερες απ’ τις κανονικές εμπορικές σχέσεις).

Το πρώτο, όμως, είναι απλή απώθηση: όλοι οι πόλεμοι αρχίζουν για να «κρατήσουν λίγο», επειδή εκείνοι που τους ξεκινούν θεωρούν δεδομένο ότι ο αντίπαλος θα ηττηθεί πολύ γρήγορα. Αν, όμως, αποδειχθεί ικανός και ανθεκτικός; Μα τέτοιος θα αποδειχθεί! Αν δεν ήταν, θα είχε ηττηθεί χωρίς πόλεμο!

Η ιστορική γνώση (το προηγούμενο σχόλιο ήταν μια ελάχιστη περίληψη) δείχνει το γιατί ο «εμπορικός πόλεμος» που έχει κηρύξει το ψοφιοκουναβιστάν, στον οποίο «μπαίνουν» (για τον α ή β λόγο) όχι μόνο οι αμερικανικές εταιρείες, είναι δρόμος χωρίς γυρισμό. Η άλλοτε σημαιοφόρος της «παγκόσμιας απελευθέρωσης του εμπορίου» (που ήταν τέτοια όσο θεωρούσε πως έχει τον απόλυτο έλεγχο των κλάδων αιχμής) υποχωρεί προσπαθώντας να σηκώσει τείχη και να «περιφρουρήσει» τμήματα της παγκόσμιας αγοράς αποκλειστικά για λογαριασμό της. Επιτίθεται κτίζοντας τείχη, αλλά ταυτόχρονα δέχεται την αντεπίθεση, που προς το παρόν είναι «αργή» (νομισματική, γεωπολιτική) αλλά μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή ακόμα και ακαριαία (πρώτες ύλες: σπάνιες γαίες, αμερικανικά κρατικά δάνεια…)

Δεν είναι ψοφιοκουναβικό καπρίτσιο ο «εμπορικός πόλεμος»! Είναι υποχρεωτική κίνηση μιας άλλοτε υπερδύναμης που υποχωρεί, υποχωρεί, υποχωρεί, στο πεδίο που θεωρούσε πως είναι ανίκητη: στην παγκόσμια αγορά εμπορευμάτων και υπηρεσιών! Στην υποχώρησή της είναι ικανή ακόμα και να αφήνει πίσω και γύρω της «καμμένη γη» – αρκεί να μην επωφελούνται οι ανταγωνιστές της. Στην πράξη έχει προσπαθήσει ήδη να κάνει κάτι τέτοιο (στη μέση Ανατολή…).

Η βία επιταχύνεται 2…

Σάββατο 25 Μάη. Η ερώτηση εξακολουθεί να ισχύει: γιατί υπακούουν εταιρείες παγκόσμιου βεληνεκούς στην κρατική διαταγή με τρόπο που “κόβει τα χέρια” τους; Η μόνη λογική απάντηση είναι αυτή: επειδή διαβλέπουν ότι μεσοπρόθεσμα έτσι κι αλλιώς τα χέρια τους θα κοντύνουν!

Πράγματι: οι αμερικανικές αιτιάσεις στον «εμπορικό πόλεμο» που έχει ξεκινήσει το ψοφιοκουναβιστάν (και όχι μόνο κατά του Πεκίνου) είναι ολοφάνερα γελοίες αν τις πάρει κανείς τοις μετρητοίς; Θα «εξαρτηθεί ενεργειακά η ευρώπη απ’ την Μόσχα» μέσω του nord stream 2; Και τι παριστάνει η Ουάσιγκτον; Τον με το ζόρι «απελευθερωτή»; Η Τεχεράνη έχει απλώσει την επιρροή της ως τον λίβανο; Και γιατί η Ουάσιγκτον δεν αγοράζει ή δεν διαβρώνει αυτές τις «επιρροές» όπως έκανε κατά του ανατολικού μπλοκ στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου, όταν δεν μπορούσε να επιβάλει εμπορικές απαγορεύσεις; Θα κάνει η Huawei κατασκοπεία μέσω των 5G δικτύων της; Ίσως – αλλά αυτό δεν κάνουν και οι αμερικανικές αντίστοιχες; Αγοράζει η Άγκυρα ρωσικά όπλα πρώτης γραμμής «υπονομεύοντας» το νατο; Ναι – αλλά γιατί δεν της επιτράπηκε να αγοράσει αμερικανικά, σε λογική τιμή, όταν τα ζήτησε; Κι άλλωστε ποιο νατο;

Πίσω από τέτοιες γελοίες «δικαιολογήσεις» δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς επιχειρηματικά συμφέροντα· άλλοτε επείγοντα εδώ και τώρα, και άλλοτε επείγοντα μεσοπρόθεσμα. Είναι προφανές ότι για να πουλάνε αμερικανικές εταιρείες σχιστολιθικό πετρέλαιο και αέριο διεθνώς, σε μια περίοδο που αναμένεται η γρήγορη μείωση της ζήτησης (ειδικά για το πρώτο), κάποιοι άλλοι δεν πρέπει να πουλάνε. Είναι επίσης προφανές ότι με την ταχύτητα που εξελίσσεται ο κινεζικός καπιταλισμός σε όλες τις τεχνολογίες αιχμής, σε συνδυασμό με το χαμηλότερο (εργασιακό, ερευνητικό) κόστος, είναι απλά ζήτημα χρόνου να στριμώξει στα σκοινιά τα περισσότερα απ’ τα παγκόσμια «άνθη» της silicon valley. Είναι τέλος προφανές ότι η “εξαγορά” επιρροών γίνεται ακριβότερη όταν εκείνος που δωροδοκεί δεν μπορεί να κρύψει την εντεινόμενη αδυναμία του. Ακόμα και στην πολεμική βιομηχανία, όταν αμερικανικά project αιχμής (όπως τα f-35) αποδεικνύονται όχι μόνο πανάκριβα αλλά και πολύ ευαίσθητα (λόγω τεχνολογικής συνθετότητας) είναι λογικό ότι θα βρεθούν άλλοι κατασκευαστές με φτηνότερες και πιο αξιόπιστες λύσεις. (Η boeing και τα πολιτικής χρήσης «αναβαθμισμένα συστήματα ασφαλείας» της είναι μια πρόσφατη απόδειξη…).

Το από πρώτη ματιά παράδοξο ξεκαθαρίζει! Υπακούουν αδιαμαρτύρητα διάφορα αφεντικά στην κρατική διαταγή περιορισμού του κύκλου εργασιών τους (και των κερδών τους) όχι επειδή ελπίζουν να ρεφάρουν με λαθρεμπόριο· αλλά επειδή η μορφή κράτος (και όχι αυτές οι ίδιες οι επιχειρήσεις), η μορφή κράτος που είναι το δικό τους «γενικό επιτελείο», έχει τα μέσα να καταστρέψει τον όποιο ανταγωνιστή τους. Προσοχή: να τον καταστρέψει· όχι απλά να τον φρενάρει για λίγο…

Στις «ειρηνικές» περιόδους του καπιταλισμού ο ανταγωνισμός μεταξύ των αφεντικών για απόκτηση ή αύξηση «μεριδίων αγοράς» γίνεται με τους γνωστούς τρόπους. Η «φιλελευθεροποίηση» του παγκόσμιου εμπορίου είχε νόημα για όσο καιρό φαινόταν ότι οι δυτικές επιχειρήσεις θα κατακτούν τον πλανήτη (ίσως και άλλους…) με μόνο ζήτημα τον μεταξύ τους ανταγωνισμό· «ήπιο» για όσο θα υπήρχαν «νέες ήπειροι» (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) προς κατάκτηση…

Τώρα που αυτό έληξε, αυτές οι ίδιες επιχειρήσεις (οι αμερικανικές σ’ αυτή τη φάση) δέχονται να χάσουν δια της (κρατικής) βίας αγορές που έτσι κι αλλιώς θα έχαναν, υπό τον όρο όχι απλά ότι οι ανταγωνιστές τους θα μείνουν έξω απ’ τις «δικές τους» αγορές («προστατευτισμός») αλλά ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα καταστραφούν.

Γιατί (δεν το ξέρετε;) ο καπιταλισμός είναι δυναμικό σύστημα εκμετάλλευσης που σπάει παντού και πάντα τα όρια, τους περιορισμούς, τους φραγμούς που συναντάει, όταν «αναπτύσσεται». Δεν «αναπτύσσεται» σε περιφραγμένους χώρους / χρόνους, παρά μόνο, ίσως, σε κάποια πολύ αρχική φάση. Δεν είναι σύστημα ενυδρείου… Δεν είναι ένα σύστημα όπου τα αφεντικά μπορούν να μοιράσουν μεταξύ τους ειρηνικά, όμορφα και for ever τις αγορές εργασίας, εμπορευμάτων και πρώτων υλών… Μόνο ανταγωνιστικά, άρα επιθετικά μπορεί να «αναπτύσσεται».

Γι’ αυτό ο ιμπεριαλισμός είναι οργανικό, αναπόσπαστο στοιχείο του καπιταλισμού· και όχι κάτι δευτερεύον, που εξαρτιέται απ’ τα ήθη της μιας πολιτικής βιτρίνας ή της άλλης, του ενός στρατηγού ή του άλλου.

(φωτογραφία: Τα στενά του Ορμούζ).

O Bannon πήρε το όπλο του

Πέμπτη 23 Μάη. Ο αμερικάνος φασίστας Steve Bannon έχει αναθέσει στον εαυτό του καθήκοντα «ιεραπόστολου». Μπορεί να απολύθηκε από σύμβουλος στρατηγικής του ψόφιου κουναβιού, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει (με την κατάλληλη χρηματοδότηση…) να δρα σαν «παράλληλος υπουργός εξωτερικών» του αμερικανικού παρακμιακού imperium: πως θα απονευρωθεί εντελώς το project europe (απ’ τους ευρωπαίους φασίστες) μένοντας απλά μια οικονομική ζώνη στην οποία η Ουάσιγκτον θα κάνει πετυχημένους εκβιασμούς· πως τα φασιστόμουτρα τύπου Bolsonaro θα ισχυροποιηθούν και θα επεκταθούν στη νοτιοαμερικάνικη «πίσω αυλή» του ψοφιοκουναβιστάν· και, last but not least, πως θα γίνει επειγόντως ένας πόλεμος κατά της κίνας.

Σ’ ένα πρόσφατο (αρχές Μάη) άρθρο του στην καθεστωτική washington post ο στρατηγός Bannon εξήγησε γιατί η αναμέτρηση των ηπα με την κίνα είναι «ιερά» αναπόφευκτη. Θα μπορούσε κανείς να προσπεράσει το κατά Bannon ευαγγέλιο του 4ου παγκόσμιου πολέμου σαν πόνημα ενός (έστω διάσημου) «περιθωριακού» φασίστα. Ωστόσο, από επαγγελματικό καθήκον, ο Bannon υποδεικνύει τα σημεία εκείνα που μπορούν, πρέπει, και είναι σχετικά εύκολο να ξεσηκώσουν την «ιερή» αγανάκτηση του «ελεύθερου κόσμου»:

– η κίνα προωθεί τον κρατικό καπιταλισμό που ευνοεί την κομματική νομεκλατούρα νομιμοποιώντας την κλοπή της (ατομικής / επιχειρηματικής) «πνευματικής ιδιοκτησίας»…

– η κίνα είναι ένα ολοκληρωτικό, στρατοκρατικό κράτος, με «εκατομμύρια κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης»…

– η κίνα είναι ένα αυταρχικό κράτος που καταπιέζει τους υπηκόους του…

– εξαιτίας των πιο πάνω η κίνα απειλεί την ευημερία των αμερικάνων, σε βαθμό που να είναι (έτσι γράφει) «η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή που αντιμετώπισαν ποτέ οι ηπα»…

Ελπίζουμε να έχετε την επίγνωση (ή, έστω, την διαίσθηση) να καταλάβετε το γιατί τα πιο πάνω μπορούν και να πουληθούν μαζικά, και μαζικά να αγοραστούν. Αν έχετε την απορία πως είναι να ζει κανείς στους αρμούς και στις πυκνώσεις της Ιστορίας (ειδικά εκείνης που καθορίζεται από τα καπιταλιστικά / ιμπεριαλιστικά συμφέροντα) έχετε, μέσω Bannon, την απάντηση: έτσι διαμορφώνεται η επιστράτευση των πληθυσμών, έτσι συγκροτούνται τα εμπόλεμα μπλοκ των υπηκόων. Τώρα, στον 21ο αιώνα: ο Bannon, σε αντίθεση με εκείνους που σημαδεύει, δεν είναι ηλίθιος. Κάθαρμα ναι, σκουλήκι ναι, ηλίθιος όχι!

Τα υπόλοιπα πέρα απ’ την προπαγάνδα του είναι δουλειά των αφεντικών του…

(φωτογραφία: Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Carl Vinson πλέει στη νότια θάλασσα της κίνας. Το ηλιοβασίλεμα όπως φαίνεται απ’ το κατάστρωμα, ανάμεσα σε πολεμικά και πύργους ελέγχου, θα μπορούσε να θυμίζει κάτι στίχους του είδους:

… Ο καιρός θάταν όμορφος στο δάσος, θάταν όμορφος στο δάσος

αν δεν κουφαίνονταν τα φύλλα απ’τον κρότο, αν δεν πάγωνε ο ήλιος απ’ τον κρότο…

Τα παιδιά αν δεν τρώγανε σκουπίδια, τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια…

… Φο Μι Τσιν… Α! Το κορίτσι σου θα ‘παιρνες για βόλτα χέρι χέρι,

στο δάσος για βολτίτσα χέρι χέρι,

τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια…)

Πριν την αρχή του κόσμου

Πέμπτη 23 Μάη. Στην κινεζική μυθολογία Hongmeng είναι το όνομα της κατάστασης του σύμπαντος πριν την δημιουργία του. Το γεγονός ότι Hongmeng λέγεται το λειτουργικό σύστημα της «παγκόσμιας πέτρας των σκανδάλων» κινεζικής Huawei που πρόκειται να αντικαταστήσει το android της google πριν καν η αμερικανική εταιρεία (και το πεντάγωνο πίσω της) καταλάβουν τι έγινε, ίσως συμβολίζει την κινεζική καπιταλιστική έπαρση: και έτσι, μ’ αυτό το λειτουργικό, αρχίζει η δημιουργία του σύμπαντος!..

Το Hongmeng αναπτύσσεται στο πανεπιστήμιο Jiao Tong της Σαγκάης απ’ το 2012 – εδώ και πολλά κινεζικά χρόνια δηλαδή. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν εκ των προτέρων αμφιβολίες για την αξιοπιστία του. Είναι «κτισμένο» πάνω στο Linux, είναι συμβατό με όλες τις εφαρμογές του android σε οποιαδήποτε συσκευή, του μοιάζει, θα υιοθετηθεί εύκολα και, επιπλέον, επιτρέπει την δημιουργία νέων εφαρμογών.

Επειδή ο κινεζικός καπιταλισμός είναι αυτό που καταγγέλει ο σερίφης Bannon, κρατικά διευθυνόμενος δηλαδή, οι εκτιμήσεις για το πόσο χρόνο θα χρειαστεί η υιοθέτηση του Hongmeng απ’ όλες τις κινεζικές κατασκευαστικές είναι «μια σύντομη μονάδα χρόνου», κάτι σαν ρεκόρ: το πολύ έξι μήνες. Έξι μήνες είναι αρκετός χρόνος για την απώλεια ποσοστών στην παγκόσμια αγορά· όχι, πάντως, μεγαλύτερος απ’ τον χρόνο που έχασε η νοτιοκορεατική Samsung όταν άρχισαν να ανατινάζονται οι λεπτές μπαταρίες κάποιου μοντέλου smart phone της σειράς galaxy· για να τον κερδίσει γρήγορα αμέσως μετά.

Εκείνο που είναι άγνωστο, και θα επηρεάσει πολλά, είναι ότι εκτός απ’ το να αναπτύσσει το Hongmeng απ’ το 2012, παραμένει άγνωστο τι άλλο έκανε παράλληλα είτε το συγκεκριμένο κινεζικό πανεπιστήμιο είτε άλλα ερευνητικά συγκροτήματα. Πόσες εφαρμογές 5G είναι ήδη έτοιμες πάνω σ’ αυτό το λειτουργικό, για να το κάνουν παγκόσμια μόδα;

Όπως και νάχει, ισχύει κι αυτό, παρμένο απ’ τα βασικά του μεταμοντερνισμού: η Ουάσιγκτον, ποινικοποιώντας, επικηρύσσοντας την Huawei, έχει αναλάβει (με δικά της έξοδα) την μεγαλύτερη ever εκστρατεία διαφήμισής της! Όπως είχε παρατηρήσει κάποτε ο Umberto Eco, το ιδανικό που θα ήλπιζε μια περιθωριακή παρέα βλάσφημων του βατικανού θα ήταν να τους κάνει μήνυση ο πάπας…

Η Huawei, σαν κινεζική καπιταλιστική επιχείρηση, είναι μ’ έναν τρόπο βλάσφημη, αλλά όχι περιθωριακή. Ωστόσο το ψοφιοκουναβιστάν ανέλαβε να την κάνει κάτι άλλο από κινεζική καπιταλιστική επιχείρηση. Ανέλαβε να την κάνει παγκόσμιο σύμβολο του αντιαμερικανισμού.

Αργά ή γρήγορα η κατοχή ενός 5G κινητού της Huawei θα είναι σα να πετάς ένα παπούτσι στα μούτρα του ψόφιου κουναβιού και των σωματοφυλάκων του…

Ποιός θα το περίμενε ότι μια σκληρή σύγκρουση μέσα στην παγκόσμια αγορά θα έδινε σε ένα εμπόρευμα, σε μια φίρμα, τέτοιον έξτρα φετιχισμό;

Ιστορικός χρόνος…

Τετάρτη 22 Μάη. Υπάρχουμε εδώ και 5.000 χρόνια. Γιατί όχι άλλα 5.000; Η κατακλείδα των χθεσινών δηλώσεων του Zhang Ming, πρεσβευτή του Πεκίνου στις Βρυξέλες (στην ε.ε.), για τις τελευταίες επιθετικές κινήσεις της Ουάσιγκτον (αύξηση δασμών στις κινεζικές εισαγωγές, απαγορεύσεις σε βάρος της Huawei) δίνει μια διάσταση ασύνηθιστη στις διεθνείς σχέσεις / αντιπαλότητες. Τα 5.000 χρόνια συνεχούς ύπαρξης της κίνας (εννοημένης τόσο σαν διαδοχικές κρατικές μορφές όσο και σαν κοινωνία) δεν έχουν καμμία σχέση με το παρανοϊκό / φαντασιακό «3.000 χρόνια μακεδονία ελληνική». Αντίθετα, απ’ την μια μεριά αυτές οι 5 χιλιετίες κινεζικής ιστορίας είναι ουσιαστικά άγνωστες (και, κατά συνέπεια, ανερμήνευτες) απ’ την δύση· αφετέρου, όταν η δύση (με την έννοια που είναι δεκτή ως σήμερα) «ανακάλυψε» την κίνα, στη διάρκεια του 13ου μ.χ. αιώνα, η κινεζική αυτοκρατορία είχε ήδη πάνω από 4.000 χρόνια ιστορίας και εξέλιξης… Ήταν μάλιστα σε τέτοιο σημείο ανάπτυξης (συμπεριλαμβανομένης και της διοίκησής της) ώστε οι μεν ευρωπαίοι έπαθαν ένα διαρκές σοκ θαυμασμού· η δε «ουράνια πόλη» δεν ενδιαφερόταν να αγοράσει τίποτα απ’ τους ευρωπαίους, επειδή είχε τα πάντα και αρκετά παραπάνω…. Τότε (πολύ πρόσφατα από ιστορική άποψη…) η δύση όχι «εμπορικό πόλεμο» δεν μπορούσε να διανοηθεί με την κίνα· ούτε καν εμπόριο με την έννοια να πουλήσει κάτι…

Αν ήταν η υπανάπτυκτη δύση και όχι η αναπτυγμένη κίνα που κατέκτησαν τον πλανήτη από ένα (σχετικά πρόσφατο) χρονικό σημείο και μετά, αυτό οφειλόταν σε μια κινεζική εφεύρεση. Την οποία στην κινεζική αυτοκρατορία χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά σαν (φαντασμαγορικό) παιχνίδι αν και ήξεραν τις φονικές της δυνατότητες· αλλά στη δύση έκαναν όπλο: την πυρίτιδα. Τα πυροβόλα όπλα πέτυχαν εκείνο που δεν ήθελαν να κάνουν τα πυροτεχνήματα· ωστόσο, ακόμα κι έτσι, η κίνα δεν κατακτήθηκε ποτέ από δυτικούς (που έκαναν ό,τι μπορούσαν: πόλεμος του οπίου…). Παρήκμασε (πάντα σε σύγκριση με άλλες περιοχές του πλανήτη, συμπεριλαμβανόμενης της ιαπωνίας) απ’ τα μέσα του 19ου αιώνα και για τις επόμενες δεκαετίες, μόνο και μόνο επειδή καθυστέρησε να υιοθετήσει και να ενσωματώσει την καπιταλιστική δυναμική.

Ωστόσο 100 ή 150 χρόνια, σε μια συνεχή ιστορία 5.000, είναι ένα μικρό, ελάχιστο διάστημα. Αν αυτό το χρονικό διάστημα (του ενός αιώνα) είναι για άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη, όπως οι ηπα, ο «χρυσός αιώνας τους», για την κίνα είναι απλά ένα μικρό, ελάχιστο διάλειμμα στην ισχύ της.

Απ’ την στιγμή που υιοθέτησε για τα καλά την καπιταλιστική δυναμική σε όλο το εύρος και βάθος της, προσαρμόζοντάς την στον έλεγχο του κόμματος / κράτους, το κινεζικό καθεστώς έχει κάθε ιστορικό δικαίωμα να απαιτεί τουλάχιστον σεβασμό – απ’ τους «μικρούς» και τους «περαστικούς» του πλανήτη, ακόμα κι αν έχουν μερικές χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές…

Γιατί να μην υπάρχουμε άλλα 5.000 χρόνια; Αυτό δεν είναι μια ερώτηση από αμερικανικά στόματα. Δεν μπορούν να την διανοηθούν καν και καν…

Η μεγάλη πορεία

Τρίτη 21 Μάη. Θέλοντας να δραματοποιήσει την κατάσταση και να εντείνει τον κινεζικό εθνικισμό (ή, ίσως, την αφοσίωση στο γκουβέρνο, πράγμα που είναι το ίδιο) ο αυτοκράτορας Xi έκανε χθες κάτι με βαρύ συμβολισμό και ακόμα βαρύτερα υπονοούμενα. Απ’ την πόλη Jiangxi, απ’ όπου άρχισε η «μεγάλη πορεία» του κόκκινου στρατού το 1934, έχοντας δίπλα του τον αντιπρόεδρο Liu He, δήλωσε:

… Είμαστε εδώ στο σημείο εκκίνησης της Μεγάλης Πορείας για να θυμηθούμε την εποχή που ο Κόκκινος στρατός ξεκίνησε το ταξίδι του… Ξεκινάμε τώρα μια καινούργια Μεγάλη Πορεία και πρέπει να τα αρχίσουμε όλα απ’ την αρχή!

Τι εννοεί ο αυτοκράτορας εν έτει 2019; Η «μεγάλη πορεία» (με επικεφαλής τον Μαο Τσετούγκ και τον Τσου Ενλάι) ήταν μια μεγάλη πορεία υποχώρησης / αναδίπλωσης των τότε υπολειμμάτων του «κόκκινου στρατού», που κάλυψε με τα πόδια μια απόσταση 9.000 χιλιομέτρων δια μέσου πολύ δύσκολων συνθηκών (και εδαφών) μέσα σε 370 ημέρες, απ’ τον Οκτώβρη του 1934 ως τον Οκτώβρη του 1935, πολεμώντας σε διάφορα σημεία, προκειμένου να αποφύγει την ολοκληρωτική ήττα απ’ τον καλύτερα εξοπλισμένο στρατό των κινέζων εθνικιστών. Ο «κόκκινος στρατός» κατάφερε να φτάσει σε ασφαλείς / φιλικές περιοχές – αλλά αποδεκατισμένος. Μόνο το 10% όσων ξεκίνησαν την «μεγάλη πορεία» έφτασαν ως το τέλος της. Ωστόσο αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία αφού, τα επόμενα χρόνια, ο Μάο αναδιοργάνωσε τον κόκκινο στρατό και ξεκίνησε την (τελικά νικηφόρα) αντεπίθεσή του…

Γιατί ο αυτοκράτορας Xi ανακαλεί τώρα ένα επικό μεν αλλά και τόσο ζόρικο γεγονός απ’ την ιστορία του καθεστώτος; Μια μόνο εξήγηση βρίσκουμε: για να προετοιμάσει (ιδεολογικά / συναισθηματικά) τους υπηκόους για δύσκολες εποχές….

Να λοιπόν πως…

Τρίτη 21 Μάη. Η απόφαση της Google να «κόψει» τις αναβαθμίσεις του λειτουργικού android που μπορεί να χρησιμοποιεί στα κινητά της η κινεζική Huawei εμφανίζεται στη διεθνή δημαγωγία περίπου σα να κόβει η αργεντινή την εξαγωγή πορτοκαλιών στην ευρώπη. Θα πεθάνει κανείς από έλλειψη ψηφιακής βιταμίνης C; Όχι. Το θέμα έχει ενδιαφέρον (για την ασταμάτητη μηχανή σίγουρα) επειδή έχει διάφορα επίπεδα.

Πρώτα το πιο επιφανειακό. Η κινεζική Huawei, που έχει επικηρυχτεί απ’ την Ουάσιγκτον, εκτός από ενοχλητικά πρωτοπόρα στην εγκατάσταση (κεραίες, λογισμικό) 5G δικτύων, έχει πια ένα καλό κομμάτι τις παγκόσμιας αγοράς smart phones. Το 2018 το ποσοστό της ήταν 13,5% (δεκαπλάσιο απ’ ότι δέκα χρόνια νωρίτερα), με εκτόξευση στο 17% το πρώτο τρίμηνο το 2019. (Η Samsung είχε το ίδιο διάστημα το 21%, η Apple 12%, η επίσης κινεζική Xiaomi 8%). Μετά την απαγόρευση εξαγωγής αμερικανικών τσιπς στην κινεζική εταιρεία, η ανακοίνωση της Goggle μοιάζει σαν «επίθεση καπάκι».

Επειδή θα επανέλθουμε σ’ αυτό, η Google είναι τυπικά υποχρεωμένη να πειθαρχήσει στην απόφαση του ψοφιοκουναβιστάν για απαγόρευση εμπορικών σχέσεων με το κινέζο δαίμονα. Πρακτικά ωστόσο αυτή η απαγόρευση θα πάρει σάρκα και οστά (ψηφιακά πάντα) όχι στην τρέχουσα εκδοχή του android για κινητά (οι εφαρμογές ήδη τρέχουν), όχι στην επόμενη αναβάθμιση του λειτουργικού (η Huawei όπως και όλοι οι κατασκευαστές την έχουν προαγοράσει), αλλά την μεθεπόμενη – κάποια στιγμή το 2020. Τότε τα κινητά της κινέζικης εταιρείας στο βαθμό που τρέχουν στο android θα έχουν όντως πρόβλημα σε κάποιες εφαρμογές.

Προφανώς αυτή η κίνηση επιδιώκει να «κόψει» τις πωλήσεις κινητών της Huawei ανά τον κόσμο… Η κινεζική εταιρεία απ’ την μεριά της, μετά τον αποκλεισμό της απ’ τα αμερικανικά τσιπς, δήλωσε ξανά προετοιμασμένη: έχει φτιάξει (άφησε να διαρρεύσει…) το δικό της λειτουργικό. Αν και δεν έχει υπάρξει αναλυτική εξήγηση του γιατί το λειτουργικό της Huawei θα είναι ελκυστικό παρά το ότι θα έχει διάφορες ελλείψεις εφαρμογών προσαρμοσμένων στο android, μπορούμε να υποθέσουμε τι θα μπορούσε να είναι το ατού του: έτοιμες εφαρμογές 5G (χωρίς προηγούμενο και ανταγωνιστή)! Σε τελική ανάλυση, όσοι / όσες θέλουν το facebook τους, ας κρατήσουν παλιά Apple τους· αλλά για τις θεαματικές 5G εφαρμογές ας αποκτήσουν άλλο ένα smart phone (σε προσιτή τιμή…) απ’ τους «ειδικούς». Κινέζους ή νοτιοκορεάτες.

Είναι τόσο πιθανό ώστε να το θεωρήσουμε βέβαιο: αυτός που θα χάσει μεσοπρόθεσμα δεν θα είναι η Huawei αλλά η Google: το ότι ανακοινώνει τον προσεχώς περιορισμό χρήσης του λειτουργικού της από ένα ικανό μέρος του πλανήτη είναι, επιεικώς, σα να πυροβολάει τα πόδια της από τώρα.

Ενδιαφέρον…