Tag: ισραήλ

Η μηχανή!

Δευτέρα 2 Γενάρη>> Για τους μιλιταριστές (και όλα τα συναφή) ο τεχνοφετιχισμός είναι προσόν. Ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για τεχνολογίες «διπλής χρήσης», για όπλα δηλαδή που χρησιμοποιούνται υποτίθεται και για «ειρηνικούς» σκοπούς. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που o πολιτικός εκπρόσωπος ενός απ’ τους διάσημους μιλιταρισμούς του πλανήτη, ο πολύς Netanyahu, αποφάσισε (στην προηγούμενη πρωθυπουργία του) να υιοθετήσει και να αξιοποιήσει την γενετική μηχανική που πουλιόταν ως «εμβόλιο».

Το παράξενο (ίσως μόνο από πρώτη ματιά) ήταν ότι αυτήν την οπλική τεχνολογία αποφάσισε να την χρησιμοποιήσει εναντίον των ίδιων των υπηκόων του! Υπηκόων πιστών στην συντριπτική πλειονότητά τους στο ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς. Ήταν εκείνη η απόφασή του πράξη αχαριστίας; (Ή μήπως θα έπρεπε να αποκαλύψει σ’ αυτούς τους υπηκόους ότι καθεστώτα που ζουν προκαλώντας θάνατο δεν θα διστάσουν ούτε απέναντι στους υποστηρικτές τους;)

Όχι… Τίποτα απ’ αυτά. Σαν γνήσιος φασίστας δεν χρειάζεται να ξέρει τα χαρακτηριστικά κάθε όπλου διπλής χρήσης. Απλά ο τεχνοφετιχισμός είναι must…

Στο παρακάτω σύντομο και υποτιτλισμένο video απόσπασμα μιας συνέντευξής του στις 7 Δεκέμβρη του 2022 (ευχαριστούμε τους Σ. και Β.) ο πρωθυπουργός του Τελ Αβίβ (το 2020/21 αλλά και σήμερα…) εξηγεί με μεγάλο καμάρι το πως το ψηφιακό ιατρικό φακέλωμα μπορεί να εξελιχθεί εύκολα κι απλά σε ψηφιακό βιοτεχνολογικό φακέλωμα… για το καλό της «επιστήμης» και της βιομηχανίας της υγείας φυσικά. Κι έτσι οι εξηγήσεις του έχουν ευρύτερη σημασία: μιλάει για μια «καλή κι αγαθή» όψη της θηριώδους μηχανής που όντως δεν αφορά καθόλου μόνο τους υπηκόους του.

Δώστε προσοχή παρακαλούμε:

Φυσικά ο Netanyahu λέει και τα δόλια ψέματα του – πώς αλλιώς;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Apartheid plus

Κατά τους ισραηλινούς φασίστες η κεντρώα Ha’aretz είναι «εφημερίδα της Hamas»… Αφού η ακτίνα δράσης του περιορίζεται, ο σύγχρονος κανιβαλισμός επιστρέφει εκεί που γεννήθηκε και τον αγάπησαν: στις δυτικές “δημοκρατίες”…

Δευτέρα 26 Δεκέμβρη>> Οι φίλοι του ρατσιστικού καθεστώτος του Τελ Αβίβ, επαγγελματίες ή όχι, νοιώθουν κάπως άβολα. Σε μια κοινωνία της οποίας η συντριπτική πλειοψηφία των υπηκόων διαφοροποιείται ιδεολογικά στο εσωτερικό της κυρίως ως προς τον βαθμό σκληρότητας και βαρβαρότητας της κατοχής επί των Παλαιστινίων, οι πρόσφατες (1η Νοέμβρη 2022) εκλογές ανέδειξαν στην εξουσία έναν συνασπισμό κομμάτων που όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει κάτι απ’ τις «καλύτερες παραδόσεις» του διεθνούς φασισμού, αλλά δεν έχει και κανένα λόγο να το κρύψει. Το ακροδεξιό «κοσμικό» Likud, του κανονικά-θα-έπρεπε-να-είναι-βαθιά-πίσω-απ’-τα-κάγκελα Netanyahu («φίλου κι αδελφού» του ελλαδιστάν) ήρθε πρώτο (23,4% των ψήφων, 32 καρέκλες στην 120 εδρών ισραηλινή βουλή / knesset). Και οι εταίροι στο καινούργιο γκουβέρνο είναι επίσης «εκλεκτοί», τόσο πολύ ώστε ακόμα και τα πιο σκληρά επίθετα δεν μπορούν να αποδώσουν την «αξία» τους: το κόμμα «θρησκευτικού» φασισμού Religious Zionism σε συνεργασία με το ακροδεξιό, φανατικά ρατσιστικό Otzma Yehudit και το ακροδεξιό Noam (10,85% και 14 θέσεις), το επίσης «θρησκευτικό» Shas (8,25% και 11 θέσεις), το εξίσου «θρησκευτικό» United Torah Judaism (5,88% και 7 θέσεις): αυτή είναι η ακροδεξιά κυβερνητική κομματική εξάδα στο Τελ Αβίβ, εκπροσωπώντας το καθόλου ευκαταφρόνητο 48,4% των ψηφοφόρων.

Με τέτοια σύνθεση ανάλογη πρέπει να είναι η κατανομή των νευραλγικών πόστων, έτσι δεν πάει; Έτσι, για παράδειγμα, ο Itamar Ben-Gvir, γνωστός παρακρατικός «έποικος» στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη (αρχηγός του Otzma Yehudit: «εβραϊκή δύναμη») έγινε υπουργός δημόσιας τάξης / εθνικής ασφάλειας∙ ενώ ο σύμμαχός του Bezalel Smotrich (του Religious Zionism) έγινε υπουργός άμυνας «υπεύθυνος για τους οικισμούς και τις άκτιστες περιοχές» (της Δυτικής Όχθης)… Για τον ακόμα πιο γρήγορο και βίαιο εποικισμό της…

Με τα όσα υφίστανται ήδη εδώ και δεκαετίες (κι όλο και πιο συστηματικά εδώ και μήνες) οι Παλαιστίνιοι της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης δεν μπορούν ίσως να φανταστούν τι χειρότερο μπορεί να τους περιμένει. Αλλά οι προαγωγοί και οι εκτελεστές του ισραηλινού partheid μπορούν πάντα να σκεφτούν και να μεθοδεύσουν «κάτι παραπάνω». Και οι διεθνείς δυτικοί υποστηρικτές τους, κρατικοί και παρακρατικοί, θα πρέπει να κάνουν ακόμα πιο έντονα ότι «δεν βλέπουν», ότι «δεν ξέρουν» και ότι «δεν καταλαβαίνουν».

Ο γνωστός δημοσιογράφος Jonathan Cook σημείωνε μεταξύ άλλων στις 6 Δεκέμβρη:

… Η μόνιμη πλέον κατοχή θα διοικείται από ηγέτες εποίκων. Και θα είναι αυτοί που θα καθορίζουν την πολιτική τόσο για την αστυνομία εντός Ισραήλ όσο και για την συνοριακή αστυνομία που δρα κυρίως στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Το δόλιο επιχείρημα ότι υπάρχει κάποιο είδος διαχωριστικής γραμμής μεταξύ του «κυρίως Ισραήλ» και των κατεχόμενων περιοχών, με την μια μεριά να είναι μια πρότυπη δημοκρατία που διοικείται από πολιτικούς και την άλλη να είναι η απαραίτητη «ζώνη ασφαλείας» που διαχειρίζεται ο στρατός, θα καταρρεύσει.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πολύ ξεκάθαρο: το Ισραήλ και οι κατεχόμενες περιοχές λειτουργούν σαν ενιαίος πολιτικός χώρος, όπου οι νόμιμοι φασίστες ελέγχουν, καταπιέζουν, εκκαθαρίζουν και σκοτώνουν τους Παλαιστίνιους χωρίς να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε «πολίτες» και υποκείμενα της κατοχής.

Αυτό ακριβώς απαιτούσαν εδώ και καιρό οι Ben–Gvir και Smotrich και οι οπαδοί τους. Υποστηρίζουν ότι η αποκαλούμενη «πράσινη γραμμή» που διαχωρίζει την επίσημη ισραηλινή επικράτεια απ’ τις κατεχόμενες περιοχές είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη, και ότι οι ισραηλινοί δεν πρέπει να απολογούνται όταν κυβερνούν με ατσάλινη γροθιά την «γη της επαγγελίας».

Αυτή η άποψη κέρδισε στις εκλογές…. Οι ακροδεξιοί, συχνά σε συνεργασία με την αστυνομία, κτυπούν και κυνηγούν τους Παλαιστίνιους στις ελάχιστες περιοχές εντός Ισραήλ όπου ο εθνοτικός διαχωρισμός δεν είναι ακόμα απόλυτος – αυτό που το Τελ Αβίβ αποκαλεί παραπλανητικά «μεικτές πόλεις». Και η ακροδεξιά εξαπλώνεται σταθερά στην αστυνομία, όπως νωρίτερα έκανε στον στρατό.

… Οι δυτικές πρωτεύουσες θα συνεχίσουν αναμφίβολα να υπερασπίζονται το ισραηλινό απαρτχάιντ ως «φάρο της δημοκρατίας», αφού είναι πολύ πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο στη Μέση Ανατολή για να θυσιαστεί. Αλλά ο μύθος ενός «δημοκρατικού Ισραήλ» γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθεί. Οι Ben–Gvir και Smotrich μπορεί να είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρό του.

Τόσο τα αφεντικά των δυτικών ολιγαρχιών όσο και οι αγαπημένοι τους φασίστες μπορούν να ζήσουν μια χαρά ακόμα και χωρίς «μύθους περί δημοκρατίας». Γιατί πλέον (κι αυτό αρνούνται ακόμα να το καταλάβουν οι όποιοι αιχμάλωτοι των δυτικών ολιγαρχιών) η συστημική βία (όχι πάντα σωματική αλλά πάντα συναισθηματική, αισθητική, διανοητική και ψυχολογική) θα γίνεται όλο και πιο συμπαγής στο εσωτερικό αυτών των «δημοκρατιών»: τα εισιτήρια της μετάβασης στους παραδείσους της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, στις «νέες κανονικότητες», θα είναι ματοβαμμένα.

Πάντα έτσι γινόταν… Γι’ αυτό ακριβώς (ή, πιο σωστά και γι’ αυτό) οι αγνοούμενοι, οι περιθωριοποιημένοι, οι «να ξεμπερδεύουμε με δαύτους», στην Παλαιστίνη και οπουδήποτε αλλού, κουβαλούσαν και κουβαλούν πάνω τους το σήμα του κινδύνου – για όλους…

Το σήμα κινδύνου που οι πρωτοκοσμικοί απωθούν.

Αρπακτικά 1

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Έχει την πλάκα του γεγονός ότι το ελληνικό καθεστώς (και στη λέξη «καθεστώς» να συμπεριλάβετε τους πάντες και τα πάντα, θεσμούς, μηχανισμούς, κυκλώματα, συμφέροντα, εξουσίες μεγαλύτερες και μικρότερες, πολιτικά πρόσωπα, αξιωματούχους, τεχνικούς… ) παριστάνει ότι τα προσπαθήσει να «συμμαζέψει» και να «πειθαρχήσει» όσους / όσες ασχολούνται (μέσα στο υποτιθέμενο «κρατικό μονοπώλιο») με την συλλογή πληροφοριών, τις παρακολουθήσεις, κλπ, στην ιστορική εποχή που ακόμα και τα καθεστώτα που υποτίθεται επιδείκνυαν στο παρελθόν τέτοιου είδους ορθολογισμό και πειθαρχία έχουν χάσει κάθε έλεγχο. Στις ηπα για παράδειγμα, όπου το εκτελεστικό (: κογκρέσσο) είναι ο θεσμικός προϊστάμενος της cia, κανείς δεν ήξερε ότι αυτή η υπηρεσία διαθέτει μυστικό στρατό 70.000 ατόμων (!!), που δρουν έξω και πέρα από κάθε «συνταγματική πρόνοια». Το ποιος παρακολουθεί ποιον και για ποιον σκοπό (μιλώντας πάντα για τις επίσημες, κρατικές υπηρεσίες) έχει ιδιωτικοποιηθεί / εγκληματοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε το μόνο που συμβαίνει πραγματικά στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο ή στη Ρώμη (ενδεικτική η αναφορά) είναι ότι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διαφορετικές φράξιες των κρατικών / παρακρατικών μηχανισμών «παράγουν αποκαλύψεις και διαρροές»∙ οι οποίες, με την σειρά τους, λειτουργούν σαν de facto «έλεγχος». Ή, πιο σωστά, σαν το θεαματικό υποκατάστατό του.

Η πάγια ιδέα που υπάρχει για την μορφή-κράτος (κι όλα της τα παρακλάδια), η ιδέα μιας συμπαγούς ιεραρχικής πυραμίδας μέσα στην οποία τα επίπεδα της γραφειοκρατίας υπόκεινται σε αυστηρή πειθαρχία και ενότητα στόχων, μεθόδων και σκοπών, είναι αρχαιολογία∙ αν υποθέσουμε ότι ίσχυε άλλοτε. Εδώ και 4 τουλάχιστον δεκαετίες η μορφή-κράτος έγινε σταδιακά ένα αρχιπέλαγος / δίκτυο επιμέρους ομαδοποιήσεων με διαφορετικές (έως και αντίπαλες) ατζέντες, σε διαρκείς λίγο πολύ ρευστές τακτικές συμμαχίες και αντιπαραθέσεις – κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το ελλαδιστάν! Το πιο κοντινό μοντέλο για την πραγματική δομή της μορφής – κράτους στον ύστερο καπιταλισμό (δηλαδή στη διάρκεια της 3ης και ακόμα περισσότερο τώρα, στην 4η βιομηχανική επανάσταση) είναι ο υπόκοσμος∙ κι αυτό το υποστηρίζουμε χωρίς ηθικολογία. Όποιος / όποια έκανε κάποτε τον κόπο να διαβάσει σχετικά με την κρατικοποίηση του εγκλήματος (: τετράδιο για εργατική χρήση νο 2), μια διεξοδική αναλυτική επεξεργασία της οποίας οι βασικές θέσεις παρουσιάστηκαν δημόσια το 2007, καταλαβαίνει.

Απ’ αυτή την σκοπιά η «υπόθεση predator» έχει διδακτικό ενδιαφέρον. Ενώ πρόκειται για διεθνές ζήτημα (με την έννοια ότι οι «πελάτες» είναι υπηρεσίες ή/και κυκλώματα διαφόρων κρατικών προελεύσεων) υπάρχει – διεθνώς – ιδιαίτερη εστίαση στην ελληνική περίπτωση. Κι αυτό καθόλου τυχαία: η δημόσια αποκάλυψη της ύπαρξης και της χρήσης του συγκεκριμένου λογισμικού υποκλοπών έγινε σχεδόν ταυτόχρονα απ’ το (καναδικό) CitizenLab (στις 16 Δεκέμβρη του 2021 με όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες) και απ’ το Meta του Ζούντεμπεργκ (στις 17 Δεκέμβρη του 2021 με κάποια σημαντικά επιπλέον στοιχεία)∙ ανακοινώσεις που περιλάμβαναν καθαρά και το ελλαδιστάν στο «πελατολόγιο» της εταιρείας που διαθέτει το Predator. Μόλις ένα μήνα μετά, στις 11 Γενάρη του 2022, θα μπορούσε κάθε ενδιαφερόμενος (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να μάθει αυτά:

Μεταφράζουμε (ο τονισμός με υπογραμμίσεις δικός μας, τα bold στο πρωτότυπο) και τονίζουμε: αυτά γράφονταν στις 11 Γενάρη του 2022….

Τίτλος: Κατασκοπεύει η ελληνική κυβέρνηση τους πολίτες της μέσω του spyware Predator;

Υπότιτλος: Συνεπώς η ελληνική κυβέρνηση ελέγχει παράνομα τις συσκευές των πολιτών της μέσω του spyware Predator και κανείς δεν φαίνεται να κάνει οτιδήποτε επ’ αυτού.

Κείμενο: Το spyware Predator είναι, σύμφωνα με αναφορές ξένων sites, το καινούργιο κατασκοπευτικό εργαλείο της ελληνικής κυβέρνησης κατά των πολιτών της. Αυτό είναι το συμπέρασμα μας διαβάζοντας την πρόσφατη έρευνα του CitizenLab, μιας ομάδας ερευνητών και ειδικών ασφάλειας απ’ τον Καναδά: χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις και αστυνομίες για να παρακολουθεί ανυποψίαστους πολίτες σ’ όλο τον κόσμο.

Ανάμεσα στις κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν παράνομα αυτό το μέσο παρακολούθησης είναι η Ελληνική, σύμφωνα με την έρευνα του CitizenLab και του Meta (Facebook). Αλλά η ελληνική σχέση με το spyware φαίνεται να είναι πιο σύνθετη και βαθιά απ’ ότι δείχνει από πρώτη ματιά.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Αρπακτικά 2

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Απ’ την άλλη μεριά η ασταμάτητη μηχανή είναι σίγουρη ότι οι δημαγωγοί «έπνιξαν» το θέμα για αρκετούς μήνες (στην ελλάδα μέχρι να «σκάσει» η περίπτωση Ανδρουλάκη…) δίνοντας έτσι αρκετό χρόνο στο κύκλωμα να φροντίσει για την όσο το δυνατόν καλύτερη προστασία / διάσωσή του. (Να θυμίσουμε ότι η περίπτωση Ανδρουλάκη δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο / αρχές Αυγούστου του 2022 κι ενόσω πριν είχε «πνιγεί» με χαρακτηριστική δημαγωγική άνεση, ήδη απ’ τον Απρίλη του 2022, η περίπτωση του δημοσιογράφου Κουκάκη).

Ανάμεσα στα μέσα Δεκέμβρη του 2021 (ανακοινώσεις των CitizenLab και Meta που ξεκάθαρα έδειχναν (και) ελλαδιστάν) και στις αρχές Αυγούστου του 2022 μεσολάβησαν 7,5 μήνες – χρόνος υπεραρκετός για να γίνει οποιοδήποτε deal και να οργανωθεί οποιαδήποτε μεθόδευση μεταξύ διαφορετικών κυκλωμάτων του ενιαίου ελληνικού (κρατικού / ιδιωτικού) υπόκοσμου!!!

Ποια θα μπορούσαν να είναι τα επίδικα αυτών των όποιων deal και των όποιων μεθοδεύσεων σ’ αυτούς τους 7,5 τουλάχιστον μήνες ανάμεσα στο «ααα, δεν ξέρω τίποτα» και στο «ωπ, εδώ έχουμε σοβαρό σκάνδαλο με κέντρο το Μαξίμου»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Nakba

Δευτέρα 16 Μάη>> Η 15η Μάη είναι επέτειος, αλλά όχι μέρα γιορτής. Είναι ημέρα πένθους και υπενθύμισης, αν χρειαζόταν κάποια, ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας, που συνεχίζεται – αμείωτο και ατιμώρητο – εδώ και 74 χρόνια: της κατοχής της Παλαιστίνης. Το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς δεν είναι μόνο του σ’ αυτό το έγκλημα. Έχει συνεργούς όλες τις αυτοχαρακτηριζόμενες «δημοκρατίες» του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, την συντριπτική πλειοψηφία των λευκών, χριστιανών, πρωτοκοσμικών, κατά την γνώμη τους «ανθρωπιστών».

Δεν συνεχίζεται μόνο το έγκλημα. Συνεχίζεται ακατάβλητη και η παλαιστινιακή αντίσταση. Η μία γενιά μετά την άλλη. Η πεισματάρικη ζωή κόντρα στη ρατσιστική θανατοπολιτική.

Σαν ελάχιστη συμβολή μνήμης και υποστήριξης, αυτό το 3λεπτο video (σπικάζ και υπότιτλοι στα αγγλικά):

Παλαιστίνη

Δευτέρα 25 Απρίλη>> Ας μην θορυβηθεί κανείς… Μετά από δεκαετίες ρατσισμού, φασισμού, απαρτχάιντ, κατοχής, δολοφονιών, μαζικών φυλακίσεων, καταστροφών σπιτιών και χωραφιών, η κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν μοιάζει σε τίποτα με την ουκρανία… Για την ακρίβεια του φασιστοκαθεστώς του Κιέβου μοιάζει παιδική χαρά μπροστά σ’ εκείνο του Τελ Αβίβ – αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ποιο Donbass; Την «διαχείριση» της λωρίδας της Γάζας αντέγραφε το ουκρανικό φασισταριό – αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η επί δεκαετίες κατοχή της Παλαιστίνης  είναι μέρος της δυτικής ρουτίνας, και πρέπει να είναι κάποιος οτιδήποτε άλλο εκτός από λευκό, ανθρωπιστικό, ιμπεριαλιστικό σκουπίδι για να καταλάβει πόσο αίμα πίνει αυτή η ρουτίνα. Δεν χρειάζονται αυστηρές κυρώσεις, οικονομικοί αποκλεισμοί και άλλα παρόμοια κατά του καθεστώτος του Τελ Αβίβ. Ούτε δωρεές όπλων, κι άλλων όπλων, κι ακόμα περισσότερων όπλων προς τους παλαιστίνιους.

(Στην τελική, μια χαρά οι δυτικοί καπιταλισμοί θα ήθελαν να «εξαρτηθούν» απ’ το ισραηλινό φυσικό αέριο, αν υπήρχε τρόπος να φτάνει γρήγορα και έγκαιρα).

Όποιος νομίζει πως οι μόνοι πληθυσμοί του πλανήτη είναι οι δυτικοί, οπότε αυτοί έχουν την πρώτη και τελευταία κουβέντα για το ποιους πολέμους γουστάρουν και ποιους όχι, ποιοι είναι οι «σωστοί» και ποιοι όχι, κάνει τραγικό λάθος. Η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού πυροδοτεί μια όλο και λιγότερο καλυμμένη πολυεπίπεδη ανταρσία του «παγκόσμιου νότου» κατά των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλισμών και των παραφυάδων τους.

Όποιος νομίζει επίσης ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του «παγκόσμιου νότου» δεν κατάλαβε καλά τον ουσιαστικό χαρακτήρα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, είναι βαθιά νυχτωμένος. Ξανά: ο «παγκόσμιος νότος» ξέρει… (Το πάνω video είναι ινδικής προέλευσης).

Ζήτω η δύση!

Δευτέρα 18 Απρίλη>> Στην κατεχόμενη Παλαιστίνη ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ. Είναι σταθερά (για την φιλάνθρωπη δύση) μια αγαπημένη ρουτίνα… (Δεν είναι χριστιανικό το al-Aqsa, έτσι δεν είναι;)

Αυτή κι αν είναι «αποτελεσματικότητα»!!

Πέμπτη 31 Μάρτη>> Γράφαμε την περασμένη Δευτέρα, προβάλλοντας τις σημερινές δημοσιεύσεις: …Ο πόλεμος στην ουκρανία διαμορφώνει την δυτική κατά κύριο λόγο καθεστωτική δημοσιότητα («κοινωνία του θεάματος» – ε;), όχι όμως τις τακτικές του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των αφεντικών του. Κι αν έχει «κουκουλωθεί» κάτι, δεν είναι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, η οποία έτσι κι αλλιώς συγκεντρώνει δυνάμεις για να περάσει στην επόμενη φάση, την φάση της «κανονικότητας», αλλά οι αλλεπάλληλες αποκαλύψεις για την φονικότητα της γενετικής μηχανικής, των mRNA πλατφορμών…

Συμβαίνει κάτι που αποκρύβεται σχετικά με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και, ειδικά, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, κάτι που αποσιωπάται σκόπιμα; Ναι: η καταστροφική «λειτουργία» της γενετικής μηχανικής και της αποικιοποίησης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού είναι όλο και πιο ξεκάθαρη∙ πέρα απ’ τις δεκάδες χιλιάδες δολοφονημένων και τις εκατοντάδες χιλιάδες σακατεμένων. Σε μια σειρά κρατών με πολύ μεγάλα ποσοστά «δισ- και τρισ-εμβολιασμένων» η σαφώς ήπια εκδοχή Ο «θερίζει», ακριβώς εκείνους κι εκείνες των οποίων το ανοσοποιητικό έχει χακαριστεί.

Πρώτο παράδειγμα, χαρακτηριστικό σε βαθμό κακουργήματος, η νότια κορέα (πληθυσμός: 51,8 εκατομύρια). Στα κράτη με πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμύρια η νότια κορέα είναι το τρίτο κατά σειρά πιο πλατφορμιασμένο, με ποσοστό (2 δόσεων) 86% στο σύνολο του πληθυσμού / 93% στους ηλικιωμένους πάνω από 18∙ 94%∙ 63% να έχουν κάνει / υποστεί την «3η δόση», 78% στους ηλικιωμένους. Η γενετική μηχανική που βγάζει τα τρελά της κέρδη στην επικράτεια της Σεούλ είναι των pfizer/biontech, moderna και astrazeneca. (Όλα τα στοιχεία και οι πίνακες είναι απ’ το worldmeter).

Όπως κι αν μετράει το καθεστώς στη Σεούλ τους θανάτους που χρεώνει στον τσαχπίνη, απ’ τον Δεκέμβρη του 2021 (οι «δύο δόσεις» έχουν ολοκληρωθεί) και μετά, με την «τρίτη δόση» στο μπράτσο, o πιο πάνω πίνακας είναι το λιγότερο αποκαλυπτικός. Από ένα μέγιστο 40 θανάτων στις 29 Δεκέμβρη του 2020, και ύστερα από ένα σχεδόν χρόνο μαζικών διπλών πλατφορμιασμών (και άγνωστου αριθμού «παράπλευρων» δολοφονιών…), οι 40 θάνατοι καταμετρούνται ξανά στις 26 Νοέμβρη του 2021… Και ύστερα το πράγμα ξεφεύγει εντελώς, με τους θανάτους (διπλο- και τριπλο-πλατφορμιασμένων) να φτάνουν του 429 στις 17 Μάρτη του 2022 και 470 μια βδομάδα μετά, στις 24 Μάρτη.

Μήπως υπάρχει κάποια άγνωστη νοτιοκορεατική «ιδιαιτερότητα»; Καθόλου! Να και μερικά παραδείγματα ακόμα (απ’ αυτά για τα οποία έχει πέσει σιωπητήριο).

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ποιος πόλεμος; 2

Δευτέρα 7 Μάρτη>> Η αποκοπή της ρωσικής εισβολής στην ουκρανία (και των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της) απ’ το ιστορικό πλαίσιο του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού (4ος παγκόσμιος πόλεμος…) είναι εξαιρετικά βολική για τα δυτικά αφεντικά… Συμβάλει αποφασιστικά στην αποβλάκωση, και τι καλύτερο από υποτελείς αποβλακωμένους πληθυσμούς; Μπορεί λοιπόν κανείς να είναι με τους «δυστυχισμένους ουκρανούς», με τον «αποφασιστικό Putin» ή (επιβάλλεται να είναι) με την «ειρήνη»: σε κάθε περίπτωση θα είναι sentimental και με βαριά μυωπία…

Τι είναι η ειρήνη; ρωτάει ρητορικά η Black Alliance for Peace σ’ ένα σχετικό άρθρο της πριν λίγες μέρες. Σίγουρα όχι τα προσχήματα των δυτικών – λέμε. Για εμάς ειρήνη δεν είναι απλά η απουσία ένοπλης σύγκρουσης. Ειρήνη σημαίνει την δημιουργία, μέσα από λαϊκό αγώνα και αυτοάμυνα, ενός κόσμου απελευθερωμένου απ’ τον μιλιταρισμό και τα πυρηνικά όπλα, τον ιμπεριαλισμό και τους άδικους πολέμους, την πατριαρχία και την λευκή υπεροχή. Αντίθετα, η αναβίωση του ναζισμού στην Ουκρανία, όπως επίσης στις ΗΠΑ, στον Καναδά και αλλού, αντιπροσωπεύει την εδραίωση της λευκής υπεροχής ως μέρους ιμπεριαλιστικών σχεδίων…

Πείτε τα! (Οι σύγχρονοι υποτελείς της εν γένει «αριστεράς» του κράτους και του κεφάλαιου θα συμφωνήσουν βαριεστημένοι…. στα (αντι)social media… Και σε κανά μήνα θα ασχολούνται με κάτι άλλο).

Η ουκρανική επικράτεια είναι μόνο ένα απ’ τα επιμέρους πεδία μάχης ενός ήδη μακρόχρονου πολέμου. Ανάμεσα στους δυτικούς καπιταλισμούς  / ιμπεριαλισμούς (που εντελώς σχηματικά και όχι με την απαραίτητη ακρίβεια θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «νατοϊκό μπλοκ») και στο ευρασιατικό project. Η συρία, ο λίβανος, το ιράκ, το ιράν, το αφγανιστάν είναι μερικά ακόμα τέτοια πεδία μάχης∙ όπως επίσης η λιβύη, η υποσαχάρια αφρική («ζώνη του Sahel»)∙ όπως η ταϊβάν και οι θάλασσες της κίνας∙ όπως μεγάλο μέρος της λατινικής αμερικής. Στο «νατοϊκό μπλοκ», υπό την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου περιλαμβάνονται τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια, αλλά κι εκείνα της αυστραλίας και της ιαπωνίας (παρότι δεν είναι τυπικά μέλη του νατο). Στο ευρασιατικό μπλοκ εκτός της ρωσίας και της κίνας περιλαμβάνονται τα κράτη / μέλη του CSTO (collective security treaty organization: καζακστάν, κιργιζιστάν, τατζικιστάν, λευκορωσία, αρμενία), το ιράν, το πακιστάν, το αφγανιστάν, η συρία, η τουρκία, το ιράκ, η βενεζουέλα, η κούβα και όλο και περισσότερα αφρικανικά κράτη (παρότι δεν είναι ούτε ευρωπαϊκά ούτε ασιατικά). Με τις όποιες αποχρώσεις στους ελιγμούς τους.

Το να παίρνει κάποιος θέση υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς ή το να φωνάζει «ειρήνη ημίν» σε μια μόνο μάχη σημαίνει ότι αποδέχεται (ακόμα και με την αδιαφορία του) τον πόλεμο στο σύνολό του αλλά δεν του αρέσει μια συγκεκριμένη εξέλιξή του. Η ουκρανική επικράτεια, μετά από 8 χρόνια πολέμου εκεί, «πέφτει» απ’ τα αμερικανικά / αγγλικά χέρια∙ κι αυτή είναι η δεύτερη ήττα του νατο μέσα σε λίγους μήνες, μετά την «αποχώρηση» απ’ το αφγανιστάν… Δεν αρέσει αυτή η εξέλιξη στα δυτικά αφεντικά, οπότε ταϊζουν τον «φιλειρηνισμό» των υποκόων τους… Και να τα δάκρυα, και να η αγανάκτηση… Η ήττα του νατο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, είναι ψυχρό, αντικειμενικό γεγονός∙ που δεν χάνει την σημασία του απ’ το ότι στην ουκρανία (σε αντίθεση με το αφγανικό πεδίο μάχης), απ’ την μεριά του «άξονα», ο πόλεμος γινόταν μέσω proxies (του ουκρανικού φασισταριού).

Και πάλι μια σύγκριση του τι συμβαίνει γύρω απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης σε σχέση με άλλα, από την δική μας εργατική, «μακρο-ιστορική» προσέγγιση.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Απαρτχάιντ

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Με μια έκθεση 300 σελίδων η διεθνής αμνηστία κατηγόρησε πριν μια βδομάδα το Τελ Αβίβ για αυτό που είναι: ένα σκληροπυρηνικό απαρτχάιντ καθεστώς. Η έκθεση τεκμηριώνει αναλυτικά «απάνθρωπες πρακτικές βίαιης μεταφοράς πληθυσμών, διοικητικές φυλακίσεις, βασανιστήρια, παράνομες δολοφονίες και σοβαρούς τραυματισμούς, την άρνηση των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών… που γίνονται συστηματικά σε βάρος των Παλαιστίνιων». Είναι η τρίτη τέτοια έκθεση, μετά από εκείνη την ισραηλινής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem και της human rights watch.

Το αυτί του ισραηλινού φασισταριού δεν ιδρώνει φυσικά. Ο Liot Haiat, εκπρόσωπος του υπ.εξ. στο Τελ Αβίβ δήλωσε το συνηθισμένο: … Πρόκειται για εκδήλωση σύγχρονου αντι-σημιτισμού… Αλλά δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν αυτές τις ψευδείς κατηγορίες σε βάρος μας… (Ευτυχώς) εκείνοι που κατέχουν την εξουσία βρίσκονται πάντα στο πλευρό του Τελ Αβίβ. Ο εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπ.εξ. δήλωσε ότι το υπουργείο του … απορρίπτει την άποψη ότι οι ενέργειες του ισραήλ συνιστούν απαρτχάιντ… Την ίδια γνώμη έχει και το γερμανικό υπ.εξ. (Ίσως να είναι «αντι-ντόιτς» κι αυτό… Ε; Αφού συμφωνούν και για τις πλατφόρμες… )

Στο υπαρκτό «μετα-σύμπαν» τα αφεντικά έχουν πάντα δίκιο… Αλλοίμονο στους σφουγγοκωλάριους…