Κυπριακό 2

Τρίτη 25 Ιούλη. Ακόμα χειρότερο: μετά την συνάντησή του και με τον Ακιντζί, ο άτιμος ο Άιντε είπε κι αυτά (σε δημοσιογράφους):

… Ο κ. Ακιντζί, ο τ/κ διαπραγματευτής Οζντίλ Ναμί και η ομάδα του υπήρξαν πολύ σοβαροί και πολύ προσηλωμένοι και επεξεργάστηκαν πολλές ιδέες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς και στο Κραν Μοντάνα…

Μήπως έχει γίνει ο οηε “ανθελληνικός”; Δεν ξέρουμε, αλλά ο πιο καλός να ξέρει θα πρέπει να είναι αυτός ο φίλος των ελληνοκυπρίων και των ελλήνων, ο Λίμπερμαν. Ο άνθρωπος μάλαμα υπουργός στρατιωτικών της ισραηλινής κυβέρνησης. Αφού ο οηε έχει γίνει εντελώς “αντι-ισραηλινός” γιατί να μην είναι και “ανθελληνικός”;

Φίλοι και σύμμαχοι είναι, ας μαζευτούν από Αθήνα, Τελ Αβίβ και Λευκωσία να το κουβεντιάσουν πως θα συνετίσουν αυτούς τους παλιανθρώπους… Ας φωνάξουν και τον Σίσι στην παρέα· κάποια ιδέα θα έχει κι αυτός.

(Εδώ που τα λέμε: θα πρέπει να φωνάξουν και τον κυρ Γιάνη. Είναι πανέξυπνος, τετραπέρατος, πειστικός, ικανότατος στις αναμετρήσεις με θηρία· κι έχει και μαγνητοφωνάκι…)

Ήταν σκληρός και τον έλεγαν Nick

Δευτέρα 24 Ιούλη. Γιατί θυμώνει τόσο πολύ το ελληνικό υπ.εξ. με τον ειδικό διαμεσολαβητή του οηε για το κυπριακό Έσπεν Άιντε; Γιατί προσπαθεί να τον βγάλει «τρελό»; Γιατί βγάζει αφρούς; Γιατί τρέχει δίπλα σε κοτζάμ ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, για βοήθεια, ο κοτζάμ αρχιτράγος νότιας κύπρου;

Απλός ο λόγος. Σαν υπεύθυνος των τελευταίων (δήθεν) «διαπραγματεύσεων», αυτών που ξανατορπίλισε ο ελληνικός και ο ελληνοκυπριακός «τσαμπουκάς», και σαν ουδέτερος ξέρει ότι αυτά που λέει ο Nick the greek και ο Αναστασιάδης περί (δήθεν) τουρκικής τορπίλης είναι ψέμματα. Κι ενώ δεν θέλει να τους βγάλει κανονικά στη σέντρα, δεν μπορεί παρά να αφήνει που και που να του «ξεφεύγουν» μερικά μισόλογα. Που έχουν την σημασία τους.

Η τελευταία τέτοια μισο-κουβέντα ήταν σε συνέντευξη που έδωσε χτες στη νοτιοκυπριακή εφημερίδα «πολίτης». Αν συνδυάσει κανείς αυτό που μισοείπε ο Άιντε μ’ αυτά που έχουν διαρρεύσει τουρκικές και τουρκοκυπριακές «πηγές» φαίνεται ότι η Άγκυρα ήταν διατεθειμένη να κουβεντιάσει το ζήτημα της απόσυρσης του στρατού της απ’ την βόρεια κύπρο, καθώς και το θέμα των «εγγυήσεων», αλλά όχι σαν όρο «της πρώτης ημέρας». Αυτό που υποστηρίζει η Άγκυρα είναι ότι θα πρέπει να κυλήσει η πολιτική και κοινωνική καθημερινότητα στην ενοποιημένη κύπρο (αν ποτέ υπάρξει τέτοια) ώστε να νοιώσουν ασφαλείς οι τουρκοκύπριοι και μετά να αποσύρει εντελώς τον στρατό της. Εννοείται ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει απ’ την αρχή με μια μερική αποχώρηση…

Αυτά ενοχλούν πολύ τον ελληνικό (και τον ελληνοκυπριακό) φασισμό / εθνικισμό. Τον ενοχλούν γιατί χαλάνε τις δικαιολογίες του· τα άλλοθί του. Φυσικά μέσα στις επικράτειές τους οι συγκεκριμένοι «σκληροί διαπραγματευτές» μπορούν να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όταν όμως έρχεται ένας «ουδέτερος», «τρίτος» και τους μισοεκθέτει, γίνονται έξαλλοι. Φοβούνται, άλλωστε και τα χειρότερα: μήπως ανοίξει κανονικά το στόμα του…

Το δόγμα του ελληνικού εθνικισμού το ξέρουμε, καθώς διαπερνά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ελληνικού κράτους: «αν δεν μας βολεύει η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν!»

(Εν τω μεταξύ ας το επαναλάβουμε: η Άγκυρα μπορεί, όποτε θέλει, να αποσύρει ένα καλό μέρος του στρατού της απ’ την βόρεια κύπρο, χωρίς να έχει κάποιες συνέπειες. Εκτός, φυσικά, ότι θα θορυβηθεί η οικονομία που έχει αναπτυχθεί γύρω απ’ τα στρατόπεδα.

Αν ποτέ γίνει κάτι τέτοιο είμαστε περίεργοι τι θα σκαρφιστεί η «εθνική γραμμή» για …καταγγείλει την απόσυρση!)

Τουρκία

Δευτέρα 24 Ιούλη. Οι έλληνες πατριώτες, ικανότατοι στην κατασκευή «εναλλακτικών πραγματικοτήτων», θεωρούν ότι οι μεγάλης έκτασης εκκαθαρίσεις στελεχών στον τουρκικό στρατό, μετά το πραξικόπημα, έχουν αδυνατίσει τον μιλιταριστικό κορμό του «αιώνιου εχθρού». Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο ενδεχόμενο, που δεν θα τους αρέσει. Ότι ευκαιρίας δοθείσης στην τουρκία εξελίσσεται και μια οργανωτική αναδιάρθρωση του στρατού, που (όπως έχει συμβεί και συμβαίνει διεθνώς) σημαίνει και την δραστική μείωση του αριθμού των αξιωματικών.

Σύμφωνα με την καθεστωτική hurriyet ο αριθμός των στρατηγών και ναυάρχων (σε όλους τους βαθμούς «υπό», «αντί» κλπ) μειώθηκε από 326 σε 196. Το σύνολο των αξιωματικών σε όλα τα όπλα ήταν 32.189 τον Ιούλη του 2016, και έπεσε σε 24.705 τώρα.

Το αν αυτή θα είναι η μόνιμη αριθμητική του τουρκικού στρατού τα επόμενα χρόνια θα φανεί. Ωστόσο έχει την αξία του: ένα απ’ τα παραδείγματα κρατικής σπατάλης στο ελλαδιστάν είναι ο μεγάλος αριθμός αξιωματικών που έχει ο στρατός του, δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με τους απλούς φαντάρους, ναύτες, κλπ που τους αναλογούν πραγματικά. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει ο καθένας.

Οι καταραμένοι δανειστές επεσήμαναν (και αυτό) το ζήτημα απ’ την αρχή. Αλλά εδώ πρόκειται για τα «ιερά και όσια της φυλής»! Και ο πιο πρόσφατος φύλακάς τους, ο ψεκασμένος, είναι πειστικός στον ρόλο του. (Μέχρι και «προστάτη των στρατιωτικών μεταβιβάσεων» ανακήρυξε ο αθεόφοβος…)

Σρεμπρένιτσα

Κυριακή 23 Ιούλη. Πριν 22 χρόνια, τέτοιο καιρό, το ντόπιο φασισταριό πανηγύριζε – μαζί με τους ομοίους τους «αδελφούς σέρβους».

Αυτοί που το έχουν κάνει στόχο ζωής να θυμούνται τα εγκλήματα των γερμανών ναζί ξεχνάνε τα εγκλήματα των ελλήνων συνεργατών τους, τόσο στην κατοχή όσο και μετά. Δεν ξέρουν τίποτα για τα εγκλήματα του ελληνικού στρατού στην κορέα.

Και φυσικά έχουν πάθει εθνική αμνησία για τα ελληνικά εγκλήματα στη βοσνία, απ’ το 1992 ως το 1995. Οι ντόπιοι φασίστες, οι καθοδηγητές τους, οι χρηματοδότες τους, οι υπηρεσίες που τους στήριξαν, οι παπάδες, οι επιχειρηματίες, οι πολιτικοί, οι δήμαρχοι , οι δημοσιογράφοι που τους στήριξαν, όλοι στο αίμα των βόσνιων αντρών και γυναικών ως τις ρίζες των μαλλιών τους, καθάρισαν.

Κι ύστερα παριστάνουν τους αθώους. Μα γιατί μας την έπεσαν οι βόσνιοι στο ματς στη Ζένιτσα;

Τα εθνικά καθάρματα ζουν και βασιλεύουν.

Εθνικοί προπονητές…

Κυριακή 23 Ιούλη. Το ότι διάφοροι «επώνυμοι» επιμένουν ότι μια χούφτα ηλίθιες ιδέες (τους) συνιστούσαν «σχέδιο», το 2015, δεν αφορά μόνο τους ίδιους. Δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους τους. Αφορά και την μέση εθνική φαντασίωση για το τι σημαίνει «σχέδιο», και μάλιστα τέτοιας έκτασης και συνθετότητας όσο η μετάβαση από ένα «σκληρό» σε ένα «μαλακό» νόμισμα.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο έδαφος αντιλήψεων (για τον κόσμο, για τους Άλλους, για τους Εαυτούς) που διαπερνά ιδεολογίες που δείχνουν αντίθετες μεταξύ τους. Θα μπορούσε να ονομαστεί μικροαστική βουλισιοκρατία: θέλω αυτό, και είναι αρκετό το ότι το θέλω για να γίνει. Οτιδήποτε με εμποδίσει είναι, απλά, μια συνωμοσία σε βάρος μου!

Λένε ότι το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι. Στις εθνικές φαντασιώσεις πάντως το ψάρι βρωμάει από παντού…

Απόνερα

Πέμπτη 20 Ιούλη. Είχε τις ανησυχίες του… Ένα κάτι σαν φαγούρα, ένα κάτι σαν ανήσυχο ύπνο, ένα κάτι κάτι σαν καούρα στο στομάχι… Κι έτσι ο μετρ της τέχνης της διαπραγμάτευσης, ο ένας και μοναδικός, ο υπ.εξ. Nick the Greek, επειδή τον είχαν ζωσμένο τα φίδια για την «επιτυχία» του στον Κράν Μοντάνα (που ήταν copy paste η ίδια «επιτυχία» του στο Μοντ Πελεράν, παλιά του τέχνη κόσκινο…) και επειδή προφανώς είχε ένα πονάκι με το τι θα πει ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του οηε «για το κυπριακό» Έσπεν Μπαρθ Έιντε σε σχέση με το τελευταίο ναυάγιο και τις ευθύνες επ’ αυτού, φρόντισε σαν έλληνας υπ.εξ. να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Πιο σωστά: στη θέση Του. Απροετοίμαστος ήρθε ο Άιντε… είπε προχτες σε συνέντευξη τύπου από Λευκωσία μεριά (δεν είναι άλλο κράτος η νότια κύπρος; τι δουλειά είχε ο έλληνας υπ.εξ. στη συνεδρίαση του ελληνοκυπριακού “εθνικού συμβουλίου”;…) … Και δεν είχε δουλέψει για να βοηθήσει… Για να έχει ένα προηγούμενο να πει “μαλακίες λέει – δεν σας το είπα; Ο αδιάβαστος ψάχνει δικαιολογίες”….

Χμμμμ… “Αδιάβαστος”; “Τεμπέλης”; “Κοπρόσκυλο του κερατά”; Ο καθένας θα μπορούσε να ερμηνεύσει κατά βούληση την κουτοπονηριά (πάντα: προς το ελληνικό κοινό) του Nick· κανένας όμως δεν θα έπρεπε να αμφιβάλει για τις προθέσεις του. «Και να με δώσει…» σκέφτηκε το ελληνικό βαθύ κράτος / παρακράτος με το μυαλό του τωρινού εκλεκτού του υπ.εξ., για τον εκπρόσωπο του οηε, «… εγώ θα τον έχω κάνει ρόμπα έγκαιρα… Θα τον έχω αποδομήσει. Έτσι και πει κάτι σε βάρος μου θα τον αρπάξουν τα non paper και τα μήντια και θα τον χτυπήσουν σα χταπόδι». Πάντα για χάρη του ελληνικού κοινού, του μόνου σημαντικού στο σύμπαν όλο.

Ύστερα (χτες) ο «αδιάβαστος» Έιντε βγήκε και μίλησε. Με 100% διπλωματική αβρότητα, κάτι που επιβάλει είτε η θέση του είτε η επίγνωση ότι το «κυπριακό» δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ, επειδή είναι λυμένο… «Δεν είναι τώρα καιρός για εμπλοκή σε παιγνίδι αλληλοεπίρριψης ευθυνών. Υπάρχει ήδη υπεραρκετό και φαίνεται ότι όλοι θεωρούν ότι οι πάντες εκτός αυτών έκαναν όλα τα λάθη κι αυτοί το σωστό. Όμως νομίζω ότι πρέπει να παραδεχτούμε πως υπήρξε μια συλλογική αποτυχία να επιτύχουμε μαζί συμφωνία στο Crans Montana» δήλωσε, φτιάχνοντας αυτό το είδος αόριστης «γενικής ευθύνης» («φταίνε κι αυτοί, φταίνε και οι άλλοι, φταίμε κι εμείς») που απαλλάσσει τον Nick the greek απ’ τα ηρεμιστικά του. Και τις πύρινες δηλώσεις για την «διεθνή συνωμοσία» κατά των ελληνικών δικαίων… Μ’ άλλα λόγια: άρχοντας βγήκε ο «αδιάβαστος» – ενώ ο «διαβασμένος» Nick είχε επαναλάβει προκαταβολικά τον μίζερο, φτωχό, κουτοπόνητο, και κυρίως φιλοάγγλο εαυτό του· και τα αδιέξοδα του ελληνικού ιμπεριαλισμού.

Αυτά σε πρώτη ανάγνωση. Γιατί αν προσέξει κανείς πίσω απ’ τις γραμμές τις υπόλοιπες δηλώσεις του «αδιάβαστου» Έιντε θα διαπιστώσει, μάλλον εύκολα, ότι «κάποιος», «κάποιοι», «κάτι», τορπίλισε μια συμφωνία που φαινόταν έτοιμη και στρωμένη. Μάλιστα (περίεργο;) ο «αδιάβαστος» Έιντε αναφέρεται σε δηλώσεις μόνο της μίας πλευράς υπέρ του να λήξει το θέμα, να «λυθεί το πρόβλημα». Ποιας; Της τουρκικής. Σεμνά και διακριτικά λείπουν οι ανάλογες δηλώσεις της άλλης…

Ξέρουμε, όμως, ποιοι βούλιαξαν την συμφωνία. Το ξέρουν οι πάντες, ως τον Δ του Κενταύρου. Οι ίδιοι που την βουλιάζουν εδώ και δεκαετίες: οι έλληνες και ελληνοκύπριοι φασίστες. Και ο Nick είναι, απλά, ο πιο πρόσφατος εκπρόσωπός τους. Σαν γνήσιος μεταπράτης (και αντιπρόσωπος μεταπρατών) πουλάει τα κόλπα του κάπου μακριά, και περιμένει τα ανταλλάγματα.

Οπότε ο ογκόλιθος της φαιορόζ κρατικής / παρακρατικής / εθνικιστικής ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος σήμερα, αύριο, μεθαύριο. Ο «αδιάβαστος» του οηε αντιπαρήλθε τις προσβολές και δεν τον έδωσε… Ας φάει, ας πιεί, ας γιορτάσει ο ογκόλιθος. Κι ας ετοιμαστεί για τις επόμενες αποστολές του.

Θα μάθουμε στο μέλλον αν ισχύει ακόμα αυτό το παλιό: «μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για πολύ καιρό αλλά όχι τους πάντες για πάντα»….

Δηλώσεις

Πέμπτη 20 Ιούλη. Η κορυφαία ως τώρα και η πιο εθνικά αγανακτισμένη δήλωση του Nick the greek, για το δίκιο που τον πνίγει σε ότι αφορά την κύπρο, είναι αυτή: δεν είναι δυνατόν κράτος που δεν είναι μέλος της ε.ε. να έχει μόνιμη στρατιωτική παρουσία σε κράτος μέλος της ε.ε.! Αλληλούια!!! Αυτό ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!

Αλλά για πιο κράτος ακριβώς βγαίνει απ’ τα ρούχα του ο ογκόλιθος; Μήπως εννοεί, άραγε, τις ηπα, που έχουν βάσεις σε διάφορα κράτη της ε.ε. και, απ’ όσο ξέρουμε, δεν είναι μέλος της ένωσης; Μήπως εσύ μεγάλε απελευθερωτή Κοτζιά θέλεις να πετάξεις στον Ατλαντικό τις αμερικανικές βάσεις στα μέρη μας που το φιλαράκι σου, ο άλλος ψεκασμένος, φροντίζει να μεγαλώσουν; Όχι!!! Ο γενναίος Nick the greek ΔΕΝ εννοεί να τα σπάσει με την Ουάσιγκτον…

Μήπως, άραγε, εννοεί τις αγγλικές βάσεις στην κύπρο; Το Λονδίνο δεν είναι πια μέλος της ε.ε., και έχει «μόνιμη στρατιωτική παρουσία» στο νησί… Μπας και ο έλληνας φαιορόζ υπ.εξ. αποφάσισε να πετάξει τις αγγλικές βάσεις στην κύπρο στην, χμμμμ, Μεσόγειο; Όχι. Ο γενναίος, ειρηνιστής, αντιμιλιταριστής, πατριώτης, εθνοαπελευθερωτής, σοσιαλιστής, έξυπνος, δίκαιος, σοφός, αρτίστας, παμπαίκτης, βιρτουόζος, πανεπιστημιακός Κοτζιάς ΔΕΝ τσακώνεται με το Λονδίνο. Όπως ΔΕΝ τσακώνεται με την Ουάσιγκτον. Αυτοί είναι οι φίλοι του καθεστώτος που τον καλοπληρώνει!

Με την τουρκία τα έχει. Αυτή δεν είναι μέλος της ε.ε. και έχει μόνιμη στρατιωτική παρουσία στη βόρεια κύπρο… Μάλιστα… Είναι αλήθεια… Πέρα ως πέρα. Τόσο αλήθεια που ούτε οι τουρκοκύπριοι γουστάρουν τις χιλιάδες τουρκικού στρατού στα πόδια τους· και ό,τι αυτός συνεπάγεται.

Αλλά ξέρετε όλοι όσοι / όσες διαβάζετε αυτές τις γραμμές ποιος είναι ο βαθύς ελληνικός μόνιμος εθνικός αυνανισμός; Ότι ο ακροδεξιός υπ.εξ. μιλάει για «κράτη που δεν είναι μέλη της ε.ε.» για να βγάλει έξω απ’ τον λογαριασμό την ελληνική στρατιωτική παρουσία / κατοχή στη νότια κύπρο! Οπότε  αναγκάζεται να βάλει μέσα στην “φιλοσοφία” του, μέσα στην σικέ, κουτοπόνητη, ελληνική «αγανάκτησή» του, μέσα στα παραμύθια που πουλάει στους ηλίθιους της εθνικιστικής πανούκλας, τόσο τις αμερικανικές βάσεις σ’ όλη την ε.ε. όσο και τις αγγλικές στην κύπρο χωρίς φυσικά αυτοί οι θλιβεροί να καταλάβουν τι σκατά λέει ο δημαγωγός τους!! ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ: FUCK OFF MOTH… F…ER – δεν είμαστε τόσο μαλάκες πια!

ΚΑΝΕΝΑΣ! Πράγμα που αποδεικνύει ότι…

Κουρδιστάν

Τετάρτη 19 Ιούλη. Η εθελοντική συστράτευση των κούρδων ενόπλων στη συρία στο πλευρό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον έχει κατακτήσει θέσεις, “καρδιές”, “μυαλά”, υποδομές και βάσεις σ’ αυτήν την περιοχή (και το δείχνει) έχει και ένα “ελληνικό ενδιαφέρον”. Είναι ένα απ’ τα αρκετά ζητήματα τεράστιας διαφοράς σε σύγκριση με το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, όταν η Αθήνα (αν και καθόλου μόνον αυτή…) υποστήριζε το pkk στον πόλεμό του κατά της Άγκυρας, παρουσιάζοντας εκείνην την υποστήριξη σαν έναν απ’ τους «κρίκους της αλυσίδας που κύκλωνε – και θα έπνιγε – την τουρκία» σύμφωνα με τις τότε ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις και επιδιώξεις του ελληνικού κράτους / παρακράτους.

Είναι ευνόητο ότι η αμερικανική (φανερή) και η ισραηλινή (κρυφή) παρουσία στα εδάφη της βόρειας συρίας αφήνει ελάχιστα έως καθόλου περιθώρια «ονείρων» στους έλληνες φασιστοπατριώτες – σε βάρος της τουρκίας. Ό,τι και να γίνει εκεί τα επόμενα χρόνια θα αφήσει (αν αφήσει..) ασήμαντα ψίχουλα για την Αθήνα. Ίσως καμιά κατασκευαστική να πάρει εργολαβία κανάν δρόμο. Γι’ αυτό κι εκείνο το epic σύνθημα των ‘90s, που συμπύκνωνε και σέρβιρε τα ελληνικά όνειρα, το «η ειρήνη στο Αιγαίο κρίνεται στα βουνά του κουρδιστάν», δεν ακούγεται τα τελευταία χρόνια ούτε σαν ψίθυρος.

Το σίγουρο είναι πια ότι «στα βουνά του κουρδιστάν» δεν κρίνεται καμία ειρήνη!!!

Βγαίνω (κι όποιος είναι πίσω μου δεν παίζει!)

Τρίτη 18 Ιούλη. Κάτι τσάκισε με τα επιτόκια που θα δανειζόταν (συμβολικά πάντα) το ελληνικό δημόσιο, και το σουαρέ αναβάλλεται. Σε μια επιχείρηση “μασάζ” στους υποτελείς, ένα επιτόκιο ψηλότερο από εκείνο του καταραμένου δεξιο-φασίστα πρωθ. το 2014 (4,75%) θα ήταν συντριβή. Όμως κάτι τέτοιο βρέθηκε μπροστά στους φαιορόζ. Για όχι τυχαίους λόγους…

Σωστή η ακύρωση της “εξόδου”. Άμα δεν σε παίρνει, κάνεις πίσω, όσα παχιά κι αν έχεις διακηρύξει. Ένα μόνο ζήτημα: έχει σχέση με την πραγματικότητα η φαιορόζ προπαγάνδα; Όχι. Γιατί αν είχε, θα σκεφτόταν ότι ακόμα κι αν πετύχαινε ένα δάνειο με επιτόκιο 4,6%, θα το τραγουδούσε με ζουρνάδες και νταούλια η εναντίον της αντιπολίτευση· κι ας ήταν μικρότερο κατά τι απ’ αυτό του ’14. Με απλά λόγια: αυτό που θέλουν να πουλήσουν (σαν «επιτυχία») οι φαιορόζ, δεν μπορεί πια να είναι λιγουλάκι καλύτερο απ’ αυτό που πούλαγαν οι φαιοπράσινοι πριν 3 χρόνια! Ας σκούζουν, ας φωνάζουν, κανενός το αυτί δεν ιδρώνει πια με τόσο φτηνά κόλπα. Ή θα καταφέρουν (πως; καλή ερώτηση…) να πέσουν σ’ ένα επιτόκιο κάτω από 4%, σε ένα επιτόκιο που να έχει το νούμερο 3 μπροστά (και πάλι πολύ αλμυρό θα είναι…) για να πιάσει μερικούς το παραμύθι του “βγαίνουμε από το τούνελ – βγαίνουμε!”,  ή ας συνεχίσουν να πουλάνε «μείωση της ανεργίας».

Σκάβεις τον λάκο σου όταν δείχνεις την προπέτειά σου. Κι αυτήν την τελευταία την έχουν καταλάβει σ’ όλο τον πλανήτη…

Ανεγκέφαλοι; (1)

Κυριακή 16 Ιούλη. Η καθεστωτική νοτιοκυπριακή εφημερίδα «πολίτης» τα πήρε. Σε μια σύντομη «άποψη της εφημερίδας» που ανήρτησε στην ιστοσελίδα της πριν δυο μέρες (στις 14 Ιούλη), κάτω απ’ τον τίτλο «ο πόλεμος των ανεγκέφαλων», ξεκινάει ως εξής:

Η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του Τύπου αποτελούν την πεμπτουσία της δημοκρατίας. Ωστόσο πρόκειται για δικαιώματα τα οποία δεν ασκούνται ανεξέλεγκτα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να παραβιάζουν άλλα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην ορθή πληροφόρηση. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 24ωρα, κυρίως από ελλαδικές ιστοσελίδες, δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Η διασπορά ψευδών ειδήσεων είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά όταν αυτές αφορούν την ασφάλεια ενός κράτους, τα πράγματα γίνονται εξόχως σοβαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι η κρίση των Ιμίων, που στοίχισε τη ζωή σε τρεις αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού και έφερε στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης την Ελλάδα και την Τουρκία, προκλήθηκε από παρόμοιες συμπεριφορές. «Ειδήσεις» που φέρουν αμερικανικά υποβρύχια, γαλλικές φρεγάτες, ισραηλινές κορβέτες και ελληνικούς στολίσκους να σπεύδουν στην κυπριακή ΑΟΖ, για να απαντήσουν στις τουρκικές προκλήσεις που, τουλάχιστον μέχρι αυτή την ώρα, δεν υπήρξαν, μπορεί να προκαλούν θυμηδία σε όσους παρακολουθούν στοιχειωδώς τις εξελίξεις, αλλά δεν τις παρακολουθούν όλοι και όχι από τις πιο αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Η προσπάθεια πρόκλησης τρόμου δεν είναι παιχνίδι που μπορεί να το παίζει κανείς. Ιδιαιτέρως δεν μπορούν να το παίζουν άνθρωποι που στοχεύουν μόνο στην αποκόμιση κάποιων κερδών από τα περίφημα «likes» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτό που καταγγέλεται είναι ένας ακόμα γύρος της γνωστής πολεμοκάπηλης εθνοπατριωτικής δημαγωγίας, που φτάνει (πως αλλιώς;) ως και την «κατασκευή γεγονότων». Εναλλακτικές πραγματικότητες που λένε και στο ψοφιοκουναβιστάν…

Όμως ο καθεστωτικός «πολίτης» παρεμένει μέσα στα όρια της κρατικής / παρακρατικής «εθνικής υπευθυνότητας» όταν θεωρεί πως αυτή η δημαγωγία γίνεται με κίνητρο … τα “likes”. Είναι πολύ παλιότερη απ’ τα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης / αποβλάκωσης», και τα “likes” είναι απλά η τωρινη επιφανειακή σαβούρα. Εκείνο που επιδιώκει η εθνικιστική δημαγωγία σε ελλάδα και νότια κύπρο είναι η επιβεβαίωση – μέσω – της – επανάληψης: «οι τούρκοι είναι τρελοί», «ο Ερντογάν είναι παρανοϊκός», «εμείς έχουμε όλα τα δίκια του κόσμου», κλπ κλπ. Το επιδιώκει τακτικά, το επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία για να εμπεδώνεται, και απ’ όσο καταλαβαίνουμε αυτή η δημαγωγία είναι πετυχημένη. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για «ανεγκέφαλους». Αλλά για φασίστες και τσατσορούφιανους. Αρκεί να ακούσει ή να διαβάσει κανείς τους διάφορους έλληνες «ειδικούς της γεωπολιτικής», συνήθως με πανεπιστημιακές καρέκλες: με το στόμα τους μιλάει το ελληνικό βαθύ κράτος· τελεία και παύλα.

Να όμως που συμβαίνουν «ανεξήγητα» πράγματα! Το τουρκικό ωκεανογραφικό barbaros, για παράδειγμα, που θα «πάταγε» τα υποτιθέμενα ελληνοκυπριακά θαλάσσια οικόπεδα «προκαλώντας ένταση», έφυγε απ’ την περιοχή. Κι ούτε υπήρξε οποιαδήποτε άλλη «τουρκική πρόκληση» ως τώρα. Ακόμα και οι δήθεν «εμπρηστικές δηλώσεις» μεταφράζονται συστηματικά κατά βούληση.