Tag: εξωτερική πολιτική

Σάββατο 10 Φλεβάρη. Τι να έχει κάνει ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. Κοτζιάς (και το βαθύ κράτος που τον κατευθύνει) τους χάρτες που είχε μοστράρει πέρυσι, τέτοιο καιρό περίπου, στα μιλιταριστικά τσακάλια της Ουάσιγκτον, ως το «ελληνικό σχέδιο για την περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου», για λογαριασμό, φυσικά, και των ηπα; Τους έχει κορνιζάρει; Τους έχει θάψει σε κάποιο συρτάρι; Τους σκεπάζεται τις νύχτες αυτού του χειμώνα;

Το έχουμε σίγουρο ότι τα ελληνικά κρατικά / βαθυκρατικά επιτελεία επαναβεβαίωσης της «γεωπολιτικής αξίας» του ελληνικού οικοπέδου και της θάλασσας που διαφεντεύει, ξίνουν επίσης τα κεφάλια τους. Τα α λα «μεγΑλέκος» σχέδιά τους για «κατάκτηση της ανατολικής Μεσογείου» μέσω της ελεεινής συμμαχίας τους με ότι πιο φασιστικό διαθέτει η περιοχή, την χούντα του Καΐρου και το απαρτχάιντ του Τελ Αβίβ, έχουν αρχίσει να μυρίζουν επικίνδυνα. Κάθε ρωσική κίνηση εγγύτερα δεν είναι μόνο ρωσική. Έχει δίπλα της ή πίσω τους την Τεχεράνη, την Άγκυρα… και λίγο πιο διακριτικά το Πεκίνο. Αίφνης, οι ελληνικές φαεινές ιδέες δεν μπορούν να εξαντληθούν στα καραγκιοζιλίκια περί «αοζ του Καστελλόριζου». Και παρότι το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έχει ακόμα υπεροχή στην περιοχή, υπάρχουν είδη όπλων «ασύμμετρου πολέμου» που κάλιστα μπορούν να κάνουν την αμερικανική υπεροχή σκέτα αμφισβητούμενη ηγεμονία. Σε μια τέτοια περίπτωση, ας το ξαναπούμε: ο πρώτος που θα αναθεωρήσει την θέση του σ’ αυτό το τετράγωνο της συμφοράς (Αθήνα / Λευκωσία / Τελ Αβίβ / Κάιρο) θα είναι το Κάιρο: δεν τα έχει χαλάσει, δα, με τη Μόσχα…

«Περικύκλωση» λοιπόν; Τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα (και εκείνα των εφοπλιστών) σίγουρα το θέλουν πάντα. Αλλά να που το τουρκικό καθεστώς «δεσμεύει» κάθε τρεις και λίγο μεγάλες εκτάσεις θάλασσας στα νοτιοανατολικά του Αιγαίου για αεροναυτικές ασκήσεις…

Δύσκολη εποχή για ψωνισμένους «πρίγκηπες» του γεωπολιτικού προσοδισμού. Αλλά γιατί να είναι αλλιώς; Το ίδιο καθεστώς (το ελληνικό βαθύ κράτος) και τα ίδια πρόσωπα (π.χ. ο Κοτζιάς) δεν ήταν που την άνοιξη του 2015 καταλάβαιναν την «μοναδική ελληνική γεωπολιτική αξία» σαν βάση εκτόξευσης χιλιάδων προσφύγων και εκατοντάδων «τζιχαντιστών» προς την ευρώπη; Ούτε τρία χρόνια πριν…

Μέχρι εκεί πάει το μυαλό και τα συμφέροντά τους: τους τσαμπουκάδες του «νταβατζή».

Πέμπτη 8 Φλεβάρη. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο, καθεστωτικό, λέγεται MIA. Έχει μέσα την καταραμένη για τους εθνικόφρονες λέξη, οπότε μπορούμε να συνεχίσουμε. Απ’ το macedonian information agency λοιπόν, μεταφέρουμε το μεγαλύτερο μέρος της χθεσινής ανταπόκρισης:

Skopje, 7 Φεβρουαρίου 2018 – Δεν βλέπω κάποια ανάγκη για εμάς να αλλάξουμε το Σύνταγμα, είπε ο πρωθ. Zoran Zaev όταν ρωτήθηκε κατά πόσο η διαδικασία για την επίλυση της διαφοράς για το όνομα περιλαμβάνει την πιθανότητα αλλαγής του Συντάγματος.

«Στις τωρινές συζητήσεις, η απαίτηση για αλλαγή του Συντάγματος είναι μια θέση της Ελλάδας, αλλά εμείς έχουμε την δική μας. Η Μακεδονία άλλαξε το Σύνταγμά της το 1993, ενσωματώνοντας την Τροποποίηση 2 στο Άρθρο 49. Έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα στο να διαγράψουμε τον αλυτρωτισμό. Αυτό που κάνουμε τώρα είναι να αποδείξουμε ότι η Μακεδονία δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες, εδαφικές ή οτιδήποτε άλλο, ότι η Μακεδονία δεν έχει αλυτρωτικές βλέψεις. Η Μακεδονία θέλει να οικοδομήσει φιλία» δήλωσε ο Zaev.

Κάθε λύση για το όνομα, επανέλαβε, πρέπει να διασφαλίζει την ταυτότητα και την αξιοπρέπεια και των δύο πλευρών, δεν υπάρχει δίλημμα σ’ αυτό το θέμα.

«Χτες είπα ότι ένας γεωγραφικός προσδιορισμός μπορεί να γίνει αποδεκτός από την κυβέρνηση. Αυτό βασίζεται στις προσδοκίες μου απ’ την εσωτερική συζήτηση που γίνεται στη Μακεδονία, απ’ τα βήματα που έχουν γίνει, απ’ το πόσο μακρυά μπορούμε να παμε, απ’ τις δυνατότητες εφαρμογής κάθε πιθανής λύσης, κλπ. Εμμένουμε στη θέση μας ότι η αξιοπρέπεια και η ταυτότητα είναι ζωτικά θέματα. Πιστεύω ότι η Μακεδονία μπορεί να βρει μια λύση μέσω ενός συμβιβασμού, με βάση το συμφέρον της προοπτικής να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ» είπε ο Zaev.

Δεν έχει καθόλου άδικο να λέει ο Zaev ότι δεν πρόκειται να αλλάξει το σύνταγμα, ούτε να εξαφανίσει την μακεδονική εθνότητα και γλώσσα, επειδή οι έλληνες έχουν φαγούρα στα οπίσθιά τους. Η λογική υποδεικνύει, επίσης, ότι γι’ αυτά τα θέματα δεν κάνει ελιγμούς α λα ελληνικά, του είδους λέω αυτό αλλά θα κάνω το αντίθετο.

Αν, λοιπόν, ο ελληνικός «εθνορατσισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» όπως εκφράζεται στο ανώτατο επίπεδο απ’ τους φαιορόζ και τον ογκόλιθο υπ.εξ. δεν κάνει γαργάρα τις απαιτήσεις του, μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά τελειώσει.

Δεν βιαζόμαστε πάντως. Περιμένουμε… Όλο και κάτι θα φανεί ανάμεσα στα χάπια (της novartis).

(Όπως θα έλεγε και η κεντρική επιτροπή της εθνικοφροσύνης, μέρος της οποίας μοστράρεται στη φωτο – και ευτυχώς που δεν είναι φασίστες, παναΐα τους! – πίσω έχει η Β παρουσία την ουρά!!!)

Τετάρτη 7 Φλεβάρη. Ο ογκόλιθος υπ.εξ. Nick the greek άρχισε τα κόλπα του. Πριν κανά μήνα έσκιζε τα ιμάτιά του ότι δεν πρέπει να ανοίξει δημόσια τα χαρτιά του στις «διαπραγματεύσεις για το όνομα». Τώρα ζητάει φωναχτά καθισμένος στην Αθήνα, απ’ τον πρωθυπουργό της δημοκρατίας της μακεδονίας, να πει τι όνομα προκρίνει. Αυτό είναι το νέο στυλ «διαπραγμάτευσης»;

Φαίνεται ότι οι φαιορόζ ανακαλύπτουν με καθυστέρηση (όπως πάντα συμβαίνει στα άδεια τους κρανία…) ότι τα φασιστοτζίνια που οι ίδιοι έβγαλαν απ’ το μπουκάλι, τους δυσκολεύουν. Όχι στην «επίτευξη συμφωνίας»· δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Τους δυσκολεύουν στο να κερδίσουν το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών. Αφού κάθε φορά που θα πηγαίνουν να παραστήσουν τους «καλούς – της – διαπραγμάτευσης» η μαύρη αντίδραση πίσω τους θα ωρύεται – σε παγκόσμια προβολή.

Νομίζει, λοιπόν, ο ογκόλιθος ότι φωνάζοντας απ’ την κάτω ρούγα στον Zaev που είναι στην πάνω ρούγα θα τον αναγκάσει να πει κάτι που θα τον εκθέσει στους υπηκόους του… Μπας και προκύψουν κι εκεί «συλλαλητήρια για την μακεδονία»! (Μόνο κάτι ψόφιες δηλώσεις της αντιπολίτευσης του VMRO-DPMNE προκάλεσε ο ογκόλιθος…)

Δεν το έχουν καταλάβει οι ντόπιοι τακτικιστές ότι οι συνομιλητές τους απ’ την δημοκρατία της μακεδονίας έχουν καλούς ευρωπαίους συμβούλους, και ότι κανείς δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τα ελληνικά κόλπα; Δεν το έχουν καταλάβει ότι όπως έγινε ουσιαστικά με την ελληνική καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση, έτσι και με την ελληνική εξωτερική πολιτική, η διεθνής στάση είναι άστους να πνιγούν μόνοι τους – αρκεί να μην πληρώνουμε εμείς;

Τετάρτη 7 Φλεβάρη. Το βασικό που πρέπει να έχουν υπόψη τους όσες / όσοι παρακολουθούν την ασταμάτητη μηχανή, είναι ότι σ’ αυτό που σερβίρεται σαν «διαπραγμάτευση» η Αθήνα είναι που έχει τις απαιτήσεις, αλλά επίσης δεν έχει πια κανένα, ΚΑΝΕΝΑ, χαρτί στα χέρια της. Δεν μπορεί να βάλει «βέτο» σε καμία απ’ τις δύο διεθνείς διαδικασίες που έχουν τα Σκόπια μπροστά τους (έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ε.ε., είσοδο στο νατο), ύστερα απ’ την καταδίκη της απ’ το διεθνές δικαστήριο της Χάγης, για το «βέτο» του 2008… Θεωρητικά θα μπορούσε να αδιαφορήσει γι’ αυτήν την καταδίκη. Όμως αν παραβιάσει απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου τότε θα είναι «με τη βούλα» κράτος παρίας.

Συνεπώς, στη χειρότερη περίπτωση για την δημοκρατία της μακεδονίας, θα προχωρήσει σε ε.ε. και νατο, με το τυπικό όνομα που έχει στον οηε: f.y.r.o.m. Αλλά αυτό στην πράξη, στην γραφειοκρατία, σε διάφορα έγγραφα, και σε διάφορα logo κλπ θα γίνεται (σκέτο) macedonia – όπως συμβαίνει ήδη, εδώ και χρόνια. Εξάλλου είναι ήδη διεθνής γελοιότητα ότι απ’ τα κράτη που προέκυψαν απ’ την διάλυση της γιουγκοσλαβίας, μόνο στη δημοκρατία της μακεδονίας έχει μείνει κολλημένο, εδώ κι εκεί, το «πρώην γιουγκοσλαβική». Δεν υπάρχει «πρώην γιουγκοσλαβική» σερβία, κροατία ή σλοβενία… Λες και η γιουγκοσλαβία ήταν μόνο αυτό το μικρό κομμάτι γης…

Σε σχέση με την «καταγωγή απ’ τον μεγΑλέκο», αυτό ήταν το ηλίθιο κλισέ των φασιστών του μακεδονικού κράτους (όπως και του ελληνικού), και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το ξεφορτωθούν, η τωρινή κυβέρνηση αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της μακεδονικής κοινωνίας. Ξέρουν ότι είναι σλάβοι, ξέρουν ότι κατέβηκαν μέχρι περίπου τον 40^ο παράλληλο προερχόμενοι από βορειότερα μέσα στη βαλκανική χερσόνησο τον 6^ο ή τον 7^ο μ.χ. αιώνα.

Η «σύνθετη ονομασία» είναι, απλά, μια παρηγοριά για την Αθήνα, για να μην «νοιώσει εντελώς ξεφτυλισμένη». Θα μείνει μόνο για ελληνική χρήση… Και πάλι macedonia θα είναι το όνομα στην τρέχουσα διεθνή χρήση. (Και φυσικά κάτι ιδέες τύπου θεία Λίτσα, περί «αμετάφραστου» κλπ, πάλι για ελληνική κατανάλωση είναι).

Κι ως εκεί. Τα περί εξαφάνισης του μακεδονικού έθνους και της μακεδονικής γλώσσας είναι έξω από οποιαδήποτε λογική, και άρα συζήτηση. Το μέγιστο, λοιπόν, που θα μπορούσε να εμφανίσει η ελληνική πλευρά οποιαδήποτε στιγμή, τώρα ή στο μέλλον, σαν «επιτυχία» μιας συμφωνίας θα ήταν ό,τι αφορά τις αναφορές σε μεγΑλέκους κλπ, και – πιθανόν – η προσθήκη κάποιας λέξης στο όνομα της δημοκρατίας της μακεδονίας. Ούτε άλλες αλλαγές στο σύνταγμα (έχουν γίνει ήδη καμιά 30αριά), ούτε διαγραφή της ύπαρξης σλαβομακεδονικής μειονότητας εντός ελλάδας…

Μπορεί, όμως, να τα πουλήσουν αυτά σα «νίκη» οι φαιορόζ στο εσωτερικό; Όχι. Και (εκτιμάμε) δεν ήθελαν ποτέ την αναγνώριση μιας «εθνικής ήττας» που εκ των πραγμάτων θα τους εξέθετε σε μια «εθνική οργή» μεγαλύτερη από εκείνη που έφαγε τον Παπαντρέου τον Γ.

Κανείς δεν θα ήθελε να αναλάβει τέτοια ευθύνη! Όλοι (και οι τωρινοί, και οι προηγούμενοι) θέλουν να συνεχίσουν να εμφανίζονται με «εθνικά καθαρά χέρια», παρατείνοντας την εκκρεμότητα…

Και που ξέρεις; Μπορεί κάποια άλλη στιγμή…

Τρίτη 6 Φλεβάρη. Άλλη εκδοχή του Σωρρισμού / Θεοδωρακισμού (: η ελληνική απάντηση στα ζόρια του μαρξισμού / λενινισμού!) είναι ο Ογκολιθισμός. Πρόκειται για την «σοφία Nick the greek», της οποίας το τελευταίο απαύγασμα ήταν το εξής:

«Σήμερα διαψεύστηκαν οι δημοσκοπήσεις της διαπλοκής. Φάνηκε η γύμνια της ΝΔ, αλλά και όσων δεν άκουσαν τον λόγο Οικουμενικού Πατριάρχη. Εκατομμύρια Ελλήνων πατριωτών έκαναν την επιλογή τους. Συνεχίζω, λοιπόν, με ήσυχη συνείδηση και ευθύνη να διαπραγματεύομαι για το καλό της πατρίδας».

Ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. υπονοεί, και λάθος δεν κάνουμε, ότι “εκατομμύρια ελλήνων πατριωτών άκουσαν τον λόγο Οικουμενικού Πατριάρχη (του ξέφυγε το άρθρο “του”) και απείχαν απ’ το συλλαλητήριο της διαπλοκής”.

Χμμμ… Το ότι θα συνεχίσει να διαπραγματεύεται, μετά από τέτοια έκρηξη διανοητικού σούπερ νόβα, είναι σχήμα λόγου. Εσείς θα διαπραγματευόσασταν έστω και ένα ζευγάρι παπούτσια με έναν τύπο που νομίζει πως όσοι δεν είναι οπαδοί της αντίπαλης ομάδας είναι οπαδοί της δικής του; Κι αφού εσείς δεν θα το κάνατε, ξέρετε κάποιον άλλον που θα το έκανε;

Κι ακόμα χειρότερα: θα εμπιστευόσασταν το πότισμα της μοναδικής σας γλάστρας (το Σαββατοκύριακο της απουσίας σας) σε έναν τύπο που τον ευλόγησε ένας πατριάρχης, όχι των Ιεροσολύμων (που είναι “δικός του”) αλλά ο “οικουμενικός”, για να συνεχίσει να διαπραγματεύεται;

Καλύτερα να χαλάσετε το πουπουλένιο σας μαξιλάρι για την περίπτωσή του· κι αν έχετε και πάπλωμα πουπουλένιο, χαλάστε το κι αυτό: έχει μεγάλη παρέα. Η πίσσα (θα) είναι δώρο.

Δώρο της Ιστορίας… (Λένε ότι την άλλαξε ο «θεοδωρακισμός», αλλά το είπαν οι κλακαδόροι του…)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη. Για εθνικό show εσωτερικής κατανάλωσης ήταν «πειστικό». Καμμία σχέση, βέβαια, με τα νούμερα που προπαγάνδιζε εκ των προτέρων (ή ανακοινώνει εκ των υστέρων) το οργανωτικό φασισταριό. Όμως απ’ την άλλη μεριά θα ήταν ασυγχώρητη τύφλα να μην αναγνωρίσει κανείς ότι η ελληνική μαύρη αντίδραση είναι πάντα σε θέση να παράγει μεγάλης κλίμακας γεγονότα πολιτικής (με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας). Επειδή, σε τελευταία ανάλυση, το ότι μαζεύτηκαν στην Αθήνα, απ’ όλο το ελλαδιστάν, 150.000 επιχορηγούμενοι εθνικόφρονες καμμένοι (η θεία Λίτσα σ’ όλο της το εύρος δηλαδή), δεν λέει όλη την αλήθεια, αν δεν συγκριθεί με το γεγονός ότι είναι αδύνατο (τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα) να μαζευτούν σε μία βδομάδα 10.000 (και μόνο τόσοι) μη επιχορηγούμενοι για να διαδηλώσουν «εμείς την λέμε δημοκρατία της μακεδονίας». Κι εκεί είναι η διαφορά στην εικονογραφία (και, άρα, στην έμμεση αλλά σαφή έκφραση των συσχετισμών), και όχι στον αριθμό των χθεσινών βλημάτων. Ενώ κάποια άλλα 300 (χιλιάδες) έμειναν απούλητα, τα χθεσινά 150 (χιλιάδες) ξεπούλησαν. Όπως θα έλεγε κάθε κυνικός: «αυτό μετράει»!

Πως μετράει όμως; Ενώ στο εσωτερικό οι πρακτικοί συσχετισμοί εκφράζουν αυτό που δυστυχώς ισχύει, το γεγονός δηλαδή ότι τα πλέον καθυστερημένα διανοητικά, αισθητικά, ηθικά και ιδεολογικά τμήματα της κοινωνίας επιβάλλονται, ακόμα κι αν είναι μειοψηφικά, η εκπομπή της ιδεολογικής ηγεμονίας της ντόπιας μαύρης αντίδρασης προς τα έξω έχει εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα απ’ όσο νομίζουν οι «πρώτοι στο χωριό».

Να εξηγηθούμε. Μας είναι δεδομένο ότι τους υπονόμους τους άνοιξαν οι ίδιοι οι φαιορόζ (δηλαδή εκείνοι που βρίσκονται από πίσω τους), προκειμένου να ενισχύσουν το φαιό τμήμα τους εν όψει των επόμενων εκλογών. Το πράγμα πήρε διαφορετική τροπή, επειδή τα αφεντικά των φαιορόζ όπως έχουν δείξει και άλλη φορά, δεν στεναχωριούνται με την ηλιθιότητα των πολιτικών βιτρινών, αρκεί να μπορούν να την αξιοποιήσουν. Για να το πούμε αλλιώς: το πράγμα ξέφυγε (απ’ το σχέδιο ενίσχυσης του ψεκασμένου), και πέρασε στο λογαριασμό των μηχανισμών – που θέλουν να προστατέψουν τα δικά τους, στενά εννοημένα συμφέροντα: παπαδαριό, υπηρεσίες, μαυραγορίτες, οικονομία του εγκλήματος, κλπ κλπ.

Το πρόβλημα είναι πως έτσι χαλάει η άλλη δουλειά. Η μεθόδευση, δηλαδή, ότι οι φαιορόζ (δια του αρμόδιου αν και αποτυχημένου ογκόλιθου υπ.εξ.) θα το παίζουν απέναντι στην δημοκρατία της μακεδονίας «εμείς θέλουμε – αυτοί δεν μπορούν», έτσι ώστε να κερδίσει το ελλαδιστάν κάποια σημεία σ’ αυτό που νομίζει πως είναι η καρδιά της «διεθνούς πολιτικής», δηλαδή στις εντυπώσεις. Τώρα πια όλοι στον πλανήτη ξέρουν ότι «οι έλληνες δεν θέλουν»! Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ελιγμό που θα επιχειρεί απο δω και στο εξής ο ογκόλιθος (μαύρη κοροϊδία έτσι κι αλλιώς) για να προσπαθήσει να πείσει το όποιο διεθνές ακροατήριο ότι «λέει ‘όχι’ επειδή η στάση των Σκοπίων είναι εχθρική και αδιάλλακτη», αυτό το διεθνές ακροατήριο θα τον κτυπάει φιλικά στον ώμο λέγοντάς του «καταλαβαίνουμε, δεν μπορείς να πεις ‘ναι’ επειδή θα έχεις πολιτικό κόστος».

Ελληνικοί ελιγμοί στο blame game τέλος!!! Αρκεί να συγκρίνει κανείς (αλλά ποιος άραγε;) την εξαιρετικά πειθαρχημένη στάση της δεξιάς / ακροδεξιάς αντιπολίτευσης στη δημοκρατία της μακεδονίας· πειθαρχία που επιβλήθηκε απ’ το «ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα» και όχι μόνο, μάλλον εύκολα. Πολλοί θα ήθελε ο ογκόλιθος (και το “παιχνίδι των ευθυνών” α λα ελληνικά) «συλλαλητήρια για το όνομά μας» να γίνονται στα Σκόπια, ώστε να μπορούν οι έλληνες να το παίζουν «καλοί» ποντάροντας στην αδυναμία της κυβέρνησης Zaev. Να, όμως, πως τα έφερε ο τυχοδιωκτισμός των αφεντικών των φαιορόζ – και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά. Αντί να εμφανίζονται σαν εκφραστές μιας «ώριμης συναινετικής ελληνικής στάσης» όλοι θα τους βλέπουν πια (όχι λαθεμένα) σαν ερασιτέχνες καιροσκόπους, που είναι αδύνατο να περάσουν στο εσωτερικό τους οποιαδήποτε ορθολογική διευθέτηση.

Το πόσες φορές θα κατηγορήσει ο ογκόλιθος τον «μεσολαβητή» (Νίμιτς) είναι παντελώς αδιάφορο οπουδήποτε στον κόσμο (εκτός απ’ τον ελληνικό βούρκο). Τα ίδια έκανε πριν κανά χρόνο και με την «επίλυση του κυπριακού», στις διαπραγματεύσεις στην ελβετία. Και έγινε διεθνώς περίγελως…

Θα πείτε: μπορεί να έκαναν οι ντόπιοι μηχανισμοί τέτοιο λάθος ανοίγοντας και προωθώντας το ελληνικό λουμπεναριό στο κέντρο της σκηνής; Την απάντηση θα την βρείτε εκτός συνόρων: κάνουν οι αμερικανικοί (για να μην αναφερθούμε σε άλλους…) μηχανισμοί αντίστοιχα λάθη; Και σε τελευταία ανάλυση: εκείνο που φαίνεται λάθος από ορθολογική άποψη δεν παύει να έχει συμφέροντα πίσω του.

Μην κάνετε το λάθος, λοιπόν, να πείτε «όχι»!!!! Είναι κουραστικό κι ανίερο, αλλά θα πρέπει να μελετήσετε την ιστορία της παρακμής: συντελείται όμορφα και ωραία όταν οι «πρώτοι στο χωριό» αποδεικνύονται ανίκανοι να είναι όχι δεύτεροι αλλού ούτε τρίτοι στην πόλη.

Συντελείται όταν το «greece first» σπάει και ξανασπάει τα μούτρα του πάνω στα ντουβάρια της πραγματικότητας… Ωστόσο κάποιοι κερδίζουν απ’ τα στραπάτσα…

Δευτέρα 5 Φλεβάρη. Ο εξαίρετος ακροδεξιός (και, ως γνωστόν, πολύ καλός σύμμαχος του ελληνικού κράτους /κεφάλαιου / παρακράτους) υπ.αμ. του Τελ Αβίβ Avigdor Lieberman έχει κάτι κακοφορμισμένα προβλήματα, τα οποία ελπίζει ότι θα λύσει υπέρ του. Ένα απ’ αυτά λέγεται «οριοθέτηση της ισραηλινής αοζ σε σχέση με εκείνη του λιβάνου» – κάτι που μόνο με λογικές διαπραγματεύσεις θα μπορούσε να επιτευχθεί. Θυμίζει τίποτα από αντίστοιχες ελληνικές φαγούρες;

Τον περασμένο Δεκέμβρη η κυβέρνηση του (κλόουν) Saad Hariri «τόλμησε» να υπογράψει συμβόλαια με τρεις εταιρείες (την ιταλική Eni, την γαλλική Total και την ρωσική Novatek) για να κάνουν ερευνητικές γεωτρήσεις σε δύο λιβανέζικα «θαλάσσια οικόπεδα», το νο 4 και το νο 9, προς αναζήτηση υδρογονανθράκων.

Αμ δε! Το νούμερο 9 το Τελ Αβίβ το θέλει για πάρτη του. Επειδή έτσι γουστάρει. Και μιλώντας σε πρόσφατο «συνέδριο ασφαλείας» στο Τελ Αβίβ ο αρμόδιος ανθρωποφάγος υπ.αμ. άρχισε τις απειλές. Και κατά της Βηρυτού, και κατά των εργολάβων των ερευνών. Μιλώντας γενικά ο φασίστας Lieberman ψάχνει την στιγμή που θα ισοπεδώσει τον λίβανο…

Αυτό, θα πει κάποιος, είναι «ισραηλινό πρόβλημα». Εντελώς συμπτωματικά ωστόσο, σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε χτες στην καθεστωτική «καθημερινή», ο τούρκος υπ.εξ. Τσαβούσογλου επιβεβαίωσε αυτά που γράφαμε στις 28 του περασμένου μήνα (Αδύνατο να καταλάβεις όταν δεν θέλεις – 5) και στις 31. Ότι, δηλαδή, η Άγκυρα καθόλου δεν έχει παραιτηθεί απ’ τα νόμιμά δικαιώματά της, μέσω αοζ, στην ανατολική Μεσόγειο. Αντιγράφουμε:

… Θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι δεν υπάρχει θαλάσσιο σύνορο ανάμεσα στην Ελλάδα και το νησί της Κύπρου. Αυτές οι μαξιμαλιστικές και μη ρεαλιστικές διεκδικήσεις σίγουρα αντιφάσκουν όσον αφορά τους καθιερωμένους κανόνες και αρχές του Διεθνούς Δικαίου, όπως και τη σχετική διεθνή νομολογία για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Συνεπώς, κάθε σχετική προσπάθεια δεν θα έχει, νομικά και αντικειμενικά, καμμία επίδραση στα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δικαιδοσία της Τουρκιας στην υφαλοκρηπίδα της…

Το γεγονός είναι ότι η Άγκυρα έχει όλο το δίκιο με το μέρος της στη συγκεκριμένη περίπτωση όταν επικαλείται τους διεθνείς κανόνες και την διεθνή νομολογία. Όπως αντίστοιχα δίκιο έχει η δημοκρατία της μακεδονίας όταν λέει ότι και μακεδονικό έθνος υπάρχει, και μακεδονική γλώσσα, και κανείς (το ελλαδιστάν δηλαδή) δεν μπορεί να απαιτεί να εξαφανιστούν. Όσο για τον περιβόητο «αλυτρωτισμό»; Τα Σκόπια έχουν κάνει 32 (τριανταδύο) αλλαγές στο σύνταγμά τους απ’ το 1995 και μετά, επ’ αυτού του θέματος· αλλά δεν πρόκειται να «κάτσουν» κιόλας στους «έλληνες πατριώτες» του «η μακεδονία είναι ελληνική»!

Είναι εξαιρετικά αμφίβολο πλέον αν το ελληνικό failed state, και η failed society που το ταΐζει, ένα σύμπλεγμα που απέτυχε να αναγνωρίσει και, κατά συνέπεια, να λύσει τα δικά του εσωτερικά, δομικά καπιταλιστικά προβλήματα επί 8 χρόνια, μπορεί να ξεμπερδέψει έστω και με μισή απ’ τις «εκκρεμότητες» που σκόπιμα κρατάει εδώ και δεκαετίες σαν «χαρτιά» του ιμπεριαλισμού του.

Συνεπώς το ότι είναι εύκολα εφικτό να μαζευτούν 150.000 «θεία Λίτσα φάση» και είναι αδύνατο να μαζευτούν 10.000 για να διαδηλώσουν εναντίον των ελληνικών εθνικιστικών ψυχώσεων με το απλό σύνθημα «εμείς τη λέμε δημοκρατία της μακεδονίας» δείχνει τα περιθώρια των ντόπιων αφεντικών και των λακέδων τους.

Δεν θέλουμε να σπείρουμε μοιρολατρεία. Αλλά αν δεν κάνουμε αυτά που πρέπει με την σοβαρότητα που πρέπει, «κακή μοίρα» μας περιμένει· κι ας το απωθεί ο καθένας όσο θέλει…