Where is my mind?

Τρίτη 4 Ιούνη. Ας το ξαναπούμε (ως και την ερχόμενη Πέμπτη). Απ’ τις 7 Ιούνη (ημέρα Παρασκευή) ως και τις 7 Ιούλη (ημέρα Κυριακή, “γιορτή της δημοκρατίας” – ουάου!) η ασταμάτητη μηχανή κατεβάζει ρολά. Κάτι που δεν αντέχει ένα ακόμα κύμα σωτήρων, κάτι που στη μισθωτή σκλαβιά της δικαιούται ακόμα “καλοκαιρική άδεια”, παίρνει των ομματιών της και πάει στο νότο. Τον “κακόφημο” νότο. Πάει (ξαναπάει δηλαδή) να κάνει παρέα μ’ αυτούς που οι πρωτοκοσμικοί έχουν για “απολίτιστους” – κούνια που τους κούναγε (τους πρωτοκοσμικούς).!

Και πατάει το φρένο της με αφιερώσεις.

Για σήμερα:

Kiss of – Violent Femmes

και

Ζήτω η “φτωχομεσαία αγροτιά”!

Τρίτη 4 Ιούνη. Στους κούρδους και σύρους πρόσφυγες και στους παράτυπους μετανάστες από το πακιστάν και το αφγανιστάν, που παρεμένουν εγκλωβισμένοι στα hotspots στρέφουν τις ελπίδες τους για συγκομιδή της σοδειάς των ροδακίνων οι παραγωγοί του κάμπου της Μακεδονίας.

… «Φέρνοντας πρόσφυγες, θα πληρώνονται νόμιμα και έτσι θα σπάσουμε τον «τσαμπουκά» των Αλβανών που ζητάνε «τρελά» λεφτά σε μαύρα μεροκάματα για να έρθουν» μας είπε αγροτοσυνδικαλιστής της περιοχής…

Τα αγροτοαφεντικά του ροδάκινου, του βερύκοκου, των κερασιών, και άλλων φρούτων, «κλαίνε» γιατί δεν βρίσκουν εργάτες. Ή, πιο σωστά: οι εργάτες που βρίσκουν είναι απ’ την αλβανία· που, κάνοντας το σωστό, αξιοποιούν τόσο την πείρα και την γνώση τους για την συγκομιδή όσο και το γεγονός ότι αυτές οι εποχικές αγροτικές δουλειές είναι (χρονικά) επείγουσες, και έχουν ανεβάσει (τις απαιτήσεις τους για) το μεροκάματο. Οπότε, η ελπίδα της ντόπιας «φτωχομεσαίας αγροτιάς» είναι οι αιχμάλωτοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης…

Θα τους πληρώσουν φυσικά… Θα τους δίνουν επίσης και κανά πάτο φαί, θα τους δίνουν και τίποτα στάβλους για ύπνο… Αλλά «θα τους κάνουν χάρη» – και τους ελπίζουν για φτηνούς…

Αν πρόκειται να υπάρξει τέτοια «συμφωνία», θα γίνει ανάμεσα στην «φτωχομεσαία αγροτιά» και το ελληνικό κράτος: οι «εγκλωβισμένοι στα hotposts» είναι ουσιαστικά κρατούμενοι. Πώς να φαντάζονται, άραγε, τα αγροτοαφεντικά μια τέτοια «λύση στο πρόβλημά» τους; Με μπάτσους στα χωράφια για να μην αποδράσουν οι «εγκλωβισμένοι» όταν βρεθούν σε στεριά που δεν είναι κυκλωμένη από θάλασσα;

Γιατί όχι; – θα τολμούσε να σκεφτεί κάποιος… Το έχουν ξανακάνει, όταν οι μετανάστες εργάτες απ’ την αλβανία ήταν καινούργιοι και κυνηγημένοι.

Να ακούτε τους συμμάχους

Τρίτη 4 Ιούνη. Το πανεπιστήμιο Bar-Ilan είναι πανεπιστήμιο στο Τελ Αβίβ, το δεύτερο σε μέγεθος στο ισραήλ. Είναι καρα-εθνικιστικό, καρα-φασιστικό: ως το σημείο να έχει χωριστές τάξεις και τμήματα σπουδών για φοιτητές και φοιτήτριες… Πανεπιστήμιο – κατηχητικό, για 30.000 άτομα… (Κανονικά τα φιλόδοξα τάγματα της απελευθέρωσης των «ταυτοτήτων» θα έπρεπε να έχουν κηρύξει λυσσασμένο BDS κατά του φασιστικού ισραηλινού καθεστώτος… Που το παίζει αλλιώς… Αλλά είπαμε…)

Ο Eyal Pinko είναι ειδικός κατασκοπείας και cyberασφάλειας για την θάλασσα στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan. Και είναι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν ότι οι λιμενικές δραστηριότητες της κίνας στο τσιμπουτί, στην ιταλία και στην ελλάδα αποτελούν απειλή για το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό.

Οι ισχυρισμοί αυτού του ειδικού συμμάχου του ελλαδιστάν ίσως θα πρέπει να ληφθούν υπόψη απ’ τον ντόπιο εθνικό κορμό. Η cosco δεν είναι «αθώα»! Κατά τον Eyan Pinko οι παλιοκινέζοι, καμουφλαρισμένοι σε εμπόρους, μεταφορείς και κοντεϊνεράδες, έχουν κάνει τα λιμάνια που ελέγχουν «βάσεις»: κατασκοπεύουν τις κινήσεις των αμερικανικών / νατοϊκών πολεμικών, μαζεύουν πληροφορίες για τις όποιες επισκευές τους, και έχουν πρόσβαση στα συστήματα επικοινωνιών τους μέσω υποκλοπών και άλλων τεχνικών μέσων.

Έτσι που τον κόβουμε τον πολεμοχαρή ειδικό θα πρέπει να έχει δίκιο – για πάρτη του! Στα μέσα του περασμένου Απρίλη το αμερικανικό καταδρομικό uss Mitscher έδεσε στον Πειραιά (κι ούτε μια διαδήλωση δεν το υποδέχτηκε…). Εκτός απ’ το Mitscher, σύμφωνα με τον “οργανισμό λιμένα Πειραιώς” (που κατά τον Pinko ελέγχεται απ’ την cosco) δύο ακόμα αμερικανικά πολεμικά ζήτησαν να δέσουν στο ίδιο λιμάνι.

Είναι φανερό ότι ο κυρ Pinko λέει βλακείες: εκτός απ’ την περίπτωση ο 6ος στόλος να είναι καμουφλαρισμένα κοντεϊνεράδικα, δένει εντελώς αλλού απ’ τις προβλήτες της cosco. Εκείνο που εννοεί όμως, δεν είναι τόσο βλακώδες. Πρώτον επειδή το Τελ Αβίβ έχει κάνει το «λάθος» (από γεωπολιτική άποψη) να βγάλει λεφτά δίνοντας πριν λίγα χρόνια στην cosco τμήμα του λιμανιού της Haifa – πράγμα που έχει θορυβήσει σφόδρα την Ουάσιγκτον. Και δεύτερον επειδή μεσοπρόθεσμα (ή πιο σύντομα;) οι εμπορικές εδράσεις του κινεζικού καπιταλισμού στη Μεσόγειο (και όχι μόνο) θα θεωρηθούν εχθρικές· με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Βάλτε λοιπόν κάπου στην άκρη, στο αρχείο με τίτλο «για το μέλλον», τις «ανησυχίες» αυτού του ειδικού, και άλλων σαν δαύτον. Το είπε το ψοφιοκουναβιστάν: μια χαρά είναι ο καπιταλισμός, αρκεί να είναι στα μέτρα μου.

Τιτιβίσματα και κουκιά

Τρίτη 4 Ιούνη. Μήπως είστε ψηφοφόρος; Μήπως έχετε γνωστούς που είναι; Κανονικά ένα ρεπορτάζ της ελληνικής έκδοσης της γνωστής huffpost θα έπρεπε να ενδιαφέρει. Αλλά όχι – δεν είναι καιρός τώρα να μπαίνουν ψύλλοι στ’ αυτιά.

Μια δημοσιογραφική ομάδα με τίτλο «μεσογειακό ινστιτούτο ερευνητικής δημοσιογραφίας» (δεν ξέρουμε περισσότερα) έκανε για μήνες έρευνα με θέμα τον επηρεασμό της κοινής γνώμης μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – ειδικά του twitter. Ο επίσημος τίτλος της έρευνας είναι αυτός στη φωτογραφία επάνω. Η έρευνα εστίασε, σαν case studies, την περσινή διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης και τον τελικό της εκπομπής “greece next top model” – για να γίνει σύγκριση των «δράσεων» των ρομποτικών (άρα και ψεύτικων) λογαριασμών στο twitter:

«Αυτό που ουσιαστικά θέλαμε είναι να μελετήσουμε τη χρήση αλγορίθμου για τη διάδοση της πολιτικής προπαγάνδας. Υπήρχαν αντίστοιχες ακαδημαϊκές και λίγες δημοσιογραφικές έρευνες στο εξωτερικό. Επιχειρήσαμε στην Ελλάδα για πρώτη φορά μία έρευνα με ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα για να δούμε πώς γίνεται η παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η ενίσχυση του μηνύματος»…

Τα συμπεράσματα; Αυτά (περιληπτικά):

– ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κατέχουν τη μερίδα του λέοντος ως προς την αυτοματοποίηση και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα. Η ΝΔ αρνήθηκε να σχολιάσει την έρευνα του MIIR. Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με αυτοματοποιημένους λογαριασμούς.

– Κατά τη διάρκεια των ομιλιών του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ 2018, αλλά και λίγες ώρες πριν και μετά, αυξήθηκε εντυπωσιακά ο όγκος των ενεργειών που έκαναν οι χρήστες. Αναλογικά αυξημένη είναι και η δραστηριότητα των bots στο ίδιο χρονικό διάστημα με στόχο την προώθηση της πολιτικής προπαγάνδας.

– Τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα προωθούνται καθημερινά από πλήθος bots τα οποία συνδέονται με συγκεκριμένους λογαριασμούς πολιτικών στελεχών, influencers του διαδικτύου, δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης.

– Το «κλειδί» για την επιτυχή διάδοσή των ψευδών ειδήσεων είναι ίδιο σε όλο τον κόσμο και δεν είναι άλλο από την αυτοματοποίηση. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν το πεδίο, όπου με την κατάλληλη τεχνική μπορεί με πέντε ανθρώπους να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι πέντε εκατομμύρια άνθρωποι συζητούν για ένα θέμα.

Φήμες και ψευτιές

Τρίτη 4 Ιούνη. Θα έλεγε κάποιος ότι αν όλοι οι καθεστωτικοί μηχανισμοί (π.χ. τα κόμματα) χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα στις ψευδοαναμετρήσεις μεταξύ τους, η επίδρασή τους ισοφαρίζεται αμοιβαία· συνεπώς, το «καθαρό πολιτικό αποτέλεσμα» του επηρεασμού τείνει στο μηδέν.

Αυτή η σκέψη θα ήταν ολοκληρωμένη αν οι αναμετρήσεις δεν ήταν «ψευδό» – και αυτό προσπαθούν να επιδείξουν: ότι είναι αληθινές – χρησιμοποιώντας ψέμματα μαζικής διάδοσης. Αν οι αναμετρήσεις είναι εικονικές ή προσχηματικές, αν δηλαδή υπάρχει κρατικός / καπιταλιστικός πυρήνας που βρίσκεται εκτός σύγκρουσης επειδή αυτόν υπηρετεί όλος ο εσμός των «συγκρουόμενων», τότε η πύκνωση και η όξυνση (μέσω κοινωνικών δικτύων) της εικονικότητας της (δήθεν) σύγκρουσης έχει ένα άλλο αποτέλεσμα: το μπετονάρισμα της μέσης κοινωνικής αποβλάκωσης.

Φανταστείτε ένα μέρος που βομβαρδίζεται εναλλάξ από αεροπλάνα υποτιθέμενων αντιπάλων. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα φωτογραφίσει κανείς τους τα ερείπια σαν απόδειξη της υπεροχής του· αλλά τα ερείπια είναι η πραγματικότητα που πέτυχαν από κοινού! Η μαζική, εντατική, σαν βομβαρδισμός διασπορά ψευδών ειδήσεων μπορεί να μην παράγει ένα χτυπητό αποτέλεσμα υπέρ του ενός ή του άλλου βομβαρδιστικού. Παράγει όμως ένα χτυπητό αποτέλεσμα υπέρ όλων των βομβαρδιστικών: τα ερείπια της σκέψης και της συνείδησης.

Είναι χειροπιαστά βέβαιο πως όλοι οι συλλέκτες κουκιών, «μεγάλοι», «μεσαίοι» και «μικροί», ενδιαφέρονται για τέτοιου είδους ερείπια: όσο πιο ερειπωμένες είναι οι συνειδήσεις τόσο ευκολότερα εξουσιοδοτούν τον ένα ή τον άλλο «εκπρόσωπο», τον πληρώνουν αδρά, και ταυτόχρονα παραιτούνται απ’ το δικαίωμα να τον ελέγχουν άμεσα και διαρκώς, ώστε να αποσύρουν την εξουσιοδότηση που του έδωσαν οποτεδήποτε το κρίνουν.

Αυτό που λέγεται «δημοκρατία» είναι, στο μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας της, «ολιγαρχία». Τα ιστορικά διαστήματα που τα αφεντικά αναγκάζονταν να γκρεμίσουν για λίγο τις ολιγαρχικές οχυρώσεις τους ήταν όταν η εργατική τάξη (ή κοινωνικά υποκείμενα σε συγχρονισμό μαζί της) απέσυραν τις εξουσιοδοτήσεις τους μαζικά και κατηγορηματικά: ξηλώνοντας πεζοδρόμια.

Απ’ αυτήν την άποψη η αυτοματοποίηση της παραπλάνησης και του αποπροσανατολισμού είναι πράγματι μια ποσοτική και πολιτική εξέλιξη, υπέρ των αφεντικών και των πολιτικών τους λακέδων. Ωστόσο το έδαφος που απαλλοτριώνουν οι αναβαθμισμένες τεχνικές εξαπάτησης μέσω bots είναι το ίδιο όπως την εποχή του ραδιοφώνου: η «ευπιστία», η συμφεροντολογία, ο κυνισμός των υπηκόων. Η «αθώωτητα» του «είμαι μικρός και με κοροϊδεύουν»…

Στην επόμενη έκρηξη εργατικής / κοινωνικής χειραφέτησης ένα απ’ τα συνθήματα θα είναι: βάλτε τα bots στον πάτο σας!

Where is my mind?

Δευτέρα 3 Ιούνη. Κι άλλες εκλογές… Κι άλλη γιορτή της δημοκρατίας… Κι άλλη μάχη του φωτός έναντι του σκότους (και τούμπαλιν), των φωταδίων ενάντια στα σκοτόνια… Πως να αντέξει κανείς τόσους σωτήρες, που δεν είναι καν δωρεάν;…

Η ασταμάτητη μηχανή προνόησε. Παίρνει την εργασιακή άδειά της νωρίς νωρίς, παίρνει και την “ανευθυνότητά” της (απέναντι στην “δημοκρατία”) και την πάει σε μια κανονική έρημο… Απ’ αυτές που έχουν μόνο άμμο και τη νύχτα βλέπεις όλο τον γαλαξία· όχι τις απομιμήσεις ερήμου που είναι τίγκα στη βλακεία μέρα νύχτα… Απ’ τις 7 Ιούνη (ημέρα Παρασκευή) η ασταμάτητη μηχανή θα λείπει.

Θα γυρίσει την ημέρα που θα έχει τελειώσει η γιορτή, και όλοι θα μετράνε κουκιά και εξουσίες: στις 8 Ιούλη (ημέρα Δευτέρα).

Οπότε από σήμερα κι ως την Πέμπτη δεν εύχεται “καλή βδομάδα”. Εύχεται καλά κουράγια.

Με soundtrack κάτι παλιά…

Σήμερα:

– Road to Nowhere – Talking Heads, ειρωνεία για τις κοινωνικές συμβάσεις

και

– Where is my mind – Pixies, με clip απ’ το Trainspotting του Danny Boyle (1996). Εκ των υστέρων θα μπορούσε να είναι αλληγορία: που στο διάολο χάθηκε η σκέψη; Ποιές πρέζες την έφαγαν;

Απειλές, απειλές, απειλές

Δευτέρα 3 Ιούνη. Αν λάβει κανείς υπόψη του την ιστορία των “διατλαντικών” σχέσεων τα τελευταία 75 χρόνια, τότε μπορεί να συμπεράνει με σιγουριά: το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο είναι πολύ στριμωγμένο, και συμπεριφέρεται με τον μόνο τρόπο που ξέρει, τον «τρόπο του colt».

Δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς τα διαδοχικά τελεσίγραφα που στέλνει σχεδόν με κάθε σημαντική ευκαιρία η Ουάσιγκτον προς την «γηραιά ήπειρο» – ο χαρακτηρισμός εχθρικά είναι ήπιος, μιας και επιπλέον είναι «αναιδή».

Σύμφωνα με την ισπανική καθεστωτική εφημερίδα el Pais πριν 10 ημέρες σε «συνάντηση εργασίας» στην Ουάσιγκτον οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι προειδοποιήθηκαν να διαμορφώσουν έτσι τη νομοθεσία των κρατών τους και την «αμυντική πολιτική» τους ώστε να αγοράζουν αμερικανικά όπλα. Αλλιώς; Αλλιώς «αν απειληθούν απ’ την ρωσία θα την πατήσουν»…

Είναι μάλλον πρωτόγονος αυτός ο εκβιασμός. Πρώτον, η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να κατακτήσει (σίγουρα όχι στρατιωτικά) την δυτική ευρώπη! Δεύτερον, η Ουάσιγκτον έχει εξασφαλίσει σταθερές συμμαχίες με τα περισσότερα κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ (βαλτικά κράτη, πολωνία) και έχει φτιάξει εκεί μόνιμες ή ημιμόνιμες βάσεις «για να προστατέψει την ευρώπη»… Μήπως σκοπεύει να αποσύρει τα στρατά της; Αν εξαιρέσει εκείνους που βγάζουν λεφτά (και γαλόνια) απ’ την συνεργασία τους με τον u.s. army, κανείς άλλος δεν θα στεναχωρηθεί.

Είναι γεγονός ότι Βερολίνο και Παρίσι προσπαθούν να εξελίξουν τις πολεμικές τους τεχνολογίες. Είναι γεγονός ότι αυτό γίνεται και υπέρ των συμφερόντων των αντίστοιχων βιομηχανιών, αλλά και σαν σχετική απεξάρτηση απ’ το αμερικανικό στρατοβιομηχανικό σύμπλεγμα. Είναι γεγονός ότι η ευρωπαϊκή αγορά όπλων είναι πολύτιμη για τους αμερικάνους κατασκευαστές…

Αλλά τι σόι εκβιασμός είναι αυτός που κάνει η Ουάσιγκτον; Αν τον ψάξει ελάχιστα κάποιος θα καταλάβει ότι είναι, περίπου, «ή θα αγοράζετε δικά μας όπλα ή θα σας φάει ο … μπαμπούλας!» Πράγμα που σημαίνει πως όχι μόνο ο εκβιασμός σαν τέτοιος αλλά και το περιεχόμενό του δείχνουν ολοφάνερα την αδυναμία και την παρακμή του αμερικανικού imperium.

Το θέμα δεν είναι μόνο πως θα αντιδράσουν σ’ αυτούς τους διογκούμενους αμερικανικούς εκβιασμούς τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (πλην του ελλαδιστάν, που έχει καταλήξει). Το θέμα είναι επιπλέον το πως διαβάζουν στον υπόλοιπο πλανήτη μια κατάσταση που είναι πολύ χειρότερη από «καυγάδες μεταξύ φίλων»…

Και μπινελίκια

Δευτέρα 3 Ιούνη. Εν τω μεταξύ, λίγο πριν προσγειωθεί (σήμερα) στο Λονδίνο για να συναντήσει την ουσιαστικά πρώην May (και την νυν βασίλισσα – long life!), το ψόφιο κουνάβι φρόντισε αφενός να την χαρακτηρίσει άχρηστη (την δόλια κυρά  May, επειδή δεν άκουσε τις συμβουλές του…) αφετέρου πρότεινε για επόμενο πρωθυπουργό τον φασίστα Farage, που είναι φίλος του, πολύ έξυπνος… Και επιπλέον, θα κέρδιζε άνετα το πόστο, αφού όποιον υποστηρίζω εγώ κερδίζει.

Αν άλλα ευρωπαϊκά κράτη (γερμανία, γαλλία, ισπανία…) είναι ακόμα τυπικά σύμμαχοι του ψοφιοκουναβιστάν, η αγγλία θεωρείται ουσιαστικά τέτοια. Τι κομψότητα όμως στην αντιμετώπισή της απ’ το ψόφιο κουνάβι, ε; Κάτι σαν επαρχία των united states…

Καιρός είναι, τώρα, να αρχίσει ο μέσος άγγλος κοκκινόσβερκος ακροδεξιός να ανεβάζει «εθνικό πυρετό» κατά της παλιάς αποικίας, που επαναστάτησε και διαχωρίστηκε… Καιρός είναι…

Οι υπόλοιποι άγγλοι θα διαδηλώνουν – και τις 3 ημέρες της ψοφιοκουναβικής επίσκεψης. Όχι απλά εναντίον του Trump όπως εξήγησε η αγγλο-πακιστανή Shaista Aziz, μέλος μιας απ’ τις οργανώσεις που ετοιμάζουν την υποδοχή. Αλλά και εναντίον της πολιτικής του μίσους, των εταιρικών κερδών, της άρνησης της κλιματικής κρίσης, του αποκλεισμού μεταναστών και προσφύγων, της αύξησης του ανοικτού ρατσισμού, της άρνησης των δικαιωμάτων των γυναικών, των επιθέσεων στα trans και gay άτομα…

Έχουν όλα αυτά σχέση με το ψόφιο κουνάβι; Ένας απ’ τα μέρη μας, που τον γνώρισε από κοντά (you know who) συμπέρανε με βεβαιότητα ότι «μπορεί να φαίνεται διαβολικός αλλά αυτά που κάνει είναι για καλό». Η ασταμάτητη μηχανή εμπιστεύεται τον εξοχότατο π.ε.τ…. Μήπως πρέπει να πεταχτεί στα γρήγορα ως το Λονδίνο να μιλήσει τους παραπλανημένους διαδηλωτές;

Βοθρολύματα

Δευτέρα 3 Ιούνη. Μπορείτε να φανταστείτε ντόπια βοθρολύματα να κάνουν παρέλαση σε μουσουλμανικές γειτονιές ή χωριά στη Θράκη; Ε, αυτό ακριβώς κάνουν τα ισραηλινά βοθρολύματα κάθε 2 Ιούνη: γιορτάζουν την κατάληψη της ανατολικής Ιερουσαλήμ / al Quds απ’ τον στρατό τους στον πόλεμο του 1967.

Αλλά οι φασίστες στο ισραήλ είναι Tο κράτος. Συνεπώς, όταν φέτος αποφάσισαν ότι η παρέλασή τους εκτός απ’ τις παλαιστινιακές γειτονιές της πόλης πρέπει να περάσει οπωσδήποτε και απ’ το τζαμί του al-Aqsa, η ισραηλινή στρατοαστυνομία ανέλαβε να τους προστατέψει – απ’ την οργή των παλαιστίνιων.

Τα υπόλοιπα είναι αυτά που ο καθένας καταλαβαίνει. Δεκάδες παλαιστίνιοι τραυματίες, ένας σοβαρά από δακρυγόνο στο κεφάλι. (Πέντε παλαιστίνιοι διαδηλωτές έχουν δολοφονηθεί τις δύο τελευταίες εβδομάδες).

Υπενθύμιση των βασικών 1

Κυριακή 2 Ιούνη. Αφήνει προς στιγμήν η ασταμάτητη μηχανή την ροή της αντιπληροφόρησης για να θυμίσει (;) μερικά βασικά – απ’ αυτά τα δυσοίωνα, που πάντα απωθούνται.

Το κομμουνιστικό μανιφέστο, απ’ το μακρινό 1848, μυθοποιήθηκε, αγιοποιήθηκε, απωθήθηκε. Δεν θα μπορούσε να συμβεί ίσως κάτι διαφορετικό με ένα κείμενο μόλις 23 σελίδων, που ξεκινούσε, εκεί στα μέσα του 19ου αιώνα, με τόση αισιοδοξία: Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: το φάντασμα του κομμουνισμού. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης Ευρώπης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ κι ο Γκιζό, γάλλοι ριζοσπάστες και γερμανοί αστυνομικοί.

Με την ίδια αισιοδοξία ο Μαρξ και ο Έγκελς ήθελαν να προβλέπουν το τέλος του καπιταλισμού, εξαιτίας (αν και όχι μόνο) των εσωτερικών δομικών αντινομιών του. Η πιο κάτω παράγραφος απ’ το κομμουνιστικό μανιφέστο δεν έγινε το ίδιο διάσημη με την εισαγωγική φράση για το φάντασμα που πλανιέται, και δεν έχει σπουδαία “τύχη” εδώ και πολλά χρόνια, ούτε καν μεταξύ εκείνων που (κοροϊδεύοντας) πουλάνε εαυτούς σαν “επαναστάτες”. Όμως στο κατώφλι της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, που είναι συνέχεια της 3ης (την οποία ελάχιστοι συνειδητοποίησαν και ανέλυσαν σαν τέτοια, δηλαδή σαν καπιταλιστική), με οριακές συμπληρώσεις ή διορθώσεις, το “πνεύμα της κριτικής” αντέχει ακόμα να είναι ο απρόσκλητος αγγελιοφόρος:

… Μπροστά στα μάτια μας … οι αστικές συνθήκες της παραγωγής και της ανταλλαγής, οι αστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, η νεώτερη αστική κοινωνία που παρουσίασε με τα μάγια της τόσο τεράστια μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με τον μάγο που δεν μπορεί να υποτάξει τις καταχθόνιες δυνάμεις που κάλεσε ο ίδιος να τον βοηθήσουν.

Εδώ και κάμποσες δεκαετίες η ιστορία της βιομηχανίας και του εμπορίου δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η ιστορία της ανταρσίας των νεώτερων παραγωγικών δυνάμεων ενάντια στις σχέσεις ιδιοκτησίας, που είναι οι ζωτικοί όροι της αστικής τάξης και της κυριαρχίας της. Φτάνει ν’ αναφέρουμε τις εμπορικές κρίσεις, που καθώς παρουσιάζονται κάθε τόσο καταντούν πάντα προβληματικότερη την ύπαρξη ολόκληρης της αστικής τάξης. Το καιρό που ξεσπούν οι εμπορικές κρίσεις καταστρέφεται κανονικά ένα σημαντικό μέρος όχι μόνο από τα έτοιμα προϊόντα μα κι απ’ τις δημιουργημένες κιόλας παραγωγικές δυνάμεις. Μια κοινωνική επιδημία ξεσπά, που σε όλες τις περασμένες εποχές θα φαινόταν παραλογισμός: η επιδημία της υπερπαραγωγής. Η κοινωνία έξαφνα βρίσκεται πισωδρομημένη σε μια κατάσταση στιγμιαίας βαρβαρότητας.

Νομίζει κανείς πως της κόπηκαν όλα τα μέσα της διατροφής από καμιά πείνα ή από κανένα εξολοθρευτικό πόλεμο. Η βιομηχανία και το εμπόριο φαίνονται νεκρωμένα. Και γιατί; Επειδή η κοινωνία έχει πάρα πολύ πολιτισμό, πολλά μέσα διατροφής, πάρα πολλή βιομηχανία, πάρα πολύ εμπόριο. Οι παραγωγικές δυνάμεις που έχει στη διάθεσή της δεν ευνοούν πια την ανάπτυξη των σχέσεων της αστικής ιδιοκτησίας… οι αστικές σχέσεις έχουνε στενέψει πολύ για να χωρέσουν τον πλούτο που δημιούργησαν.

Με ποιόν τρόπο ξεπερνά η μπουρζουαζία τις κρίσεις; Απ’ τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά ένα σωρό παραγωγικές δυνάμεις και απ’ την άλλη με το να κατακτά νέες αγορές και να εκμεταλλεύεται πιο εντατικά, πιο πλατιά όλες τις παλιές αγορές.

Ο Μαρξ και ο Έγκελς τα έγραφαν αυτά σε μια εποχή σχετικής διακρατικής ειρήνης στην Ευρώπη (που τότε ήταν ή νόμιζε πως είναι το “κέντρο του κόσμου”). Δεν έζησαν στον 20ο αιώνα για να δουν πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η δύναμη του καπιταλισμού – πάντα “ανάλογη” της παραγωγικής δυνατότητας της εργασίας, ενισχυμένης απ’ τις “καταχθόνιες δυνάμεις”, δηλαδή τις επιστήμες και τις τεχνολογικές εφαρμογές… Ούτε πρόλαβαν να δουν ότι αυτό το ολοένα αυξανόμενο (με άλματα) καταστροφικό δυναμικό μπορεί να κρατάει όρθιες τις σχέσεις ιδιοκτησίας (όχι υποχρεωτικά “αστικές” πια) ανανεώνοντάς τες σ’ ένα “ανώτερο επίπεδο” εκμετάλλευσης…

Όμως την σπειροειδή διαλεκτική ανάμεσα στην “παραγωγικότητα” και την “καταστροφικότητα” του καπιταλισμού, την κατάλαβαν πολύ σωστά. Πολύ σωστότερα από ό,τι δείχνουν να καταλαβαίνουν σήμερα εκατοντάδες εκατομμύρια υπηκόων.