KickOff

Τετάρτη 29 Ιούλη. Η 24χρονη μαροκινή Houda Abouz είναι ίσως η πρώτη γυναίκα free styler στη βασιλευόμενη μαροκινή κοινωνία. Με το όνομα Khtek (που σημαίνει «η αδελφή σου») κυκλοφόρησε τον περασμένο Φλεβάρη το πρώτο δικό της κομμάτι, με τίτλο KickOff. Ραπάρει τολμηρά ενάντια στην πατριαρχία: Έχω επιζήσει από τον πόλεμο, τα drugs, την τρέλα και την αγάπη… Πολλά πράγματα δεν βγαίνουν επειδή είμαστε γυναίκες στη χώρα της πούτσας…

Δεν θα είναι εύκολο να την αγνοήσει η πατριαρχική κοινωνία. Να την τιμωρήσει; Θα είναι ευκολότερο…

Reset or not reset? (1)

Τετάρτη 29 Ιούλη. Μπορεί να φρικάρετε (λίγο ή πολύ), μπορεί κάπου να ξεκουράζεσθε αυτές τις μέρες (λίγο ή πολύ), μπορεί να αδιαφορείτε. Το σίγουρο είναι πως ότι κι αν κάνετε είναι σε μια άπειρη μικροκλίμακα (θα τολμούσαμε να πούμε: σε μια μικροκλίμακα ομολογημένης ή ανομολόγητης απελπισίας!) – την ώρα που οι τεκτονικές πλάκες του παγκόσμιου καπιταλισμού κινούνται με επιτάχυνση… Δεν υπάρχει χώρος (ούτε χρόνος) να κινηθούν όλες ελεύθερα. Όπως συμβαίνει και με τον γήινο φλοιό έτσι και με το καπιταλιστικό “εποικοδόμημα” πάνω του, οι κινήσεις των τεκτονικών πλακών σημαίνουν σύγκρουση μεταξύ τους, τριβή, ισχυρότερη τριβή – και τελικά σεισμούς…

Ζώντας στα γεωγραφικά όρια της «πολιτικής Δύσης» παρατηρούμε συνήθως (όταν και αν σηκώνει ο καθένας το κεφάλι απ’ την καθημερινότητά του / της) κάποια απ’ αυτά που συμβαίνουν σ’ αυτό το μέρος του κόσμου. Τα λίγα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά μετά την «ισοπέδωση» της χρηματιστηριακής αναταραχής, μεγαλόστομες πρωτοβουλίες κηρύσσονται· πάντα για το καλό της ανθρωπότητας, πάντα για το καλό του πλανήτη. Η «πράσινη επανάσταση» (η «συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού») για παράδειγμα, με το κλίμα και την αλλαγή ενεργειακού παραδείγματος στο κέντρο του. ‘Η το πρόσφατο ευρωπαϊκό «σχέδιο ανάκαμψης», με τον covid-19 στο κέντρο του. Αξιοσημείωτη, όντως, η αλλαγή στην δομή της ε.ε.· και ανάποδη, σαν το περπάτημα του κάβουρα: εκεί που θα περίμενε κανείς ότι η όποια «ενοποίηση» θα έπρεπε να γίνει στην πολιτική / συνταγματική σφαίρα, στον τρόπο (και στα «σώματα») λήψης των αποφάσεων, η ενοποίηση προωθείται στον τρόπο δανεισμού των μελών του project…

Τον περασμένο Ιούνη το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» εμφανίστηκε με την ιδέα του Great Reset. Της «μεγάλης επαναφοράς». Ένας ακόμα τρόπος για εμπόριο ιδεολογίας (και διασπορά της σύγχυσης) στην έναρξη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης…

«Στα κάτω», όμως, του δυτικού κόσμου, τα εκατομμύρια των απελπισμένων μικροκλιμάκων, έχοντας χάσει τις σταθερές του προσανατολισμού τους, «αυτοσχεδιάζουν» – συχνά με αυτοκαταστροφικό τρόπο. Είναι οι μάζες που (είναι αμφίβολο αν το συνειδητοποίησαν) επι-ζουν μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει όταν η μορφή-κράτος και τα πιο «αναπτυγμένα» και γι’ αυτό επιθετικά αφεντικά αποφασίζουν να «βάλουν τάξη στο χάος». Κωδικός: η γενικευμένη μόλυνση (και η γέννηση της αλγοριθμικής φυλακής / ρύθμισης).

Reset or not reset? (2)

Τετάρτη 29 Ιούλη. Στην άλλη μεριά του κόσμου όμως, οι ανατολικές τεκτονικές πλάκες, κινούνται με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αυτό που για τον δυτικό κόσμο είναι η “μεγάλη απειλή”, ο κινέζικος καπιταλισμός, για πολλά καθεστώτα (αλλά και μεγάλα τμήματα των πληθυσμών…) είναι το αντίθετο. Από “μεγάλη λύση” μέχρι “μεγάλο παράδειγμα”. Η εξάμηνη ως τώρα “ιστορία της μόλυνσης” στις ανατολικές τεκτονικές πλάκες έχει εντελώς διαφορετική “ανάγνωση”. Η σχετική ταχύτητα με την οποία ο κινεζικός καπιταλισμός και μια σειρά άλλοι (απ’ τον νοτιοκορεάτικο ως άλλους μικρότερους) “ξεμπέρδεψαν” έχει προσθέσει στο μεγάλο σχέδιο των «δρόμων του μεταξιού» ένα έξτρα άρωμα βιοασφάλειας. Κι ενώ οι παρακμιακοί του δυτικού κόσμου προσπαθούν να φρενάρουν το αναπόφευκτο, οι «αναπτυσσόμενοι» του ανατολικού υποδέχονται το Πεκίνο σαν «στυλοβάτη». Ειδικά εφόσον το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο έχει αρκετά περιθώρια να είναι «γενναιόδωρο», που σημαίνει ότι δεν ζητάει απ’ τους εταίρους του περισσότερα απ’ ό,τι μπορούν πράγματι να του δώσουν.

Τα διπλωματικά, οικονομικά και εμπορικά ραντεβού σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου πυκνώνουν, καθώς – με επικέντρο τον κινέζικο καπιταλισμό – η «ανάπτυξη» έχει ξαναμπεί στις ράγες. Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα. Για να μπουν κοινωνίες με ισχυρές εσωτερικές / ταξικές αντιθέσεις (και καπιταλισμούς όλων των προηγούμενων εποχών) έστω και σαν «συμπληρώματα» στον κινέζικο 21ο αιώνα θα χρειαστούν μετασχηματισμούς που δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν. Αλλά το convoy μεγαλώνει και προχωράει.

Κι έτσι, την ώρα που το ψοφιοκουναβιστάν θα βουλιάζει στα εκλογικά του αδιέξοδα και η ε.ε. θα προσπαθεί να μοιράσει δανεικά και επιδοτήσεις στα μέλη της, το Πεκίνο θα απλώνει την εμβέλεια του ψηφιακού γουάν…

Η ένταση των αγαλμάτων

Τετάρτη 29 Ιούλη. Ένα ζευγάρι αγαλμάτων που τοποθετήθηκαν σ’ έναν ιδιωτικό νοτιοκορεάτικο κήπο σε μια ορεινή περιοχή μπορεί να έχει «σοβαρές συνέπειες στις ιαπωνο-κορεατικές σχέσεις» – διεμήνυσε χτες ο Yoshihide Suga, γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου στο Τόκιο. «Κάτι τέτοιο είναι ασυγχώρητο για τους διεθνείς καλούς τρόπους»… Τι ερέθισε την ακροδεξιά ιαπωνική κυβέρνηση;

Το ένα άγαλμα δείχνει μια νεαρή νοτιοκορεάτισσα, με παραδοσιακό ντύσιμο, καθιστή. Είναι μνήμη των “comfort women”, των νοτιοκορεατισσών που αιχμαλωτίστηκαν απ’ τον ιαπωνικό στρατό κατοχής της χερσονήσου και κλείστηκαν σε στρατόπεδα joy division, για την «απόλαυση» των στρατιωτών. Απέναντί της ένας άντρας με δυτικό ντύσιμο, γονατιστός, σε στάση συγγνώμης.

Είναι κάποιος αυτός ο γονατιστός; Σίγουρα είναι ιάπωνας – είναι όμως κάποιος συγκεκριμένος; Οι φήμες θέλουν να είναι ο νυν πρωθ. Shinzo Abe. Για να το διαπιστώσει όμως ο οποιοσδήποτε πρέπει να ξαπλώσει, για να έρθει φάτσα με φάτσα. Ο Kim Changryeol, ιδιοκτήτης του κήπου και των αγαλμάτων κουρντίζει το Τόκιο. «Μπορεί να είναι ο Abe, μπορεί και να μην είναι… Ο άντρας αντιπροσωπεύει οποιονδήποτε έχει την ευθύνη να απολογηθεί σοβαρά στα θύματα της σεξουαλικής σκλαβιάς, τώρα ή στο μέλλον. Θα μπορούσε να είναι ακόμα και ο πατέρας της κοπέλας… Γι’ αυτό έχω ονομάσει αυτό το σύμπλεγμα «Αιώνια Εξιλέωση».

Δύσκολη η πολυσημία της τέχνης! Το ζήτημα της συγγνώμης και της αποζημίωσης των γυναικών που έγιναν σκλάβες του ιαπωνικού στρατού εκνευρίζει το Τόκιο, που περνάει εδώ και χρόνια την μιλιταριστική αναγέννησή του – ο Abe και το κόμμα του είναι βασικοί παράγοντες. Το να θεωρεί πως μπορεί να είναι η δική του φάτσα στο άγαλμα είναι ωστόσο και μια έμμεση παραδοχή προσωπικής ενοχής – στο βαθμό που αρνείται εδώ και χρόνια οποιαδήποτε κουβέντα για τις αποζημιώσεις…

Αλλά, το έχουμε ξαναπεί, η αντιπαράθεση Τόκιο και Σεούλ έχει πολύ πιο σύγχρονες αιτίες. Η ανάπτυξη του νοτιοκορεάτικου καπιταλισμού τις λίγες τελευταίες δεκαετίες γίνεται ακριβώς στους τομείς που ο ιαπωνικός θεωρούσε ότι έχει ακλόνητα πλεονεκτήματα.

Πράγμα που σημαίνει ότι ο Abe θα θύμωνε αν φτιαχτόταν στη νότια κορέα άγαλμα που να τον δείχνει γονατιστό ακόμα κι αν ήταν μπροστά στη θάλασσα…

A bit of a kick

Τετάρτη 29 Ιούλη. Ενώ ο κόσμος περιμένει τα αποτελέσματα των μεγάλων κλινικών δοκιμών των εμβολίων για τον covid-19, οι ειδικοί λένε ότι τα δεδομένα ως τώρα δείχνουν μια σοβαρή πιθανότητητα: τα εμβόλια μπορεί να έχουν a bit of a kick.

Στην ορολογία των εμβολιασμών, φαίνεται ότι προκαλούν παρενέργειες («reactogenic») που σημαίνει ότι προκαλούν μια δυσφορία μικρής διάρκειας στους ανθρώπους που εμβολιάστηκαν στις κλινικές δοκιμές. Αυτή η δυσφορία περιλαμβάνει πονοκέφαλο, μυικό ερεθισμό, εξάντληση, κρυάδες και πυρετό.

Στο βαθμό που αυτές οι παρενέργειες των εμβολίων για τον covid-19 είναι προσωρινές και όχι σοβαρές, δεν θα πρέπει να θεωρηθούν αιτία για ανησυχία – πρακτικά μπορεί να είναι σημάδι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιταχύνει απότομα την λειτουργία του. Είναι γνωστό ότι κάποια εμβόλια είναι πιο δυσάρεστα από άλλα. Θυμηθείτε τον πόνο του αντιτετανικού, για παράδειγμα…

Έτσι ξεκινούσε ένα προχθεσινό καθησυχαστικό άρθρο, καθώς η επική έφοδος των αντιcovid εμβολίων δείχνει να μπαίνει στην τελική της ευθεία. Όντως, είναι γεγονός ότι κάποια εμβόλια εμφανίζουν τέτοιες παρενέργειες αμέσως μετά το «τσίμπημα» ή λίγες ώρες αργότερα. Με δεδομένο ότι τα περισσότερα απ’ αυτά γίνονται σε παιδική ηλικία αυτές οι παρενέργειες είναι κάτι που ξεχνιέται γρήγορα. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά τώρα. Όλα τα παραδοσιακά εμβόλια χρησιμοποιούνται πολλά χρόνια και, κατά συνέπεια, υπάρχει η κοινωνική εμπειρία για την προσωρινότητα και την ασημαντότητα αυτών των παρενεργειών.

Τώρα όμως πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Πρώτον πρόκειται για εμβόλια που δεν χρειάζονται στην έκταση που έχει επιβάλλει η υγιεινιστική τρομοκρατία, αφού είναι πια απόλυτα βέβαιο ότι το 95% όσων μολύνονται απ’ τον covid είτε δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα (η μεγάλη πλειοψηφία τους) είτε εμφανίζουν πολύ ήπια. Πράγμα που σημαίνει πως εκτός απ’ τις περιπτώσεις άλλων προβλημάτων υγείας το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα τα καταφέρνει μια χαρά μόνο του! Χωρίς «απότομη επιτάχυνση»!

Δεύτερον, έχει γίνει πια συνείδηση για μεγάλο μέρος των πληθυσμών, ότι πρόκειται για εμβόλια η γενική επιβολή των οποίων είχε / έχει σαν προϋπόθεση όλα τα διοικητικά / κρατικά / πραξικοπηματικά «μέτρα». Δεν φτιάχνονται, δηλαδή, για την προστασία της δημόσιας υγείας αλλά για την βελτίωση της υγείας των φαρμακοβιομηχανιών και την επιβολή γενικευμένης επιτήρησης («για λόγους δημόσιους υγείας» κατ’ αρχήν).

Τρίτο – σα να μην έφταναν τα προηγούμενα! – τα περισσότερα είναι «νέας τεχνολογίας». Οπωσδήποτε τα mRNA. Πρόκειται για εμβόλια γενετικής επέμβασης στα ανθρώπινα κύτταρα – και κανένας απ’ αυτούς που τα προωθούν δεν ξέρει ούτε μπορεί να αποκλείσει ότι θα υπάρξουν μεσο-μακροπρόθεσμες παρενέργειες. Πώς αλλιώς; Όταν βάζουν «νανοσωματίδια» μέσα στα κύτταρα τι να περιμένουμε ότι θα γίνει; Όταν τροποποιούν γενετικά την λειτουργία των κυττάρων μετατρέποντάς τα σε τμήματα της φαρμακοβιομηχανίας για να γλυτώσουν χρόνο και χρήμα σαν επιχειρηματίες, τι μπορεί να περιμένει κανείς ότι θα συμβεί;

Το να είναι ο καθένας εχθρικός τόσο στα mRNA εμβόλια όσο και σε οποιοδήποτε άλλο κατασκευάζεται με διαδικασίες «υπερ-επείγοντως», χωρίς να έχουν μελετηθεί οι όποιες παρενέργειές του σε ικανό βάθος χρόνου, καθόλου δεν σημαίνει «αντιεμβολιαστικό κίνημα»!!! Ανάλογα η άρνηση στο ψηφιακό φακέλωμα (με πρόσχημα την υγεία) καθόλου δεν σημαίνει «τεχνοφοβία»! Ιστορικά, ακόμα κι ως τις αρχές της δεκαετίας του ’80, η κριτική στις φαρμακευτικές, στην ιατρική και στην πληροφορική επιτήρηση ήταν δική μας δουλειά· της ευρύτερης «αντιεξουσίας»!! (Μετά χάθηκαν όχι μόνο οι συνέχειες, όχι μόνο τα ίχνη, αλλά οποιαδήποτε ανταγωνιστική λογική…)

Τα κράτη, οι εταιρείες, οι αγορασμένοι ειδικοί, τα μήντια παλιά και νέα και οι κάθε είδους λακέδες τους τέτοια θα ισχυριστούν, προβοκάροντας τις αρνήσεις, όπως κάνουν μέχρι τώρα: ότι πρόκειται για «συνωμοσιολογίες».

Μ’ αυτά τα δεδομένα οι άμεσες παρενέργειες αυτών των εμβολίων δεν είναι φρόνιμο να εννοηθούν όπως εκείνες άλλων, παλιών και δοκιμασμένων. Θα αρχίσουν οι «σωτήρες» μας μια προπαγανδιστική εκστρατεία μέσα στην γενική τρομοεκστρατεία του στυλ «έλα τώρα, μην κάνεις σαν παιδί, για το καλό σου είναι»;

(Ευχαριστούμε την Ε. για την αντι-πληροφόρηση).

Στρωτό παιχνίδι με κεφαλιές

Τρίτη 28 Ιούλη. Ενώ οι βιτρίνες του ελληνικού ιμπεριαλισμού νομίζουν ότι μπορούν να σώσουν την ανύπαρκτη αοζ του Καστελόριζου (οι δημαγωγοί τους έχουν φτάσει να ονομάζουν την ανατολική Μεσόγειο “νοτιοανατολικό Αιγαίο”! – ναι, το Αιγαίο φτάνει ως τις ακτές του λιβάνου, τι θέλετε;) κι ενώ ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron προσπαθεί να παρηγορηθεί για την «γερμανική εμπλοκή» στην περιοχή στέλνοντας μια φρεγάτα του να προπονηθεί παρέα με μια αιγυπτιακή, η Άγκυρα φαίνεται να κάνει τις δουλειές της προκομένα και αθόρυβα. Τελευταίο κατόρθωμα; Η συμμαχία της με την μάλτα!

Η μάλτα; Ναι, η μάλτα – κι ας μην σας γεμίζει το μάτι. Ρίξτε μια ματιά και στον χάρτη, χρήσιμη θα είναι. Η Βαλέτα είναι μια χαρά κρίκος στην αλυσίδα Ρώμης – Τρίπολης – Άγκυρας, καταμεσής της Μεσογείου. Και δεν ανήκει (όχι ακόμα τουλάχιστον) στο “νοτιοδυτικό Ιόνιο”…

Στις 20 Ιούλη, ο μαλτέζος υπουργός «εθνικής ασφάλειας» (ακόμα και η μάλτα πρέπει να έχει έναν τέτοιο!) Byron Camilleri βρισκόταν στην Άγκυρα, για συνάντηση όχι μόνο με τον τούρκο υπ.αμ. Akar αλλά και τον λίβυο υπουργό “εσωτερικής ασφάλειας” Fethi Basaga- του Sarraj. Το περιεχόμενο της συζήτησης; Η άμυνα και η περιφερειακή ασφάλεια…

Η Βαλέτα αναγνωρίζει τον Sarraj (όπως τυπικά και η Αθήνα, αλλά στον ελληνικό ιμπεριαλισμό αρέσουν οι «εξωθεσμικές σχέσεις» – καταλαβαίνετε…) και υιοθετεί την προσέγγιση της Άγκυρας για την μακροημέρευση της κυβέρνησης στην Τρίπολη. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα δώσει επίσημα βάσεις στο τουρκικό ναυτικό. Αλλά τα «ανεπίσημα» έχουν κι αυτά την αξία τους. Μια «συνεργασία ασφαλείας» έχει πολλές πλευρές. Για παράδειγμα η Βαλέτα δεν στηρίζει πλέον αυτήν την μισοανύπαρκτη ευρωπαϊκή ναυτική εκστρατεία ελέγχου της δια θαλάσσης μεταφοράς όπλων στη λιβύη με τίτλο «irini» – επειδή την θεωρεί μονομερώς αντιτουρκική. Σύμφωνοι, η απώλεια δεν είναι σπουδαία. Αλλά η μάλτα έχει πάντα μια ψήφο στην ε.ε. όπως και η νότια κύπρος – αυτή η τελευταία δεν είναι εξαιρετικά σπουδαία;

Η τουρκία θεωρεί την μάλτα στρατηγικό εταίρο στην Μεσόγειο δήλωσε ο Camilleri μετά τις επαφές του Άγκυρα. Την οργή του βασιλιά Macron πως θα την αντέξετε κύριε; Κι άντε, ας πούμε ότι αυτόν καταφέρνετε να τον αντιμετωπίσετε. Το μάτι του γύπα ρημαδοΓουα(αϊ)δοΝικόλα το έχετε δει; Το σύμπαν τρέμει μόνο με την ιδέα ότι…

Αγώνας θανάτου

Τρίτη 28 Ιούλη. Αφού κατασκεύασαν από κοινού τον τρόμο, τώρα σπρώχνονται για το ποιά κυβέρνηση αγαπάει περισσότερο τους υπηκόους της. Τα φάντασμα της κίνας έχει τεράστια σκιά. Και το γεγονός ότι η (παγκόσμια) καπιταλιστική αναδιάρθρωση εξελίσσεται τόσο ταυτόχρονα με την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού έχει (και θα έχει) φονικές συνέπειες πρωτοφανείς στην ιστορία των 2 τελευταίων αιώνων.

Στις αρχές Απρίλη το ψοφιοκουναβιστάν με το στόμα του ίδιου του ψόφιου κουναβιού ανακοίνωσε την “Operation Warp Speed”. Είναι μια παραλλαγή της 101 αερομεταφερόμενης μεραρχίας πεζοναυτών (ο μιλιταρισμός εκτός από γεγονότα είναι και τρόπος σκέψης) στο πεδίο της δημόσιας υγείας: ο στόχος αυτής της “operation” είναι να υπάρχουν 300 εκατομμύρια δόσεις ενός αντιcovid εμβολίου, στη διάθεση των ηπα, τον Γενάρη του 2021.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος το ψοφιοκουναβιστάν (όταν δεν προσπαθεί να κλέψει) παραγγέλνει, πληρώνει και αγοράζει προκαταβολικά εκατομμύρια δόσεις εμβολίων που απλά βρίσκονται υπό δοκιμή, από διάφορες εταιρείες, άγνωστο αν είναι ικανά και ασφαλή, προκειμένου να έχει καβάτζα. Το ίδιο κάνει το Λονδίνο αλλά και η ε.ε.

Ερώτηση απλής λογικής, επιχειρηματικής ή και όχι: αν σας έχουν προπληρώσει την παραγωγή του Α (ότι κι αν είναι αυτό…) υπάρχει περίπτωση εσείς να μην κάνετε ό,τι μπορείτε, πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι, για να επιβεβαιώσετε ότι το Α είναι εμπορεύσιμο; Κι αν πρόκειται για «φάρμακο» (που είναι φαρμάκι…) και ο κριτής της εμπορευσιμότητας είναι μια υπηρεσία την οποία μπορείτε να «σπρώξετε», όπως η αμερικανική FDA, θα κάτσετε με σταυρωμένα χέρια και το τρέμουλο της αναμονής μιας απόφασης;

Έτσι, πίσω απ’ τις πλάτες των υποτελών, συμβαίνει αυτό το μάλλον πρωτοφανές στην καπιταλιστική ιστορία: διάφορες πολιτικές βιτρίνες, προκειμένου αφενός να στηρίξουν τις «εθνικές» φαρμακοβιομηχανίες τους κατ’ αρχήν αλλά και, αφετέρου, την κυβερνητική «αποτελεσματικότητά» τους, αφού κάνουν όλη την βρωμοδουλειά της τρομοπαραγωγής προαγοράζουν σε μεγάλες ποσότητες ανύπαρκτα φάρμακα άγνωστης ποιότητας, «πουσάροντας» της big pharma (και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) θα έχουν «αποτέλεσμα» (δηλαδή εμπόρευμα, stuff) … χτες!

Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σ’ αυτήν την περιδίνηση (που μόνο θάνατο σ’ όλες τις μορφές του προκαλεί) ακόμα και φαρμακευτικές εταιρείες φαντάσματα κάνουν παιχνίδι. (Όχι ότι οι άλλες είναι καλύτερες!). Παράδειγμα η αμερικανική moderna. Πρόκειται για βιοχημική εταιρεία που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΟΤΕ ΕΜΒΟΛΙΟ – η τύχη, όμως, της χαμογελάει τώρα! Ανακοίνωσε χτες ότι προχωράει στην τρίτη και τελική φάση δοκιμών του mRNA-1273 κατασκευάσματός της, με τον εμβολιασμό 30.000 εθελοντών, που είναι κατ’ αρχήν υγιής. Αλλά θα μολυνθούν για ερευνητικούς σκοπούς, για να φανεί αν δουλεύει το κατασκευάσμα… Η moderna έρχεται απ’ το πουθενά. Αλλά υπόσχεται πως αν εγκριθεί το mRNA-1273 μπορεί να παράξει 500 εκατομμύρια δόσεις, ακόμα και 1 δις, μέσα στο 2021… Αυτό ναι! Σ’ έναν «πόλεμο κατά αόρατου εχθρού» που χρειάζονται εκατομμύρια οβίδες το να λες ότι μπορείς να τις φτιάξεις είναι προσόν!

Απ’ τις 7 υποψήφιες δυτικές «φαρμακευτικές / πολεμικές» έρευνες και εταιρείες (ή κοινοπραξίες) τουλάχιστον οι 3 (moderna, pfizer/biontech se, johnson & johnson) έχουν μπει στην αρένα με ανοικτά προπαγανδιζόμενα mRNA εμβόλια. Οι άλλες 4 (novavax, astrazeneca/oxford university, merk & co, sanofi) επίσης χρησιμοποιούν βιοτεχνολογίες, τις οποίες όμως δεν έχουμε ψάξει… Με τέτοιο συναγωνισμό το να μην πετύχει ο Χ να “πάρει την δουλειά” – σίγουρα την αμερικανική αγορά και όχι μόνο – δεν θα οφείλεται καθόλου σε ενδοιασμούς ή ενστάσεις για την ασφάλεια· εκεί φαίνεται να υπάρχει καθολική συμφωνία, ότι “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”. Η αποτυχία του Χ θα οφείλεται μόνο στις τρικλοποδιές που θα βάλει ο Ψ ή ο Ζ ανταγωνιστής.

Γιατί “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”; Το έχουμε υποστηρίξει. Το πιθανότερο είναι ότι σε λίγους μήνες αυτή η συγκεκριμένη “φονική πανδημία” δεν θα υπάρχει, σίγουρα στον πρώτο κόσμο. Με τα χίλια ζόρια κρατάνε την τρομοπαραγωγή ανεμίζοντας τα κρούσματα – των – ασυμπτωματικών!… Χώνουν και κανά θάνατο στην “κοινή δεξαμενή”, μπορεί από τροχαίο, μπορεί από overdose, μπορεί από… Αλλά η βιομηχανία δεν μπορεί να περιμένει να ξεπεραστεί από τον κύκλο ζωής ενός τσαχπίνη που ως τώρα αξιοποιήθηκε τόσο καλά!

Ότι πεις αφεντικό!

Τρίτη 28 Ιούλη. Τα σκονάκια του σίγουρα τα σνιφάρει – σιγά μην την βγάζει με τσάγια. Οπότε η δήλωση μπορεί να του ξέφυγε: τα σύνδρομα μεγαλείου είναι ανεξέλεγκτα.

Ο γνωστός (απατεώνας; πλυντήριο; σαν επιχειρηματίας εμφανίζεται πάντως) Musk, της Tesla, θύμωσε όταν κάποιος του τιτίβισε ότι το πραξικόπημα στην βολιβία και η ανατροπή το Morales έγιναν για να βάλει χέρι ο ίδιος στα τεράστια κοιτάσματα λιθίου της βολιβίας. (Το λίθιο είναι βασικό για τις ανάλογες μπαταρίες).

Η απάντηση του παρμένου δισεκατομυριούχου είχε αυτήν την ωμότητα που διέκρινε άλλα, λιγότερο κομψευάμενα αφεντικά του παρελθόντος: «Θα κάνουμε πραξικοπήματα όπου θέλουμε! Πάρτο χαμπάρι!»

Είναι η βεβαιότητα του νικητή; Η έπαρση ενός τύπου που έχει καταφέρει να βγάζει λεφτά απ’ το χρηματιστήριο αλλά όχι απ’ τα αυτοκίνητα που πουλάει, οπότε είναι θέμα χρόνου το επιχειρηματικό κηδειόχαρτο για πάρτη του; Όπως και νάχει η παραδοχή του ότι πράγματι το πραξικόπημα στη βολιβία έγινε (και) για τις μπαταρίες του μπορεί, κάποια στιγμή, να του στοιχίσει…

(Το να βάζει κάποιος χέρι σ’ ένα στρατηγικό εμπόρευμα, όποιο κι αν είναι, δεν είναι μια ατομική, προσωπική υπόθεση. Δεν πάει ο Elon, κρυφά, τις νύχτες, να σκάψει για να φορτώσει με λίθιο το σακίδιό του και να το μεταφέρει πάντα νύχτα στα εργοστάσια που φτιάχνουν τις μπαταρίες του! Επιπλέον, δεν είναι μια εκστρατεία για να πληρώνεται το στρατηγικό εμπόρευμα σε κανονική τιμή, «τιμή ελεύθερης αγοράς» – αν ήταν έτσι θα μπορούσε ο Musk να αγοράζει λίθιο και απ’ τον Morales.

Κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος και ό,τι αυτά βάζουν στον τραπέζι απ’ τις πολυσχιδείς δραστηριότητές τους είναι το πραγματικό νόημα του «θα κάνουμε πραξικοπήματα όπου γουστάρουμε!» Αλλά κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς που θα υπάρχουν όταν θα αποκαλυφθούν τα εγκλήματα του Musk…)

Sweet surrender

Δευτέρα 27 Ιούλη. Ένα ερωτικό τραγούδι, για ένα φλαμίγκο, για ένα ταγκό, για έναν χωρισμό και για μια γλυκειά παράδοση. Tim Buckley, τίποτα λιγότερο…

Ποιό early ‘70s δεν γίνεται! (Ακούστε το στο διαπασών! Να ξεκολάνε τ’ αγκωνάρια απ’ τον βράχο της σκιάς, να πετάγονται και οι πέτρες απ’ τον πάτο της θάλασσας! Να φεύγουν και τα μπαλκόνια – για όσους είναι ακόμα εδώ…)

Ο πόλεμος των προξενείων

Δευτέρα 27 Ιούλη. Το ψοφιοκουναβιστάν το χοντραίνει διαρκώς και εναντίον των πάντων· με πρώτο στόχο το Πεκίνο. Χρειάζεται μεγάλη αφέλεια ή καλοπιστία για να ελπίζει κανείς ότι ενώ η αντιπαράθεση χοντραίνει θα έρθει κάποια στιγμή που θα αμβλυνθεί. Κι όλα θα ηρεμήσουν. Ο δρόμος της σύγκρουσης έχει ανοίξει, και δείχνει προς πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Μαζί και επιπλέον του “οικονομικού πολέμου”, το ψοφιοκουναβιστάν ξεκίνησε έναν καινούργιο πόλεμο: τον πόλεμο των προξενείων. Πριν λίγες ημέρες έδωσε ένα τελεσίγραφο 72 ωρών στο προσωπικό του κινεζικού προξενείου στο Huston να εγκαταλείψει τις ηπα, με την πρόφαση ότι κάποιος ή κάποιοι απ’ το προσωπικό κάνουν τεχνολογική κατασκοπεία. Κι ενώ ως αυτό το σημείο θα έλεγε κάποιος ότι τουλάχιστον τηρούνται τα τυπικά των διπλωματικών απελάσεων, πριν περάσει το 72ωρο, την περασμένη Παρασκευή τα χαράματα, το fbi έκανε ντου, κανονική εισβολή στο προξενείο (καλυπτόταν ακόμα απ’ την διπλωματική ασυλία, σαν κινεζικό έδαφος) σπάζοντας πόρτες – ενόσω μέσα οι υπάλληλοι μάζευαν ή/και κατέστρεφαν το υλικό της υπηρεσίας. Το συγκεκριμένο προξενείο ήταν εκεί επί 30 χρόνια, και είχε τουλάχιστον 200 υπάλληλους, εκ των οποίων οι 150 ντόπιοι.

Σαν απάντηση και αντίποινα το Πεκίνο διέταξε το Σάββατο την εκκένωση του αμερικανικού προξενείου στο Chengdu, ενώ το κτίριο περικυκλώθηκε απ’ την κινεζική αστυνομία. Δεν μπούκαρε, τουλάχιστον ως τώρα. Η δε καθεστωτική κινεζική global times ήταν χτες όλο γλύκες:

… Η Κίνα αμύνεται. Αλλά αν η Ουάσιγκτον είναι τόσο αποφασισμένη να σπρώξει τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας στην χειρότερη κατεύθυνση, η Κίνα δεν θα μπορέσει να αλλάξει μόνη της την πορεία των πραγμάτων. Από την στιγμή που η Ουάσιγκτον μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με αχαλίνωτους τρόπους, ο 21ος αιώνας θα είναι σκοτεινότερος και ακόμα πιο εκρηκτικός απ’ την εποχή του Ψυχρου Πολέμου. Ατυχήματα μπορεί να οδηγήσουν σε ανείπωτες καταστροφές…. Ο κόσμος δεν πρέπει να πέσει θύμα πειρατείας από μια ομάδα πολιτικών ψυχοπαθών. Οι τραγωδίες των δεκαετιών του 1910 και του 1930 δεν πρέπει να επαναληφθούν…

Μμμμμ! Μια ομορφιά!! “Πολιτικοί ψυχοπαθείς” – τέλεια!

Οι απελάσεις διπλωματών με την κατηγορία της κατασκοπείας δεν είναι ασυνήθιστες στις διακρατικές (αντίπαλες) σχέσεις. Το κλείσιμο προξενείων (ή και πρεσβειών) είναι λιγότερο συνηθισμένο. Αλλά το πρόβλημα με το ψοφιοκουναβιστάν είναι πολύ σοβαρότερο. Δεν ψάχνει να εντοπίσει κινέζους κατασκόπους. Θεωρεί όλο και πιο συστηματικά οτιδήποτε κινέζικο «κομμουνιστική απειλή». Αν και είναι γελοία η προσπάθεια κάτι φιλελλήλων σαν τον Πομπηία να ζωντανέψουν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», ακόμα κι αυτή η γελοιότητα είναι μέτρο της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η παρακμιακή Ουάσιγκτον: ψάχνει στο παρελθόν της, να ξεθάψει καμμιά “καλή ιδέα”…

Κάποιοι θέλουν ακόμα να ελπίζουν ότι το ψοφιοκουναβιστάν βρίσκεται σε μια «ανώμαλη» περίοδο, λόγω εκλογών, και ότι τα πράγματα θα ηρεμήσουν μετά. Ωστόσο η συμπεριφορά της πρώην υπερδύναμης είναι «ομαλότατη» αν την κρίνει κανείς με τα μέτρα της επιταχυνόμενης συρρίκνωσης της ηγεμονίας της. «Ανωμαλία» με το Πεκίνο, «ανωμαλία» με την Μόσχα, «ανωμαλία» με την Τεχεράνη.. «Ανωμαλία» και με το Βερολίνο; Εμμμμ… δεν γίνεται αλλιώς… Τόσες πολλές «ανωμαλίες» συγκροτούν μια σαφή «ομαλότητα»: αυτήν την κατηφόρας.

Κι εκεί η ασταμάτητη μηχανή εξακολουθεί να προβλέπει την καθαρή εμφάνιση εκείνου που έχει ονομάσει «γραμμή Pence». Το έχει δει γραμμένο στον τοίχο…