Οι χασάπηδες…

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Για την ιστορική ακρίβεια της ανάλυσης αυτής της απόφασης, η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί υποχρέωσή της να μεταφέρει όχι μόνο τα τελικά της σημεία, αλλά και κάποια σημεία του σκεπτικού της. Μην το θεωρήσετε σχολαστικότητα…

Σε ότι αφορά την παράλειψη των δύο πρώτων έκτακτων μέτρων που ζητούσε η Πραιτόρια, δηλαδή τον τερματισμό της επίθεσης του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και την αποχώρηση στρατού και παραστρατιωτικών:

Εδώ οι δικαστές του ICJ θεωρούν πως το να αποφασίσουν κάτι τέτοιο βρίσκεται έξω απ’ τις προβλέψεις της Σύμβασης κατά Γενοκτονιών, η οποία αποτελεί την βάση της κρίσης τους – άρα έξω απ’ τις αρμοδιότητές τους στη συγκεκριμένη προσφυγή. Δεν ξέρουμε τα νομικά του «διεθνούς δικαιου» ή την Σύμβαση∙ συνεπώς δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν πρόκειται για πραγματικό περιορισμό ή νομικίστικο ελιγμό. Πρακτικά πάντως η συγκεκριμένη γνωμάτευση, η οποία ακολουθεί την αναγνώριση της βασιμότητας όλων των διαπιστώσεων και των θέσεων της Πραιτόρια για τα μαζικά εγκλήματα που διαπράττονται, σημαίνει ότι ο θεοναζί στρατός μπορεί να παραμείνει ως κατοχικός, αρκεί να αλλάξει «στυλ πολέμου»… Δηλαδή: να μην σκοτώνει αμάχους, να μην καταστρέφει υποδομές, κλπ.

Σύμφωνα με την αρχική εισήγηση «υπεράσπισης» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο «επειδή οι τρομοκράτες της Χαμάς χρησιμοποιούν τους αμάχους ως ανθρώπινη ασπίδα». Κατά συνέπεια αυτό το σημείο του σκεπτικού του ICJ επιδέχεται δύο εντελώς διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με την δράση του θεοναζί στρατού: είτε «μπορείτε να συνεχίσετε αφήνοντας τους άμαχους στην ησυχία τους», είτε «αφού – λέτε ότι – αυτό δεν γίνεται, θα πρέπει να σταματήσετε τον πόλεμο».

Σε ότι αφορά τις πηγές που κατά το ICJ πιστοποιούν την (εν δυνάμει) διάπραξη γενοκτονίας, τέτοια που όντως να χρειάζονται επείγοντα, προσωρινά μέτρα, οι μαρτυρίες της UNRWA (του οργανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας του οηε) είναι βασικές. (Θα γυρίσουμε στην UNRWA στη συνέχεια):

Σε ότι αφορά τις τελικές αποφάσεις:

Εκτός απ’ τους 15 μόνιμους δικαστές του ICJ, στην ψηφοφορία επί των μέτρων συμμετείχαν και δύο de facto δικαστές, διορισμένοι ο ένας απ’ την Πραιτόρια και ο άλλος απ’ το Τελ Αβίβ. Προσέξτε λοιπόν ότι στα 4 απ’ τα 6 μέτρα μειοψήφισαν η Sebutinde (της ουγκάντα) και ο Barak (ο de facto του θεοναζί καθεστώτος), 15 – 2 το αποτέλεσμα, ενώ τα δυο, τα νο 3 και 4 εγκρίθηκαν ΚΑΙ απ’ τον Barak (16 – 1): αφορούν την υποχρεώση του καθεστώτος να τιμωρεί όποιον διαπράτει γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστίνιων (η οποία γενοκτονία όμως δεν έχει αποφασιστεί ρητά απ’ το ICJ ως η πρακτική του Τελ Αβίβ…) και την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας… Είναι πιθανό να χρησιμοποιήσει το θεοναζί καθεστώς το «ναι» του σ’ αυτά τα δύο μέτρα ως απόδειξη ότι δεν διαπράτει ηθελημένα γενοκτονία όταν αρχίσει η κυρίως εκδίκαση της προσφυγής της Πραιτόρια; Ναι (λέμε…), προφανώς!!!!

Σημειώσαμε νωρίτερα ότι το ICJ είχε να αποφασίσει, ουσιαστικά, για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς απ’ το 1945 και μετά! Αυτά τα κράτη υποστηρίζουν την τωρινή σφαγή των Παλαιστινίων, όπως εξάλλου υποστηρίζουν επί δεκαετίες την κατοχή και το απαρτχάιντ καθεστώς σε κάθε έκφανσή τους. Αν και δεν περιλαμβάνονται ρητά στο κατηγορητήριο, όλος ο πλανήτης ακούει την καμπάνα που κτυπάει: κανονικά, ως μέλη της Συνθήκης κατά των Γενοκτονιών, αυτά τα δυτικά κράτη θα πρέπει να στηρίξουν τα έκτακτα, προσωρινά μέτρα, σταματώντας (για παράδειγμα…) τον εξοπλισμό του θεοναζί στρατού εφόσον όπλα και πυρομαχικά χρησιμοποιούνται γενοκτονικά.

Ναι… Όμως αν όντως εννοούσαν την αντίθεσή τους στις γενοκτονίες, στα εγκλήματα πολέμου, στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αυτά τα κράτη ούτε ιμπεριαλιστικά / αποικιοκρατικά θα ήταν, ούτε θα αλληλοτροφοδοτούνταν σε όπλα και τεχνολογίες με τους θεοναζί – και δεν θα χρειαζόταν δικαστική απόφαση!!!

Τι θα κάνουν τώρα λοιπόν, που εκτίθενται και δικαστικά; Ηπα, αγγλία, γερμανία, καναδάς, φινλανδία, σουηδία, σκωτία και ιταλία (η ε.ε. σα σύνολο έπεται…), με τον «ανθρωπισμό» τους να τρέχει απ’ τα μπατζάκια τους, αποφάσισαν να σταματήσουν την χρηματοδότηση της UNRWA για την Παλαιστίνη, με πρόφαση το ότι ο σύμμαχός τους (το θεοναζί, απαρχάιντ Τελ Αβίβ) κατηγορεί τον οργανισμό τώρα, μετά από σχεδόν 4 μήνες, ότι μια δεκάδα μέλη του, Παλαιστίνιοι, συμμετείχαν στην «εισβολή του al Aqsa», στις 7 Οκτώβρη!!! Με δυο λόγια έστησαν μια πλαστή κατηγορία για να εμποδίσουν (όσο τους είναι δυνατό…) την εφαρμογή βασικών έκτακτων και προσωρινών μέτρων!!!

Αυτή είναι η πρώτη απάντηση των συνεργών της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη στην έμμεση αλλά σαφή καταδίκη τους απ’ το ICJ!!!! «Σας γράφουμε!!» Φυσικά η UNRWA θα συνεχίσει να χρηματοδοτείται απ’ τον υπόλοιπο πλανήτη, από κάποια κράτη περισσότερο απ’ ότι τώρα. Όμως η απόφαση των δυτικών αφεντικών, και μάλιστα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, κάνει ακόμα πιο φανερή, πιο έντονη και πιο συστηματική την συνέργειά τους στην εξόντωση των Παλαιστινίων…

Αν βρουν τρόπο να διαλύσουν το ICJ θα το κάνουν – μην έχετε αμφιβολία! Δεν το ελέγχουν, άρα…

Μονομαχία στο el Paso

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Σε μια όχι εντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη, 25 αμερικανικές πολιτείες με ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες και επικεφαλής το τέξας βρίσκονται στα μαχαίρια με την ομοσπονδιακή αμερικανική κυβέρνηση και τα όργανά της, δηλαδή τον νυσταλέο Jo και το γκουβέρνο του. Είναι ό,τι κοντινότερο σε εμφύλιο πόλεμο έχει εκδηλωθεί ως τώρα στην παρακμιακή άλλοτε υπερδύναμη, κι αυτό δεν μπορεί παρά να ανησυχεί την «συλλογική δύση» και να χαροποιεί τον υπόλοιπο πλανήτη!

Η αφορμή (μόνον η αφορμή!) θα μπορούσε να θεωρηθεί ως και γελοία. Περίπου 4 χιλιόμετρα στα σύνορα με το μεξικό – αλλά τίνος τα σύνορα; Των ηπα (οπότε την ευθύνη φύλαξης έχουν ομοσπονδιακές υπηρεσίες) ή του τέξας (οπότε οι φύλακες πρέπει να είναι τεξανοί rednecks της πολιτειακής αστυνομίας);

Διαβάστε τη συνέχεια »

Τα πρώτα φέρετρα

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Οι πονοκέφαλοι της Ουάσιγκτον θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Μόλις χτες έφτασαν τα επίσημα μαντάτα για τους πρώτους 3 νεκρούς αμερικάνους πεζοναύτες, από επίθεση drone στη μίνι-βάση τους (ονόματι «Tower 22») κοντά στο τριεθνές σύνορο ιορδανίας, συρίας, ιράκ. Πάνω από 25 τραυματίστηκαν, κάποιοι σοβαρά.

Η συγκεκριμένη μίνι-βάση ανήκει σ’ ένα σύμπλεγμα αμερικανικών βάσεων που έχουν σκοπό να ελέγχουν την οδική σύνδεση μεταξύ δυτικού ιράκ και κεντρικής συρίας. Όλες οι βάσεις στην “area 55” είναι σαφής στόχος της αντικατοχικής αντίστασης…

Τι κάνεις τώρα ω νυσταλέε αρχιστράτηγε; Εδώ και μέρες οι πλέον πολεμοκάπηλοι στην Ουάσιγκτον περίμεναν τον «πρώτο νεκρό» κάπου στη συρία ή στο ιράκ, για να κηρύξουν πόλεμο … στο ιράν. Μετά από 100 τουλάχιστον επιθέσεις διάφορων αντιστασιακών οργανώσεων σε αμερικανικές βάσεις στην περιοχή προέκυψαν τρεις μαζί…

Το μοιρολόι του νυσταλέου Jo δεν παραλείπει να υποδείξει ότι πρόκειται για «ριζοσπαστικές ομάδες υποστηριζόμενες απ’ το ιράν»:

Όμως άλλο να το λες (ότι θα «εκδικηθείς» το ιράν) και άλλο να το κάνεις:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Aστακός

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Καμαρώνει ο don Rico & Co: χάρη στην ελληνοαμερικανική συμμαχία, ο σύμμαχος στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, παρά τα προβλήματά του, νοιάζεται για την στρατιωτική θωράκιση του ελλαδιστάν… κάποια στιγμή την επόμενη δεκαετία. Δεν φαίνεται όμως να λέει όλη την αλήθεια.

Συμφώνησε, άραγε, να δώσει στον τοξικό του Κιέβου ό,τι διαθέτει από ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα (S-300, Tor M1, Osa-AKM) σαν μέρος των αμερικανικών δωρεών ή όχι-και-τόσο-δωρεών; Έτσι φαίνεται: από καθαρά επιχειρηματική πλευρά, αφού (ο don Rico & Co) «έχει κηρύξει πόλεμο στη ρωσία», δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει τα παλιά ρωσικά συστήματα. Ας τα χαρεί (αν προλάβει) κάποιος άλλος. Μόνο που πέρα απ’ αυτήν την πλευρά υπάρχει κι άλλη μια: ο εξοπλισμός ενός καθεστώτος που έχει χάσει πια τον πόλεμο ενώ είχε ξεκινήσει πολύ καλύτερα οπλισμένο, το μόνο που θα έχει σαν αποτέλεσμα είναι ο θυμός του νικητή… Είναι επιεικώς ηλίθιο να προκαλείς μόνο και μόνο για μερικές χούφτες δολάρια!

Αυτά ισχύουν βέβαια μόνο στον πραγματικό κόσμο. Στον μεθυσμένο, εικονικό κόσμο του το ελληνικό γκουβέρνο ξεμπερδεύει αν χρειαστεί (ή έτσι νομίζει) με «καθαρές κουβέντες»…

Και φυσικά «έχουμε πλάτες τους αμερικάνους»…

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Κάποτε στην Ανατολή

Δευτέρα 22 Γενάρη>> … Πόλεις σαν την Αγ. Πετρούπολη και την Μόσχα θα εξαφανιστούν… Αυτό είναι αναγκαίο, γιατί αν θέλουμε να σπάσουμε την ρωσία στα συστατικά της, δεν θα πρέπει να έχει πια ένα διανοητικό, πολιτικό ή οικονομικό κέντρο… Σ’ αυτόν τον υπαρξιακό πόλεμο δεν μας ενδιαφέρει να κατακτήσουμε κανένα κομμάτι μητροπολιτικού πληθυσμού…

Ποιοι και πότε τα είπαν αυτά; Ο Goebbels (την πρώτη φράση), ο Hitler (την δεύτερη). Ήταν 1941.

Στις 22 Ιούνη εκείνης της χρονιάς, οι γερμανικές στρατιές πέρασαν τα σύνορα της σοβιετικής ένωσης. Μέσα σε 1,5 μήνα, σε μια απίστευτη ως τότε blitzkrieg προώθηση, είχαν μπει 650 χιλιόμετρα μέσα στην σοβιετική επικράτεια, και είχαν πλησιάσει 50 χιλιόμετρα απ’ το Leningrad. Ένα μήνα μετά είχαν περικυκλώσει ασφυκτικά την πόλη, στην οποία απέμεινε μόνο ένα δύσκολο και επικίνδυνο πέρασμα μέσω της λίμνης Ladoga στα ανατολικά, που την συνέδεε με την υπόλοιπη χώρα.

Μέσα στην πόλη υπήρχαν πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι. Απ’ αυτούς πέθαναν οι μισοί στη διάρκεια της πολιορκίας, ενάμισυ εκατομμύριο∙ οι περισσότεροι τους πρώτους έξι μήνες, όταν η θερμοκρασία έπεσε στους 30 βαθμούς υπό το μηδέν. Ο κόσμος πέθαινε από πείνα, αρρώστιες και απ’ το κρύο. Δεν υπήρχε νερό, ρεύμα ή καύσιμα. Και η πόλη βομβαρδιζόταν καθημερινά. Αλλά οι πολιορκούμενοι το είχαν αποφασίσει βαθιά μέσα τους: δεν θα παραδοθούν.

Ύστερα από 900 μέρες και νύχτες, η πολιορκία έσπασε απ’ τον κόκκινο στρατό. Η γενοκτονία τέλειωσε. Ήταν 27 Γενάρη του 1944 – ογδόντα χρόνια πριν. Η απελευθέρωση του Λένινγκραντ είναι μια απ’ τις πιο σημαντικές στιγμές  της ήττας του ναζι-φασιστικού «άξονα» στον 2o παγκόσμιο πόλεμο. Η πολιορκία της πόλης και η αντοχή των κατοίκων της είναι μακράν η μεγαλύτερη σε διάρκεια εδώ και πολλούς αιώνες.

Η επέτειος του επικού σπασίματος της πολιορκίας και της απελευθέρωσης της πόλης, η 27η Γενάρη, γιορτάζεται κάθε χρόνο. Πλέον μόνο από τους ρώσους και τους συμμάχους τους. Η δύση, τα δυτικά κράτη / κεφάλαια, η δυτική δημαγωγική μηχανική, μπορεί να πουλάνε αντιφασισμό διεστραμμένο τόσο όσο να κρύβει (για όσο ακόμα…) τον δικό τους νέο-νέο-νέο ολοκληρωτισμό. Αλλά πραγματικές αντιφασιστικές νίκες που είχαν μέσα κόκκινο στρατό απαγορεύεται να μνημονεύονται: τα δυτικά αφεντικά δεν πρόκειται να τον συγχωρήσουν ποτέ…

Κάποτε στη δύση

Δευτέρα 22 Γενάρη>> … Η δράση του ισραηλινού στρατού εστιάζει στην πράξη – κάθε μεμονωμένο κτύπημα και η συμβατότητά του με τις προϋποθέσεις της διεθνούς νομοθεσίας – ενώ η Ουάσιγκτον εστιάζει στα αποτελέσματα, που σημαίνει στη συνολική κατάσταση της λωρίδας της Γάζα ως αποτέλεσμα των κτυπημάτων.

Υπάρχει μια διαφορά φιλοσοφίας που βοηθάει στην κατανόηση του χαρακτήρα των επιθέσων του Ισραήλ, και της έντασης του δημόσιου διαλόγου σχετικά… Αν το Ισραήλ έκανε αδιάκριτες επιθέσεις ή είχε στόχο τους αμάχους – κάτι που δεν ισχύει – θα μπορούσε πράγματι να κατηγορηθεί για έγκλημα πολέμου… Ένας αξιωματικός του ισραηλινού στρατού που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του μας είπε ότι ο ο αριθμός των απωλειών αμάχων είναι «ελάχιστος» με δεδομένο τον χαρακτήρα της σύγκρουσης… Ο IDF λέει ότι έχει κάνει τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο στρατό στην ιστορία για να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες αμάχων…

Ένας απόστρατος αξιωματικός των ΗΠΑ συμφωνεί. «Ο IDF έχει διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με τις ΗΠΑ ή το νατο, και πολεμάει με διαφορετική ένταση. Από μόνο του το γεγονός ότι οι αριθμοί είναι μεγαλύτεροι απ’ αυτούς που έχουμε συνηθίσει δεν σημαίνει ότι είναι υπερβολικοί»…

Τέτοια είναι η άποψη του αμερικανικού καθεστωτικού περιοδικού newsweek στην έκδοση της 12ης Γενάρη 2024, και μέσω αυτού η άποψη πολλών δυτικών χασάπηδων. Η Γάζα πολιορκείται όχι επί μήνες αλλά επί χρόνια και δεκαετίες. Οπότε, σύμφωνα με την αμείλικτη «λογική» των ειδικών των μαζικών δολοφονιών που διαθέτουν κάτι σαν «θεσμική μνήμη» (σα να λέμε: μια γενική ιδέα για την ιστορία και τα κατορθώματά τους), μερικές δεκάδες χιλιάδες παλαιστίνιοι δολοφονημένοι μέσα σε 107 μέρες δεν είναι δα κάτι σπουδαίο. Δεν είναι κάτι «υπερβολικό». Εν τέλει είναι θέμα στυλ: με τι ρυθμό σκοτώνει ο us army ή το νατο, με τι ρυθμό σκοτώνει ο στρατός του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Μπορεί κάποιος να κάνει την φρικτή αλλά όχι ανεπίκαιρη σκέψη ότι ανάμεσα στους ναζί στα ‘40s απ’ την μια μεριά και στους τωρινούς απογόνους τους απ’ την άλλη υπάρχει μια διαφορά όχι στο στυλ αλλά στον δημαγωγικό κτηνώδη κυνισμό: ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος μπορεί να χρησιμοποιείται σαν ένα «μέτρο» απανθρωπιάς που δεν έχει ξεπεραστεί «ακόμα» – συνεπώς προς τι η ανησυχία και τα κατηγορητήρια; Τίποτα “υπερβολικό” διάολε!!!

Το ότι υπάρχουν πολιορκούμενοι, κατεχόμενοι που αρνούνται να παραδοθούν; Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να αφορά εμάς – αν είμασταν σε θέση να καταλάβουμε σε ποια «μοίρα» μας μιλούν…

Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Παρακάτω είναι τα ονόματα μερικών απ’ τα κράτη που υποστηρίζουν την προσφυγή της νότιας αφρικής κατά του ισραήλ, στο «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» (ICJ)*, με την κατηγορία της γενοκτονίας κατά των παλαιστίνιων:

βολιβία, μεξικό, βενεζουέλα, ναμίμπια, αφγανιστάν, αλβανία, αζερμπαϊτζάν, μπαγκλαντές, μπενίν, μπουρκίνα φάσο, αλγερία, τσαντ, ινδονησία, μαρόκο, ακτή ελεφαντοστού, γκαμπόν, γκάμπια, γουϊνέα, ιράκ, ιράν, καμερούν, κατάρ, καζακστάν, κιργιζιστάν, λίβανος, μαλαισία, μάλι, αίγυπτος, μαυριτανία, μοζαμβίκη, νίγηρας, νιγηρία, ουζμπεκιστάν, πακιστάν, σενεγάλη, σιέρα λεόνε, σουδάν, συρία, σαουδική αραβία, τατζικιστάν, τυνησία, αίγυπτος, τουρκμενιστάν, τουρκία, ουγκάντα, ομάν, ιορδανία, ινδονησία…

Αντίθετα, τα κράτη που έχουν δηλώσει ως τώρα ανοικτά συνήγοροι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι τα εξής τέσσερα: οι ηπα, η μεγάλη βρετανία, η γαλλία και η γερμανία. Με την αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική ιστορία τους βουτηγμένη στο αίμα «ξέρουν»: Δεν γίνεται καμία γενοκτονία στη γάζα λένε. Είναι νόμιμη αυτο-άμυνα… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας του κατακτητή που καταλαβαίνει ότι έφαγε-τα-ψωμιά-του… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας την οποία σκοπεύουν να επικαλεστούν τα ίδια… Είναι η «νομιμότητα» που δίνουν αυτά και μόνον αυτά στα συμφέροντά τους και στον κανιβαλισμό τους. Είναι η πιο πρόσφατη έκλαμψη δυτικής ιμπεριαλιστικής χυδαιότητας και κυνισμού… Μπροστά σ’ έναν πλανήτη που θέλει περισσότερα – και έχει βρει καινούργιους, φιλικότερους προστάτες…

Περισσότερα είναι τα πρωτοκοσμικά κράτη που (προσπαθούν να) κάνουν το κορόιδο, στηρίζοντας «σιωπηλά» τους χασάπηδες. Ενώ τα βασικά μέλη του ευρασιατικού project μουρμουρίζουν μονότονα τα περί «λύσης των δύο κρατών», περιμένοντας…

Μιλώντας ψυχρά και δυσοίωνα: τα μαχαίρια βγαίνουν απ’ τα θηκάρια, και το «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» είναι μόνο μια αντανάκλασή τους:

[* διάφοροι διεθνώς και στα μέρη μας, βιαστικοί, απρόσεκτοι, αδιάφοροι ή πονηρούληδες μπερδεύουν το “διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης” (ICJ) με το “διεθνές ποινικό δικαστήριο” (ICC). Και τα δύο έχουν έδρα στη Χάγη, και τα δυο είναι διεθνή. Αλλά το ένα (το ICJ) είναι πολύ παλιό, είναι ο ένας απ’ τους 6 πυλώνες του οηε, και ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΙΕΝΈΞΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΡΑΤΩΝ. Το άλλο (το ICC) είναι ηλικίας μόλις 20+ χρόνων, ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΤΟΜΑ, και θεωρείται – αποδεδειγμένα – εντελώς “διεφθαρμένο”. Την ανεγκέφαλη αλεπού, για παράδειγμα, ως “άτομο”, την καταδίκασε το δεύτερο, το ICC, σε χρόνο μηδέν – είναι “εργαλείο” των δυτικών αφεντικών, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γράψαμε πρόσφατα περισσότερα – πείτε τα και στους φίλους / φίλες σας, να μην λένε ανοησίες….]

Διαβάστε τη συνέχεια »

Αραβική θάλασσα

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Μια σημαντική εξέλιξη σ’ αυτήν την ζώνη του 4ου παγκόσμιου πολέμου διαφαίνεται στον κοντινό ορίζοντα. Αφορά το βάθος της στρατηγικής συμμαχίας Μόσχας – Τεχεράνης.

Όπως είναι γνωστό (;) το τρίγωνο Μόσχα – Τεχεράνη – Πεκίνο είναι ήδη αρκετά ισχυρό. Στην «τακτική απόγνωσή» τους τα δυτικά αφεντικά είτε παριστάνουν ότι το αγνοούν, είτε ψάχνουν τρόπους να το σπάσουν. Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ανάποδο.

Στις 7 Δεκέμβρη ο ιρανός πρόεδρος Ebrahim Raisi έκανε «επίσκεψη εργασίας» στη Μόσχα και συναντήθηκε με την ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) ώστε να οριστικοποιηθούν οι λεπτομέρειες ενός καινούργιου συμφώνου.

Στις 15 Γενάρη, με μια λακωνική δήλωσή του το ρωσικό υπ.αμ. ανακοίνωσε ότι ο Shoigu (δεν το έχει σκοτώσει αυτόν 5 – 6 φορές η ανεγκέφαλη αλεπού;) ενημέρωσε τον ιρανό υπ.αμ. Ashtiani πως η Μόσχα είναι έτοιμη για τις υπογραφές:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Στ’ άρματα, στ’ άρματα!!

Μπορεί τα τανκς να μην είναι σίγουρη επένδυση, αλλά οι λιθουανοί καθεστωτικοί είναι σκέτο χρυσάφι. Όσοι πόνταραν σ’ αυτούς έκαναν την τύχη τους…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Οι δυτικοί πολεμόκαβλοι έχουν ξεχυθεί σ’ έναν αγώνα προβλέψεων του πότε θα γίνει ο πόλεμος … νατο – ρωσίας (με ευθύνη της Μόσχας φυσικά!!!).

H εσθονή νεοφιλελεύθερη, απόφοιτη της διάσημης «σχολής νέων ηγετών» (του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ…) πρωθ. Kaja Kallas προβλέπει ότι αυτό θα γίνει μέσα στα επόμενα 3 χρόνια…

Στην ακόμα-δεν-μπήκαμε-στο-νατο-και-μας-έπιασε-φαγούρα σουηδία, ο υπ. πολιτικής προστασίας Carl-Oscar Bohlin και ο αρχιστράτηγος Micael Byden προειδοποίησαν τους υποτελείς «να είναι έτοιμοι» για πόλεμο. Ξέχασαν όμως να πουν για πότε τον έχουν κανονίσει, με αποτέλεσμα αρκετοί σουηδοί να τρέξουν στα μπακάλικα – υπάρχει και σουηδικός πανικός!! – για τα γνωστά… Άλλοι πάλι άρχισαν να αναρωτιούνται με αναίδεια «και τα καταφύγια πού είναι;»

Ο διασκεδαστικός γερμανός υπ.αμ. Boris Pistorius (για κάποιους είναι ο επερχόμενος αντικαταστάτης του θλιβερού «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» νυν πρωθυπουργού Soltz) προβλέπει ότι μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια ο ρωσικός στρατός θα επιτεθεί στο νατο…

Ο επικεφαλής της νατοϊκής στρατιωτικής επιτροπής ναύαρχος Rob Bauer τον προβλέπει μέσα στα επόμενα 20 χρόνια…

Ένα μισο-ομολογημένο τμήμα του κοινού παρονομαστή όλης αυτής της δυτικής μιλιταριστικής αισιοδοξίας είναι αυτό: χάνουμε (ή χάσαμε) την ουκρανία!! Όμως αυτό είναι μάλλον παλιό. Πιθανότατα τώρα υπάρχει (μεταξύ εκείνων που ήταν απόλυτα σίγουροι πριν 2 χρόνια ότι η Μόσχα όχι απλά θα ηττηθεί αλλά θα χρεωκοπήσει / διαλυθεί…) ο φόβος μιας γενικότερης κατάρρευσης του μετώπου απ’ την ουκρανική πλευρά. (Το κρίσιμο σημείο αυτόν τον καιρό είναι η πόλη / οχυρό Avdeevka, την οποία ο ρωσικός στρατός έχει σχεδόν κυκλώσει και φαίνεται να καταλαμβάνει σταδιακά…).

Η αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι όμως μόνο ένα μέρος της αιτίας των νατοϊκών κραυγών «λύκος, λύκος στο μαντρί!!!» Ένα άλλο, σοβαρότερο, είναι ότι μελετώντας την εξέλιξη του πολέμου εκεί οι νατοϊκοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι στρατοί τους (ένας ένας και όλοι μαζί) είναι αδύνατο να νικήσουν σ’ έναν κανονικό πόλεμο με τον τρόπο που είναι οργανωμένοι και εξοπλισμένοι ως τώρα…

Διαβάστε τη συνέχεια »