Category: Ασταμάτητη μηχανή

Hijab

Παρασκευή 29 Δεκέμβρη. Σε μια σταθερή και επίμονη αμφισβήτηση του πουριτανισμού του ισλαμικού drees code για τις γυναίκες (υπάρχει κάτι ανάλογο και για τους άντρες, αλλά γι’ αυτό – φυσικά! – δεν έχετε ακούσει ποτέ τίποτα στον «φεμινιστικό» υποτίθεται πρώτο κόσμο…) ένα 30% με 35% των ιρανών, κυρίως νεαρές και κυρίως στις πόλεις, φοράει το hijab κάθε άλλο παρά με τον τρόπο «του νόμου». Το επιβεβαιώνουμε «ιδίοις όμμασι»: ο συνδυασμός αμφισβήτησης και γυναικείας φροντίδας του εαυτού είναι τόσο φανερός στους δημόσιους χώρους του ιράν ώστε η πρωτοσμική ιδέα για τις αληθινές, ζωντανές γυναίκες σε ένα ισλαμικό καθεστώς (το ιρανικό είναι επίσημα τέτοιο) είναι, το λιγότερο, πολύ φτωχή και λαθεμένη.

Μια μικρή νίκη λοιπόν: η αστυνομία της Τεχεράνης ανακοίνωσε χτες ότι δεν θα είναι πλέον «στην αρμοδιότητα του νόμου και των κυρώσεών του» όσοι / όσες δεν τηρούν τον αυστηρό ισλαμικό ενδυματολογικό κώδικα. Αυτό δεν σημαίνει, αυτόματα, κατάργησή του, εφόσον στην ίδια ανακοίνωση περιλαμβάνεται και η προειδοποίηση ότι οι σοβαρές παραβιάσεις του θα συνεπάγονται ένα είδος “κηρύγματος” σε κάποιο αστυνομικό τμήμα… Ωστόσο η αστυνομία (και οι συντηρητικοί οπαδοί του καθεστώτος) είχαν ήδη συμφιλωθεί πρακτικά με το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των γυναικών φορούν το hijab με τρόπο ελάχιστα μακρινό απ’ το να το ξεφορτωθούν εντελώς…

Οπωσδήποτε υπάρχουν άλλα ζητήματα, πιο σοβαρά, σχετικά με την πειθάρχηση των γυναικών (αλλά και των αντρών) σε ένα καθεστώς που έχει σαν ανώτατη πολιτική αρχή παπάδες, αυτοδιορισμένους. Όμως η ιρανική καπιταλιστική κοινωνία αποκτάει σταθερά την αυτοπεποίθηση που της στερούσαν οι οικονομικές κυρώσεις της Ουάσιγκτον και οι στρατιωτικές απειλές του Τελ Αβίβ· μια κατάσταση του είδους «η πατρίς κινδυνεύει», πραγματική μεν, αλλά που στήριζε και ενίσχυε τα πιο συντηρητικά τμήματα της κοινωνίας, μαζί με τις ιδέες και τις θεσμίσεις τους.

Πράγμα που σημαίνει πως τον κόσμο που βρίσκεται κάτω απ’ τα πρωτοκοσμικά όπλα δεν μπορεί κανείς να τον κρίνει με τα ίδια κριτήρια όπως τον κόσμο που τα κρατάει…

Τρομοκράτης;

Παρασκευή 29 Δεκέμβρη. Ο Ερντογάν αποκάλεσε (από πρώτη ματιά “στα καλά καθούμενα”) τον Άσαντ “τρομοκράτη”; Δεν συμμετέχει η Άγκυρα στο “μπλοκ της Αστάνα” που, ουσιαστικά, έσωσε και το καθεστώς του Άσαντ; Μήπως ο τούρκος πρόεδρος “χάνει”;

Υποθέτουμε πως αν τα ελληνικά καθεστωτικά μήντια ασχοληθούν με το θέμα κάπως έτσι θα το παρουσιάσουν. Ή ακόμα πιο “δυνατά”: ο Ερντογάν τα σπάει με τον Πούτιν, και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά!… Όμως το πράγμα είναι το ακριβώς αντίθετο: μια μικρή μεν αλλά χαρακτηριστική στιγμή για το πως ακόμα και ο βερμπαλισμός μπορεί να είναι μέρος μιας κάθε άλλο παρά σχιζοφρενούς, αντίθετα: εξαιρετικά σταθερής κρατικής πολιτικής.

Ο Ερντογάν έκανε την δήλωση απ’ την Τύνιδα, τελευταίο σταθμό μιας πετυχημένης περιοδείας του σε 3 αφρικανικά κράτη. Παρότι μετά την επανάσταση ο Ερντογάν και οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες είχαν θεωρηθεί πολιτικό / κυβερνητικό παράδειγμα προς μίμηση απ’ το ισλαμικό τμήμα των τυνήσιων εξεγερμένων, η “στροφή” του τουρκικού καθεστώτος απ’ το ‘16 και μετά στο συριακό πεδίο μάχης δεν έχει γίνει θετικά δεκτή. Στην πράξη το τωρινό τυνησιακό καθεστώς “ψάχνεται”: έχει μεν αντίπαλο την “τρομοκρατία του isis” (στη γειτονική λιβύη), αλλά ελπίζει ακόμα στη “δυτική” (όχι τόσο την αμερικανική όσο την γαλλική / ιταλική) “αντιτρομοκρατία”. Αυτό σημαίνει ότι υιοθετεί, έστω και από ανάγκη, πολλά απ’ τα πρωτοκοσμικά κλισέ – ειδικά του Παρισιού.

Ο Ερντογάν, λοιπόν, έπρεπε να παραστήσει στην Τύνιδα τον σκληρό αντι-Άσαντ, μέσα σε μια “επίθεση φιλίας” που έχει ξεκινήσει από καιρό, βήμα βήμα. Την ίδια ημέρα, ο τούρκος πρωθ. Binali Yildirim βρισκόταν στο Ριάντ· μια μάλλον απρόσμενη κίνηση, αφού είναι γνωστός ο αντι-ιρανισμός του τοξικού πρίγκηπα και η συμμαχία της Άγκυρας τόσο με την Τεχεράνη όσο και την Ντόχα.

Την σχετική άνεση που διαθέτει ακόμα η Άγκυρα να «κινείται» (έστω «διπλωματικά») ακόμα και μέσα στις γραμμές των αντιπάλων της (Ριάντ, Κάιρο) την ασκεί με μάλλον εντυπωσιακό τρόπο. Έχουμε σημειώσει εδώ ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής δύο μη-αραβικά κράτη, το τουρκικό (σουνιτικό) και το ιρανικό (σιιτικό) εμφανίζονται σαν αυθεντικοί, ισχυροί και αδιαπραγμάτευτοι υπερασπιστές των παλαιστινίων. Οι παλιοί άραβες νταβάδες έχουν φρίξει! Το καθεστώς των εμιράτων, για παράδειγμα, την ίδια ημέρα (27/12) άρχισε να ορύεται ότι «δεν θα αφήσουμε την Άγκυρα να ελέγξει τον αραβικό κόσμο» – κάτι που συμβαίνει ήδη, αν συνυπολογιστεί η στενή σχέση προστασίας που έχει η Άγκυρα με τους εντελώς άραβες της «μουσουλμανικής αδελφότητας» στην αίγυπτο και όχι μόνο.

«Ξεκαρφώθηκε» το τουρκικό καθεστώς βρίζοντας τον Άσαντ απ’ την Τύνιδα ή με την επίσκεψη του Yildirim στο Ριάντ (και την συμφωνία τους ότι «η τύχη της Ιερουσαλήμ» είναι πολύ σημαντικό ζήτημα), ε; Όχι… Δημιουργεί όμως την τακτικά χρήσιμη ασάφεια που του χρειάζεται, για να βραχυκυκλώνει τις όποιες κινήσεις (ή και φαντασιώσεις) των αντιπάλων του. Τέτοια βραχυκυκλώματα έχουν ιδιαίτερη σημασία σε περιόδους σοβαρών ανακατατάξεων. Και το τωρινό τουρκικό καθεστώς, κόντρα στις ψωραλέες ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις των ελλήνων, αποδεικνύεται άξιος συνεχιστής της διπλωματικής τέχνης του Κεμάλ Ατατούρκ.

Εδώ ακόμα και οι πανέξυπνοι (νομίζουν…) έλληνες φασιστοπατριώτες δεν έχουν καταλάβει αν «νίκησαν» ή αν «έχασαν» με την επίσκεψη Ερντογάν στην ΑΘήνα και στη θράκη!!! Ούτε θα καταλάβουν, όπως άλλωστε και σχεδόν τίποτα άλλο εδώ και πολλά χρόνια…

(φωτογραφία: Ο Yildirim με τον «μπαμπά» του τοξικού, που υποτίθεται ότι θα είχε παραιτηθεί απ’ το καλοκαίρι υπέρ του γυιού του, αλλά μάλλον το σκέφτεται. Αν του πούλησε τίποτα περισσευάμενα βλήματα; Μπα, δεν έχει τέτοια ο τουρκικός στρατός…)

Ισραήλ

Παρασκευή 29 Δεκέμβρη. Σε αντίθεση με τους κούρδους της βόρειας συρίας (και διάφορους πρώην isis που κατέφυγαν στην αμερικανική προστασία εκεί) που ντύνονται όλο χαρά στο χακί για να συνεχίσουν, υπό αμερικανική διοίκηση, εντολές και σχεδιασμό τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο στη μέση Ανατολή, κάποιοι άλλοι αρνούνται να στρατευτούν. Και κάνουν άγια!

…Ο στρατός εφαρμόζει μια ρατσιστική κυβερνητική πολιτική που παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και χρησιμοποιεί έναν νόμο για τους Ισραηλινούς και έναν διαφορετικό για τους Παλαιστίνιους, στις ίδιες ακριβώς περιοχές.

Γι’ αυτό αποφασίσαμε να μην συμμετάσχουμε στην κατοχή και στην καταπίεση του Παλαιστινιακού έθνους, που χωρίζουν το ανθρώπινο είδος σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτή η «προσωρινή» κατάσταση συνεχίζεται εδώ και 50 χρόνια, κι εμείς δεν θα συνεισφέρουμε σ’ αυτήν.

Αρνούμαστε να υπηρετήσουμε τον στρατό καθώς είμαστε αφοσιωμένοι στις αξίες της ειρήνης, και έχουμε επίγνωση ότι υπάρχει μια άλη πραγματικότητα που μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί. Ένα ολόκληρο έθνος ζει μέσα σε μια θεσμισμένη επιθετικότητα κατά των Παλαιστινίων και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής, και εμείς εδώ – νεαροί άντρες και γυναίκες από διαφορετικά μέρη της χώρας και διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα – αρνούμαστε να δεχτούμε αυτήν την συστηματική επιθετικότητα και να συμμετάσχουμε στον καταπιεστικό και κατοχικό βραχίονα της κυβέρνησης….

Αυτά γράφουν 63 17χρονοι μαθητές και μαθήτριες από διάφορα λύκεια του ισραήλ σε ανοικτή επιστολή ομαδικής άρνησης στράτευσης που απηύθυναν στις κυβερνώσες πολιτικές βιτρίνες, μέσω media. (Είναι υποχρεωμένοι να καταταχτούν μόλις αποφοιτήσουν).

Σφίγγουμε θερμά το χέρι οποιουδήποτε αρνείται να στρατευτεί σε κράτη και παρακράτη, με οποιοδήποτε τρόπο, οπουδήποτε στον πλανήτη. Σφίγγουμε 63 φορές τα χέρια αυτών των νεαρών: όχι μόνο επειδή αρνούνται να γίνουν συνένοχοι στη συνεχιζόμενη επί 50 χρόνια “προσωρινή” σφαγή των παλαιστίνιων· όχι μόνο επειδή το φωνάζουν ανοικτά· αλλά και επειδή μπαίνουν στο πλευρό εκείνων των δεκάδων χιλιάδων σ’ όλο τον κόσμο που αγωνίζονται εναντίον του ρατσιστικού, μιλιταριστικού ισραηλινού καθεστώτος. Λέγοντας καθαρά “απ’ τα μέσα” εκείνα που το κράτος τους, οι υπηρεσίες και οι λακέδες του, προσπαθούν να φιμώσουν παντού.

Δεν θα ξεμείνει από “πρόθυμους” ο ισραηλινός στρατός, είναι σίγουρο. Καλό είναι όμως να ξεμείνει από ιδεολογική πλύση εγκεφάλου. Αυτό το μπλοκάρισμα μπορούμε και πρέπει να το προσφέρουμε στους αγωνιζόμενους και στις αγωνιζόμενες της παλαιστίνης…

Το Πεκίνο στην μπρίζα 1

Παρασκευή 29 Δεκέμβρη. Το κινεζικό κράτος έχει παραπάνω από έναν λόγο να προωθεί την ηλεκτροκίνηση των ι.χ. Οι στόχοι που έχει βάλει για την παραγωγή και χρήση καθαρά ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι υψηλοί· κυρίως όμως είναι τόσο μαζικοί ώστε θα δώσουν στην κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία ένα ίσως παγκόσμιο τεχνολογικό προβάδισμα.

Εν τω μεταξύ, για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για την μεθοδικότητα του made in china, άρχισαν να παραδίδονται οι ειδικές πινακίδες για τα ι.χ. «νέας ενέργειας». Πάνω από 100 πόλεις ξεκίνησαν από χτες την διανομή τους.

Να ξεχωρίζουν στο δρόμο, να ζηλεύουν και οι παλιοενεργειακοί…

Το Πεκίνο στην μπρίζα 2

Παρασκευή 29 Δεκέμβρη. Στη δύση το περιέγραφαν πριν λίγα χρόνια σαν μια τεχνο-φουτουριστική ιδέα. Ο κινεζικός καπιταλισμός το δοκιμάζει, και δεν είναι αστείο: αν κριθεί αποδοτικό κόλπο θα γενικευτεί πολύ γρηγορότερα απ’ ότι φαντάζεται κανείς…

Οι δύο λωρίδες που φαίνονται στα αριστέρα της φωτογραφίας είναι ο πρώτος πειραματικός δρόμος στρωμένος με φωτοβολταϊκά πάνελ. Είναι στην περιφερειακή της Jinan, πρωτεύουσας της ανατολικής επαρχίας Shandog.

Μήκους 1 + 1 χιλιομέτρων (οι δύο λωρίδες) ή έκτασης 5,87 στρεμμάτων (έτσι θα πρέπει να μετριούνται τέτοιου είδους δρόμοι, όχι με το μέτρο αλλά με το τετραγωνικό) μπορεί να παράγει 1 μύριο κιλοβατώρες τον χρόνο, το ηλεκτρικό ρεύμα που χρειάζονται 800 νοικοκυριά.

Η επιφάνεια των φωτοβολταϊκών έχει ειδική επίστρωση, που θα λιώνει το χιόνι τον χειμώνα. Σύμφωνα με τους τεχνικούς του qilu transportation development group που προώθησαν το δοκιμαστικό project, η μετατροπή των δρόμων σε πάρκα ηλεκτρικής ενέργειας, απ’ την μια μεριά μειώνει σημαντικά την ανάγκη να δημιουργούνται τέτοια σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, και απ’ την άλλη μειώνει τις αποστάσεις των καλωδιώσεων για την τροφοδοσία των σπιτιών. Στο συγκεκριμένο πείραμα ο ηλεκτρισμός που θα παράγεται «απ’ τον δρόμο» θα τροφοδοτεί κι όλες τις ανάγκες της κυκλοφορίας: φώτα, φωτεινά σήματα, φανάρια, κάμερες ελέγχου της κυκλοφορίας, φωτισμό σε τούνελ, το απαραίτητο ρεύμα για τα διόδια…

Αφγανιστάν 2018 – 1

Πέμπτη 28 Δεκέμβρη. Στην πολιτική γεωγραφία οι αποστάσεις δεν είναι χιλιομετρικές. Στην γεωγραφία των χαρτών είναι. Αλλά τα χιλιόμετρα τα ξέρουν όσοι μετακινούνται στην ξηρά – και τα μίλια στη θάλασσα. Τα υπόλοιπα; Φαντασιώσεις…

Στη χιλιομετρική γεωγραφία το αφγανιστάν είναι μακριά. Στην πολιτική τέτοια, πότε είναι έτσι, πότε είναι αλλιώς. Το 2001, όταν το αφγανιστάν κηρύχτηκε απ’ την Ουάσιγκτον σαν ο safe heaven της τρομοκρατίας, ήταν κοντά. Όταν η al Qaida ανακηρύχτηκε το μυστηριώδες απόλυτο κακό, πάλι ήταν κοντά. Όταν ο bin Laden έγινε η icon του απόλυτου τρομοκράτη, οι σπηλιές της tora bora ήταν (ιδεολογικά) σε κάθε πρωτοκοσμικό σπίτι. Το υπόλοιπο καιρό; Ποιο αφγανιστάν;

Σωστά (δηλαδή: λάθος!). Το 2018 το αφγανιστάν θα ξαναείναι κοντά, και ταυτόχρονα μακριά. Δεν το διαλέξατε (για τουριστικό προορισμό…) αλλά μήπως διαλέξατε την εποχή που ζείτε; Το αφγανιστάν διαμορφώνεται σαν αναβάθμιση ενός (βασικού) πεδίου μάχης του 4ου παγκόσμιου. Το 2018 θα συμβούν εκεί σοβαρά γεγονότα. Όποια / όποιος έχει την υπομονή (ή μήπως το βίτσιο;) να παρακολουθεί σταθερά την ασταμάτητη μηχανή θα έχει προϊδεαστεί. Είναι εύκολο να κάνει κάποιος αναζήτηση στο site μέσω worldpress….

Πρέπει τώρα να θυμίσουμε αυτό, από σχόλιο της 6ης Μάη (America first):

…

Ο Lawrence Wilkerson, επιτελάρχης του αμερικάνου στρατηγού και στη συνέχεια υπ.εξ. (2001 – 2005, στην πρώτη θητεία του Μπους του Β) Colin Powell, έδωσε μια συνέντευξη στο ανεξάρτητο ιντερνετικό κανάλι real news (καμμία σχέση με το ελληνικό καθεστωτικό συγκρότημα!). Τα λεγόμενά του είναι πολύ πιο πέρα από «απλή προσωπική γνώμη».

Ερώτηση (του δημοσιογράφου Aaron Mate): Ακούμε τώρα ότι ο πρόεδρος Trump θα στείλει περισσότερο στρατό στο Αφγανιστάν, ύστερα από αίτημα των στρατηγών του. Αυτό που με εντυπωσιάζει σ’ αυτή τη συζήτηση είναι ότι όχι και πολύ παλιά, μόλις το 2011, στην κορύφωση της εκστρατείας επί προεδρίας Obama, υπήρχαν 100.000 αμερικάνοι στρατιώτες εκεί. Δεν κατάφεραν να νικήσουν τους Ταλιμπάν. Οπότε τώρα, που υπάρχουν 9.000, γίνεται κουβέντα να πάνε μερικές χιλιάδες ακόμα, λες και πρόκειται να κάνουν την διαφορά. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτόν τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, που δεν δείχνει να τελειώνει μετά από 16 ολόκληρα χρόνια;

Απάντηση (Wilkerson): … Η στρατηγική λογική έχει αλλάξει, και νομίζω ότι θα μείνουμε στο Αφγανιστάν για τα επόμενα 50 χρόνια. Επειδή το Αφγανιστάν είναι για εμάς η μόνη δυνατότητα, η μόνη χερσαία δυνατότητα, το μόνο έδαφος όπου μπορούμε να έχουμε αμερικανικές δυνάμεις έτσι ώστε οποιαδήποτε στιγμή το θελήσουμε, οποιαδήποτε στιγμή διατάξει ο πρόεδρος, να εμπλακούμε ή να προκαλέσουμε προβλήματα στους Κινέζους, μ’ αυτήν την θεωρία τους “one belt one road”, που σημαίνει ότι θέλουν να φτιάξουν έναν καινούργιο δρόμο του μεταξιού απ’ την επαρχία Xinjiang ως την Ευρώπη.

 … Διαπιστώσαμε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο ή και σχεδόν αδύνατο να μπλοκάρουμε αυτήν την ιστορία στην ανατολική Μεσόγειο με ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και δεν νομίζω ότι θα φύγουμε απ’ το Αφγανιστάν…

Η σχέση ανάμεσα στην ανατολική Μεσόγειο και στην κεντρική ασία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη… Σχέση πολιτικής γεωγραφίας.

Σε ποια εποχή και σε ποια γεωγραφική περιοχή, είπαμε, σας (μας) έριξε ο πελαργός; Well: όποιος βρει άμμο και γουστάρει χώνει το κεφάλι του (και νομίζει ότι ησύχασε…).

Αφγανιστάν 2018 – 2

Πέμπτη 28 Δεκέμβρη. Πιο πρόσφατα (19 Νοέμβρη, αφγανιστάν 1) σημειώναμε: … Ήταν το κινέζικο καθεστωτικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua που, σε μια ανάλυσή του στις 13 Νοέμβρη, υποστήριξε ότι είναι η κίνα, η ρωσία, το ιράν, το πακιστάν και τα κεντροασιατικά κράτη που μπορούν να μεσολαβήσουν για να γίνουν πετυχημένες διαπραγματεύσεις μεταξύ των ταλιμπάν και της Καμπούλ· και όχι οι ηπα και οι συμμαχοί τους…

Αυτό ακριβώς συμβαίνει ήδη! Σε παράλληλα επίπεδα. Ένα απ’ αυτά: την περασμένη Κυριακή (24 Δεκέμβρη) στην πακιστανική πρωτεύουσα, στην Islamabad, έγινε διήμερη «σύνοδος για την περιφερειακή ασφάλεια». Με την συμμετοχή των προέδρων των κοινοβουλιών από: το πακιστάν (φιλοξενούσε τη σύνοδο), το ιράν, την τουρκία, το αφγανιστάν, την ρωσία και την κίνα… Η ιδέα της «περιφερειακής ασφάλειας» σημαίνει: τα προβλήματα της γειτονιάς θα τα λύσουν οι γείτονες, και όχι αυτοί που σκάνε με αλεξίπτωτα από μακριά… Δηλαδή οι αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους…

Εκ μέρους του ρωσικού κοινοβουλίου ήταν ο πρόεδρός του Vyacheslav Volodin (πρώην εκπρόσωπος τύπου του Πούτιν). Αυτό που ακολουθεί είναι τμήμα της ενημέρωσης που έκανε στον Πούτιν, όπως έγινε δημόσια γνωστό:

… Φυσικά, όλοι όσοι συμμετείχαν στο συνέδριο μοιράστηκαν μία βασική έγνοια, που είναι η ανάγκη να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία που έχει εγκατασταθεί στο αφγανιστάν. Αποκτάει πόρους μέσω του εμπορίου ανρκωτικών… Το πακιστάν και το ιράν πιστεύουν ότι από τότε που κατέφθασαν οι αμερικανοκρατούμενες δυνάμεις οι εκτάσεις όπου καλλιεργείται όπιο αυξήθηκαν κατά χιλιάδες φορές, και ο αριθμός των εργαστηρίων επεξεργασίας του πολλαπλασιάστηκαν πολλές φορές… Απ’ αυτή την άποψη, οι χώρες που πήραν μέρος έχουν σοβαρές ανησυχίες. Απ’ την άποψη της θετικής συνεργασίας – οι κινέζοι, οι ιρανοί και εμείς το δηλώσαμε καθαρά – όλοι μίλησαν για την θετική εμπειρία που απέκτησε ο κόσμος στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του isis στη συρία, που θα μπορούσε να έχει φτιάξει εκεί ένα τρομοκρατικό κράτος…

Απ’ τους 6 που συμμετείχαν οι 3 συγκροτούν ήδη το «μπλοκ της Αστάνα» στο συριακό πεδίο μάχης· και ο τέταρτος (το Πεκίνο) παρακολουθεί από πολύ κοντά (μα πάρα πολύ κοντά). Οι άλλοι δύο του συνεδρίου ήταν ένας εκπρόσωπος του πακιστάν… και ο πρόεδρος του αφγανικού κοινοβουλίου, βουλευτής ουζμπέκικης καταγωγής (κρατείστε το αυτό…), της αντιπολίτευσης. Ο (φύλαρχος / πολέμαρχος της Hezb-e-Islami) Abdul Rauf Ibrahimi.

Συμφώνησαν, λοιπόν, αυτοί α) ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη συρία (απ’ το “μπλοκ της Αστάνα”) ήταν πολύ πετυχημένη, και β) ότι υπάρχει πρόβλημα τρομοκρατών στο αφγανιστάν, που πρέπει να αντιμετωπιστεί το ίδιο πετυχημένα. Ποιοί είναι αυτοί οι τρομοκράτες στο Ινδοκούς; Μήπως οι ταλιμπάν; Όχι βέβαια!!! Τρομοκράτες που χρήζουν πετυχημένης αντιμετώπισης στο αφγανιστάν (όπως στη συρία) είναι ο isis… Πούσαι αμερικανική αντιτρομοκρατία που νόμιζες ότι έχεις το μονοπώλιο!!!

Ο πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου Ali Larijani το είπε στη σύνοδο τόσο καθαρά που περισσότερο δεν γίνεται: Είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε τις συμμαχίες, όπως αυτή ανάμεσα στο ιράν, την ρωσία και την τουρκία, γιατί έτσι θα αποκτήσουν νόημα αυτές οι συναντήσεις, κι αν η κίνα και το πακιστάν βοηθήσουν σ’ αυτό το θέμα [: την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας του isis στο αφγανιστάν] είναι σίγουρο ότι θα πετύχουμε.

Αφγανιστάν 2018 – 3

Πέμπτη 28 Δεκέμβρη. Αν θα βοηθήσουν, λέει, το Πεκίνο και η Ισλαμαμπάντ; Μια μέρα μετά την λήξη εκείνης της συνόδου, στις 26 Δεκέμβρη, έγινε στο Πεκίνο μια άλλη συνάντηση: του “διαλόγου ανάμεσα σε κίνα – αφγανιστάν – πακιστάν”. Φρέσκο κόλπο, είχε γρήγορα αποτελέσματα: τις τζίφρες για την δημιουργία του “economic corridor” κίνας – πακιστάν μέσω αφγανιστάν: ενός απ’ τους βασικούς (και γεωπολιτικά στρατηγικούς) κλάδους του one belt / one road. (Φυσικά οι υπογραφές είναι υπογραφές· αλλά ας μην παίζει κανείς με τις υπογραφές του Πεκίνου…)

Βέβαια η εκπροσώπηση της Καμπούλ ήταν η «επίσημη», δηλαδή μιας κυβέρνησης που παραπαίει και στηρίζεται (;) υποτίθεται στην Ουάσιγκτον και στον αμερικανικό στρατό. Προσέξτε όμως τι έλεγε η τρίτη παράγραφος της ανακοίνωσης τύπου που εξέδωσε η Ισλαμαμπάντ γι’ αυτήν την συνάντηση:

… Οι τρεις πλευρές επαναεπιβεβαίωσαν ότι μια περιεκτική και ευρεία ειρήνη και η ανάλογη διαδικασία συμφιλίωσης, που θα είναι «Afghan led, Afghan owened”, και θα υποστηρίζεται περιφερειακά και διεθνώς, είναι η πιο βιώσιμη λύση για την βία στο Αφγανιστάν. Μ’ αυτή την έννοια καλούν του Taliban να πάρουν μέρος στις ειρηνευτικές διαδικασίες απ’ τα πρώτα τους στάδια…

Οι taliban (που κατέχουν ήδη το 40% του αφγανικού εδάφους) ΔΕΝ είναι τρομοκράτες (κατά την τριμερή κίνας – αφγανιστάν – πακιστάν…), παρότι σκοτώνουν κατά δεκάδες μπάτσους και στρατιώτες της κεντρικής κυβέρνησης, αλλά, ακόμα χειρότερα, κάνουν και επιθέσεις κατά αμερικανικών βάσεων… Αυτοί οι παλιοχαρακτήρες (για τους οποίους η Ουάσιγκτον υποψιάζεται έως είναι σίγουρη ότι εξοπλίζονται, μπορεί και εκπαιδεύονται από την Μόσχα) είναι τμήμα της διαδικασίας ειρήνευσης στο αφγανιστάν. Αυτό δήλωσε το Πεκίνο, η Ισλαμαμπάντ, αλλά και η παραπαίουσα κυβέρνηση στην Καμπούλ… Ταμάμ.

Και ποιοι είναι οι «τρομοκράτες» που πρέπει να αντιμετωπιστούν; – ξαναρωτάμε… Μα ο isis!!!

(φωτογραφία: Για την συλλογή σας. Από αριστέρα προς τα δεξιά ο υπ.εξ. του αφγανιστάν Salahuddin Rabbani, της κίνας Wang Yi και του πακιστάν Khawaja Asif – προχτές…)

Αφγανιστάν 2018 – 4

Πέμπτη 28 Δεκέμβρη. Ο isis; Στο αφγανιστάν; Μα βέβαια!!! Την ίδια ημέρα (26 Δεκέμβρη) ο επικεφαλής του ρωσικού στρατού στρατηγός Valery Gerasimov, σε μια απ’ τις σπάνιες συνεντεύξεις του, δήλωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος των ενόπλων του isis που έχουν ηττηθεί στη συρία φεύγουν για την λιβύη και την νοτιοδυτική ασία. Για να επιμείνει: …Σύμφωνα με πληροφορίες από δορυφόρους και άλλες πηγές, εκατοντάδες στελέχη του isis εκπαιδεύονται τώρα που μιλάμε σε στρατιωτικές βάσεις των ηπα στη συρία… Εννοούσε μία βάση στα σύνορα με την ιορδανία και τις πολύ περισσότερες βάσεις στις ypgκρατούμενες περιοχές της βόρειας συρίας.

Ο ειδικός απεσταλμένος της Μόσχας στο αφγανιστάν Zamir Kabulov, σε δική του συνέντευξη, ήταν πιο συγκεκριμένος:

… Ο isis έχει αυξήσει την παρουσία του στο αφγανιστάν. Η εκτίμησή μας είναι ότι οι δυνάμεις του είναι πάνω από 10.000 ένοπλοι, και συνεχίζει να αυξάνεται. Σ’ αυτόν τον αριθμό περιλαμβάνονται ένοπλοι με πείρα απ’ τη συρία και το ιράκ… Στόχος του isis είναι να επεκτείνει την επιρροή του εκτός αφγανιστάν, που θα το χρησιμοποιήσει σαν βάση. Κάτι τέτοιο αποτελεί σοβαρή απειλή για τη κεντρική ασία και τον νότο της ρωσίας….

‘Εχουμε και λέμε λοιπόν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του “ευρασιατικού μπλοκ”. Α) Ο isis, μετά την ήττα του στη συρία και στο ιράκ ανασυγκροτείται στο αφγανιστάν υπό την εποπτεία της Ουάσιγκτον· Β) ο isis χρηματοδοτείται απ’ την παραγωγή οπίου, και πάλι χάρη στην αμερικανική κατοχή του αφγανιστάν· Γ) το “μπλοκ της Αστάνα” plus πακιστάν και κίνα ανησυχούν σφόδρα γι’ αυτό, και είναι διατεθειμένοι όλοι να πράξουν τα δέοντα· Δ) Πεκίνο, Ισλαμαμπάντ και Καμπούλ (υπό την τωρινή διοίκηση…) μεθοδεύουν σοβαρά επενδυτικά κόλπα, και καλούν τους ταλιμπάν να συμμετάσχουν έγκαιρα σ’ αυτά (κάτι που, είμαστε σίγουροι, τους ενδιαφέρει…).

Τελειώσαμε; Όχι.

Αφγανιστάν 2018 – 5

Πέμπτη 28 Δεκέμβρη. Ξανά την ίδια ημέρα (26 Δεκέμβρη – τι πυκνότητα!) που μόλις είχε τελειώσει το 6μερές διήμερο συνέδριο στην Ισλαμαμπάντ και γινόταν η 3μερής συνάντηση στο Πεκίνο, στη Μόσχα γινόταν η “άτυπη” σύνοδος των μελών της CIS («κοινοπολιτεία ανεξαρτήτων κρατών»). Η CIS είναι οικονομική συνεργασία. Κανένα πρόβλημα: η «τρομοκρατία» είναι και οικονομικό πρόβλημα…

Οπότε ο Πούτιν είχε το περιθώριο να δηλώσει ότι: …οι χώρες της CIS ενισχύουν την συνεργασία τους ενάντια στην τρομοκρατία, το διασυνοριακό έγκλημα και το εμπόριο ναρκωτικών… Είμαι σίγουρος ότι η μεγαλύτερη εμβάθυνση της συνεργασίας στην CIS ανταποκρίνεται στα θεμελιώδη συμφέροντα των εθνών μας…

Ωστόσο σαν οικονομική συνεργασία η CIS δεν θα μπορούσε να κάνει σπουδαία πράγματα στην «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», δηλαδή του isis (στο αφγανιστάν κατά κύριο λόγο, και όπου αλλού χρειαστεί, κατ’ αρχήν στα εδάφη των κρατών μελών). Κάτι έλειπε απ’ τις δηλώσεις του Πούτιν: ο στρατός. Ανέλαβε να καλύψει την έλλειψη ο παρών στην «έκτακτη» σύνοδο πρόεδρος του κιργιζιστάν Sooronbai Zheenbekov:

… Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να εξασφαλίσουμε την συλλογική ασφάλεια, την αξιόπιστη προστασία των συνόρων μας και να ανταπεξέλθουμε στις σημερινές προκλήσεις και απειλές χωρίς την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των κρατών της κοινοπολιτείας ανεξάρτητων κρατών και εκείνων του οργανισμού συλλογικής ασφάλειας (CSTO) στο ζήτημα της ασφάλειας των συνόρων…

Τέλεια! Τώρα ο πολιτικοστρατιωτικός χάρτης γίνεται σαφέστερος. Ο Collective Security Treaty Organization είναι η στρατιωτική συμμαχία ρωσίας, λευκορωσίας, αρμενίας, καζακστάν, κιργιζιστάν και τατζικιστάν (με το ουζμπεκιστάν να το παίζει μπαλαντέρ, πότε μέσα πότε έξω…) Το αφγανιστάν έχει καθεστώς μόνιμου παρατηρητή εδώ…

Υπάρχει όμως κι άλλη μια συμμαχία που θα μπορούσε να ενδιαφέρεται για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» στο αφγανιστάν: το «σύμφωνο της Σαγκάης». Με μέλη 4 + 1 απ’ τα μέλη τους CSTO (καζακστάν, κιργιζιστάν, ρωσία, τατζικιστάν, ουζμπεκιστάν) συν…. την κίνα…

Όλα αυτά τι σημαίνουν; Σημαίνουν ότι ο βασικός πολιτικοστρατιωτικός πυρήνας α λα «μπλοκ της Αστάνα» υπάρχει ήδη – για την περίπτωση της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας στο αφγανιστάν», με τρόπο που δεν θα αρέσει καθόλου στην Ουάσιγκτον. Η προσθήκη της Τεχεράνης, της Ισλαμαμπάντ και, ως ενα σημείο, της Άγκυρας σ’ αυτόν τον πυρήνα δεν θα είναι δύσκολη. (Για να μην πούμε: είναι δεδομένη!)

Happy new year!! Αν, μέσα στο 2018, το αφγανιστάν έρθει κοντύτερα στους μυωπικούς πρωτοκοσμικούς ορίζοντες, μην παραξενευτείτε. Θα φταίει η αδιάλλακτη πολιτική γεωγραφία του καπιταλισμού…