Category: Ασταμάτητη μηχανή

Κυριακή 27 Μάη. Όμως αυτά τα «λέω ναι και μετά όχι και μετά πάλι ναι» ή «λέω όχι αλλά μετά ναι» που θυμίζουν έντονα την ελληνική πολιτική σκηνή, δεν αλλάζουν σε τίποτα τα δεδομένα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αντικαταστάτης του ψόφιου κουναβιού στην προεδρική καρέκλα έχει επιλεγεί απ’ την ημέρα νο 1, έχει επιλεγεί απ’ τους αμερικάνους συντηρητικούς, είναι ο νυν αντιπρόεδρος, και λέγεται Pence. Αυτός είναι ακόμα χειρότερος απ’ το ψόφιο κουνάβι!

Στην εκστρατεία της απομάκρυνσης των ηπα απ’ την κορεατική χερσόνησο και την θάλασσα της κίνας, το ψόφιο κουνάβι παίζει τον ρόλο του σκιάχτρου που κρέμεται από γερανό πάνω απ’ την σκηνή. Δεν είναι ο «απο μηχανής θεός». Είναι ο «από μηχανής χρήσιμος ηλίθιος». Ως τώρα, άσχετα με το τι τιτιβίζει, δεν έχει βγει έξω απ’ την γραμμή, στα βασικά ζητήματα που ενδιαφέρουν την καπιταλιστική συμμαχία που τον στηρίζει, και τα αμερικανικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Μέση Ανατολή, ισραήλ, αφγανιστάν, ιράν, εμπορικός πόλεμος, ε.ε., μετανάστες, αντιμουσουλμανισμός κλπ.

Δεν πρόκειται να βγει έξω απ’ την γραμμή ούτε και σε ότι αφορά την βόρεια κορέα. Στραβοπάτησε μια φορά όταν δέχτηκε συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις, και τώρα το βαθύ αμερικανικό κράτος τρέχει να τα μαζέψει. Δεν έχει περιθώριο να παραπατήσει δεύτερη φορά, ούτε καν γλυστρώντας πάνω στο ναρκισσισμό του. Θα τον ξεφορτωθούν· και δεν θα είναι μόνοι τους οι «δημοκρατικοί» τους οποίους κατηγορεί για συνωμότες. Θα είναι το ίδιο το κόμμα που τον ανέδειξε που θα φροντίσει να τον “κάνει αλλαγή”.

Είναι αδύνατο να κάνει οτιδήποτε που θα έθιγε τα συμφέροντα του αμερικανικού στρατοβιομηχανικού συμπλέγματος, ειδικά μάλιστα στο νο 1 μέτωπο που λέγεται δυτικός Ειρηνικός. Ούτε κατά λάθος, ούτε κατά φαντασία…

Σαββάτο 26 Μάη. Μπορεί το ψόφιο κουνάβι να το παίζει (ή να παριστάνει ότι το παίζει) σχιζοφρενής; Μήπως ο σχιζοφρενής είναι ο υπ.αμ. «τρελός σκύλος» Mattis; Ή το PR τμήμα του βαθέος κράτους των ηπα «κρέμασε» επειδή η απάντηση της Πγιονγκγιάνγκ (μέσω του υφ.υπ.εξ. Kim Kye-Gwan) στην ακύρωση του ραντεβού της 12 Ιούνη ήταν ευγενέστατη, του είδους «εμείς πάντως είμαστε στη διάθεσή σας, όποτε το θελήσετε»; (Θα υπέθετε κανείς ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς χάρηκε με την οπισθοχώρηση του ψόφιου κουναβιού, και θα μπορούσε πράγματι να έχει τους λόγους του για χαρά – αλλά ας μην προχωρήσουμε ακόμα σε τόσο τολμηρές εκτιμήσεις).

Κάποιοι θα μιλήσουν για «σύγκρουση απόψεων» μεταξύ των σωματοφυλάκων του ψόφιου κουναβιού: υποτίθεται ότι ο πρώην αρχιασφαλίτης και νυν υπ.εξ. Pompeo (που θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) ήταν «υπέρ» της συνάντησης, ενώ ο άλλο φασίστας, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (που επίσης θέλει να ισοπεδώσει το ιράν) και ακροδεξιός αντιπρόεδρος Pence ήταν «κατά». Είναι αστεία αυτά αν δεν δείχνουν την απόλυτη παρακμή στο παλάτι της άλλοτε αυτοκρατορίας: στις 23 Μάη, κι ενώ ο Moon έφευγε απ’ την Ουάσιγκτον και η συνάντηση Trump – Kim ήταν στα τελευταία της προετοιμασίας της, το cnn μετέδιδε ότι «η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν θα αποκομίσει κάτι σημαντικό απ’ την συνάντηση» και ότι «κινδυνεύει να δείξει ότι κάνει υποχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα».

Το ότι το ψόφιο κουνάβι, μια μέρα μετά την ακύρωση, είπε σε δημοσιογράφους στο άσπρο σπίτι «… Μπορεί και να γίνει η συνάντηση στις 12 Ιούνη…. Δεν ξέρω…» (παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο Mattis) δεν δείχνει διαφωνίες τέτοιας σοβαρότητας που να μην μπορούν να κρυφτούν και να εκδηλώνονται σαν «πήγαινε – έλα», που κάνει ακόμα περισσότερο ρεζίλι το άλλοτε παλάτι του πλανήτη. Το πολύ πολύ να δείχνει την σύγχιση διάφορων αξιωματούχων, που συμεριφέρονται σα είναι στο δ.σ. κάποιας εταιρείας.

Το γεγονός είναι αυτό: αποδεχόμενο το ψόφιο κουνάβι μια συνάντηση με τον Kim χωρίς όρους και προϋποθέσεις έβαλε το ένα του πόδι στην καλοστημένη παγίδα· και τώρα, το αμερικανικό βαθύ κράτος, τον έχει τραβήξει πίσω, αλλά πρέπει να διαχειριστεί το διεθνές «blame game» (που είναι σε βάρος του…)· πράγμα που κάνει το ψόφιο κουνάβι να δείχνει ότι βρίσκεται στον αέρα. (Διότι ο ναρκισσιστικός πειρασμός (του) να «κάνει κάτι που κανείς άλλος αμερικάνος πρόεδρος δεν κατάφερε να κάνει» παραμένει ισχυρός· αλλά ισχύει και η παλιά συμβουλή του «φιλόσοφου Zizek»: δεν ξέρει τι να κάνεις, αλλά κάντο γρήγορα!!!)

Κανονικά η αμερικανική ισχύς θα επιβεβαιωνόταν αν η Ουάσιγκτον έβαζε όρους και προϋποθέσεις «για να» καταδεχτεί μια τόσο κεντρική συνάντηση. Αυτό δεν έγινε· έγινε το αντίθετο: ο Kim την μία απελευθέρωσε 3 αμερικανοβορειοκορεάτες (άχρηστοι του ήταν έτσι κι αλλιώς), την άλλη χάλασε τις εγκαταστάσεις των πυρηνικών δοκιμών του (τις οποίες επίσης δεν χρειάζεται, εκτός αν έχει φτιάξει άλλες, αλλού…)… Με δυο λόγια έκανε εύκολες μεν αλλά εντυπωσιακές κινήσεις χωρίς να το απαιτήσει η Ουάσιγκτον! Άρα χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί η αμερικανική δύναμη.

Πως, πας, λοιπόν να κτυπήσεις το χέρι πάνω στο τραπέζι (σαν παγκόσμιος χωροφύλακας) όταν ο υποδεέστερος αντίπαλός του σε έχει «διπλώσει» ήδη; Το ερώτημα είναι πρακτικό – και δεν φαίνεται να έχει βρει ικανοποιητική για την Ουάσιγκτον απάντηση ως αυτή τη στιγμή.

Σαββάτο 26 Μάη. Αν τα πιο πάνω φαίνονται «προσωποποιημένα», υπάρχουν άλλες πλευρές που δεν είναι τέτοιες. Υπάρχει, άραγε, κάποια αμερικανική φράξια, κάποια κατηγορία αφεντικών, κάποιο λόμπυ, που θα είχε συμφέροντα υπέρ της ειρήνης στην κορεατική χερσόνησο; Όχι – αυτό είναι βέβαιο!

Αν μια συνάντηση του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man είχε νόημα, θα ήταν σαν κορύφωση κάποιων διαπραγματεύσεων «αποστρατιωτικοποίησης». Όμως η Ουάσιγκτον – είναι βέβαιο αυτό – δεν έκανε καμμία προετοιμασία για τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Πρώτον, έχει σταματήσει αυτό το «είδος» συζητήσεων και συνθηκών απ’ την δεκαετία του ’80, όταν είχε απέναντί της την ε.σ.σ.δ. Είναι προφανές όχι μόνο γιατί σταμάτησε τέτοια deal, αλλά και γιατί άρχισε να παραβιάζει τις υπογραφές που είχε βάλει στα ‘70s και στα ‘80s – έτσι δεν είναι; Όμως ακόμα κιαν, για έναν μυστηριώδη και άγνωστο σ’ εμάς λόγο, κάποιο τμήμα της αμερικανικής γραφειοκρατίας ήθελε ντε και καλά να κάνει τώρα τέτοιες διαπραγματεύσεις με την βόρεια κορέα, απλά δεν ξέρει πως γίνονται. Το know how, που ήταν προϊόν της «ισορροπίας τρόπου» του 3^ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου, έχει χαθεί.

Ειδωμένη απ’ την μεριά του αμερικανικού βαθέος κράτους (και όχι του ψοφιοκουναβικού ναρκισσισμού!) τι θα σήμαινε μια συνάντησή του με τον Kim; Κατέβασμα των βρακιών; Όχι βέβαια! Το μόνο που θα είχε νόημα υπό τις σημερινές πραγματικές συνθήκες, θα ήταν μια σκηνοθεσία κόντρα στην ειρηνευτική εκστρατεία των δύο κορεών (και των υπόλοιπων του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ), όπου το ψόφιο κουνάβι θα έβαζε τους αμερικανικούς όρους στη διάρκεια της συνάντησης, και θα έφευγε απ’ αυτήν με δηλώσεις του είδους «η βόρεια κορέα δεν είναι διατεθειμένη», κλπ. Όμως οι «σωματοφύλακες» θα πρέπει να σκέφτηκαν (όχι λανθασμένα) ότι είναι risky business να αφεθεί το ψόφιο κουνάβι χωρίς επί τόπου επιτήρηση σε τέτοια συνάντηση: θα μπορούσε να αγοράσει το φωτοστέφανο του «ειρηνοποιού» με τίμημα που μάλλον δεν θα συνειδητοποιούσε.

Ο βαθιά φίλος της ισραηλινής «τελικής λύσης» κατά των παλαιστινίων· ο υποστηρικτής του «bomb ‘em» κατά της Τεχεράνης· ο υποστηρικτής της ακόμα μεγαλύτερης «ανάπτυξης» της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας· ο εκφραστής του αμερικανικού «εμπορικού / οικονομικού» πολέμου, δεν θα μπορούσε να αφεθεί να τα κάνει σκατά στο κυρίως μέτωπο του 4^ου παγκόσμιου πολέμου (υπονομεύοντας πολλά συμφέροντα) μόνο και μόνο επειδή του κρέμασαν ένα νόμπελ ειρήνης μπροστά απ’ τη φράτζα!!

Κατά τα υπόλοιπα «δεν ξέρει», «θα δούμε», κλπ. Μπας και είναι έλληνας; Μπας και κάποιος πρόγονός του λεγόταν Τραμπάκουλας;

Παρασκευή 25 Μάη. Μόλις προχθές γράφαμε:

… Καθώς τώρα είναι που ξεδιπλώνεται ολόκληρη η αντίθεση ανάμεσα στο σχεδιασμό του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και στον χωρίς προσχήματα αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το σημείο Χ, δηλαδή η θηλειά του πρώτου και η συνάντηση ψόφιου κουναβιού – Kim χωρίς προϋποθέσεις, μοιάζει (σ’ εμάς) στην κόψη του ξυραφιού. Θα ξεκαθαριστεί τις αμέσως επόμενες ημέρες – άλλωστε ως τις 12 Ιούνη δεν υπάρχουν περισσότερες από 3 εβδομάδες.

Ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες ότι το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ και ειδικά οι δύο κορέες θα πρέπει είτε να κάνουν κάποιες (λίγο πολύ θεαματικές) προσθήκες στην ως τώρα μεθόδευσή τους για να ανασχέσουν την «δουλειά» του βαθέος αμερικανικού κράτους, είτε να κινηθούν παράλληλα σε κάποια «εκδοχή 2», χωρίς αμερικανο-βορειοκορεατική συνάντηση κορυφής στις 12 Ιούνη…

Τελικά οι «σωματοφύλακες» χαλιναγώγησαν τον ναρκισσισμό του ψόφιου κουναβιού, και το ραντεβού της 12 Ιούνη ακυρώθηκε απ’ την Ουάσιγκτον. Είναι αυτή η εξέλιξη μια αποτυχία της μεθόδευσης του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ; Ναι, απ’ την άποψη της επένδυσης που είχε γίνει στο ψόφιο κουνάβι. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα δεδομένα όπως τα διαμόρφωσε το αμερικανικό βαθύ κράτος, αφού αφήνουν ανοικτά διάφορα ενδεχόμενα.

Α) Προφανώς το ψόφιο κουνάβι είναι «δεμένο» απ’ το αμερικανικό βαθύ κράτος, από πολλές και διάφορες μεριές, και η σχετική αυτονόμησή του μόνο προσωρινή θα μπορούσε να είναι. Υποθέτουμε ότι αυτό το καταλαβαίνουν στο μπλοκ του Βλαδιβοστόκ· γι’ αυτό, άλλωστε, ο Moon προσπάθησε προχτές αυτοπροσώπως να «ξαναμαζέψει» το ψόφιο κουνάβι κρατώντας το στις ράγες της συνάντησης της 12^ης Ιούνη.

Β) Παρότι η απόφαση της ακύρωσης μόνο σαν ο απαραίτητος πρόλογος για ένα καινούργιο κύμα αμερικανικής όξυνσης απέναντι στο βορειοκορεατικό καθεστώς θα μπορούσε να θεωρηθεί (και, πράγματι, ξεκίνησε αμέσως με φρέσκιες ψοφιοκουναβικές απειλές περί «ετοιμότητας του αμερικανικού στρατού») ο πραγματικός στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι σ’ αυτή τη φάση η Πγιονγκγιάνγκ. Είναι η Σεούλ!!!

Απ’ την αρχή της «επίθεσης ειρήνης» κι απ’ τις δυο μεριές της κορεατικής χερσονήσου, στις αρχές του χρόνου, διάφορα σκληροπυρηνικά αμερικανικά think tank ένα πράγμα έλεγαν και ξανάλεγαν: θα χάσουμε τη νότια Κορέα έτσι! Εννοούσαν ότι “θα την χάσουμε σαν βάσεις και καταναγκαστικό πελάτη της προστασίας μας… Και μαζί θα χάσουμε τον έλεγχο του δυτικού Ειρηνικού…”

Δεν θεωρούμε συμπτωματικό το ότι η ανακοίνωση της ακύρωσης της συνάντησης έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη Moon στην Ουάσιγκτον. Όχι το ψόφιο κουνάβι, αλλά η μιλιταριστική τριανδρία πίσω του ήθελε να σχηματίσει μια «τελευταία γνώμη» για το πόσο κοντά βρίσκονται στο να χάσουν την Σεούλ. Πείστηκαν (υποθέτουμε) ότι σχεδόν την έχουν χάσει. Κατά συνέπεια όχι μόνο θα έπρεπε να σταματήσουν αμέσως την «επικίνδυνη τροπή» που είχαν πάρει οι ειρηνευτικές εξελίξεις για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα· αλλά να ετοιμαστούν για μια «επιθετική διαχείριση» που θα προσπαθήσει να ξανα-απομακρύνει την Σεούλ απ’ την Πγιονγκγιάνγκ δένοντας την στα αεροπλανοφόρα και τα πυρηνικά των ηπα.

(φωτογραφία: Ίσως η Ιστορία κρατήσει μια θέση γι’ αυτόν τον ευγενικό τρόπο να πει ένας αμερικάνος πρόεδρος «άντε γαμηθείτε» στους αντιπάλους του στο κύριο πεδίο μάχης του 4^ου παγκόσμιου πολέμου…. Sincerely yours!!! Ουάου! Really?)

Παρασκευή 25 Μάη. Γ) Ενώ, λοιπόν, η ακύρωση της συνάντησης ήταν εύκολη δουλειά, τα υπόλοιπα είναι από δύσκολα έως εξαιρετικά δύσκολα για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό· και υποθέτουμε ότι κάποιοι «ειδικοί» του το καταλαβαίνουν. Ενώ, δηλαδή, η συνάντηση ψόφιου κουναβιού – little rocket man ήταν απαραίτητη για το οριστικό «ξέπλυμα» του βορειοκορεατικού καθεστώτος, ο τρόπος που την χάλασε η Ουάσιγκτον (και οι γελοίες δικαιολογίες που επικαλέστηκε στο «γράμμα» του το ψόφιο κουνάβι), χρεώνει τις ηπα, και προσθέτει μια ακόμα «μαύρη σελίδα» στην πρόσφατη αναγνώριση της Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσας του ισραήλ και στην ακύρωση της συμφωνίας 5+1 για τα πυρηνικά του ιράν… Εγγράφεται, δηλαδή, σαν επιβεβαίωση ότι η άλλοτε «μόνη υπερδύναμη» είναι πλέον ένα κράτος – διεθνής ταραξίας.

Αυτό είναι το συν που αποκομίζει το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ γενικά (και τα δύο κορεατικά καθεστώτα ειδικά) απ’ το «απότομο φρενάρισμα» του ψόφιου κουναβιού: την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι ενώ έκανε ό,τι μπορούσε (την στιγμή της ακύρωσης η Πγιονγκγιανγκ κατέστρεφε τις υποδομές πυρηνικών δοκιμών της!!!) η Ουάσιγκτον δεν είναι διατεθειμένη για καμία «ειρήνη», ποτέ και πουθενά.

Δεν πρόκειται για «ιδεολογικό ζήτημα». Δεν είναι όμως, απ’ την άλλη, ένα «συμπεράσμα σε παγκόσμια θέα» που μπορεί να μετατραπεί αύριο ή μεθαύριο σε πρακτικές κινήσεις και οφέλη. Ειδικά όταν η Ουάσιγκτον έχει βάσεις και στρατό στη νότια κορέα.

Τώρα πέφτει ένα κάπως μεγαλύτερο βάρος (αν και όχι ασήκωτο) στις πλάτες του Moon: ως τώρα ζήτησε και πέτυχε μειωμένες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τους αμερικάνους στο όνομα του “καλού κλίματος” εν όψει της συνάντησης… Τώρα θα πρέπει να βρει τρόπους να κρατήσει σε απόσταση τους (στην πραγματικότητα εξοργισμένους με την πάρτη του) αμερικάνους με άλλα “συμμαχικά” επιχειρήματα… Και, ταυτόχρονα (αυτό είναι προφανώς ευκολότερο) θα πρέπει να συνεχίσει τις ενδοκορεατικές διαδικασίες ειρήνευσης με τρόπο ακόμα πιο κατηγορηματικό.

Πως θα μπορέσουν να σεγοντάρουν οι υπόλοιποι δύο του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ, δηλαδή το Πεκίνο και η Μόσχα; Δεν ξέρουμε. Όμως το ρωσικό αφεντικό δεν άφησε την ευκαιρία της «έκλειψης των ηπα» να πάει χαμένη:

… Ο βορειοκορεάτης ηγέτης Kim Jong-un έκανε ό,τι υποσχέθηκε· ακόμα ακόμα ανατίναξε τα τούνελ στο πεδίο πυρηνικών δοκιμών του Punggye-ri· και μετά μάθαμε την ακύρωση της συνάντησης με τις ηπα… Ελπίζουμε ότι ο διάλογος θα ξαναρχίσει… και ότι η συνάντηση θα γίνει. Ο Putin «δεσμεύτηκε» ότι η Μόσχα και άλλοι διεθνείς παίκτες «θα εργαστούν από κοινού για να φέρουν πιο κοντά τις θέσεις των ηπα και της βόρειας κορέας». Που πρακτικά το μεταφράζουμε σε «όσο η Ουάσιγκτον κάνει αναγκαστικά πίσω τόσο εμείς θα κάνουμε μπροστά».

Θα φανεί. Σε 6 ημέρες (αν όχι νωρίτερα…), στις 31 Μάη, ο Lavrov θα βρίσκεται στην Πγιονγκγιάνγκ…