Για ένα κράνος (συγγνώμη: στέμμα!)

Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.22) >> Οι τωρινοί δυτικοί δημαγωγοί προσπαθούν να το κρύψουν: ενώ κάθε πολιτική βιτρίνα «μεγάλης δύναμης» μπορεί να θεωρείται επικίνδυνη, εκείνες που είναι μεγαλομανείς σε βαθμό γελοιότητας τι είναι άραγε; Σχεδόν το σύνολο των δυτικών δημαγωγών ξεκινάει ακόμα τις βαθυστόχατες αναλύσεις του για την «παγκόσμια κατάσταση» απ’ την αμερικανική (και γενικότερα δυτική) υπεροχή – απέναντι στους πάντες. Αν όμως ο «πλανητάρχης» (και ουσιαστικά όλο το αμερικανικό γκουβέρνο) κατρακυλάει στις ατραξιόν του, κι αν η υπόλοιπη «δύση» λαχανιάζει όλο και πιο βαριά ακολουθώντας ψάχνοντας δεύτερους ρόλους (που θα αποθεωθούν ως τέτοιοι απ’ το κοινό και την κριτική…), αν λοιπόν συμβαίνουν αυτά η παρακμή τους δεν φαίνεται απλά. Εκρήγνυται!

Και τότε; «Όλοι εμείς που ‘ανήκωμεν εις την Δύσιν’»; Ποιά είναι η μοίρα μας, ποιό το ριζικό μας;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Για μια χούφτα soybeans…

Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.15) >> Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει την εισαγωγή αμερικανικής σόγιας κτύπησε κάτω απ’ την κοιλιά: οι αμερικάνοι αγροβιομήχανοι (και της σόγιας) είναι ψηφοφόροι του ψόφιου κουναβιού… Ο king άρχισε να ψάχνει άλλη αγορά, και προσπάθησε να πιέσει το Ν. Δελχί – μάταια…

Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει τις εξαγωγές μιας σειράς επεξεργασμένων και καθαρών, έτοιμων για χρήση «σπάνιων γαιών» προς την δύση κτύπησε στο κεφάλι: η βιομηχανία high tech όπλων θα έπρεπε να το γυρίσει σε μπρίκια και κατσαρόλες… Εδώ το κινέζικο μποϋκοτάζ σήμαινε απλά fuck off

Μ’ αυτά τα δεδομένα το ψόφιο κουνάβι πήγε στην ανατολική ασία (και στη νότια κορέα να συναντήσει τον αυτοκράτορα Xi) με την ουρά στα σκέλια. Δεν το είπε, δεν το είπαν οι δημαγωγοί, πήγε καμαρωτός καμαρώτος, αλλά … η ουρά στα σκέλια.

Και έφυγε παριστάνοντας


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Σοσιαλισμός στη Ν. Υόρκη;

Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.11) >> Να συμφωνήσουμε: ο Zohran Mandami είναι (μακράν) ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να υπάρξει σήμερα στην αμερικανική πολιτική σκηνή. (Αλλά η υποστήριξή του απ’ την Ocasio-Cortez είναι πλυντήριο γι’ αυτήν, και οπωσδήποτε καθόλου το καλύτερο για τον ίδιο…)

Για παράδειγμα, παράδοξο ή όχι, τις απόψεις του υπέρ της Παλαιστίνης τις συμμερίζεται η μεγάλη πλειοψηφία των νεοϋρκέζων εβραϊκής καταγωγής: έχουν συχαθεί ό,τι εμφανίζεται να μιλάει και να δρα για λογαριασμό τους στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, και δεν είναι μόνο οι νεοϋρκέζοι.

Να συμφωνήσουμε: ο Zohran Mandami είναι (τουλάχιστον στις διακηρύξεις του) ένας αυθεντικός σοσιαλδημοκράτης – σε μια εποχή και σε μια χώρα που η original σοσιαλδημοκρατία θεωρείται εξτρεμισμός. «Άκρα αριστερά».

Αλλά ακριβώς γι’ αυτό, και επιπλέον εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Zohran Mandami στηρίζεται στον μεταμοντερνισμό των social media και όχι στον μοντερνισμό κάποιας μαζικής πολιτικής οργάνωσης, ο πιθανότερος δήμαρχος του «μήλου» θα πρέπει να θεωρείται μάλλον σύμπτωμα μιας όλο και πιο βαθιάς κοινωνικής, ιδεολογικής και πολιτικής αντινομίας∙ παρά οτιδήποτε άλλο. Όπως, τηρουμένων όλων των αναλογιών, σύμπτωμα είναι και το ψόφιο κουνάβι στο θρόνο του άσπρου σπιτιού.

Σοσιαλδημοκράτης είναι και ο πακιστανικής καταγωγής Sadiq Khan, δήμαρχος του Λονδίνου, και μάλιστα για δυο θητείες (η δεύτερη τελειώνει τον επόμενο Μάη). Και στην περίπτωσή του θεωρήθηκε «σκανδαλώδες», ειδικά απ’ το φασισταριό (όχι μικρό στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας) ένας «ξένος», ένας «πάκι», να εκλέγεται δήμαρχος της πρωτεύουσας της άλλοτε αυτοκρατορίας.

Μήπως υποτιμάμε την «δυναμική» των urban πληθυσμών (συμπεριλαμβανόμενων των μεσοστρωμάτων που παραπέουν…) στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο όταν νοιώθουν ότι το μαχαίρι πλησιάζει (ή έχει φτάσει) στον δικό τους λαιμό; Όχι. Όμως το να δραπετεύσει ένα ικανό μέρος αυτών των πληθυσμών απ’ την μεσολάβηση και, κυρίως, απ’ το Θέαμα, είναι ακόμα πιο σημαντικό σήμερα απ’ ότι ήταν πριν 30 ή 40 χρόνια: δεν υπάρχει «σωτηρία» με την κατασκευή «αγίων», ακόμα κι αν τριγύρω κυκλοφορούν «δαίμονες».

Η εξουσιοδότηση χωρίς έλεγχο (αυτό είναι οι εκλογές…) συνορεύει πια με τον καθεστωτικό πατερναλισμό. Αν αυτός θα είναι «δεξιός» ή «αριστερός»; Χμμμ… Έχει σημασία πράγματι, αλλά μόνο για τους παραιτημένους…

mind the gap

Δευτέρα 3 Νοέμβρη >> Δεν ξέρουμε (και δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα) ποιος, δεν ξέρουμε τι, αλλά στο βαθμό που κάνει ντόρο αυτό είναι τραγικό: «το κύμα».

Έλλειψη γνώσης κυρίες και κύριοι! Το «κύμα» έχει υπάρξει∙ και μπορεί να μην σας αρέσει. Μπορεί να θαλασσοπνιγείτε, ή να επιπλεύσετε – αν νομίζετε. Αλλά είναι αυτό:

(Είχε και καλύτερο γραφιστικό… Ξέρετε την υπόθεση της ταινίας;)

Κυκλοφορεί: cyborg 34

> Το σοβιετικό InterNyet

> Αλγόριθμοι και ολοκληρωτισμός

> Τι πίνουν οι νεο-μαλθουσιανοί της 4ης βιομηχανικής επανάστασης;

> Μιλιταριστικές «μυθοπλασίες»: η οπλοποίηση της νευροεπιστήμης

> Μηχανικός έρωτας, μηχανική απόγνωση

> Γεννήτριες άγχους

> Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, δεύτερη φάση…

Light over Falasteen

Δευτέρα 27 Οκτώβρη >>

Παλαιστίνη

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.23) >> Τι λοιπόν συμβαίνει τώρα στη Γάζα; Μήπως ειρήνη; Η απάντηση είναι η ίδια με άλλες παρόμοιες ερωτήσεις. Τι λοιπόν συμβαίνει τώρα στο λίβανο; Μήπως ειρήνη; Τι συμβαίνει στη δυτική Όχθη; Μήπως ειρήνη;

Όχι, και το ξέρετε. Αν το «υβριδική ειρήνη» μοιάζει λογοπαίγνιο, το «ανακωχή-με-κέρατα» στη Γάζα ίσως είναι κατατοπιστικότερο. Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός έχει «αποσυρθεί» κατέχοντας κάτι περισσότερο απ’ το μισό της έκτασης της λωρίδας, αλλά βομβαρδίζει «ευκαιριακά» την υπόλοιπη… Kάνει κάτι ακόμα: μεταφέρει με δεκάδες φορτηγά τα μπάζα και τα σκουπίδια της δικής του επικράτειας ρίχνοντάς τα στην παλαιστινιακή μεριά. Αφού δεν νίκησε εκδικείται κάνοντας την ζώνη ακόμα συστηματικότερα χωματερή…

Η αντίσταση έχει σταματήσει τις διαρκείς επιθέσεις της στον κατοχικό στρατό, αλλά συνεχίζει σποραδικά να στήνει φονικές ενέδρες… Περιστασιακά μπαίνουν μερικές εκατοντάδες φορτηγά με τρόφιμα, φάρμακα, νερό και άλλα απαραίτητα, αλλά τα «κλειδιά» των πυλών παραμένουν στα χέρια των θεοναζί… Έχουν μπει επίσης (απ’ την μεριά της αιγύπτου) μερικές μπουλντόζες αλλά προς το παρόν απασχολούνται με το να βρουν κάτω απ’ τα μπάζα τους τάφους των θεοναζί ομήρων που δεν έχουν παραδοθεί ακόμα – με την βοήθεια των μελών της αντίστασης που ξέρουν που περίπου βρίσκονται… Και – αυτό είναι βασικό – το τιμωρό χέρι του λαού είναι στο κατόπι όλων των συμμοριών «συνεργατών» της κατοχής μέσα στη λωρίδα της Γάζα, που εδώ και πολλούς μήνες δρούσαν σα πέμπτη φάλαγγα στα μετόπισθεν της αντίστασης με τις πλάτες, τα λεφτά και τον εξοπλισμό των θεοναζί.

Αυτά που δείχνουν να επιδιώκουν τώρα οι οργανώσεις της αντίστασης στη Γάζα είναι ουσιαστικά δύο. Πρώτον, από στρατιωτική άποψη, έχοντας κρατήσει όπλα, δυνάμεις και ηθικό, να αξιοποιηθεί αυτή η «ανακωχή-με-κέρατα» υπέρ των αμάχων – κάτι ανάλογο με την επιλογή της Hezb’ Allah πριν περίπου έναν χρόνο. Και δεύτερον, να μεταφερθεί εντονότερα ο αγώνας για την Παλαιστινιακή απελευθέρωση, τόσο διεθνώς όσο και μέσα στα κατεχόμενα, σε μια «αμιγώς πολιτική αρένα»: αυτό αφορά οπωσδήποτε και τον ρόλο της Κουίσλινγκ «παλαιστινιακής αρχής» στη Ραμάλα. Αφορά όμως και την διεθνή μετακίνηση των κινήσεων υπεράσπισης απ’ την anti-genocide στην anti-apartheid δράση.

Η Hamas δήλωσε χθες ότι μετά από συνεννόηση με τις υπόλοιπες οργανώσεις της αντίστασης αποδέχεται την αποστολή στη λωρίδα μιας «διεθνούς δύναμης για την εποπτεία της ανακωχής». Οι θεοναζί τσινάνε: θέλουν να αποφασίσουν αυτοί που θα την συγκροτήσουν. Ο μεγάλος φόβος τους είναι ότι σ’ αυτήν θα περιλαμβάνεται τουρκικός στρατός και μισθοφόροι του κατάρ. Αλλά η Άγκυρα και η Ντόχα έχουν βάλει ούτως ή άλλως τις δύο απ’ τις τέσσερεις υπογραφές στη «συμφωνία του Sharm el-Sheikh» (οι άλλες δύο είναι της Ουάσιγκτον και του Καϊρου) την οποία υποτίθεται πως έχει αποδεχθεί το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Συνεπώς μοιάζει ότι για να αποφύγει αυτήν την με τέτοιο τρόπο επικύρωση της ήττας του στη Γάζα εάν η Άγκυρα και η Ντόχα συνεχίσουν να είναι «εγγυήτριες δυνάμεις» θα πρέπει να ξαναρχίσει την σφαγή. Με κάποια πρόφαση… (Με ό,τι θα μπορούσε να συνεπάγεται κάτι τέτοιο…)

Βυτιοφόρο με νερό στη Γάζα…

Εκτός απ’ τους τσατσορούφιανους των θεοναζί, έμμισθους ή «εθελοντές», υπάρχουν κι άλλοι που θεωρούν ότι το κατοχικό καθεστώς «νίκησε» στη Γάζα. Για την ακρίβεια και στη Γάζα: σύμφωνα με την σοφία τους έχει νικήσει παντού! Και στο λίβανο, και στη συρία, και την Ansar Allah, και την Τεχεράνη…

Μαθημένοι σε μανιχαϊστικές απλοποιήσεις δεν διανοούνται, ούτε μπορούν ούτε θέλουν να διανοηθούν, πόσες πολλές αντιδυτικές / αντιϊμπεριαλιστικές «τεκτονικές κινήσεις» όχι μόνο στην ευρύτερη δυτική Ασία / μέση Ανατολή αλλά ακόμα και σ’ όλο τον πλανήτη, ενεργοποίησε η «εισβολή του al Aqsa» και η δυτική αποικιοκρατική κρεατομηχανή…

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.14) >> Την μία φορά το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον θεοναζί χωροφύλακα από την ταπεινωτική ήττα απ’ την Τεχεράνη (ή την ύστατη καταφυγή του στα πυρηνικά…). Την δεύτερη φορά πάλι το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον ίδιο απ’ το τελικό βούλιαγμά του στο νεκροταφείο της Γάζα: αυτά είναι τα «Χ-με-το-ζόρι» του 4ου παγκόσμιου πολέμου που πουλιούνται ως «θρίαμβοι» σε όσους αγοράζουν ακόμα παραμύθια. Βοηθάει το ότι «το ισραήλ κάνει την βρώμικη δουλειά για εμάς» όπως περηφανεύεται ο τσουρομαφηΜερτς χωρίς – ως τώρα – να είναι αναγκασμένοι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί να δράσουν πιο άμεσα. Ως τώρα.

Εκεί που δεν μπορούν να βρουν ούτε για κατούρημα (που λέει ο λόγος) την «έξοδο κινδύνου» (επειδή δεν υπάρχει!) είναι στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Σε μια ακόμα απ’ τις αγαπημένες του λούμπεν σκηνοθεσίες ισχύος το ψόφιο κουνάβι επέβαλε πρόσφατα «κυρώσεις» στις δύο μεγαλύτερες ρωσικές εμπορικές πετρελαϊκές εταιρείες: την Rosneft και την Lukoil. Μ’ αυτόν τον τρόπο υποτίθεται θα βουλιάξει τα έσοδα του ρωσικού κράτους αναγκάζοντάς το να … συνθηκολογήσει…

Τι είναι λοιπόν αυτό το πράγμα που λέγεται «κυρώσεις» στις συγκεκριμένες εταιρείες;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.12) >> Έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό, κι όχι μια φορά, ότι η δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης και, κυρίως, το ότι τα δυτικά αφεντικά ΔΕΝ αντέχουν να την παραδεχτούν οδηγεί αναπόφευκτα σ’ έναν εσωτερικό κανιβαλισμό: αφού δεν κατάφεραν να διαλύσουν την ρωσία και να συνεχίσουν το πλιάτσικο που σταμάτησε στις αρχές του 2000 βρίσκοντας διέξοδο στην αναμέτρησή τους με το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο θα αρχίσουν να τρώγονται μεταξύ τους προσπαθώντας ο καθένας να επωφεληθεί (οικονομικά) σε βάρος του άλλου / των άλλων.

Πρωτοπόρος σ’ αυτόν τον κανιβαλισμό είναι η Ουάσιγκτον, ήδη απ’ την εποχή του νυσταλέου Jo: έχοντας κόψει ή περιορίσει σημαντικά την ροή του (φτηνού) ρωσικού φυσικού αερίου προς την ευρώπη προσπάθησε να δελεάσει / δωροδοκήσει τα αφεντικά διάφορων βιομηχανιών να μεταφερθούν στο αμερικανικό έδαφος, απογυμνώνοντας την ε.ε. από δευτερογενή παραγωγή. Το έργο το συνεχίζει όσο και όπως μπορεί (κυρίως με δασμούς) το ψοφιοκουναβιστάν: πρόκειται για «εθνική γραμμή σωτηρίας», δεν είναι παίξε γέλασε.

Ιδού τώρα τι έγινε παράλληλα με την ανακοίνωση της «τιμωρίας» των Rosneft και Lukoil:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πυρηνικό αεικίνητο

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.06) >> Η αλήθεια είναι ότι η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) είχε αναγγείλει και αυτό το «χωρίς προηγούμενο και χωρίς αντίπαλο» όπλο ήδη απ’ τις 1 Μάρτη του 2018. Η υπόλοιπη αλήθεια είναι ότι τότε ανήγγειλε και άλλα 5 όπλα «χωρίς προηγούμενο και χωρίς αντίπαλο» απ’ τα οποία τουλάχιστον 2 αν δεν κάνουμε λάθος έχουν παρουσιαστεί / δοκιμαστεί στη διάρκεια του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης (το ένα είναι ο υπερηχητικός βαλλιστικός kinzhal).

Η αλήθεια της αλήθειας είναι ότι οι δυτικοί, βουτηγμένοι ως τις ρίζες των μαλλιών στην αυταρέσκεια και την αλαζονεία, αγνόησαν εκείνες τις προειδοποιήσεις, πριν 7,5 χρόνια. Και ονειρεύονται ακόμα «πόλεμο με την ρωσία το 2030»… Γι’ αυτούς το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο ήταν πάντα και παραμένει «ένα βενζινάδικο με πυρηνικά», χωρίς σπουδαίες τεχνολογικές ικανότητες, έτοιμο να διαλυθεί με ένα (δυτικό) φύσημα. Ή, άντε, με περισσότερα.

Συνεπώς η ανακοίνωση της επίσημης δοκιμής του πυρηνοκίνητου πυραύλου κρουζ με το όνομα 9M730 Burevestnik μπορεί κι αυτή να περάσει «ντούκου». Σιγά δηλαδή, τι έγινε; Στις 21 Οκτώβρη ένας πύραυλος, με δυνατότητα πυρηνικής κεφαλής ενός μεγατόνου, κινούμενος με μίνι πυρηνικό αντιδραστήρα, κάλυψε μια απόσταση 14.000 χιλιομέτρων (κάτι περισσότερο από το 1/3 της περιμέτρου της γης…) πετώντας επί 15 ώρες… Κι αυτό δεν είναι καν το βεληνεκές του: μπορεί να πετάει για μέρες, βδομάδες και μήνες, όσο δουλεύει ο αντιδραστήρας του, καθοδηγούμενος (υποθέτουμε…) δορυφορικά, κάνοντας ελιγμούς, αόρατος, αποφεύγοντας τον εντοπισμό του από ραντάρ (κατεβαίνει σε ύψος μόλις 50 μέτρων απ’ το έδαφος ή την θάλασσα) – μέχρι να πάρει την εντολή να κτυπήσει… Δεν χρειάζεται να τον μεταφέρει ούτε βομβαρδιστικό αεροπλάνο, ούτε υποβρύχιο. Απλά εκτοξεύεται απ’ την ξηρά… κι άντε να τον βρείτε μετά…

Πρόκειται για το πρώτο πυρηνικό όπλο που μπορεί να περιπολεί «αόρατο» για μήνες πάνω από μια περιοχή οσονδήποτε μεγάλη… Κακό της κεφαλής μας γενικά (όπως και με τόσα άλλα), όμως αυτό το συγκεκριμένο δεν έχει «αντίδοτο» – και φαίνεται πως θα χρειαστούν κάποια χρόνια μέχρι να φτιαχτεί κάποιο. Που σημαίνει ότι «η ισορροπία τρόμου» μεταξύ αντίπαλων κρατών (ξέρετε ποια…) εξοπλισμένων με πυρηνικά, όπως την μάθαμε (ή την φανταστήκαμε) ως τώρα παύει να ισχύει.

Σταματήστε την γη να κατέβω!!