Category: Ασταμάτητη μηχανή

Θα ζεις όπως θέλουμε ηλίθιε! (για το καλό σου…) 2

Πέμπτη 7 Απρίλη>> Στις 19 Φλεβάρη του 2022, η καθεστωτική «καθημερινή» (η ιδιοκτησία της έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τον κυρ Βασίλη, τον Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, τον «πιο ισχυρό γιατρό του κόσμου»…) είχε ολοσέλιδη διαφήμιση της εταιρείας gnomon informatics sa. Πρόκειται για εταιρεία πληροφορικής, η οποία όμως έχει γνώμη (και φιλοδοξίες) για την …. υγεία σας / μας…. Δηλαδή για τα πολυθρύλητα health data – τα οποία είναι το “χρυσάφι” που θέλει και ο ευρωπαϊκός “δρόμος του εμβολιασμού”…

Στις δύο πρώτες παραγράφους της αυτοπαρουσίασής της στην καθεστωτική «καθημερινή» η εταιρεία ξεκαθαρίζει το «τοπίο», σε στυλ έκθεσης λυκείου ώστε όλα να γίνουν αντιληπτά. (Ο τονισμός δικός μας):

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού της υγείας, ενός κλάδου που για διάφορους λόγους έχει μείνει πίσω σχετικά με τομείς όπως του ηλεκτρονικού εμπορίου, της ψυχαγωγίας, κτλ. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πλέον οι καταναλωτές χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο εφαρμογές υγείας, καθώς και ΙοΤ [internet of things] συσκευές που οδηγούν σε έναν πιο υγιή τρόπο ζωής.

Επίσης η πανδημία έχει επιταχύνει σημαντικά την υιοθέτηση ψηφιακών λύσεων υγείας και οι καταναλωτές νοιώθουν πιο άνετοι να διαμοιραστούν τα δεδομένα τους για ιατρικούς σκοπούς. Επίσης, η τρέχουσα έλλειψη διαλειτουργικότητας στην υγειονομική περίθαλψη μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών, να συμβάλει στην εξάντληση των επαγγελματιών υγείας και να σπαταλήσει σημαντικά ποσά ετησίως…

Οι «καταναλωτές υγείας» είναι καταναλωτές, κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται… Και νοιώθουν «πιο άνετοι να διαμοιραστούν τα δεδομένα τους», τα προσωπικά data τους δηλαδή, «για ιατρικούς σκοπούς». (Ή οτιδήποτε τους σερβιριστεί σαν τέτοιο, αφού άλλωστε δεν μπορούν να ελέγξουν τίποτα απ’ τις διαδρομές των data τους).

Όμως αυτά ακριβώς τα health data είναι η βάση που πάνω της θα στηθούν, κτίζονται ήδη, μεγάλα τμήματα των νέων αλγοριθμικών φυλακών, αφού η υγεία είναι εμπόρευμα και είτε οι ιδιωτικές ασφαλιστικές είτε τα δημόσια ταμεία ενδιαφέρονται να ελέγξουν-τα-έξοδά-τους μέσου του διαρκούς ελέγχου της ζωής των πελατών τους…

Τον Μάρτη του 2022 το ΙΟΒΕ (ναι, μάλιστα, το «ίδρυμα οικονομικών και βιομηχανικών ερευνών»…) σε συνεργασία με το ΕΜΠ («εργαστήριο βιομηχανικής και ενεργειακής οικονομίας») εξέδωσαν μια μελέτη 90 σελίδων με τίτλο Ψηφιακή υγεία και Real World Data στην Ελλάδα: Ο μετασχηματισμός στο οικοσύστημα της υγείας και ο αντίκτυπος στην οικονομία.

Κάποιος μπορεί να ένοιωθε θαλπωρή και μεγαλύτερη σιγουριά που τόσοι πολλοί και καλοί άνθρωποι, προγραμματιστές, μηχανικοί, μάνατζερς, think tank βιομηχάνων, ασχολούνται με την καλή του υγεία… Ακόμα κι αν ο ίδιος / η ίδια είναι μια μικροποσότητα μέσα σ’ ένα (επιχειρηματικό) οικοσύστημα, έννοια που παραπέμπει σε «άγρια φύση» και, ίσως (γιατί όχι;) σε κάτι σαν wild west… Ίσως όμως αντί για την θαλπωρή το σωστό αίσθημα είναι το πάγωμα: αυτό το μεγάλο πολυποίκιλο ενδιαφέρον δείχνει πως η «υγεία» γίνεται μια πολύ μεγαλύτερη και διαφορετική μπίζνα απ’ ότι ήταν ως τις αρχές του 21ου αιώνα, όπου άλλωστε ήδη τίποτα δεν ήταν αθώο και ανθρωπιστικό.

Και στη συγκεκριμένη έρευνα το βασικό θέμα είναι τα «δεδομένα υγείας» – και η «αξιοποίησή» τους (στον καπιταλιστικό κόσμο του 21ου αιώνα). Σε κάποιο σημείο της (σελ. 39) για παράδειγμα, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν (ο τονισμός δικός μας):

… Η γρήγορη εξάπλωση των ψηφιακών συσκευών θα οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές … καθώς το ενδιαφέρον των ασθενών για νέες εφαρμογές υγείας και φορητές συσκευές συνεχώς αυξάνεται και κατ’ επέκταση αυξάνεται και η δημιουργία και διαθεσιμότητα δεδομένων για συλλογή και αποθήκευση. Ωστόσο, οι σημαντικότερες επιπτώσεις του ψηφιακού μετασχηματισμού στον τομέα της υγείας αναμένεται να επηρεάσουν τα στάδια δημιουργίας real world data και της περαιτέρω επεξεργασίας τους για την παραγωγή real world evidence… μέσω της ενσωμάτωσης καινοτόμων πληροφοριακών συστημάτων και νέων ψηφιακών εργαλείων και αναλυτικών τεχνικών όπως η μηχανική μάθηση (machine learning) και η ανάλυση μεγάλων δεδομένων (big data analytics)…

Πρόκειται για την α λα 4η βιομηχανική επανάσταση άποψη περί υγείας και το πανηγυρικό τέλος της κλινικής (όπως σωστά μας την παρουσίασε ο Foucault): η διαρκής ψηφιακή επιτήρηση 24/7 κάθε σώματος «μέσα κι έξω» θα «παράγει τεράστιες ποσότητες δεδομένων» τα οποία στη συνέχεια, με βάση συγκεκριμένους αλγόριθμους, θα «παράγουν τις αποδείξεις» για την κατάσταση της υγείας… κλπ. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι α) ο καθένας θα είναι διαρκώς άρρωστος ή μισο-άρρωστος, και β) το αν είναι καλά θα ορίζεται απ’ τις μυστηριώδεις και άγνωστες προδιαγραφές των αλγορίθμων, που φυσικά κατά καιρούς θα αλλάζουν για να συντηρείται και η (πελατειακή) νοσηρότητα και ο καθεστωτικός έλεγχος στο όνομα της “κοινωνικής ευθύνης”.

Bella Ciao

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Ένας ιταλός μουσικός του δρόμου σε μια δική του ερμηνεία…

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα.

Συντονιστείτε

Την ερχόμενη Πέμπτη 7 Απρίλη («ημέρα τέχνης και πολιτικής» στο ελληνικό κοινοβούλιο…) περισσότερα για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Βαρετό;;; Ξεπερασμένο;;

Θανατοθέατρο

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Δεν είναι συνηθισμένο ένας στρατός να αναδιπλώνεται από μια πόλη αφήνωντας πίσω του, στους δρόμους, πτώματα αμάχων – για να τα φωτογραφίσουν οι αντίπαλοι… με την ησυχία τους… μετά από μέρες… και να τα δείξουν τα δυτικά media, να φρίξει η ανθρωπότητα… Έτσι δεν είναι;

Φυσικά μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ο στρατός της Μόσχας είναι πρωτόγονος, και δεν έχει ιδέα από δημόσιες σχέσεις. Μπορεί ακόμα να πει πως και το ρωσικό καθεστώς (συνολικά) είναι πρωτόγονο, και δεν ξέρει τι είναι οι φωτογραφήσεις και οι βιντεοσκοπήσεις.

Απ’ την άλλη βέβαια μπορεί να ισχύει πως όταν ένα χοντρό παραμύθι αποκαλύπτεται σαν τέτοιο, χρειάζεται ένα ακόμα χοντρύτερο. Τι το ήθελε η έγκυος ουκρανή blogger Marianna Vyshemirskaya να βγει να πει ότι το ουκρανικό φασισταριό χρησιμοποιούσε το μαιευτήριο στη Μαριούπολη σα βάση του με «ανθρώπινες ασπίδες» τις εγκύους και τους συγγενείς του; Να τώρα: δείτε πόσοι άνθρωποι «δολοφονήθηκαν απ’ τον ρωσικό στρατό» στη Bucha…

Εκείνο με τους ιρακινούς στρατιώτες που πέταγαν στο πάτωμα και τσαλαπατούσαν τα μωρά σ’ ένα μαιευτήριο του κουβέιτ το 1991 το ξέρετε; Τι να κάνει εκείνη η αυτόπτης μάρτυρας / νοσοκόμα που τελικά ήταν η κόρη του πρεσβευτή του κουβέιτ στην Ουάσιγκτον;

Gazorubles reloaded: θερμοσίφωνας εναντίον καταψύκτη

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Έγινε όπως αναμενόταν. Για την ακρίβεια επιταχύνθηκε: όποιος χάνει την ιστορική διάρκεια για χάρη των εντυπώσεων της στιγμής δεν καταλαβαίνει. Για λογαριασμό της συνέχειας της εργατικής κριτικής / αντιπληροφόρησης ας θυμίσουμε εισαγωγικά ότι πριν μια βδομάδα (Δευτέρα 28 Μάρτη, gazorubles) γράφαμε μεταξύ άλλων:

… Μετά την οργάνωση της απαίτησης πληρωμής σε ρούβλια (σε καμμιά βδομάδα), οι ευρωπαίοι, «μη φιλικοί» αγοραστές θα πρέπει να ανοίξουν λογαριασμούς σε ρωσικές τράπεζες (σε μία απ’ αυτές τις δύο όχι-τιμωρημένες), να καταθέσουν σ’ αυτές γενναίες ποσότητες ευρώ που θα μετατρέπονται σε ρούβλια, και να πληρώνουν μέσω αυτών των λογαριασμών το γκάζι. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο έλεγχος των πληρωμών θα βρίσκεται σε ρωσικές και όχι σε ευρωπαϊκές τράπεζες – για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος «παγώματος» των σχετικών ποσών. Εκτός απ’ τον έλεγχο μεγαλώνει αισθητά και η (διεθνής) ζήτηση σε ρούβλια∙ πράγμα που είχε ήδη σα συνέπεια, και μόνο με την αναγγελία της ανεγκέφαλης αλεπούς, την ανατίμηση της διεθνούς ισοτιμίας του ρουβλιού. Κι αυτό είχε / έχει αλυσιδωτά αποτελέσματα στις τιμές των εισαγόμενων στη ρωσική επικράτεια (και τιμολογημένων σε δολάριο ή ευρώ) ευρείας χρήσης εμπορευμάτων, που πληρώνονται απ’ τους ντόπιους σε ρούβλια: έπεσαν (οι τιμές), με αποτέλεσμα οι συνέπειες των «κυρώσεων» για τον ρωσικό πληθυσμό να είναι πια ιδιαίτερα περιορισμένες. (Δεν εννοούμε τα είδη πολυτελείας…)

Πρόκειται για μίνι διεθνοποίηση του ρωσικού νομίσματος. Που βέβαια απέχει πολύ, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, απ’ το να το καθιερώσει σαν ένα ισχυρό διεθνές νόμισμα. Αν, λοιπόν, μείνει κάποιος εκεί θα συμπεράνει ότι δεν πρόκειται για κάτι που να αξίζει τον χαρακτηρισμό “golden bullet”. Λάθος!…

Τώρα έχει αρχίσει ο ντόρος. Και οι απειλές διάφορων δυτικών πολιτικών βιτρινών ή/και δημαγωγών ότι «εξαιτίας των απαιτήσεων αυτών των άθλιων στη Μόσχα» θα παγώσουμε… «Να φοράτε κανά πουλόβερ παραπάνω» συνέστησε ένας γερμανός υπουργός του υποτελείς του, και πρέπει να αναρωτηθούμε αν το άλλοτε διάσημο ανταγωνιστικό πνεύμα ενός καλού τμήματος της γερμανικής κοινωνίας φοράει πλέον διπλές και τριπλές παντόφλες ώστε να αντέχει τέτοιες προσβλητικές συμβουλές…

Αυτό που επιβάλει η Μόσχα είναι απλό και παραδειγματικό: αντί οι σε ευρώ πληρωμές (κατ’ αρχήν για το γκάζι) να γίνονται στα γερμανικά, ιταλικά, αυστριακά παραρτήματα της gazprombank, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή από «πάγωμα», θα γίνονται στη ρωσική έδρα της. Αντί να «τραβάει» η gazprom τις πληρωμές απ’ το ευρωπαϊκό έδαφος διακινδυνεύοντας να μην μπορεί να το κάνει, οι πελάτες της θα στέλνουν τα ευρώ τους (ή τα δολάριά τους) σε ρωσικό έδαφος, σε δικούς τους λογαριασμούς στα κεντρικά της gazprombank. Την οποία θα έχουν εξουσιοδοτήσει να τα μετατρέπει σε ρούβλια στο χρηματιστήριο της Μόσχας (στην τρέχουσα κάθε φορά ισοτιμία), ώστε να πληρωθεί (πάντα επί ρωσικού εδάφους) η μητρική gazprom. Εδώ το νόμισμα, μέσω μιας αλληγορίας για το έδαφος, είναι η σημαία του κράτους.

Γιατί διάφορες πολιτικές βιτρίνες, ο έρμος γερμανός καγκελάριος, ο βασιλιάς Μακρόν, ο τραπεζίτης Ντράγκι, πετάχτηκαν αγανακτισμένοι να δηλώσουν «όχι, ποτέ σε ρούβλια!»; Κανείς τους δεν αγοράζει ρωσικό γκάζι, άλλη είναι η δουλειά τους. Κανείς τους δεν θα στερηθεί την θαλπωρή απ’ το πιθανό “δελτίο” στο ρεύμα ή στη θέρμανση. Το αέριο το αγοράζουν εταιρείες, εταιρείες ιδιωτικές, κρατικές ή σ.δ.ι.τ. Και το καταναλώνουν οι υπήκοοι (που μπορεί να φορέσουν διπλά και τριπλά πουλόβερ, έχοντας μια τρύπα στο μπράτσο για να κάνουν τριπλά και τετραπλά «τσιμπήματα» γενετικής μηχανικής…) αλλά επίσης και οι βιομηχανίες. Υποτίθεται ότι οι πολιτικές βιτρίνες στον καπιταλιστικό κόσμο είναι οι εκπρόσωποι αυτών των βιομηχανιών. Τι γνώμη έχουν τα αφεντικά των βιομηχανιών (για παράδειγμα των γερμανικών) για την «προτάσσω το στήθος μου στο εχθρό» στάση των τωρινών πολιτικών τους εκπροσώπων;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τεχνικές της εξουσίας: συντριπτικές;

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Υπάρχει όμως κάτι πίσω και πέρα απ’ αυτά, κάτι που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό (σαν περιθωριακοί με ιδιαίτερους κοινωνικούς προσανατολισμούς…), κάτι που σχεδόν αποκλείεται να δείτε εντοπισμένο αλλού στην στρατόσφαιρα της δημαγωγίας. Το βασικό μοτίβο της δημιουργίας και της διαχείρισης στον δυτικό καπιταλισμό είτε της «κρίσης ενέργειας» είτε της «κρίσης τροφίμων» (είτε και των δύο μαζί) είναι ακριβώς το ίδιο με το μοτίβο δημιουργίας και διαχείρισης της «υγιειονομικής κρίσης». A ka: «ο κορωνοιός επιτίθεται».

Που βρίσκονται οι ομοιότητες; Κατ’ αρχήν στον ρυθμό (του carpet bombing). Κάθε καινούργια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) «κακιά είδηση» σπρώχνει τις προηγούμενες στο βάθος της συλλογικής αμνησίας (;), συσκοτίζοντας την ιστορική αλληλουχία των γεγονότων και την γενεαλογία του (κάθε φορά) «τώρα». Αυτό το (κάθε φορά) «τώρα» ερμηνεύεται απ’ τους κυρίαρχους στη βάση ενός μανιχαϊστικού, κατάλληλα καλλιεργημένου, αφαιρετικού και συμβολικού διπόλου «καλό – κακό», χωρίς να μνημονεύεται ιδιαίτερα η σχέση του με το προηγούμενο και το παραπροηγούμενο «τώρα». Είναι ένα είδος ιδεολογικής / διανοητικής επίθεσης-κατά-κύματα, όπου κάθε κύμα (κάθε «κακιά είδηση») αξιώνει μια αυτοτέλεια ερμηνείας, η οποία ερμηνεία όμως είναι η κατατονική επανάληψη του ίδιου: «το καλό ενάντια το κακό».

Παίρνουμε σαν παράδειγμα το γερμανικό κράτος/κεφάλαιο. Ποια είναι η «τωρινή απειλή»; Ότι αυτός ο πάνκακος ο Putin θα μας αφήσει να παγώσουμε∙ μπορεί να κλείσει και τα εργοστάσιά μας… Τι σχέση έχει αυτή η «τωρινή απειλή» με την προηγούμενη στο ουκρανικό πεδίο μάχης («παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας / εισβολή») και με την πιο προηγούμενη κατάσταση (8 χρόνια πόλεμος στο Donbass); Καμία! Μην σκέφτεσθε έτσι, γιατί θα κατηγορηθείτε για «φιλοπουτινισμό»!

Κι ωστόσο το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει αφήσει πολλά αποτυπώματα στο ουκρανικό πεδίο μάχης αυτά τα 8 χρόνια, τόσα ώστε δεν δικαιούται (στα μάτια των όποιων ανταγωνιστικών υποκειμένων στη γερμανία, αν υπάρχουν ακόμα τέτοια…) να παραγράφει την ιστορία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

SOS: Παρίσι και Βερολίνο καλούν Πεκίνο!

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Πριν σχεδόν ένα μήνα, για την ακρίβεια στις 8 Μάρτη, σχεδόν δυο βδομάδες μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, έγινε κάτι που καταχωνιάστηκε στη δυτική πολεμοκάπηλη δημαγωγία. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron και ο γερμανός πρωθ. Soltz μίλησαν «τριγωνικά» με τον κινέζο αυτοκράτορα Xi ζητώντας του, ούτε λίγο ούτε πολύ, να «μαζέψει» την ανεγκέφαλη αλεπού…

Και που είναι το παράξενο; ίσως αναρωτηθείτε… Σ’ αυτό: είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του είδους μας όπου δύο ευρωπαϊκά κράτη (πρώην «μεγάλες δυνάμεις»…) ζητούν από ένα ασιατικό κράτος να παρέμβει σε ένα πρόβλημα αμιγώς ευρωπαϊκό, σε μια πολεμική σύγκρουση που συμβαίνει σε εντελώς ευρωπαϊκό έδαφος (και για την οποία θα έλεγε κάποιος ότι αποτελεί «ευρωπαϊκή υπόθεση»)!

Ήταν, άραγε, εκείνη η τριγωνική video επικοινωνία η δύσθυμη δυτική αναγνώριση ότι το κέντρο του καπιταλιστικού πλανήτη βρίσκεται μακριά απ’ την ιστορική του θέση, στην μακρινή ασία; Ασφαλώς ναι!!! Όμως δεν είναι μια έντιμη αναγνώριση (και γιατί να ήταν τέτοια;)

Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, στις 1 Απρίλη ήταν κανονισμένη μια σύνοδος μεταξύ ε.ε. και Πεκίνου, για τα ζητήματα των οικονομικών (και όχι μόνο) σχέσεων μεταξύ τους. Δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο το ότι σ’ αυτήν την εικονική (μέσω video) διάσκεψη η παρακμιακή ε.ε. ζήτησε ξανά απ’ το Πεκίνο να «συνετίσει» την ανεγκέφαλη αλεπού!

Αυτός ο αμίμητος που πληρώνεται σαν «πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου» ονόματι Charles Michel το δήλωσε (μετά το τέλος του ραντεβού) όλο καμάρι: Καλέσαμε την κίνα να σταματήσει τον πόλεμο στην ουκρανία είπε (!!!), προφανώς χωρίς να έχει επίγνωση του τι λέει. Η κυρία Ursula το εξήγησε:

Η κίνα έχει επιρροή στη ρωσία, οπότε περιμένουμε απ’ την κίνα να αναλάβει τις ευθύνες της για τον τερματισμό του πολέμου… (!!!)

Πίσω απ’ αυτές τις όλο αγάπη-για-την-ειρήνη «εκκλήσεις» στο Πεκίνο να λύσει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα του οποίου την διαχείριση οι ίδιες οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες είχαν παραδώσει επί χρόνια στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, κρύβεται η ευρύτερη δυτική ψευδαίσθηση ότι ο δυτικός καπιταλισμός και τα κράτη του μπορούν ακόμα να ελέγξουν το ευρασιατικό project και, κυρίως, το Πεκίνο – απειλώντας το (όπως συνήθως) η μεν Ουάσιγκτον με «κυρώσεις» / τιμωρίες, η δε ε.ε. με «σου κρατάω μούτρα». Το επίδικο είναι γνωστό: να μην βοηθήσει ο κινεζικός καπιταλισμός τον ρωσικό εναντίον των δυτικών «κυρώσεων», αγοράζοντας για παράδειγμα το πλεόνασμα της ρωσικής παραγωγής υδρογονανθράκων, ή διευκολύνοντας τις διεθνείς συναλλαγές της Μόσχας με την κινεζική εναλλακτική του swift.

Κατά συνέπεια τα επίσημα ανακοινωθέντα της ε.ε. μετά την συνάντηση ήταν γεμάτα ουκρανία και τις κινεζικές ευθύνες… Τα ανακοινωθέντα του Πεκίνου όμως ήταν the other way. Ελάχιστη αναφορά στον πόλεμο. Σύμφωνα μ’ αυτά ο αυτοκράτορας Xi συμβούλεψε τις ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες να διαχωρίσουν τον δρόμο τους απ’ τον αμερικανικό!… Προσθέτοντας πως αν το κάνουν μέλλον λαμπρό περιμένει την συνεργασία του καπιταλισμού ε.ε. με τον κινεζικό.

(φωτογραφία: Και για να μην ξεχνάμε ποια είναι η κυρίως δουλειά της κυρά Ursula αυτή την εποχή. Ακόμα και μετά την συνάντηση με τον αυτοκράτορα δεν ξέχασε πως όλος ο πλανήτης πρέπει να περάσει απ’ τον πάγκο των mRNA πλατφορμών…)

Ένας βασιλιάς στις κάλπες

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Μέσα σ’ όλα αυτά ο βασιλιάς Macron έχει τον μπελά της ανανέωσης της βασιλείας του (στις προεδρικές εκλογές δύο γύρων, στις 10 και στις 24 Απρίλη). Μια τόσο πετυχημένη πολιτική βιτρίνα δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί καν και καν: αναμένεται «περίπατος», ή τέτοια είναι η γενική πεποίθηση στο παλάτι του. Γι’ αυτό και ο βασιλιάς Macron δεν πολυασχολήθηκε με προεκλογική εκστρατεία και άλλες τέτοιες αηδίες – αυτά είναι για τους ψωραλέους αντιπάλους του. Έκανε μόνο μία μεγάλη συγκέντρωση το περασμένο Σάββατο, στην «αρένα της άμυνας του Παρισιού» (Paris La Defense Arena) στη Nanterre χωρητικότητας 30.000 θέσεων (plus λίγο παραπάνω από 5.000 θέσεις στο τεραίν), την οποία φυσικά γέμισε. Χρειάστηκαν όμως και μερικές «προσφορές» για να υπάρξει ζέση στο κλείσιμο των θέσεων / εισιτηρίων. Έτσι (πάνω φωτογραφία):

Οι 5 πρώτοι που θα έκλειναν θέση θα κέρδιζαν «ιδιαίτερες και μοναδικές στιγμές μετά την συγκέντρωση» (τις οποίες ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να φανταστούμε!)

Οι επόμενοι 10 θα είχαν δικαίωμα να παραβρεθούν στα γυρίσματα του ντοκυμαντέρ «ο υποψήφιος», που είναι το προεκλογικό video υλικό του βασιλιά και μπορεί να πάρει κάποιο βραβείο όσκαρ (αν δεν τα σαρώσει όλα ο κωμικός του Κιέβου)

Οι επόμενοι 20 θα είχαν την τιμή συνάντησης μ’ έναν υπουργό (πράγμα που θα έπρεπε να προκαλεί σύγκρυο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…)

Οι επόμενοι 35 θα έπαιρναν δωροεπιταγή 30 ευρώ για να ψωνίζουν απ’ την μπουτίκ της εκστρατείας του βασιλιά (καμιά κούπα ή κανά T-shirt με την φάτσα του)…

Οι επόμενοι 100 αφίσα με (τι άλλο;) την φάτσα του βασιλιά και την υπογραφή του…

Και οι επόμενοι 200 επίσκεψη στα γραφεία της διαφημιστικής, και απεριτίφ με προσωπικότητες (αγνώστου είδους)…

Τακτική λαϊκής αγοράς…

Είναι πετυχημένος (για το κοινό του) ο βασιλιάς Macron; Οι ανταγωνιστές του για την καρέκλα, απ’ τα δεξιά κι απ’ τα αριστερά, του καταλογίζουν διάφορα σε σχέση με το εσωτερικό της γαλλικής επικράτειας∙ κι ανάμεσά τους η άγρια καταστολή των διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων» είναι κάτι ιδιαίτερης σημασίας.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αυτός ο πόλεμος ήταν απ’ την αρχή εναντίον μας. Κι έτσι θα συνεχίσει…

Κυκλοφορεί και δείχνει τις πατημασιές στη λάσπη των 2 τελευταίων χρόνων: κρυμμένες σε κοινή θέα – σημειώσεις για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, την αιχμαλωσία των σωμάτων, και την βιοπολιτική στον καπιταλιστικό 21ο αιώνα (Μάρτιος 2020 – Νοέμβριος 2021)

Έκδοση σε χαρτί των Sarajevo.pdf που την διετία ’20-’21 ήταν μέρος της πολεμικής εργατικής κριτικής μας κατά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των κάθε είδους υποστηρικτών του. Τριακόσιες+ σελίδες γραμμένες κατευθείαν απ’ το μέτωπο, γεμάτες ασυναρτησίες (: «ψέκα»…), βυζαντινούς ύμνους και αμανέδες (: «χριστιανοταλιμπάν»…), κολακείες στο ψόφιο κουνάβι (: «τραμπιστές»…), καλούπια (: «μπετόβλακες»…), αστυνομικά σενάρια (: «συνωμοσιολόγοι»), παραμύθια (: «διασπορείς ψευδών ειδήσεων»…) και κάθε τι κολασμένο και απαγορευμένο κατά του κράτους και του κεφάλαιου, όπως αποφάνθηκαν οι πάντα έγκυροι, όμορφοι και έξυπνοι caradinieroi / pfizerοι.

Έκδοση αυστηρά ακατάλληλη για γνωσιολογικά και πολιτικά ανήλικους!! Διατίθεται σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. (Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο των Συναδέλφων).