Μικρό-βια 1

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Την άνοιξη του 2010 μια 20χρονη περνούσε τις πύλες του Ευαγγελισμού σε φορείο και σε καταστολή, κτυπημένη άσχημα από πολύ σοβαρό τροχαίο. Η νεαρή πολυτραυματίας έμεινε 13 ημέρες στην εντατική και, στη συνέχεια, άρχισε η ανάρρωσή της ομαλά, στη μονάδα αυξημένης φροντίδας. Ήταν έτοιμη να βγει∙ και τότε ήρθε η ενδονοσοκομειακή λοίμωξη… Ουρολοίμωξη από τον καθετήρα… «Χμμ…» μουρμούρησαν οι νοσοκόμες. «… Συμβαίνει…».

Το μόνο διαθέσιμο μέσο κατά της νοσοκομειακής ουρολοίμωξης ήταν αντιβιοτικά 4ης γενιάς. Η αντιβίωση 4ης γενιάς (κεφαλοσπορίνες; κινολόνες;) χορηγούνταν ενδοφλέβια, υπήρχε αποκλειστικά για νοσοκομειακή χρήση, και η πρόγνωση για την συγκεκριμένη λοίμωξη ήταν: «Αν πιάσει… Αν δεν πιάσει τότε…» Τότε; Θάνατος… Έτσι, στην ψύχρα. «… Συμβαίνει…»

 Η αντιβίωση έπιασε στη συγκεκριμένη νεαρή… Όμως δεν πιάνει πάντα.

Και δεν πρόκειται για «μοίρα». Πρόκειται για ένα στρατηγικό / φονικό λάθος διαρκείας της δυτικής ιατρικής. Ένα λάθος που δεν είναι το μοναδικό, είναι όμως προσοδοφόρο. Όπως όλα τα υπόλοιπα.

STOP.

Μικρό-βια 2

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Λίγο πριν την έναρξη της «εποχής covid 19», στις 19 Νοέμβρη του 2019, στα καθεστωτικά «νέα», κάτω απ’ τον τίτλο Νοσοκομειακά μικρόβια: Αντοχή έως 100% στα αντιβιοτικά μπορούσε κανείς να διαβάσει μεταξύ άλλων κι αυτά:

Προκαλούν σοκ τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει έγκριτοι Έλληνες λοιμωξιολόγοι, σύμφωνα με τα οποία τα μικρόβια που ενδημούν σε νοσοκομεία εμφανίζονται ανθεκτικά σε ποσοστό σχεδόν 100% απέναντι στα όπλα που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες…. Σύμφωνα με την κα. Γιαμαρέλλου, εξαιτίας της αλόγιστης από τον άνθρωπο χρήσης και κατάχρησης των αντιβιοτικών, πολύτιμα φάρμακα που ήταν μέχρι σήμερα ισχυρά εργαλεία στα χέρια των γιατρών για την καταπολέμηση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων … είναι πλέον ανίσχυρα, και μάλιστα σε υψηλότατα ποσοστά, που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζουν και το 98%

… Στα παραπάνω ανησυχητικά έρχονται να προστεθούν και τα αποτελέσματα πρόσφατης πανευρωπαϊκής μελέτης, που περιελάμβανε και τη χώρα μας, η οποία έδειξε ότι 1 στους 10 Έλληνες (ποσοστό 9,6%) νοσηλευόμενους εμφάνισε κατά τη νοσηλεία του λοίμωξη από πολυανθεκτικά μικρόβια. Το απογοητευτικό αυτό στοιχείο ενισχύεται ακόμη περισσότερο και από δημοσίευμα του έγκυρου επιστημονικού περιοδικού Lancet, το οποίο ανέφερε ότι ο αριθμός των θανάτων στην Ελλάδα από πολυανθεκτικά μικρόβια έφτασε τους 1.626 για το 2018.

Η μικροβιακή αντοχή αποτελεί σήμερα μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία παγκοσμίως, καθώς σχετίζεται με 700.000 θανάτους τον χρόνο. Κι όσο οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν τη νέα γενιά των αντιβιοτικών που θα νικήσει τους μηχανισμούς άμυνας των μικροβίων, τόσο οι αριθμοί αυτοί χρόνο το χρόνο θα αυξάνονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι θάνατοι από ανθεκτικά μικρόβια υπολογίζονται για το 2050 περισσότεροι από 10.000.000 τον χρόνο παγκοσμίως, δηλαδή περισσότεροι απ’ όσους προκαλεί ο καρκίνος.

… Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων, Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος και δ/ντής του Γ Παθολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Νίκαιας κ. Θεόδωρος Πέππας, ανέφερε χαρακτηριστικά:

Κάθε καινούργιο ισχυρότερο φάρμακο που έβγαινε παλιά και δημιουργούσε ελπίδες – όπως ήταν οι κεφαλοσπορίνες 3ης ή 4ης γενιάς, μετά οι κινολόνες κ.α. – οι πρώτοι που τα αχρηστεύαμε ήμασταν εμείς οι ίδιοι οι γιατροί…

Τουλάχιστον 4 άτομα πέθαιναν το 2018 κάθε μέρα στα ελληνικά νοσοκομεία απ’ την κρίση της δυτικής φαρμακευτικής “λογικής”… Της εξαιρετικά κερδοφόρας δυτικής φαρμακευτικής λογικής!

STOP.

Μικρό-βια 3

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Την Κυριακή 10 Γενάρη του 2021, κάτω απ’ το τίτλο Ψάχνοντας την θεραπείαη ασταμάτητη μηχανή (στα πλαίσια της εργατικής αντι-πληροφόρησης) έγραφε μεταξύ άλλων:

…Το θέμα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον απ’ την άποψη της φροντίδας υγείας· και έχει γίνει εκρηκτικά σημαντικό μετά την αποτυχία των αντιβιοτικών να αντιμετωπίσουν τα υπερ-βακτηρίδια που δημιούργησε η ίδια η χρήση τους! Τα νοσοκομεία και οι ενδο-νοσοκομειακές λοιμώξεις, σοβαρή αιτία θανάτου αυτές οι τελευταίες (ακόμα και θανάτων που είναι της μόδας να χρεώνονται στον συνήθη ύποπτο των ημερών, τον τσαχπίνη!) είναι βασική κοινοτοπία μιας συγκεκριμένης επιστημονικής, επιστημονικότατης κατάρρευσης, της δυτικής άποψης για την χημική αντιμετώπιση των βακτηριδίων και των λοιμώξεων που προκαλούν. Που ξεκίνησε, και καλά έκανε, με την ανακάλυψη της πενικιλίνης – αλλά έφτασε σ’ ένα Βατερλώ με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο.

Η γνώση και η χρήση των βακτηριοφάγων είναι τόσο επιστημονική όσο δεν γίνεται! Ανήκει στο «σώμα γνώσης» που αναπτύχθηκε απ’ την δεκαετία του 1920 στη σοβιετική ένωση (για συγκεκριμένους λόγους…) και σαμποταρίστηκε συστηματικά απ’ την δυτική φαρμακοβιομηχανία (και πάλι για συγκεκριμένους λόγους…). Διαφορετικές μορφές καπιταλισμού ανέπτυξαν εντελώς διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις για το ίδιο ζήτημα, των ζήτημα των βακτηριακών λοιμώξεων, επί δεκαετίες στον 20 αιώνα… Για να φτάσει η δυτική ιατρική / φαρμακοβιομηχανία μόνο πολύ πρόσφατα να παραδεχτεί την αποτυχία της με τα αντιβιοτικά – και να αρχίσει να «αναγνωρίζει» (πειραματικά ακόμα, ώσπου να βρεθεί κάποια φαρμακο-μαφία να φτιάξει την σχετική πατέντα…) την εμπειρία της πρώην σοβιετικής ένωσης, που έχει κληροδοτηθεί πια στο γεωργιανό κράτος…

Υπήρχε ένα συνοδευτικό / κατατοπιστικό video σχετικά, 23 λεπτών.

Bacteriophages – the cure for antibiotics resistance from cyberpunk link on Vimeo.

 

STOP

Μικρό-βια 4

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Την Δευτέρα 6 Απρίλη 2021, κάτω από τον τίτλο Η υπερπαραγωγή μεταφέραμε ένα απόσπασμα από ρεπορτάζ του BBC σχετικά με τους αυξημένους θανάτους (αποδιδόμενους στην covid-19…) σε διάφορα σημεία της ευρώπης αλλά όχι παντού:

… Υπάρχει η υποψία ότι ένας απ’ τους παράγοντες των μεγάλων αριθμών στην Ιταλία θα μπορούσε να μην είναι ο ιός ο ίδιος, αλλά βακτηρίδια. Η χώρα έχει τα μεγαλύτερα νούμερα θανάτων λόγω αντίστασης των μικροβίων στα αντιβιοτικά στην Ε.Ε. – πρακτικά, το ένα τρίτο όλων των θανάτων στην Ε.Ε. από αντίσταση στα αντιβιοτικά συμβαίνει στην Ιταλία. Αν και τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν έναν ιό, μια ιική μόλυνση μπορεί συχνά να ανοίξει τον δρόμο για δευτερογενείς λοιμώξεις ή επιπλοκές όπως η βακτηριδιακή πνευμονία. Αν αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πετυχημένα με αντιβιοτικά εξαιτίας της αντίστασης του βακτηριδίου, τότε αυτό είναι που σκοτώνει τον ασθενή, και όχι ο ιός ο ίδιος…

«Αυτό είναι ένα απίστευτα σημαντικό κομμάτι της όλης ιστορίας» λέει ο Heneghan [Carl Heneghan, διευθυντής του κέντρου «ιατρικής στηριγμένης σε αποδείξεις» του πανεπιστημίου της Οξφόρδης). «Και είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο στους ηλικιωμένους».

(φωτογράφια: Προσέξτε την ημερομηνία πάνω αριστερά. Ο εικονογράφος είχε έμπνευση…)

STOP

Ιοί

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Το ελληνικό σύστημα υγείας είναι πασίγνωστο σ’ όλη την ευρώπη γι’ αυτό: παραγωγός υπερμικροβίων που προσπερνούν τα αντιβιοτικά… Το θανατόμετρο και η «κοινή δεξαμενή» είναι επίσης πασίγνωστα, κι όχι μόνο ελληνικά.

Γιατί, άραγε, το ελλαδιστάν είναι πρωταθλητής θανάτων που αποδίδονται στον τσαχπίνη; Είναι σαν οικογενειακό μυστικό: όλοι το ξέρουν αλλά «δεν πρέπει να μιλάμε γι’ αυτό». Κι αν δεν μιλάμε γι’ αυτό δεν υπάρχει… Όπως δεν υπάρχει (πουθενά) η “κοινή δεξαμενή”. (Ή… ίσως πρόκειται να αποκαλυφθεί σύντομα…)

Μαζί με το μαζικό έγκλημα της επιβολής της γενετικής μηχανικής μέσα απ’ τον τρόμο των εντατικών και των θανατομέτρων, έγινε κι ένα ακόμα: η απαγόρευση των φτηνών, προσιτών, αποτελεσματικών θεραπειών για όσους / όσες είχαν ανάγκη. Πόσοι άραγε φώναξαν και φωνάζουν «περισσότερες μεθ, εντατικές για όλο το λαό!» ενώ θα έπρεπε να φωνάξουν και να φροντίσουν για το ακριβώς αντίθετο, για το όσο λιγότεροι φτάνουν στα νοσοκομεία τόσο καλύτερα για την υγεία και την αυτοπεποίθηση του κόσμου;

Πόσοι;

NON STOP

Η Ο σαν φάση του πολέμου

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Το ελληνικό κρουσματόμετρο πέφτει, και οι «σοφοί» με τα διαγράμματα αλλάζουν τις προβλεψάρες τους σαν τις κάλτσες τους. Από 100.000 «κρούσματα» σε λίγο, με την άνεση ζογκλέρ, πέφτουν στις 5.000. Το θανατόμετρο καίει ακόμα, αλλά είπε κανείς ότι το ντόπιο σύστημα υγείας σκοτώνει με τρόπους που δεν καταγράφονται στα επίσημα «πιστοποιητικά θανάτου»; Όχι, κανείς δεν είπε ποτέ τέτοιο πράγμα…

Ενδιάμεσα κρέμεται η Ο. Όχι, όμως, μόνο στο ελλαδιστάν. Σε μια «πανδημία» που ήταν πολιτικά και τεχνολογικά μαστορεμένη πριν καν εμφανιστεί, απ’ την στιγμή μηδέν, τι σημαίνει μια ιική παραλλαγή που επώνυμοι ειδικοί την χαρακτήρισαν (σκανδαλωδώς για πολύ περισσότερους…) σαν «την φυσική μέθοδο απόκτησης γενικής ανοσίας που απέτυχαν να δημιουργήσουν οι φαρμακοβιομηχανίες»;

Ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά σ’ αυτές τις τελευταίες. Η καλά πληροφορημένη και όχι για μαζική προπαγάνδα «ναυτεμπορική» στις 11 Γενάρη, κάτω απ’ τον τίτλο Ειδικά εμβόλια για την Όμικρον από Pfizer και Moderna, έγραφε μεταξύ άλλων κι αυτά:

Ειδικά εμβόλια για την παραλλαγή Όμικρον ετοιμάζουν οι φαρμακοβιομηχανίες Pfizer και Moderna, τα οποία θα είναι σύντομα διαθέσιμα.

Σύμφωνα με δηλώσεις στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC του διευθύνοντος συμβούλου της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά, η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία θα έχει έτοιμο τον Μάρτιο ειδικό εμβόλιο για την παραλλαγή Όμικρον και μάλιστα – όπως είπε – έχει αρχίσει η παραγωγή νέων δόσεων εμβολίου. «Το εμβόλιο θα είναι έτοιμο τον Μάρτιο» τόνισε ο Μπουρλά. «Ξεκινάμε ήδη την παραγωγή ορισμένων απ’ αυτές τις ποσότητες με ρίσκο».

Ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer ανέφερε ακόμη πως το εμβόλιο αυτό θα αφορά και τις άλλες παραλλαγές οι οποίες κυκλοφορούν.

Διευκρίνισε ωστόσο πως δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο το αν χρειάζεται ή όχι ένα εμβόλιο για την Όμικρον ή πως αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται, αλλά η εταιρεία θα έχει ορισμένες δόσεις έτοιμες επειδή κάποιες κυβερνήσεις θέλουν να είναι έτοιμο το ταχύτερο δυνατό. Ειδικό εμβόλιο για την Όμικρον υπόσχεται πως θα έχει έτοιμο σύντομα και η φαρμακοβιομηχανία Moderna. Μιλώντας επίσης στο CNBC, o διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Στεφάν Μπανσέλ δήλωσε πως η Moderna θα έχει έτοιμη μια αναμνηστική δόση που θα στοχεύει στην παραλλαγή Όμικρον το φθινόπωρο, καθώς οι ανά τον κόσμο κυβερνήσεις ετοιμάζονται για ετήσιους εμβολιασμούς κατά του ιού…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Η Ο σαν γέφυρα….

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Υποστηρίξαμε εξ’ αρχής, πριν 2 χρόνια, ότι: αν δεν επρόκειτο να μπουν όσο το δυνατόν περισσότερα εκατομμύρια υπηκόων πάνω στον πάγκο του χασάπη των ενσωματωμένων γενετικών μεταλλάξεων και της ψηφιακής / αλγοριθμικής φυλάκισης, τότε τίποτα απ’ όσα έχουν συμβεί απ’ τις αρχές του 2020 δεν θα είχε γίνει! Η πραγματική επικινδυνότητα του Sars-Cov-2 αποδείχθηκε περίτρανα εκεί που κανένας δυτικός πρωτοκοσμικός δεν θέλει να κοιτάξει: στην «υπανάπτυκτη» αφρική. (Δεν αναφέρουμε την κίνα επειδή πολλοί είναι έτοιμοι να πουν βλακείες…). Για την ανάλυσή μας, κατά συνέπεια, ο καπιταλιστικός, εξουσιαστικός βολονταρισμός του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των πολιτικών εκπροσώπων ή υπηρετών του, είναι βασικός όχι μόνο για τα χρόνια που πέρασαν αλλά και για τους μήνες και τα χρόνια που έρχονται.

Ταυτίζονται όμως απόλυτα τα (υποχρεωτικά) κοντοπρόθεσμα συμφέροντα των όποιων πολιτικών βιτρινών, ανά κράτος, με τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντα των συγκεκριμένων δυναμικών τομέων του κεφάλαιου; Υποστηρίξαμε πριν μήνες πως παρά την οργανική τους σχέση, αυτά τα συμφέροντα των μεν και των δε μπορεί να αποκλίνουν στιγμιαία (όπου το «στιγμιαία» δείτε το με την έννοια της «μακριάς ιστορίας»). Είναι χαρακτηριστικό πως όλες οι μεγάλες και επαναλαμβανόμενες διαδηλώσεις κατά των απαγορεύσεων σ’ όλα τα δυτικά κράτη έχουν στόχο τις κυβερνήσεις, τις πολιτικές βιτρίνες∙ όχι όμως και τις εταιρείες! Ο σκληρός πυρήνας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου κεφάλαιου παραμένει εκτός ραντάρ, άθικτος, “αόρατος” (πράγμα που από εργατική, ταξική άποψη είναι καταστροφικό…). Αντίθετα οι πολιτικές βιτρίνες τρώνε όλες τις κατάρες… χωρίς να είναι όλες σίγουρες ότι θα έχουν την «τύχη» της επαγγελματικής post-government αποκατάστασης εκείνου του ακροδεξιού αυστριακού μαφιόζου / καθάρματος, του Sebastian Kurz! Αρκετοί κινδυνεύουν πράγματι να βρεθούν ακόμα και στα κάτεργα (αλλά αυτό θα το δούμε μια άλλη φορά…)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Διαδήλωση (15/1) ενάντια…

Δευτέρα 17 Γενάρη>> Δίνουμε σήμερα προτεραιότητα σε άλλα-που-κρέμονται-πάνω-απ’-τα-κεφάλια-μας… Οπότε εντελώς πρόχειρα το παρακάτω σύντομο video. Περισσότερα, αναλυτικότερα (και όχι μόνο για αυτήν την μέρα) την Τετάρτη 19 Γενάρη.

Κακές συνήθειες

Δευτέρα 17 Γενάρη>> Θα μπορούσαν να είναι ‘80s. Αλλά είναι early ‘20s. Ίσως η μουντάδα και η κατάθλιψη των καιρών να τους αδικούν. Αλλά το rock ‘n’ roll είναι rock ‘n’ roll, και τις χρονιές δεν τις κοιτάει.

Οι Bad Habits – και οι καλημέρες μας.

Η «προίκα» (και η εξάρτηση…)

Δευτέρα 17 Γενάρη>> Ενώ πολλές χώρες εξετάζουν τα τελευταία χρόνια το μέτρο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για κάθε πολίτη τους και ορισμένες έχουν ήδη πειραματιστεί σχετικά, στη Γερμανία εκφράζονται σκέψεις για ένα προωθημένο βήμα με ζητούμενο πάντα τη μείωση της ανισότητας. Ένα από τα σημαντικότερα ινστιτούτα οικονομικών ερευνών στη χώρα, το DIW, προτείνει στο γερμανικό κράτος να χορηγεί σε κάθε πολίτη ανεξαιρέτως 20.000 ευρώ στην αρχή της ζωής του και συγκεκριμένα με την ενηλικίωσή του, στα 18 του χρόνια, ώστε να του προσφέρει τη δυνατότητα είτε να σπουδάσει, είτε να ανοίξει δική του επιχείρηση, είτε να αποκτήσει κάποια επαγγελματική κατάρτιση, είτε ακόμα και να καταβάλει ένα τμήμα του τιμήματος για την αγορά ενός περιουσιακού στοιχείου. Όχι βέβαια για να το σπαταλήσει.

Η ιδέα είναι στο ίδιο πνεύμα με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, ένα μέτρο που στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της φτώχειας με τη χορήγηση ενός στοιχειώδους εισοδήματος σε όλους, χωρίς καμία προϋπόθεση και χωρίς καν εξακρίβωση της περιουσιακής κατάστασης των δικαιούχων. Όπως, πάντως, επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Deutsche Welle, η «ελάχιστη περιουσία» η Grunderbe όπως είναι ο γερμανικός όρος, είναι μια ιδέα με ιστορία αιώνων…. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς … το μέτρο θα κοστίζει στο γερμανικό κράτος 22,6 δις ετησίως, καθώς κάθε χρόνο ενηλικιώνονται στη Γερμανία περίπου 750.000 πολίτες

Έτσι ξεκινάει το σχεδόν διθυραμβικό ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» στις 14 Γενάρη (φωτογραφία επάνω). Πρόκειται βέβαια για ιδέα / πρόταση του Βερολινέζικου think tank και όχι απόφαση του γερμανικού κράτους. Ακόμα κι αν γίνει επίσημη κρατική πολιτική πάντως οι γερμανοί νεολαίοι δεν θα κρατάνε σακούλες για να μαζεύουν τα κατοστάρικα που θα πέφτουν απ’ τον ουρανό! Το ποσό της «προίκας» (20.000 ευρώ) είναι ελάχιστα μεγαλύτερο (στη γερμανία) απ’ τον ετήσιο βασικό μισθό του ανειδίκευτου για μια χρονιά, δώδεκα μηνιάτικα δηλαδή, (19.020 ευρώ). Και, υποθέτουμε, θα αντικαταστήσει ή θα απορροφήσει τα όποια επιδόματα υπάρχουν…

Είναι αλήθεια ωστόσο ότι η ιδέα του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» γυροφέρνει στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο στα κεφάλια μιας (από πρώτη, αλλά μόνο πρώτη ματιά απρόοπτης) συμμαχίας μεταξύ νεο-φιλελεύθερων και «αριστερών» ειδικών, διανοούμενων… γενικά φιλάνθρωπων… εδώ και κάμποσα χρόνια. Στελεχών του συστήματος δηλαδή, που ανησυχούν για την διευρυνόμενη ανισότητα στις κοινωνίες της 3ης και ακόμα περισσότερο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Εκτιμάμε πως με την μια ή την άλλη μορφή θα μπει σε εφαρμογή κάποια στιγμή, όχι μακρινή: όπως τα καπιταλιστικά κράτη και τ’ αφεντικά φροντίζουν για την καλή μας υγεία (εεε;) έτσι θα φροντίσουν όχι για την «μείωση των ανισοτήτων» αλλά για έναν πιο συστηματικό και καθολικό έλεγχο της σύγχρονης, σημερινής και αυριανής εργατικής τάξης. Ένα πατερναλιστικό ενδιαφέρον που θα πουληθεί σαν «φιλόπτωχη ευεργεσία», μέσα από ένα σύνθετο σύστημα πειθάρχησης το οποίο έχουμε ονομάσει και παρουσιάσει εδώ (στην ασταμάτητη μηχανή) ονομάζοντάς τον το διπλό αφεντικό.

Τι γενναιοδωρία υπάρχει λοιπόν στην πιο πάνω ιδέα / πρόταση στην ευρύτητά της; Καμία! Πρόκειται για τον ατσάλινο υπολογισμό πως αν το «ανθρώπινο κεφάλαιο» στα χαμηλά της κοινωνικής διαστρωμάτωσης επιδοτείται μ’ ένα μικρό, συμβολικό χρηματικό κεφάλαιο (: ποσό χρημάτων) με συγκεκριμένους, αυστηρούς και επιτηρούμενους όρους, τότε α) θα αλλοτριωθεί τόσο όσο χρειάζεται για να «ξεχάσει» την προλεταριοποίησή του∙ β) θα αποκτήσει μια σχέση εξάρτησης με τον «χορηγό» του (το κράτος, δηλαδή, σαν κόμμα του κεφάλαιου) νομιμοποιώντας την αντίστροφη σχέση, το «δικαίωμα του χορηγού / χρηματοδότη» να ελέγχει την σωστή και υπεύθυνη ζωή των “επωφελούμενων”.

Στο πιο πάνω απόσπασμα το «όχι, βέβαια, να το σπαταλήσει» είναι δηλωτικό των αυστηρών όρων. “Βέβαια”: μ’ αυτήν την προίκα δεν επιδοτείται η κατανάλωση, η σπατάλη! Επιδοτείται η επένδυση του Εαυτού – Κεφάλαιο, με τρόπο που να μπορεί να πιστοποιηθεί… Δεν θα βγαίνουν τα ευρώ λίγα λίγα απ’ το λογαριασμό∙ θα πηγαίνουν διατραπεζικά εκεί που πρέπει… Εκείνο που στις προηγούμενες δεκαετίες εμφανιζόταν σαν ατομική ή/και οικογενειακή (σε κάθε περίπτωση ιδιωτική δραστηριότητα), η μαζική μικροαστικοποίηση δηλαδή μέσω της «επένδυσης στον Εαυτό – Κεφάλαιο», πρόκειται να αποκτήσει και την κρατική (άρα κεντρικά ελεγχόμενη) διάστασή του. Όχι επειδή οι «φτωχοί» δεν μπορούν να επενδύσουν στους Εαυτούς τους – αυτή η πονοψυχιά είναι προσχηματική!… Αλλά επειδή σε συνθήκες εντατικής ρευστοποίησης της αγοράς εργασίας (: διαρκής αναδιάρθρωση ειδικοτήτων…) είναι απαραίτητος ένας κεντρικός «πύργος ελέγχου» τόσο των εργασιακών ροών όσο και της πειθαρχίας εκείνων που ζουν πουλώντας την εργατική τους δύναμη, σωματική, διανοητική – ή ζωτική (επ’ αυτής άλλη φορά…)

Αν στον κεϋνσιανισμό η μορφή – κράτος ήταν ο υποτιθέμενα ουδέτερος παράγοντας ανάμεσα στ’ αφεντικά και στην εργατική τάξη (του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα), στο άμεσο μέλλον η «σ.δ.ι.τ.» δομή εξουσίας θα είναι ο «τιμονιέρης», ή πιο σωστά ταυτόχρονα ο κώδικας – οδικής – κυκλοφορίας και ο τροχονόμος των νέων, ρευστών, συχνά πρωτοφανών σχέσεων, μορφών και «συμπεριφορών» εργασίας. Και για να είναι τέτοιος η μορφή – κράτος πρέπει να δείχνει «πειστικός» στο ενδιαφέρον του για το πόπολο.

Όπως ακριβώς η «προστασία της δημόσιας υγείας» στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο ήταν και είναι το αντίθετο, είναι η βίαιη υπαγωγή των σωμάτων στις προδιαγραφές του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, της νέας, αναβαθμισμένης «βιομηχανίας της υγείας», και της ψηφιακής επιτήρησης κατά της «κοινωνικής ανευθυνότητας», έτσι και η «προστασία έναντι των κοινωνικών ανισοτήτων» είναι η διαρκής οργάνωση, αναδιοργάνωση και έλεγχος αυτών των ανισοτήτων. Πάντα μέσα απ’ το ατελείωτο τούνελ της «ατομικής κοινωνικής ευθύνης».

Υποψιαζόμαστε (για να μην πούμε ότι είμαστε σχεδόν σίγουροι) πως οι ίδιοι «εισαγγελείς» της νέας κανονικότητας που τόσο καλά γνωρίσαμε ήδη, θα σταθούν ξανά μπροστά μας. Με το δάκτυλο υψωμένο και τις καταγγελίες, τις κατάρες και τις ψευτιές τους ίδιες στον πυρήνα τους.

Το θέμα θέλει αναλυτική δουλειά. Συνεπώς θα τα λέμε κι από ‘δω, θα τα λέμε και μέσω των Sarajevo.pdf σε μεγαλύτερη έκταση….

(αφίσα: υποφέροντας απ’ αυτό το είδος της επιμονής ότι η τάξη μας πρέπει να προβλέπει και να ετοιμάζεται για να είναι αξιόμαχη αντί να σέρνεται υπνωτισμένη και λιπόθυμη απ’ τα διάφορα «σοκ και δέος» του συστήματος, πριν σχεδόν 4 χρόνια, τον Μάρτη του 2018, το συμβούλιο για την εργατική αυτονομία είχε παρουσιάσει δημόσια την επερχόμενη αντίθεση.

Μάταια: στα στρατοδικεία που στήνει και θα στήσει ο καιροσκοπισμός και ο διάχυτος διανοητικός λουμπενισμός οι έγκαιρες, αναλυτικές, ανταγωνιστικές προειδοποιήσεις δεν έχουν καμιάν αξία. Οι πραιτωριανοί δεν έχουν σπουδαία μνήμη, ακόμα κι αν νομίζουν ότι έχουν σπουδαία προοπτική.

Και η αμνησία, η λήθη, η ακρισία, η μικρόνοια και η μικροψυχία, έχουν γίνει προσόντα προς επιδότηση…)