Month: January 2021

Ο θάνατος στη Δύση (1)

Τρίτη 26 Γενάρη. Χτες το διατυπώσαμε με την μορφή ερωτήματος: πως είναι δυνατόν στον δυτικό (κατά κύριο λόγο) καπιταλιστικό κόσμο ο covid να εμφανίζεται σαν ο απόλυτος φονιάς ενώ στον ανατολικό (με παράδειγμα την κίνα) καπιταλιστικό κόσμο να μην ισχύει καθόλου αυτό και να μην εγείρονται – στον δυτικό κόσμο – τεράστια ερωτήματα για το τι (ΤΟΥ) συμβαίνει;; Είχαμε ξανακάνει το ίδιο πριν ένα μήνα (25 Δεκέμβρη: δύση εναντίον κίνας και το ανλαποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη – 4) αναφερόμενοι όχι στον ανατολικό καπιταλιστικό κόσμο αλλά στον παγκόσμιο νότο, ειδικά στη δυτική αφρική, στα κράτη γκάνα, σενεγάλη, ακτή ελεφαντοστού και μπουρκίνα φάσο.

Η ασταμάτητη μηχανή, σαν περιθωριακή που είναι, δεν μπορεί να ελπίζει σε κάποια σοβαρή απάντηση απ’ τους διάφορους caradinieri και φίλους των pfizer κλπ. (Αυτοί είναι, συνήθως, περισπούδαστοι άνθρωποι, που στέκονται πολύ ψηλά… Η ασταμάτητη μηχανή είναι εργάτρια, και η ταξική θέση παίζει πάντα τον ρόλο της…). Αλλά το ερώτημα παραμένει: σε 5 καπιταλιστικά δυτικά κράτη (γαλλία, ιταλία, ισπανία, μεγάλη βρετανία, ηπα) 570.883 δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα σε 9 μήνες. Σε 1 καπιταλιστικό ανατολικό κράτος (κίνα) με υπερδιπλάσιο πληθυσμό σε σχέση με το σύνολο των 5 συγκεκριμένων δυτικών, 3 (τρεις) δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα στο ίδιο 9μηνο. Η διαφορά ανάμεσα στον αριθμό 570.883 και τον αριθμό 3 είναι τεράστια, ό,τι κι αν μετράει κανείς! Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για θανάτους που αποδίδονται στην ίδια ακριβώς αιτία…

Γιατί, λοιπόν, ο μέσος (ή ο «ανώτερος μορφωτικά») δυτικός άνθρωπος δεν γυρνάει το βλέμμα του, γιατί δεν αναρωτιέται «βρε, τι να γίνεται στην κίνα;» (ή στην μπουρκίνα φάσο…), γιατί δεν ψάχνει να βρει και να εκπλαγεί άσχημα; Ή, πράγμα που είναι το ίδιο, γιατί τα δυτικά αφεντικά και οι δημαγωγοί τους μιλάνε και ξαναμιλάνε για παγκόσμιο πρόβλημα, για την παγκόσμια συμβολή των (δυτικών) φαρμακο-μαφιών γενετικής μηχανικής στην σωτηρία της ανθρωπότητας και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υπηκόους; Πως ανανεώνεται διαρκώς η δυτική κατασκευή ενός «κόσμου» που ταυτίζεται (όταν βολεύει…) αποκλειστικά με τον δυτικό καπιταλισμό;

Μια απάντηση την οποία προτείνουμε στην ερώτηση του «πως είναι δυνατόν να μην συγκρίνει κανείς την κατάσταση εδώ ή εκεί» είναι, απλά, το ότι το «εκεί» δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει στο κοσμοείδωλο του δυτικού αν αυτό το «εκεί» δεν έχει την μορφή και το περιεχόμενο που τον βολεύει: να είναι κατώτερο απ’ την δύση σε διάφορους τομείς, να είναι αξιολύπητο… Δεν υπάρχει, επιπλέον, κανένα «εκεί» που να αμφισβητεί με οποιονδήποτε τρόπο την δυτική (καθολική) ανωτερότητα: στους θεσμούς, στην ηθική, στις ιδέες, στις τεχνικές, στις επιστήμες!! Τέτοιο «εκεί» δεν υπάρχει – να γιατί (προτείνουμε) κανείς δεν γυρνάει το βλέμμα του σε αυτές τις περιστάσεις που λέγονται «πανδημία». Το μόνο «εκεί» που έχει γίνει ιστορικά δεκτό για την μυθολογία της δυτικής ανωτερότητας είναι το «εκεί» που είναι εχθρικό, μοχθηρό, ύπουλο, επικίνδυνο, νοσηρό, απολίτιστο…

Όταν ο Edward Said εξέδωσε τον Οριενταλισμό μας άνοιξε τα μάτια!! Μας έδειξε με τον πιο λεπτομερή, αναλυτικό και συνεκτικό τρόπο το πως η δυτική μυθολογική ανωτερότητα αυτο-κατασκευάστηκε κατασκευάζοντας ταυτόχρονα το «κατώτερο Άλλο»· τις βολικές (για την «αυταπόδεικτη») δυτική ανωτερότητα εννοήσεις και παραστάσεις για τον ισλαμικό κόσμο της «εγγύς ανατολής». Θα μπορούσε κάποιος άλλος να κάνει ακριβώς το ίδιο έργο για το πως η δυτική μυθολογία κατασκεύασε την κατωτερότητα των αυτοχθόνων της «νέας ηπείρου» (την «άγρια δύση» της αμερικανικής) ή της αυστραλίας· την κατωτερότητα των ινδών, των ασιατών, των αφρικανών. Παντού όπου άπλωνε τα χέρια του (τα όπλα του και τους σταυρούς του) η δυτική αποικιοκρατία / ο δυτικός ιμπεριαλισμός αυτο-νομιμοποιούνταν μέσα απ’ την κατασκευή κατώτερων· κατώτερων που χρειάζονταν άλλοτε την ευεργετική «καθοδήγηση» του λευκού, χριστιανού κατακτητή και άλλοτε την εξόντωσή τους (συχνά και τα δύο μαζί).

Σε κάποιο σημείο ο Said συμπυκνώνει αυτήν την διαδικασία σε μια φράση: …Το πλέγμα της γνώσης και της εξουσίας που δημιουργεί τον «Ανατολίτη» και κατά μία έννοια τον εξαφανίζει ως ανθρώπινο ον δεν είναι λοιπόν για μένα ένα αποκλειστικά ακαδημαϊκό πρόβλημα…. Είναι αλήθεια. Η διαδικασία της κατασκευής της δυτικής πολιτιστικής, ηθικής, τεχνικής, θεσμικής, αισθητικής, ιδεολογικής “παγκόσμιας” ανωτερότητας ήταν (και παραμένει…) διαδικασία εξαφάνισης των Άλλων ως ανθρώπινων όντων – με τις δικές τους πολιτιστικές, ηθικές, τεχνικές, θεσμικές, αισθητικές και ιδεολογικές ποιότητες. Η γυμνή ζωή που ο Agamben παρατήρησε να φτιάχνεται τώρα στις δυτικές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις επιβαλλόταν επί αιώνες σαν «εξαγώγιμο είδος». Πριν και μετά τον 19ο αιώνα. Πιο σωστά: επειδή έγινε εφικτή η άγρια, πρωταρχική συσσώρευση σε βάρος αυτών των βίαια απογυμνωμένων / υποτιμημένων ζωών σ’ όλο τον πλανήτη, σε συνδυασμό με το «προτεσταντικό πνεύμα», έγιναν εφικτά τα πρώτα καπιταλιστικά βήματα – στη δύση. Που εδραίωσαν την «παγκόσμια» δυτική ανωτερότητα…. Μέχρι χτες. (Θα δούμε αργότερα πως και γιατί αυτό που ήταν κυρίως «για χρήση εξωτερικού» επιστρέφει τώρα στις δυτικές μητροπόλεις· κι αν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο).

Να γιατί, υποψιαζόμαστε, ότι είναι αδιανόητο, απίστευτο, έξω από οποιονδήποτε (δυτικό) κανόνα εννοήσεων του κόσμου το να υπάρχουν μεγάλα μέρη αυτού ακριβώς του ίδιου κόσμου, του ίδιου πλανήτη, όπου ο θρυλικός covid19-φονιάς δεν σκοτώνει· σίγουρα όχι έτσι όπως δηλώνεται πολιτικά ότι συμβαίνει στην δύση. Να γιατί δεν υπάρχει καμμία απάντηση στα ερωτήματά μας: αυτά θεωρούνται α-νόητα!!!

Αυτή η δυτική «παγκόσμια» ανωτερότητα φτιάχτηκε συστηματικά επί τουλάχιστον 500 χρόνια. Ανανεώθηκε, διορθώθηκε, έγινε πιο «λεπτή» και πιο διειδυτική, εξοπλίστηκε ξανά και ξανά τόσο με μπαρούτι όσο και με «ανθρωπιστικές επιστήμες» (κοινωνιολογία, ανθρωπολογία, ψυχολογία, σημειολογία) επί πάμπολλες γενιές. Είμαστε όλοι τέκνα της, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Η τελευταία φορά που γυαλίστηκε ήταν μετά το τέλος του 3ου παγκόσμιου και την εξαφάνιση του μοχθηρού, επικίνδυνου (αλλά και κατώτερου σε καθε τι εκτός απ’ τα όπλα) «Άλλου» που αντιπροσώπευε στο δυτικό φιλελεύθερο φαντασιακό η (εν πολλοίς «δυτική») ε.σ.σ.δ. Τότε κάποιοι διακήρυξαν «το τέλος της ιστορίας»· και πολλοί περισσότεροι το δέχτηκαν με ανακούφιση: το αιώνιο παρόν (του αιώνιου παλιμπαιδισμού…) θα ήταν, σίγουρα, δυτικό. Δηλαδή: δικό μας!

Το ερώτημα του ενός δισεκατομυρίου νεκρών είναι τώρα αυτό: τι θα συμβεί (και τι συμβαίνει ήδη!) σ’ αυτόν τον δυτικό κόσμο αν η 5 αιώνων ανωτερότητά του όχι απλά αμφισβητείται αλλά έχει ουσιαστικά ξεπεραστεί εκεί που πονάει περισσότερο, στις τεχνοεπιστήμες και στις εφαρμογές τους; Το ερώτημα μπορεί να διατυπωθεί διαφορετικά: αν ο «μέσος» (ή και «ανώτερος»…) γάλλος, ιταλός, ισπανός, αμερικάνος, καναδός, άγγλος, έλληνας, ούγγρος, πολωνός γυρίσει το βλέμμα του στα ανατολικά (ή στα νότια…) και διαπιστώσει πόσο κατώτερος είναι ΗΔΗ στην «αντιμετώπιση της πανδημίας» – αυτό το τόσο «φλέγον ζήτημα» της δυτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης – πώς θα νοιώσει; Τι θα σκεφτεί; Πόσο έδαφος θα χάσει κάτω απ’ τα πόδια του;

Και πώς, με πόση λύσσα και με τι μέσα θα επιχειρήσει να ανακτήσει την ανωτερότητά του;

(φωτογραφία: Καραβάνι στον παλιό “δρόμο του μεταξιού”)

Ο θάνατος στη Δύση (2)

Τρίτη 26 Γενάρη. Η ορατή αμερικανική παρακμή είναι «αμερικανική» μόνο κατά ένα μέρος. Κατά ένα άλλο, ουσιαστικό, είναι δυτική παρακμή. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα εκδηλωθεί (ή ότι εκδηλώνεται) και στην ευρώπη με τους ίδιους τρόπους.

Ένας «αντι-αμερικάνος» συνταξιούχος σύμβουλος επιχειρήσεων ονόματι Larry Romanoff, κάτοικος Σαγκάης, περιέγραφε πρόσφατα (με αρκετή ειρωνεία) την σχέση ανάμεσα στην μυθολογία της αμερικανικής ηθικής ανωτερότητας και την πράξη της:

… Τα λεξικά γενικά εξηγούν την λέξη “παρέκκλιση” σαν μια έξοδο απ’ το κανονικό ή το τυπικό, ένα γεγονός ή χαρακτηριστικό που μπορεί να είναι δυσάρεστο ή ακόμα και εγκληματικό αλλά συμβαίνει σπάνια. Το 1975 μια επιτροπή της αμερικανικής γερουσίας ερευνούσε τις τεκμηριωμένες υποθέσεις της εμπλοκής της cia σε εκτεταμένες δολοφονίες ηγετών διάφορων κρατών που ήταν εχθρικοί στην αμερικανική ηγεμονία. Το συμπέρασμά της;

«Η επιτροπή δεν πιστεύει ότι οι πράξεις δολοφονιών που εξετάστηκαν αντιπροσωπεύουν τον πραγματικό χαρακτήρα της αμερικής. Δεν αντανακλούν τις ιδέες που ο λαός αυτής της χώρας και ο κόσμος ελπίζουν για μια καλύτερη, πιο πλήρη και πιο δίκαιη ζωή. Θεωρούμε τα σχέδια δολοφονιών σαν παρεκλίσεις».

Συνεπώς … οι δολοφονίες που έκανε η cia, 50 εθνικών ηγετών και 100 μικρότερης αξίας στόχων, επί 50 χρόνια, που συνεχίζονται με αδιάκοπο ρυθμό επί της προεδρίας 12 διαφορετικών αμερικάνων προέδρων, είναι απλές “παρεκκλίσεις” που δεν αντανακλούν “τον πραγματικό αμερικανικό χαρακτηρα”…. Αξίζει να ξαναδιαβάσει κάποιος το πιο πάνω απόσπασμα απ’ την δήλωση της επιτροπής… Δεν αρνείται τις δολοφονίες όλων αυτών των ξένων ηγετών· αντίθετα τις περιγράφει σαν ασυμβίβαστες με το αμερικανικό ουτοπικό ιδεώδες, και είναι αυτό το ιδεώδες και όχι οι πράξεις της με την οποία η αμερική κρίνει τον εαυτό της· αυτό το εικονικό ουτοπικό ιδεώδες είναι που παρέχει το αληθινό μέτρο της αμερικανικής ηθικής υπεροχής…

Ακολουθώντας αυτήν την γραμμή αιτιολόγησης, μια αμερικάνα συγγραφέας ονόματι Dana Williams έγραψε ένα αξιόλογο άρθρο στο οποίο περιέγραφε με λεπτομέρειες ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις πάντα γίνονταν μόνο υπέρ των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρήσεων και των ελίτ· αλλά ύστερα συμπλήρωσε: «ο πιο πολύτιμος θησαυρός της αμερικής είναι οι δημοκρατικές αξίες και η αυξανόμενη αίσθησή της για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Τι; Μια αυξανόμενη αίσθηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Που αποδεικνύεται πώς; Αυτή η γυναίκα έγραψε για την όλο και πιο αποσταθεροποιητική αμερικανική λιτανεία εγκλημάτων και καταστροφών σε τόσα πολλά μέρη του κόσμου και, αμέσως, σχεδόν χωρίς να πάρει ανάσα, μας λέει για την πολυτιμότητα αυτής της ίδιας χώρας και τον όλο και πιο μεγάλο θησαυρό δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς να συνειδητοποιεί την σύγκρουση στα λόγια της…

Δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς κι άλλα παραδείγματα αυτής της μαζικής ψευδαίσθησης. Ο αμερικάνος πρόεδρος Obama ρωτήθηκε για το πως τα κατάφεραν οι ηπα να ενισχύονται επί 200 χρόνια χωρίς εμφανείς αποτυχίες. Η απάντηση του ήταν το να πει «Η πραγματική δύναμη του έθνους μας δεν προκύπτει απ’ την δύναμη των όπλων μας ή το μέγεθος του πλούτου μας, αλλά από την διαρκή δύναμη των ιδεών μας για την δημοκρατία, την ελευθερία, τις ευκαιρίες και την ανυποχώρητη ελπίδα». Συγχωρείστε μας αν αναρωτηθούμε για την πνευματική κατάσταση του ανδρός, μιας που είπε μια τόσο χοντροκομμένη ανοησία.

… Το 2014 μια ομάδα αμερικανικού ποδοσφαίρου ακύρωσε το συμβόλαιο ενός απ’ τους πιο διάσημους παίκτες της επειδή είχε επιτεθεί βίαια στη σύζυγό του. Στο ξενοδοχείο ενός καζίνο, η κάμερα του ασανσέρ έγραψε τον τύπο να κτυπάει την γυναίκα του στο κεφάλι τόσο δυνατά ώστε το κεφάλι της κτύπησε στον ατσάλινο τοίχο, κι ύστερα έπεσε αναίσθητη. Λίγο μετά η κάμερα στο χωλ του ξενοδοχείου τον έγραψε να τραβάει το αναίσθητο σώμα της γυναίκας του έξω απ’ το ασανσέρ και να την παρατάει στο πάτωμα σαν χαλασμένη κούκλα. Όταν κυκλοφόρησαν αυτά τα video, ο τύπος έκανε μια δήλωση στα μήντια λέγοντας “Δεν είναι το είδος του ανθρώπου που είμαι”. Αλλά φυσικά αυτό ακριβώς το είδος ήταν· ήταν η τρίτη φορά που ανακατευόταν η αστυνομία σε παρόμοιες πράξεις του. Όμως, όπως οι περισσότεροι αμερικάνοι και το έθνος τους συνολικά, δεν συνέκρινε τον εαυτό του με την πραγματικότητα των πράξεών του αλλά μάλλον με τις ουτοπικές ιδέες που παρίστανε ότι έχει στο κεφάλι του. Έτσι ώστε ενώ κι άλλες φορές είχε κτυπήσει την γυναίκα του σε βαθμό να την αφήσει αναίσθηση, δεν ήταν ο χαρακτήρας που ήταν. Αυτή η ιστορία είναι μια τέλεια απεικόνιση της αμερικής σήμερα…

Αυτή η «διπλή ηθική» βρίσκεται στην καρδιά της δυτικής ιμπεριαλιστικής «παγκόσμιας» ανωτερότητας, και ίσως μπορεί να αποδοθεί στην θρησκευτική (χριστιανική) προέλευση του δυτικού καπιταλισμού στα πρώτα κρίσιμα βήματά του. (Δεν ξέρουμε αν είναι γνωστό αλλά ο χριστιανισμός είναι μια ειδωλολατρική θρησκεία που υποκρίνεται το αντίθετο….) Όπως και νάχει αν οι δυτικές κοινωνίες έχουν υπάρξει τόσο περήφανες για αυτήν την ανωτερότητα, δεν είναι για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο επειδή εξασφάλιζαν στα αφεντικά τους την λεηλασία του υπόλοιπου «κατώτερου» πλανήτη· και στους υπηκόους λίγα ψίχουλα απ’ αυτήν.

Στη διάρκεια αυτών των 5 αιώνων, που αρχίζουν χοντρικά στα τέλη του 15ου αιώνα, ποτέ αυτή η δυτική υπεροψία δεν αμφισβητήθηκε στην καρδιά της. Ήττες των δυτικών ιμπεριαλισμών υπήρξαν, αρκετές και σημαντικές. Αρκεί να θυμίσουμε την αμερικανική ήττα στο βιετνάμ και την γαλλική στην αλγερία. Αλλά αυτά κρίνονταν σαν «μεμονωμένα» περιστατικά και πάντως σε καμμία περίπτωση κλονισμοί του βάθρου της δυτικής «παγκόσμιας» ανωτερότητας. Απόδειξη, αν χρειάζεται κάποια, ο «προληπτικός πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» που ξεκίνησε η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της το 2001: ποιος θα τολμούσε να αμφισβητήσει όχι την στρατιωτική δύναμη αλλά και την «ηθική υποχρεώσή» τους να σώσουν τον κόσμ» απ’ αυτούς τους απολίτιστους γενειοφόρους που μισούσαν επειδή ζήλευαν αυτήν την «δυτική ποιότητα»· και την ζήλευαν επειδή δεν μπορούσαν να την φτάσουν;

(φωτογραφία: Υποδούλωση και εμπόριο σκλάβων…)

Ο θάνατος στη Δύση (3)

Τρίτη 26 Γενάρη. Όμως αυτή η ηθικά, πολιτικά, πολιτιστικά, τεχνικά ανώτερη δύση δεν έσπειρε τον θάνατο μόνο στον υπόλοιπο πλανήτη. Τα αφεντικά της τον έσπειραν, χωρίς αναστολές ή φειδώ, και στο εσωτερικό των δικών τους κοινωνιών! Οι δύο «θερμοί» παγκόσμιοι πόλεμοι στον 20ο αιώνα έχουν εξηγηθεί επαρκώς σαν σύγκρουση αντίπαλων ιμπεριαλισμών. Αλλά αυτοί οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί δεν περιόρισαν την αναμέτρησή τους «εκεί», στα μακρινά «εκεί» των κατώτερων. Τα αφεντικά την έφεραν, με όλη την θηριωδία που μπορούσαν, μέσα στα σύνορά τους. Τόσο από πολιτική και ιδεολογική όσο και από ανθρωπολογική άποψη θα υποστηρίζε κάποιος χωρίς λάθος ότι η βία που ασκούσε και ο θάνατος που επέβαλε η δυτική «ανωτερότητα» στα «εκεί» του πλανήτη μεταφέρθηκε στις δυτικές μητροπόλεις· και όχι μόνο μία αλλά δύο συνεχόμενες φορές. Θα μπορούσε να έχει υπάρξει και τρίτη ως τα τέλη της δεκαετίας του 1980 αν δεν υπήρχε η αβεβαιότητα του τελικού αποτελέσματος ενός πυρηνικού πολέμου με βαλιστικούς πυραύλους…

Οι δύο + ένας παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ου αιώνα έχουν μελετηθεί, αναλυθεί και «εξηγηθεί» από διάφορες πλευρές· δεν είναι δουλειά της ασταμάτητης μηχανής να εμπλακεί σε μια ιστορική αναδίφηση τέτοιου μεγέθους. Υπάρχει όμως κάτι που φαίνεται ότι έχει διαφύγει απ’ την συνείδηση (και την μνήμη…) των δυτικών υπηκόων, και αποδεικνύεται με ελεεινό τρόπο τώρα, με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία στη δύση. Αυτή η όποια δυτική «ανωτερότητα» ποτέ δεν μοιράστηκε ισότιμα στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών· οι «μερίδες» της ήταν πάντα ταξικά προσδιορισμένες. Τα δυτικά αφεντικά δεν ήταν αδίστακτα μόνο απέναντι στους «ανατολίτες», στους «άγριους», στους «πίθηκους» ή όποιον άλλο χαρακτηρισμό εφηύραν οι ειδικοί τους για τους κατώτερους. Ήταν αμείλικτα και απέναντι στους δικούς τους «ανώτερους» υπηκόους αν επρόκειτο να κερδίσουν έναν πόλεμο, έναν παγκόσμιο πόλεμο, μια καλύτερη θέση στον καταμερισμό εξουσίας και κερδών απ’ την καπιταλιστική εκμετάλλευση όλων όσων μπορούσαν!

Πριν 40 ή 50 χρόνια αυτό θα ήταν ίσως κοινότοπο για τα πιο ριζοσπαστικά τμήματα των δυτικών κοινωνιών. Όχι πια, εδώ και 30 ή 20 χρόνια, όπου ενσωματώθηκε η πεποίθηση στους πρωτοκοσμικούς υπηκόους ότι είναι, κατά κάποιον τρόπο, ισότιμοι μέτοχοι της δυτικής ανωτερότητας, ότι η κοινωνική άνοδος τους περιμένει αργά ή γρήγορα (άσχετα με το τι στοιχίζει αυτό το σύστημα στον υπόλοιπο ανθρώπινο πλανήτη)· και ότι τα κράτη και τα αφεντικά προστατεύουν αυτά τα μικρά, ατομικά μερίδια ανωτερότητας των Εγώ-Κεφάλαιο, σεβόμενα την αξία τους, την ζωή και την υπόληψη των υπηκόων τους.

Ξέχασαν (ολέθριο!) ότι τα αφεντικά τους δεν σκοτώνουν μόνο στη συρία, στο ιράκ, στο αφγανιστάν ή στο μάλι· σκοτώνουν άνετα και τους δικούς τους αν κρίνουν πως αυτό θα τους φέρει κέρδη στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Τα πιο πρόσφατα πετυχημένα τεστ (πετυχημένα για τα αφεντικά) έγιναν με τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και τις σφαγές στο ψαχνό μέσα στις μητροπόλεις – μια πρώτη φάση του 4ου παγκόσμιου… Ήταν μικρές μεν αλλά έντονες και χαρακτηριστικές δόσεις θανάτου τις οποίες οι υπήκοοι προτιμούσαν να αποδώσουν σ’ αυτούς τους «απολίτιστους» «τρομοκράτες», «ζηλόφθονους», «φανατικούς», «παρανοϊκούς» που τους υποδείκνυαν τα αφεντικά τους· παρά να διαρρήξουν τις σχέσεις συνενοχής (και νομής ψίχουλων) που πατούσαν πάνω σ’ αυτήν την μυστηριώδη «κοινή μοίρα του ανώτερου δυτικού, πέρα και πάνω από την όποια ταξική διαστρωμάτωση».

Μπορεί (και πρέπει) να μας ρωτήσει κάποιος: δηλαδή αυτοί οι 570.883 νεκροί (έναντι των 3…) που ενδεικτικά υποδείξαμε από 5 μόνο δυτικά κράτη και για 9 μόνο μήνες ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία των «θυσιασμένων» απ’ τα δυτικά αφεντικά προκειμένου να…; Να…; Να τί;

Ναι και όχι! «Όχι», επειδή ξέρουμε ότι δεν είναι πραγματικοί νεκροί του covid· είναι μια εικονική παρέλαση θανάτου, μέσα και γύρω από κοινές δεξαμενές, με διάφορους κρίσιμους πειθαρχικούς στόχους, που τα μεν δυτικά αφεντικά ονομάζουν «great reset» εμείς δε καπιταλιστική αναδιάρθρωση.

«Ναι», όμως, επειδή αυτοί οι κρίσιμοι πειθαρχικοί στόχοι είναι αναπόσπαστο τμήμα του εξελισσόμενου 4ου παγκόσμιου πολέμου, και των προσπαθειών των δυτικών αφεντικών να «αναμετρηθούν στα ίσα» με τον «ανατολίτη» ανταγωνιστή τους που όχι απλά απειλεί την ανωτερότητά τους αλλά πιθανόν την έχει ξεπεράσει ήδη! Δεν είναι όλοι αυτοί οι πραγματικοί νεκροί της «θερμής» κορύφωσης του 4ου παγκόσμιου· δεν έχει φτάσει ακόμα αυτή η στιγμή… Είναι οι εν μέρει εικονικοί και εν μέρει πραγματικοί νεκροί της επιτάχυνσης των προετοιμασιών γι’ αυτήν την κορύφωση! Εν μέρει εικονικοί και εν μέρει πραγματικοί απ’ τα αγχωμένα, ανεξέλεγκτα ιατρικά πειράματα θεραπειών· απ’ την ανάγκη να εξασφαλιστεί πελατεία για τις δυτικές βιοτεχνολογικές επιχειρήσεις και την δυτική γενετική μηχανική· απ’ την ανάγκη περιορισμού των πολλών πολλών ελευθεριών προς όφελος των τεχνο-πειθαρχικών σ.δ.ι.τ. και της γενίκευσης της αλγοριθμικής επιτήρησης…

Όλα αυτά, βέβαια, υπό έναν όρο: ότι οι δυτικοί υπήκοοι δεν θα κοιτάξουν ανατολικά (ή νότια…) για να βρουν ένα μη δυτικό μέτρο των καταστάσεων που τους έχουν επιβληθεί.

Είναι άλλη μια πετυχημένη εκδοχή του οριενταλισμού! Και κινδυνεύει να είναι εκείνη που θα ηττηθεί πανηγυρικά…

(φωτογραφία: Το εμπόριο σκλάβων έχει “αναγεννηθεί”. Τα ευρωπαϊκά κράτη προσπαθούν να εμποδίσουν μετανάστες και πρόσφυγες απ’ την αφρική· και οι λιβυκές συμμορίες αναλαμβάνουν την “αξιοποίηση” αυτών των εμποδίων, για λογαριασμό είτε ντόπιων είτε πρωτοκοσμικών αφεντικών…)

Everybody needs… twist!

Δευτέρα 25 Γενάρη. Όλα μαύρα τα βλέπουμε, αλλά ας τα δούμε και λίγο blues. Blues Brothers συγκεκριμένα, από μια ταινία 40 χρόνων.

Πρώτα με τον μάγο Ray Charles. Και μετά … με την χωροφυλακή!

Καλή βδομάδα…

Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (1)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Απ’ την μια μεριά είναι επιπόλαια επικίνδυνο να νομίζει κανείς ότι οι γιατροί (δηλαδή η σύγχρονη δυτική ιατρική) έχουν / ει μαγικές ικανότητες για κάθε περίπτωση… Απ’ την άλλη μεριά όμως το υψιπετές του «ειδικού», που απαγορεύει την παραδοχή «δεν ξέρω / δεν ξέρουμε», μπορεί να αποδειχθεί φονικό σε μεγάλη κλίμακα. Ειδικά σε συνθήκες κατασκευασμένου μεν αλλά αποτελεσματικού πανικού, όπως η υγιεινιστική τρομοκρατία που βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη.

Όπως θα ήταν αναμενόμενο, η κατασκευή του «υπερ-φονιά» με το καλημέρα απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς, δεν πελάγωσε / καθήλωσε μόνο τις μάζες των υπηκόων. Έκανε το ίδιο με τον «γιατρό – μάζα», την φιγούρα εκείνη των φορντικών συστημάτων υγείας που είναι επιφορτισμένη με (και υπεύθυνη για) την όποια θεραπεία. Τα αφεντικά της τρομοεκστρατείας, μεταξύ των οποίων και γιατροί που αναλαμβάνοντας καθήκοντα εκπροσώπου τύπου για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν είχαν την τριβή της πρακτικής καθημερινής κλινικής, δεν άφησαν κανένα χρονικό περιθώριο μελέτης του «εχθρού» πριν αρχίσουν οι εναντίον του κανονιοβολισμοί. Επιπλέον ο αντισινικός ρατσισμός απέκλεισε εξ’ αρχής την δυνατότητα να αξιοποιηθεί η πολύτιμη εμπειρία (οι γνώσεις και οι κλινικές πρακτικές) του κινέζικου συστήματος υγείας, που είχε προηγηθεί κατά δύο τουλάχιστον μήνες στην αντιμετώπιση του covid.

Σα συνέπεια, ο συνδυασμός άγνοιας, επιβεβλημένης / πανικόβλητης βιασύνης, κακής οργάνωσης και επιχειρηματικών ή/και επαγγελματικών συμφερόντων μετέτρεψαν τον τσαχπίνη σε κυριολεκτικό πεδίο βολής «θεραπευτικών δοκιμών» κάθε είδους. Τον τόνο του «εμπρός γενναίοι μου με το Χ φάρμακο!» τον έδιναν τα κατά τόπους «επιδημιολογικά αρχηγεία». Όχι επειδή ήξεραν τι έκαναν και γιατί. Αλλά επειδή στην «αλυσίδα οδηγιών απ’ το αρχηγείο ως το πεδίο» οι ευθύνες χάνονται εύκολα – η γραφειοκρατία κάνει κάθε έγκλημα κοινότοπο, εξαφανίζοντας τα ίχνη των θυτών! Το τελικό αποτέλεσμα ήταν / είναι ευχάριστα αποδεκτό απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας, με ισχύ όμως κυρίως στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη! Είδατε που ο covid είναι αρχιφονιάς;

Είναι τόσο εξώφθαλμη η σύγκριση των «απωλειών» μεταξύ δύσης και ανατολής του καπιταλιστικού πλανήτη, ώστε το μόνο που συμβαίνει μ’ αυτήν είναι να παραγράφεται, να καταχωνιάζεται, να κρύβεται, για να μην προκύψουν επικίνδυνες ερωτήσεις! Γιατί εκτός απ’ τους νεκρούς εξαιτίας του covid (που, επιμένουμε, μπορεί να είναι λιγότεροι απ’ το 1/10 του επίσημου θανατόμετρου), εκτός απ’ τους νεκρούς που πετάχτηκαν στην κοινή δεξαμενή μόνο και μόνο για να συντηρείται ο παραλυτικός φόβος, υπάρχει και ο άγνωστος αριθμός όσων πέθαναν εξαιτίας των θεραπευτικών «δοκιμών»! Πόσοι μπορεί να είναι αυτοί / ες; Άγνωστο. Ξέρουμε ότι οι θάνατοι εξαιτίας της μαζικής, επιθετικής χορήγησης μεγάλων δόσεων υδροξυχλωροκίνης σε συνδυασμό με διάφορα άλλα τοξικά φάρμακα, με βάση ένα παγκόσμιο πείραμα διαρκείας κάποιων εβδομάδων την περασμένη Άνοιξη που έγινε υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ. είναι το λιγότερο 50.000, και πιθανότατα 200.000 ή και περισσότεροι. Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί.

Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (2)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Ο παθολόγος / καρδιολόγος, κλινικός ερευνητής και συγγραφέας Haider Warraich, απ’ το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Βοστώνης (λέκτορας επίσης στην ιατρική του Harvard) δημοσίευσε στο αμερικανικό ιατρικό site STAT πριν 10 ημέρες ένα άρθρο με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο: επιβιώνουν περισσότεροι ασθενείς απ’ τον covid-19 επειδή οι γιατροί κάνουν λιγότερα; Σ’ αυτό αναγνωρίζει περιληπτικά και υπαινικτικά τα ολέθρια αποτελέσματα που είχαν τα «περισσότερα» στη διάρκεια του 2020:

…Όπως συμβαίνει και με αρκετές άλλες ιογενείς λοιμώξεις, ο covid-19 έγινε νεκροταφείο των θεραπευτικών προσπαθειών. Η έρευνα που έκανε η ομάδα μου έδειξε ότι σε διάστημα δυο μηνών νωρίτερα πέρυσι, οι γιατροί στην αμερική έγραψαν μισό εκατομύριο συνταγές για υδροξυχλωροκίνη και ο FDA, παρότι δεν είχε πραγματικές αποδείξεις για το όφελος που είχε η ουσία για τον covid-19, εξέδωσε πρόωρα μια έγκριση επείγουσας ανάγκης γι’ αυτό το φάρμακο – την οποία αργότερα ανακάλεσε εξαιτίας ανησυχιών για την πρόκληση επιπλοκών στην καρδιά. Το Remdesivir, ένα αντιικό φάρμακο, εγκρίθηκε απ’ τον FDA για θεραπεία του covid-19 τον Οκτώβρη του 2020, παρότι τα στοιχεία που υποστήριζαν την χρήση του ήταν το λιγότερο οριακά. Ένα μήνα μετά ο Π.Ο.Υ. ζήτησε να σταματήσει η χρήση του.

Πλάσμα αίματος προερχόμενο από άτομα που ανένηψαν απ’ τον covid-19, μια ακόμα θεραπεία που θεωρήθηκε ως πολλά υποσχόμενη, αποδείχθηκε άχρηστη σε ασθενείς με μέτριες ή σοβαρές λοιμώξεις. Ακόμα και το κοκτέιλ αντισωμάτων, που επίσης προβλήθηκε σαν θεραπεία για τον covid-19, δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα: κλινικές δοκιμές αυτών των αντισωμάτων που αναπτύχθηκαν απ’ την Regeneron και την Eli Lilly μεταξύ ασθενών που νοσηλεύονταν με covid-19 σταμάτησαν επειδή η θεραπεία αποδείχθηκε αναποτελεσματική.

Ως σήμερα η μόνη θεραπεία που φαίνεται ότι βοηθάει σίγουρα τους σοβαρά ασθενείς με covid-19 είναι η χορήγηση στεροειδών. Υπάρχει πια η ανησυχία ότι μερικά απ’ τα φάρμακα που δίνουμε σε ασθενείς covid-19 είναι κάτι χειρότερο από απλά άχρηστα – ότι είναι, στην πραγματικότητα, επιβλαβή.

Στην αρχή της πανδημίας οι κλινικοί γιατροί σημείωσαν ότι ασθενείς με covid-19 είχαν την τάση να εμφανίζουν θρομβώσεις στα αγγεία τους, πράγμα που θα μπορούσε να έχει μοιραίες συνέπειες για την ζωή τους, όπως την πρόκληση συγκοπής ή καρδιακών εμβολών. Σ’ όλο τον κόσμο οι γιατροί άρχισαν να χορηγούν αντιπηκτικά στους ασθενείς, και κάποιες ιατρικές ενώσεις έφτιαξαν οδηγίες για την επιθετική χρήση τέτοιων θεραπειών. Σε μια έρευνα που έγινε ιντερνετικά η πλειοψηφία των γιατρών που συμμετείχαν επιβεβαίωσαν ότι θα συνταγογραφούσαν υψηλές δόσεις αντιπηκτικών σε ασθενείς covid-19 αν εκτιμούσαν ότι κινδύνευαν από θρομβώσεις.

Ωστόσο, όταν το NIH μελέτησε την χορήγηση αντιπηκτικών σε μια σταθμισμένη έρευνα, όχι μόνο αποδείχθηκε μάταιη αλλά ότι μπορεί να ήταν βλαβερή σε ασθενείς με σοβαρή λοίμωξη από covid 19, καθώς αύξανε την αιμοραγία. Η σχετική έρευνα σταμάτησε μάλιστα στην συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών εξαιτίας «της πιθανότητας, που δεν μπορεί να αποκλειστεί, να προκαλείται βλάβη σ’ αυτή την υπο-ομάδα ασθενών». Μια άλλα μεγάλη διεθνής έρευνα για τα αντιπηκτικά επίσης σταμάτησε για τις περιπτώσεις των ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση…

Τα αντιπηκτικά δεν είναι η μόνη θεραπεία που έδωσαν οι γιατροί σε ασθενείς covid-19 που έκανε τα πράγματα χειρότερα. Στις αρχές πολλοί γιατροί έβαζαν επιθετικά τους ασθενείς με covid-19 με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα τους χωρίς όμως άλλα σοβαρά συμπτώματα, σε τεχνητή αναπνοή, μια προσέγγιση που κουβαλάει κοντοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους…

Οι κυνικοί caradinieri θα σηκώσουν αδιάφορα τους ώμους υποστηρίζοντας πως «έτσι προχωράει η επιστήμη»… Με εκατόμβες; Πολύ δύσκολο να συμφωνήσει ο οποιοσδήποτε έχασε οικείο πρόσωπο (ή ταλαιπωρήθηκε σοβαρά) εξαιτίας λάθος θεραπείας. Όποιος επιδιώκει ιατρική φροντίδα το κάνει για να γίνει καλά – όχι για να γίνει κρέας στην «πρόοδο της επιστήμης».

Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (3)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Από τις 17 Απρίλη του 2020 ως τις 14 Γενάρη του 2021, δηλαδή σε διάστημα 9 μηνών:

– στη γαλλία δηλώθηκαν θάνατοι απ’ τον covid 50.886…

– στην ιταλία 58.045…

– στην ισπανία 32.892…

– στην αγγλία 69.149…

– στις ηπα 359.881…

Σε 5 δυτικά καπιταλιστικά κράτη πρώτης γραμμής δηλώθηκαν απ’ τις 17 Απρίλη 2020 ως τις 14 Γενάρη 2021 συνολικά 570.853 θάνατοι, αποδιδόμενοι στον covid….

Ξέρετε πόσοι αποδόθηκαν στην ίδια αιτία, το ίδιο διάστημα, στην κίνα; Τρεις!! 3!! Μονοψήφιο νούμερο: ένα, δύο, τρία! Και κανένα δυτικό αφεντικό δεν τολμάει να κατηγορήσει το Πεκίνο ότι λέει ψέματα, ότι υπάρχουν χιλιάδες πτώματα που τα κρύβει!!! Το κατηγορούν για τους Ουιγούρους, το κατηγορούν για το Χονγκ Κονγκ, το κατηγορούν για την Huawei – αλλά δεν τολμούν να το κατηγορήσουν ότι έχει «εκατομμύρια νεκρούς» (όπως θα ήταν αναμενόμενο με βάση τις δυτικές «επιτυχίες» και τις πληθυσμιακές αναλογίες…) που τους θάβει σε ομαδικούς τάφους τις νύχτες! Όχι! Απλά φροντίζουν να μην κάνει κανένας υπήκοος αυτήν την απλή αριθμητική σύγκριση…

Θεός δεν υπάρχει… Δεν υπάρχει όμως ούτε ένας διάολος, ένας δαίμονας της προκοπής να σπρώξει τα θολωμένα / κατεστραμμένα μυαλά των δυτικών υπηκόων, υποδεικνύοντας να γυρίσουν το κεφάλι τους για να δουν ότι εδωπέρα σκοτώνει οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τον covid – ε; Όλοι όσοι δηλώνουν φίλοι και φύλακες της ζωής δεν μπορούν να υποψιαστούν, έστω, ότι εδώ – στη δύση – συμβαίνει κάτι περίεργα εγκληματικό;

(Οι σκληροπυρηνικοί caradinieri έχουν έτοιμη την απάντηση: εκεί έκαναν «σκληρό lockdown» ενώ στη δύση όχι… Πού έκαναν «σκληρό lockdown»; Στην κίνα; Όχι βέβαια! Έκαναν κατά κύριο λόγο στην επαρχία Hubei, με πληθυσμό 80 μύρια, που είναι το 5,7% του κινεζικού πληθυσμού – απ’ τις 23 Γενάρη ως τις 8 Απρίλη… Έκτοτε εξακολουθούν να εντοπίζονται κρούσματα, σίγουρα στις πόλεις της ανατολικής κίνας… Νεκροί, όμως, δεν υπάρχουν!

Όχι, δεν είναι οι καθολικές απαγορεύσεις που «εξασφαλίζουν» αθανασία!!! Και, ανάλογα, δεν είναι η δυτική ελευθεριακότητα που έγινε θανατηφόρα!! Η διαφορά ανάμεσα σε 3 (τρεις) νεκρούς σ’ έναν πληθυσμό 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών και σε 570.853 (πεντακόσιες εβδομήντα χιλιάδες οκτακόσιους πενήντα τρεις) νεκρούς σ’ ένα κλάσμα του κινέζικου πληθυσμού, δεν είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα “σκληρό lockdown” 2,5 μηνών και σε διάφορα “ημίσκληρα”, εναλλασόμενα, άλλοτε “πολύ σκληρά” και άλλοτε όχι τουλάχιστον 10 μηνών! Είναι ανάμεσα σε διαφορετικές κρατικές / καπιταλιστικές βιοπολιτικές τακτικές!!!)

Αν το σκεφτούμε στα σοβαρά είναι τρομακτικό: οι δυτικοί υπήκοοι αρνούνται καν και καν να κάνουν στοιχειώδεις συγκρίσεις, να βρουν ένα πραγματικό μέτρο των περιστάσεων… Αρνούνται να βρεθούν αντιμέτωποι με την αλήθεια: εκατοντάδες χιλιάδες πρωτοκοσμικοί υπήκοοι πέθαναν και πεθαίνουν στον «πόλεμο κατά ενός αόρατου εχθρού» πυροβολημένοι πισώπλατα απ’ τους αξιωματικούς τους!!

Ναι. Υπάρχει κάτι ακόμα πιο τρομακτικό απ’ αυτό το μεθοδευμένο (και από «λάθη») μακελειό: το να μην το βλέπει σχεδόν κανείς σαν αυτό που είναι! Να ζητηθούν, έστω, εξηγήσεις διάολε – ούτε καν αυτό!

Πώς επιτεύχθηκε αυτή η ασύλληπτη τυφλότητα; Και ως πού θα φτάσει;

(φωτογραφία. Είναι απ’ τις 7 Αυγούστου 2020, για dance club δείχνει, και είναι απ’ το επίκεντρο του επίκεντρου… Την Villariba βέβαια!)

Προβλήματα επιμελητείας

Δευτέρα 25 Γενάρη. Αφού, λοιπόν, «όλα φαίνονται εντάξει» γιατί θα πρέπει να κατηγορούνται οι φαρμακο-μαφίες; Για την γενετική μηχανική που με βία και ψέμματα προσπαθούν να επιβάλλουν / νομιμοποιήσουν; Ή για την ασυνέπεια στη διάθεση της πραμάτειας τους; Διαλέξτε (εμείς το έχουμε κάνει…)

Οι πολιτικές βιτρίνες της ε.ε., που ανέλαβαν καθόλου τυχαία την δουλειά του «ιμάντα μεταφοράς» της «γενετικής σωτηρίας απ’ το θηρίο» (αφού πρώτα είχαν αναλάβει την δουλειά εκπροσώπου τύπου του υγιεινιστικού Αρμαγεδώνα…) νοιώθουν τώρα «κρεμασμένες»: οι φαρμακο-μαφίες δηλώνουν αδυναμία παραγωγής των ποσοτήτων που προβλέπονταν (;) στα συμβόλαια, τα οποία παρεπιπτόντως παραμένουν διπλοκλειδωμένα μυστικά· κι όχι για καλούς λόγους.

Πού οφείλεται αυτή η αδυναμία; Ήταν ξαφνική, ας πούμε κάτι σαν απρόσμενη διακοπή ρεύματος σ’ όλα τα εργοστάσια; Ή μπορούσε να έχει προβλεφτεί έγκαιρα; Κι αν ισχύει το δεύτερο, γιατί δεν έγινε έτσι; Μήπως επειδή οι πολιτικές βιτρίνες είχαν την ίδια ή και μεγαλύτερη ανάγκη τα «χαρμόσυνα νέα» των εκατομυρίων δόσεων που έρχονται όπου νάναι;

Κάνουν εκβιασμούς οι φαρμακο-μαφίες; (Γιατί όχι;) Έχουν εμφανιστεί παρενέργειες που τις κρύβουν οπότε κόβουν τον ρυθμό των πλατφορμιασμών με προφάσεις για να μην γίνουν γρήγορα τα πράγματα ακόμα χειρότερα; Ποιός ξέρει; Η «επικίνδυνη μετάλλαξη» είναι αληθινή ή πρόσχημα φρεσκαρίσματος της τρομοεκστρατείας; Σ’ αυτό το θέατρο σκιών που είναι εδώ και σχεδόν ένα χρόνο η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία στη δύση οτιδήποτε είναι πιθανό… Όπως και το αντίθετό του…

Εν τω μεταξύ ακούγονται διάφορες ακόμα πιο ανόητες παρηγοριές. Ότι, για παράδειγμα, θα εγκριθούν κι άλλα σκευάσματα γενετικής μηχανικής, από άλλες εταιρείες, οπότε θα πλημμυρίσει ο δυτικός κόσμος από σύριγγες και υγεία! Είναι όμως συμβατά όλα αυτά μεταξύ τους; Μπορεί κάποιος πρόθυμος να κάνει πρώτη δόση pfizer/biontech και δεύτερη johnson & johnson, μόνο και μόνο επειδή αυτό είναι βολικό για να ηρεμήσουν οι αντιδράσεις των πρόθυμων να γίνουν περιαματόζωα; Διάφοροι καλοθελητές (μεταξύ των οποίων και ο αγαπημένος μας Johnny Bananas) έσπευσαν να διαβεβαιώσουν πριν λίγες ημέρες ότι Mα ναι, αλλοίμονο! Tι λέτε; Όλα «κουμπώνουν» με όλα! Το εγγυόμαστε εντελώς επιστημονικά!! Σωστά. Κι αν δεν φτάνουν αυτά τα όλα-με-όλα, κάπου θα έχουν περισσέψει τίποτα υπόλοιπα από εμβόλια μηνιγγίτιδας, ηπατίτιδας, κοκκύτη… Σύριγγες να είναι κι ας έχουν μέσα ό,τι νάναι…

Σαν εκείνο το παλιό ανέκδοτο, που διαδραματιζόταν στο μπακάλικο: – Χμμμμ, συγγνώμη, ξέρετε μας τέλειωσε το κωλόχαρτο… Έχουμε όμως γυαλόχαρτο!…

(φωτογραφία: Η εποχή των παγετώνων…)

Επίτηδες το κάνουν;

Δευτέρα 25 Γενάρη. Μα τις χίλιες καλοκαβουρντισμένες τράπεζες! Φορές φορές… Δεν προλαβαίνει να γράψει κάτι η ασταμάτητη μηχανή κι αμέσως… Το υπουργείο «παιδείας, θρησκευμάτων και δημόσιας τάξης» (το «δημόσιας τάξης» έχει προστεθεί αυτόματα σ’ όλες τις ταμπέλες υπουργείων, λόγω – καταλαβαίνετε – του «ιδιόρρυθμου Δικαίου της Ανάγκης» για την «προστασία της δημόσιας υγείας»… και λυπούμαστε αν δεν το έχετε προσέξει…) ανακοίνωσε ότι θα πέφτει πρόστιμο (300άρι σήμερα…) στους νεαρούς και στις νεαρές που αντί να τρέξουν γρήγορα στο σπίτι τους μετά το σχόλασμα απ’ το σχολείο θα χαζολογάνε απο ‘δω κι απο ‘κει κλωτσώντας κουτάκια… Άρα; Άρα προφανώς εκτός απ’ τους πανεπιστημιακούς είναι εθνικά απαραίτητοι και οι γυμνασιακοί / λυκειακοί χωροφύλακες!

Μια ιδέα θα ήταν να αγοραστούν κι άλλες κλούβες, πολλές κλούβες, πάρα πολλές κλούβες, και εν είδει «σχολικών» να παραλαμβάνουν μαθητές και μαθήτριες απ’ το σχολείο κατευθείαν για το σπίτι. Μια άλλη ιδέα θα ήταν να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα οι πυροσβεστικές καταστολής πλήθους (περισσότερες τέτοιες, ακόμα περισσότερες) και με νερό υπό πίεση να τους σπρώχνουν όλους, έναν έναν, στην εξώπορτα του σπιτιού. Καθαριότητα της πόλης απ’ την μιαρή νεολαία της… 

Τρίτη ιδέα δεν έχει προς το παρόν η ασταμάτητη μηχανή… εκτός (χμμμμ…) απ’ αυτήν: Θυμούνται, άραγε, στο ρημαδογκουβέρνο, την μεγάλη επιτυχία της θητείας Κοντογιαννόπουλου στο υπουργείο παιδείας, θρησκευμάτων (και δημόσιας τάξης, πάλι είχε γίνει μια προσπάθεια…) επί γκουβέρνου πατρός Μητσοτάκη του Μέγιστου; Ή διάβαζαν τότε και δεν πήραν χαμπάρι;

(Υπάρχει μια παλιά σοφή κουβέντα που λέει ότι άμα στρίβεις πολύ το ελατήριο σπάει, πετάγεται και σου βγάζει το μάτι…)

The new normal

Κυριακή 24 Γενάρη. Κυριακή σήμερα, εκκλησία δεν πάτε (παλιοάθεοι!), κήπο δεν έχετε για να τον φροντίσετε, οπότε είναι μια ευκαιρία να αφιερώσετε κάτι λιγότερο από μια ώρα για να δείτε το παρακάτω video (χωρίς υπότιτλους – αγγλικούλια μόνο). Να γίνει η καρδιά σας περιβόλι!

Δεν συμφωνούμε στο γενικό του πνεύμα. Πάσχει απ’ αυτό το δομικό ελάττωμα της προσωποποίησης των καπιταλιστικών λειτουργιών, είτε από αδυναμία είτε από σκοπιμότητα. Το ελάττωμα της προσωποποίησης δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η υπόδειξη κάποιων αφεντικών του βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Αλλά το ότι υποδεικνύοντας μόνιμα τους ίδιους «εκπροσώπους» χωρίς καν να ξεκαθαρίζεται πως είναι χιλιάδες ακόμα τα αφεντικά αυτού του πραξικοπηματικού μπλοκ, φτιάχνεται μια δαιμονοποίηση τόσο πολύ εστιασμένη ώστε μάλλον βραχυκυκλώνεται η εννόηση των εξελίξεων (σα να είναι αποτέλεσμα της δράσης ελάχιστων ατόμων) παρά ξεκαθαρίζεται. Ένα φευγαλέο σημείο όπου αναφέρεται “…κατασκεύασαν την πανδημία…” είναι τόσο ασαφές ώστε θα μπορούσε να ταιριάζει στην πιο τρελή τερατολογία, περί “κατασκευασμένου ιού”.

Επιπλέον ο χειρισμός των εικόνων μπορεί να παράξει εύκολα ένα βαρύ, τρομοκρατικό αίσθημα· αυτό ακριβώς που ΔΕΝ χρειαζόμαστε μετά από τόσους τόνους υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

Έχει όμως ενδιαφέροντα σημεία σαν υλικό. Κάποιες «δηλώσεις» για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση (όχι μ’ αυτόν τον όρο!) που κάθε ευσεβής άνθρωπος στις μέρες μας (και οπωσδήποτε οι caradinieri και οι φίλοι της γενετικής μηχανικής) θα προτιμούσαν να αγνοούν. Και πλάνα απ’ την καταστολή της «ελευθερίας της έκφρασης» αφού τόλμησε να στραφεί (άγαρμπα; άγαρμπα…) ενάντια στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Δεν γνωρίζουμε, επίσης, τους δημιουργούς του video – ως χτες το site τους έμοιαζε «ριγμένο». Σε κάθε περίπτωση προτείνουμε να το δείτε με το ψυχρό βλέμμα και πνεύμα της ενημέρωσης για την πραγματικότητα κι όχι με το ψυχοπλάκωμα ενός επερχόμενου οριστικού Αρμαγεδώνα. Οποιαδήποτε παραλλαγή του «τέλους του κόσμου» που εμφανίζεται σα να είναι όλα τετελεσμένα είναι χειραγωγική! Όλα όσα θα ήθελαν τα αφεντικά (και δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως όχι μόνο «θέλουν» αλλά μεθοδεύουν δια της βίας) είναι μαχητά! Μπορούν να πολεμηθούν.

Και σε σχέση μ’ αυτόν τον πόλεμο που μας περιμένει κάθε μοιρολατρεία είναι βαρίδι και θηλειά στο λαιμό.