Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (2)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Ο παθολόγος / καρδιολόγος, κλινικός ερευνητής και συγγραφέας Haider Warraich, απ’ το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Βοστώνης (λέκτορας επίσης στην ιατρική του Harvard) δημοσίευσε στο αμερικανικό ιατρικό site STAT πριν 10 ημέρες ένα άρθρο με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο: επιβιώνουν περισσότεροι ασθενείς απ’ τον covid-19 επειδή οι γιατροί κάνουν λιγότερα; Σ’ αυτό αναγνωρίζει περιληπτικά και υπαινικτικά τα ολέθρια αποτελέσματα που είχαν τα «περισσότερα» στη διάρκεια του 2020:

Όπως συμβαίνει και με αρκετές άλλες ιογενείς λοιμώξεις, ο covid-19 έγινε νεκροταφείο των θεραπευτικών προσπαθειών. Η έρευνα που έκανε η ομάδα μου έδειξε ότι σε διάστημα δυο μηνών νωρίτερα πέρυσι, οι γιατροί στην αμερική έγραψαν μισό εκατομύριο συνταγές για υδροξυχλωροκίνη και ο FDA, παρότι δεν είχε πραγματικές αποδείξεις για το όφελος που είχε η ουσία για τον covid-19, εξέδωσε πρόωρα μια έγκριση επείγουσας ανάγκης γι’ αυτό το φάρμακο – την οποία αργότερα ανακάλεσε εξαιτίας ανησυχιών για την πρόκληση επιπλοκών στην καρδιά. Το Remdesivir, ένα αντιικό φάρμακο, εγκρίθηκε απ’ τον FDA για θεραπεία του covid-19 τον Οκτώβρη του 2020, παρότι τα στοιχεία που υποστήριζαν την χρήση του ήταν το λιγότερο οριακά. Ένα μήνα μετά ο Π.Ο.Υ. ζήτησε να σταματήσει η χρήση του.

Πλάσμα αίματος προερχόμενο από άτομα που ανένηψαν απ’ τον covid-19, μια ακόμα θεραπεία που θεωρήθηκε ως πολλά υποσχόμενη, αποδείχθηκε άχρηστη σε ασθενείς με μέτριες ή σοβαρές λοιμώξεις. Ακόμα και το κοκτέιλ αντισωμάτων, που επίσης προβλήθηκε σαν θεραπεία για τον covid-19, δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα: κλινικές δοκιμές αυτών των αντισωμάτων που αναπτύχθηκαν απ’ την Regeneron και την Eli Lilly μεταξύ ασθενών που νοσηλεύονταν με covid-19 σταμάτησαν επειδή η θεραπεία αποδείχθηκε αναποτελεσματική.

Ως σήμερα η μόνη θεραπεία που φαίνεται ότι βοηθάει σίγουρα τους σοβαρά ασθενείς με covid-19 είναι η χορήγηση στεροειδών. Υπάρχει πια η ανησυχία ότι μερικά απ’ τα φάρμακα που δίνουμε σε ασθενείς covid-19 είναι κάτι χειρότερο από απλά άχρηστα – ότι είναι, στην πραγματικότητα, επιβλαβή.

Στην αρχή της πανδημίας οι κλινικοί γιατροί σημείωσαν ότι ασθενείς με covid-19 είχαν την τάση να εμφανίζουν θρομβώσεις στα αγγεία τους, πράγμα που θα μπορούσε να έχει μοιραίες συνέπειες για την ζωή τους, όπως την πρόκληση συγκοπής ή καρδιακών εμβολών. Σ’ όλο τον κόσμο οι γιατροί άρχισαν να χορηγούν αντιπηκτικά στους ασθενείς, και κάποιες ιατρικές ενώσεις έφτιαξαν οδηγίες για την επιθετική χρήση τέτοιων θεραπειών. Σε μια έρευνα που έγινε ιντερνετικά η πλειοψηφία των γιατρών που συμμετείχαν επιβεβαίωσαν ότι θα συνταγογραφούσαν υψηλές δόσεις αντιπηκτικών σε ασθενείς covid-19 αν εκτιμούσαν ότι κινδύνευαν από θρομβώσεις.

Ωστόσο, όταν το NIH μελέτησε την χορήγηση αντιπηκτικών σε μια σταθμισμένη έρευνα, όχι μόνο αποδείχθηκε μάταιη αλλά ότι μπορεί να ήταν βλαβερή σε ασθενείς με σοβαρή λοίμωξη από covid 19, καθώς αύξανε την αιμοραγία. Η σχετική έρευνα σταμάτησε μάλιστα στην συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών εξαιτίας «της πιθανότητας, που δεν μπορεί να αποκλειστεί, να προκαλείται βλάβη σ’ αυτή την υπο-ομάδα ασθενών». Μια άλλα μεγάλη διεθνής έρευνα για τα αντιπηκτικά επίσης σταμάτησε για τις περιπτώσεις των ασθενών σε κρίσιμη κατάσταση…

Τα αντιπηκτικά δεν είναι η μόνη θεραπεία που έδωσαν οι γιατροί σε ασθενείς covid-19 που έκανε τα πράγματα χειρότερα. Στις αρχές πολλοί γιατροί έβαζαν επιθετικά τους ασθενείς με covid-19 με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα τους χωρίς όμως άλλα σοβαρά συμπτώματα, σε τεχνητή αναπνοή, μια προσέγγιση που κουβαλάει κοντοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους…

Οι κυνικοί caradinieri θα σηκώσουν αδιάφορα τους ώμους υποστηρίζοντας πως «έτσι προχωράει η επιστήμη»… Με εκατόμβες; Πολύ δύσκολο να συμφωνήσει ο οποιοσδήποτε έχασε οικείο πρόσωπο (ή ταλαιπωρήθηκε σοβαρά) εξαιτίας λάθος θεραπείας. Όποιος επιδιώκει ιατρική φροντίδα το κάνει για να γίνει καλά – όχι για να γίνει κρέας στην «πρόοδο της επιστήμης».

Comments are closed.