Δευτέρα 28 Μάη. Μπορεί να είναι κωμικό, μπορεί να είναι και τραγικό, αλλά συμβαίνει: κάποιοι προσπαθούν να κάνουν σύγκριση αυτών που συμβαίνουν μεταξύ βορρά και νότου στην κορεατική χερσόνησο, και εκείνων που (δεν) συμβαίνουν μεταξύ βορρά και νότου στο «χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο» – στην κύπρο.
Δεν αντέχει ούτε η λογική, ούτε η ιστορία, ούτε η γεωγραφία τέτοια σύγκριση. Εκεί, στη κορεατική χερσόνησο, και οι βόρειοι και οι νότιοι θέλουν (με σημαντική πλειοψηφία) να τα βρουν. Εδώ, στην κύπρο, θέλουν μόνο οι βόρειοι. Οι νότιοι, σαν γνήσιοι έλληνες, κατά πλειοψηφία δεν θέλουν. Ούτε οι επιχειρηματίες τους, ούτε οι παπάδες τους, ούτε οι πρακτορές τους, ούτε το «απλό πόπολο» των νεόπλουτων. Και δεν ήθελαν ποτέ· απ’ την εποχή των «13 σημείων» του αρχιτράγου Μακάριου, το 1963…
Εδώ δεν θέλουν οι έλληνες να ξεμπερδεύουν με πιο απλά πράγματα: το όνομά της… Έκανε έναν ελιγμό ο Zaev και πρότεινε ένα «σύνθετο όνομα» που τα είχε όλα… Και ο ντόπιος πατριωτισμός (η θεία Λίτσα αυτοπροσώπως!) έπαθε ηλεκτροπληξία! Ίλιντεν;;; Ιλιντένσκα;;; Ύπαγε οπίσω μου σατανά!!!
Το δεύτερο μισό της κινηματικής φράσης «έχουμε μια λύση για κάθε πρόβλημα, έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λυση» είναι trademark. Made in greece: οι καλύτεροι κατασκευαστές προβλήματων!
Το ότι αυτό το είδος δεν το αγοράζει σχεδόν κανένας (εκτός απ’ τους στρατο-καυγατζήδες φίλους των εφοπλιστών) είναι βέβαια ένα πρόβλημα εκτός εθνικού σχεδιασμού παραγωγής προβλημάτων… Παράπλευρη συνέπεια ένα πράμα.