Δευτέρα 19 Μάρτη. Η ασταμάτητη μηχανή κάτι έχει προσέξει τους τελευταίους μήνες: το πόσο ανίκανοι είναι (τόσο οι φαιοί όσο και οι ροζ) ακόμα και σ’ αυτό που θεωρούν ότι “τόχουν”, δηλαδή στην πολιτικάντικη τακτική. (Για στρατηγικές δεν το κουβεντιάζουμε…). Όχι πως έχουν τίποτα καλύτερους αντιπάλους· ίσως, μόνο, πιο παλιές καραβάνες, με ό,τι άνεση μπορεί να προσφέρει η “πολιτική κουζίνα” σε όσους βρίσκονται κάθε φορά στη θέση που λέγεται “ελληνική αντιπολίτευση”.
Ένα τελευταίο δείγμα: μετά τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον asset 2, τώρα (φταίει η χοντρογκέλα του; παίζει τίποτα άλλο; δεν ξέρουμε…) βρίσκονται μπροστά σε ένα φρικτό δίλημμα, όπου η μία κατεύθυνση είναι χειρότερη απ’ την άλλη. Αν μεθοδεύσουν κάποιο κουκούλωμα, θα τους κράζει το (μη παοκτζίδικο) πανελλήνιο, και όχι μόνο το ποδοσφαιρικό! Αν, πάλι, η ιστορία πάει by the book, θα έχουν να κάνουν με τους έξαλλους παοκτζίδες – σε μια στιγμή «εθνικά ευαίσθητη για το όνομά της»! Άντε πάλι τα περήφανα “να φύγουμε απ’ το ελληνικό πρωτάθλημα, να παίζουμε στο βουλγαρικό…”
Πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα έλεγε ένα παλιό πόρισμα. Απομένει η απορία: όσο λέρα κι αν είσαι, πόση ανικανότητα πρέπει να κουβαλάς για να τα κάνεις σκατά ακόμα και μέσα στο γήπεδό σου;
(φωτογραφία: «Μέσα» τόχουν για μυστικό, αλλά «έξω» έχει γίνει βούκινο. Να, για παράδειγμα, το site του νοτιοκυπριακού «πολίτη», πριν 4 ημέρες… Θυμίζει τους καιρούς του μέλιτος, μιλώντας για το “βελούδινο”. Που σημαίνει: τα παιδιά θα τα μεγαλώσει η γιαγιά… )