Operation exploitation

Κυριακή 24 Δεκέμβρη. Δεν υπάρχει ειδική επιχείρηση μ’ αυτό το όνομα: είναι η γενική καπιταλιστική «επιχείρηση». Δεν είναι μόνο οι στρατηγικές πρώτες ύλες της Αφρικής στον πάγκο του χασάπη· είναι και η εργασία. Και μάλιστα σ’ αυτά τα είδη της που στον πρώτο κόσμο ούτε σαν αναμνήσεις δεν επιτρέπεται να υπάρχουν: ορυχεία, μεταφορές / χαμαλίκια, πρώιμη επεξεργασία βιομηχανικών ορυκτών.

Η διαχείριση δεν αφορά μόνο την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων σε επίκαιρες θέσεις σε σχέση με κοιτάσματα ή χερσαίους και θαλάσσιους δρόμους μεταφοράς των στρατηγικών πρώτων υλών. Αλλά και την μεθοδική κατασκευή μεγάλων μεταναστευτικών κινήσεων από περιοχές που έχουν μικρότερο «επενδυτικό» ενδιαφέρον (ή προορίζονται σαν back up γεωργικής γης) σε περιοχές που χρειάζεται μαζικά ανειδίκευτη εργασία. Κατ’ αρχήν μέσα στην αφρική.

Αυτό το δίπολο στρατιωτικός έλεγχος εδώ – καταστροφή, δυστυχία και εξανδραποδισμός εκεί παράγεται και μέσα απ’ την χρήση (την κατασκευή…) των «τρομοκρατών». Αυτές οι ένοπλες συμμορίες κατάκτησης και μοιρασιάς του «σχεδόν τίποτα», του «σχεδόν τίποτα» που μπορεί να έχει την μορφή υπόγειων χρηματοδοτήσεων από αόρατες μυστικές υπηρεσίες (ακόμα και του Ριάντ… γιατί όχι;), ή την μορφή λεηλασιών και σφαγών, επιταχύνουν, εκβιάζουν, εκείνο που άλλοτε ο καπιταλιστικός πρώτος κόσμος ήλπιζε να γίνεται μέσω «φυσικών καταστροφών». Ή δικτατοριών: την διαχείριση της εργασίας, την μοιρασιά του εδάφους, την ανεπίσημη και ωμή αστυνόμευση.

Είναι τόσο πετυχημένη ως τώρα αυτή η διαδικασία, ώστε ξεχυλίζει: οι αφρικανοί μετανάστες εργάτες φτάνουν ως το χείλος της ηπείρου προς τον πρώτο κόσμο: την Μεσόγειο. Εκεί τους περιμένουν (κανονικοί) δουλέμποροι· ή πάλι ο πρωτοκοσμικός στρατός απ’ τον οποίο πιθανότατα προσπάθησαν να διαφύγουν στα μέρη τους…

Εν τω μεταξύ υπάρχει κι αυτή η παράπλευρη μεν καθόλου ασήμαντη δε αξιοποίηση της κατασκευής των «τρομοκρατών»: πλαστογραφούν και τα όποια απελευθερωτικά κινήματα (όπως των Tuareg για παράδειγμα). Υπό τον γενικό τίτλο «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» η πρωτοκοσμική νεο-αποικιοκρατία ξεμπερδεύει (και) με τους πραγματικούς (και υπαρκτούς) ταξικούς αντιπάλους της, όπου καταφέρνουν να εμφανιστούν τέτοιοι.

(φωτογραφία: προστατεύοντας επενδύσεις με οπλοπολυβόλα).

Comments are closed.