Κυριακή 20 Αυγούστου. Παρότι ιδεολογικά φαίνονται να είναι στους αντίποδες, στην αληθινή του ιστορία ο νεοφιλελευθερισμός ποτέ δεν ήταν πραγματικός αντίπαλος του φασισμού, ειδικά με την παλιά, κλασσική έννοια του. Η «παράνομη σχέση» έχει βαριά ιστορία. Ξεκινάει απ’ τα ‘70s, όταν τα “chigago boys”, η φουρνιά νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων που ήταν μαθητές του γκουρού Milton Friedman στη σχολή οικονομικών του πανεπιστημίου του Σικάγο, διέπρεψαν σε διάφορα κεντρικά κυβερνητικά πόστα στις χούντες της λατινικής αμερικής, με μεγαλύτερη «επιτυχία» τους την χιλή κάτω απ’ την μπότα του μακελλάρη Πινοσέτ. (Πάντως δεν αναμένεται κάποιο διεθνές συνέδριο με θέμα “τα εγκλήματα των νεοφιλελεύθερων”…)
Αλλά και εκτός λατινικής αμερικής, σε «δημοκρατικές συνθήκες», ο ριζικός αντιεργατισμός του νεοφιλελευθερισμού πήγαινε πάντα αγκαλιά με κάθε πιθανή και απίθανη μορφή «έκτακτης ανάγκης» και ενδυνάμωσης του στρατοαστυνομικού συμπλέγματος. Για παράδειγμα οι εφευρέτες και οι εφαρμοστές της «μηδενικής ανοχής», πρώτα στις ηπα και στη συνέχεια αλλού, παινεύονταν για τον «νεοφιλελευθερισμό» τους.
Συνεπώς δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι μία απ’ τις όλο βαθυκρατικό botox περσόνες του ντόπιου νεοφιλελευθερισμού (ποιος τον θυμάται, άραγε, στην υποδοχή του Ντέταρι στον Πειραιά; Ή στα περίεργα πόστα “συμβούλου” στις περί τον Καύκασο “μετασοβιετικές δημοκρατίες”;), ο πολύς, βαρύς κι ασήκωτος κύριος Αδριανόπουλος, πολιτικό ραμόλι, παροπλισμένος και ιδεολογικά άχρηστος πια, «ξέσπασε» σαν γνήσιος φασίστας τιτιβίζοντας με αφορμή το μακελιό στην Βαρκελώνη.
Το θέμα δεν είναι ότι θεωρεί κτήνη τους δολοφόνους στη Βαρκελώνη· όσο το ότι διατείνεται ότι τους ξέρει – ταυτόχρονα με την ισπανική και όλες τις αστυνομίες της ευρώπης… Το θέμα, επιπλέον, είναι ότι ακόμα κι αν είχε κάποτε συνείδηση, ας πούμε ντεμέκ “οπαδού της ανθρώπινης ελευθερίας”, την έχει θάψει ήδη για να τον περιμένει στο χώμα: το πόσοι άμαχοι έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία 14 χρόνια στο αφγανιστάν, στο ιράκ και στη συρία από πρωτοκοσμικές βόμβες ή «τζιχαντιστές» συνεργάτες / υπαλλήλους της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες άλλους να ξενιτεύονται για να ζήσουν, αυτό προτιμάει να το αγνοεί. Προφανώς για τον γκουρού αυτοί δεν πρέπει να ζήσουν. Τους απαγορεύεται. Ο βαθμός ελευθερίας τους είναι κάτω απ’ το μηδέν. Αν ήταν στα νεοφιλελεύθερα ντουζένια του ο κυρ Αντρέας θα τους πυροβολούσε από ένα σκάφος του λιμενικού… Ακόμα καλύτερα από το σκάφος μιας ιδιωτικής εταιρείας security…
Κάποιος πριν χρόνια είχε ονομάσει αυτήν την σύγχρονη φασιστική, ρατσιστική μεροληψία πανγουρουνισμό. Αλλά οι νεοφιλελεύθεροι ανιχνευτές κτηνών είναι κλειδωμένοι σε μια θέση· και σίγουρα δεν κοιτάνε κάποιον καθρέφτη. Έχουν στερεωμένο κι έναν ανεμιστήρα επάνω: για να διώχνει την μπόχα των ιδιοκτητών τους.
(πάνω φωτογραφία: μουσουλμάνοι / ες διαδηλώνουν χτες στη Βαρκελώνη… εναντίον (και) κάθε αυλικού του πανγουρουνισμού…)