Τετάρτη 8 Μάρτη. Στην κεφαλή κάθονται οι αρχηγοί των γενικών επιτελείων (απο αριστερά προς τα δεξιά): των ηπα, της τουρκίας και της ρωσίας. Δεξιά κι αριστέρα οι υπόλοιποι. Τοποθεσία η τουρκική Antalya, στα νότια. Χρονολογία: χτες και σήμερα. Θέμα: η κατάσταση στη συρία.
Το γεγονός ότι για την “κατάσταση στη συρία” συναντιούνται οι αρχιστράτηγοι μερικών απ’ τους ενδιαφερόμενους (και όχι οι πολιτικοί εκπρόσωποι, όπως γίνεται σε καιρούς ειρήνης…) πρέπει να εξηγηθεί. Αλλά δεν θα το κάνουμε ακόμα, μας λείπουν κάποια δεδομένα. Ωστόσο σαν “κατάσταση στη συρία” που πρέπει να “συμφωνηθεί” εννοείστε (αυτό είναι βέβαιο) τον κουρδοκρατούμενο βορρά. Με αφορμή την (σταματημένη προς το παρόν) τουρκο-συριακή “κίνηση” εναντίον της αμερικανο-κουρδοκρατούμενης Manbij…
Με άλλα λόγια το θέμα είναι η μοιρασιά. Αλλά, εκτιμάμε, όχι μια “μόνιμη μοιρασιά”. Αν επρόκειτο για τέτοια (λέμε…) οι πολιτικές βιτρίνες θα ήταν απόλυτα απαραίτητες. Δικές τους είναι οι τζίφρες, οι φωτογραφίες, τα συγχαρίκια. Μάλλον πρόκειται για μια “τακτική” μοιρασιά, δηλαδή για μια ισορροπία / εκεχειρία “ορισμένου χρόνου”, με άξονα την υποτιθέμενη (;) “απελευθέρωση” της Raqqa.
Είναι βέβαιο ότι θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Θα φανεί στην πράξη. Όμως με τόσους πολλούς αρχικαραβανάδες μαζεμένους (που γουστάρουν τις “τεχνικές λεπτομέρειες επί του εδάφους” και είναι οι αρμόδιοι για να φτιάχνουν ή/και να ελέγχουν χάρτες στα πεδία μάχης) μια ανοικτή ασυμφωνία σημαίνει “τεχνική” κήρυξη πολέμου.
Δε νομίζουμε να είναι τέτοια η περίπτωση…