Tag: παλαιστίνη

Κυριακή 13 Μάη. Ο “east med” είναι διάδοχος του «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη», με τα ίδια ιδεολογικά δομικά χαρακτηριστικά, αλλά με διαφορετικές (έως εντελώς διαφορετικές) γεωγραφικές, πολιτικές και ιστορικές συντεταγμένες.

Οι έλληνες εφοπλιστές είναι νο 2 (στην παγκόσμια κατάταξη) ιδιοκτήτες lpg γκαζάδικων. Το συμφέρον τους, κατά συνέπεια, δεν είναι η δημιουργία ενός φανταστικού υποθαλάσσιου αγωγού που θα διατρέχει την ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτό που έχει δρομολογηθεί ήδη: η υγροποίηση του ισραηλινού φυσικού αερίου στην αίγυπτο, και η μεταφορά του στην ευρώπη με πλοία. Τα πλοία τους…

Αν αυτή είναι μία υλική διάσταση της ελληνο-ισραηλινής επιχειρηματικής συμμαχίας, είναι επίσης αυτή που ΔΕΝ μπορεί να πουληθεί σαν τέτοια στο πόπολο. Που δεν ξέρει καν πως είναι τα lpg γκαζάδικα…. Αντίθετα, η ιδέα ενός «αγωγού» πιάνει: η θεία Λίτσα ζει με το όνειρο σωλήνων (το ξέρει και ο καπετάν Παναγιώτης!!) – οι φροϋδιστές θα έλεγαν ότι υπάρχει και σεξουαλικό υπονοούμενο στον «σωλήνα»…. Οπότε έχουμε εδώ μια επανάληψη, για πολλοστή φορά, της πιασάρικης προβολής των «εθνικών συμφερόντων» – σε μια δοκιμασμένη και πετυχημένη «παραλλαγή»!

Δεν είναι, όμως, μόνο οι έλληνες εφοπλιστές που ενδιαφέρονται να επωφεληθούν απ’ την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, πάντα με τις αμερικανικές (και τις αγγλικές…) ευλογίες, για να περικυκλώσουν την ανατολική Μεσόγειο. Σε τελευταία ανάλυση οι έλληνες εφοπλιστές αποτελούν το ισχυρό μεν, δομικό και αποφασιστικό, αλλά πάντα “εξωτερικό” στοιχείο στη διαμόρφωση της ελληνικής “εθνικής πολιτικής” (σ’ αυτό το ζήτημα θα επανέλθουμε σύντομα…). Είναι απαραίτητο να συμμαχούν πάντα με “εσωτερικά στοιχεία”, δηλαδή κυκλώματα και μηχανισμούς – και έτσι κάνουν, με θαυμαστή ακρίβεια: αυτό που λέμε βαθύ κράτος (ή/και ο πολιτικός προσοδισμός…) είναι η πρώτη (και απαραίτητη) επιλογή των “εσωτερικών”, εντός ελλαδιστάν συμμαχιών τους, απ’ την σύσταση του ελληνικού κράτους. Εδώ και 180 χρόνια…

Οι “εσωτερικοί” τομείς που ωφελούνται απ’ την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία είναι (χωρίς αξιολογική σειρά): ο στρατός, οι μυστικές υπηρεσίες, οι παπάδες (πατριαρχείο Ιερουσαλήμ…), και το τεχνολογικό/πανεπιστημιακό σύμπλεγμα. Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζονται τώρα περισσότερες εξηγήσεις (μπορεί να γίνουμε αναλυτικότεροι μελλοντικά αν και υπάρχει ήδη κατατεθειμένη εκ μερους μας δουλειά σχετικά). Αξίζει όμως μια υπενθύμιση σε σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες. Η mossad είναι αναμφίβολα μία απ’ τις καλύτερες (και καλύτερα δικτυωμένες) μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη. Ανώτερη των ελληνικών. Το είδος των αντιτουρκικών πληροφοριών που μπορεί να «προσφέρει» η mossad· όπως και η «τεχνολογία διείσδυσης» που διαθέτει, ασφαλώς και ενδιαφέρουν το ελληνικό βαθύ κράτος…

Μ’ αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο ότι η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία έχει σαν «βιτρίνα» έναν αγωγό φυσικού αερίου, και σαν «ψαχνό» τα συμφέροντα των ντόπιων εφοπλιστών και του ντόπιου βαθέος κράτους. Η βιτρίνα παίζει ρόλο κράχτη, κλακαδόρου ή αντιπερισπασμού… Δεν είναι καθόλου άχρηστο να αναλυθεί σαν τέτοια· αρκεί να δει κανείς πίσω της.

Απ’ την αντίθετη μεριά: έχουν να προσφέρουν κάτι οι Παλαιστίνιοι; Όχι.

Συνεπώς ας τους «καθαρίσει όλους» ο σύμμαχος…

(Αν και το ελλαδιστάν παράγει σε πολύ μεγάλες ποσότητες «ορκισμένους επαναστάτες» ου μην και «αντι-ιμπεριαλιστές παύλα διεθνιστές» κάπου σκαλώνουν όλοι αυτοί όταν πρέπει να εστιάσουν στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Κάτι θολώνει τον ορίζοντά τους, κάτι τραβάει αλλού την προσοχή τους, κάπως παθαίνουν αυτό που κομψά θα λεγόταν «τύφλα»… Γενικά μιλώντας, στα «εθνικά θέματα» οι ντόπιοι «επαναστάτες» στο μεγαλύτεορ μέρος τους είναι πολύ πατριώτες: υιοθετούν και αναπαράγουν αμάσητη ή ελαφρά κατεργασμένη με σάλιο την «εθνική γραμμή»…

Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι η μεγάλη ποσότητα «επαναστατικού οίστρου» σε μια τόσο μικρή αγορά έχει ρίξει, αναπόφευκτα, την ποιότητα. Στο μηδέν.

Ή, επιπλέον, μπορεί να υποθέσει ότι «η τεχνολογία διείσδυσης» των ισραηλινών υπηρεσιών είναι, πράγματι, πολύ καλή…. Ε;)

(φωτογραφία: Από αισθητική άποψη μπορεί να μην εμπνέει, όμως η εθνική χρησιμότητα πάνω απ’ όλα! Εδώ η πανηγυρική συνέντευξη τύπου μετά την κοινή συνεδρίαση ενός αμερικανο-ελληνικού (halc) και ενός αμερικανο-ισραηλινού (ajc) λόμπυ, με κανά γερουσιαστή, πριν 6 μέρες….)

Αποκλειστικότητα της ασταμάτητης μηχανής: Ένας αληθινός αριστερός, καλοχτενισμένος, με διαφημιστικό look “η γοητεία της ωριμότητας” (άνετα θα μπορούσε να διαφημίζει ρολόγια· ακόμα και να παίξει τον αιρετικό μπάτσο σε γαλλικό noir…), σε μια ιστορική στιγμή: αψηφά οποιαδήποτε εξαγορά, δωροδοκία, κολακεία, με γκάζι ή χωρίς, και καταδικάζει έντονα (απ’ τη Λευκωσία) τα εγκλήματα του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους… Μετά ο Netanyahu πέφτει στα πόδια του και παρακαλάει για συγχώρεση…

Είναι μια εξαιρετική στιγμή επίδειξης εθνικιστικής (και γεωπολιτικής) βλακείας. Ο Αναστασιάδης επιβεβαιώνει “την συνεργασία που είναι σε θέση να προωθήσει αποτελεσματικά την συλλογική προώθηση” (πρωινάδικο φάση!..), ενώ ο χασάπης του Τελ Αβίβ επαναλαμβάνει βαρετά το παραμύθι που λέει εδώ και χρόνια όταν απευθύνεται σε έλληνες κομπλεξικούς, περί “κοινών συμφερόντων επειδή κοινές αξίες, και κοινές αξίες επειδή κοινά οράματα”…

Και ύστερα φεύγει γρήγορα για την πρωτεύουσά του, για να συγχαρεί το ψόφιο κουνάβι (με το οποίο επίσης “κοινά συμφέροντα” κλπ…). Ενώ ο ψόφιος κοριός γυρίζει σπίτι ευχαριστημένος, με την μυρωδιά του (ισραηλινού) γκαζιού στα ρουθούνια του… Πούσαι ρε καπετάν Παναγιώτη που φτιαχνόσουνα με το ρωσικό…. Την μπουρούχα!… Το ισραηλινό είναι ρε για να την ακούσεις!!!