Tag: παλαιστίνη

Σάββατο 6 Οκτώβρη. Αν το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος έχει κάπου ένα δωμάτιο αφιερωμένο στην ελληνο-ισραηλινή φιλία, ας τραβήξει άλλες τρεις γραμμές στον τοίχο: αυτοί οι τρεις (ο 24χρονος Mahmoud Akram Abu Sama’an, ο 28χρονος Hussein Fathi al-Raqab και ο 12χρονος Faris Hafez al-Sarasawi) ήταν η χθεσινή «σοδειά» του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. Μαζί με πάνω από 120 που τραυματίστηκαν από σφαίρες.

Πώς λέγεται η «υπόθαλψη εγκληματία» στις κρατικές πρακτικές; «Στρατηγική συμμαχία» απαντάει το ροζ φασισταριό…

Σωστά. Έτσι λέγεται.

(Κι αλλοίμονο στους θεατές που γελάνε ή κλαίνε απ’ τα βάθη της μικροαστικής τους ιδιοτέλειας).

Σάββατο 29 Σεπτέμβρη. Έξι παλαιστίνιους διαδηλωτές (εκ των οποίων οι δύο ανήλικοι 12 και 14 χρόνων) σκότωσε χτες ο ισραηλινός στρατός στη λωρίδα της Γάζας. Τραυμάτισε καμιά 500αριά. Συνολικά οι δολοφονημένοι της «μεγάλης πορείας της επιστροφής» έχουν ξεπεράσει τους 180· ενώ οι τραυματισμένοι (πολλοί σακατεμένοι) φτάνουν τις 20.000.

Καλείται, λοιπόν, η ευαίσθητη ιντελιγκέντσια του λαού και του τόπου να στείλει μια επιστολή (ανοικτή κατά προτίμηση) στο κυτίο παραπόνων του ελληνικού γκουβέρνου, ζητώντας του να κρύψει κάπως την ενίσχυση αιμοβόρων καθεστώτων στην περιοχή.

(Αστειευόμαστε!!! Φυσικά και είναι συνένοχη η «ευαίσθητη ιντελιγκέντσια»!!! Τόσα «προγράμματα πανεπιστημιακών ανταλλαγών» παίζουν με το Τελ Αβίβ… Πληρώνονται οι άνθρωποι. Πληρώνονται σε μετρητά και σε είδος οι διανοούμενοι του κανιβαλισμού….

Αλλά δεν τελειώνει εκεί το πράγμα, έτσι δεν είναι; Πόσο απασχολούν οι κατά καιρούς “επώνυμες δολοφονίες”; Ε, οι “ανώνυμες” Εκεί θα πρέπει αυτή την βδομάδα να απασχολήσουν Εδώ 506 φορές παραπάνω! Ο γνωστός ντόπιος μικροαστισμός ρατσισμός / φασισμός τις στηρίζει κι αυτές…

Ή δεν επιτρέπεται το πένθος και η οργή για τις δολοφονίες των Άλλων λόγω μεροληψίας;)

Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη. Ανάμεσα στους πιο αποφασιστικούς και κατηγορηματικούς που καταδικάζουν τον ισραηλινό ρατσισμό είναι και μερικοί ισραηλινοί. Φυσικά αυτά που λένε δεν αλλάζουν στο ελάχιστο την κυρίαρχη ιδεολογία: το «ενεργητικό» ή «παθητικό» φασισταριό στο ισραήλ είναι ξεκάθαρη πλειοψηφία.

Αξίζει ωστόσο να θυμίζουμε αυτές τις απόψεις όσο υπάρχουν, επειδή – πέρα απ’ τα υπόλοιπα – αποδεικνύουν ότι η συμπαράσταση στον παλαιστινιακό αγώνα είναι απόλυτα νόμιμη από κάθε άποψη.

Ο καθηγητής Zeev Sternhell είναι επίτιμος επικεφαλής του τμήματος πολιτικών επιστημών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και ένας απ’ τους παγκοσμίου φήμης ειδικούς πάνω στον φασισμό. Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του (Ha’aretz 19 Γενάρη 2018: «Στο Ισραήλ ο αυξανόμενος φασισμός και ρατσισμός είναι ίδιος με τα πρώτα στάδια του ναζισμού») αναφέρθηκε στις δηλώσεις που έγιναν από δύο πρώτης γραμμής ισραηλινούς πολιτικούς, μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού, τον Bazalel Smotrich (αναπληρωτής πρόεδρος της ισραηλινής βουλής) και τον Miki Zohar (επικεφαλής μιας απ’ τις επιτροπές της Knesset). Αυτές οι δηλώσεις έγραψε ο Sternhell «θα έπρεπε να απαγορευτούν απ’ όλα τα media στο Ισραήλ και σ’ όλον τον εβραϊκό κόσμο. Και στις δύο βλέπουμε όχι απλά τον αυξανόμενο ισραηλινό φασισμό, αλλά τον ρατσισμό που είναι ίδιος με τον ναζισμό στα πρώτα του στάδια».

Αυτή η προκλητική σύγκριση με τον ναζισμό βρίσκει σύμφωνο τον Daniel Blatman, καθηγητή ιστορίας στο Εβραϊκό πανεπιστήμο της Ιερουσαλήμ, που έγραψε το βιβλίο: Οι πορείες του θανάτου: η τελική φάση της ναζιστικής γενοκτονίας, και τιμήθηκε το 2011 με το διεθνές βραβείο βιβλίου Yad Vashem για την έρευνα πάνω στο Ολοκαύτωμα. Σ’ ένα περσινό άρθρο του (Ha’aretz 23 Μάη 2017) σχολίασε: «Ο θαυμασμός του Bezalel Smotrich στον βιβλικό σφαγέα Joshua bin Nun τον οδηγεί στο να υιοθετήσει απόψεις που θυμίζουν εκείνες των γερμανικών SS”.

O Blatman επανήλθε στο θέμα πιο πρόσφατα, στις 28 Γενάρη του 2018:

Ο αναπληρωτής πρόεδρος της βουλής Bezalel Smotrich … παρουσίασε το σχέδιό του, σύμφωνα με το οποίοι οι Παλαιστίνιοι στις κατεχόμενες περιοχές (ακόμα κι αυτοί που είναι ισραηλινοί πολίτες) θα γίνουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, υποκείμενα χωρίς δικαίωματα, σ’ ένα καθεστώς που μας θυμίζει την κατάσταση των Γερμανών Εβραίων μετά την ψήφιση του νόμου της Νυρεμβέργης το 1935. Στο βαθμό που δεν θα συμφωνήσουν μ’ αυτό το σχέδιο, πολύ απλά θα εκκαθαριστούν. Αν αρνηθούν να φύγουν, θα ξεριζωθούν δια της βίας, πράγμα που σημαίνει γενοκτονία.

Ένα ακόμα εκλεγμένο στέλεχος του κυβερνώντος συνασπισμού, ο Miki Zohar του Likud, δεν δίστασε να δηλώσει ότι οι Άραβες έχουν ένα πρόβλημα για το οποίο δεν υπάρχει λύση: ότι δεν είναι Εβραίοι και, κατά συνέπεια, η μοίρα τους σ’ αυτήν τη γη δεν μπορεί να είναι η ίδια με εκείνη των Εβραίων…. Ο καθηγητής Zeev Sternhell έγραψε τις προάλλες ότι αυτός ο ρατσισμός «είναι ίδιος με το ναζισμό στα πρώτα του στάδια». Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για ναζισμό από κάθε άποψη, ακόμα κι αν διδάσκεται στα σχολεία των θυμάτων του ιστορικού ναζισμού.

Και καταλήγει στο ότι «αν μια έρευνα για τον ρατσισμό στα δυτικά κράτη γινόταν με τον τρόπο που γίνονται οι έρευνες για τον αντι-σημιτισμό, το Ισραήλ θα βρισκόταν κοντά στην κορυφή της λίστας».

Κυριακή 23 Σεπτέμβρη. (Η έγκυρη γνώμη έλληνα μπάτσου στη διάρκεια μπλόκου σε αφισοκόλληση υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης).

Ναι, κάνουν ό,τι μπορούν – σκοτώνοντας. Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας μέσα σ’ ένα 24ωρο, σκότωσαν έξι – τους πέντε με σφαίρες, τον έκτο με ξύλο… Τι σημασία έχει;

Είναι σύμμαχοι του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου, που τους στηρίζει όσο μπορεί, με όποιον τρόπο μπορεί… Τι σημασία έχει;

Το ελλαδιστάν (σαν κοινωνία) θα πρέπει να είναι γεωγραφικά το κοντυνότερο σημείο ανελέητης αναισθησίας απέναντι στη συνεχιζόμενη σφαγή των παλαιστινίων, στον εξανδραποδισμό τους· στην αυτοανακήρυξη του εθνικού τους σύμμαχου, επίσημα, συνταγματικά κατοχυρωμένου, σαν κράτους απαρτχάιντ. Βάζει το ελλαδιστάν (σαν καθεστώς) τα χέρια του όλο και περισσότερο στο αίμα, και το “φλέγον ζήτημα” (εκτός απ’ την μπάλα) είναι ποιο κάθαρμα θα νικήσει στις επόμενες εκλογές…

Μένουμε εδώ; Κι αφού μένουμε, χαζεύουμε;

Τρίτη 18 Σεπτέμβρη. Το ντοκυμαντέρ του καθεστωτικού καταριανού ειδησειογραφικού οργανισμού al Jazzera The Lobby – USA απαγόρευτηκε, όταν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ κόλλησαν κάποια όπλα στο κεφάλι του αφεντικού του κατάρ. Αλλά ήταν αναπόφευκτο επειδή είναι αναγκαίο: αν τόσο πολύ φοβάται ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβιβ τις αποκαλύψεις του ντοκυμαντέρ (και προφανώς έχουν σοβαρούς λόγους να φοβούνται…) τότε το υλικό θα «διαρρεύσει». Κομμάτι κομμάτι. Κάποια στιγμή, όταν θα έχουν διαρρεύσει όλα τα κομμάτια, θα συναρμολογηθεί.

Αυτό που ακολουθεί είναι η 3^η κατά σειρά διαρροή. Έχει ιδιαίτερη σημασία και για τα μέρη μας. Δείτε τη, και στη συνέχεια δίνουμε κάποιες έξτρα εξηγήσεις.

Το “The Israel Project” (TIP) εμφανίζεται σαν «μη κυβερνητική οργάνωση» που ιδρύθηκε το 2002 στις ηπα (με έδρα στην Ουάσιγκτον και στην Ιερουσαλήμ), για «εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς σκοπούς». Πρόκειται για μια σκληροπυρηνική οργάνωση του ισραηλινού κράτους, με βασικό χρηματοδότη τον εκατομυριούχο ακροδεξιό Paul Singer – ωστόσο έχει εξασφαλίσει το να θεωρείται αμερικάνικη.

Ως εδώ τίποτα παράξενο, ειδικά για τις ηπα, όπου τα λόμπυ είναι νόμιμα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, τίποτα περίεργο στο ότι πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής του TIP από το 2012 είναι ο Josh Block, στέλεχος της “αμερικανικής υπηρεσίας για την διεθνή ανάπτυξη” επί κυβέρνησης Clinton – κυρίως, όμως, στρατηγικός σχεδιαστής του βασικού βραχίονα του ισραηλινού λόμπυ στις ηπα, του AIPAC.

To κρυφό σχέδιο χειραγώγησης μέσω social media του TIP έχει επικεφαλής έναν ακροδεξιό: τον Gary Rosen. Ο Rosen για χρόνια είχε λογαριασμό στο twitter, με «όνομα» @ArikSharon, προς τιμήν του ισραηλινού πρωθ. που οργάνωσε την εισβολή στον λίβανο το 1982 και είναι ο πολιτικά υπεύθυνος για την σφαγή στα προσφυγικά στρατόπεδα των παλαιστινίων Sabra και Shatila. O Rosen έχει δουλέψει σα στέλεχος της διαφημιστικής Saatchi&Saatchi, και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον ακροδεξιό λογαριασμό του – ενόσω, σαν «υπεύθυνος» της προβοκατόρικης εκστρατείας του TIP ασχολείται με το πως θα κάνει φιλο-ισραηλινό το «αριστερό κοινό». Δεν φαίνεται να αναγνωρίζει δυσκολίες, τουλάχιστον απ’ την σκοπιά του διαφημιστή.

Ένα απ’ τα εργαλεία της προβοκατόρικης δουλειάς είναι η δημιουργία «στημένων» λογαριασμών στο facebook – το «Cup of Jane» είναι ένα τέτοιο. «Γενικού περιεχομένου» μεν, αλλά με «διαφημίσεις» του ισραηλινού καθεστώτος. Οι «στημένοι» λογαριασμοί προικίζονται με μια αρχική μάζα στημένων followers, σαν δόλωμα για να τραβηχτούν οι περισσότεροι επόμενοι, που είναι ο στόχος. Το «Cup of Jane» έχει 1 μύριο followers.

Εννοείται πως αυτοί οι «στημένοι» μαγνήτες λογαριασμοί δεν κάνουν καμία αναφορά στη σχέση τους με το ισραηλινό κράτος… Ο πρακτοράκος στο video εξηγεί το γιατί. Στο «about» του «Cup of Jane» προστέθηκε μια χωρίς καμία διευκρίνιση αναφορά σε κάποιο TIP αγνώστων λοιπών στοιχείων, αλλά αυτό έγινε αφού τα στελέχη του The Israel Project έμαθαν την ύπαρξη του ντοκυμαντέρ του al Jazeera…

Αυτά τα λίγα, λοιπόν, για το αμέρικα. Ενδιαφέροντα, αδιάφορα, ό,τι… Νομίζετε, όμως, ότι δεν γίνονται εδώ; Νομίζετε ότι δεν έχετε πέσει πάνω σε ανάλογα ιντερνετικά (και όχι μόνο…) κόλπα;

(φωτογραφία: Δείγμα προβοκάτσιας: στις 29 Οκρώβρη του 2016 το undercover και καλά ξεκάρφωτο «Cup of Jane» έκανε αυτήν την ανάρτηση. Προφανώς το χρώμα είναι photoshopιά, αλλά το μήνυμα είναι το πόσο φεμινιστικό – ακόμα και queer, με διάφορες άλλες αφορμές – είναι το ισραηλινό φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς… Roze-bombing υπέρ του πιο ιερού κράτους στην ιστορία του σύμπαντος…

Μόνο που δεν είναι τόσο γραφικό όπως, ίσως, νομίζετε…)

Κυριακή 2 Σεπτέμβρη. Αφού «η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του ισραήλ» πως είναι δυνατό να υπάρχουν παλαιστίνιοι ανέστιοι, εξανδραποδισμένοι, πρόσφυγες; Η συσχέτιση μπορεί να φαίνεται από πρώτη ματιά ανύπαρκτη απ’ όσους συνειδητά ή όχι επιμένουν να αγνοούν τι συμβαίνει στη μέση Ανατολή και, ειδικά, σε ότι αφορά το φασιστικό, μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ.

Η Ουάσιγκτον, όμως, ξέρει. Γι’ αυτό αποφάσισε να κόψει την συμμετοχή της στη χρηματοδότηση της UNRWA, της υπηρεσίας του οηε που φροντίζει τους παλαιστίνιους πρόσφυγες στη συρία, στην ιορδανία, στο λίβανο, αλλά και στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη. Γύρω στα 350 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο ήταν η αμερικανική συμβολή στον περίπου 1,3 δις δολάρια ετήσιο προϋπολογισμό της UNRWA (για πάνω από 5 εκατομμύρια πρόσφυγες). Εννοείται ότι χρησιμοποιήθηκαν διάφορες φτηνές δικαιολογίες για το κόψιμο του ποσού.

Αλλά το Τελ Αβίβ ξέρει ακόμα καλύτερα. …Πέρα απ’ το να δίνει κάλυψη σε τρομοκράτες η UNRWA είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι απ’ τους 750.000 πρόσφυγες που είχε αρχικά στις λίστες της (οι περισσότεροι απ’ τους οποίους έχουν πεθάνει από τότε) βρέθηκε να έχει 5,5 εκατομύρια ψευτο-πρόσφυγες. Τα δισέγγονα των προσφύγων δεν είναι πρόσφυγες…. λένε διάφοροι φασίστες βουλευτές στην Κνεσέτ.

Για την μιλιταριστική ρητορική του Τελ Αβίβ τα δισέγγονα των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, και τα τρισέγγονα, και τα τετρακισέγγονα, δικαιούνται (αιώνια) ηθική κάλυψη (δηλαδή απόκρυψη των δικών τους εγκλημάτων)· όμως τα εγγόνια και τα δισέγγονα των παλαιστινίων που έδιωξε ο ισραηλινός στρατός δια της βίας το 1948 και το 1967 δεν δικαιούνται ούτε την αναγνώριση της προσφυγιάς. Αν υπάρχει ιστορικό δικαίωμα αυτό είναι μόνο για το πρωτοκοσμικό απαρτχάιντ κατασκεύασμα· για κανέναν άλλον!!! Μόνο οι “ευλογημένοι απ’ τον θεό” μπορούν να μεταβιβάζουν κληρονομικά / γενετικά, επ’ αόριστο, την “αθωώτητά” τους…

Θαύμα; Ναι. Κι ο λόγος είναι απλός: καθώς ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός προελαύνει στην Παλαιστίνη με την διαρκή προσάρτηση παλαιστινιακής γης, οι πρόσφυγες απαγορεύεται να διεκδικήσουν την επιστροφή τους. Οι παλιοί πέθαναν· τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους είναι «μαϊμού»· οι καινούργιοι είναι «τρομοκράτες». Πράγμα που σημαίνει (αυτό θέλει το Τελ Αβίβ) ότι ο δρόμος είναι ανοικτός για το μεγάλο φασιστικό ισραήλ.

Μπροστά στην μεγαλοσύνη αυτού του στόχου γιατί η Ουάσιγκτον να δίνει 350 μύρια για την συντήρηση «ανύπαρκτων προσφύγων» και να μην τα προσθέσει στη στρατιωτική βοήθεια προς το Τελ Αβίβ;

Κυριακή 2 Σεπτέμβρη. Οι φασίστες κάθε εποχής και είδους εφάρμοζαν μια τακτική «συνήθειας μέσω της διαρκούς επανάληψης» – σε βάρος των εχθρών τους. Για παράδειγμα «θα τρως κάθε μέρα ξύλο» – στο τέλος θα το συνηθίσεις και δεν θα διαμαρτύρεσαι.

Έχει μια ελεεινή βάση ψυχολογικής βίας αυτό, και μπορεί να το επιβεβαιώσει κανείς στις περιπτώσεις των αιχμάλωτων γυναικών που είναι θύματα βιασμού για καιρό. Οι βιαστές / ανθρωποφύλακες σ’ αυτό ελπίζουν: στη δύναμη της συνήθειας της υποδούλωσης…

Αυτή η «δύναμη της συνήθειας» δεν πιάνει τους άραβες παλαιστίνιους: συνεχίζουν τον πόλεμο για την απελευθέρωσή τους εδώ και 70 χρόνια, γενιά μετά την γενιά, παρά τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις φυλακίσεις, τις καταστροφές. Αυτή η μαχητική επιμονή αντίστασης και αξιοπρέπειας, σχεδόν χωρίς ιστορικά κενά, ξεπερνάει κατά πολύ τα ήθη και τα έθιμα των πρωτοκοσμικών, που θα τα είχαν παρατήσει και θα είχαν βρει τρόπους να βολευτούν, να συμβιβαστούν, να μην “προκαλούν”.

Την περασμένη Παρασκευή ο ισραηλινός στρατός τραυμάτισε τουλάχιστον 80 διαδηλωτές στη λωρίδα της Γάζας – κάποιους απ’ αυτούς σοβαρά. Η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής συνεχίζεται απ’ τα τέλη του περασμένου Μάρτη· όπως συνεχίζεται η ισραηλινή κτηνωδία της καταστολής της. Τουλάχιστον 170 διαδηλωτές έχουν δολοφονηθεί· δεκαπλάσιοι έχουν τραυματιστεί /σακατευτεί.

Είναι μια εξέγερση. Μια ιντιφάντα. Οι σιωπηλοί ή και ομιλητικοί ντόπιοι σύμμαχοι των δεσμοφυλάκων έχουν, όμως, την άνεση και τις σιγουριές του βασανιστή… (: μην κατηγορείτε τους χασάπηδες, είναι «αντισημιτισμός»….)

Κυριακή 2 Σεπτέμβρη. Το ντοκυμαντέρ του al Jazeera, που αποκαλύπτει πως δουλεύει το ισραηλινό κράτος / παρακράτος στις ηπα, αφενός σαν κλασσικό λόμπυ και αφετέρου σαν undercover κύκλωμα προβοκατσιών κατά του κινήματος BDS «κόπηκε» πριν να προβληθεί, όταν η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ απείλησαν / εκβίασαν το καθεστώς του κατάρ (που είναι ο ιδιοκτήτης του al Jazeera).

Δεν θα μπορούσε, όμως, να μείνει αιώνια κρυφό, ειδικά καθώς ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός εντείνεται. Έτσι διαρρέει «κομμάτι κομμάτι». Στο πιο πρόσφατο clip που δημοσιοποιήθηκε (όχι, βέβαια, επίσημα απ’ το al Jazeera!) δείχνονται μεταξύ άλλων οι προετοιμασίες μιας μαϊμού «αντισυγκέντρωσης» εναντίον μιας συγκέντρωσης της οργάνωσης «φοιτητές για δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη» (Students for Justice in Palestine – SJP), το 2016. Μιλάνε διάφορα undercover στελέχη του ισραηλινού κράτους και των υπηρεσιών του (που εμφανίζονται σαν οργανωτές της «συγκέντρωσης ενάντια στον αντι-σημιτισμό») αλλά και απλοί πρόθυμοι. Ένας απ’ τους τελευταίους σε κάποιο σημείο της προετοιμασίας λέει αυτοσαρκαστικά και κυνικά: «Ωραία, το κάναμε! Στοιχίσαμε 50.000 δολάρια συν την ασφάλιση!!..» Αργότερα, καθώς πλησιάζουν με το λεωφορείο στο σημείο της συγκέντρωσής τους, εμφανίζεται να έχει αμφιβολίες: Όχι, όχι, είναι στημένο… Είναι μαϊμού συγκέντρωση…

Τα συγκεκριμένα πλάνα αφορούν την προσπάθεια των κρατικών / παρακρατικών μηχανισμών τόσο του Τελ Αβίβ όσο και της Ουάσιγκτον να στήσουν «κίνημα κατά του αντισημιτισμού» μέσα στα πανεπιστήμια, με μόνο και πραγματικό στόχο τις προβοκατόρικες επιθέσεις κατά του BDS. Εννοείται ότι πολύτιμη βοήθεια σ’ αυτό είναι διάφοροι αμερικάνοι ακροδεξιοί φίλοι (ή και υπάλληλοι…) του ισραηλινού μιλιταρισμού, δικτυωμένοι κατάλληλα. Ένας απ’ αυτούς, ο Noah Pollak, σε άλλο σημείο των τμημάτων του “the lobby – usa” που διέρρευσαν, εξηγεί στον undercover δημοσιογράφο του al Jazeera (“Tony”), ότι με δεδομένο πως η πλειοψηφία των αμερικάνων είναι φιλο-ισραηλινοί, «… η δράση μας πρέπει να είναι πολύ προβοκατόρικη για να τραβάει την προσοχή και να γράφουμε στ’ αρχίδια μας τις όποιες αντιδράσεις. Θα γίνουμε πολύ περισσότερο φιλο-ισραηλινοί απ’ όσο μπορείς να φανταστείς. Έτσι, για να προκαλούμε τους πάντες…» Σ’ αυτή τη «λογική» οι επιθέσεις είναι αδίστακτες. Κατηγορούν, για παράδειγμα, τα μέλη του SJP και του BDS ότι είναι «φιλοτρομοκράτες» και ότι «υποστηρίζουν βιαστές γυναικών». (Δεν θα πρέπει να σας παραξενεύει αυτό το προβοκατόρικο ρεπερτόριο· είναι δουλεμένο σαν psyop…)

Δεν ξέρουμε τι συγκεκριμένες οδηγίες έχουν οι ανάλογοι μηχανισμοί και τα τσιράκια τους στα μέρη μας, ούτε τι θα έδειχνε ένα ντοκυμαντέρ με θέμα «the lobby – greece». Ξέρουμε, όμως, μερικά βασικά που θα μπορούσε να βγάλει στο φως, για σχέσεις που μόνο οι αφελείς έως ηλίθιοι δεν βλέπουν – μπροστά στα μάτια τους…